بی گمان رمان «نفرتی که تو می‌کاری» از پدیده های بازار کتاب جهان است. این کتاب که از همان ابتدا به لیست پرفروش‌های نیویورک تایمز رفته است و باورنکردنی ست که درحال حاضر یعنی در مرداد 1400 این کتاب برای 224هفته هنوز در لیست پرفروش‌های نیویورک تایمز است!
تعداد جوایز این کتاب نیز بیشمار است. «نفرتی که تو می‌کاری» برای تمام کسانی است که فارغ از ملیت، جنسیت، قومیت‌شان احساس می‌کنند در دنیا تنها و مظلوم هستند.
این رمان می‌خواهد نشان دهد هرکسی می‌تواند صدایی باشد در گوش جامعه‌ای که نمی‌خواهد حرف‌های ما را بشنود.
می‌خواهد بگوید بعضی‌وقت‌ها حتی اگر تمام کارها را هم درست انجام دهی، باز هم ممکن است اوضاع درست نشود، اما مسئله این است که هیچ‌وقت از انجام کار درست، دست بر نداری.
ترجمه این کتاب در ایران نیز به زودی برای هشتمین بار روانۀ بازار کتاب خواهد شد.
.
«نفرتی که تو می‌کاری»
انجی توماس
مترجمان: میلاد بابانژاد - الهه مرادی
#نشرنون
@NOONBOOK

تازه‌ترین اثر نویسندگان کتاب «مینیمالیسم» و پادکست پرمخاطب «مینیمالیست‌ها»

«آدم‌ها را دوست داشته باشید، از اشیا استفاده کنید، چون برعکس‌ش اصلاً جواب نمی‌دهد»
مینیمالیست‌ها: جاشوا فیلدز ملبورن و رایان نیکدموس
مترجم: زینب شاهدی
نشر نون
#آدمها_را_دوست_داشته_باشید_از_اشیا_استفاده_کنید
#مینیمالیسم #جاشوا_فیلدز_ملبورن #رایان_نیکدموس #نشرنون #نشر_نون #زینب_شاهدی #مینیمالیست #مینیمال #زندگی_مینیمال #ساده_گرایی #توسعه_فردی #لذت_کارکردن #پیشنهاد_کتاب
@noonbook

تجدید چاپ کتاب‌های داستانی نشر نون
#مردم_مشوش #فردریک_بکمن #نجواگر #مرگ_خانم_وستاوی #زنی_در_کابین_10 #روث_ور #تمام_آنچه_پسر_کوچولویم_باید_درباره_دنیا_بداند #مادربزرگ_سلام_رساند_و_گفت_متاسف_است #همسری_در_طبقه_بالا #ناکدبانو #فهرست_مهمانان #لوسی_فولی #سوفی_کینسلا #نشرنون #پیشنهاد_کتاب #نشر_نون

چاپ یازدهم منتشر شد:

«زنی با موهای قرمز»
اورهان پاموک
مترجم: مژده الفت
#نشرنون

در ویترین‌ها، سینماها و موزه‌های غرب دنبال ایده، اشیا یا تصاویری بودم که روی زندگی ما تاثیر بگذارد و به آن معنا دهد. نقاشی رنگ و روغن معروف «ایوان مخوف پسرش را می‌کشد» اثر ایلیا رپین چنین چیزی بود. در نقاشی رنگ و روغنی که همراه با عایشه در موزه ترتیاکوف مسکو با حیرت تماشا کردیم، پدری مثل رستم پسرش را کشته و جسدش را در آغوش گرفته بود و گریه می‌کرد. انگار نقاشی را یک نقاش ایرانی کشیده بود که تمام نقاشی‌های #مینیاتور رستم و سهراب را دیده بوده و با تکنیک‌های بعد از رنسانس یعنی پرسپکتیو و سایه هم آشنایی داشته. درست همان طرز در آغوش کشیدن پسر غرق خون توسط پدر، همان از سر تسلیم خوابیدن پسر در آغوش او و همان وحشت و پشیمانی در چهره‌ی پدر دیده می‌شد. پدر پسرکش که ایزنشتاین فیلمش (ایوان مخوف) را ساخته بود بنیانگذار حکومت روسیه بود یعنی ایوان چهارم بی‌رحم و زورگو که استالین دوستش داشت. حس خشونت و پشیمانی‌ای که در نقاشی موج می‌زد و سادگی و تمرکزش بر یک موضوع واحد موجب شد به شکل عجیبی قدرت بی‌رحمانه‌ی دولت را حس کنم.

@noonbook