💠 دیدن روی ماه!
🔹 دین و تفکر انتقادی به رسانه

👤 محمد جواد نوروزی

🔻 جدای از مناقشاتی که همیشه برای دیدن روی ماه «شوال» بوده و هست، دو نکته ظریف رسانه‌ای را می توان در این مسئله فقهی پیدا کرد:
1. روح بی اعتمادی دین به رسانه در آنجایی که دیدن ماه از روی صفحه نمایشگر (رسانه) مصداق رویت به شمار نمی‌آید و باید انسان با چشم خودش (مسلح یا غیرمسلح) ماه را ببیند، مشهود است. در قسمت‌های دیگر فقه نیز می‌توان نشانه‌های دیگری از این بی‌اعتمادی را یافت. مثلا آنجا که ضبط فیلم و صدا نمی‌تواند راهی برای اثبات ادعا باشد ولی چشمان دو شاهد عادل دلیل محکمه‌پسند محسوب می‌شوند. پس همانند دین باید نگاه منتقدانه به رسانه داشت مخصوصا آنجا که پای آبروی مومن در میان باشد.
2. از آن طرف، یک وقت هایی ممکن است برای هر کسی برسد که خودش «با چشمِ خودش» ماه را دیده باشد، اما نتواند دیگران را متقاعد کند. اگر ماه را دیدی، ولو که نتوانی جماعت را با خود همراه کنی، مرتکب گناهی اگر فردایش همراه با جماعت به امرِ خوبی همچون روزه بپردازی.
پس حواسمان باید بیشتر به دین‌های رسانه‌ای شده باشد که چه بسا دینداری واقعی با دینداری که از رسانه (مثلا در سریال‌های ماه رمضان) تبلیغ می‌شود، فاصله داشته باشد.
#تفکر_انتقادی
#دین_و_رسانه
#عرفی‌سازی_دین
@nasraa_ir