Forwarded from اتچ بات
#چهارشنبه_سوری
#فروردین_فرَوَهرها
سخن گفتن از آیینهای هزاران ساله بسیار دشوار است. ریشه های این آیینها در اعماق مه آلود ِ اسطوره ها، افسانه ها و تاریخهای کهن قراردارد و گذشت زمان تطورات فراوانی بر این آیینها تحمیل کرده است. درک یک آیین پیچیده آنگاه که با درهم تنیدگهای اسطوره ای، افسانه ای و تاریخی همراه شود چیزی است در حد ناممکن...
#چهارشنبه_سوری ازجمله ی این آیینهاست.
شما در فضای مجازی دهها بلکه صدها مطلب دراین باره خواهید یافت اما اغلب آنها ربط چندانی با بررسی علمی و تحلیلی این آیین ندارد. آنچه در ذیل ارائه میشود بر اساس دانشهای ثبت شده و حدسهای برآمده از تحلیل آنهاست.
پیشتر گفتیم که ایرانیان قائل به شش مرحله و شش آفرینش بودند و در پایان هر آفرینش جشنی بر پا بود که #گاهنبار نامیده میشد.
ششمین مرحله ی آفرینش(انسان) در پایان قرار میگرفت تا دایره ی ۳۶۰ درجه ی آمدن و رفتن ما(->رباعی خیام) تکمیل شود. در تقویم مادی از ۱۵دی تا۲۴ اسفند مقرر میشد واین گاهنبار #هَمَسپَهمَدیم نام داشت.
ایرانیان آنقدر دقت نظر داشته اند که بدانند پنج روز و یک چهارم دیگر هم باید به سال اضافه کنند تا خورشید به نقطه ی انقلاب بهاری ( برج بره) برسد اما این حدود پنج روز چه توجیهی باید میافته؟ به نظر ایرانیان این پنج روز را از جنس زمان بیکرانه تلقی میکرده اند که در هستی مادی ظهور کرده تا مارا به یاد خاستگاه بیکرانمان بیندازد. اما چگونه؟!
#اهورامزدا تمام هستی را آفرید اما مشاهده کرد همه چیز ایستا است درحالیکه هستی باید #روان باشد او به راز و نیاز پرداخت و از نیروهای پاک کمک خواست #فرَوَهرها از آسمان به زمین آمدند در تن موجودات جای گرفتند و هستی روان شد؛ رودها جاری شد، گیاهان روییدند و...
( بعدا درباره ی پنج بُعد مینویی انسان سخن خواهیم گفت) این اتفاق در پنج روز آخر سال پدید می آمد.
بعدها فروهرها(فروشی) روان های مردگان دانسته شدند که در آخر هرسال به زمین می آیند تا موجب رویش گیاهان شوند و برکت را به فرزندان خویش اعطا کنند. (بازگشت ایزدان گیاهی و زایش دوباره ی زمین)
علی الظاهر ایرانیان معتقد بودند برای راهنمایی روانهای پاک باید بر بامها آتش افروخت تا اجداد هر خانواده به سوی فرزندان خود بروند.(آتش افروختن بر بام هنوز هم در برخی مناطق ایران بویژه آذرآبادگان مرسوم است)
دقت کنید ما به فرزندان یک تبار، دوده میگوییم و خاندان را دودمان نیز مینامیم،ربط این واژگان با آتش افروختن بدیهی است.
این واژه در ایرانی باستان و فارسی میانه هم وجود دارد، تنها در توجیه کلمه اختلاف هست. برخی آن را به اجاق در خانه نسبت میدهند که کانون گردهمایی خاندان است و ما به آتش افروختن در روزهای پایانی سال نسبت میدهیم.
گویا ستیز عربان با آیینهای ایرانی موجب شده ایرانیان این جشن را به چهارشنبه ی پس از اسلام منتقل کنند و به بهانه ی رد نحوستی که اعراب برای این روز قائل بودند به جشن و پایکوبی بپردازند.
گویا گردگیریها و زدودن خانه ها و همچنین دور کردن کینه ها و دشمنی ها دراین ایام ازآنجهت رسم بوده که روانهای پاک به جاهای( خانه ها و دلهای) آلوده به خصایل اهریمنی وارد نمیشدند و ایرانیان برای حضور آنها سعی میکردند هرآلودگی را دور کنند (از تن و جان و خانه و...) برافروختن هفت آتش به پاسداشت هفت #امشاسپندان نمود اصلی ترین جشن ایرانیان به عنوان مقدمه ی #نوروز بزرگ است.
رسمهای دیگر مانند قاشق زنی، فال گوش ایستادن و... از دیگر رسوم این ایام بوده، آجیل شیرین(چرا شیرین؟) خوردن و نیز آجیل مشکل گشا نیز رسم این روزهای پر رمز و راز است.
اکنون آشکار است سبب نامگذاری نخستین ماه ایرانی #فروردین چیست و آن فرود آمدن فرَوَشی هاست و..
الله اعلم
#محسن_یارمحمدی
@niyazestanbarani
#فروردین_فرَوَهرها
سخن گفتن از آیینهای هزاران ساله بسیار دشوار است. ریشه های این آیینها در اعماق مه آلود ِ اسطوره ها، افسانه ها و تاریخهای کهن قراردارد و گذشت زمان تطورات فراوانی بر این آیینها تحمیل کرده است. درک یک آیین پیچیده آنگاه که با درهم تنیدگهای اسطوره ای، افسانه ای و تاریخی همراه شود چیزی است در حد ناممکن...
#چهارشنبه_سوری ازجمله ی این آیینهاست.
شما در فضای مجازی دهها بلکه صدها مطلب دراین باره خواهید یافت اما اغلب آنها ربط چندانی با بررسی علمی و تحلیلی این آیین ندارد. آنچه در ذیل ارائه میشود بر اساس دانشهای ثبت شده و حدسهای برآمده از تحلیل آنهاست.
پیشتر گفتیم که ایرانیان قائل به شش مرحله و شش آفرینش بودند و در پایان هر آفرینش جشنی بر پا بود که #گاهنبار نامیده میشد.
ششمین مرحله ی آفرینش(انسان) در پایان قرار میگرفت تا دایره ی ۳۶۰ درجه ی آمدن و رفتن ما(->رباعی خیام) تکمیل شود. در تقویم مادی از ۱۵دی تا۲۴ اسفند مقرر میشد واین گاهنبار #هَمَسپَهمَدیم نام داشت.
ایرانیان آنقدر دقت نظر داشته اند که بدانند پنج روز و یک چهارم دیگر هم باید به سال اضافه کنند تا خورشید به نقطه ی انقلاب بهاری ( برج بره) برسد اما این حدود پنج روز چه توجیهی باید میافته؟ به نظر ایرانیان این پنج روز را از جنس زمان بیکرانه تلقی میکرده اند که در هستی مادی ظهور کرده تا مارا به یاد خاستگاه بیکرانمان بیندازد. اما چگونه؟!
#اهورامزدا تمام هستی را آفرید اما مشاهده کرد همه چیز ایستا است درحالیکه هستی باید #روان باشد او به راز و نیاز پرداخت و از نیروهای پاک کمک خواست #فرَوَهرها از آسمان به زمین آمدند در تن موجودات جای گرفتند و هستی روان شد؛ رودها جاری شد، گیاهان روییدند و...
( بعدا درباره ی پنج بُعد مینویی انسان سخن خواهیم گفت) این اتفاق در پنج روز آخر سال پدید می آمد.
بعدها فروهرها(فروشی) روان های مردگان دانسته شدند که در آخر هرسال به زمین می آیند تا موجب رویش گیاهان شوند و برکت را به فرزندان خویش اعطا کنند. (بازگشت ایزدان گیاهی و زایش دوباره ی زمین)
علی الظاهر ایرانیان معتقد بودند برای راهنمایی روانهای پاک باید بر بامها آتش افروخت تا اجداد هر خانواده به سوی فرزندان خود بروند.(آتش افروختن بر بام هنوز هم در برخی مناطق ایران بویژه آذرآبادگان مرسوم است)
دقت کنید ما به فرزندان یک تبار، دوده میگوییم و خاندان را دودمان نیز مینامیم،ربط این واژگان با آتش افروختن بدیهی است.
این واژه در ایرانی باستان و فارسی میانه هم وجود دارد، تنها در توجیه کلمه اختلاف هست. برخی آن را به اجاق در خانه نسبت میدهند که کانون گردهمایی خاندان است و ما به آتش افروختن در روزهای پایانی سال نسبت میدهیم.
گویا ستیز عربان با آیینهای ایرانی موجب شده ایرانیان این جشن را به چهارشنبه ی پس از اسلام منتقل کنند و به بهانه ی رد نحوستی که اعراب برای این روز قائل بودند به جشن و پایکوبی بپردازند.
گویا گردگیریها و زدودن خانه ها و همچنین دور کردن کینه ها و دشمنی ها دراین ایام ازآنجهت رسم بوده که روانهای پاک به جاهای( خانه ها و دلهای) آلوده به خصایل اهریمنی وارد نمیشدند و ایرانیان برای حضور آنها سعی میکردند هرآلودگی را دور کنند (از تن و جان و خانه و...) برافروختن هفت آتش به پاسداشت هفت #امشاسپندان نمود اصلی ترین جشن ایرانیان به عنوان مقدمه ی #نوروز بزرگ است.
رسمهای دیگر مانند قاشق زنی، فال گوش ایستادن و... از دیگر رسوم این ایام بوده، آجیل شیرین(چرا شیرین؟) خوردن و نیز آجیل مشکل گشا نیز رسم این روزهای پر رمز و راز است.
اکنون آشکار است سبب نامگذاری نخستین ماه ایرانی #فروردین چیست و آن فرود آمدن فرَوَشی هاست و..
الله اعلم
#محسن_یارمحمدی
@niyazestanbarani
Telegram
Forwarded from محسن یارمحمدی
#بهارسرخ
#ماوعاشورا
ایرانیان بهارهای بسیار دارند، فصلهای آغاز فراوان چراکه پایانهای بسیار داشته اند و دارند.
دراین میان دوبهار ایشان، مستقیما با معنای #وجودی انسان مرتبط است.یعنی ذاتی ِ انسان است و چقدر این دو همانند هم هستند.
نخست #بهارسبز و دیگر #بهارسرخ
بهارسبز قرنهاست که در فلات ایران گرامی داشته میشود و بهارسرخ قرنهاست که نزد مردم سرزمین آزادگان ارجمند است.
خرد و کلان، پیروجوان، زن و مرد، ترک و لر و بلوچ و کرد و عرب وفارس و...
در فلات شگفت آور ایران این دوبهار را پرهیاهو و زنده تر از امواج، هرساله پاس میدارند و به آن دو متبرک میشوند.
اجازه بدهید #نوروز را #بهارتن #بهارطبیعت #بهارزمین و... بنامم و #عاشورا را #بهارروح وجان #بهارعالم_نهان بخوانم.
اولی #بهارشهادت، دومی #بهارغیب
بی آنکه بخواهم با بتوانم این دو را ابلهانه جدا کنم یا احمقانه مقابل هم قرار دهم.
چیزی را که روح بلند ایرانی در هر شدت و رخا و درهر تاریخ وجغرافیا ودر هر زبان و لهجه و.. گرامی داشته #حقیقت است. و در برابر حقیقت دوکار باید کرد وگرنه...
نخست شناخت دوم فروتنی و پذیرش
آدمی بی تن و طبیعت معنا ندارد و تن و طبیعت، بدون روح و جان ِانسانیت، بی معناست.
بماند که درباره ی انسان جایی هست که تنش روح میشود و روان و..
واما #حکایت_ماو#عاشورا
به گمانم تمام مردم فلات ایران و ایران فرهنگی (حالا دیگر از ژاپن تا ینگه دنیا) تحت تاثیر این دوبهار هستند. حتا مخالفان بیسواد و نابینای این دو، در هر جایی و لباسی خواه ناخواه دربرابرش کاری(؟!) میکنند. بماند که اگر کاری هست گفتم شناخت است و...
آری همگی در هر سطحی از عقل واحساس، درگیر #بهارسبزوسرخ ایرانیان اند و در شمایل مختلف و متشابه به آن میپردازند و البته نکته ی شگفت هردو بیخبری اکثریت از #جان ِ این دو بهار است.
هیچ شکی نیست که اغلب محترم شماران #نوروز چندمقاله وکتاب درباره ی آن نخوانده اند و بیشتر ارج گذران #عاشورا چیز زیاد و درستی از #عاشورا نمیدانند، اما ناخودآگاه جمعی ایرانیان آنها را وامیدارد این #آیین های بینظیر را پاس بدارند. چراکه میدانند در احیای این دو بهار بسیاری چیزها #احیا میشوند.
اولی شروع رویشهای طبیعت است و درخشش آفتاب آسمان و به حرکت درآمدن تازه ی جهان و دومی آغاز رستنهای روح است و تابش خورشید نهان و عروج به سدرة المنتهی جان
اولی از سنگ وخاک تا انسان وافلاک را دگرگون میکند و دومی نیز خاک را سرخ میکند و فرشتگان را سیاه پوش.
در هیچ کجای جهان نه یک اتفاق طبیعی_فطری مردمان را به اتحاد و یگانگی میرساند ونه نام یک شخص دراین ابعاد و گستردگی ایلاف و همجهتی پدید می آورد.
زنده کیست؟ مرده کدام است؟ مگر نه اینکه زنده بودن برابر با موثر بودن است؟!حال بگویید زنده تر از #بهارسبزوسرخ آزادگان کدام بهار را سراغ دارید؟!
فقط یک #کاربزرگ میماند که اگر اتفاق نیفتد راز_بزرگ بر ما آشکار نخواهد شد
#دانستن
دانستن رمز و رازهای این دوبهار و ازآنجا که این دوبهار بسیار بزرگند و کهن #درک و #دریافت شان بسیار دیریاب است و دشوار..
به لطف خدا بعدها درباره ی #عاشورا و درک و دریافتها... بیشتر خواهیم گفت.
(اگر چنین پیامهایی را میپسندید حتما به اشتراک بگذارید)
الحمدلله اولا و آخرا
@Niyazestanbarani
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
#ماوعاشورا
ایرانیان بهارهای بسیار دارند، فصلهای آغاز فراوان چراکه پایانهای بسیار داشته اند و دارند.
دراین میان دوبهار ایشان، مستقیما با معنای #وجودی انسان مرتبط است.یعنی ذاتی ِ انسان است و چقدر این دو همانند هم هستند.
نخست #بهارسبز و دیگر #بهارسرخ
بهارسبز قرنهاست که در فلات ایران گرامی داشته میشود و بهارسرخ قرنهاست که نزد مردم سرزمین آزادگان ارجمند است.
خرد و کلان، پیروجوان، زن و مرد، ترک و لر و بلوچ و کرد و عرب وفارس و...
در فلات شگفت آور ایران این دوبهار را پرهیاهو و زنده تر از امواج، هرساله پاس میدارند و به آن دو متبرک میشوند.
اجازه بدهید #نوروز را #بهارتن #بهارطبیعت #بهارزمین و... بنامم و #عاشورا را #بهارروح وجان #بهارعالم_نهان بخوانم.
اولی #بهارشهادت، دومی #بهارغیب
بی آنکه بخواهم با بتوانم این دو را ابلهانه جدا کنم یا احمقانه مقابل هم قرار دهم.
چیزی را که روح بلند ایرانی در هر شدت و رخا و درهر تاریخ وجغرافیا ودر هر زبان و لهجه و.. گرامی داشته #حقیقت است. و در برابر حقیقت دوکار باید کرد وگرنه...
نخست شناخت دوم فروتنی و پذیرش
آدمی بی تن و طبیعت معنا ندارد و تن و طبیعت، بدون روح و جان ِانسانیت، بی معناست.
بماند که درباره ی انسان جایی هست که تنش روح میشود و روان و..
واما #حکایت_ماو#عاشورا
به گمانم تمام مردم فلات ایران و ایران فرهنگی (حالا دیگر از ژاپن تا ینگه دنیا) تحت تاثیر این دوبهار هستند. حتا مخالفان بیسواد و نابینای این دو، در هر جایی و لباسی خواه ناخواه دربرابرش کاری(؟!) میکنند. بماند که اگر کاری هست گفتم شناخت است و...
آری همگی در هر سطحی از عقل واحساس، درگیر #بهارسبزوسرخ ایرانیان اند و در شمایل مختلف و متشابه به آن میپردازند و البته نکته ی شگفت هردو بیخبری اکثریت از #جان ِ این دو بهار است.
هیچ شکی نیست که اغلب محترم شماران #نوروز چندمقاله وکتاب درباره ی آن نخوانده اند و بیشتر ارج گذران #عاشورا چیز زیاد و درستی از #عاشورا نمیدانند، اما ناخودآگاه جمعی ایرانیان آنها را وامیدارد این #آیین های بینظیر را پاس بدارند. چراکه میدانند در احیای این دو بهار بسیاری چیزها #احیا میشوند.
اولی شروع رویشهای طبیعت است و درخشش آفتاب آسمان و به حرکت درآمدن تازه ی جهان و دومی آغاز رستنهای روح است و تابش خورشید نهان و عروج به سدرة المنتهی جان
اولی از سنگ وخاک تا انسان وافلاک را دگرگون میکند و دومی نیز خاک را سرخ میکند و فرشتگان را سیاه پوش.
در هیچ کجای جهان نه یک اتفاق طبیعی_فطری مردمان را به اتحاد و یگانگی میرساند ونه نام یک شخص دراین ابعاد و گستردگی ایلاف و همجهتی پدید می آورد.
زنده کیست؟ مرده کدام است؟ مگر نه اینکه زنده بودن برابر با موثر بودن است؟!حال بگویید زنده تر از #بهارسبزوسرخ آزادگان کدام بهار را سراغ دارید؟!
فقط یک #کاربزرگ میماند که اگر اتفاق نیفتد راز_بزرگ بر ما آشکار نخواهد شد
#دانستن
دانستن رمز و رازهای این دوبهار و ازآنجا که این دوبهار بسیار بزرگند و کهن #درک و #دریافت شان بسیار دیریاب است و دشوار..
به لطف خدا بعدها درباره ی #عاشورا و درک و دریافتها... بیشتر خواهیم گفت.
(اگر چنین پیامهایی را میپسندید حتما به اشتراک بگذارید)
الحمدلله اولا و آخرا
@Niyazestanbarani
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
Forwarded from محسن یارمحمدی
#ماوعاشورا
دریادداشت پیشین از #بهارسبزوبهارسرخ سخن گفتم 👆 👆
اکنون به مناسبت بهارسرخ عاشورا بیان چند نکته را ضروری میدانم:
- وقتی در پنج شش سالگی #ماهی_سیاه_کوچولو را میخواندم افتادم در جستجوی #دریا، حالا پس از گذشت حدود چهل سال این جستجوی توام با مطالعه و دقت و تعمق و درک و دریافت به من بسیاری چیزها را یاد داده است.
اینکه ساحات انسان، آیینها و باورهایش (بویژه انسان ایرانی) آنقدر قدمت دارد و عمیق و گسترده و پیچده هست که مرا به دادن فتوا و حکم نکشاند. چنانکه جوجکگان تازه سر از تخم درکرده یا بزرگان به محضر سیمرغ رسیده و مدرسه ساز میکنند و دعوت به فلان کار و بهمان کار میکنند.
من فقط دعوت میکنم به حرکت و تدوام این جستجو...
اما در این جستجوها در کنار بسیاری عناوین که باید در بررسی یک پدیده ی انسانی بکار بست چهار سرفصل مهم را اساسی تر میدانم:
۱- #اسطوره ۲- #افسانه ۳- #تاریخ
۴- #خرافه
بگویم که هرچهار اینها از نظر من #فطری است. یعنی در هسته ی انسانیت #بارشده و چون این هسته یا دانه میترکد تا تصویرکند انسان را، و رشد و #شدن را، اینها در خود دارد. شاید چیزی که جدیدترها #آنتولوژیک میگویند.
در بررسی هر آیین پایدار و گسترده ای مانند #نوروز # یلدا #عاشورا و... جدای از سرفصل #آیین باید این چهار ستون اصلی، تعریف و ساخته شوند تا بنای نظریه ی ما استحکام بیشتری داشته باشد.
حقیقتش دهها صفحه دراین باره امروز نوشتم اما قابل ارائه دراین رسانه نیست و مجال بسیار میطلبد.
اما حرفم این است هرکس بدون در نظر گرفتن این چهارستون به #عاشورا نگاه کند بنایی ساخته که سست خواهد بود چون #عاشورا آیینی است که در این چهار ساحت شگفت به شکلهای مختلف و حتا متضاد چهره خواهد نمود.
#عاشورا یک متن است. متنی به قدمت #اسطوره که #خرافه پرستان هم در تعبیر و تفسیر و گرامیداشتش کارها کرده اند.
اگر در این متن قرار است #قرار بگیریم کاری بسیار بزرگ پیش رو داریم.
جوینده یابنده است...
الحمدلله اولا و آخرا
@Niyazestanbarani
دریادداشت پیشین از #بهارسبزوبهارسرخ سخن گفتم 👆 👆
اکنون به مناسبت بهارسرخ عاشورا بیان چند نکته را ضروری میدانم:
- وقتی در پنج شش سالگی #ماهی_سیاه_کوچولو را میخواندم افتادم در جستجوی #دریا، حالا پس از گذشت حدود چهل سال این جستجوی توام با مطالعه و دقت و تعمق و درک و دریافت به من بسیاری چیزها را یاد داده است.
اینکه ساحات انسان، آیینها و باورهایش (بویژه انسان ایرانی) آنقدر قدمت دارد و عمیق و گسترده و پیچده هست که مرا به دادن فتوا و حکم نکشاند. چنانکه جوجکگان تازه سر از تخم درکرده یا بزرگان به محضر سیمرغ رسیده و مدرسه ساز میکنند و دعوت به فلان کار و بهمان کار میکنند.
من فقط دعوت میکنم به حرکت و تدوام این جستجو...
اما در این جستجوها در کنار بسیاری عناوین که باید در بررسی یک پدیده ی انسانی بکار بست چهار سرفصل مهم را اساسی تر میدانم:
۱- #اسطوره ۲- #افسانه ۳- #تاریخ
۴- #خرافه
بگویم که هرچهار اینها از نظر من #فطری است. یعنی در هسته ی انسانیت #بارشده و چون این هسته یا دانه میترکد تا تصویرکند انسان را، و رشد و #شدن را، اینها در خود دارد. شاید چیزی که جدیدترها #آنتولوژیک میگویند.
در بررسی هر آیین پایدار و گسترده ای مانند #نوروز # یلدا #عاشورا و... جدای از سرفصل #آیین باید این چهار ستون اصلی، تعریف و ساخته شوند تا بنای نظریه ی ما استحکام بیشتری داشته باشد.
حقیقتش دهها صفحه دراین باره امروز نوشتم اما قابل ارائه دراین رسانه نیست و مجال بسیار میطلبد.
اما حرفم این است هرکس بدون در نظر گرفتن این چهارستون به #عاشورا نگاه کند بنایی ساخته که سست خواهد بود چون #عاشورا آیینی است که در این چهار ساحت شگفت به شکلهای مختلف و حتا متضاد چهره خواهد نمود.
#عاشورا یک متن است. متنی به قدمت #اسطوره که #خرافه پرستان هم در تعبیر و تفسیر و گرامیداشتش کارها کرده اند.
اگر در این متن قرار است #قرار بگیریم کاری بسیار بزرگ پیش رو داریم.
جوینده یابنده است...
الحمدلله اولا و آخرا
@Niyazestanbarani
#ما_و_سنتها
#حکایت_ما_وفرهادآزاد_روح_الله_زم و..همه ی چیزهایی که زود ازیاد میبریم..
درباور من، چیزی که صدهاسال است نشسته درباور یک قوم، و یا در فراز و فرود زندگی همراهش بوده و.. کارکردی ویژه داشته و دارد.
یحتمل شما هم از کسانی هستید که ملت ایران را به مرده پرستی نکوهیده اید..چرا اینهمه عزا، چرا سوم، هفتم، چهلم و..سالگرد وهیچوقت نه ریشه های اسطوره ای و تاریخی شان را یافته اید نه به ابعاد روانشناختی فردی و جمعی اش فکر کرده اید و نه به کارکردهای گوناگون داستان..
یا مثلا #ذکر.. حتما گفته اید ورد کردن یک کلام، سخن و فکر و تکرار آن چیست و چه دارد که هی باید لب جنباند و... و هیچوقت اعجاز ذکر را جستجو نکرده اید..
بگذارید صریح بگویم: در روزگار خستگیها و شکستگی هایمان اتفاقا سپاه تاریکی دلخوش است به هیاهوهای زود گذر ناپایدار، حتا خودش دامن میزند به جوی که از نظر عاطفی ( بویژه اعتراض، خشم، تحول خواهی و..) انسان را تخلیه و آرام میکند.
یادمان باشد تنها چیزهایی اثر دارد که ماندگار است..
احساسات غلیط و تند جامعه ی ما درباره ی فلان #کودک_کار، #روح_الله_زم، #فرهادوآزاد #فقراجتماعی_وفرهنگی #گرانی #فضاحت_آموزش_پرورش و... موقعی به ثمری مفید میرسد که #ذکر شود و ذکرش #مدام و #پایدار بماند تا منجر به #فکر شود و راه حل..
یکی دو روز پر می شویم از شور و هیجان و... خشم و غلیان و.. بعد آرام.. دوباره بی خبری و دوباره انتظار برای #آشوبی_بی_سرانجام..
نه آن پاسداشت در گذشتکان و نگهداشت #ذکر کارکردها دارد در زندگی شخصی و جمعی ما.. اصولا تداوم داشتن و #تکرار یک چیز اهمیت و تاثیرگذاری شگفتش را عیان خواهد کرد.. ما به نفس کشیدنهای مدام زنده ایم، به تکرارهای فراوان مانده ایم و... #نوروز را ببینید، #رمضان را، #یلدا را، #عاشورا را، و.. چیزی و چیزهایی که برود بنشیند در بودن ِ ما میتواند موثر شود و #تغییر ایجاد کند خیری که #پایدار و #ماندگار است #شر را پس میزند وگرنه هر هیچ اتفاق ناپایداری، هرچند نیک و مبارک، ما را به هیچ بهشت سبز و امنی نخواهد برد.. یادمان باشد اهریمن بدی لانه ی امنش #فراموشی و #خاموشی ماست. اگر در پی به ثمر نشستن هر خیری هستید، باید #ذکرش کنید و به تکرار، شبانه روز برزبانش بیارید تا بودنتان بشود آن #خیر، آن وقت آن نیکی #محقق خواهد شد، شک نکنید...
#محسن_یارمحمدی
#همیشه_جستجوگر-روشنایی
@niyazestanbarani
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
#حکایت_ما_وفرهادآزاد_روح_الله_زم و..همه ی چیزهایی که زود ازیاد میبریم..
درباور من، چیزی که صدهاسال است نشسته درباور یک قوم، و یا در فراز و فرود زندگی همراهش بوده و.. کارکردی ویژه داشته و دارد.
یحتمل شما هم از کسانی هستید که ملت ایران را به مرده پرستی نکوهیده اید..چرا اینهمه عزا، چرا سوم، هفتم، چهلم و..سالگرد وهیچوقت نه ریشه های اسطوره ای و تاریخی شان را یافته اید نه به ابعاد روانشناختی فردی و جمعی اش فکر کرده اید و نه به کارکردهای گوناگون داستان..
یا مثلا #ذکر.. حتما گفته اید ورد کردن یک کلام، سخن و فکر و تکرار آن چیست و چه دارد که هی باید لب جنباند و... و هیچوقت اعجاز ذکر را جستجو نکرده اید..
بگذارید صریح بگویم: در روزگار خستگیها و شکستگی هایمان اتفاقا سپاه تاریکی دلخوش است به هیاهوهای زود گذر ناپایدار، حتا خودش دامن میزند به جوی که از نظر عاطفی ( بویژه اعتراض، خشم، تحول خواهی و..) انسان را تخلیه و آرام میکند.
یادمان باشد تنها چیزهایی اثر دارد که ماندگار است..
احساسات غلیط و تند جامعه ی ما درباره ی فلان #کودک_کار، #روح_الله_زم، #فرهادوآزاد #فقراجتماعی_وفرهنگی #گرانی #فضاحت_آموزش_پرورش و... موقعی به ثمری مفید میرسد که #ذکر شود و ذکرش #مدام و #پایدار بماند تا منجر به #فکر شود و راه حل..
یکی دو روز پر می شویم از شور و هیجان و... خشم و غلیان و.. بعد آرام.. دوباره بی خبری و دوباره انتظار برای #آشوبی_بی_سرانجام..
نه آن پاسداشت در گذشتکان و نگهداشت #ذکر کارکردها دارد در زندگی شخصی و جمعی ما.. اصولا تداوم داشتن و #تکرار یک چیز اهمیت و تاثیرگذاری شگفتش را عیان خواهد کرد.. ما به نفس کشیدنهای مدام زنده ایم، به تکرارهای فراوان مانده ایم و... #نوروز را ببینید، #رمضان را، #یلدا را، #عاشورا را، و.. چیزی و چیزهایی که برود بنشیند در بودن ِ ما میتواند موثر شود و #تغییر ایجاد کند خیری که #پایدار و #ماندگار است #شر را پس میزند وگرنه هر هیچ اتفاق ناپایداری، هرچند نیک و مبارک، ما را به هیچ بهشت سبز و امنی نخواهد برد.. یادمان باشد اهریمن بدی لانه ی امنش #فراموشی و #خاموشی ماست. اگر در پی به ثمر نشستن هر خیری هستید، باید #ذکرش کنید و به تکرار، شبانه روز برزبانش بیارید تا بودنتان بشود آن #خیر، آن وقت آن نیکی #محقق خواهد شد، شک نکنید...
#محسن_یارمحمدی
#همیشه_جستجوگر-روشنایی
@niyazestanbarani
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
Forwarded from اتچ بات
#چهارشنبه_سوری
#فروردین_فرَوَهرها
سخن گفتن از آیینهای هزاران ساله بسیار دشوار است. ریشه های این آیینها در اعماق مه آلود ِ اسطوره ها، افسانه ها و تاریخهای کهن قراردارد و گذشت زمان تطورات فراوانی بر این آیینها تحمیل کرده است. درک یک آیین پیچیده آنگاه که با درهم تنیدگهای اسطوره ای، افسانه ای و تاریخی همراه شود چیزی است در حد ناممکن...
#چهارشنبه_سوری ازجمله ی این آیینهاست.
شما در فضای مجازی دهها بلکه صدها مطلب دراین باره خواهید یافت اما اغلب آنها ربط چندانی با بررسی علمی و تحلیلی این آیین ندارد. آنچه در ذیل ارائه میشود بر اساس دانشهای ثبت شده و حدسهای برآمده از تحلیل آنهاست.
پیشتر گفتیم که ایرانیان قائل به شش مرحله و شش آفرینش بودند و در پایان هر آفرینش جشنی بر پا بود که #گاهنبار نامیده میشد.
ششمین مرحله ی آفرینش(انسان) در پایان قرار میگرفت تا دایره ی ۳۶۰ درجه ی آمدن و رفتن ما(->رباعی خیام) تکمیل شود. در تقویم مادی از ۱۵دی تا۲۴ اسفند مقرر میشد واین گاهنبار #هَمَسپَهمَدیم نام داشت.
ایرانیان آنقدر دقت نظر داشته اند که بدانند پنج روز و یک چهارم دیگر هم باید به سال اضافه کنند تا خورشید به نقطه ی انقلاب بهاری ( برج بره) برسد اما این حدود پنج روز چه توجیهی باید میافته؟ به نظر ایرانیان این پنج روز را از جنس زمان بیکرانه تلقی میکرده اند که در هستی مادی ظهور کرده تا مارا به یاد خاستگاه بیکرانمان بیندازد. اما چگونه؟!
#اهورامزدا تمام هستی را آفرید اما مشاهده کرد همه چیز ایستا است درحالیکه هستی باید #روان باشد او به راز و نیاز پرداخت و از نیروهای پاک کمک خواست #فرَوَهرها از آسمان به زمین آمدند در تن موجودات جای گرفتند و هستی روان شد؛ رودها جاری شد، گیاهان روییدند و...
( بعدا درباره ی پنج بُعد مینویی انسان سخن خواهیم گفت) این اتفاق در پنج روز آخر سال پدید می آمد.
بعدها فروهرها(فروشی) روان های مردگان دانسته شدند که در آخر هرسال به زمین می آیند تا موجب رویش گیاهان شوند و برکت را به فرزندان خویش اعطا کنند. (بازگشت ایزدان گیاهی و زایش دوباره ی زمین)
علی الظاهر ایرانیان معتقد بودند برای راهنمایی روانهای پاک باید بر بامها آتش افروخت تا اجداد هر خانواده به سوی فرزندان خود بروند.(آتش افروختن بر بام هنوز هم در برخی مناطق ایران بویژه آذرآبادگان مرسوم است)
دقت کنید ما به فرزندان یک تبار، دوده میگوییم و خاندان را دودمان نیز مینامیم،ربط این واژگان با آتش افروختن بدیهی است.
این واژه در ایرانی باستان و فارسی میانه هم وجود دارد، تنها در توجیه کلمه اختلاف هست. برخی آن را به اجاق در خانه نسبت میدهند که کانون گردهمایی خاندان است و ما به آتش افروختن در روزهای پایانی سال نسبت میدهیم.
گویا ستیز عربان با آیینهای ایرانی موجب شده ایرانیان این جشن را به چهارشنبه ی پس از اسلام منتقل کنند و به بهانه ی رد نحوستی که اعراب برای این روز قائل بودند به جشن و پایکوبی بپردازند.
گویا گردگیریها و زدودن خانه ها و همچنین دور کردن کینه ها و دشمنی ها دراین ایام ازآنجهت رسم بوده که روانهای پاک به جاهای( خانه ها و دلهای) آلوده به خصایل اهریمنی وارد نمیشدند و ایرانیان برای حضور آنها سعی میکردند هرآلودگی را دور کنند (از تن و جان و خانه و...) برافروختن هفت آتش به پاسداشت هفت #امشاسپندان نمود اصلی ترین جشن ایرانیان به عنوان مقدمه ی #نوروز بزرگ است.
رسمهای دیگر مانند قاشق زنی، فال گوش ایستادن و... از دیگر رسوم این ایام بوده، آجیل شیرین(چرا شیرین؟) خوردن و نیز آجیل مشکل گشا نیز رسم این روزهای پر رمز و راز است.
اکنون آشکار است سبب نامگذاری نخستین ماه ایرانی #فروردین چیست و آن فرود آمدن فرَوَشی هاست و..
الله اعلم
#محسن_یارمحمدی
@niyazestanbarani
#فروردین_فرَوَهرها
سخن گفتن از آیینهای هزاران ساله بسیار دشوار است. ریشه های این آیینها در اعماق مه آلود ِ اسطوره ها، افسانه ها و تاریخهای کهن قراردارد و گذشت زمان تطورات فراوانی بر این آیینها تحمیل کرده است. درک یک آیین پیچیده آنگاه که با درهم تنیدگهای اسطوره ای، افسانه ای و تاریخی همراه شود چیزی است در حد ناممکن...
#چهارشنبه_سوری ازجمله ی این آیینهاست.
شما در فضای مجازی دهها بلکه صدها مطلب دراین باره خواهید یافت اما اغلب آنها ربط چندانی با بررسی علمی و تحلیلی این آیین ندارد. آنچه در ذیل ارائه میشود بر اساس دانشهای ثبت شده و حدسهای برآمده از تحلیل آنهاست.
پیشتر گفتیم که ایرانیان قائل به شش مرحله و شش آفرینش بودند و در پایان هر آفرینش جشنی بر پا بود که #گاهنبار نامیده میشد.
ششمین مرحله ی آفرینش(انسان) در پایان قرار میگرفت تا دایره ی ۳۶۰ درجه ی آمدن و رفتن ما(->رباعی خیام) تکمیل شود. در تقویم مادی از ۱۵دی تا۲۴ اسفند مقرر میشد واین گاهنبار #هَمَسپَهمَدیم نام داشت.
ایرانیان آنقدر دقت نظر داشته اند که بدانند پنج روز و یک چهارم دیگر هم باید به سال اضافه کنند تا خورشید به نقطه ی انقلاب بهاری ( برج بره) برسد اما این حدود پنج روز چه توجیهی باید میافته؟ به نظر ایرانیان این پنج روز را از جنس زمان بیکرانه تلقی میکرده اند که در هستی مادی ظهور کرده تا مارا به یاد خاستگاه بیکرانمان بیندازد. اما چگونه؟!
#اهورامزدا تمام هستی را آفرید اما مشاهده کرد همه چیز ایستا است درحالیکه هستی باید #روان باشد او به راز و نیاز پرداخت و از نیروهای پاک کمک خواست #فرَوَهرها از آسمان به زمین آمدند در تن موجودات جای گرفتند و هستی روان شد؛ رودها جاری شد، گیاهان روییدند و...
( بعدا درباره ی پنج بُعد مینویی انسان سخن خواهیم گفت) این اتفاق در پنج روز آخر سال پدید می آمد.
بعدها فروهرها(فروشی) روان های مردگان دانسته شدند که در آخر هرسال به زمین می آیند تا موجب رویش گیاهان شوند و برکت را به فرزندان خویش اعطا کنند. (بازگشت ایزدان گیاهی و زایش دوباره ی زمین)
علی الظاهر ایرانیان معتقد بودند برای راهنمایی روانهای پاک باید بر بامها آتش افروخت تا اجداد هر خانواده به سوی فرزندان خود بروند.(آتش افروختن بر بام هنوز هم در برخی مناطق ایران بویژه آذرآبادگان مرسوم است)
دقت کنید ما به فرزندان یک تبار، دوده میگوییم و خاندان را دودمان نیز مینامیم،ربط این واژگان با آتش افروختن بدیهی است.
این واژه در ایرانی باستان و فارسی میانه هم وجود دارد، تنها در توجیه کلمه اختلاف هست. برخی آن را به اجاق در خانه نسبت میدهند که کانون گردهمایی خاندان است و ما به آتش افروختن در روزهای پایانی سال نسبت میدهیم.
گویا ستیز عربان با آیینهای ایرانی موجب شده ایرانیان این جشن را به چهارشنبه ی پس از اسلام منتقل کنند و به بهانه ی رد نحوستی که اعراب برای این روز قائل بودند به جشن و پایکوبی بپردازند.
گویا گردگیریها و زدودن خانه ها و همچنین دور کردن کینه ها و دشمنی ها دراین ایام ازآنجهت رسم بوده که روانهای پاک به جاهای( خانه ها و دلهای) آلوده به خصایل اهریمنی وارد نمیشدند و ایرانیان برای حضور آنها سعی میکردند هرآلودگی را دور کنند (از تن و جان و خانه و...) برافروختن هفت آتش به پاسداشت هفت #امشاسپندان نمود اصلی ترین جشن ایرانیان به عنوان مقدمه ی #نوروز بزرگ است.
رسمهای دیگر مانند قاشق زنی، فال گوش ایستادن و... از دیگر رسوم این ایام بوده، آجیل شیرین(چرا شیرین؟) خوردن و نیز آجیل مشکل گشا نیز رسم این روزهای پر رمز و راز است.
اکنون آشکار است سبب نامگذاری نخستین ماه ایرانی #فروردین چیست و آن فرود آمدن فرَوَشی هاست و..
الله اعلم
#محسن_یارمحمدی
@niyazestanbarani
Telegram