#حکایت_همیشه
#گلستان_سعدی

یکی از شعرا پیش امیر دزدان رفت و ثنایی بر او بگفت. فرمود تا جامه از او بر کنند و از ده به در کنند. مسکین برهنه به سرما همی‌رفت. سگان در قفای وی افتادند. خواست تا سنگی بر دارد و سگان را دفع کند، در زمین یخ گرفته بود، عاجز شد. گفت: این چه حرامزاده مردمانند، سگ را گشاده‌اند و سنگ را بسته!
امیر از غرفه بدید و بشنید و بخندید. گفت: ای حکیم! از من چیزی بخواه.
گفت: جامهٔ خود می‌خواهم اگر انعام فرمایی.

رضینا مِن نوالِکَ بالرَحیلِ.
(از جمله‌ی بخشش‌هات به رخصت رفتن راضی‌ام)

امیدوار بود آدمى به خیر کسان
مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان....

@niyaxestanbarani
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

#حکایت_همیشه
#گلستان_سعدی

یکی از شعرا پیش امیر دزدان رفت و ثنایی بر او بگفت. فرمود تا جامه از او بر کنند و از ده به در کنند. مسکین برهنه به سرما همی‌رفت. سگان در قفای وی افتادند. خواست تا سنگی بر دارد و سگان را دفع کند، در زمین یخ گرفته بود، عاجز شد. گفت: این چه حرامزاده مردمانند، سگ را گشاده‌اند و سنگ را بسته!
امیر از غرفه بدید و بشنید و بخندید. گفت: ای حکیم! از من چیزی بخواه.
گفت: جامهٔ خود می‌خواهم اگر انعام فرمایی.

رضینا مِن نوالِکَ بالرَحیلِ.
(از جمله‌ی بخشش‌هات به رخصت رفتن راضی‌ام)

امیدوار بود آدمى به خیر کسان
مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان....

@niyaxestanbarani
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

#تکرارستان

فقیهی پدر را گفت:
هیچ از این سخنان رنگین دلاویز متکلمان در من اثر نمی‌کند، به حکم ِ آن‌که نمی‌بینم مر ایشان را فعلی موافق ِ گفتار:

ترک دنیا به مردم آموزند
خویشتن سیم و غلّه اندوزند

عالمی را که گفت باشد و بس
هر چه گوید نگیرد اندر کس

عالم آن کس بود که بد نکند
نه بگوید به خلق و خَود نکند

*اَتَأمُرونَ الناسَ بِالبِرِّ وَ تَنْسَونَ اَنفُسَکُم*

عالِم که کامرانی و تن پروری کند
او خویشتن گم است کِه را رهبری کند؟

#گلستان_سعدی

@niyazestanbarani
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹