Nous avons le regret d’annuler la rencontre avec Ramine Mohseni,. Nous vous prions de nous excuser pour cette annulation et espérons vous voir dans nos prochains événements dans la librairie Perse en Poche.🙏🏻

اراده را شخصی‌ترین رمان مارگ دوگن می‌دانند؛ روایتی از خاندان سرکش و ماجراجویش که دوره‌ی گذار در فرانسه‌ی پسااستعماری و و زیرورو شدن جامعه را با پوست و استخوانشان لمس کردند. او در بخش سرطان بیمارستان نشسته است، جایی که پدرش آخرین روزهای زندگی‌اش را سپری می‌کند و مارک در پی یافتن راهی است تا به رنج‌ پدر پایان دهد. دوگن داستان پدری را روایت می‌کند که در نوجوانی مبتلا به فلج اطفال می‌شود، اما با همان «یک پا و نصفی» دست از بلندپروازی برنمی‌دارد. اراده خصلت اصلی مردی است که با همه‌ی کمبودها به جنگ زندگی می‌رود و از این نبردِ نابرابر سربلند بیرون می‌آید. نویسنده در کنار داستانِ پدر، بخشی از رویدادهای قرن بیستم را هم روایت کرده است؛ از جنگ جهانی دوم و کمونیسم گرفته تا استعمار و رونق جامعه‌ی مصرفی.

این کتاب را از ناکجا بخواهید


https://www.naakojaaketab.com/product-page/%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D9%87

من نه لجن را به عنوان محیط قبول می‌کنم و نه می‌خواهم کرم لولنده‌ی توی آن باشم.
من امیدوار به انسانم.
در طول عمر نسل، تغییر در تمام هیأت آدم به‌دست نمی‌آید. اما در هر نسل چیزی او را برای آدمیت مقصود به سوی آدمیت مقصود می‌راند.
باید تحمل داشت.
آدم همیشه خیر از میان خرابه درآورده، آدم از میان خرابه خیر درآورده همیشه.
این جمله را هرجور بچرخانم معنای ثابت‌اش نمی‌چرخد.
من امیدوار به انسانم.

ابراهیم گلستان، نویسنده و کارگردان ایرانی امروز در ۱۰۱ سالگی از میان ما رفت.

یادش گرامی.

•
احتمالا بایستی شعور داشت و احتمالا باید دنبال شعور رفت. من کار خاصی نکردم؛ نه ورد خواندم، نه جادوگری کردم، نه کسی برای من جادوگری کرده. خواندم. چرا از سعدی یاد گرفتم؟ خب یاد گرفتم. اصلا هرکسی باید یاد بگیرد. سعدی و مولوی گردن‌کلفت‌ترین نویسنده‌های زبان فارسی هستند. با این‌که با هم اختلاف قیافه دارند، اختلاف سبک دارند، آدم‌های فهمیده‌ای بودند، به شما فهم را یاد می‌دهند، فهمیدگی را یاد می‌دهند.
شما یا خودتان فهمیده می‌شوید، یا ادای فهمیدگی را درمی‌آورید. به‌هرحال، من نمی‌دانم کدامش هستم، یا فهمیده شدم، یا ادای فهمیدگی درآوردم. اگر شما این حرف‌های مرا آن‌طور که من دارم می‌گویم، به خواننده‌های خودتان ندهید، حرف‌های شماست دیگر. حرف‌های من عوض شده. اگر عین این‌که من دارم به شما می‌گویم، روی کاغذ بیاورید، ممکن است این کمک بکند به کسی که می‌خواند که درست کار بکند، اگر من درست کار کردم قبلا. نحوه انتقال فکر، فکر درست یا درست فکر کردن، یا به‌درستی انتقال دادن همین است دیگر. راه دیگری من سراغ ندارم.

(گپی با ابراهیم گلستان
از ۱۰۰ سالگی، زمانه‌ی برخورد و چیزهای دیگر)

#ابراهیم_گلستان #نشر_ناکجا

«من نمی‌توانم قانون شما را بپذیرم که می‌گوید ما باید پاپ و پادشاه را، با این فرض که مرتکب هیچ اشتباهی نشده‌اند، متفاوت از سایرین قضاوت کنیم. اگر فرضی هم وجود داشته باشد، علیه صاحبان قدرت است و با افزایش قدرت، شدت آن افزایش می‌یابد. مسئولیت تاریخی باید عدم مسئولیت قانونی را جبران کند. قدرت به فساد گرایش دارد و قدرت مطلقه منجر به فساد مطلقه می‌شود. مردان بزرگ تقریبا همیشه مردان بدی هستند، حتی زمانی که اعمال نفوذ می‌کنند و نه اعمال قدرت. هنگامی که تمایل یا قطعیت فساد در اثر اقتدار را به آن بیفزایید، وضعیت حتی بدتر می‌شود. هیچ کفر و بدعتی بدتر از این نیست که منصب، صاحب خود را تقدیس کند. این همان نقطه‌ای است که نفی کاتولیک و نفی لیبرالیسم به هم می‌رسند، تشریفات کامل را به جا می‌آورند، و هدف می‌آموزد که وسیله را توجیه کند.»

(لرد اکتون، مکاتبات اکتون-کِریتون.۱۸۸۷)

می‌توانید دفترهای پیشاسقوط را از وبسایت ما تهیه کنید.



https://www.naakojaaketab.com/daftarhayepishassoghout

«آذر، ماه آخر پاییز» اولین مجموعه داستان کوتاه ابراهیم گلستان، در سال ۱۳۲۷ منتشر شد.این کتاب اولین تجربه‌ی نویسندگی او نیز هست. چاپ اول کتاب شامل هفت داستان است که در چاپ‌های بعدی داستان شب دراز از کتاب حذف شده است.
تمام داستان‌ها مجزا و مستقل از هم نوشته است به طوری که هرکدام به تنهایی داستانی کافی و اصولی است اما داستان‌های آذر ماه آخر پاییز، تب عصیان و یادگار سپرده از جهت محتوا به هم مربوط و متصل‌اند و از کنار هم قرار گرفتن آن‌ها می‌توان داستان بلندی ساخت که هرشخصیت از زاویه‌ی خود ‎داستانی روایت می‌کند.


https://www.naakojaaketab.com/authors/ابراهیم-گلستان

اراده را شخصی‌ترین رمان مارگ دوگن می‌دانند؛ روایتی از خاندان سرکش و ماجراجویش که دوره‌ی گذار در فرانسه‌ی پسااستعماری و و زیرورو شدن جامعه را با پوست و استخوانشان لمس کردند. او در بخش سرطان بیمارستان نشسته است، جایی که پدرش آخرین روزهای زندگی‌اش را سپری می‌کند و مارک در پی یافتن راهی است تا به رنج‌ پدر پایان دهد. دوگن داستان پدری را روایت می‌کند که در نوجوانی مبتلا به فلج اطفال می‌شود، اما با همان «یک پا و نصفی» دست از بلندپروازی برنمی‌دارد. اراده خصلت اصلی مردی است که با همه‌ی کمبودها به جنگ زندگی می‌رود و از این نبردِ نابرابر سربلند بیرون می‌آید. نویسنده در کنار داستانِ پدر، بخشی از رویدادهای قرن بیستم را هم روایت کرده است؛ از جنگ جهانی دوم و کمونیسم گرفته تا استعمار و رونق جامعه‌ی مصرفی.


http://surl.li/kkqua

اتاق همان‌قدر روشن است که مرده بودن تو زندگی‌ست.

‏⁧ مدومه⁩
‏⁧ #ابراهیم_گلستان⁩