علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ماسوا فکندی همه سایه هما را
دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم من به خدا قسم خدا را
به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را
مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ
به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را
برو ای گدای مسکین در خانه علی زن
که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من
چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا
بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب
که علم کند به عالم شهدای کربلا را
چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان
چو علی که میتواند که بسر برد وفا را
نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت
متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را
بدو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمت
که ز کوی او غباری به من آر توتیا را
به امید آن که شاید برسد به خاک پایت
چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را
چو تویی قضای گردان به دعای مستمندان
که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را
چه زنم چونای هردم ز نوای شوق او دم
که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را
«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنائی بنوازد آشنا را»
ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب
غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا
#شهریار
🍃🌸🌸🍃
https://t.me/joinchat/AAAAAD4rzjYfgVoZXwTBSg
که به ماسوا فکندی همه سایه هما را
دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم من به خدا قسم خدا را
به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را
مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ
به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را
برو ای گدای مسکین در خانه علی زن
که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من
چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا
بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب
که علم کند به عالم شهدای کربلا را
چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان
چو علی که میتواند که بسر برد وفا را
نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت
متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را
بدو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمت
که ز کوی او غباری به من آر توتیا را
به امید آن که شاید برسد به خاک پایت
چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را
چو تویی قضای گردان به دعای مستمندان
که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را
چه زنم چونای هردم ز نوای شوق او دم
که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را
«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنائی بنوازد آشنا را»
ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب
غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا
#شهریار
🍃🌸🌸🍃
https://t.me/joinchat/AAAAAD4rzjYfgVoZXwTBSg
🌺🌺 #یادداشتی به مناسبت #روز_شعر_و_ادب_فارسی
🌸🌸 #قلمرو_شعر_و_ادب_فارسی
شکر شکن شوند همه طوطیان هند
زین قند پارسی که به بنگاله می رود (حافظ)
امروز روز بزرگداشت سید محمد حسین بهجت تبریزی است که همگان با تخلصش #شهریار، بیشتر او را می شناسیم و همچنین روز شعر و ادب فارسی ...
طبق معمول پیام ها و پست های جدیدم را در فضای مجازی می دیدم و می خواندم که پیام یک دانشجوی هم وطن در یکی از گروه های دانشجویی #افغانستانی نظرم را به خودش جلب کرد، او در پیامی که صبح امروز در گروه به اشتراک گذاشته بود از سایر دوستان و اعضا خواسته بود: ( امروز که روز شعر و ادب فارسی است دوستان کتاب شعری از شاعران کشور افغانستان، و یا مرتبط با شعر و شاعران افغانستان باشد، معرفی کنند) برایم جالب آمد و از سویی انگیزه نوشتن این یادداشت و مطلب شد.
جای هیچ حرف و بحثی نیست که #قلمرو_کهن شعر و ادب فارسی به قدری گسترده بوده است که در جای جای کشورهای فعلی منطقه آثار و مفاخر فراوانی به یادگار گذاشته است، و اگر از شاعرانی چون: رودکی #سمرقندی، حکیم فردوسی #توسی، ناصر خسرو #قبادیانی، سنایی #غزنوی، نظامی #گنجوی ، مولانا جلال‌الدین محمد #بلخی، خواجه عبدالله انصاری #هروی، خاقانی #شروانی، کسایی #مروزی، سعدی و حافظ #شیرازی، خیام و عطار #نیشابوری، صائب #تبریزی، خواجوی #کرمانی، امیر خسرو و بیدل #دهلوی، اقبال #لاهوری و ... اسم و یادی می کنیم قطعا بدین معنا نیست که این شاعران و مفاخر ادب فارسی، #امروزه متعلق به #کشور_خاصی است، اینها متعلق به قلمرو وسیع و گسترده شعر و ادب فارسی و همه ی دوستداران و علاقمندان به آن است که فقط از لحاظ #تقسیمات_سیاسی، امروزه هر کدام کشور و خاکی مستقل گشته اند...پس دوست و دانشجوی هموطنم هر بیت شعر فارسی ای که بخوانی و لذتش را ببری برای توست و جزیی از قلمرو گسترده ی امپراتوری بزرگ ادب فارسی، حال می خواهد محل تولد و یا مدفن و آرامگاه شاعرش در هر نقطه از این امپراتوری عظیم باشد که باشد. ...
🌺🌺 #و_اما_شعر_معاصر_افغانستان
خورشید فروزان شعر و ادب فارسی در دوران معاصر افغانستان نه تنها رو به خاموشی و افول نبوده است بلکه روز به روز بر تابندگی و درخشش افزوده می گردد، مطالعه آثار و دیوان اشعار شاعرانی چون خلیل الله خلیلی، محمد ابراهیم صفا، فدایی هروی، سعادت ملوک تاش و... برای اثبات مدعای ما کافی است.
درخشش دیگر شعر و ادب فارسی در دوره معاصر افغانستان را می توان در میان نویسندگان و شاعران افغانستانی که به عنوان #مهاجر در سایر کشورها درخشیده اند مشاهده کرد، شاعرانی همچون: محمد کاظم کاظمی، سید ابوطالب مظفری، فضل الله قدسی، علی اکبر شریفی، خادم حسین بیانی، سلمانعلی زکی و...
پیشنهادم به آن دوست دانشجو که #معرفی_کتاب در زمینه (شعر و شاعران افغانستان) خواسته بود، این است که علاوه بر خواندن #دیوان_اشعار و یا #گزیده_اشعار شاعران مذکور دوره معاصر افغانستان، کتاب های زیر را به صورت ویژه ببیند:
دو کتاب ارزشمند ( در دری ) و ( همزبانی و بی زبانی) از شاعر و نویسنده فرهیخته مان آقای محمد کاظم کاظمی که الحق و الانصاف کتاب های تحقیقی و پژوهشی عالی و خوبی درباره شعر و ادب فارسی در کشورهای فارسی زبان می باشد. ( به خاطر دارم در برنامه مستندی که درباره استاد محمد کاظم کاظمی از شبکه افق پخش شد، استاد به صراحت گفته بودند: اگر قرار باشد از میان تمامی آثارم چه شعری و چه تالیفی یک اثر باقی بماند، دوست دارم آن اثر کتاب #همزبانی_و_بی_زبانی باشد.) و همچنین مجموعه شعری وی با عنوان ( پیاده آمده بودم) که برای اولین بار در سال ۱۳۷۰ چاپ و منتشر شد اثر ارزشمند دیگر ایشان است. ( شاید گزاف نباشد بگویم شعر #بازگشت محمد کاظم کاظمی، خود یک منبع التیام و مرهمی بر درد و رنج های مهاجرین و دوران مهاجرت بوده و هست.)
#کتاب ( شعر معاصر افغانستان) که توسط استاد محمد سرور مولایی گردآوری شده است، منبع خوبی در این زمینه است.
حسن ختام حرفهایم شعر زیبای دکتر غلامعلی حداد عادل که خواندنش خستگی نوشتن و تایپ این یادداشت را برایم به سرور و لذت تبدیل می کند:
ای زبان فارسی، ای در دریای دری
ای تو میراث نیاکان، ای زبان مادری
در تو پیدا فر ما، فرهنگ ما، آیین ما
از تو بر پا رایت دانایی و دانشوری
کابل و تهران و تبریز و بخارا و خجند
جمله ملک توست تا بلخ و نشابور و هری
جاودان زی، ای زبان دانش و فرزانگی
تا به گیتی، نور بخشد آفتاب خاوری
فارسی را پاس می داریم، زیرا گفته اند:
«قدر زر، زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری»
رضا عطایی
عصر لذت بخش ۲۷ شهریور ۹۶
#روز_شعر_و_ادب_فارسی
#کانال اطلاع رسانی
#انجمن فرهنگی
#نواندیشان افغانستان
https://t.me/joinchat/AAAAAD4rzjZ9-NmiFH_Zzw
🌸🌸 #قلمرو_شعر_و_ادب_فارسی
شکر شکن شوند همه طوطیان هند
زین قند پارسی که به بنگاله می رود (حافظ)
امروز روز بزرگداشت سید محمد حسین بهجت تبریزی است که همگان با تخلصش #شهریار، بیشتر او را می شناسیم و همچنین روز شعر و ادب فارسی ...
طبق معمول پیام ها و پست های جدیدم را در فضای مجازی می دیدم و می خواندم که پیام یک دانشجوی هم وطن در یکی از گروه های دانشجویی #افغانستانی نظرم را به خودش جلب کرد، او در پیامی که صبح امروز در گروه به اشتراک گذاشته بود از سایر دوستان و اعضا خواسته بود: ( امروز که روز شعر و ادب فارسی است دوستان کتاب شعری از شاعران کشور افغانستان، و یا مرتبط با شعر و شاعران افغانستان باشد، معرفی کنند) برایم جالب آمد و از سویی انگیزه نوشتن این یادداشت و مطلب شد.
جای هیچ حرف و بحثی نیست که #قلمرو_کهن شعر و ادب فارسی به قدری گسترده بوده است که در جای جای کشورهای فعلی منطقه آثار و مفاخر فراوانی به یادگار گذاشته است، و اگر از شاعرانی چون: رودکی #سمرقندی، حکیم فردوسی #توسی، ناصر خسرو #قبادیانی، سنایی #غزنوی، نظامی #گنجوی ، مولانا جلال‌الدین محمد #بلخی، خواجه عبدالله انصاری #هروی، خاقانی #شروانی، کسایی #مروزی، سعدی و حافظ #شیرازی، خیام و عطار #نیشابوری، صائب #تبریزی، خواجوی #کرمانی، امیر خسرو و بیدل #دهلوی، اقبال #لاهوری و ... اسم و یادی می کنیم قطعا بدین معنا نیست که این شاعران و مفاخر ادب فارسی، #امروزه متعلق به #کشور_خاصی است، اینها متعلق به قلمرو وسیع و گسترده شعر و ادب فارسی و همه ی دوستداران و علاقمندان به آن است که فقط از لحاظ #تقسیمات_سیاسی، امروزه هر کدام کشور و خاکی مستقل گشته اند...پس دوست و دانشجوی هموطنم هر بیت شعر فارسی ای که بخوانی و لذتش را ببری برای توست و جزیی از قلمرو گسترده ی امپراتوری بزرگ ادب فارسی، حال می خواهد محل تولد و یا مدفن و آرامگاه شاعرش در هر نقطه از این امپراتوری عظیم باشد که باشد. ...
🌺🌺 #و_اما_شعر_معاصر_افغانستان
خورشید فروزان شعر و ادب فارسی در دوران معاصر افغانستان نه تنها رو به خاموشی و افول نبوده است بلکه روز به روز بر تابندگی و درخشش افزوده می گردد، مطالعه آثار و دیوان اشعار شاعرانی چون خلیل الله خلیلی، محمد ابراهیم صفا، فدایی هروی، سعادت ملوک تاش و... برای اثبات مدعای ما کافی است.
درخشش دیگر شعر و ادب فارسی در دوره معاصر افغانستان را می توان در میان نویسندگان و شاعران افغانستانی که به عنوان #مهاجر در سایر کشورها درخشیده اند مشاهده کرد، شاعرانی همچون: محمد کاظم کاظمی، سید ابوطالب مظفری، فضل الله قدسی، علی اکبر شریفی، خادم حسین بیانی، سلمانعلی زکی و...
پیشنهادم به آن دوست دانشجو که #معرفی_کتاب در زمینه (شعر و شاعران افغانستان) خواسته بود، این است که علاوه بر خواندن #دیوان_اشعار و یا #گزیده_اشعار شاعران مذکور دوره معاصر افغانستان، کتاب های زیر را به صورت ویژه ببیند:
دو کتاب ارزشمند ( در دری ) و ( همزبانی و بی زبانی) از شاعر و نویسنده فرهیخته مان آقای محمد کاظم کاظمی که الحق و الانصاف کتاب های تحقیقی و پژوهشی عالی و خوبی درباره شعر و ادب فارسی در کشورهای فارسی زبان می باشد. ( به خاطر دارم در برنامه مستندی که درباره استاد محمد کاظم کاظمی از شبکه افق پخش شد، استاد به صراحت گفته بودند: اگر قرار باشد از میان تمامی آثارم چه شعری و چه تالیفی یک اثر باقی بماند، دوست دارم آن اثر کتاب #همزبانی_و_بی_زبانی باشد.) و همچنین مجموعه شعری وی با عنوان ( پیاده آمده بودم) که برای اولین بار در سال ۱۳۷۰ چاپ و منتشر شد اثر ارزشمند دیگر ایشان است. ( شاید گزاف نباشد بگویم شعر #بازگشت محمد کاظم کاظمی، خود یک منبع التیام و مرهمی بر درد و رنج های مهاجرین و دوران مهاجرت بوده و هست.)
#کتاب ( شعر معاصر افغانستان) که توسط استاد محمد سرور مولایی گردآوری شده است، منبع خوبی در این زمینه است.
حسن ختام حرفهایم شعر زیبای دکتر غلامعلی حداد عادل که خواندنش خستگی نوشتن و تایپ این یادداشت را برایم به سرور و لذت تبدیل می کند:
ای زبان فارسی، ای در دریای دری
ای تو میراث نیاکان، ای زبان مادری
در تو پیدا فر ما، فرهنگ ما، آیین ما
از تو بر پا رایت دانایی و دانشوری
کابل و تهران و تبریز و بخارا و خجند
جمله ملک توست تا بلخ و نشابور و هری
جاودان زی، ای زبان دانش و فرزانگی
تا به گیتی، نور بخشد آفتاب خاوری
فارسی را پاس می داریم، زیرا گفته اند:
«قدر زر، زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری»
رضا عطایی
عصر لذت بخش ۲۷ شهریور ۹۶
#روز_شعر_و_ادب_فارسی
#کانال اطلاع رسانی
#انجمن فرهنگی
#نواندیشان افغانستان
https://t.me/joinchat/AAAAAD4rzjZ9-NmiFH_Zzw