منتظر #آسانسور فضایی ژاپن در سال ۲۰۵۰ باشید!
درحال حاضر یک رقابت در بین مخترعین ژاپنی برگزار شده تا ایده‌ها و طرح‌های اولیه خود را برای ساخت آسانسور فضایی به اجرا بگذارند.
ارتفاع این آسانسور ۳۶ هزار کیلومتر است و دقیقا تا مدارِ #ثابت زمین امتداد خواهد یافت. کابل‌های این آسانسور از #نانوتیوب‌های کربن ساخته می‌شود و طول آنها ۱۰۰ هزار کیلومتر، یعنی حدود یک چهارم فاصله زمین تا ماه برآورد شده است.
درحال حاضر هزینه حمل بار تا مدار نزدیک زمین از طریق #شاتل فضایی ۲۲ هزار دلار برکیلوگرم است در حالی که هزینه آسانسور فضایی ژاپن تنها ۲۰۰ دلار بر کیلوگرم خواهد بود!
این آسانسور با ظرفیت ۸ نفر شما را با #حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت به مقصد خواهد رساند.
@NightBelvidere1
درحال حاضر یک رقابت در بین مخترعین ژاپنی برگزار شده تا ایده‌ها و طرح‌های اولیه خود را برای ساخت آسانسور فضایی به اجرا بگذارند.
ارتفاع این آسانسور ۳۶ هزار کیلومتر است و دقیقا تا مدارِ #ثابت زمین امتداد خواهد یافت. کابل‌های این آسانسور از #نانوتیوب‌های کربن ساخته می‌شود و طول آنها ۱۰۰ هزار کیلومتر، یعنی حدود یک چهارم فاصله زمین تا ماه برآورد شده است.
درحال حاضر هزینه حمل بار تا مدار نزدیک زمین از طریق #شاتل فضایی ۲۲ هزار دلار برکیلوگرم است در حالی که هزینه آسانسور فضایی ژاپن تنها ۲۰۰ دلار بر کیلوگرم خواهد بود!
این آسانسور با ظرفیت ۸ نفر شما را با #حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت به مقصد خواهد رساند.
@NightBelvidere1
🔳پس از فضاپیماهای مرکوری، جمینی و #آپولو (که ماه را فتح کرد)، آمریکایی‌ها در پی سفینه‌های رفت و برگشتی رفتند و بدین سان، شاتل‌های فضایی متولد شدند #شاتل_فضایی اولین بار در سال 1981 پرتاب شد و نخستین سفینه قابل استفاده مجدد در جهان بود.
شاتل‌ها تا ۷ مسافر و ۲۵ تن تجهیزات را در خود جای می‌دادند و زمان طولانی‌تری را در مدار زمین به سر می‌برند. آنها همچنین به یک #بازوی روباتیک مجهز بودند که به کمک آن می‌توانند ماهواره‌ها را به دام انداخته، اقدام‌های لازم را دربارهٔ تعمیرات یا انتقال آن صورت دهند.
تاکنون هفت شاتل به نام‌های انترپرایز، پث فایندر، کلمبیا، چلنجر، دیسکاوری، آتلانتیس و اِندِور ساخته شده که دو شاتل نخست، ناکامل و برای آزمایش‌ها و بررسی‌ها ساخته شده‌اند.
در نهایت سال 2012 پایان عصر #شاتل ها بود🔳
@NightBelvidere1
شاتل‌ها تا ۷ مسافر و ۲۵ تن تجهیزات را در خود جای می‌دادند و زمان طولانی‌تری را در مدار زمین به سر می‌برند. آنها همچنین به یک #بازوی روباتیک مجهز بودند که به کمک آن می‌توانند ماهواره‌ها را به دام انداخته، اقدام‌های لازم را دربارهٔ تعمیرات یا انتقال آن صورت دهند.
تاکنون هفت شاتل به نام‌های انترپرایز، پث فایندر، کلمبیا، چلنجر، دیسکاوری، آتلانتیس و اِندِور ساخته شده که دو شاتل نخست، ناکامل و برای آزمایش‌ها و بررسی‌ها ساخته شده‌اند.
در نهایت سال 2012 پایان عصر #شاتل ها بود🔳
@NightBelvidere1
🔳منتظر #آسانسور فضایی ژاپن در سال ۲۰۵۰ باشید!
درحال حاضر یک رقابت در بین مخترعین ژاپنی برگزار شده تا ایده‌ها و طرح‌های اولیه خود را برای ساخت آسانسور فضایی به اجرا بگذارند.
ارتفاع این آسانسور ۳۶ هزار کیلومتر است و دقیقا تا مدارِ #ثابت زمین امتداد خواهد یافت. کابل‌های این آسانسور از #نانوتیوب‌های کربن ساخته می‌شود و طول آنها ۱۰۰ هزار کیلومتر، یعنی حدود یک چهارم فاصله زمین تا ماه برآورد شده است.
درحال حاضر هزینه حمل بار تا مدار نزدیک زمین از طریق #شاتل فضایی ۲۲ هزار دلار برکیلوگرم است در حالی که هزینه آسانسور فضایی ژاپن تنها ۲۰۰ دلار بر کیلوگرم خواهد بود!
این آسانسور با ظرفیت ۸ نفر شما را با #حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت به مقصد خواهد رساند◾️
@NightBelvidere1
درحال حاضر یک رقابت در بین مخترعین ژاپنی برگزار شده تا ایده‌ها و طرح‌های اولیه خود را برای ساخت آسانسور فضایی به اجرا بگذارند.
ارتفاع این آسانسور ۳۶ هزار کیلومتر است و دقیقا تا مدارِ #ثابت زمین امتداد خواهد یافت. کابل‌های این آسانسور از #نانوتیوب‌های کربن ساخته می‌شود و طول آنها ۱۰۰ هزار کیلومتر، یعنی حدود یک چهارم فاصله زمین تا ماه برآورد شده است.
درحال حاضر هزینه حمل بار تا مدار نزدیک زمین از طریق #شاتل فضایی ۲۲ هزار دلار برکیلوگرم است در حالی که هزینه آسانسور فضایی ژاپن تنها ۲۰۰ دلار بر کیلوگرم خواهد بود!
این آسانسور با ظرفیت ۸ نفر شما را با #حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت به مقصد خواهد رساند◾️
@NightBelvidere1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🌗سی و پنج سال پیش واقعهٔ انفجار #شاتل فضایی #چلنجر در تاریخ ۲۸ ژانویه ۱۹۸۶ رخ داد. شاتل فضایی چلنجر در (ماموریت اس‌تی‌اس-۵۱-ال) در ۷۳ ثانیه بعد از پرواز خود منفجر شد و این حادثه تلخ منجر به #مرگ تمام هفت خدمه شد. این فضاپیما در طول #اقیانوس اطلس، و در سواحل فلوریدا مرکزی دچار نقص فنی و انفجار شد. محفظهٔ خدمه و بسیاری از قطعات دیگر فضاپیما در پس از یک جستجوی طولانی و عملیات بازیابی از کف #اقیانوس جمع‌آوری شد.
@NightBelvidere1
@NightBelvidere1
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
✳️#شاتل_فضایی نوعی راکت فضایی سرنشین‌دار است که اولین‌بار در ۱۲ آوریل سال ۱۹۸۱ به فضا پرتاب شد. شاتل نخستین سفینه قابل استفاده مجدد جهان بود. سه بخش اصلی آن مدار پیما، موشکهای تقویت‌کننده، و مخزن خارجی سوخت می‌باشد. خصوصیت اصلی شاتل این بود که اجزای اصلی آن، از جمله مدار پیما، به دفعات متعدد می‌توانستند به فضا پرتاب شوند، به جز مخزن خارجی سوخت که یکبار مصرف هست.
❇️شاتل‌ها ساختار فوق‌العاده پیچیده‌ای دارند. در حقیقت، در ساختار آنها از طیف قابل‌توجهی از فناوری‌های نوین استفاده شده است. شاتل‌ها یکی از نخستین سیستم‌های حمل‌ونقل #فضایی #جهان به حساب می‌آیند که در آنها از سیستم کنترل پرواز کامپیوتری استفاده شده است. در این ویدئو با جزئیات بیشتری از این سفینه فضایی آشنا می‌شویم.
❎ناسا به دنبال دو حادثه مرگبار، شاتل‌های فضایی را در سال ۲۰۱۱ بازنشسته کرد و از آن زمان تا کنون تنها راه اعزام انسان به فضا، فضاپیمای #سایوز روسی و فضاپیمای #دراگون اسپیس ایکس است.
@NightBelvidere1
❇️شاتل‌ها ساختار فوق‌العاده پیچیده‌ای دارند. در حقیقت، در ساختار آنها از طیف قابل‌توجهی از فناوری‌های نوین استفاده شده است. شاتل‌ها یکی از نخستین سیستم‌های حمل‌ونقل #فضایی #جهان به حساب می‌آیند که در آنها از سیستم کنترل پرواز کامپیوتری استفاده شده است. در این ویدئو با جزئیات بیشتری از این سفینه فضایی آشنا می‌شویم.
❎ناسا به دنبال دو حادثه مرگبار، شاتل‌های فضایی را در سال ۲۰۱۱ بازنشسته کرد و از آن زمان تا کنون تنها راه اعزام انسان به فضا، فضاپیمای #سایوز روسی و فضاپیمای #دراگون اسپیس ایکس است.
@NightBelvidere1
🔳منتظر #آسانسور فضایی ژاپن در سال ۲۰۵۰ باشید!
درحال حاضر یک رقابت در بین مخترعین ژاپنی برگزار شده تا ایده‌ها و طرح‌های اولیه خود را برای ساخت آسانسور فضایی به اجرا بگذارند.
ارتفاع این آسانسور ۳۶ هزار کیلومتر است و دقیقا تا مدارِ #ثابت زمین امتداد خواهد یافت. کابل‌های این آسانسور از #نانوتیوب‌های کربن ساخته می‌شود و طول آنها ۱۰۰ هزار کیلومتر، یعنی حدود یک چهارم فاصله زمین تا ماه برآورد شده است.
درحال حاضر هزینه حمل بار تا مدار نزدیک زمین از طریق #شاتل فضایی ۲۲ هزار دلار برکیلوگرم است در حالی که هزینه آسانسور فضایی ژاپن تنها ۲۰۰ دلار بر کیلوگرم خواهد بود!
این آسانسور با ظرفیت ۸ نفر شما را با #حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت به مقصد خواهد رساند◾️
@NightBelvidere1
درحال حاضر یک رقابت در بین مخترعین ژاپنی برگزار شده تا ایده‌ها و طرح‌های اولیه خود را برای ساخت آسانسور فضایی به اجرا بگذارند.
ارتفاع این آسانسور ۳۶ هزار کیلومتر است و دقیقا تا مدارِ #ثابت زمین امتداد خواهد یافت. کابل‌های این آسانسور از #نانوتیوب‌های کربن ساخته می‌شود و طول آنها ۱۰۰ هزار کیلومتر، یعنی حدود یک چهارم فاصله زمین تا ماه برآورد شده است.
درحال حاضر هزینه حمل بار تا مدار نزدیک زمین از طریق #شاتل فضایی ۲۲ هزار دلار برکیلوگرم است در حالی که هزینه آسانسور فضایی ژاپن تنها ۲۰۰ دلار بر کیلوگرم خواهد بود!
این آسانسور با ظرفیت ۸ نفر شما را با #حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت به مقصد خواهد رساند◾️
@NightBelvidere1
Night Belvidere
🌗آرتمیس در راه خانه 🔸پس از انجام شدن آخرین مرحله از ماموریت آرتمیس۱، اکنون کپسول #اوریون در راه بازگشت به زمین قرار گرفته است. 🔹 به نقل از اسپیس، کپسول بدون سرنشین اوریون (Orion) دوشنبه پنجم دسامبر در ساعت ۱۱:۴۳ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی، طولانی‌ترین بخش…
🔸یک موتور بازیافت‌شده از برنامه شاتل فضایی، برای سفر اوریون به زمین استفاده شد. جونز در طول پخش زنده گفت: این موتور که "سیستم مانور مداری" (OMS) نامیده می‌شود، نخستین بار در ماموریت #شاتل_فضایی "STS 41-G" در اکتبر ۱۹۸۴ مورد استفاده قرار گرفت و آخرین پرواز آن در ماموریت "STS-112" در اکتبر ۲۰۰۲ انجام شد.به گفته ناسا، موتور سیستم مانور مداری می‌تواند در صورت لزوم، فضاپیما را هدایت کند یا حتی برای حالت‌های توقف استفاده شود.
🔹آرتمیس۱، مأموریت مهمی برای اوریون و موشک "سامانه پرتاب فضایی" (SLS) ناسا است که این کپسول را در ۱۶ نوامبر به #فضا پرتاب کرد. اگر همه چیز در این ماموریت خوب پیش برود، اوریون و سامانه پرتاب فضایی در سال ۲۰۲۴ فضانوردان را طی ماموریت "آرتمیس۲" به اطراف ماه پرتاب خواهند کرد. "آرتمیس۳" نیز در سال ۲۰۲۵ یا ۲۰۲۶، فضانوردان را در نزدیکی قطب جنوب ماه قرار خواهد داد.
🔸این ماموریت‌ها بخشی از یک تلاش گسترده‌تر برای راه‌اندازی یک پایگاه قمری دارای سرنشین تا پایان دهه هستند که یکی از اهداف اصلی برنامه آرتمیس #ناسا به شمار می‌رود.
🔹به گفته مقامات ناسا، سامانه پرتاب فضایی، کار خود را طی پرتاب ماموریت آرتمیس۱ به خوبی انجام داده و #اوریون نیز در این ماموریت مطابق انتظارات عمل کرده است.
🔸کپسول #اوریون همان طور که برنامه‌ریزی شده بود، در ۲۵ نوامبر در مدار ماه قرار گرفت و طبق برنامه حرکت کرد، اما پس از ماموریت روز دوشنبه، هنوز اهداف بزرگی را برای رسیدن در پیش دارد.
🔹ماموریت پرواز از نزدیکی ماه، اوریون را در مسیر بازگشت به زمین برای ۱۱ #دسامبر قرار داد. در آن روز، کپسول با سرعتی نزدیک به ۴۰ هزار کیلومتر در ساعت به جو زمین وارد می‌شود که یک فشار جدی را به سپر حرارتی آن وارد خواهد کرد. این سازه، دمایی در حدود ۲۸۰۰ درجه سلسیوس را تجربه خواهد کرد که نیمی از گرمای سطح خورشید است.
🔸اگر سپر حرارتی و چترهای اوریون در ۱۱ دسامبر کار خود را به درستی انجام دهند، #کپسول در اقیانوس آرام فرود می‌آید و به ماموریت آرتمیس۱ پایان می‌دهد.
@NightBelvidere1
🔹آرتمیس۱، مأموریت مهمی برای اوریون و موشک "سامانه پرتاب فضایی" (SLS) ناسا است که این کپسول را در ۱۶ نوامبر به #فضا پرتاب کرد. اگر همه چیز در این ماموریت خوب پیش برود، اوریون و سامانه پرتاب فضایی در سال ۲۰۲۴ فضانوردان را طی ماموریت "آرتمیس۲" به اطراف ماه پرتاب خواهند کرد. "آرتمیس۳" نیز در سال ۲۰۲۵ یا ۲۰۲۶، فضانوردان را در نزدیکی قطب جنوب ماه قرار خواهد داد.
🔸این ماموریت‌ها بخشی از یک تلاش گسترده‌تر برای راه‌اندازی یک پایگاه قمری دارای سرنشین تا پایان دهه هستند که یکی از اهداف اصلی برنامه آرتمیس #ناسا به شمار می‌رود.
🔹به گفته مقامات ناسا، سامانه پرتاب فضایی، کار خود را طی پرتاب ماموریت آرتمیس۱ به خوبی انجام داده و #اوریون نیز در این ماموریت مطابق انتظارات عمل کرده است.
🔸کپسول #اوریون همان طور که برنامه‌ریزی شده بود، در ۲۵ نوامبر در مدار ماه قرار گرفت و طبق برنامه حرکت کرد، اما پس از ماموریت روز دوشنبه، هنوز اهداف بزرگی را برای رسیدن در پیش دارد.
🔹ماموریت پرواز از نزدیکی ماه، اوریون را در مسیر بازگشت به زمین برای ۱۱ #دسامبر قرار داد. در آن روز، کپسول با سرعتی نزدیک به ۴۰ هزار کیلومتر در ساعت به جو زمین وارد می‌شود که یک فشار جدی را به سپر حرارتی آن وارد خواهد کرد. این سازه، دمایی در حدود ۲۸۰۰ درجه سلسیوس را تجربه خواهد کرد که نیمی از گرمای سطح خورشید است.
🔸اگر سپر حرارتی و چترهای اوریون در ۱۱ دسامبر کار خود را به درستی انجام دهند، #کپسول در اقیانوس آرام فرود می‌آید و به ماموریت آرتمیس۱ پایان می‌دهد.
@NightBelvidere1
🌗ادامه تلاش های #ناسا برای افزایش طول عمر تلسکوپ فضایی هابل.
🔸ناسا در حال بررسی عمیق‌تر امکان استفاده از یک فضاپیمای خصوصی برای پرتاب «#تلسکوپ فضایی هابل» به ارتفاعات جدید است تا جان تازه‌ای به این رصدخانه فضایی تأثیرگذار ببخشد.
🔹ناسا در ۲۲ دسامبر، درخواستی را برای اطلاعات یک پژوهش غیر انحصاری شرکت «اسپیس ایکس»(SpaceX) منتشر کرد که نشان می‌داد چگونه «تلسکوپ فضایی #هابل»(HST) می‌تواند کار خود را در مدار بالاتری آغاز کند. درخواست ناسا برای این اطلاعات در حالی ارائه شده است که این تلسکوپ فضایی تا ۲۴ ژانویه ۲۰۲۳ به کار خود ادامه خواهد داد.
🔸از زمان آغاز عملیات #هابل در سال ۱۹۹۰، مدار این تلسکوپ فضایی در فاصله ۵۴۰ کیلومتری بالای زمین رو به زوال بوده است. راه‌اندازی مجدد و انتقال آن به مداری که هم بالاتر و هم پایدارتر است، می‌تواند سال‌ها به عمر عملیاتی هابل اضافه کند و زمانی که ناسا باید تلسکوپ را از مدار خارج کند یا از بین ببرد، به تأخیر می‌افتد.
🔹ناسا طی پنج مأموریت #شاتل_فضایی خود برای تنظیم کردن هابل، از شاتل برای راه‌اندازی مجدد تلسکوپ استفاده کرد.
@NightBelvidere1
🔸ناسا در حال بررسی عمیق‌تر امکان استفاده از یک فضاپیمای خصوصی برای پرتاب «#تلسکوپ فضایی هابل» به ارتفاعات جدید است تا جان تازه‌ای به این رصدخانه فضایی تأثیرگذار ببخشد.
🔹ناسا در ۲۲ دسامبر، درخواستی را برای اطلاعات یک پژوهش غیر انحصاری شرکت «اسپیس ایکس»(SpaceX) منتشر کرد که نشان می‌داد چگونه «تلسکوپ فضایی #هابل»(HST) می‌تواند کار خود را در مدار بالاتری آغاز کند. درخواست ناسا برای این اطلاعات در حالی ارائه شده است که این تلسکوپ فضایی تا ۲۴ ژانویه ۲۰۲۳ به کار خود ادامه خواهد داد.
🔸از زمان آغاز عملیات #هابل در سال ۱۹۹۰، مدار این تلسکوپ فضایی در فاصله ۵۴۰ کیلومتری بالای زمین رو به زوال بوده است. راه‌اندازی مجدد و انتقال آن به مداری که هم بالاتر و هم پایدارتر است، می‌تواند سال‌ها به عمر عملیاتی هابل اضافه کند و زمانی که ناسا باید تلسکوپ را از مدار خارج کند یا از بین ببرد، به تأخیر می‌افتد.
🔹ناسا طی پنج مأموریت #شاتل_فضایی خود برای تنظیم کردن هابل، از شاتل برای راه‌اندازی مجدد تلسکوپ استفاده کرد.
@NightBelvidere1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🌗۱۰۰۰ فضانورد ساخته شده از لگو، با بالون‌های استراتوسفری به نزدیکی لبه فضا سفر کردند و روی یک سکوی فرود مخصوص که شبیه یک شاتل فضایی کوچک طراحی شده بود، به زمین بازگشتند.
🔹فضانوردهای موسوم به «لگونات»(Legonaut) از فرودگاه کوچکی در اسلواکی برخاستند و در یک وسیله نقلیه #فضایی مانند شاتل فضایی بدون سقف که با روش چاپ سه‌بعدی از مواد کامپوزیت کربنی محکم اما سبک‌وزن ساخته شده بود، روی زمین فرود آمدند.
🔸«توماس روسک»(Tomas Rousek)، معمار شرکت «اکستند دیزاین»(XTEND DESIGN) و سرپرست این پروژه گفت: #شاتل توسط گروهی از معماران و مهندسان فضایی اهل اسلواکی و جمهوری چک ساخته شده است که مشتاق الهام بخشیدن به نسل‌های آینده برای یادگیری در مورد فضا هستند.
🔹لگونات‌های کوچک در دسته‌های حدود ۳۳۰ نفره در هر پرتاب، با سه بالون استراتوسفری مجزا به پرواز درآمدند. بالون‌ها #لگونات‌ها را به ارتفاع ۳۴ کیلومتری زمین بردند. سپس، سکوهای فرود با چتر نجات به زمین بازگشتند.
@NightBelvidere1
🔹فضانوردهای موسوم به «لگونات»(Legonaut) از فرودگاه کوچکی در اسلواکی برخاستند و در یک وسیله نقلیه #فضایی مانند شاتل فضایی بدون سقف که با روش چاپ سه‌بعدی از مواد کامپوزیت کربنی محکم اما سبک‌وزن ساخته شده بود، روی زمین فرود آمدند.
🔸«توماس روسک»(Tomas Rousek)، معمار شرکت «اکستند دیزاین»(XTEND DESIGN) و سرپرست این پروژه گفت: #شاتل توسط گروهی از معماران و مهندسان فضایی اهل اسلواکی و جمهوری چک ساخته شده است که مشتاق الهام بخشیدن به نسل‌های آینده برای یادگیری در مورد فضا هستند.
🔹لگونات‌های کوچک در دسته‌های حدود ۳۳۰ نفره در هر پرتاب، با سه بالون استراتوسفری مجزا به پرواز درآمدند. بالون‌ها #لگونات‌ها را به ارتفاع ۳۴ کیلومتری زمین بردند. سپس، سکوهای فرود با چتر نجات به زمین بازگشتند.
@NightBelvidere1