در #روز_جهانی_حقوق_بشر، کردها هیچ دستاورد حقوق بشری برای تبریک گفتن ندارند. تمام تلاش و کوشش دهها ساله #مردم_کرد در خاورمیانه و کشورهای منطقه نه صرف توسعه حقوق بشر و امنیت انسانی و بهبود زندگی آنها، که برای #زنده_ماندن و پیشگیری از #مرگ و #اعدام، و البته اغلب هم نافرجام، بوده است.

احساس درد و رنج و زجر جانکاه ناشی از به چوبه دار آویختە شدن، #تیرباران شدن و یا هر شکلی از اشکال مجازات #اعدام و سلب #حق_حیات یا گرفتە شدن حق زندگی از فرد و افراد انسانی نه تنها جسم فرد یا افراد مجازات شده که روح و روان و وجدان جامعه انسانی را نیز دربر میگیرد.
بازتاب روانی زجر و درد و رنج این نوع مجازات بر روح و روان جامعه انسانی کاهش نمی یابد و وجدان پاک انسانی را رها نمیکند مگر با #الغای_مجازات_اعدام.
با الغای مجازات اعدام و با حمایتهای قانونی جایگزین از آسیب دیدگان و با کمک به کاهش حس انتقام جویی فردی و شخصی، جامعه میتواند آرامش خود را بدست آورد.
همانگونە کە در مقدمه پروتکل "الغای مجازات اعدام" آمده است؛ الغای مجازات اعدام به بهبود، توسعه و پیشبرد حقوق بشر در جامعه و به پیشرفت در بهره مندی از حق حیات کمک میکند در واقع
لغو مجازات اعدام، توقف اجرای آن و حذف این مجازات از قوانین و مقررات دولتها، مطابق مفاد پروتکل یاد شده، موجب استحکام و سلب ناپذیر شدن حق حیات و حمایت قانونی از فرهنگ احترام به حیثیت و کرامت انسانی فرد و افراد بشری و تقویت سلامتی و آرامش روان جامعه میگردد.
پروتکل الغای مجازات اعدام، الحاقیه میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که در ۱٥ دسامبر ۱۹۸۹ به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد رسیده است.
پروتکل الغای مجازات اعدام مکمل منشور جهانشمول حقوق بشر است. منشور مزبور خود شامل اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، میثاق بین المللی حقوق اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و دو پروتکل [الحاقیه] "رسیدگی به شکایات افراد" و "الغای مجازات اعدام" است. هدف پروتکل اخیرالذکر لغو مجازات اعدام در دولتهای عضو و دولتهایی است که به این پروتکل می پیوندند.
پیش از این پروتکل نیز، میثاق حقوق مدنی و سیاسی که پروتکل به آن پیوست گردیده، ضمن تاکید بر حق حیات برای هر فرد انسانی و لزوم حفظ این حق به موجب قانون، در ماده ٦ خود چنین آورده بود :" در کشورهایی که هنوز مجازات اعدام لغو نشده، صدور حکم مجازات اعدام فقط در مورد جدی ترین جنایات امکان پذیر است." اما در بند ۲ همان ماده تاکید کرده است که " هیچ یک از مقررات این ماده برای تاخیر یا جلوگیری از الغای مجازات اعدام از طرف هریک از دولتهای طرف این میثاق، قابل استناد نیست."
در هر حال پروتکل الغای مجازات اعدام بر لغو این نوع مجازات اصرار دارد و در ماده یک آن آمده است که؛" هیچ کس در حوزه صلاحیت کشورهای عضو نباید اعدام شود."
در طی ۳۱ سالی که از تصویب پروتکل مزبور میگذرد، بیش از دو سوم کشورهای جهان [ حدود ۱٥۰ دولت ] در راستای این خواسته جوامع مدنی جهانی، اجرای مجازات اعدام را یا از طریق لغو قانونی و یا بطور عملی متوقف نموده اند. با این وجود متاسفانه هنوز در تعدادی از کشورها از جمله چین، ایران، عراق، عربستان، سوریه، مصر، پاکستان، کره شمالی، ژاپن و در برخی ایالتهای متحده آمریکا و چند کشور دیگر، اعدام هم چنان مجازاتی قانونی و همچنان قابل اجرا است و یا اجرا میشود.
به امید آن که مجازات اعدام هرچه زودتر در سراسر جهان لغو و از قوانین تمامی دولتها حذف و اجرای آن از روی زمین، برچیده شود.

می پرسند #کردها چرا نه زیست و زندگی شان، نه شغل و کسب روزیشان، نه آموزش و یادگیری زبان مادری شان، نه حقوق و مطالبات شان، نه رای و رفراندوم شان، نه وجودشان، نە مرگ شان، نه کشته شدن و نه #اعدام شدن شان مثل دیگر مردمان است !
جواب آن را شاید #مردم_کرد خود بخواهند بیابند !

هر شکلی از اشکال #خشونت، قتل، #ترور و #کشتار انسانها در هر جا و از سوی هرکس و با هر هدف و فلسفە و انگیزه سیاسی، مذهبی، ایدئولوژیکی، نژادی و یا هر انگیزەی دیگر که باشد، توجیه ناپذیر، غیرقابل پذیرش و مردود است. امید آن که #اعدام و زندانی کردن افراد سیاسی هم در این ردیف قرار گیرد.

در ٤ آوریل ١٩٨٠، عملیات #پاکسازی_نژادی و #ژنوساید_کوردهای_فیلی در عراق آغار شد.
در این عملیات حدود نیم میلیون #کورد ساکن استانهای دیاله، واسط و میسان، از عراق اخراج و بیش از ٢٠ هزار نفر آنها #اعدام و سر به نیست شدند. کلیه اموال و دارایی کوردهای اخراجی نیز توسط دولت ضبط و مصادره گردید.

یکی را دستگیر و زندانی و سپس #اعدام کردەاند. اتهام و یا بزه انتسابی طرف، هرچه بوده، حالا دیوان عالی پس از گذشت یک سال از اجرای حکم، رٲی به #برائت فرد اعدام شده، داده است.
این یعنی دقت در صدور حکم، تسریع در اجرای حکم و رعایت #عدالت_قضایی، یا بی ارزش دانستن #حق_حیات و جان انسانها ؟

‏٣.١.
از سال ١٣٨٣ و بعداز توقیف «پیام مردم» و با سرکوب ‎#سازمان_حقوق_بشر_کردستان، برای مدت نزدیک به ١١ سال در ‎#سنندج، ‎#مهاباد و ‎#تهران، به جرم فعالیت روزنامه نگاری و حقوق بشری که ببش از ده سال آن در ‎#زندان_اوین تهران بوده، حبس کشیده ام....
‏٣.٢.
بجز ایام انفرادی و بجز سال هایی که ما زندانیان سیاسی را از سایر زندانیان جدا و به
بند ٣٥٠ انتقال دادند، تلفن در بند های عمومی در دسترس همه ی زندانیان بود،
علاوه براین شنیده میشد که معدودی هم قاچاقی موبایل دارند که البته اغلب در بازرسی ها کشف و ضبط میشد. ...
‏٣.٣.
پیش از زندانی شدم خودم هم، زندانیانی حتا در شرف ‎#اعدام هم با من به عنوان دبیر و رئیس سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان، تماس می گرفتند.
بنابر این تماس موردی و تلفنی یک زندانی با بیرون از زندان، امر عجیب و غریبی نیست !

بر اساس اطلاعات منتشره موجود دادگاه های انقلاب برای ٦ نفر به نام های محسن مظلوم، محمد فرامرزی، پژمان فاتحی، وفا آذربار، رضا رسایی و مجاهد کورکور حکم اعدام صادر نموده که متاسفانه این احکام نیز، تایید شده و در مرحله اجرا قرار گرفته است.
اتهام این شش جوان سیاسی، امنیتی اعلام شده است.
سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان ضمن ابراز تاسف از صدور حکم اعدام برای نامبردگان امیدوار است این احکام اجرایی نشود و درخواست توقف حکم و تجدید نظر و بررسی دو باره احکام را دارد

#اعدام_نکنید

صد سال است که؛
کورد به نام عشایر یاغی، قبایل سرکش و
قوم #تجزیه_طلب سرکوب می شود،
تخت قاپو و کوچ اجباری و آواره می شود،
کشته می شود، #تیرباران و دار زده می شود،
#ژنوساید و آسیمیله و مغزشویی می شود
تا بگوید :
ملت نیست و اتنیک هم نبوده،گ !
قوم هم نبوده، قبایلی بوده که دیگر نیست !
نه حقی دارد و نه حقوقی !
کورد نیست و کرد است !
#زبان_کوردی هم اگر در رده هشتم زبان های
پر واژه جهان است، زبان علمی نیست، بلکه
گویش و لهجه ای از زبان فارسی فردوسی است !

حالا امروز هم
کورد که گرفتار فقر و رنج و #کولبری و سرکوب و
#اعدام است، برخی از گورستان تاریخ سر برآورده
و میگویند ؛ کورد اگر زیر #پرچم_شیر_خورشید
سینه نزند و جانم فدای ایران نگوید؛
سربُر و تجزیه طلب و نازیست قومی و بزکوهی
است و #سردار_سپه اسیر دست چهار سرباز هندی
در جزیره موریس، هم که پیغام داده؛
آای بزهای کوهی
بحساب یکی یکی تان میرسم !