Forwarded from ابتدا | نوشته‌های روح‌الله رشیدی
@ebteda_ir
🔺عملیات نجات نوسرمایه‌داری ایرانی
با تشدید ناکامی‌ها و نامرادی‌های دولت، بویژه در ساحت اقتصاد، اندیشه‌گرانِ حامی دولت به صرافتِ نجات ایدئولوژی محبوب خود افتاده‌اند.
🔸رویکرد غالب دولت یازدهم و دوازدهم، متاثر از اندیشۀ نولیبرالیِ گروهی از اقتصاددانان ایرانی سامان گرفت. این گروه، از نخستین روزهای استقرار دولت، بر آن بود تا اصول و قواعد و ضوابط نولیبرالی را در ساحات مختلف تثبیت کند.
🔸آزادسازی قیمت‌ها، کاهش مخارج عمومی دولت از طریق کاهش خدمات حمایتی، پولی‌سازی همه چیز، مقررات‌زدایی از سرمایه‌گذاری، تشدید خصوصی‌سازی، ترویج اقتصاد دلالی و غیرتولیدی و از این قبیل سیاست‌ها، در سال‌های گذشته به شدت دنبال شد. اینها همه خصلت‌های نوسرمایه‌داری (نولیبرالیسم) است.
اینکه دولتمردان ایرانی چقدر در اجرایی کردن این سیاست‌ها موفق بوده‌اند، محل تامل است، اما اینکه اراده‌ها در جهت اجرایی‌سازیِ حداکثری چنین سیاست‌هایی بود، غیرقابل تردید است.
🔸اما...
حالا که آشِ نوسرمایه‌داریِ ایرانی، زیادی شور شده، ایدئولوگ‌های این ایدئولوژی، شروع کرده‌اند به توجیه و فرافکنی برای فرار از معرکۀ پاسخگویی.
🔸آنها می‌گویند که اساساً دولت فعلی ایران نولیبرال نیست و هیچ‌گاه رویکرد نولیبرالی نداشته؛ نشان به آن نشان که دولت در ایران، بیشترین انحصار را دارد و مدام دنبال دخالت در اقتصاد از طریق ابلاغ مقررات و... است. به زبان ساده، می‌گویند که در ایران #دولت_زدایی اتفاق نیفتاده است.
🔸در نگاه نخست، بیراه نمی‌گویند. دولت واقعاً دست از خیلی عرصه‌ها نشسته است و همچنان نقش خود را در ساحات مختلف به شکل‌های پیدا و پنهان حفظ کرده است. اما نکتۀ بسیار مهم و ظریفی که وجود دارد و پیامبرانِ نوسرمایه‌داریِ ایرانی، نمی‌خواهند به روی خود بیاورند این است که «دولت، همچنان دخالت و امر و نهی می‌کند، تصدی‌گری دارد و مقررات می‌گذارد، اما در همۀ این نقش‌آفرینی‌ها، مشخصاً طرفِ تجار و دلالان ایستاده است.» این دولتی که به خاطر حضور پررنگش، مزورانه مرثیه‌سرایی می‌کنند، نه برای تامین منافع عامۀ مردم، که برای تضمین منافعِ بخش غیرمولد اقتصاد (پولداران و دلالان) عمل می‌کند.
راست می‌گویند که دولت، نه تنها مقررات‌زدایی نکرده [به عنوان یکی از اصول نولیبرالیسم] که حتی دست به مقررات‌تراشی زده است؛ اما همۀ این مقررات را برای فربه شدن قدرت بازرگانان آفریده است.
🔸نئولیبرالیست‌های متاخر، خواستار افزایش مسئولیت دولت نه به نفع مردم، بلکه به نفع بخش خصوصی و بازار شدند. در ایران ما همین اتفاق افتاده است.
.
🔺عملیات نجات نوسرمایه‌داری ایرانی
با تشدید ناکامی‌ها و نامرادی‌های دولت، بویژه در ساحت اقتصاد، اندیشه‌گرانِ حامی دولت به صرافتِ نجات ایدئولوژی محبوب خود افتاده‌اند.
🔸رویکرد غالب دولت یازدهم و دوازدهم، متاثر از اندیشۀ نولیبرالیِ گروهی از اقتصاددانان ایرانی سامان گرفت. این گروه، از نخستین روزهای استقرار دولت، بر آن بود تا اصول و قواعد و ضوابط نولیبرالی را در ساحات مختلف تثبیت کند.
🔸آزادسازی قیمت‌ها، کاهش مخارج عمومی دولت از طریق کاهش خدمات حمایتی، پولی‌سازی همه چیز، مقررات‌زدایی از سرمایه‌گذاری، تشدید خصوصی‌سازی، ترویج اقتصاد دلالی و غیرتولیدی و از این قبیل سیاست‌ها، در سال‌های گذشته به شدت دنبال شد. اینها همه خصلت‌های نوسرمایه‌داری (نولیبرالیسم) است.
اینکه دولتمردان ایرانی چقدر در اجرایی کردن این سیاست‌ها موفق بوده‌اند، محل تامل است، اما اینکه اراده‌ها در جهت اجرایی‌سازیِ حداکثری چنین سیاست‌هایی بود، غیرقابل تردید است.
🔸اما...
حالا که آشِ نوسرمایه‌داریِ ایرانی، زیادی شور شده، ایدئولوگ‌های این ایدئولوژی، شروع کرده‌اند به توجیه و فرافکنی برای فرار از معرکۀ پاسخگویی.
🔸آنها می‌گویند که اساساً دولت فعلی ایران نولیبرال نیست و هیچ‌گاه رویکرد نولیبرالی نداشته؛ نشان به آن نشان که دولت در ایران، بیشترین انحصار را دارد و مدام دنبال دخالت در اقتصاد از طریق ابلاغ مقررات و... است. به زبان ساده، می‌گویند که در ایران #دولت_زدایی اتفاق نیفتاده است.
🔸در نگاه نخست، بیراه نمی‌گویند. دولت واقعاً دست از خیلی عرصه‌ها نشسته است و همچنان نقش خود را در ساحات مختلف به شکل‌های پیدا و پنهان حفظ کرده است. اما نکتۀ بسیار مهم و ظریفی که وجود دارد و پیامبرانِ نوسرمایه‌داریِ ایرانی، نمی‌خواهند به روی خود بیاورند این است که «دولت، همچنان دخالت و امر و نهی می‌کند، تصدی‌گری دارد و مقررات می‌گذارد، اما در همۀ این نقش‌آفرینی‌ها، مشخصاً طرفِ تجار و دلالان ایستاده است.» این دولتی که به خاطر حضور پررنگش، مزورانه مرثیه‌سرایی می‌کنند، نه برای تامین منافع عامۀ مردم، که برای تضمین منافعِ بخش غیرمولد اقتصاد (پولداران و دلالان) عمل می‌کند.
راست می‌گویند که دولت، نه تنها مقررات‌زدایی نکرده [به عنوان یکی از اصول نولیبرالیسم] که حتی دست به مقررات‌تراشی زده است؛ اما همۀ این مقررات را برای فربه شدن قدرت بازرگانان آفریده است.
🔸نئولیبرالیست‌های متاخر، خواستار افزایش مسئولیت دولت نه به نفع مردم، بلکه به نفع بخش خصوصی و بازار شدند. در ایران ما همین اتفاق افتاده است.
.
⭕️ خودتان بمالید: ورژن جدید!
🔸احتمالاً شما هم این روزها در رادیو و تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی پویش #صاحبخانه_خوب را شنیده‌اید. پویشی که در آن از صاحبخانه‌های خوب و همدل تقدیر و تشکر به عمل می‌آید و از مستأجرها خواسته می‌شود نام صاحبخانه‌ی باوجدان و مردم‌دار خود را به این پویش ارسال کنند.
🔹پویشی که اگرچه در ظاهر به هدف کمک به مستأجرین در این شرایط فشار اقتصادی به وجود آمده است، اما در عمل در حالت مشروعیت‌بخشی به طرحی به نام #دولت_زدایی است!
🔸امروز آن دیالوگ وزیر مستعفی بهداشت که در جواب پیرمرد عاجز از پرداخت پول فیزیوتراپی، هتاکانه گفت: «#خودت_بمال!»، در حال خودنمایی در عرصه‌های جدیدی است.
🔹دایره‌ی این «خودت بمال» ها حتی تا اصل #۳۱_قانون_اساسی هم پیش‌روی کرده است. گویی دیگر دولت موظف نیست شرایط داشتن مسکن که حق هر فرد و خانواده ایرانی است را فراهم کند. مردم خودشان باید در این پویش و آن پویش شرکت کنند، بلکه در این اوضاع صاحبخانه خوبی پیدا شود و اسباب و اثاثیه‌شان را بیرون نریزد و آواره خیابانشان نکند. دولت هم هیچ‌کاره!
🔸به گواه سرشماری سال ۹۵، بیش از ۲میلیون و ۵۰۰ خانه‌ی خالی در کشور وجود دارد؛ توجه کنید که این آمار، تنها رقم رسمی اعلام‌شده و آن هم مربوط به ۳ سال پیش است! چرا دولت، مالیات این خانه‌های خالی را نمی‌گیرد و چرا اصلاً کسی پویش دریافت #مالیات_خانه_خالی را راه نمی‌اندازد؟
🔹تکلیف دولت که البته مشخص است! دولتی که وزیرش رئیس هولدینگ ساختمان‌سازی باشد، باید وزارت راه و شهرسازی‌اش هم به رئیس مجلس نامه بزند و از مشکلات دریافت مالیات بر خانه‌های خالی و ناچیزی مبلغ ریالی آن بنالد و آن را #مغایر_با_سیاست_وزارت_راه_و_شهرسازی مبنی بر بالاتر بودن آمار مسکن نسبت به تقاضا، بداند!
🔸اگر قرار است دولت را حتی از مسئولیت صریح‌ترین بندهای قانون اساسی معاف کنیم و برای هر کاری با راه‌انداختن پویش، مسئله را متوجه مردم کنیم، پس اصلاً چرا مردم به رئیس‌جمهور رأی بدهند که دولت تشکیل دهد؟
هر ۴ سال که نه! هر ۴ روز یک بار، پویشی راه می‌انداختند که مردم خودشان مشکلاتشان را حل کنند: امروز پویش صاحبخانه خوب، فردا پویش درخواست از دام‌ها برای عرضه گوشت ارزان‌تر!
🎬 @Mostazafin_TV
🔸احتمالاً شما هم این روزها در رادیو و تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی پویش #صاحبخانه_خوب را شنیده‌اید. پویشی که در آن از صاحبخانه‌های خوب و همدل تقدیر و تشکر به عمل می‌آید و از مستأجرها خواسته می‌شود نام صاحبخانه‌ی باوجدان و مردم‌دار خود را به این پویش ارسال کنند.
🔹پویشی که اگرچه در ظاهر به هدف کمک به مستأجرین در این شرایط فشار اقتصادی به وجود آمده است، اما در عمل در حالت مشروعیت‌بخشی به طرحی به نام #دولت_زدایی است!
🔸امروز آن دیالوگ وزیر مستعفی بهداشت که در جواب پیرمرد عاجز از پرداخت پول فیزیوتراپی، هتاکانه گفت: «#خودت_بمال!»، در حال خودنمایی در عرصه‌های جدیدی است.
🔹دایره‌ی این «خودت بمال» ها حتی تا اصل #۳۱_قانون_اساسی هم پیش‌روی کرده است. گویی دیگر دولت موظف نیست شرایط داشتن مسکن که حق هر فرد و خانواده ایرانی است را فراهم کند. مردم خودشان باید در این پویش و آن پویش شرکت کنند، بلکه در این اوضاع صاحبخانه خوبی پیدا شود و اسباب و اثاثیه‌شان را بیرون نریزد و آواره خیابانشان نکند. دولت هم هیچ‌کاره!
🔸به گواه سرشماری سال ۹۵، بیش از ۲میلیون و ۵۰۰ خانه‌ی خالی در کشور وجود دارد؛ توجه کنید که این آمار، تنها رقم رسمی اعلام‌شده و آن هم مربوط به ۳ سال پیش است! چرا دولت، مالیات این خانه‌های خالی را نمی‌گیرد و چرا اصلاً کسی پویش دریافت #مالیات_خانه_خالی را راه نمی‌اندازد؟
🔹تکلیف دولت که البته مشخص است! دولتی که وزیرش رئیس هولدینگ ساختمان‌سازی باشد، باید وزارت راه و شهرسازی‌اش هم به رئیس مجلس نامه بزند و از مشکلات دریافت مالیات بر خانه‌های خالی و ناچیزی مبلغ ریالی آن بنالد و آن را #مغایر_با_سیاست_وزارت_راه_و_شهرسازی مبنی بر بالاتر بودن آمار مسکن نسبت به تقاضا، بداند!
🔸اگر قرار است دولت را حتی از مسئولیت صریح‌ترین بندهای قانون اساسی معاف کنیم و برای هر کاری با راه‌انداختن پویش، مسئله را متوجه مردم کنیم، پس اصلاً چرا مردم به رئیس‌جمهور رأی بدهند که دولت تشکیل دهد؟
هر ۴ سال که نه! هر ۴ روز یک بار، پویشی راه می‌انداختند که مردم خودشان مشکلاتشان را حل کنند: امروز پویش صاحبخانه خوب، فردا پویش درخواست از دام‌ها برای عرضه گوشت ارزان‌تر!
🎬 @Mostazafin_TV
Telegram
MTVLinks
Forwarded from ابتدا | نوشته‌های روح‌الله رشیدی
@ebteda_ir
🔺پدرسوخته‌ها
بخشی از کمبودهای پیش آمده در تامین ملزومات بهداشتی، حتماً به ضعف‌های زیرساختی برمی‌گردد. بخش مهمی از این کمبود اما ناشی از رویکرد #دولت_زدایی در دهه‌های اخیر است.
تداوم رویکرد دولت‌زدایی، گروگان گرفتن بهداشت و سلامت مردم توسط تاجران و دلالان را در پی دارد.
در ماجرای کرونا، این گروگان‌گیری را در موضع‌گیری‌های وزیر بهداشت دیدیم؛ آنجا که از سیطره‌ی انحصاری بر بازار ماسک توسط یک #پدرسوخته سخن گفت. بار دیگر در نامه به رئیس جمهور، دست خالی دولت را در رقابت با دلالان سلامت، رو کرد.
در سال‌های اخیر، بارها و بارها، چنین گروگانگیریِ جنایتکارانه‌ای را تمام عرصه‌ها تجربه کرده‌ایم.
رونق اقتصاد و اصلاح مدیریت کشور، با تکلیف‌زدایی از دولت و فربه‌سازی مُشتی تاجر و دلال زیر لوای #خصوصی_سازی محقق نمی‌شود.
حاکمیت، نمی‌تواند نیازهای ضروری و ارکان اصلی جامعه را به تاجرها واگذارد و خود، در مقابل پدرسوخته‌ها گردن کج کند.
🔺پدرسوخته‌ها
بخشی از کمبودهای پیش آمده در تامین ملزومات بهداشتی، حتماً به ضعف‌های زیرساختی برمی‌گردد. بخش مهمی از این کمبود اما ناشی از رویکرد #دولت_زدایی در دهه‌های اخیر است.
تداوم رویکرد دولت‌زدایی، گروگان گرفتن بهداشت و سلامت مردم توسط تاجران و دلالان را در پی دارد.
در ماجرای کرونا، این گروگان‌گیری را در موضع‌گیری‌های وزیر بهداشت دیدیم؛ آنجا که از سیطره‌ی انحصاری بر بازار ماسک توسط یک #پدرسوخته سخن گفت. بار دیگر در نامه به رئیس جمهور، دست خالی دولت را در رقابت با دلالان سلامت، رو کرد.
در سال‌های اخیر، بارها و بارها، چنین گروگانگیریِ جنایتکارانه‌ای را تمام عرصه‌ها تجربه کرده‌ایم.
رونق اقتصاد و اصلاح مدیریت کشور، با تکلیف‌زدایی از دولت و فربه‌سازی مُشتی تاجر و دلال زیر لوای #خصوصی_سازی محقق نمی‌شود.
حاکمیت، نمی‌تواند نیازهای ضروری و ارکان اصلی جامعه را به تاجرها واگذارد و خود، در مقابل پدرسوخته‌ها گردن کج کند.