چاپ دوم منتشر شد:

علیشاه مولوی در مقدمۀ این کتاب که عنوانش را «به جای مقدمه‌های مرسوم» گذاشته موضع خود را رک و راست اعلام کرده و تکلیفش را با «وزارت ارشاد اسلامی» روشن: «شعرهایم را فرزندانم می‌دانم، دوست نداشتم با سانسورچی‌ها تنها بمانند چون با آن‌ها مثل بچه‌های بزهکار رفتار می‌کردند؛ نوشتن با هدف مجوزگرفتن یعنی خودسانسوری که متأسفانه این روزها اپیدمی شده است.» مولوی در این مجموعه‌شعر، گاه با مواجهه‌ای سرراست و گاه با خلق موقعیت‌هایی آیرونیک خواننده را بارها و بارها به درنگ وامی‌دارد. نگاه کنید به این سطرهای شعر «دو پرده در پیاده‌رو»، که در کار زمان دست می‌برد و تکه‌ای از آینده را، انگار با جادویی ساده که از دست هرکسی برمی‌آید اما دقیقاً به همین خاطر حواس کسی به آن نیست، پیش روی ما می‌گذارد:
«سلطانی که در تبعید خواهد مرد/ با لبخند، عکاس را تحقیر کرده است.»


https://bit.ly/2Dk7xEf

•
حسرت‌ها گاهی كنارت می‌نشینند و با تو در آرام‌ترین لحظات زندگی خلوت می‌كنند. برایت یک لیوان قهوه یا چای می‌ریزند و خلوتت را آن‌طور كه می‌خواهند نقاشی می‌كنند. تو را می‌برند به همان كوچه‌پس‌كوچه‌هایی كه خودشان می‌خواهند. گویی خود معمار و بنّای تک‌به‌تک‌شان بوده‌اند. می‌برندت به همان روزهایی كه از آن بیرون آمده‌ای؛ به همان وسوسه‌های لعین، به همان ازدست‌رفته‌های حزین.

این که دیگر سن نمی‌شناسد. می‌گویند نخستین حسرت هر نوزاد، اولین شکست عشقی هر طفل، دورشدن و رهاکردنش از پستان مادر است. آنجاست که فرو می‌ریزد، می‌شکند. شاید برای همین سینۀ زنان همیشه وسوسۀ بشر بوده. مردانی که در حسرت بوسیدن دوباره‌اش هستند، زنانی که فرم می‌دهند به آن.

«یک نخ سیگار» مجموعه داستان کوتاه از پیام یونسی‌پور در نشر ناکجا منتشر شده است.
برای سفارش به وبسایت ما مراجعه کنید.

https://www.naakojaaketab.com/product-page/%DB%8C%DA%A9-%D9%86%D8%AE-%D8%B3%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D8%B1