🐈 آیندهٔ آزمایش‌های دارویی، آینده‌ای بدون حیواناته.
🚫‌ حیوونا جاشون تو آزمایشگاه نیست.
‌‌
‌‌
#نه_به_آزمایش_روی_حیوانات
@NoAnimalTestin

استفاده از حیوانات در تحقیقات پزشکی رویکردی است به‌دور از معیارهای علمی، که حیوانات را بیهوده به کشتن می‌دهد و پیشرفت را به تأخیر می‌اندازد. راه‌حلِ واقعیْ روی‌آوردن به فناوری‌های متناسب با انسان است: کنارگذاشتن اتکایمان به آزمایش‌های کاذب و ذاتاً بی‌رحمانه روی موجودات حس‌مند.

▫️منبع متن
#نه_به_آزمایش_روی_حیوانات
@noanimaltestin

حیوانات ممکن است ندانند که چرا رویشان آزمایش می‌شود، اما بی‌شک می‌دانند که در معرض فرایندهای دردناکی قرار گرفته‌اند. آنان نه می‌توانند موافقتشان را ابراز کنند و نه می‌توانند فرار کنند یا اعتراضشان را به زبان آورند، که آزمایش‌های حیوانی را عمیقاً غیراخلاقی می‌کند. سوءاستفاده از حیوانات همچون اشیای یک‌بارمصرف و دورریختنیْ رویّۀ وحشتناکی است. روش‌های علمی بهتری وجود دارد.

▫منبع

#نه_به_آزمایش_روی_حیوانات

@noanimaltestin

«آزمایش روی حیواناتِ غیرانسان را هوادارانش بر مبنای این دو مقدمه توجیه می‌کنند: (۱) حیوانات مدل‌های مطلوبی از زیست‌شناسیِ انسان و بیماری‌هایش به دست می‌دهند و (۲) حیوانات، از لحاظ شناختی و عاطفی، کم‌مایه‌تر از آن‌اند که ملاحظات اخلاقیِ بلندمرتبه‌ترمان اقتضا می‌کند. طنز تلخ چنین دفاعیه‌ای این است که همان آزمایش‌های حیوانی اتفاقاً عکسِ این موضوع را نشان می‌دهند. آزمایش‌های پزشکی روی حیوانات نشان داده‌است که آن‌ها چه‌قدر سازوکار زجرکشیدنِ مشابهی دارند و درعین‌حال اثبات کرده‌است که برای مطالعۀ بیماری‌های انسانی و ارتقای سلامتِ انسان قابل‌اعتماد نیستند.»

بخشی از مقالۀ «زجرکشیدن در راه علم و پشتیبانیِ علم از برچیدن آزمایش‌های حیوانی» از عایشه اختر (دارای دو بورد تخصصی عصب‌شناسی و بهداشت عمومی، و عضو سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در واحد مبارزه با تروریسم و تهدیدهای نوظهور).

▫️ادامۀ مقاله
▫️منبع عکس

#نه_به_آزمایش_روی_حیوانات

@noanimaltestin

«کارهایی با سایر حیوانات می‌کنیم که انجامش روی هم‌نوعانِ خود را مشمئزکننده می‌بینیم. باید از خودمان بپرسیم دلیلش چیست که این کارها را با هم‌نوعان خود نمی‌کنیم، چون، از منظر علمی، می‌توانستیم خیلی چیزهای بیشتری را با سرعت بیشتری دریابیم و فواید بسیار چشمگیرتری برای خودمان به ارمغان آوریم اگر که مثلاً در همه‌ی آزمایش‌های حیوانیِ فعلی از انسان‌ها استفاده می‌کردیم. با انسان‌ها چنین نمی‌کنیم چون دارای ارزش و خصوصیات خاصی‌اند که می‌خواهیم پاس بداریمشان. استدلال من این است که سایر حیوانات، به‌ویژه پستانداران و مثلاً نخستی‌سانان غیرانسان، درست از همان خصوصیات برخوردارند و بنابراین نمی‌توانیم کارهایی با آن‌ها بکنیم که حاضر نیستیم با خودمان بشود.»

بخشی از صحبت‌های دکتر نِدیم بویوکمیچی (پروفسور بازنشستهٔ دام‌پزشکی، دانشگاه کالیفرنیا، دیویس) در مدرسهٔ تابستانهٔ مرکز اخلاق حیوان‌نگر دانشگاه آکسفورد.

گزارش کوتاه ویدئویی این سلسله‌نشست‌ها را پیشتر منتشر کرده‌ایم:

▫تماشای گزارش (۱۲ دقیقه)
▫منبع عکس

#نه_به_آزمایش_روی_حیوانات

@noanimaltestin

ریکی جرویس از هنرمندانِ وگانِ مشهوری است که از هیچ فرصتی برای سخن‌گفتن علیه ستم به حیوانات دریغ نمی‌کند!

انیمیشن کوتاهِ «نجات رَلف» را که دیده‌اید؟
ریکی جرویس یکی از صداپیشگان این انیمیشنِ تأثیرگذار است. این انیمیشنِ کوتاه چهاردقیقه‌ای، با موضوع آزمایش حیوانی، پیشتر با زیرنویس فارسی در رسانه‌های «مؤسسهٔ جایگزین‌های آزمایش روی حیوانات» منتشر شده‌است و جزو پربازدیدترین فرسته‌هایمان به شمار می‌رود.

▫ تماشای انیمیشن نجات رَلف (۴ دقیقه)
▫منبع عکس

#نه_به_آزمایش_روی_حیوانات

@noanimaltestin

خبر خوش!
لایحهٔ موسوم به Bill S-5 به تصویب سنای کانادا رسیده‌است و در پاییز امسال در مجلس عوام به رأی گذاشته خواهد شد.
این لایحه، در صورت کسب تأیید مجلس عوام، می‌تواند به استفاده از حیوانات در آزمایش‌های سمّیت، که جزو دردناک‌ترین انواع آزمایش‌های حیوانی است، پایان دهد.

▫منبع

#نه_به_آزمایش_روی_حیوانات

@noanimaltestin

«به‌شدت روی موش‌ها و موش‌های صحرایی آزمایش می‌کنیم. سه دلیل دارد:

1️⃣ یکی این است که استفاده از آن‌ها کم‌هزینه است.

2️⃣ دلیل دومش این است که بیشترِ مردم اهمیتی به آن‌ها نمی‌دهند. استفاده از آن‌ها در آزمایشگاه، در مقایسه با مثلاً سگ‌ و گربه و میمون، جاروجنجال کمتری برمی‌انگیزد.

3️⃣ سومین دلیل استفاده از موش‌ها و موش‌های صحرایی یا، در این مورد، بهتر است بگویم فقط موش‌ها این است که ما از کُل دی‌ان‌ایِ موش‌ها و کُد ژنتیکی‌شان نقشه‌برداری کرده‌ایم.
تصور این است که اگر بتوانیم دی‌ان‌ای‌شان را دستکاری کنیم، می‌توانیم چیزهای بیشتری دربارهٔ عملکرد ژنتیک یاد بگیریم. راستش، چنین تصوری چندان درست از کار درنیامده‌است. چیزی که یاد گرفته‌ایم این است که ژنتیک ”موش‌ها“ چگونه عملکردی دارد، نه ژنتیک ”انسان‌ها“.»

آنچه خواندید برشی بود از صحبت‌های دکتر عایشه اختر.

▫️تماشای گفت‌وگوی کامل (۲۸ دقیقه)


#نه_به_آزمایش_روی_حیوانات

@noanimaltestin

آینده ازانِ روش‌های غیرحیوانیِ آزمایش و پژوهش است و هرچه زودتر آن را دریابیم، به نفع همهٔ کسانی خواهد بود که با آن سروکار دارند، از جمله حیوانات، آزمایشگاه‌های تحقیقاتی، شرکت‌های دارویی، و انسان‌هایی که بناست از چنین آزمایش‌هایی سود ببرند.

دکتر چارو چاندراسکارا، پژوهشگر زیست‌پزشکی، دانشمند مطرح و مروّج پژوهش‌های غیرحیوانی، و مؤسس/مدیر اجراییِ مرکز جایگزین‌های آزمایش روی حیوانات کانادا (@ccaam_cacvam) از دانشگاه ویندزور، می‌گوید «مسئله فقط تفاوت‌های گونه‌ای نیست، بلکه شیوهٔ انجام این تحقیقات نیز با مسائل بسیار زیادی روبه‌رو است. باید حیوانات را از طریق جراحی یا رژیم غذایی پرچرب بیمار کنیم. بنابراین، در رژیمشان دست می‌بریم، در ژنتیکشان دست می‌بریم، ژنی را از اینجا برمی‌داریم و ژنی را آنجا می‌افزاییم، یا با مواد شیمیایی لوزالمعده‌شان را از کار می‌اندازیم تا مثلاً مدل‌های دیابتی درست کنیم. با این دستکاری‌های آزمایشی روی حیوانات، واقعاً بیماریِ انسان بازسازی نمی‌شود، بلکه نسخه‌ای از آن به دست می‌آید.»

این حرف تازه‌ای نیست. دهه‌هاست که از آن مطلعیم و اگرچه دنیا دارد رفته‌رفته از خواب غفلت بیدار می‌شود و رو به جلو گام برمی‌دارد، سرعتمان به‌اندازهٔ کافی زیاد نیست، و این به قیمت زجرکشیدن سالانهٔ میلیون‌ها حیوان در نتیجهٔ استثمار، شکنجه، و نهایتاً مرگ تمام می‌شود. یادمان نرود انسان‌هایی که چشم‌انتظار روش‌های درمانیِ ایمن و اثربخش‌اند نیز در این میان متضرر می‌شوند.

قبلاً گفته‌ایم و باز هم می‌گوییم. روش‌های غیرحیوانی وجود دارد، مثل فناوری اندام-روی-تراشه، پرورش سلول‌های سه‌بعدی، و شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای، در میان موارد متعدد دیگر. وقتی علمش را داریم، وقتی جواب می‌دهد، و وقتی کم‌هزینه‌تر و سریع‌تر است، چرا از آن استقبال نمی‌شود؟

▫منبع

#نه_به_آزمایش_روی_حیوانات

@noanimaltestin

مستندِ «از بشقاب غذا تا تمرین جراحی» — ۲۸ دقیقه.

با پیشرفت‌های پی‌درپی در دنیای جراحی، جراحان باید همواره خودشان را با به‌روزترین تکنیک‌ها وفق دهند. در سال‌های اخیر، مسائل اخلاقی و اقتصادی موجب روی‌برگردانی از کاربرد حیوانات زنده در آموزش جراحی شده‌است. دنیاگیریِ کرونا نیز، با سلب امکان یادگیری حضوری از بسیاری افراد، مزید بر علت شده‌است.
حال مخترعی به نام تاکایاما سئی‌چیرو با استفاده از مواد غذایی (مبتنی بر «کونیاکو»، خوراکیِ محبوب ژاپنی) بافت‌هایی طراحی کرده‌است که می‌تواند مرزهای واقع‌نمایی در بافت‌های غیرحیوانیِ آموزش جراحی را جابه‌جا کند! در مستندِ «از بشقاب غذا تا تمرین جراحی»، می‌نشینیم پای صحبت‌های آقای تاکایاما و همچنین جراحانی که برای اولین بار با این بافت‌های آموزشی روبه‌رو می‌شوند.

🎞 نسخهٔ باکیفیت در آپارات

#جراحی #آموزش_جراحی #تمرین_جراحی #نه_به_آزمایش_روی_حیوانات #مدل_غیرحیوانی #جایگزین‌های_آزمایش_روی_حیوانات #آموزش_پزشکی

🐰@noanimaltestin