نسرا
فرض کنید متوجه شوید که فرزند یا یکی از اعضای خانواده‌تان گاهی فیلمهای غیراخلاقی می‌بیند (اما او نداند که شما می‌دانید). از نظر شما، در وهله اول بهترین و تربیتی‌ترین واکنش به این اتفاق چیست؟
🐫شتر دیدی، ندیدی❗️
☁️اهمیت اصل تغافل در تربیت رسانه‌ای
🖌محمد جواد نوروزی
وقتی فرزند گناهی را (مانند دیدن فیلمهای غیراخلاقی) به طور پنهانی انجام می‌دهد، معنایش آن است که از قبح عمل خویش خبر دارد ولی نتوانسته بر غریزه‌اش چیره شود. حالا اگر پدر و مادر این نوجوان متوجه عمل خطایش شوند، بهترین واکنش چیست؟
عموم پدران و مادران ساده‌ترین راه حل را انتخاب می‌کنند. خشمگین شدن، عصبانیت، گرفتن گوشی و تبلت فرزند و در نهایت قهر. از این بدتر آنکه گاهی والدین عمل زشت فرزندشان را جلوی دیگران تعریف کرده و آن را تقبیح می‌کنند! این واکنش باعث می‌شود که فرزند آبرو و عزت خود در برابر پدر و مادر و نزدیکانش را برباد رفته و خود را عصیانگری با گناهان نابخشودنی فرض کند.
در بهترین حالت، فرزند به گناهش ادامه می‌دهد اما این بار مخفیانه‌تر و محتاط‌تر. هر چه واکنش شدیدتر، مخفی‌کاری بیشتر. دسترسی به محتوای مستهجن هم برای نسل کنونی، به سادگی آب خوردن است. اما در بدترین حالت، فرزند به حدی از قدرت و رشد رسیده که می‌تواند جلوی والدین خویش بایستد. پس نیازی به مخفی‌کاری نیست و او عمل قبیح پنهانی خود را آشکارا انجام می‌دهد.
پس راه حل درست کدام است؟
بهترین کار، «تغافل» است. یعنی خودتان را به ندیدن و نفهمیدن بزنید. البته به شرطی که عمل فرزند مخفیانه باشد و نیز «به کوچه علی چپ زدن» شما را باور کند وگرنه تغافل فایده ندارد. تغافل در جایی است که شخص مرتکب گناهی شده و از آگاه شدن دیگران بیم و هراس دارد، خیر و صلاح در این است که رازش را پوشیده داریم، و از دانسته های خویش تغافل نماییم تا او برای مصون داشتن شرافت خود پیرامون آن عمل نگردد و گناهی را که مرتکب شده است، تکرار ننماید. همان کاری که خدای «ستارالعیوب» با بندگانش می‌کند.
البته تغافل به این معنا نیست که والدین بی‌خیال عمل قبیح فرزندشان باشد. بلکه باید از روش‌های غیرمستقیم تلاش کنند او را به مسیر درست برگردانند. مثلا باید به خلوت‌های فرزند دقت بیشتری داشته باشند و فرصت خلوت را از او بگیرند. فعالیت‌های جایگزین مفید برای او تعریف کنند. او را با فضاها و فعالیت‌های معنوی مثل مسجد، قرآن، هیأت و... بیشتر انس دهند. حجم و سرعت اینترنت کمتری برای منزل خریداری کنند و...
این روش‌ها به تناسب شرایط مختلف، تفاوت‌هایی دارد.
باید توجه داشت که گاهی با وجود به کاربستن همه این روش‌ها باز رفتار فرزند اصلاح نمی‌شود. آن وقت باید به راه‌های دیگری متوسل شد که در یادداشت‌های بعدی به آن می‌پردازیم.
#تربیت_رسانه‌ای
#اصل_تغافل
#خانواده_و_فضای_مجازی
#نوجوان
@nasraa_ir
☁️اهمیت اصل تغافل در تربیت رسانه‌ای
🖌محمد جواد نوروزی
وقتی فرزند گناهی را (مانند دیدن فیلمهای غیراخلاقی) به طور پنهانی انجام می‌دهد، معنایش آن است که از قبح عمل خویش خبر دارد ولی نتوانسته بر غریزه‌اش چیره شود. حالا اگر پدر و مادر این نوجوان متوجه عمل خطایش شوند، بهترین واکنش چیست؟
عموم پدران و مادران ساده‌ترین راه حل را انتخاب می‌کنند. خشمگین شدن، عصبانیت، گرفتن گوشی و تبلت فرزند و در نهایت قهر. از این بدتر آنکه گاهی والدین عمل زشت فرزندشان را جلوی دیگران تعریف کرده و آن را تقبیح می‌کنند! این واکنش باعث می‌شود که فرزند آبرو و عزت خود در برابر پدر و مادر و نزدیکانش را برباد رفته و خود را عصیانگری با گناهان نابخشودنی فرض کند.
در بهترین حالت، فرزند به گناهش ادامه می‌دهد اما این بار مخفیانه‌تر و محتاط‌تر. هر چه واکنش شدیدتر، مخفی‌کاری بیشتر. دسترسی به محتوای مستهجن هم برای نسل کنونی، به سادگی آب خوردن است. اما در بدترین حالت، فرزند به حدی از قدرت و رشد رسیده که می‌تواند جلوی والدین خویش بایستد. پس نیازی به مخفی‌کاری نیست و او عمل قبیح پنهانی خود را آشکارا انجام می‌دهد.
پس راه حل درست کدام است؟
بهترین کار، «تغافل» است. یعنی خودتان را به ندیدن و نفهمیدن بزنید. البته به شرطی که عمل فرزند مخفیانه باشد و نیز «به کوچه علی چپ زدن» شما را باور کند وگرنه تغافل فایده ندارد. تغافل در جایی است که شخص مرتکب گناهی شده و از آگاه شدن دیگران بیم و هراس دارد، خیر و صلاح در این است که رازش را پوشیده داریم، و از دانسته های خویش تغافل نماییم تا او برای مصون داشتن شرافت خود پیرامون آن عمل نگردد و گناهی را که مرتکب شده است، تکرار ننماید. همان کاری که خدای «ستارالعیوب» با بندگانش می‌کند.
البته تغافل به این معنا نیست که والدین بی‌خیال عمل قبیح فرزندشان باشد. بلکه باید از روش‌های غیرمستقیم تلاش کنند او را به مسیر درست برگردانند. مثلا باید به خلوت‌های فرزند دقت بیشتری داشته باشند و فرصت خلوت را از او بگیرند. فعالیت‌های جایگزین مفید برای او تعریف کنند. او را با فضاها و فعالیت‌های معنوی مثل مسجد، قرآن، هیأت و... بیشتر انس دهند. حجم و سرعت اینترنت کمتری برای منزل خریداری کنند و...
این روش‌ها به تناسب شرایط مختلف، تفاوت‌هایی دارد.
باید توجه داشت که گاهی با وجود به کاربستن همه این روش‌ها باز رفتار فرزند اصلاح نمی‌شود. آن وقت باید به راه‌های دیگری متوسل شد که در یادداشت‌های بعدی به آن می‌پردازیم.
#تربیت_رسانه‌ای
#اصل_تغافل
#خانواده_و_فضای_مجازی
#نوجوان
@nasraa_ir