در عشق بودن یعنی در وجودت سکنی گزیدن و هرچیزی که در بیرونت رخ میده همون لحظه اس که در حضورت رخ میده و با تمامیتِ هشیاریت همون لحظه انجامش میدی که کننده ایی درکار نیست بلکه هشیاریتِِ که گرچه برای فهمت چون بی شکل و فرم و نامرئیِ قابل فهم نیست ولی در حیرتِ😍

بقیه همش خواسته های تنوع طلبِ نفستِ که اینو میخواد و اونو میخواد و از لذتهای این دنیا سیر نمیشه همش ی چیزی میخواد که بهشون برسه وقتی میرسه میبینه اِ اینم لدتی گذاراست و اون چیزی نبود که تصورش میکرد و همش ی خیال و رویا ست.
تا در وجودت حضور نیابی عالی‌ترین لذت‌های این عالم هم نفستو سیر نمیکنه چون خواسته هاش بی پایانه!
وقتی به این درجه آگاهی برسی که هیچ چیزه ارزشمندی در این دنیا و بیرون از وجودت نیست به ورای باورهات رفتی☺️
نرمین‌

‍ #عشق_و_ترس

عشق فقط می بخشد. عشق تجارت نیست.
بنابراین اصلا حساب سود و زیانی در میان نیست.
عشق از بخشش لذت می برد.
درست همانطور که گلها از عطر افشانی لذت می برند.
چرا باید در هراس باشند؟
تو چرا باید در هراس باشی؟
به خاطر داشته باش، #ترس_و_عشق هرگز با هم نیستند؛
نمی توانند با هم باشند. هیچ هم زیستی یی ممکن نیست.
ترس درست نقطه مقابل عشق است.

#اشو

قلمرو افکار و واژگان و زبان، ذهنِ آدمی‌ست که هشیاریت را که ورای افکار است، می‌رباید و بجایش با محتوای شرطی شده اش فریبت می‌دهد و تو بی‌درنگ باورش میکنی. هر فکری اظهار میکند که بسیار مهم است و تورا به اجباره فکر کردنش وسوسه می‌کند که بی اختیار به اراده و هشیاری ات چیره تر شده و بمرور بفکر کردن معتاد میکند. با افکارت هر کجا هم که بروی خواب و خیالی بیش نیستند. وقتی ارتباط با قلبت را از دست دهی فقط سرو صدای ذهنت برتو حاکم شده و در سردرگمی ها و سرگیجه گی های افکارت غوطه‌ور می‌شوی و از حضورت که همیشه در همین لحظه در فضایِ سکوت و آرامشِ درونت است غافل و بیخبر میمانی.
مراقبه سکوت، تنها راهه رهایی از محتوای پرسرو صدا و پر قیل و قال و کشمکش‌های بی پایانِ افکارت میباشد که همه با هم در حالِ جنگ و دعوا هستند! کافیست مشاهده گره خوبی برای ذهنت باشی تا در پس زمینه همه مشاهداتت که هستی و آنها را تماشا میکنی، آگاه شوی.
هر چه در حال جنب و جوش و آمد و رفت است محتوای ذهن توست که مرتب، تکراشان را مشاهده میکنی که از گذشته های تصویری تو پر شده اند که در ذهنت حملشان میکنی و زندگی ام مینامی انگار که تو جدا از زندگی هستی و با تعریف و تفسیره گذشته هایت، ناآگاهانه تداومشان بخشیده و ادامه می‌دهی که بقای دوگانگی نفست را تثبیت می‌کند!
تو مجزا از زندگی نیستی تو زندگی هستی که با ذهنت خودت را از جریانِ پیوسته زندگی مدت زمانی در جدایی تجربه کردی که در نهایت با اتمام جدای ها با آن یکی و جاری می‌شوی.
در تهیای وجودت در این فصای خالی و لازمان و لامکان، وقتی از محتوای ذهنت خالی شوی از نیروی حیاتِ زنده زندگی پر می‌شوی که همان عشق، هستی و خدا ... ست که نامهای بسیاری دارد ولی در حقیقت بینام بی شکل و فرم و نامرئی ست. سعی نکن با فهم محدودت آن روح بینام را تجزیه و تحلیل کنی چون برچسب نمی‌پذیرد و زیره سوال نمی‌رود در فراسوی افکار و تصورات انسانی توست فقط میتوانی در وجودت تجربه اش کنی همین💖
نرمین‌

ذهنت به اندازه کافی از محتوای شرطی شده گی ها پر شده با معلومات و اطلاعات و دانسته های بیشتری پرش نکن چون هرچی پرترش کنی، پویایی شعورت رو از دست میدهی و ذهنت هرچه سنگیتر از محتوایش میشود که در مدیریتِ اینهمه دانسته های بی ثمر مشکل ساز خواهد بود که در نهایت از حلِ مشکلاتی که ذهنت تولید میکند، عاجز و ناتوان می‌مانی.
راه حق، به بی ذهنی میانجامد که کاملا هشیاری ولی فکر نمیکنی و ذهنت ابزار و خادم توست تا هر موقع اراده کنی می‌توانی به اختیار از آن استفاده کنی.
قلب، قطب مقابل ذهن است که حلالِ همه مشکلاتیست که ذهنِ خودسر و غیره شهودی بی اختیار تولید میکند که باید ارتباطت را با قلبت هرچه بیشتر و قویتر کنی تا هدایت را کاملا به خلوصِ قلبت برگردانی تا الهامات لازم را برای راه حلِ مشکلاتت بموقع اش، عیان و آشکار کند.
به حسهای والایت اعتماد کن چون میدانی که علاوه بر حسهای ۵گانه مادی و دنیویت، حسهای ماورایی داری که همان حس ششم و حسِِ آگاهیست ...، قویتر شوند تا هشیارتر و بیدارتر به این لحظه بی پایانِ حیاتِ زندگی شوی که فراسوی تولد و مرگ است.
نرمین‌

اشـoshoـو:
لائوتسه می‌گوید:
"موقعیتی را که در آن قرار دارید بپذیرید. بدون شک برای شما مناسب است که در آن قرار گرفته‌اید."

باید بدانید که این خداوند است
که شما را در موقعیت خاصی قرار می‌دهد. بنابراین نباید آن را رد کنید،
زیرا فرصتی است برای رشد و پیشرفت شما
اگر در صدد فرار برآیید،
امکان رشد را از خود می‌گیرید

هستی از شما مواظبت می‌کند.
بدون دلیل و به طور اتفاقی چیزی به شما داده نمی‌شود.
هیچ چیز اتفاقی نیست.
آنچه را که نیاز دارید به شما داده می‌شود

هر چیزی که به سوی ما می‌آید،
درسی است از جانب خداوند؛
باید آن را بپذیریم‌.

هر چیزی که در راه پیشرفت مورد نیاز است، همیشه برایتان فراهم می‌گردد.
هستی چون مادری دلسوز از شما حمایت و نگهداری می‌کند
بنابراین نگران نباشید.

در عوض فرصت‌ها را مغتنم بشمارید.
باید از این دنیای پر کشمکش و پرهیاهوی دائمی بیرونی بهره بجویید.

باید ناظر و شاهد رویدادهای آن باشید،
و یاد بگیرید که از آنها تأثیر نپذیرید.

اگر بتوانید در حین گرفتاری‌های عادی زندگی، سکوت خود را حفظ کنید،
هیچ چیز نمی‌تواند بر شما اثر بگذارد.
و این یک پیشرفت واقعی است.

شما جزئی از این هستی نامحدود و هدفمند هستید
باید دین خود را در اینجا ادا کنید
و این هستی را بیش از پیش زیبا سازید

و روزی که جهان را ترک می‌گویید،
تنها مایه خشنودی شما این خواهد بود
که:
در زیباتر ساختن هستی نقشی داشته‌اید.

یک بودا جهان را در کمال رضایت و خشنودی ترک می‌کند، زیرا می‌داند که جهانی با شعر و نیایش و آگاهی بیشتر را پس از خود باقی گذاشته است

زمانی می‌توانید به هنگام مرگ و ترک این جهان، احساس رضایت کنید که:
این دنیا بخاطر حضور شما، با رقص و شادی و جشن بیشتر، پرمعناتر گشته و بیش از پیش ارزش زیستن دارد‌.

اگر در شادی و خنده و شوخ‌طبعی این دنیا سهمی داشته باشید، و بتوانید کمی از تاریکی جهان بزدایید، به هنگام مرگ احساس شادی و رضایت خواهید کرد‌، زیرا زندگی پرثمری داشته‌اید.

در غیر اینصورت با تیره‌روزی از این دنیا خواهید رفت.

#اشو

هستی خودش را در عالم خیال و رویاها که آفریده است از طریقِ زوجین، عاشقی را تجربه می‌کند‌ وقتی دو فرد عاشق هم می‌شوند هردو خدا هستند که عشق را در تن‌پوش ها و جامع های مبدل و موقتی دنیوی در زن و مرد که قطب‌های مقابل و مکملِ همند، تجربه می‌کند ☺️
عشقِ چون در لحظه رخ می‌دهد ورای فهم و منطق استدلالیِ بشریست و قابلِ تعریف و تفسیر نمیباشد فقط حس می‌شود و طبیعتش اوجِ شکوفایی ست.
متاسفانه در دنیای مادیگرا و شرطی شده ما که حتی ازدواجهایش هم تجارتی ست و خرید و فروش میشود، عشق بندرت به اوج شکوافایی اش می‌رسد. انسانهای شرطی شده به هر نیتی از روی عادت، ازدواج می‌کنند مگر عشق!
عشق، نیازی به شرط و شروط ندارد الهیست💖
نرمین

هنگامی که کانالی برای ماورایی، فهمت کنار میکشد تا از طریق تو مطالب نوشته شوند بعبارتی این تو نیستی که مینویسی تو در حیرتی که این نوشتار از کدامین ابعاده نامرئی وجودت نوشته می‌شوند و هیچوقت با فهمت درنخواهی یافت تحلیلش نکن! وسیله باش☺️
نرمین

آیا حسِ گناه که از طریقِ مذاهب به شما القا شده، شما را بسمت پاکی و خلوصِ قلبتان هدایت می‌کند یا به شرطی شده گی ها و آلوده گی های باورهای غیره شهودی و ناپاکتان!؟
باورهایت را باور نکن!
همه باورهای را با قلبت محک بزن تا به دروغین بودنشان پی ببری و به فراسویشان روی تا در محدودیت شان چرخ های اضافی نزنی👌
باورها، اعتقاداتی هستند که وقتی باورشان کنی، دچاره شک و تردید می‌شوی که اکثره آنها موروثی اند بخصوص باور به خدای تحمیلی ذهنت! تا خدای درونت را حس نکردی و تجربه ات نشده از باورش بپرهیز!
صحتِ باورهایت را نه از ذهنِ فریبکار و حیلتگرت بلکه از شهوده قلبت بپرس👌
نرمین

آموزه های "هیچ" تورا به تهی و خالی شدن از باورهایت، درفضای بیکرانِ درونت، دعوت می‌کنند تا فراتر از باورهایت روی به ناشناخته های وجودت که حضوره هشیاره توست که باوری در آن راه ندارد چون به بازی با باورها در عالم خیال، واقفی ☺️👌
نرمین

از تنهائیت نهراس همه انسانها در وجوده خودشان تنها هستند و تازمانیکه در این جسمی با تنهاییت خشنود باش. ترس از تنهایی بی احترامی به روح والای توست که از تو جداناپذیر است. تجربه انسان بودن، فرصتی برای شکوفاییِ همه ابعاده وجوده توست که بخاطره ان متولد شدی و اینک اینجایی در این جسمِ خاکی. کسی نمی‌تواند به فضای درونت وارد شود این فضا مطلقا متعلق به تو و روح والای توست. هرچه هشیارتر شوی ابعاده والاتری از وجوده ناشناخته هایت برایت گشوده خواهند شد که دوستشان میداری☺️🌹👌
نرمین

تو آدم آهنی نیستی تو هشیار هستی
آدم آهنی ها خودکار زندگی می‌کنند همیشه مشغول کاری هستند و روحشان در وجودشان سکنی ندارد و جاهای دیگری پرسه می‌زند.
هر کاری که میکنی هشیارتر باش و با تمامیتِ وجودت انجام بده
آرام‌تر شو
آهسته تر راه برو
هشیارتر غذا بخور تا لطافت روح زیبایت بیشتر در درونت تجلی یابد
از سریع بودن و شتاب زدن هایت دست بردار تا از اعمالِ عجولانه ات با هشیاری هر بیشتر کاسته تر شوند
در عجله کردن‌هایت در حضور نیستی، ناهشیاری و از روی عادتهای خودکار و شرطی شده دچاره اشتباهاتِ بیشماری می‌شوی.
حواس پرتی هایت نشانگره عجول بودنت است. از سرعتت بکاه تا آرام‌تر شوی از تلاش‌های بیهوده صرف نظر کن.
در بی تلاشی ست که آنچه میجویی را درمیابی.
بنشین و بنگر تا با فضایی که همه چیز را در برگرفته را دریابی

تو این فضایی که همه چیز در آن "بودن" دارند.

تو مینگری ولی فکر نمیکنی
چیزی را نامگذاری نمیکنی
و تفسیری در روحت نیست
فقط هستی
هشیاری
حضور داری
پیرامونت را نخست با چشمان بسته لمس کن بعد با چشمانِ باز ☺️
نرمین

مراقبِ ذهنِ حیلتگرت باش !

همه سوالاتی رو که ذهنت ایجاد میکنه، اول با قلبت محک بزن و مراقب باش قبل اینکه ذهنت پیش دستی کنه و سریع السیر، جوابهای تکراری و دروغينِ خودشو بده، منتظر بمون تا پاسخ از صحتِ قلبت برخیزه و همینطور که پیش بری پاسخ همه سوالاتِ ذهنی خودتو از قلبت میگیری که حقیقتِ آشکار، بوضوح و گاهی با شفافیتِ تمام به دلت برآن میشه و تو به یقین همون لحظه بهش پی می‌بری.
بخاطر بسپار ذهن یعنی شیطانِ مکار که با همه حربه های حیلتگری آشناست و با هزارو یک ترفند برای تداومِ خواسته ها و بقاش، سعی در گیج و منگ کردنت داره و با باورهای بی صحت که هیچکدام شهودی نیستن، فریبت میده تا در ریاست یا اربابیت بمونه و امیالِ و خواسته های خودشو که باهاشون همسوییِ قلبی نداری برات تحمیل کنه.
مراقبه تنها راه انداختن ذهن از ریاسته تا ابزار و خادمت باشه نه ارباب!
ذهن و قلب قطب مقابلِ همند.
ذهن، جنبه های مذکره خلقتِ(تائو☯)منطقی و استدلالی که با نتیجه گیری کار میکنه
قلب، جنبه های مونثِ خلقت (☯) شهودی و حسیِ که حقیقت رو عیان و آشکار میکنه
وقتی جنبه های مذکر و مونثِ درونت در هم ادغام و یکی بشن با هستی یکی میشی.
مطمئن باش به منشا(هیچ) که در عمیقترین هسته وجودته فقط از طریق قلبت برمیگردی نه از راه افکارها و باورهای بی صحتِ و فریبنده ذهنِ وسوسه انگیز و حیلتگرت☺️
نرمین‌

برای بیشتر امور زندگی نیاز به زمان داری: برای یادگیری یک هنر تازه، ساختن خانه، متخصص شدن، چای درست کردن و غیره نیـاز بـه زمان داری. اما برای اصلی ترین مورد زندگی، تنها موردی که واقعاً مهم است، یعنی خودشناسی، زمان اهمیتی ندارد. خودشناسی یعنی شناخت آن که در ورای «خود» سطحی ـ ورای نام، شکل جسمانی، پیشینه و داستانت ـ چه کسی هستی.
نمی توانی خودت را در گذشته یا آینده بیابی. تنها مکانی که می توانی خودت را بیابی در حال است.
رهروان معنوی در پی خودشناسی و روشن بینی به آینده چشـم می دوزند. رهرو بودن این معنای ضمنی را در بر دارد که نیـاز بـه آینده داری. اگر اعتقاد تو این است، برایت واقعیت پیدا خواهد کرد. به زمان نیاز خواهی داشت تا آنگاه که دریابی برای آن که کسی که هستی، باشی، نیازی به زمان نداری.

اکهارت تله
سکون سخن می گوید

اگر حسهایت با افکاره مقایسه گری، رقابت و برتری رهبری می‌شوند به یقین بدان که تو نیستی.
حسهایت از نفست رهبری می‌شوند که همه از امیال و خواسته های عقل نابصیر و امیالِ نفسانیت ریاست می‌شوند و تو در حضوره این لحظه در رودخانه هستی جاری نیستی.
حسهایت را در بدنت زنده کن تا تیزتر و شفافتر شوند و از تیره و تار دیدن خودت از پسِ عینکِ باورهای دروغین، بی صحت و غیره شهودی ات حقیقت پوشانده و کتمان نماند تا بوضوح و شفافیت برسی.
قلوبِ حقیقت را بخوبی می‌شناسند چون در وحدتند.
آنچه از دل برآید بر دل نشیند😊💖
نرمین‌

«با هرچه مقاومت کنی به همان تبدیل می‌شوی.

اگر با خشم مقاومت کنی، همیشه خشمگینی.
اگر با غم مقاومت کنی همیشه غمگینی.
اگر با رنج مقاومت کنی همیشه در رنجی. اگر با پریشانی مقاومت کنی، همیشه پریشانی.
ما فکر می‌کنیم چون آن موقعیت‌ها آنجا هستند در برابرشان مقاومت می‌کنیم، اما درواقع آن‌ها به دلیل مقاومت ما آنجا هستند.»

«بسیاری از افراد معنوی گرفتار یک عدم پذیرش اساسی با آنچه اتفاق میفتد هستند.

می‌خواهند از آنچه اتفاق میفتد فراتر بروند، از آن خلاص شوند، از آن خارج شوند از آن دور شوند.

هیچ مشکلی در این احساس وجود ندارد اما این روش جواب نمی‌دهد، زیرا این نوعی فرار از واقعیت در لباس معنوی است.

وقتی همه چیز را تماماً و کاملاً بپذیرید و با آن بمانید خودبخود به فراتر از آن خواهید رفت.»

#آدیاشانتی

انرژی مقدسِ مونث که زهدان کیهان است همچو مادر بزرگی ست که فرزندانش را دوست می‌دارد و هرچه بیشتر فضای خالی گشته از نفست را در تهیای وجودت پر میکند تا از دنیای خیالات و توهمات "مایا" و مادی گراییِ خودت که با افکار و احساساتت در بدن/ ذهن با منیتهای کاذبِ فکری و متصور شده و ساختی و خودت میپنداری، رهایی یابی و "دوکا" رنج آن است که همان رنج جدایی از هستی کل است.
نرمین

بشنو از نی چون حکایت می‌کند
وز جدایی ها شکایت میکند