به مناسبت روز روانشناس می‌خوام چندتا چیز به درد بخور بهتون بگم:

روانشناس به هیچ وجه اجازه دست دادن ، بغل کردن، بوسیدن و لمس کردن شما رو نداره

سوم اینکه روانشناس اجازه نداره با مراجعش دوست بشه، اجازه نداره خارج از دفتر روانشناسی مثل کافی شاپ و رستوران با مراجعش قرار بذاره، اجازه نداره از مراجع هدیه بگیره و هدیه بده، اجازه نداره با مراجعش وارد شراکت مالی و کاری بشه


روانشناس اجازه نداره شما رو مجبور کنه درباره رابطه جنسی و نوع پوزیشن های جنسی و نحوه ارضا شدن صحبت کنید، حتی روانشناس های مربوط به زوج درمانی و سکس تراپیست هم در مورد موارد کاملا خصوصی شما و پارتنرتون تو تخت نمیپرسن، فقط ازتون می پرسن مشکلتون چیه و بهتون در موردش راهکار میدن


شما میتونید از روانشناس در مورد تحصیلات و سابقه کارش بپرسید، میتونید ازش بخواین رویکرد درمانی که میخواد اجرا کنه رو براتون توضیح بده، میتونید ازش بپرسید میانگین تعداد جلساتی که باید بیاین چقدره

حتما از تخصص روانشناس آگاهی داشته باشید، یه روانشناس نمیتونه هم در حوزه کودک باشه هم در حوزه زوج باشه هم در حوزه تروما باشه، هر روانشناس کاردست و باسوادی در یک حوزه خاصی فعالیت می‌کنه، هر روانشناس رویکرد خاصی رو برای درمان اجرا می‌کنه


یادتون باشه روانشناس چوب جادویی نداره تا زندگی شما رو تغییر بده، فقط بر اساس علم و تجربه ای که داره می‌تونه روبه روت کنه که کجاها زدی به جاده خاکی و خودت خبر نداری ولی در نهایت این خودت هستی که باید برگردی به جاده اصلی...


و در آخر یه چیز درگوشی و خصوصی بهتون بگم، اگه میخواین پیش روانشناس کودک برید سعی کنید درمانگری رو انتخاب کنید که خودش مادر شده باشه، اگه میخواین پیش زوج درمانگر برید روانشناسی رو انتخاب کنید که خودش متاهل باشه، داشتن تجربه در زمینه ی تخصصی که داره خیلی بیشتر می‌تونه بهتون کمک کنه تا وقتی که فقط آکادمیک در موردش خونده باشه...

پژوهش ها نشون داده وقتی مدیریت و تصمیم گیری با خانم ها باشه، اوضاع خیلی بهتره
خانم ها صداقت بیشتری تو کار ها دارن، دلسوز تر و همدل ترن و همه ی اینا باعث میشه بتونن مدیر بهتری هم باشن...

پژوهش ها نشون داده وقتی زن و شوهر درامدشون رو باهم یه کاسه کنن هم اوضاع رابطه بهتره و هم پیشرفت زندگی...

پس اگه بعد زندگی هی بهم میگید پول من، ماشین من، خونه من، طلای من و غیره
نیاز داره رابطتون و خودتون رو بررسی کنید....

تو دانشگاه سیدنی رفتن پژوهش کردن که آیا خانم ها واقعا دنبال پول آقایون هستن؟

نتایج تحقیق نشون داد موضوع اصلا پول نیست، خانم ها از تنبلی و ناکارامدی بدشون میاد، مردهایی که آینده نداشتن و فکر تلاش و کار نبودن هیچوقت جز انتخاب خانم ها قرا نمیگرفتن در عوض مردهایی که در حال حاضر وضع مالی خوبی نداشتن اما برای ساختن آینده خودشون خیلی تلاش میکردن و میشد روی اون ها حساب کرد، انتخاب خانم ها بودن

در نتیجه: خانم ها از مرد بی پول بدشون نمیاد از مرد لش و تنبل بدشون میاد...

چجوری بفهمیم نوزادمون گرسنه هستش یا سیر شده ؟؟؟

بخش اول

بخش دوم

واقعیت...

اختلال انتقام از زمان خواب چیه؟
Bed time procrastination

وقتی افراد کنترل زیادی روی زندگی روزمرشون ندارن و دائم در طول روز فعالیت و کارهایی رو انجام میدن که سخت و استرس زا هستش، مغز احساس میکنه که اون روز زندگی نکرده و برای جبران این احساس از زود خوابیدن خودداری میکنیم تا اخر شب ازادی بیشتری داشته باشیم...

والدی که صبح تا شب مشغول بچه داری و اشپزی و مشق بچه ها هستش وقتی شب میشه و همه خوابن با اینکه خیلی خستس اما میشینه چند ساعت تلویزیون نگاه میکنه

دانش اموزی که صبح تا شب داره درس میخونه و تو مدرسه و کلاس های مختلف هستش وقتی شب میشه میره تو گوشی و دائم تو اکسپلور میچرخه

کارمندی که در طول روز هیچ وقتی برای خودش نداشته و فقط در طول روز کارهای تکراری انجام داده، موقع خواب میشینه تا نصف شب فیلم میبینه


اثرات این اختلال:
اضطراب، افسردگی، مشکل حافظه ، اختلال شناختی و فشار خون...

الهی بمیرم برات
😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂
https://t.me/ninimoon_online

وقتی میگم برای ورزش کردن بهونه نیارید یعنی این🥰😍

https://t.me/ninimoon_online

شبتون بخیر...

الهی که این تعطیلات بدون اتفاقات بد و دلگیری و دلخوری براتون سپری بشه

صبحتون بخیر

خیلی عامل های پیچیده و درهم تنیده ای باعث ایجاد استرس در ما میشه...
با چندتا تکنیک نمیتونی استرس های عمیقی که درونت رخنه کرده رو از بین ببری
همه چی به همین سادگیا هم نیست....

اما استرس های سطحی زیادی رو در طول روز برای گذران زندگیمون تجربه میکنیم که نیازه برای بهتر شدن عملکردمون، تا حد امکان این میزان استرس رو کمترش کنیم

یادتون باشه استرس از بین رفتنی نیستا، بودنش واجبه اما در یه سطح خاصی
اگه اصلا نباشه ما دست به هیچ کاری نمی‌زنیم و فقط الکی روزا رو شب میکنیم...

یه چندتا راه برای کاهش استرس و به دست آوردن یکم انرژی برای ادامه دادن کارتون بهتون بگم:

نوشتن اتفاقات ناراحت کننده با ابراز حالی که براتون ایجاد شده

حرف زدن با دوست، آدم امن، بودن تو دورهمی

ارتباط با طبیعت، سفر، پیکنیک

افزایش اندروفین بدن
( از طریق حمام اب داغ. نفس عمیق کشیدن. نوازش. بوسیدن. بغل کردن. سکس. نور خورشید اول صبح. خوردن ماهی. تخم مرغ. بادوم. خوندن چیزهای خنده دار. پیاده روی. ماساژ. خوردن کاکائو تلخ. بغل کردن حیوون خانگی. دوش آب سرد به مدت 20 ثانیه. ورزش کردن به حدی که عرق بریزی. آشپزی کردن. موزیک آروم. رقصیدن. رنگ امیزی و نقاشی. بوی عطر. بوی عود، رایحه خوش)

من تو خونه ای بزرگ شدم که پدر و مادرم شاغل بودن

قبل مدرسه رفتنم بیشتر مواقع با بابام میرفتم سرکار و ماموریت
یه موقع هایی وقتی با پدرم ماموریت بودیم واقعا دلم برای مامانم تنگ میشد و بغضم می‌گرفت اما به خودم میگفتم باید تحمل کنم( به خواهرم حسودیم میشد که اون الان پیش مامانمه ولی من نیستم)
یه زمانهایی که پدرم منو نمی‌تونست با خودش ببره سرکار ، صبح به صبح منو میذاشت خونه مامان بزرگم، اونجا بهم خیلی محبت میکردن اما من بازم احساس تنهایی و غریبی داشتم، یادمه وقتی گرسنم میشد روم نمیشد در یخچال رو باز کنم و چیزی بخورم، به دخترخالم حسودیم میشد که اون مامانش پیششه اما مامان من نیست
گاهی هم تو سن ۵ ۶ سالگی صبح ها بلند میشدم و می‌دیدم هیچکس نیست تو خونه از ترس گریه میکردم، بابام شمارش رو روی یه برگه بزرگ نوشته بود و من زنگ میزدم که تورو خدا زود بیا پیشم

یه روزی مامانم شیفت بود و باید می‌رفت سرکار، نمی‌دونم چرا اون روز سر ناسازگاری برداشتم و مثل کوآلا چسبیدم بهش تا نره، اما اون رفت و من پشتتش جیغ میزدم و گریه میکردم
وقتی هم که رفتم مدرسه مامانم هیچوقت نتونست بیاد دنبالم
بیشتر مواقع دیکته هام رو خودم می‌نوشتم

اما خب همه ی این سختی ها باعث شد که من مستقل تر باشم، از تنهایی نترسم، بتونم تنها زندگی کنم و از پس خودم بربیام، زرنگ باشم
و از طرف دیگه وقتی می‌دیدم مامانم نسبت به مامانای دوستام باسواد تره، بهتر صحبت میکنه، از نظر مالی به کسی وابسته نیست، مدیر یه بخشی هست و همه بهش احترام میذارن و پرستیژ خاصی داره باعث میشد حَظ کنم از وجود همچین مامانی


من شاهد همه تلاشهای مامانم بودم
من شاهد بودم که مامانم برای رفاه زندگیمون همه ی تلاششو کرد
من شاهد بودم که چجوری تو همه سختی ها پدرم رو ساپورت کرد
اما مامان تو خاطراتی که مربوط به بخش کودکی و نوجوونی من میشه کمرنگ ترینه
خیلی جاها بهش نیاز داشتم که نبود یعنی نمیتونست باشه
اما همه تلاشش رو کرد که بتونه نقش مادری رو خوب ایفا کنه

الان که فکر میکنم نمی‌دونم رفاه مالی می ارزید به اون همه تنهایی که من کشیدم یا نه
نمی‌دونم مامانم کار خوبی کرد یا نه
نمی‌دونم چی درسته چی غلط
ولی خیلی به بچگی هام فکر می‌کنم

و در پاسخ به سوال مادری که پرسیده چطور میتونم هم مادر خوبی باشم هم از لحاظ شغلی موفق باشم، چه جوابی خوبی داده...


#واقعیت...

شرایط شما تو زمان بچگی از چیزی که فکر میکنید، مهم تره.

باید بهش برگردید، تحلیلش کنید، با رفتارهای الانتون تطبیقش بدید و ریشه الگوهای رفتاری فعلی تون رو بشناسید ( با کمک متخصص باشه بهتره)
اما به کودکی نچسبید، فیکس نشید درونش، از اون ور بوم نیفتید و هرچیزی تو زندگیتون رو ربط ندین به کودکی، نقش قربانی نگیرید، فقط بررسیش کنید...