Forwarded from نقدي بر اسلام
منابع آيات #قرآن (٧)
#بخش_اول
☘ (محيط زدگي #قرآن/2)
💠وجود موجودات پنهانی به نام #جن
👈جن یکی از خرافات شاخص #قرآن است، حتی درباره اين موجود تخيلي سوره ای به نام "الجن" وجود دارد، مردمان باستانی چون علت بسیاری از چیزها را نمیدانستند، همواره خود را محصور بین موجودات ناپیدا و گم میدیدند و گمان میکردند اتفاقهائی که می افتد معلول فعالیتهای این موجودات نامرئی است.
🔹جن از موجودات خرافی محلی جامعه #محمد بوده است. اعتقاد به جن، اعتقادی است که از اسطوره های بابلی به معتقدات اعراب عصر جاهلیت و از آنجا به #قرآن و به معتقدات #اسلامی راه یافته است. در اساطیر بابلی اوتوکوها (اجنه) موجوداتی ناپیدا بودند که از آتش آفریده شده بودند و به دو گروه خوب و بد تقسیم میشدند که هردوی آنها ارتباط تنگاتنگی با آدمیان داشتند.
🔸در #قرآن این عقیده بابلی و عربی دوران جاهلیت، که مشابه آنرا به اشکال مختلف در افسانه های اساطیری یونانی، ژرمنیو اسلاو و فینیقی و آشوری نیز میتوان یافت، به صورت یک واقعیت آسمانی ارائه شده است:
🔹«اجنه را پیش از آدمیان آفریدیم تا مارا پرستش کنند (ذاریات، 56)،
🔸و آنها را از آتش سوزان خلق کردیم (الرحمن، 15- حجر 27)،
🔹کسانی بین اجنه و خداوند نسبت خویشاوندی قائل شدند (ذاریات، 57)
🔸و کسانی نیز اجنه را شرکای خدا دانستند (انعام، 100)،
🔹و البته این هردو دسته دروغ میگویند (صافات، 158)،
🔸چون محمد برای دعوت به خدا قیام کرد طایفه جنیان بر او ازدحام آوردند(جن، 19)
👈گروهی از اجنه آیات #قرآن را شنیدند و با تعجب گفتند که این کتاب مارا به راه هدایت میبرد و لاجرم دیگر به #خدای واجد شرک نخواهیم ورزید (جن، 1 و 2)،
🔸اینها #اسلام آوردند و البته اگر در راه راست پایدار بمانند #خداوند به آنها آب گوارا نصیب خواهد کرد (جن، 16)،
🔹اما بعضی دیگر از آنها کافر ماندند و هیزم کش جهنم شدند (جن، 14 و 15) و ما آنها را به عذابی بسیار الیم معذب میسازیم (جن 17)
🔸و به آنان میگوئیم شما نیز جزو آن گروهی از اجنه و آدمیان شوید که پیش از شما به آتش دوزخ داخل شدند (اعراف، 38)
🔸در روز محشر به اجنه خطاب شود که ای گروه جنیان، شما از حیث تعداد بر آدمیان فزونی گرفتید، ولی آیا ما برای شما رسولانی از جنس خودتان نفرستادیم که آیات مارا بر شما بخوانند و شمارا از چنین روزی بترسانند؟(انعام، 130)
🔹همچنین به حکایت #قرآن، بخشی از سپاهیان #سلیمان از اجنه بودند و فرماندهانی از گروه خودشان داشتند (نمل، 17)
#بخش_اول
☘ (محيط زدگي #قرآن/2)
💠وجود موجودات پنهانی به نام #جن
👈جن یکی از خرافات شاخص #قرآن است، حتی درباره اين موجود تخيلي سوره ای به نام "الجن" وجود دارد، مردمان باستانی چون علت بسیاری از چیزها را نمیدانستند، همواره خود را محصور بین موجودات ناپیدا و گم میدیدند و گمان میکردند اتفاقهائی که می افتد معلول فعالیتهای این موجودات نامرئی است.
🔹جن از موجودات خرافی محلی جامعه #محمد بوده است. اعتقاد به جن، اعتقادی است که از اسطوره های بابلی به معتقدات اعراب عصر جاهلیت و از آنجا به #قرآن و به معتقدات #اسلامی راه یافته است. در اساطیر بابلی اوتوکوها (اجنه) موجوداتی ناپیدا بودند که از آتش آفریده شده بودند و به دو گروه خوب و بد تقسیم میشدند که هردوی آنها ارتباط تنگاتنگی با آدمیان داشتند.
🔸در #قرآن این عقیده بابلی و عربی دوران جاهلیت، که مشابه آنرا به اشکال مختلف در افسانه های اساطیری یونانی، ژرمنیو اسلاو و فینیقی و آشوری نیز میتوان یافت، به صورت یک واقعیت آسمانی ارائه شده است:
🔹«اجنه را پیش از آدمیان آفریدیم تا مارا پرستش کنند (ذاریات، 56)،
🔸و آنها را از آتش سوزان خلق کردیم (الرحمن، 15- حجر 27)،
🔹کسانی بین اجنه و خداوند نسبت خویشاوندی قائل شدند (ذاریات، 57)
🔸و کسانی نیز اجنه را شرکای خدا دانستند (انعام، 100)،
🔹و البته این هردو دسته دروغ میگویند (صافات، 158)،
🔸چون محمد برای دعوت به خدا قیام کرد طایفه جنیان بر او ازدحام آوردند(جن، 19)
👈گروهی از اجنه آیات #قرآن را شنیدند و با تعجب گفتند که این کتاب مارا به راه هدایت میبرد و لاجرم دیگر به #خدای واجد شرک نخواهیم ورزید (جن، 1 و 2)،
🔸اینها #اسلام آوردند و البته اگر در راه راست پایدار بمانند #خداوند به آنها آب گوارا نصیب خواهد کرد (جن، 16)،
🔹اما بعضی دیگر از آنها کافر ماندند و هیزم کش جهنم شدند (جن، 14 و 15) و ما آنها را به عذابی بسیار الیم معذب میسازیم (جن 17)
🔸و به آنان میگوئیم شما نیز جزو آن گروهی از اجنه و آدمیان شوید که پیش از شما به آتش دوزخ داخل شدند (اعراف، 38)
🔸در روز محشر به اجنه خطاب شود که ای گروه جنیان، شما از حیث تعداد بر آدمیان فزونی گرفتید، ولی آیا ما برای شما رسولانی از جنس خودتان نفرستادیم که آیات مارا بر شما بخوانند و شمارا از چنین روزی بترسانند؟(انعام، 130)
🔹همچنین به حکایت #قرآن، بخشی از سپاهیان #سلیمان از اجنه بودند و فرماندهانی از گروه خودشان داشتند (نمل، 17)
Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
◾️ داستان مبهم #قوم_لوط در قرآن و سوالات بی پاسخ
#قسمت_اول
داستان #قوم_لوط هفت بار (و تقريباً بصورت تكراری) در #قرآن آمده است، اما در همه موارد، تنها سؤال لوط از قوم خود اين است كه چرا لواط می‌كنيد ؟[۱]
به عبارت ديگر گويی #لوط هيچ هشدار يا نصيحت ديگری برای آنها ندارد.
آيا قوم لوط همه كارهايش درست بود و هيچ گناه و فساد و نقطه ضعفی نداشت جز اينكه مردانش با هم لواط می‌كردند؟ آيا آنها قومی معتقد به #خدای واحد و پيامبران و كتاب‌های آسمانی و حساب و كتاب روز قيامت و بهشت و جهنم بودند و به دستورات دينی و قواعد اخلاقی عمل می‌كردند و فقط همين يک نقطه ضعف را داشتند؟
هرگز!
زيرا اگر چنين بود در اين سطح مرتكب #لواط نمی‌شدند. اما در اين صورت، آيا بهتر نبود كه لوط به جای گير دادن به يك جرم خاص (لواط كردن) به مسائل و مشكلات اصلی‌تر، مهمتر و زيربنايی‌تری می‌پرداخت تا اين مشكل نيز به همراه مشكلات ديگر بطور طبيعی و ريشه‌ای حل شود؟
آيه ۱۶۴ #سوره_نساء مي‌گويد: … و پيامبرانی[را نيز پيش از تو فرستاده‌ايم] كه [داستان] آنها را بر تو بازگو نكرده‌ايم …
طبق اين آيه پيامبرانی بوده‌اند كه داستان آنها در #قرآن نيامده است. اما آيا بهتر نبود به جای اينكه داستان بعضی پيامبران چندين بار ـ آن هم به صورت تكراری ـ در قرآن بيايد، تكرارها حذف می‌شد و به جای آنها داستان‌های پيامبران ديگر هم می‌آمد، تا مردم استفاده بيشتری از قرآن بكنند؟
اين نكته هنگامی مهمتر جلوه می‌كند كه می‌بينيم داستان بعضی پيامبران(مانند موسی) دهها بار و در اكثر موارد بصورتی تكراری در قرآن آمده است، اما به عنوان مثال اسمی از #زرتشت_پيامبر و داستان زندگی او و تعاليم نابش نيامده است. جالب اينجاست كه قرآن گاهی نام پيامبرانی را ذكر می‌كند كه نه در كتاب‌های آسمانی پيشين و يا منابع تاريخی كهن نامی از آنها آمده است و نه خود داستان زندگی آنها را بيان می‌كند. به عنوان مثال آيه ۸۵ #سوره_انبياء می‌گويد: و اسماعيل و ادريس و ذوالكفل را [ياد كن] كه همه از شكيبايان بودند.
هيچكس نمی‌داند «ذوالكفل» كه بوده، كجا بوده و چه كرده و چه پيامی برای قومش آورده است.
ادامه دارد .....
#كانال_تخصصى_نقد_اسلام
https://telegram.me/joinchat/As5Azz1Qdgei1tKR5VztMA
#قسمت_اول
داستان #قوم_لوط هفت بار (و تقريباً بصورت تكراری) در #قرآن آمده است، اما در همه موارد، تنها سؤال لوط از قوم خود اين است كه چرا لواط می‌كنيد ؟[۱]
به عبارت ديگر گويی #لوط هيچ هشدار يا نصيحت ديگری برای آنها ندارد.
آيا قوم لوط همه كارهايش درست بود و هيچ گناه و فساد و نقطه ضعفی نداشت جز اينكه مردانش با هم لواط می‌كردند؟ آيا آنها قومی معتقد به #خدای واحد و پيامبران و كتاب‌های آسمانی و حساب و كتاب روز قيامت و بهشت و جهنم بودند و به دستورات دينی و قواعد اخلاقی عمل می‌كردند و فقط همين يک نقطه ضعف را داشتند؟
هرگز!
زيرا اگر چنين بود در اين سطح مرتكب #لواط نمی‌شدند. اما در اين صورت، آيا بهتر نبود كه لوط به جای گير دادن به يك جرم خاص (لواط كردن) به مسائل و مشكلات اصلی‌تر، مهمتر و زيربنايی‌تری می‌پرداخت تا اين مشكل نيز به همراه مشكلات ديگر بطور طبيعی و ريشه‌ای حل شود؟
آيه ۱۶۴ #سوره_نساء مي‌گويد: … و پيامبرانی[را نيز پيش از تو فرستاده‌ايم] كه [داستان] آنها را بر تو بازگو نكرده‌ايم …
طبق اين آيه پيامبرانی بوده‌اند كه داستان آنها در #قرآن نيامده است. اما آيا بهتر نبود به جای اينكه داستان بعضی پيامبران چندين بار ـ آن هم به صورت تكراری ـ در قرآن بيايد، تكرارها حذف می‌شد و به جای آنها داستان‌های پيامبران ديگر هم می‌آمد، تا مردم استفاده بيشتری از قرآن بكنند؟
اين نكته هنگامی مهمتر جلوه می‌كند كه می‌بينيم داستان بعضی پيامبران(مانند موسی) دهها بار و در اكثر موارد بصورتی تكراری در قرآن آمده است، اما به عنوان مثال اسمی از #زرتشت_پيامبر و داستان زندگی او و تعاليم نابش نيامده است. جالب اينجاست كه قرآن گاهی نام پيامبرانی را ذكر می‌كند كه نه در كتاب‌های آسمانی پيشين و يا منابع تاريخی كهن نامی از آنها آمده است و نه خود داستان زندگی آنها را بيان می‌كند. به عنوان مثال آيه ۸۵ #سوره_انبياء می‌گويد: و اسماعيل و ادريس و ذوالكفل را [ياد كن] كه همه از شكيبايان بودند.
هيچكس نمی‌داند «ذوالكفل» كه بوده، كجا بوده و چه كرده و چه پيامی برای قومش آورده است.
ادامه دارد .....
#كانال_تخصصى_نقد_اسلام
https://telegram.me/joinchat/As5Azz1Qdgei1tKR5VztMA
