.
شَفَق قُطبی (Aurora) یکی از پدیدههای جوی کرهٔ #زمین است. شفق قطبی پدیدهٔ ظهور نورهای #رنگین و متحرک در #آسمان شب است و معمولاً در عرضهای نزدیک به دو #قطب زمین که بر اثر برخورد ذرات باردارِ بادِ خورشیدی و یونیزه شدن مولکولهای موجود در یونسپهر (#یونوسفر) زمین به وجود میآید.
شفقهای قطبی نورهای زیبایی هستند که بهطور طبیعی در آسمان دیده میشوند. که معمولاً در شب و در عرضهای جغرافیایی قطبی به چشم میخورند. آنها در #یونوسفرتشکیل میشوند و در سپیدهدم قطبی قابل مشاهده هستند. در عرض جغرافیایی قطب #شمال به آنها #شفقهای شمالی نیز گفته میشود که این نام بر گرفته از نام ایزدگونه رومی سپیدهدم و نام یونانی باد شمالی است که در سال ۱۶۲۱ توسط پیر گاسندی روی این پدیده طبیعی گذاشته شد. به شفقهای قطبی، نور قطب شمال هم گفته میشود زیرا آنها غالباً در نیم کرهٔ شمالی رویت میشوند و هر چقدر به قطب شمال نزدیک میشوید با توجه به مجاورت با قطب مغناطیسی شمالی زمین احتمال بیشتری میرود که بتوانید آنها را ببینید بهطور مثال در شهرهای شمالی #کانادا که بسیار نزدیک به قطب هستند امکان رویت آنها بسیار زیاد است.
شفقهای قطبی در نزدیکی قطب مغناطیسی شمالی ممکن است خیلی بالا باشد ولی در افق شمالی به صورت سبز بر افروخته و در صورت طلوع خورشید به صورت قرمز کمرنگ دیده میشود. شفقهای قطبی معمولاً از سپتامبر تا اکتبر و از مارس تا آوریل اتفاق میافتند. بعضی از قبایل کانادایی به این پدیده رقص ارواح میگویند.
در قطب جنوب نیز این اتفاق میافتد ولی فقط در #جنوبیترین عرض جغرافیایی قابل رویت است. و گاهی اوقات در آمریکای جنوبی و استرالیا (استرالیا در زبان لاتین به معنی جنوب است).
بنجامین فرانکلین اولین کسی بود که به شفقهای قطبی توجه نشان داد. در تئوری او علت وقوع شفقهای قطبی این انتقال نور در مرکز بار الکتریکی در سرزمینهای قطبی توسط برف و رطوبت شدت میگیرد، بود.
علت وقوع شفق قطبی خروج جرم از تاج خورشیدی است که از طریق مغناطره و کمربند #وان_آلن به مناطق قطبی هدایت میشوند.
@NightBelvidere1
شَفَق قُطبی (Aurora) یکی از پدیدههای جوی کرهٔ #زمین است. شفق قطبی پدیدهٔ ظهور نورهای #رنگین و متحرک در #آسمان شب است و معمولاً در عرضهای نزدیک به دو #قطب زمین که بر اثر برخورد ذرات باردارِ بادِ خورشیدی و یونیزه شدن مولکولهای موجود در یونسپهر (#یونوسفر) زمین به وجود میآید.
شفقهای قطبی نورهای زیبایی هستند که بهطور طبیعی در آسمان دیده میشوند. که معمولاً در شب و در عرضهای جغرافیایی قطبی به چشم میخورند. آنها در #یونوسفرتشکیل میشوند و در سپیدهدم قطبی قابل مشاهده هستند. در عرض جغرافیایی قطب #شمال به آنها #شفقهای شمالی نیز گفته میشود که این نام بر گرفته از نام ایزدگونه رومی سپیدهدم و نام یونانی باد شمالی است که در سال ۱۶۲۱ توسط پیر گاسندی روی این پدیده طبیعی گذاشته شد. به شفقهای قطبی، نور قطب شمال هم گفته میشود زیرا آنها غالباً در نیم کرهٔ شمالی رویت میشوند و هر چقدر به قطب شمال نزدیک میشوید با توجه به مجاورت با قطب مغناطیسی شمالی زمین احتمال بیشتری میرود که بتوانید آنها را ببینید بهطور مثال در شهرهای شمالی #کانادا که بسیار نزدیک به قطب هستند امکان رویت آنها بسیار زیاد است.
شفقهای قطبی در نزدیکی قطب مغناطیسی شمالی ممکن است خیلی بالا باشد ولی در افق شمالی به صورت سبز بر افروخته و در صورت طلوع خورشید به صورت قرمز کمرنگ دیده میشود. شفقهای قطبی معمولاً از سپتامبر تا اکتبر و از مارس تا آوریل اتفاق میافتند. بعضی از قبایل کانادایی به این پدیده رقص ارواح میگویند.
در قطب جنوب نیز این اتفاق میافتد ولی فقط در #جنوبیترین عرض جغرافیایی قابل رویت است. و گاهی اوقات در آمریکای جنوبی و استرالیا (استرالیا در زبان لاتین به معنی جنوب است).
بنجامین فرانکلین اولین کسی بود که به شفقهای قطبی توجه نشان داد. در تئوری او علت وقوع شفقهای قطبی این انتقال نور در مرکز بار الکتریکی در سرزمینهای قطبی توسط برف و رطوبت شدت میگیرد، بود.
علت وقوع شفق قطبی خروج جرم از تاج خورشیدی است که از طریق مغناطره و کمربند #وان_آلن به مناطق قطبی هدایت میشوند.
@NightBelvidere1
Night Belvidere
🌗ناسا۵ آزمایش(توضیحات تکمیلی در پست زیر) را برای مطالعه #خورشید گرفتگی سال ۲۰۲۴ انتخاب کرده است که هر کدام از آنها روش متفاوتی را برای بررسی این پدیده طبیعی در پیش گرفتهاند. 🔹خورشیدگرفتگی کامل قرار است بخشهایی از آمریکای شمالی را تاریک کند زیرا ماه در…
@NightBelvidere1]
1. تعقیب خورشیدگرفتگی با هواپیماهای تحقیقاتی ناسا در ارتفاع بالا
🔹یک پروژه با استفاده از هواپیمای تحقیقاتی «دابلیوبی-۵۷»(WB-57) #ناسا، تصاویر خورشیدگرفتگی را از ارتفاع ۵۰ هزار فوتی سطح زمین خواهد گرفت. پژوهشگران امیدوار هستند که با ثبت این تصاویر در بالای جو زمین بتوانند جزئیات جدیدی را از ساختارهای میانی و پایینی تاج خورشیدی ببینند.
🔸این مشاهدات که با یک #دوربین در نور فروسرخ و مرئی با وضوح بالا و سرعت بالا ثبت میشوند، میتوانند به بررسی یک حلقه غبار در اطراف خورشید و جستجوی سیارکهایی که ممکن است نزدیک به خورشید بچرخند، کمک کنند. این پروژه که توسط «امیر کاسپی»(Amir Caspi)، پژوهشگر «موسسه تحقیقات جنوب غربی»(SwRI) در سن آنتونیو هدایت میشود، مبتنی بر پروژه موفق کاسپی در سال ۲۰۱۷ است و مجموعهای از دوربینهای جدید را به کار میبرد.
2. تصویربرداری هوابرد و مشاهدات طیفسنجی تاج خورشیدی
🔹هواپیماهای دابلیوبی-۵۷ ناسا، دوربینها و طیفسنجهایی که ترکیب نور را بررسی میکنند، به پرواز در میآورند تا اطلاعات بیشتری را درباره دما و ترکیب شیمیایی تاج خورشیدی و فوران جرم از تاج به دست بیاورند. #پژوهشگران امیدوارند با پرواز در امتداد مسیر خورشیدگرفتگی، زمان خود را در سایه ماه بیش از دو دقیقه افزایش دهند.
🔹پژوهشگران این پروژه امیدوارند که مشاهدات آنها، اطلاعات جدیدی را در مورد ساختارهای تاج خورشیدی، منابع جریان ثابت #ذرات منتشرشده از خورشید و باد خورشیدی ارائه دهند.
3. اپراتورهای رادیویی آماتور
🔸انرژی خورشیدی در قسمت بالایی جو ما، الکترونها را از اتمها بیرون میکشد و این ناحیه را دارای بار الکتریکی یا یونیزه میکند. این منطقه موسوم به #یونوسفر میتواند به ارتباطات رادیویی کمک کند تا مسافتهای طولانی را طی کنند. یکی از این نمونهها، ارتباطات رادیویی در میان اپراتورهای رادیویی #آماتور یا هام در سراسر جهان هستند. با وجود این، زمانی که ماه در طول یک خورشیدگرفتگی، چهره خورشید را میپوشاند، یونوسفر میتواند به طور چشمگیری تغییر کند و بر این ارتباطات تأثیر بگذارد.
🔹در خلال خورشیدگرفتگی کامل سال ۲۰۲۴ و خورشیدگرفتگی اکتبر امسال، «ناتانیل فریسل» پژوهشگر «دانشگاه اسکرانتون»، از اپراتورهای رادیویی هام دعوت میکند تا در رقابت «SEQP» شرکت کنند. آنها در این رقابت تلاش خواهند کرد تا تعداد زیادی تماس #رادیویی را با اپراتورهای دیگر در مکانهای متفاوت برقرار کنند. اپراتورهای رادیویی نشان میدهند که سیگنالهای آنها چقدر قوی هستند و چقدر برای مشاهده کردن تغییر #یونوسفر در طول خورشیدگرفتگیها پیش میروند. آزمایشهای مشابه در گذشته نشان دادهاند که تغییرات رخ داده در محتوای الکترون یونوسفر به دلیل خورشید گرفتگی، تأثیرات قابلتوجهی را بر نحوه حرکت امواج رادیویی دارد.
4. اثرات تابش خورشید بر لایههای جو بالایی زمین
🔹تاریکترین قسمت سایه این خورشیدگرفتگی، از چندین مکان مجهز به رادارهای«شبکه رادار سوپر دوآل اورورال» یا «#سوپردارن»عبور میکند. این شبکه، شرایط جوی فضا را در لایههای بالایی جو زمین رصد میکند. بنابراین، خورشیدگرفتگی یک فرصت منحصربهفرد را برای مطالعه تأثیر تشعشعات خورشیدی بر لایههای بالایی جو زمین در طول خورشیدگرفتگی ارائه میدهد.
🔸پژوهشگران این پروژه به سرپرستی «بهارات کوندوری»پژوهشگر موسسه «ویرجینیا تک»، از سه رادار سوپردارن برای مطالعه #یونوسفر در طول خورشیدگرفتگی استفاده خواهند کرد. گروه کندوری، اندازهگیریها را با پیشبینیهای انجامشده توسط مدلهای رایانهای مقایسه خواهند کرد تا به پرسشهایی درباره نحوه واکنش یونوسفر به خورشیدگرفتگی پاسخ دهند.
5. تمرکز واضحتر بر مناطق فعال مغناطیسی خورشید
🔸«تانگاسامی ولوسامی»دانشمند «آزمایشگاه پیشرانش جت»ناسا، مربیان «مرکز تحقیقات آموزشی لوئیس»در جنوب کالیفرنیا و شرکتکنندگان برنامه علمی شهروندی «سولار پاترول»طی #خورشیدگرفتگیهای آینده، مناطق فعال خورشید را مشاهده خواهند کرد. مناطق فعال، نواحی پیچیده مغناطیسی هستند که در حالی که ماه بر فراز آنها حرکت میکند، روی لکههای خورشیدی شکل میگیرند.
🔹عبور تدریجی ماه از روی خورشید، بخشهای متفاوتی از منطقه فعال را در زمانهای گوناگون میپوشاند و به دانشمندان امکان میدهد تا سیگنالهای نوری را تشخیص دهند. این گروه پژوهشی از «تلسکوپ رادیویی گلدستون اپل ولی»برای اندازهگیری تغییرات ظریف در تشعشعات رادیویی ساطعشده از مناطق فعال در طول هر دو خورشیدگرفتگی سال ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ استفاده خواهند کرد. این روش که اولین بار در خورشیدگرفتگی مه ۲۰۱۲ مورد استفاده قرار گرفت، جزئیاتی را در مورد خورشید آشکار کرد که #تلسکوپ در غیر این صورت قادر به تشخیص دادن آنها نبود.
@NightBelvidere1
1. تعقیب خورشیدگرفتگی با هواپیماهای تحقیقاتی ناسا در ارتفاع بالا
🔹یک پروژه با استفاده از هواپیمای تحقیقاتی «دابلیوبی-۵۷»(WB-57) #ناسا، تصاویر خورشیدگرفتگی را از ارتفاع ۵۰ هزار فوتی سطح زمین خواهد گرفت. پژوهشگران امیدوار هستند که با ثبت این تصاویر در بالای جو زمین بتوانند جزئیات جدیدی را از ساختارهای میانی و پایینی تاج خورشیدی ببینند.
🔸این مشاهدات که با یک #دوربین در نور فروسرخ و مرئی با وضوح بالا و سرعت بالا ثبت میشوند، میتوانند به بررسی یک حلقه غبار در اطراف خورشید و جستجوی سیارکهایی که ممکن است نزدیک به خورشید بچرخند، کمک کنند. این پروژه که توسط «امیر کاسپی»(Amir Caspi)، پژوهشگر «موسسه تحقیقات جنوب غربی»(SwRI) در سن آنتونیو هدایت میشود، مبتنی بر پروژه موفق کاسپی در سال ۲۰۱۷ است و مجموعهای از دوربینهای جدید را به کار میبرد.
2. تصویربرداری هوابرد و مشاهدات طیفسنجی تاج خورشیدی
🔹هواپیماهای دابلیوبی-۵۷ ناسا، دوربینها و طیفسنجهایی که ترکیب نور را بررسی میکنند، به پرواز در میآورند تا اطلاعات بیشتری را درباره دما و ترکیب شیمیایی تاج خورشیدی و فوران جرم از تاج به دست بیاورند. #پژوهشگران امیدوارند با پرواز در امتداد مسیر خورشیدگرفتگی، زمان خود را در سایه ماه بیش از دو دقیقه افزایش دهند.
🔹پژوهشگران این پروژه امیدوارند که مشاهدات آنها، اطلاعات جدیدی را در مورد ساختارهای تاج خورشیدی، منابع جریان ثابت #ذرات منتشرشده از خورشید و باد خورشیدی ارائه دهند.
3. اپراتورهای رادیویی آماتور
🔸انرژی خورشیدی در قسمت بالایی جو ما، الکترونها را از اتمها بیرون میکشد و این ناحیه را دارای بار الکتریکی یا یونیزه میکند. این منطقه موسوم به #یونوسفر میتواند به ارتباطات رادیویی کمک کند تا مسافتهای طولانی را طی کنند. یکی از این نمونهها، ارتباطات رادیویی در میان اپراتورهای رادیویی #آماتور یا هام در سراسر جهان هستند. با وجود این، زمانی که ماه در طول یک خورشیدگرفتگی، چهره خورشید را میپوشاند، یونوسفر میتواند به طور چشمگیری تغییر کند و بر این ارتباطات تأثیر بگذارد.
🔹در خلال خورشیدگرفتگی کامل سال ۲۰۲۴ و خورشیدگرفتگی اکتبر امسال، «ناتانیل فریسل» پژوهشگر «دانشگاه اسکرانتون»، از اپراتورهای رادیویی هام دعوت میکند تا در رقابت «SEQP» شرکت کنند. آنها در این رقابت تلاش خواهند کرد تا تعداد زیادی تماس #رادیویی را با اپراتورهای دیگر در مکانهای متفاوت برقرار کنند. اپراتورهای رادیویی نشان میدهند که سیگنالهای آنها چقدر قوی هستند و چقدر برای مشاهده کردن تغییر #یونوسفر در طول خورشیدگرفتگیها پیش میروند. آزمایشهای مشابه در گذشته نشان دادهاند که تغییرات رخ داده در محتوای الکترون یونوسفر به دلیل خورشید گرفتگی، تأثیرات قابلتوجهی را بر نحوه حرکت امواج رادیویی دارد.
4. اثرات تابش خورشید بر لایههای جو بالایی زمین
🔹تاریکترین قسمت سایه این خورشیدگرفتگی، از چندین مکان مجهز به رادارهای«شبکه رادار سوپر دوآل اورورال» یا «#سوپردارن»عبور میکند. این شبکه، شرایط جوی فضا را در لایههای بالایی جو زمین رصد میکند. بنابراین، خورشیدگرفتگی یک فرصت منحصربهفرد را برای مطالعه تأثیر تشعشعات خورشیدی بر لایههای بالایی جو زمین در طول خورشیدگرفتگی ارائه میدهد.
🔸پژوهشگران این پروژه به سرپرستی «بهارات کوندوری»پژوهشگر موسسه «ویرجینیا تک»، از سه رادار سوپردارن برای مطالعه #یونوسفر در طول خورشیدگرفتگی استفاده خواهند کرد. گروه کندوری، اندازهگیریها را با پیشبینیهای انجامشده توسط مدلهای رایانهای مقایسه خواهند کرد تا به پرسشهایی درباره نحوه واکنش یونوسفر به خورشیدگرفتگی پاسخ دهند.
5. تمرکز واضحتر بر مناطق فعال مغناطیسی خورشید
🔸«تانگاسامی ولوسامی»دانشمند «آزمایشگاه پیشرانش جت»ناسا، مربیان «مرکز تحقیقات آموزشی لوئیس»در جنوب کالیفرنیا و شرکتکنندگان برنامه علمی شهروندی «سولار پاترول»طی #خورشیدگرفتگیهای آینده، مناطق فعال خورشید را مشاهده خواهند کرد. مناطق فعال، نواحی پیچیده مغناطیسی هستند که در حالی که ماه بر فراز آنها حرکت میکند، روی لکههای خورشیدی شکل میگیرند.
🔹عبور تدریجی ماه از روی خورشید، بخشهای متفاوتی از منطقه فعال را در زمانهای گوناگون میپوشاند و به دانشمندان امکان میدهد تا سیگنالهای نوری را تشخیص دهند. این گروه پژوهشی از «تلسکوپ رادیویی گلدستون اپل ولی»برای اندازهگیری تغییرات ظریف در تشعشعات رادیویی ساطعشده از مناطق فعال در طول هر دو خورشیدگرفتگی سال ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ استفاده خواهند کرد. این روش که اولین بار در خورشیدگرفتگی مه ۲۰۱۲ مورد استفاده قرار گرفت، جزئیاتی را در مورد خورشید آشکار کرد که #تلسکوپ در غیر این صورت قادر به تشخیص دادن آنها نبود.
@NightBelvidere1