#تاریخچه_نایین
.
#یاد_ها | غرقِ بخون
یاد و خاطره فرزند برومند و وزیر امور خارجه پیشین ایران، شهید سرافراز دکتر سید حسین فاطمی در ایام سالروز شهادت او گرامی باد. در سالیان اخیر رسم شده است که کارنامه سیاستمداران و چهره های برجسته تاریخ معاصر ایران با ملاک ها و از زاویه دید امروزی و نه مناسبات و شرایط زیستی و دوران زندگی آنان بررسی و نمره گذاری شود. دکتر فاطمی نیز به همین‌ سیاق، مشمول نوازش نویسندگان و روزنامه نگاران قرار گرفته و به انواع توصیف ها از جمله سیاستمدار رمانتیک وصف شده است، اما فاطمی در روش سیاست ورزی هر چه بود و هر چه کرد، در مردانگی و شجاعت و سلامت نفس و میهن دوستی و خیرخواهی و دلسوزی او و رویارویی اش با سیاست های استعماری بیگانگان برای وابستگی ایران، تردیدی نیست و از این زاویه دید، از جمله رجال سرآمد عرصه سیاست ایران بحساب می آيد. نشانه آشکار همه اینها شهادت مظلومانه و پیکر غرقِ به خون او است. ویدئوی روایت خواهر آن شهید، از اعدام و تدفین و بغل کردن پیکر خون آلود او را چند بار دیدم و هر بار اشکم جاری شد. روح همه شهیدان ایران و اسلام قرین رحمت الهی باد.
#حسین_جابری_انصاری
@yekhezaran

#یاد_ها | در سوگ سایه جان

مرگ
در هر حالتی تلخ است
اما من
دوستتر دارم
که چون از ره در آید مرگ
در شبی آرام
چون شمعی شوم خاموش...

#هوشنگ_ابتهاج (سایه)

سایه جان هم رفت و به ملکوت آسمان ها پیوست. غرل سرای بزرگ و شاعرِ یگانه ای که اگر حجاب معاصرت نبود، شاید، قدرش را می دانستیم. در حیات، باید در ایران می بود. اینک بکوشیم پیکرش در ایران، سرای امید، به خاک سپرده شود. باری، در روزگار خدمت دیوانی با سایه عزیزتر از جان، گپ و گفتی کوتاه و تلفنی داشتم. با اینکه می دانستم همچون همه عارفان ستیهنده، از طلب خالی است، اما از باب ادب و وظیفه، گفتم اگر امری باشد در خدمتم. با مهر و لبخند پاسخ داد: «با دنیا کاری ندارم و دنیا نیز با من کاری ندارد.» وصف این شیدایی مرا در پیوند زیر همین فرسته بخوانید.

🖋 حسین جابری انصاری

#یک_حرف_از_هزاران
◀️ گزیده های ایران و جهان ▶️
https://t.me/yekhezaran/24019

#یاد_ها | درگذشت استاد دکتر سید جواد طباطبایی
دریغ و درد که استاد دکتر سید جواد طباطبایی (زادۀ ۲۳ آذر ۱۳۲۴، تبریز) مدرّس و محقق فلسفه، تاریخ و سیاست، استاد پیشین دانشگاه تهران، و پژوهشگر ارشد و مدیر گروه فلسفۀ مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، در خارج از کشور درگذشت. با برخی اجزای طرح فکری و اندیشه های دکتر طباطبایی، مخالف و به ویژه از روش تند او در انتقاد از متفکران و روشنفکران و مترجمان، گاه حتی منزجر بودم، اما اینها تغییری در این واقعیت ایجاد نمی کند که طباطبایی بی هیچ تردیدی یکی از اندیشمندان بزرگِ معاصر ایران است و حیف و صد حیف که او و برخی دیگر از بزرگانِ اهل دانش و فضیلت ایران - با همه تفاوت ها و تعارض ها - به دلایل مختلف دور از مام میهن زندگی می کنند و می میرند. خداوند او و همه ما را قرین رحمت بی پایان خود فرماید.
🖋 حسین جابری انصاری
📷 عکس از دکتر تورج دریایی
@yekhezaran

#یاد_ها| ایران! سرزمین ما! عشق تو چگونه است که در وجود ما ایرانیان نهفته است و گاه سر برمی‌آورد و گاه خاموش است. اسلامی ندوشن تو را دوست داشت، اما تنها به دوست داشتن بسنده نکرد. او تلاش می‌کرد ایران را دوست داشته باشیم و به ایرانی بودنمان ببالیم.

در نوشته‌هایش نشان داد که باید این عشق بدون تعصب باشد. نشان داد که فرهنگ غنی تو از گردباد‌ها جان به در برده و هیچ رویدادی نمی‌تواند این درخت تناور را خشک کند چرا که به قول فرزند برومند تو اسلامی ندوشن: تا ریشه در آب است امید ثمری هست.

دکتر اسلامی هرگز به انقطاع این سرزمین نیندیشید و به تداوم فرهنگ تو تأکید داشت. ایران عزیز! او تو و تمدن تو را ارج می‌نهاد، اما خردمندتر از این بود که تمدن‌های دیگر را فراموش کند و از این رو از گفت‌وگوی فرهنگ‌ها و تمدن‌ها سخن می‌گفت.

ایران عزیز! گوهر گرانبهایت که عشق به تو با وزش بادهای کویری در وجودش جا گرفته بود، به آغوشت بازگشته تا با تو بماند و همراه با تو به هزاران جوانه‌ای که از خاک سر برخواهد آورد راه و رسم وطن‌دوستی را بیاموزد.

🎙ژاله آموزگار، آیین بدرقه پیکر استاد محمد علی اسلامی ندوشن، مؤسسه اطلاعات، ۱۴۰۲/۸/۲۹
@yekhezaran

#یاد_ها
☑️ ‍از وصیت‌نامۀ فروغی
به بهانه ۵ آذرماه سالروز درگذشت محمّدعلی فروغی

فرزندان عزیز، از خدا غافل نشوید و ملتفت شوید که من وقتی که خدا می‌گویم آن وجودی را که مشهدی حسن و ربابه‌خانم و حاجی فلان و ملّا بهمان تصوّر می‌کنند در نظر ندارم. خداوند همان حقّ و حقیقت است که در وجود او شکّی نیست و مدار جمیع امور عالم است. هر شخص و هر امر که از خدا یعنی حقیقت دور شود به هر اندازه که از راه راست منحرف شده به همان نسبت از سعادت محروم می‌گردد. زنهار بدانید که این سخن بیهوده نیست. عقلای دنیا همه در این باب متّفق بوده و اگر شخص کور نباشد هر روز به شهود و عیان می‌بیند و حس می‌کند و در عمر پنجاه‌سالۀ خود به فرمودۀ حضرت خواجه «هزار بار من این نکته کرده‌ام تحقیق» و به تجربه رسانیده‌ام و مطمئن باشید که من نه به موهومات قائلم، نه خیالات شاعرانه دارم، عرفان‌بافی نمی‌خواهم بکنم، در این موقع هم که به جگرگوشگان خود وصیّت می‌کنم نه جای شوخی است، نه مقام تزویر، نه خودنمایی، نه مجلس‌آرایی. آنچه می‌گویم از روی تجربه و تحقیق و تعقّل است. حاصل عمر خود را برای شما می‌گذارم. می‌گویم و می‌روم و شما را به خدا می‌سپارم.

پس ای فرزندان من،
🔹از راه راستی و جادۀ درستی و شرافت و امانت خارج نشوید.
🔹دروغ نگویید، بدقول و وعده‌خلاف نباشید.
🔹از دزدی و تقلّب سخن نمی‌گویم؛ چه معاذ‌الله که دربارۀ شما تصوّر آن را بکنم؛ امّا
🔹از خلاف امانت و تصرّف غیرِمشروع در مال غیر و بدحسابی و تحصیل مال به طریق غیرِشریف احتراز کنید و
🔹بدانید که فقر و مسکنت با شرافت و عزّت منافات ندارد.
🔹به خاطر بیاورید که من در دنیا تقریباً هیچ نداشته و ندارم مع‌ذلک همیشه محترم و معزّز بوده‌ام بلکه عزّتم از همین راه حاصل شده که برای مال و مکنت دست‌وپا نکرده‌ام.

📚 نامه‌های محمدعلی فروغی، به کوشش محمد افشین‌وفایی و مهدی فیروزیان، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۴۰۱، ص ۱۸۲. به انتخاب کانال بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، @AfsharFoundation

#یک_حرف_از_هزاران
گزیده های ایران و جهان
@yekhezaran

#یاد_ها | ۱۰ آذر، شهادت مدرس
شوخی های مدرس: نیک و نیکچه

🔹از آن شاهکارهای سیاسی مرحوم سید حسن مدرس نقل می‌کنند که در همان دوره یک موجی پیدا شده بود - که هر چند وقت یک بار هم پیدا می‌شود و آن وقت این موج شدیدتر از امروز بود - که ما باید لغات بیگانه (به قول اینها) را از زبان فارسی بیرون بریزیم و اصلًا نباید هیچ لغت عربی در زبان ما وجود داشته باشد.
🔹این موج در مجلس هم راه پیدا کرده بود و می‌خواستند آن را به صورت یک قانون در بیاورند. مرحوم مدرس با این فکر مبارزه می‌کرد.
گاهی یک شوخی، یک متلک، یک هو کردن اثرش از چند برهان بیشتر است. گفته بود بسیار خوب، حالا ببینیم چی می‌‏شِد! (به قول خودش؛ اصفهانی بود) و چه از آب در می‌آید!
🔹رو کرده بود به رئیس مجلس و گفته بود آقای رئیس مجلس! اسم من حسنِس، اسم جنابعالی هم حسینِس. حالا این اسمها را می‌خواهند تبدیل کنند به فارسی.  پس من می‌شوم «نیک»، حسین هم که تصغیر حسن است می‌شود نیکچه، پس بعد از این من نیکم شما نیکچه، مثل دیگ و دیگچه!
🔹چند تا از اینها را با همدیگر جور کرد، مجلس خندید و لایحه با همین [شوخی] از بین رفت.
📚 استاد شهید مطهری، آشنایی با قرآن، ج ۶، ص ۱۹۵
@yekhezaran