داستان کوتاه...

روزی پسری از خانواده نسبتا مرفه، متوجه شد مادرش از همسایه فقیر خود نمک خواست
متعجب به مادرش گفت که دیروز کیسه ای بزرگ نمک برایت خریدم، برای چه از همسایه نمک طلب می کنی؟

مادر گفت: پسرم، همسایه فقیر ما، همیشه از ما چیزهایی طلب میکند، دوست داشتم از آنها چیز ساده ای بخواهم که تهیه آن برای آنها سخت نباشد، درحالی که هیچ نیازی به آن ندارم، ولی دوست داشتم وانمود کنم که من نیز به آنها محتاجم، تا هر وقت چیزی از ما خواستند، طلبش برای آنها آسان باشد، و شرمنده نشوند...

"فرهنگی که باید با آب طلا نوشت"

https://t.me/nedayeaglodel

🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🌿


✨ زنبور هیچ گاه تخریب نمیکند.
آنچه را که نیاز دارد جمع آوری میکند،
اما به روشی استادانه و با چنان مهارتی
که شکل گل کاملا دست نخورده باقی بماند.
بگونه اي زندگی کن که به هیچ کس ""آسیب"" نرساني.
"سازنده"، "ملاحظه گر" و "هنرمندانه" زندگی کن.

✨ با حساسیت و ظرافت زندگی کن
و هیچ گاه دلبسته نشو.
از تجارب زندگی لذت ببر.
از تمام گلهای زندگی لذت ببر.
اما روان باش و در هیچ جایی توقف نکن
تا به "خدا" برسی .

https://t.me/nedayeaglodel

♻️چرا در ایران احساس خوشبختی نمی‌کنیم؟

✍پوریا بختیاری

🔸چند دهه پیش در هاروارد گروهی از فارغ‌التحصیلان را به طور رندوم انتخاب کردند و از آنها پرسیدند از دو دنیای زیر کدام را انتخاب می‌کنید؟
۱. دنیایی که در آن درآمد سالانه شما ۵۰ هزار دلار و درآمد بقیه افراد جامعه ۲۵ هزار دلار باشد. 
۲. دنیایی که در آن درآمد سالانه شما ۱۰۰ هزار دلار ولی درآمد بقیه افراد جامعه ۲۵۰ هزار دلار باشد. 
فکر می‌کنید جواب چه بود؟ 

🔗اکثرا گزینه اول را انتخاب کردند، یعنی دنیایی که درآمد کمتری داشته باشند، ولی نسبت به بقیه مرفه‌تر زندگی کنند. آقای لیارد که این آزمایش را انجام داد حیرت‌زده شد، انتظار نداشت کسی در سطح فارغ‌التحصیل هاروارد حاضر باشد به زندگی پست‌تری تن بدهد ولی نسبت به بقیه برتری مالی داشته باشد.

🔗کمی بررسی‌ها را بیشتر کردند دیدند آدم‌ها احساس رضایت و خوشبختی را معمولا در مقایسه با بقیه افراد جامعه تعریف می‌کنند. روی همین حساب دیدند کشورهایی که در آن اختلاف طبقاتی فاحش و چشمگیر باشد، حتی اگر ثروت در جامعه موج بزند، مردم احساس خوشبختی نمی‌کنند، بلکه عصبی‌تر و افسرده‌تر هم می‌شوند.
آقای استرلین بررسی کرد و دید طی سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۵ میانگین درآمد واقعی سرانه در آمریکا حدود ۴۰ درصد بیشتر شد، اما آمریکایی‌ها طی این مدت احساس خوشبختی بیشتری نداشتند، مردم تلویزیون پلاسما، پلی‌استیشن و خودرو دوم و سومشان را هم خریدند، ولی ذره‌ای حس رضایتمندی آنها به زندگی بیشتر نشد.

🔗استرلین بررسی کرد دید در اقشار ضعیف و فقیر جامعه افزایش درآمد باعث می‌شود مردم احساس خوشبختی بیشتری کنند، ولی به محض این که درآمدشان به میزان حداقل معیشت برسد، دیگر افزایش درآمد حس خوشبختی به آنها نمی‌دهد.
اگر یک میزان مشخصی را به عنوان سقف درآمدی که باعث خوشحالی ما می‌شود را درنظر بگیریم، پول و درآمد بالاتر از آن خیلی به افزایش خوشبختی‌ و خوشحالی ما کمکی نمی‌کند چون آدم‌ها به تدریج به هرچیزی عادت می‌کنند. از طرفی وقتی درآمد زیاد می‌شود توقع هم بالاتر می‌رود. به عبارت بهتر، ثروتمندان هزینه بیشتری برای شادی می‌پردازند.

🔗روی همین حساب اقتصاددان‌ها مفهومی را به اسم «ضریب جینی» تعریف کردند. ضریب جینی شاخصی است که نحوه توزیع ثروت بین آدم‌ها را نشان می‌دهد. خیلی‌ از افراد مبنای مقایسه خوشبختی بین کشورها را ضریب جینی قرار می‌دهند.
دولت‌ها و حکومت‌ها با سیاست‌های غلط باعث می‌شوند «ضریب جینی» افزایش پیدا کند و اختلاف طبقاتی بیشتر شود که در نهایت منجر می‌شود به این که مردم هرچقدر هم ثروتشان بیشتر شود نتوانند احساس خوشبختی کنند. مثال بارزش در ایران وجود آقازاده‌ها، توزیع رانت، مافیای صنعت خودرو و… است.

🔗دو توصیه به عنوان حرف پایانی:
۱. دست از مقایسه بردارید، هر چقدر هم پیشرفت کنید و پولدار شوید، یک نفر دیگر پیدا می‌شود که در عین این که نالایق‌تر از شماست، ولی موفق‌تر و ثروتمندتر است.
۲. رویافروش‌ها را دنبال نکنید، با دیدن این افراد حس اختلاف طبقاتی بیشتر حس می‌شود و خوشبختی را از شما می‌گیرد.

https://t.me/nedayeaglodel

در نقطه ای که خیال میکنی همه چیز به آخر رسیده و جهان در تاریکی غرق شده ست.ناگهان خورشید طلوع می‌کند .
در نقطه ای که تصور میکنی سردترین لحظه ی زندگی توست،خانه ات شروع می‌کند به گرم شدن

در آن آخرین گام امید که هرچه داشتی از سرمایه ی امید و انتظار به باد رفته ست ناگهان یک امید نو سر راهت می نشیند

میدانی نفس کلامم چیست ؟
نفس کلامم این ست که رفیق
حتی تا آخرین لحظه ی سیاهی و سرما 
از نور و گرما نا امید نشو
چون تو نمیدانی طلوع کی رخ خواهد داد!

عادله زمانی

https://t.me/nedayeaglodel

زمانی که شما دچار #فقر هستید هرروز با گرفتاریهای سنگین تر و بدتر از آنچه دارید دست به گریبان می شوید. دلتنگی و آثار جنبی آن و مصیبت گرسنگی را درک می کنید، بعلاوه فقر خاصیت تسکین دهنده بزرگی دارد، بدین معنی که آینده را انکار کرده و ندیده می گیرید. مسلما در محدوده معینی دارایی هرچه کمتر باشد نگرانی هم کمترست. مثلا اگر یکصد فرانک داشته باشید در معرض ترس و واهمه هستید، ولی اگر همه دارایی شما سه فرانک باشد آسوده خاطرید، زیرا این سه فرانک تا فردا خوراک شما را تامین می کند و نمی توانید به آینده دورتر بیاندیشید. دلتنگ و ملول هستید اما ترس و هراس ندارید. پیش خود می گوئید امروز و فردا است که از گرسنگی بحال مرگ بیافتم. اما بزودی ذهن شما متوجه مطالب دیگری می شود. قطعه ای نان و کمی مارگارین هم تا حدی رنج گرسنگی را تسکین می دهد.
#آس_و_پاس_ها
#جورج_اورو

https://t.me/nedayeaglodel

انسانِ معتقد و نه اندیشمند، مدام  فراموش می‌کند که همواره در معرضِ درنده‌ترین دشمن خود یعنی؛ شک قرار دارد. زیرا در جایی که اعتقاد حاکم است، شک همیشه در کمین است.
بر عکس برای انسانی که می‌اندیشد، شک حضوری خوشایند است برای وی گامی با ارزش به سوی شناختی بهتر است.

کارل گوستاو یونگ

https://t.me/nedayeaglodel

از شیخ عبد ربه التائه پرسیدم: اوضاعِ کشور چه زمان سامان می‌یابد؟
پاسخ داد: آن‌گاه که مردم دریابند زندگیِ توام با خفّت و خواری بدتر از نبودِ صلح و آرامش است.

نجیب محفوظ
https://t.me/nedayeaglodel

شیر به گرگ گفت آهو را بگیر. گرگ، آهو را گرفت. آنگاه شیر آمد و گفت آهو را رها کن. پس آهو در انتخاباتِ جنگل به شیر رای داد و شیر همچنان سلطان ماند.
فردای انتخابات آهو را شیر خورد

https://t.me/nedayeaglodel

«برای داشتن دموکراسی باید ذهن ها نیز عوض شوند، باید ذهن ها نیز قوانین بازی را بپذیرند. ابتدا باید مدارا را آموخت و سپس به اعتراض پرداخت، نزد ما، اعتراض و مخالفت فورا به یک امر ناموسی و غیرتی تبدیل می شود. از آنجا که شما یا دوست من یا دشمن من هستید، پس به شیوه قبیله ای از یکدیگر انتقام میگیریم. اگر دوست من باشید، باید در کنار من قرار بگیرید. و اگر دشمن من هستید خونتان را می ریزم.
هموطنان ما هنوز دارای ذهنیت رعیت مآب هستند. هنوز شهروند نشده اند، این امر نیاز به زمان دارد، نمی توان به نیروی معجزه از تئوکراسی به دموکراسی پرید. و بعد، دیگر چه بگویم از آداب و رسوم و خلقیات، از این عاداتی که به اعماق روح مان چسبیده اند.»


#داریوش_شایگان
https://t.me/nedayeaglodel

به عنوان قاعده‌ای کلی، هرقدر به فردی نزدیک‌تر باشیم، بیشتر در معرض تقلید عادت‌های او قرار داریم.

#جیمز_کلییر
@ktabhich

‏پیروزی های چشمگیری ندارم اما می توانم با شکستهایی که زنده از آن ها بیرون آمده ام غافلگیرت کنم...

#آنتوان_چخوف

https://t.me/nedayeaglodel

‌یادمه هشت سالم بود…
یه روز از طرف مدرسه بردنمون کارخونه تولید بیسکوییت، مارو به صف کردن و بردنمون تو کارخونه که خط تولید بیسکویت رو ببینیم.
وقتی به قسمتی رسیدیم که دستگاه بیسکویت میداد بیرون خیلی از بچه ها از صف زدن بیرون و بیسکویتایی که از دستگاه میزد بیرون رو ورداشتن و خوردن…

ولی من رو حساب تربیتی که شده بودم میدونستم که اونا دارن کار اشتباه و زشتی میکنن، واسه همین تو صف موندم ولی آخرش اونا بیسکویت خورده بودن و منی که قواعدو رعایت کردم هیچی نصیبم نشده بود…
الان پنجاه سالمه، اون روز گذشت ولی تجربه اون روز بارها و بارها تو زندگیم تکرار شد.

خیلی جاها سعی کردم که آدم باشم و یه سری چیزا رو رعایت کنم ولی در نهایت من چیزی ندارم و اونایی که واسه رسیدن به هدفشون خیلی چیزارو زیر پا میزارن از بیسکویتای تو دستشون لذت میبرن…

از همون موقع تا الان یکی از سوالای بزرگ زندگیم این بوده و هست که خوب بودن و خوب موندن مهمتره یا رسیدن به بیسکوییتای زندگی؟ اونم واسه مردمی که تو و شخصیتت رو  با بیسکوییتای توی دستت میسنجند؟!؟!


https://t.me/nedayeaglodel

گاهی تنهایی و خستگی به درجه ای میرسه که آدم تو اون لحظه چیزی نمیخواد جز توقف همه چیز، چیزی نمیخواد جز حس نکردن...
آرزو میکنه همه چیز یه خواب باشه و در  نهایت بتونه عبور کنه، از تمام سطوح،
از تمام چارچوب ها، عبور کنه بدون اینکه دیده شه…

Vikings

https://t.me/nedayeaglodel

از لحظه‌یِ زاییده شدن، گرمِ نَبَردیم
بیهوده نپرسید چرا ساکت و سردیم؟!

موجیم که سیلابِ حوادث هنرِ ماست!
بازنده‌یِ همواره‌یِ این بازی نَردیم

هر روز غمِ تازه‌تری آمد و نگذاشت
دنبالِ غمِ کهنه‌یِ دیروز بگردیم

ما حنجره در حنجره در حنجره بُغضیم
ما آینه در آینه در آینه دردیم...

گفتند برو زندگی‌ات را بکن ای مرد!
این زندگیِ ماست؛ که‌ یک‌روز نکردیم...!

#امید_صباغ_نو

https://t.me/nedayeaglodel

توصیف مهندس #مهدی_بازرگان از شرایط اجتماعی و سیاسی فرانسه

  در آنجا احترام و ارزش برای همه است. فرانسه مال همه است، همه برای آن خدمت می‌كنند‌.

اگر‌ همه‌ چیز به نام یک نفر، برای‌ يك نفر‌ و‌ به‌ فرمان‌ يك نفر‌ و‌ اختيار‌ يك نفر‌ بود‌، فرانسه‌ فرانسه‌ نمی‌شد.

دنيا دار بده و بستان است. جامعه اروپائی و حكومت‌های اروپائی به فرد ارزش و حق آزادی می‌دهند و در مقابل، خدمت و فداكاری دريافت می‌كنند. مملكت به سود همه كس آباد و آزاد می‌شود.

https://t.me/nedayeaglodel

یه تراپیستی مبگفت :
فرض کن یه مار نیشت میزنه
ولی تو به جای اینکه به فکر نجات خودت و بهبود پیداکردن باشی ، دنبال اون مار میری تا بگیریش و ببینی چرا نیشت زده و بهش ثابت کنی که تو لایق این طرز برخورد نبودی

بپذیریم که بعضی آدم ها به زخمی کردن بقیه خو گرفتن و جزئی از طبیعتشون شده و حتی متوجه پیام های ما نمیشن پس بهتره به جای درگیری های بیهوده روی بهبودی خودمون تمرکز کنیم .

https://t.me/nedayeaglodel

«أين ستمضي بهذا الخرابِ الذي هو أنتَ»
به کُجا خواهی رفت با این ویرانی که خودِ تویی.

#عدنان_الصائغ

https://t.me/nedayeaglodel

توی کتاب دیوانه‌بازی، #کریستین_بوبن می‌گه:

«تا زمانی که دل تحت تأثیر قرار نگیرد،
جسم باکره باقی می‌ماند.»

جمله‌ی قابل تأملی هست…

Fifty Shades of Grey

https://t.me/nedayeaglodel