پس از پهلوگیری موفق مأموریت SpaceX Crew-9، اعضای گروه Expedition 72 شامل هفت فضانورد و چهار کیهان‌نورد فعالیت‌های خود را از سر گرفتند. نیک هیگ از ناسا و الکساندر گوربونوف از روسکاسموس به‌تازگی به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) پیوستند و مأموریت پنج‌ماهه خود را آغاز کردند. هیگ با جنت اپس نحوه استفاده از دستگاه ورزشی مقاومتی برای حفظ توده عضلانی و استخوانی در بی‌وزنی را تمرین کرد و تجهیزات اضطراری را با متیو دومینیک به فضاپیمای دراگون منتقل کرد. گوربونوف روز خود را به آشنایی با سیستم‌های ایستگاه و همکاری با الکساندر گرِبِنکین که وظایفش را به او واگذار می‌کرد، سپری کرد.
فضانوردان مایک بَرِت، بوچ ویلمور، و فرمانده سونی ویلیامز به تخلیه محموله‌ها و نمونه‌های علمی تازه از دراگون و انتقال آن‌ها به یخچال‌های ایستگاه برای تحقیقات آینده پرداختند. همچنین، دان پتیت آب ایستگاه را برای وجود میکروب‌ها بررسی کرد و ساعت‌های ویژه‌ای را برای نظارت بر چرخه خواب/بیداری خدمه تنظیم کرد. هم‌زمان، الکسی اووچینین و ایوان واگنر سیستم‌های الکترونیکی و تجهیزات مشاهده زمین را سرویس کردند. گروه Crew-8 در حال تکمیل وظایف خود و آماده‌سازی برای بازگشت به زمین پس از بیش از شش ماه در فضا است.
منبع: SciTechDaily
مترجم: سارا توکلی
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

ستاره‌شناسان به‌تازگی یک دنباله‌دار جدید را شناسایی کرده‌اند که ممکن است در ماه‌های آینده به اندازه‌ی زهره در آسمان ما روشن باشد. طبق گزارش spaceweather.com، این دنباله‌دار هنوز به طور رسمی نام‌گذاری نشده است اما به طور موقت آن را A11bP7I نامیده‌اند. ستاره‌شناسان این دنباله‌دار را با استفاده از نظرسنجی ATLAS در هاوایی شناسایی کردند. این نوع دنباله‌دار به‌عنوان kreutz Sungrazer شناخته می‌شود. Kreutz sungrazerها به گروه kreutz تعلق دارند، خانواده‌ای از دنباله‌دارها که به خاطر نزدیک شدن‌های بسیار زیاد به خورشید شناخته شده‌اند. این دنباله‌دارها Sungrazer نامیده می‌شوند زیرا مدارهایشان، آن‌ها را نزدیک به خورشید می‌آورند؛ اغلب در فاصله‌ی چند هزار کیلومتری از سطح آن. به دلیل نزدیکی به خورشید، بیشتر kreutz sungrazerها در اثر گرمای شدید و نیروهای گرانشی تجزیه و بخار می‌شوند.
آن‌ها اساساً یک خانواده از دنباله‌دارها هستند. این گروه برای اولین بار توسط هاینریش کروز در اواخر قرن نوزدهم شناسایی و مطالعه شد. مطالعات روی روشن‌ترین مدارهای آن‌ها نشان می‌دهد که همه احتمالاً از یک دنباله‌دار به فاصله‌ی بیشتر از ۲۰۰۰ سال پیش منشا گرفته‌اند. مقیاس بزرگی، لگاریتمی و معکوس است، به این معنی که اجسام روشن‌تر، اعداد کمتری یا اعداد منفی بزرگ‌تر دارند و اجسام کم‌نورتر اعداد مثبت بالاتری دارند. ماه کامل دارای بزرگی -۱۳ است، در حالی که زهره دارای بزرگی -۵ است. دنباله‌دار‌های کروز اغلب رفتارهای فورانی را نشان می‌دهند.
منبع: Newsweek.com
مترجم: مهسا امین
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

مطالعات اخیر نشان می‌دهد که کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری، به‌ویژه سیاره کوتوله سِرس، ممکن است حاوی مواد ضروری برای زیست باشد. این جرم فضایی اقیانوسی پنهان در زیر سطح یخی خود دارد که میزبان چندین توده کوچک زیرزمینی آب شور است.
یک تیم از مؤسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا به سرپرستی مارینا کریستینا د سانکتیس (Marina Cristina De Sanctis) مواد شیمیایی آلی معروف به آلیفاتیک (Aliphatic) را در اطراف دهانه اِرتونت (Ertunet) در سِرس شناسایی کرده‌اند. با توجه به مقاومت کم این مواد در برابر تشعشعات فضایی، احتمال می‌رود که این ترکیبات در چند میلیون سال اخیر در اقیانوس زیرزمینی سِرس شکل گرفته باشند.
این تیم با استفاده از داده‌های مأموریت داون (Dawn)، رسوبات سِرس را در آزمایشگاه شبیه‌سازی کرده‌ است. یافته‌های این مطالعات از نظریه شکل‌گیری مواد آلی در همان سیاره کوتوله حمایت می‌کند و نشان می‌دهد که این مواد در سِرس به وجود آمده‌اند.
با توجه به این یافته‌ها، محققان دهانه اِرتونت را به عنوان یک هدف جدی برای مطالعه و نمونه‌برداری در مأموریت‌های آینده مطرح کرده‌اند.
منبع: www.businesstoday
مترجم: فاطمه هاشمی‌نسب
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

مکانیسم عجیبی که به جت‌های سیاه‌چاله‌های بسیار پرجرم مرتبط است، فوران‌های جدیدی را در نزدیکی آن‌ها ایجاد می‌کند. در مرکز تقریباً هر کهکشان بزرگی در جهان، یک سیاه‌چاله بسیار پرجرم وجود دارد. هر ابری از گاز، غبار یا حتی ستاره‌ای که بیش از حد به آن نزدیک شود، هنگام عبور از افق رویداد این هیولاهای کیهانی، بلعیده می‌شود. هنگامی که سیاه‌چاله‌های پرجرم به این صورت حجم زیادی از انرژی و ماده را جذب می‌کنند، قادر به تولید جت‌های عظیمی از پلاسما می‌شوند که با سرعتی نزدیک به نور به فضا پرتاب می‌شوند.
به عنوان مثال، یکی از این کهکشان‌ها که تقریباً ۵۴ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، سیاه‌چاله‌ای دارد که جتی پلاسمایی به طول ۳۰۰۰ سال نوری تولید می‌کند. ستارگان اغلب به صورت گرانشی به یکدیگر متصل شده و منظومه‌های دوتایی را تشکیل می‌دهند. گاهی اوقات، یک ستاره عادی پیر و متورم می‌تواند در نزدیکی یک کوتوله سفید قرار گیرد. با تجمع هیدروژن در سطح کوتوله سفید، ستاره به نقطه اوج بحرانی می‌رسد و در نتیجه این فرآیند انفجار رخ می‌دهد. شما می‌توانید آن را به‌سان یک بمب هیدروژنی در نظر بگیرید. این نوع انفجارها به نام نُوا (Nova) شناخته می‌شوند و در سراسر جهان نسبتاً رایج هستند. انتظار می‌رود به زودی یکی از این انفجارها در ستاره‌ای به نام T Coronae Borealis رخ دهد.
اخترشناسان دریافته‌اند که فوران‌های نُوا در منظومه‌های دوتایی که در نزدیکی جت‌های پلاسمای سیاه‌چاله‌های عظیم کهکشان Messier 87 قرار دارند، تقریباً دو برابر بیشتر رخ می‌دهند.
اندکی پس از پرتاب هابل در سال ۱۹۹۰، اخترشناسان این تلسکوپ را به سمت مرکز کهکشان Messier 87، جایی که سیاه‌چاله فوق‌عظیم کهکشان قرار دارد، نشانه گرفتند.
منبع: space.com
مترجم: مهسا امین
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری پور
✨@Nojum_aut

سیاره‌ی فراخورشیدی کوچک‌تر از زمین در اطراف نزدیک‌ترین ستاره‌ی منفرد به ما کشف شد.

جونای گونزالس هرناندز و همکارانش به کمک تلسکوپ VLT، مجموعه‌ای از چهار تلسکوپ واقع در کوه سرو پارانال در صحرای آتاکاما در شمال شیلی، سیاره‌ای را در اطراف ستاره‌ی بارنارد، کوتوله‌ی سرخی که با زمین ۶ سال نوری فاصله دارد، شناسایی کردند و آن را بارنارد b نامیدند. جرم این سیاره حدوداً نصف جرم سیاره‌ی زهره است و جزو معدود سیاراتی است که جرمی کمتر از زمین دارند. هر سال این سیاره حدود سه روز زمینی طول می‌کشد. فاصله‌ی این سیاره تا ستاره‌ی خود فقط ۱.۸ میلیون مایل است که تقریباً معادل ۵ درصد فاصله‌ی عطارد تا خورشید است. بارنارد b به ستاره‌ی خود بسیار نزدیک است و با کمربند حیات منظومه‌ی خود فاصله دارد. به همین دلیل، داغ‌تر از آن است که آب به صورت مایع بتواند روی آن وجود داشته باشد.
منبع: www.space.com
مترجم: محیا ساوجی
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

برنامه‌های کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر در غرفه‌ی کانون نجوم
از شنبه ۲۸ مهر ماه تا سه‌شنبه یک آبان ماه
✨@Nojum_aut

معاشران گره از زلف یار باز کنید...🌱

معاشران آیین معرفی کانون های فرهنگی دانشگاه صنعتی امیر کبیر

🟠مورخ شنبه ۲۸ام مهر تا سه‌شنبه ۱ام آبان
همراه با برنامه های مفرح کانونی و کافه معاشران

منتظرتونیم..🍁🍂

✨@kanoonHa_AUT✨

کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر برگزار می‌کند:

دوره‌ی آنلاین نجوم مقدماتی

👨🏻‍🏫 مدرس دوره:
سعید مذهب
کارشناسی ارشد اخترفیزیک
مدرس نجوم و اخترفیزیک

📖سرفصل‌های دوره:
ابعاد عالم،تاریخچه ستاره شناسی،تحول ستارگان،روش‌های اخترشناسی،ساختارهای ستاره‌ای و کهکشان‌ها،ابزارهای رصدی و تلسکوپ،نجوم کروی،کیهانشناسی،نجوم آماتوری، معرفی و شاخه ها آن

🔢تعداد جلسات: ۱۰ جلسه به صورت آنلاین

⏰زمان برگزاری: پنجشبه ها ساعت ۱۹ الی ۲۱

🗓️زمان شروع دوره: از ۱۰ آبان ماه

💰هزینه‌ی ثبت‌نام: ۶۰۰ هزار تومان، با تخفیف ویژه‌ی پاییزه تنها ۵۰۰ هزار تومان

📄به همراه ارائه‌ی گواهینامه‌ی دو زبانه‌ی الکترونیکی

🔴توجه: این دوره برای علاقه‌مندان نجوم مناسب بوده، پیش‌نیازی نداشته و شرکت در آن برای عموم آزاد است.

🔴ثبت‌نام از طریق گوگل‌فرم:
https://forms.gle/MpPVe813qDgZepw37

🔴در صورت بروز مشکل در ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر با شماره‌ یا آیدی زیر تماس حاصل فرمایید:
09125374227
@kamand_rad


✨@Nojum_aut

کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر :

🎇کارگاه ساختار و تحول ستارگان

🔴به مناسبت ورود دانشجویان ۱۴۰۳
🔴به همراه پذیرایی از مهمانان گرامی

📆زمان:سه‌شنبه ۱ آبان ماه، ساعت ۱۶:۳۰ الی ۱۷:۳۰
🏢مکان:سالن مولانا دانشگاه صنعتی امیرکبیر

مدرس: علیرضا روحی (مدرس و پژوهشگر نجوم)

✨@Nojum_aut

کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر برگزار می‌کند:

دوره‌ی آنلاین نجوم مقدماتی

👨🏻‍🏫 مدرس دوره:
سعید مذهب
کارشناسی ارشد اخترفیزیک
مدرس نجوم و اخترفیزیک

📖سرفصل‌های دوره:
ابعاد عالم، تاریخچه ستاره‌شناسی، تحول ستارگان، روش‌های اخترشناسی، ساختارهای ستاره‌ای و کهکشان‌ها، ابزارهای رصدی و تلسکوپ، نجوم کروی، کیهان‌شناسی، نجوم آماتوری، معرفی و شاخه‌های آن

🔢تعداد جلسات: ۱۰ جلسه به صورت آنلاین

⏰زمان برگزاری: پنجشنبه‌ها ساعت ۱۹ الی ۲۱

🗓️زمان شروع دوره: از ۱۰ آبان ماه

💰هزینه‌ی ثبت‌نام: ۶۰۰ هزار تومان، با تخفیف ویژه‌ی پاییزه تنها ۵۰۰ هزار تومان

📄به همراه ارائه‌ی گواهینامه‌ی دوزبانه‌ی الکترونیکی

🔴توجه: این دوره برای علاقه‌مندان نجوم مناسب بوده، پیش‌نیازی نداشته و شرکت در آن برای عموم آزاد است.

🔴ثبت‌نام از طریق گوگل‌فرم:
https://forms.gle/MpPVe813qDgZepw37

🔴در صورت بروز مشکل در ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر با شماره‌ یا آیدی زیر تماس حاصل فرمایید:
09125374227
@kamand_rad


✨@Nojum_aut

شبکه آموزش
دوربین هفت

گزارشی از نمایشگاه دست آوردهای تشکل های دانشجویی در دانشگاه صنعتی امیرکبیر؛ توضیحات آقای مهندس ایران پوری مدیر فرهنگی و اجتماعی دانشگاه در این خصوص.

@polytechnic1307

ستاره‌شناسان ستاره‌ای جدید به نام J0524-0336 کشف کرده‌اند که 30 برابر بزرگ‌تر از خورشید است و ممکن است نیاز به بازنگری جدی در نظریه‌های تکامل ستاره‌ها ایجاد کند. این ستاره که حدود 30,000 سال نوری از زمین فاصله دارد، نسبت به خورشید در سن کنونی‌اش با سایر ستاره‌های با سن مشابه، غلظت بسیار بالایی از عنصر لیتیوم دارد. درک این موضوع درباره چگونگی تولید عناصر سنگین‌تر توسط ستاره‌ها از طریق همجوشی هسته‌ای مشکل است، زیرا لیتیوم یک عنصر سبک است؛ مدل‌های کنونی نشان میدهند که عناصر سبک در این فرآیند به نفع عناصر سنگین‌تری مانند کربن و اکسیژن از بین می‌روند. J0524-0336 غنی از لیتیوم است و کمبود عناصر سنگین را نیز نشان می‌دهد. ستاره‌شناسان J0524-0336 را در حین جستجو برای ستاره‌های قدیمی‌تر در کهکشان راه شیری کشف کردند. این ستاره در مراحل پایانی عمر خود قرار دارد و به همین دلیل به عنوان ستاره‌ای تکامل‌یافته طبقه‌بندی می‌شود و در حال بزرگ شدن است. پس از کشف این ستاره، محققان به بررسی ترکیبات شیمیایی آن با استفاده از روشی به نام طیف‌سنجی پرداختند. زیرا عناصر مختلف نور را در طول موج‌های خاصی ساطع و جذب می‌کنند. رانا عزالدین، رهبر تیم و محقق دانشگاه فلوریدا، در بیانیه‌ای گفت: ما متوجه شدیم که J0524-0336 حاوی 100,000 برابر لیتیوم بیشتر از خورشید در سن کنونی‌اش است. این مقدار، مدل‌های رایج در مورد چگونگی تکامل ستاره‌ها را به چالش می‌کشد و ممکن است مکانیزم ناشناخته‌ای برای تولید یا نگهداری لیتیوم در ستاره‌ها داشته باشد. اگر ما تجمع گرد و غبار در دیسک محیطی ستاره یا حلقه‌ای از مواد و زباله‌هایی که از ستاره بیرون می‌آید پیدا کنیم، این به وضوح نشان‌دهنده از دست دادن جرم، مانند تعامل ستاره‌ای خواهد بود. اگر چنین دیسکی مشاهده نشود، می‌توانیم نتیجه بگیریم که غنی‌سازی لیتیوم به دلیل فرآیندی ناشناخته در درون ستاره در حال وقوع است. تحقیقات تیم در مرجع تحقیقاتی arXiv توزیع شده و قرار است در نشریه The Astrophysical Journal منتشر شود.
منبع: space.com
مترجم: مهسا امین
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری پور
✨@Nojum_aut

#جشنواره_معاشران
#غرفه_کانون_نجوم

غرفه کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر در جشنواره معاشران
✨@Nojum_aut