چه آرامشی در من است
وقتی با منی
و چه آشوبیدهام
بی تو!
دور نشو
مرا از من نگیر
من حوالی تو بودن را
دوست دارم...
#علیرضا_اسفندیاری
وقتی با منی
و چه آشوبیدهام
بی تو!
دور نشو
مرا از من نگیر
من حوالی تو بودن را
دوست دارم...
#علیرضا_اسفندیاری
مرا بی هوا نبوس!
دیوانه قلبم فرو می ریزد
مگر نمی دانی
شکوفه های بهاری
با هر نسیم کوچکی
می افتند به زیر پای درخت...
اینطور ویرانگر
مرا نبوس..!
#علیرضا_اسفندیاری
دیوانه قلبم فرو می ریزد
مگر نمی دانی
شکوفه های بهاری
با هر نسیم کوچکی
می افتند به زیر پای درخت...
اینطور ویرانگر
مرا نبوس..!
#علیرضا_اسفندیاری
جای كدام زخم را...
بپوشانم...
كه دوباره عاشقت نشوم
جای شلاق لب هايت
رد بوسه هايت...
یا سردی قدم هايت...
كه روی گونه های جاده نشسته است
كدام را از تو
فراموش كنم
كه دوباره به يادم نيايی؟!
#علیرضا_اسفندیاری
بپوشانم...
كه دوباره عاشقت نشوم
جای شلاق لب هايت
رد بوسه هايت...
یا سردی قدم هايت...
كه روی گونه های جاده نشسته است
كدام را از تو
فراموش كنم
كه دوباره به يادم نيايی؟!
#علیرضا_اسفندیاری
تمام دوستت دارم هاے مرا
بہ خودت بگیــــر
در این شهر غبار گرفتہ
در این اندوه سڪوت
در این خانہ نشینے دل هاے عاشق
از امروز
هر عابرے ڪه روے دیوار شهر
نوشت دوستت دارم
تو بہ خودت بگیـــر
بگذار آن ڪسے ڪه آمد
تو باشے
من در این خانہ اسیرم
بعد از این سڪوت
رهایے در پیش است
من بہ تو قول مے دهم عبور ڪنیم
از تمام این شب هاے بےآغوش
از تمام این روزهاے پر سڪوت
آن وقت
بہ اندازه یڪ عمر
بہ تو مےگویم دوستت دارم
ڪاش بعد از این روزهاے پر التهاب
عشق
مسرے ترین بیمارے این شهـــر شود ...
#علیرضا_اسفندیاری
بہ خودت بگیــــر
در این شهر غبار گرفتہ
در این اندوه سڪوت
در این خانہ نشینے دل هاے عاشق
از امروز
هر عابرے ڪه روے دیوار شهر
نوشت دوستت دارم
تو بہ خودت بگیـــر
بگذار آن ڪسے ڪه آمد
تو باشے
من در این خانہ اسیرم
بعد از این سڪوت
رهایے در پیش است
من بہ تو قول مے دهم عبور ڪنیم
از تمام این شب هاے بےآغوش
از تمام این روزهاے پر سڪوت
آن وقت
بہ اندازه یڪ عمر
بہ تو مےگویم دوستت دارم
ڪاش بعد از این روزهاے پر التهاب
عشق
مسرے ترین بیمارے این شهـــر شود ...
#علیرضا_اسفندیاری
پاییزی تر از چشم های آبانی تو
ڪدام فصل است؟
ڪدام بهار است ڪھ از
دست های توآغاز نشود؟
ای شڪوفه ترین لبخند؛
ای پر آوازه ترین سڪوتم؛
من در برگریزان آغوشت جوانه می زنم
مگر تو ڪدام فصلی ڪھ پر معجزه ای...
#علیرضا_اسفندیاری
ڪدام فصل است؟
ڪدام بهار است ڪھ از
دست های توآغاز نشود؟
ای شڪوفه ترین لبخند؛
ای پر آوازه ترین سڪوتم؛
من در برگریزان آغوشت جوانه می زنم
مگر تو ڪدام فصلی ڪھ پر معجزه ای...
#علیرضا_اسفندیاری
من از تــمام صبح هایم
فقط همانی را به یاد دارم
که تو در آغوش من
لبخند می زدی...
وگرنه باقی طلوع ها
همگی شب اند بی تــو !
#علیرضا_اسفندیاری
#صبحتون_عاشقانه ❤️✨❤️
فقط همانی را به یاد دارم
که تو در آغوش من
لبخند می زدی...
وگرنه باقی طلوع ها
همگی شب اند بی تــو !
#علیرضا_اسفندیاری
#صبحتون_عاشقانه ❤️✨❤️
"لای" موهایت
تنها نُتی ست که
اگر به دستم برسد
تمام موسیقی های عاشقانهی
جهان را با آن می نوازد
#علیرضا_اسفندیاری
تنها نُتی ست که
اگر به دستم برسد
تمام موسیقی های عاشقانهی
جهان را با آن می نوازد
#علیرضا_اسفندیاری
جای كدام زخم را...
بپوشانم...
كه دوباره عاشقت نشوم
جای شلاق لب هايت
رد بوسه هايت...
یا سردی قدم هايت...
كه روی گونه های جاده نشسته است
كدام را از تو
فراموش كنم
كه دوباره به يادم نيايی؟!
#علیرضا_اسفندیاری🥀
بپوشانم...
كه دوباره عاشقت نشوم
جای شلاق لب هايت
رد بوسه هايت...
یا سردی قدم هايت...
كه روی گونه های جاده نشسته است
كدام را از تو
فراموش كنم
كه دوباره به يادم نيايی؟!
#علیرضا_اسفندیاری🥀
°
هر چه دورتر می شوی
من؛
عاشق تر میشوم !
و هر چه نزدیک تر می آیی
بی تاب تر می شوم!
گویی عاشق که باشی
دور یا نزدیک
فرقی ندارد
حتی اندک یاد تو
کافیست
برای بی تاب بودن...
#علیرضا_اسفندیاری
هر چه دورتر می شوی
من؛
عاشق تر میشوم !
و هر چه نزدیک تر می آیی
بی تاب تر می شوم!
گویی عاشق که باشی
دور یا نزدیک
فرقی ندارد
حتی اندک یاد تو
کافیست
برای بی تاب بودن...
#علیرضا_اسفندیاری
.
جمعهها را باید قاب گرفت.
درست مثل همان عکس های قدیمی
و خاک گرفته ی روی دیوار.
انگار جمعه ها ماندگار ترین
روزهای آفرینش اند...
تلخی ها و شیرینی هایش، قاب می شوند
و می چسبد به دیوار خانه ی دلت.
مثل لبخند های مادر بزرگ
در آن عکس قدیمی.
یا مثل گریه های من در آغوش مادر،
که با دیدنش در عکس های قدیمی،
همیشه لبخند می زنم.
مرد و زن هم ندارد...
جمعه ها باید کسی را داشته باشی
که تو را در آغوش بکشد!
جمعه ها را باید عاشقانه گذراند؛
تا غروبش دلگیرت نکند.
باید دست در دست های گرم تو گذاشت
و جاده ها را یکی یکی فتح کرد.
آخر باید یکی را داشته باشی
تا با بوسه های بی هوایش
به تو بفهماند که جمعه ها عشق تعطیل نیست؛ لعنتی تازه سر آغاز عاشق شدن است...
#علیرضا_اسفندیاری
جمعهها را باید قاب گرفت.
درست مثل همان عکس های قدیمی
و خاک گرفته ی روی دیوار.
انگار جمعه ها ماندگار ترین
روزهای آفرینش اند...
تلخی ها و شیرینی هایش، قاب می شوند
و می چسبد به دیوار خانه ی دلت.
مثل لبخند های مادر بزرگ
در آن عکس قدیمی.
یا مثل گریه های من در آغوش مادر،
که با دیدنش در عکس های قدیمی،
همیشه لبخند می زنم.
مرد و زن هم ندارد...
جمعه ها باید کسی را داشته باشی
که تو را در آغوش بکشد!
جمعه ها را باید عاشقانه گذراند؛
تا غروبش دلگیرت نکند.
باید دست در دست های گرم تو گذاشت
و جاده ها را یکی یکی فتح کرد.
آخر باید یکی را داشته باشی
تا با بوسه های بی هوایش
به تو بفهماند که جمعه ها عشق تعطیل نیست؛ لعنتی تازه سر آغاز عاشق شدن است...
#علیرضا_اسفندیاری