😎ضدنوری عزیزم، جات رو عوض کن!
🖋ماه دوم قرنطینه؛ مدرسه‌ها پیچیده‌اند به خودشان. گروه‌های درسی یکی‌یکی تشکیل می‌شوند. فیلم‌هایی از معلم‌ها که یک تخته کوچک زدند به دیوار خانه‌شان و سعی می‌کنند توی نیم‌وجب جا، محور اعداد را درس بدهند. با فایل صوتی دیکته می‌نویسیم. دفترهای مشق را می‌گذاریم روی ملافه‌های گل‌گلی ازشان عکس می‌گیریم. عکس‌ها را کراپ می‌کنیم که معلم چروکی ملافه را نبیند. خانوادگی سر کلاس فارسی می‌نشینیم. حروف الفبا دیگر مثل قدیم سی‌و‌دوتا نیست. سیصدتاست. «ی» چهارتا شکل دارد. وقتی چهارتا شکلش را می‌خوانند می‌توانند بنویسند «ایران» ولی نمی‌توانند بنویسند «خیابان». بچه را از رختخواب می‌کشیم سر کلاس آنلاین ریاضی. دعوا می‌کنیم که چرا دوربین را جوری گرفته که لوله جاروبرقی و بند رخت‌مان پیدا باشد. اینترنت صدبار وسط کلاس قطع می‌شود. پشتیبانی شرکت می‌گوید جای مودم را عوض کنید. مودم را می‌کشیم تا دم پنجره، پریز تلفن از جایش درمی‌آید. معلم غر می‌زند «ضدنوری عزیزم، جات رو عوض کن.» بچه اشاره می‌کند «کجا برم؟» دستم را می‌گیرم جلوی دوربین لپتاپ، دور خانه می‌گردم تا یک بک‌گراند تمیز پیدا کنم. یک دیوار بی‌ترک. سر کلاس علوم، هرکار می‌کنم بچه از جلوی تلویزیون تکان نمی‌خورد. می‌گوید آبرویش را سر ریاضی بردم. خودم می‌نشینیم پای لپتاپ. معلم می‌پرسد گیاهان راست‌ریشه برگ‌شان چه‌شکلی است؟ توی گوگل سرچ می‌کنم و جواب را می‌نویسم. مامان زنگ می‌زند: این‌طرف‌ها نمیاین؟ سبزی گرفتم برای آش. نه مادرم، درس داریم.
🌱🌱🌱
ما توی این آپارتمان گیر افتادیم. باید زنده بمانیم. به درک که بچه‌ام ساعت را یاد نمی‌گیرد. به درک که وسط دیکته می‌پرسد خاطره با کدام «خ» است. نباید دچار شوک عصبی شوم وقتی می‌پرسد «۲» کدام‌طرفی است. باید آب سرد بخورم. مهم این است که زنده بمانیم. مامان زنگ می‌زند: اگر نمیاین آش رو بیارم دم خونه‌تون؟ می‌آییم. / مجله سه نقطه
#آموزش_مجازی
#کرونا
#کم_عمق_شدن
🚩 نهضت سواد رسانه‌ای انقلاب اسلامی
▪️@nasraa_ir
🖋ماه دوم قرنطینه؛ مدرسه‌ها پیچیده‌اند به خودشان. گروه‌های درسی یکی‌یکی تشکیل می‌شوند. فیلم‌هایی از معلم‌ها که یک تخته کوچک زدند به دیوار خانه‌شان و سعی می‌کنند توی نیم‌وجب جا، محور اعداد را درس بدهند. با فایل صوتی دیکته می‌نویسیم. دفترهای مشق را می‌گذاریم روی ملافه‌های گل‌گلی ازشان عکس می‌گیریم. عکس‌ها را کراپ می‌کنیم که معلم چروکی ملافه را نبیند. خانوادگی سر کلاس فارسی می‌نشینیم. حروف الفبا دیگر مثل قدیم سی‌و‌دوتا نیست. سیصدتاست. «ی» چهارتا شکل دارد. وقتی چهارتا شکلش را می‌خوانند می‌توانند بنویسند «ایران» ولی نمی‌توانند بنویسند «خیابان». بچه را از رختخواب می‌کشیم سر کلاس آنلاین ریاضی. دعوا می‌کنیم که چرا دوربین را جوری گرفته که لوله جاروبرقی و بند رخت‌مان پیدا باشد. اینترنت صدبار وسط کلاس قطع می‌شود. پشتیبانی شرکت می‌گوید جای مودم را عوض کنید. مودم را می‌کشیم تا دم پنجره، پریز تلفن از جایش درمی‌آید. معلم غر می‌زند «ضدنوری عزیزم، جات رو عوض کن.» بچه اشاره می‌کند «کجا برم؟» دستم را می‌گیرم جلوی دوربین لپتاپ، دور خانه می‌گردم تا یک بک‌گراند تمیز پیدا کنم. یک دیوار بی‌ترک. سر کلاس علوم، هرکار می‌کنم بچه از جلوی تلویزیون تکان نمی‌خورد. می‌گوید آبرویش را سر ریاضی بردم. خودم می‌نشینیم پای لپتاپ. معلم می‌پرسد گیاهان راست‌ریشه برگ‌شان چه‌شکلی است؟ توی گوگل سرچ می‌کنم و جواب را می‌نویسم. مامان زنگ می‌زند: این‌طرف‌ها نمیاین؟ سبزی گرفتم برای آش. نه مادرم، درس داریم.
🌱🌱🌱
ما توی این آپارتمان گیر افتادیم. باید زنده بمانیم. به درک که بچه‌ام ساعت را یاد نمی‌گیرد. به درک که وسط دیکته می‌پرسد خاطره با کدام «خ» است. نباید دچار شوک عصبی شوم وقتی می‌پرسد «۲» کدام‌طرفی است. باید آب سرد بخورم. مهم این است که زنده بمانیم. مامان زنگ می‌زند: اگر نمیاین آش رو بیارم دم خونه‌تون؟ می‌آییم. / مجله سه نقطه
#آموزش_مجازی
#کرونا
#کم_عمق_شدن
🚩 نهضت سواد رسانه‌ای انقلاب اسلامی
▪️@nasraa_ir