کسی که نِمیره، وقتی بره خیلی می‌ره.
: یو

احترام به خودت باید قوی تر از احساساتت باشه.

هر چیزی در خیال بگنجد واقعی است.

-بنظرت بزرگترین راه هدر دادن وقت چیه؟
موش کور گفت:«اینه که خودت رو با بقیه مقایسه کنی.»

پس پاشو و سهمتو بردار و بدون خدا هم قدر ما تنهاست.

صبر نتیجه میده.

پس از وفات سنیه صالح
از همسرش پرسیدند:
آیا نمی‌خواهی بعد از او زن دیگری را دوست داشته باشی؟
گفت: تمامِ زنان بعد از او ستارگانند، می‌گذرند و خاموش می‌شوند، فقط اوست که آسمان است...
و بر قبرش اینگونه نوشت:
«اینجا آخرین دخترک جهان آرام گرفته است...»
و خوب از این آدمها آرزوست...

-دیکتاتور حانیه

سگ دو زدن برای به دست آوردن چیزها و کسایی که فکر میکنی داشتنشون حس خوشبختی بهت میدن، یکی از تعاریف زندگی میتونه باشه.

از عجایب روزگار.
دیروز یه خانومی اومده بود مرکز و دو ساعت با روانشناس صحبت کرد که یه کاری بکن مغز همسرم رو بشوری و بهش یاد بدی هرروز به خانوادش سر نزنه،خصوصا مادرش.
همیشه میره و کارهاش رو انجام میده.
آخر جلسه مشاوره ازش میپرسن که یه وقتی مشکل یا بیماری خاصی نداره مادرهمسرت؟
جواب میده که نابیناست!
مشاور مرکز میخواست خودش رو دار بزنه،به زور جلوش رو گرفتیم.

همون جمله:«گاهی با یه اشتباه نوزده نمیشی،صفر میشی.»

عه چرا غلط نوشته بودم :|

باید روی پیشونیم تتو کنم:« من عوض نشدم،فقط شروع کردم به دوست داشتن خودم و انگار این قضیه شما رو آزار میده دوست عزیز.»

گاهی اوقات نه لازمه جلوتر پیش بری نه عقب تر، گاهی لازمه فقط سرجای خودت بایستی.

این روزها نیاز دارم به اینکه جایی نوشته های خدابانو باشه و من بخونم.

اولین عشق بدون قید و شرط رو والدین باید بهمون بدن.
این بایدی هست و لطفی نیست.چون بدون اراده و اختیار فرزند،تصمیم گرفتند که به این دنیا بیارنش،پس وظیفه‌است.
حالا فکر کن یکی مثل من،عشقی که از والدینش گرفته همیشه قید و شرط داشته،در بزرگسالی نمیتونه عشق رو درست تجربه کنه و همیشه دچار اشتباه میشه.
شرط مادرم برای دوست داشتن من همیشه این بوده که باید برادرهام رو دوست داشته باشم،باید توی سختی ها کنارشون باشم و تنهاشون نذارم،تا اون محبت مادرانه رو بهم هدیه بده و خب من ناخودآگاه و برای ارضای روحم همیشه تلاش کردم به برادرهام کمک کنم و از لحظه ها و جوونی و مالم بزنم،تا بتونم چند ساعتی محبت مادرم رو حس کنم و خب،این باعث شده گاهی من از برادرهام متنفر بشم،چون اون ها هم سعی کردن از این نقطه ضعف من و مادرم سواستفاده کنن و کارهاشون رو پیش ببرن.

چیزهایی که باتری اجتماعی ما را خالی میکند.

آن‌چه می‌دانم، آن‌چه میخواهم را ویران می‌کند.

امیل چوران

یکی از رموز آرامش اینه که سر صحبت رو با آدم‌های نفهم باز نکنی.

گریه کنید بچه‌ها. به زور همه شده گریه کنید. یک قطره هم شده گریه کنید. نگید من سخت گریه‌ام، هرکاری می‌کنم اشک‌هام نمیاد. شده یاد یک خاطره‌ی غمگین بیفتید، شده یک موزیک خیلی غمگین گوش بدید، شده یک ویدیوی خیلی غمگین ببینید، ببینید تا اشک‌تون دربیاد. گریه نکنید می‌شه معده درد، نکنید می‌شه قلب درد، نکنید می‌شه هزارتا دردومرض دیگه. همشم به این خاطره که فکر می‌کردید اشک‌ریختن یعنی ضعف، یعنی نقطه‌ضعف نشون‌دادن. نه جان‌دل، اشک‌ریختن فقط دفع تنشه و بس. گریه کنید تا سالم بمونید.

لیست "اشکال نداره، تجربه شد" هام خیلی داره طولانی می‌شه.
: قندی