▫️ در آستانهی سال هفتم فعالیت «نقد»
9 مارس 2024
🔸 سال ۱۴۰۱ را هنگامی به پایان میرساندیم که هنوز جوششهای فراگیر و تودهای خیزش «زن، زندگی، آزادی» خاموش نشده بود و موج بزرگ مبارزهجویی به شکلهای مختلف ادامه داشت. اما سرکوب منظم و وحشیانهی جمهوری اسلامی و دستگیریهای فلهای و جمعی و نابود کردن کانونهای مقاومت در سراسر کشور از همان آغاز سال ۱۴۰۲ ناگزیر جنبش عمومی را به عقبنشینی سراسری واداشت. دو ویژگی گستردگی و ستیزندگی خیزش «زن، زندگی، آزادی» که میراثبر خیزشهای آبان 98 و دی 96 بود، جای خود را به عقبنشینی و سکوت ظاهری بخشهای معترض مردم داد. این عقبنشینی اما مرعوب نعرههای گزمههای سرکوب نشد: مقاومت روزمره در کوی و برزن، مقابلهی بخش کثیری از زنان کشور با حجاب اجباری و بیاعتنایی به فرمانهای غلاظ و شداد ماموران دستگاه سرکوب و کشتار، تظاهرات هر جمعهی مردم زاهدان، تداوم دلیرانهی جنبشهای کارگران و معلمان و بازنشستگان، افشاگریهای بیامان دربارهی شکنجه، اعدام و ناپدیدسازی قهری، ایستادگی قهرمانانهی خانوادههای دادخواه بهویژه در کردستان، و سرانجام مقابلهی زندانیان سیاسی زن و مرد در برابر همهی تهدیدها و ارعابهایی که از ترس سر بر آوردن دوبارهی جنبش اعتراضی شدتی بیتناسب با موج جنبش گرفتهاند. جنبش مردم عقب نشست، اما هرگز خود را نباخت. کارزار ادامه دارد و موج سراسری آن بیگمان دوباره برپا خواهد شد.
🔸 بدون آنکه به افسانهسرایی دست یازیم و تلاش کنیم در مواجهه با سرکوبْ چشماندازی دلفریب ارائه دهیم، به جرأت میتوان گفت «شرایط زندگی واقعی» تودههای مردم وخیمتر از گذشته شده، تا آنجا که حتی دستگاه سرکوب و کشتار به عجز خود در برآورده کردن شرایط یک زندگی شایسته به هزار زبان اعتراف کرده است. عدم مشارکت همهجانبهی مردم در انتخابات اسفند ماه ۱۴۰۲ مجلس به وضوح نشان داد که پردهی توهم و وعدههای توخالی دریده شده است. اما سترون شدن وعدههای توخالی و دریده شدن توهم بهخودیخود نمیتواند صلای همبستگی آگاهانه را سر دهد. همبستگی آگاهانه در مواجهه با نظم موجود فقط با نقد رادیکال بدیلهای کاذب و دستساخته و نیز ترسیم افق رهایی و چشماندازهای ایجابی ممکن است.
🔸 همچنین در حالی به پایان سال ۱۴۰۲ نزدیک میشویم که نسلکشی رژیم اسرائیل در فلسطین و نابودی بیرحمانهی تمامی جنبههای حیات مردمان غزه، در برابر چشمان بهاصطلاح «جامعهی جهانی»، ابعادی هولناک و غیرقابل توصیف یافته است. چگونه میتوان در مسیر مبارزه علیه دیکتاتوری، بیعدالتی و استثمار در یک جامعهی تحت ستم گام برداشت اما ستم و رنج جامعهای دیگر را انکار یا توجیه کرد؟ ایستادن در برابر بربریت، بهرسمیت شناختن رنجها و ستمهای دیگر ستمدیدگان و همبستگی مبارزات در مسیر محو این ستمها لازمهی به ثمر رسیدن هر فرایند انقلابی در جغرافیای خونین خاورمیانه است. و برای باور به این همسرنوشتیها یا ایستادن در کنار آرمان فلسطین طبعاً ضرورتی ندارد که مفتضحانه در جبههی رژیم زندان و شکنجه و اعدام بایستیم یا تسلیم «استکبارستیزی» پوشالی رژیم جمهوری اسلامی شویم. مقالات اندکی که در چند ماه اخیر با محوریت مسالهی فلسطین منتشر کردهایم تلاشی است برای واکاوی این همپیوندیها و همسرنوشتیها در بستر مناسبات امپریالیستی و ژئوپولتیکی حاکم بر جهان و خاورمیانه...
🔹متن کامل یادداشت ما به مناسبت هفتمین سالگرد آغاز به کار سایت «نقد» را در لینک زیر بخوانید:
https://wp.me/p9vUft-3Z5
#زن_زندگی_آزادی
#سال_هفتم
#نقد
👇🏽
🖋@naghd_com
9 مارس 2024
🔸 سال ۱۴۰۱ را هنگامی به پایان میرساندیم که هنوز جوششهای فراگیر و تودهای خیزش «زن، زندگی، آزادی» خاموش نشده بود و موج بزرگ مبارزهجویی به شکلهای مختلف ادامه داشت. اما سرکوب منظم و وحشیانهی جمهوری اسلامی و دستگیریهای فلهای و جمعی و نابود کردن کانونهای مقاومت در سراسر کشور از همان آغاز سال ۱۴۰۲ ناگزیر جنبش عمومی را به عقبنشینی سراسری واداشت. دو ویژگی گستردگی و ستیزندگی خیزش «زن، زندگی، آزادی» که میراثبر خیزشهای آبان 98 و دی 96 بود، جای خود را به عقبنشینی و سکوت ظاهری بخشهای معترض مردم داد. این عقبنشینی اما مرعوب نعرههای گزمههای سرکوب نشد: مقاومت روزمره در کوی و برزن، مقابلهی بخش کثیری از زنان کشور با حجاب اجباری و بیاعتنایی به فرمانهای غلاظ و شداد ماموران دستگاه سرکوب و کشتار، تظاهرات هر جمعهی مردم زاهدان، تداوم دلیرانهی جنبشهای کارگران و معلمان و بازنشستگان، افشاگریهای بیامان دربارهی شکنجه، اعدام و ناپدیدسازی قهری، ایستادگی قهرمانانهی خانوادههای دادخواه بهویژه در کردستان، و سرانجام مقابلهی زندانیان سیاسی زن و مرد در برابر همهی تهدیدها و ارعابهایی که از ترس سر بر آوردن دوبارهی جنبش اعتراضی شدتی بیتناسب با موج جنبش گرفتهاند. جنبش مردم عقب نشست، اما هرگز خود را نباخت. کارزار ادامه دارد و موج سراسری آن بیگمان دوباره برپا خواهد شد.
🔸 بدون آنکه به افسانهسرایی دست یازیم و تلاش کنیم در مواجهه با سرکوبْ چشماندازی دلفریب ارائه دهیم، به جرأت میتوان گفت «شرایط زندگی واقعی» تودههای مردم وخیمتر از گذشته شده، تا آنجا که حتی دستگاه سرکوب و کشتار به عجز خود در برآورده کردن شرایط یک زندگی شایسته به هزار زبان اعتراف کرده است. عدم مشارکت همهجانبهی مردم در انتخابات اسفند ماه ۱۴۰۲ مجلس به وضوح نشان داد که پردهی توهم و وعدههای توخالی دریده شده است. اما سترون شدن وعدههای توخالی و دریده شدن توهم بهخودیخود نمیتواند صلای همبستگی آگاهانه را سر دهد. همبستگی آگاهانه در مواجهه با نظم موجود فقط با نقد رادیکال بدیلهای کاذب و دستساخته و نیز ترسیم افق رهایی و چشماندازهای ایجابی ممکن است.
🔸 همچنین در حالی به پایان سال ۱۴۰۲ نزدیک میشویم که نسلکشی رژیم اسرائیل در فلسطین و نابودی بیرحمانهی تمامی جنبههای حیات مردمان غزه، در برابر چشمان بهاصطلاح «جامعهی جهانی»، ابعادی هولناک و غیرقابل توصیف یافته است. چگونه میتوان در مسیر مبارزه علیه دیکتاتوری، بیعدالتی و استثمار در یک جامعهی تحت ستم گام برداشت اما ستم و رنج جامعهای دیگر را انکار یا توجیه کرد؟ ایستادن در برابر بربریت، بهرسمیت شناختن رنجها و ستمهای دیگر ستمدیدگان و همبستگی مبارزات در مسیر محو این ستمها لازمهی به ثمر رسیدن هر فرایند انقلابی در جغرافیای خونین خاورمیانه است. و برای باور به این همسرنوشتیها یا ایستادن در کنار آرمان فلسطین طبعاً ضرورتی ندارد که مفتضحانه در جبههی رژیم زندان و شکنجه و اعدام بایستیم یا تسلیم «استکبارستیزی» پوشالی رژیم جمهوری اسلامی شویم. مقالات اندکی که در چند ماه اخیر با محوریت مسالهی فلسطین منتشر کردهایم تلاشی است برای واکاوی این همپیوندیها و همسرنوشتیها در بستر مناسبات امپریالیستی و ژئوپولتیکی حاکم بر جهان و خاورمیانه...
🔹متن کامل یادداشت ما به مناسبت هفتمین سالگرد آغاز به کار سایت «نقد» را در لینک زیر بخوانید:
https://wp.me/p9vUft-3Z5
#زن_زندگی_آزادی
#سال_هفتم
#نقد
👇🏽
🖋@naghd_com
نقد: نقد اقتصاد سیاسی - نقد بتوارگی - نقد ایدئولوژی
در آستانهی سال هفتم فعالیت «نقد»
در سال ششم فعالیت «نقد» پروژهی خاورمیانه و گروندریسه را به پایان رساندیم و در قالب دو کتاب منتشر کردیم که در دسترس علاقهمندان هستند. علاوه بر این، پروژهی جدید امپریالیسم را آغاز کردهایم و تاک…