دکتر حمیدی سوری استاد تمام اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت و ایمنی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که در دوران پاندمی کرونا رئیس کمیته کشوری اپیدمیولوژی کرونا و در ادامه قائم مقام وزیر وقت بهداشت در چند استان برای مدیریت کرونا و رئیس کارگروه بهداشت و پیشگیری قرارگاه عملیاتی ستاد ملی مقابله با کرونا بود، از ایران مهاجرت کرد.
🔹دکتر سوری در یادداشتی درباره دلایل مهاجرتش از ایران نوشته است: من آدم خانه‌نشین نیستم اما از اینکه تلاش کردند من را خانه‌نشین کنند دلگیر هستم. مهاجرت کردم چون از تبعیض و رانتخواری بیزارم.
🔹 سوری حالا از کشور مهاجرت کرده و در دانشگاه تدریس می‌کند، می‌گوید ۱۲۰ دانشجو دارد که حداقل ۲۰ نفر آن‌ها ایرانی هستند، او متاثر است که استاد ایرانی و دانشجوی ایرانی در کشوری دیگر کار علمی انجام می‌دهند.
🔹 سوری که در دوران کرونا برای اطلاع رسانی و ارایه اطلاعات در رسانه ها نقش پررنگی داشت نوشته: از تبعیض و ظلم، تقسیم‌بندی به شهروند درجه یک و درجه دو، هرچه اتاق و صندلی وی‌آی‌پی، رانتخواری، آقازادگی، از مدیریت دروغ‌گوها، ریاکاران و بیسوادان بیزارم.
متن کامل یادداشت استاد:
«من آدم خانه نشین نیستم، اما از اینکه تلاش کردند من را خانه نشین کنند دلگیر هستم.
چرا این آقایان فکر می‌کنند مشکل مهاجرت تحصیل‌کرده‌های کشور، حقوق و دستمزد است؟ این آدرس دادن‌های غلط، پاسخ و سیاستگذاری غلط هم در پی دارد.
بنده به‌عنوان یکی از تحصیل‌کرده‌های مهاجر که اکنون در دانشکده پزشکی یک دانشگاه غربی تدریس و تحقیق می‌کنم، به‌هیچ وجه دنبال درآمد و دستمزد بیشتر نبوده و نیستم، الحمدالله هیچ مشکل سیاسی و اقتصادی و اخلاقی و ... هم نداشته و ندارم، به مردم و میهنم عشق می‌ورزم و حتی حاضرم رایگان کار کنم؛ ولی از تبعیض و ظلم، تقسیم‌بندی به شهروند درجه یک و درجه دو، هرچه اتاق و صندلی وی‌آی‌پی، رانتخواری، آقازادگی، از مدیریت دروغ‌گوها، ریاکاران و بیسوادان بیزارم.
از این که برای فرزندان تحصیل‌کرده‌ام در این کشور شغلی درخورشان نیست و پس از مدت‌ها دنبال کار دویدن دست از پا درازتر به‌همان دیار کفر بازگشتند متاسفم، چرا مشکلات تحصیل‌کرده‌های مهاجر را به‌مقدار حقوق و درآمد تقلیل می دهید؟
شرح این غصه (قصه) شنو از دو لب دوخته‌ام/ تا بسوزد جگرت از جگر سوخته‌ام.»
.
پ ن۱: کشوری که دانشمندانش خانه نشین شوند، عاقبت خوشی را نمی توان برایش تصور کرد.
پ ن۲: با آقای دکتر آشنایی نزدیکی دارم.
.
@neurosafari1
.
#دکتر_سوری
#دکتر_حمید_سوری #دکترسوری #مهاجرت #نخبگان #استاد #دانشگاه #اپیدمیولوژی
🔹دکتر سوری در یادداشتی درباره دلایل مهاجرتش از ایران نوشته است: من آدم خانه‌نشین نیستم اما از اینکه تلاش کردند من را خانه‌نشین کنند دلگیر هستم. مهاجرت کردم چون از تبعیض و رانتخواری بیزارم.
🔹 سوری حالا از کشور مهاجرت کرده و در دانشگاه تدریس می‌کند، می‌گوید ۱۲۰ دانشجو دارد که حداقل ۲۰ نفر آن‌ها ایرانی هستند، او متاثر است که استاد ایرانی و دانشجوی ایرانی در کشوری دیگر کار علمی انجام می‌دهند.
🔹 سوری که در دوران کرونا برای اطلاع رسانی و ارایه اطلاعات در رسانه ها نقش پررنگی داشت نوشته: از تبعیض و ظلم، تقسیم‌بندی به شهروند درجه یک و درجه دو، هرچه اتاق و صندلی وی‌آی‌پی، رانتخواری، آقازادگی، از مدیریت دروغ‌گوها، ریاکاران و بیسوادان بیزارم.
متن کامل یادداشت استاد:
«من آدم خانه نشین نیستم، اما از اینکه تلاش کردند من را خانه نشین کنند دلگیر هستم.
چرا این آقایان فکر می‌کنند مشکل مهاجرت تحصیل‌کرده‌های کشور، حقوق و دستمزد است؟ این آدرس دادن‌های غلط، پاسخ و سیاستگذاری غلط هم در پی دارد.
بنده به‌عنوان یکی از تحصیل‌کرده‌های مهاجر که اکنون در دانشکده پزشکی یک دانشگاه غربی تدریس و تحقیق می‌کنم، به‌هیچ وجه دنبال درآمد و دستمزد بیشتر نبوده و نیستم، الحمدالله هیچ مشکل سیاسی و اقتصادی و اخلاقی و ... هم نداشته و ندارم، به مردم و میهنم عشق می‌ورزم و حتی حاضرم رایگان کار کنم؛ ولی از تبعیض و ظلم، تقسیم‌بندی به شهروند درجه یک و درجه دو، هرچه اتاق و صندلی وی‌آی‌پی، رانتخواری، آقازادگی، از مدیریت دروغ‌گوها، ریاکاران و بیسوادان بیزارم.
از این که برای فرزندان تحصیل‌کرده‌ام در این کشور شغلی درخورشان نیست و پس از مدت‌ها دنبال کار دویدن دست از پا درازتر به‌همان دیار کفر بازگشتند متاسفم، چرا مشکلات تحصیل‌کرده‌های مهاجر را به‌مقدار حقوق و درآمد تقلیل می دهید؟
شرح این غصه (قصه) شنو از دو لب دوخته‌ام/ تا بسوزد جگرت از جگر سوخته‌ام.»
.
پ ن۱: کشوری که دانشمندانش خانه نشین شوند، عاقبت خوشی را نمی توان برایش تصور کرد.
پ ن۲: با آقای دکتر آشنایی نزدیکی دارم.
.
@neurosafari1
.
#دکتر_سوری
#دکتر_حمید_سوری #دکترسوری #مهاجرت #نخبگان #استاد #دانشگاه #اپیدمیولوژی