✅تاثیر #مدل_ذهنی ما بر زندگی آینده خود ما.
شما چه بازی انجام میدهید ؟
خانم «كِيت وينسلِت» بازيگر نقش «رُز» در فيلم «تايتانيک»، وقتی به خاطر بازیِ زیباش جايزه ی اسكار رو می‌گيره، می‌گه:
وقتی بچه بودم و می‌رفتم حمام، شامپو‌مو بغل می‌كردم و تصور می‌كردم جايزه ی اسكاره!
اشک از چشم‌هاش سرازير می‌شه و می‌گه:
اما اين‌یکی ديگه واقعاً شامپو نيست؛ جايزه ی اسكاره.
«زِلاتان اِبراهيموويچ» بازيكن مشهور تيم ملی سوئد است. گفته بوده
«باور کنید من رؤیای تمام موفقيت‌هايم را در بچگی‌هايم ديده بودم...!»
آقای «هیلتون» سرایدار یک هتل بود و تمام جوانی و نوجوانی‌اش را صرف سرایداری کرده بود...؛
اما الان 84 تا «هتل هیلتون» تو دنیا داریم!
در مصاحبه از ایشون سؤال می‌شه:
«تمام نوجوانی و جوانی سرایدار بودی...؛ چی شد که این شدی؟!»
جواب می‌ده:
«من هتل‌بازی کردم!»
- «آقای هیلتون، هتل‌بازی دیگه چیه؟!!
بگو ما هم به جای خاله‌بازی، هتل‌بازی کنیم!»
- «در تمام اون دوره که همه می‌دونن من سرایدار بودم و کیف مشتری‌ها رو جابه‌جا می‌کردم، شب‌ها که رییس هتل می‌رفت خونه، من می‌رفتم تو اتاقش؛ لباس‌هامو درمی‌آوردم؛ لباس‌های رییس رو می‌پوشیدم؛ پشت میز می‌نشستم و هتل‌بازی می‌کردم!
مدام #تصور_ذهنی من این بود که یکی از بزرگ‌ترین هتل‌داران دنیا هستم...!»
حالا بعضی از ما تو خلوتمون «سرطانی بازی! » می‌کنیم...!
بعضی‌ها تو ذهنشون روزی چند بار دادگاه خانواده می‌رن...!
روزی چند بار ورشکست می‌شن!
روزی چند بار چاقو تو شکمشون می‌ره.
رابطه ی زيبا و عاشقانه‌شون رو تموم شده می‌برند.
بچه‌ها و عزيزانشون رو از دست رفته احساس می‌كنن!
خيلی وقت‌ها نقش يک آدم شكست‌خورده،
بی‌مسئوليت،
نالايق،
طَرد شده،
زشت
و غيردوست‌داشتنی رو بازی می‌كنن!
به قول مرد بزرگ «آلبرت اینشتين»:
«انسان در نهایت شبیه رؤیاهایش می‌شود؛ رؤیاهای زیبا برای خود و ديگران بسازید؛
@mtris
#www.mtris.ir 🌹🌹🌹🌹
شما چه بازی انجام میدهید ؟
خانم «كِيت وينسلِت» بازيگر نقش «رُز» در فيلم «تايتانيک»، وقتی به خاطر بازیِ زیباش جايزه ی اسكار رو می‌گيره، می‌گه:
وقتی بچه بودم و می‌رفتم حمام، شامپو‌مو بغل می‌كردم و تصور می‌كردم جايزه ی اسكاره!
اشک از چشم‌هاش سرازير می‌شه و می‌گه:
اما اين‌یکی ديگه واقعاً شامپو نيست؛ جايزه ی اسكاره.
«زِلاتان اِبراهيموويچ» بازيكن مشهور تيم ملی سوئد است. گفته بوده
«باور کنید من رؤیای تمام موفقيت‌هايم را در بچگی‌هايم ديده بودم...!»
آقای «هیلتون» سرایدار یک هتل بود و تمام جوانی و نوجوانی‌اش را صرف سرایداری کرده بود...؛
اما الان 84 تا «هتل هیلتون» تو دنیا داریم!
در مصاحبه از ایشون سؤال می‌شه:
«تمام نوجوانی و جوانی سرایدار بودی...؛ چی شد که این شدی؟!»
جواب می‌ده:
«من هتل‌بازی کردم!»
- «آقای هیلتون، هتل‌بازی دیگه چیه؟!!
بگو ما هم به جای خاله‌بازی، هتل‌بازی کنیم!»
- «در تمام اون دوره که همه می‌دونن من سرایدار بودم و کیف مشتری‌ها رو جابه‌جا می‌کردم، شب‌ها که رییس هتل می‌رفت خونه، من می‌رفتم تو اتاقش؛ لباس‌هامو درمی‌آوردم؛ لباس‌های رییس رو می‌پوشیدم؛ پشت میز می‌نشستم و هتل‌بازی می‌کردم!
مدام #تصور_ذهنی من این بود که یکی از بزرگ‌ترین هتل‌داران دنیا هستم...!»
حالا بعضی از ما تو خلوتمون «سرطانی بازی! » می‌کنیم...!
بعضی‌ها تو ذهنشون روزی چند بار دادگاه خانواده می‌رن...!
روزی چند بار ورشکست می‌شن!
روزی چند بار چاقو تو شکمشون می‌ره.
رابطه ی زيبا و عاشقانه‌شون رو تموم شده می‌برند.
بچه‌ها و عزيزانشون رو از دست رفته احساس می‌كنن!
خيلی وقت‌ها نقش يک آدم شكست‌خورده،
بی‌مسئوليت،
نالايق،
طَرد شده،
زشت
و غيردوست‌داشتنی رو بازی می‌كنن!
به قول مرد بزرگ «آلبرت اینشتين»:
«انسان در نهایت شبیه رؤیاهایش می‌شود؛ رؤیاهای زیبا برای خود و ديگران بسازید؛
@mtris
#www.mtris.ir 🌹🌹🌹🌹