آدم میمونه چی بگه.

چرا میترسی دختر؟ مگه تلاشت رو نکردی؟ مگه چیزی فراتر از توانت رو از خودت توقع داری؟
تا لحظه‌ی آخر زورت رو بزن، بقیه‌‌ش دست تو نیست.

تازمانی که رسیدن به تو امڪان دارد
زندگی درد قشنگیست که جریان دارد

زندگی درد قشنگیست،بجز شب هایش
که بدون تو فقط خواب پریشان دارد

یک نفر نیست تو را قسمت من گرداند؟
کار خیر است گر این شهر مسلمان دارد

خواب بد دیده ام ای کاش خدا خیر کند
خواب دیدم که تو رفتی،بدنم جان دارد!

شیخ و من هر دو طلبکار بهشتیم ولی
من به تو،او به نماز خودش ایمان دارد

اینکه یک روز مهندس برود در پی شعر
سر و سریست که با موی پریشان دارد

من از آن روز که در بند توام فهمیدم
زندگے درد قشنگیست که جریان دارد

باید اون بیرون جنگ رو می‌دیدم تا قدر جنگ‌های درونیم رو بدونم.

مرا بگذار و دستِ یار من گیر...

″و اگر زنده ماندم
و یک روزی باهم در یک خانه چای خوردیم،
برایت تعریف می‌کنم که این روزها
چقدر سخت و دیر و دور گذشت.″

هر آدمی نیاز داره واسه یه بار هم شده به چشم یه نفر بیاد.

نه جا بزن نه جار بزن.
اینه‌ داستان.

گاهی به گذشته نگاه می‌کنی و می‌بینی تصمیمی که اون موقع بهترین به‌نظر می‌رسید، تهش اشتباه از آب درومده. با این‌حال، همون اشتباه شد درسی برای تصمیم‌های بعدی‌ت.

هر که را مینگری، مرکز پرگار غم است.

همون طور که توی روزای سختِ گذشته جا نموندی، توی این روزا هم جا نمیمونی.

إنَّ الله لاينسي
قلباً لَجأ إليهِ فى وقتِ الشدَّة.

قطعاً خدا فراموش نميكند،
قلبى را كه به وقت سختى
به او پناه برد.

فقط اون‌کسی که درد تلاش‌کردن رو چشیده، معنی اشک‌های بعد رسیدن رو می‌فهمه.

لعنت به بی خوابی بد موقع.
آخه آدم شب آزمون خوابش نمیبره؟
شب های دیگه ساعت یک نشده خواب هفت پادشاه رو میدیدم، امشب ولی :)

با تاخیر یک روزه،
سلام بر بیست و هشت...

نوشته بود: هر بار که یک پله بالاتر می‌ری، زندگی قدیمی‌ات سعی می‌کنه صدات کنه…، جوابشو نده.

جایی خواندم که کسی نوشته بود:
″روزی به گذشته نگاه خواهی کرد
و کاملاً متوجه خواهی شد
که چرا آن اتفاق افتاد.″

چقدر همه چیز بی برکت شده.