🔴 ⚪️⚫️ پیشنهاد ویژهی مستضعفین تیوی برای منتظران
🔹 اکنون که جشنها و اعیاد ولادت حضرت حجت (عجلالله تعالی فرجه) پایان یافته، فرصت مناسبی است برای تامل و تعمق بیشتر در بارهی مسئلهی #ظهور و آنچه که ما -امیدواران و راغبان به ظهور حضرت - عمل منتظرانه یا انتظار عالمانه یا انتظار فعالانه میخوانیمش. باور داریم که تامل و #بازخوانی مستمرِ آرمانها و اهداف، نه فقط باعث انفعال نمیشود، بلکه کیفیت اعمال و برنامهها و برنامهریزیهایمان را افزایش میدهد و به هدف نزدیکتر میکند...
🔸 حجهالاسلام مجتبی نامخواه، در گفتوگویی خواندنی با خبرگزاری مهر، ضمن بازخوانی مفهوم انتظار در کلام حضرت امام، به آسیبشناسی مشفقانه و دقیقِ فعالیتهای امت حزبالله در این زمینه میپردازد و جزء و کلِ مبانی، اهداف، رویکردها و مسیرهای تحقق انتظار فعالانه و حقیقی را تبیین میکند.
🔹مستضعفین تیوی، این گفتوگوی خواندنی را در سه قسمت به حضور مخاطبان گرامی، تقدیم میکند و از همهی صاحبنظران و محققین درخواست میکند که در اینباره به تامل و پژوهش بپردازند...
🔖 بخش اول
◀️ حجتیهی درونمان را دریابیم!
تفکر عوامگرایانه در باب انتظار، از تریبونهای رسمی به شدت ترویج میشود 🖋 درگیری امام در موضوع انتظار فقط با «سادهلوحان» و «منحرفان» نیست؛ با «#صالحان» هم هست 🖋 تصویر نابی که امام (ره) از انتظار مطرح کردند، در معرض #تهدیدها و #تحدیدهای خطرناکی از سمت صالحان است🖋 اینکه تبلیغ میشود مناسک، جشنها و مراسمهای دعا با حضور جمعیتهای گسترده یک کنش منتظرانه است، از #اعواجاجات فکری است.
🔹 امام خمینی یک تئوری جامع در باب انتظار دارند. در این تئوری ترسیم یک #خط و دکترین #عینی برای منتظر بودن به وجود میآید.
🔸 «انتظار از جنس ظهور» یعنی برای منتظر بودن باید #کاری انجام داد. انتظار یک «#عمل» و البته «أفضلُ الأعمال» است.
🔹 در اینجا یک تمایز مهم امام خمینی با تنزهطلبها روشن میشود؛ اما مسئله مهم اینجاست که درگیری تئوری امام خمینی فقط بر سر «عمل - بیعملی» نیست. این مسئله در تئوری انتظار امام خمینی خیلی پر رنگ است؛ اما #تمام «مسئله» نیست.
🔸 بحثِ اصلی بر سر #چگونگی این عمل است. چه سنخ عملی و با چه #جهتگیریای؟ تقریباً مشخص است که سنخ عمل مورد نظر امام(ره) یک «#کنش_اجتماعی» است؛ نه یک رفتار صرفاً قلبی یا درونی.
🔹 اما ماجرا به اینجا هم ختم نمیشود. مسئله این جاست که امام خمینی میان #عمل_جمعی و #عمل_اجتماعی تفاوت قائل میشوند.
🔸 «عمل جمعی» مثل اینکه برخی به تعبیر امام خمینی «در مسجد، در حسینیه، در منزل بنشینند و دعا کنند و فرج امام زمان -سلام الله- را از خدا بخواهند»؛ باید دقت داشت که این جماعت با «دستهای که میگفتند که باید عالم پر [از] معصیت بشود تا حضرت بیاید» متفاوت اند.
🔹 مرزهای درگیری تئوری انتظار فقط با #حجتیه نیست؛ همچنان که در نظر امام، حجتیه فقط یک #تشکیلات هم نیست. درگیری فراتر از این حرفهاست.
🔸 امام(ره) به صراحت از دسته دیگری نام میبرند که به نوعی اهل عمل اجتماعی است؛ «مردم صالحی هستند» که امام(ره) در موردشان میفرماید «اینها به تکالیف شرعی خودشان هم عمل میکردند و نهی از منکر هم میکردند و امر به معروف هم میکردند، لکن همین، غیر از این کار دیگری ازشان نمیآمد و فکر این مهم که یک کاری بکنند نبودند.»
🔹 دقت کنید که درگیری امام بر سر «عمل فردی - جمعی» نیست؛ چرا که ایشان حتی مراسمات و مناسک جمعی و حتی امر به معروف ونهی از منکر را هم کافی نمیدانند. در واقع درگیریشان در موضوع انتظار فقط با «سادهلوحان» و «منحرفان» نیست؛ با «#صالحان» هم هست. درگیری بر سر «عمل جمعی - عمل اجتماعی» است.
🔺 امروز تصویر نابی که امام (ره) از انتظار مطرح کردند، از طریق همین گروه اخیر یعنی صالحها در معرض #تهدیدها و #تحدیدهای خطرناکی است. اینکه تبلیغ میشود امر به معروف و نهی از منکرهای متداول و یا مناسک، جشنها و مراسمهای دعا با حضور جمعیتهای گسترده یک کنش منتظرانه است، از #اعواجاجات فکری همین دسته است.
🔸 امام خمینی در آخرین سخنرانیهاشان محور مهمی در جبهه معارضه با تحجر و مقدس مآبی میگشاید؛ اما متأسفانه امروز در عرصه میدانیِ این درگیری معرفتی، تفکر عوامگرایانه در باب انتظار گام به گام جلو آمده و از تریبونهای رسمی و نیمه رسمی هم به شدت ترویج میشود.
ادامه دارد...
🖇 بخش دوم ؛ بخش سوم
🎬 @Mostazafin_TV
🔹 اکنون که جشنها و اعیاد ولادت حضرت حجت (عجلالله تعالی فرجه) پایان یافته، فرصت مناسبی است برای تامل و تعمق بیشتر در بارهی مسئلهی #ظهور و آنچه که ما -امیدواران و راغبان به ظهور حضرت - عمل منتظرانه یا انتظار عالمانه یا انتظار فعالانه میخوانیمش. باور داریم که تامل و #بازخوانی مستمرِ آرمانها و اهداف، نه فقط باعث انفعال نمیشود، بلکه کیفیت اعمال و برنامهها و برنامهریزیهایمان را افزایش میدهد و به هدف نزدیکتر میکند...
🔸 حجهالاسلام مجتبی نامخواه، در گفتوگویی خواندنی با خبرگزاری مهر، ضمن بازخوانی مفهوم انتظار در کلام حضرت امام، به آسیبشناسی مشفقانه و دقیقِ فعالیتهای امت حزبالله در این زمینه میپردازد و جزء و کلِ مبانی، اهداف، رویکردها و مسیرهای تحقق انتظار فعالانه و حقیقی را تبیین میکند.
🔹مستضعفین تیوی، این گفتوگوی خواندنی را در سه قسمت به حضور مخاطبان گرامی، تقدیم میکند و از همهی صاحبنظران و محققین درخواست میکند که در اینباره به تامل و پژوهش بپردازند...
🔖 بخش اول
◀️ حجتیهی درونمان را دریابیم!
تفکر عوامگرایانه در باب انتظار، از تریبونهای رسمی به شدت ترویج میشود 🖋 درگیری امام در موضوع انتظار فقط با «سادهلوحان» و «منحرفان» نیست؛ با «#صالحان» هم هست 🖋 تصویر نابی که امام (ره) از انتظار مطرح کردند، در معرض #تهدیدها و #تحدیدهای خطرناکی از سمت صالحان است🖋 اینکه تبلیغ میشود مناسک، جشنها و مراسمهای دعا با حضور جمعیتهای گسترده یک کنش منتظرانه است، از #اعواجاجات فکری است.
🔹 امام خمینی یک تئوری جامع در باب انتظار دارند. در این تئوری ترسیم یک #خط و دکترین #عینی برای منتظر بودن به وجود میآید.
🔸 «انتظار از جنس ظهور» یعنی برای منتظر بودن باید #کاری انجام داد. انتظار یک «#عمل» و البته «أفضلُ الأعمال» است.
🔹 در اینجا یک تمایز مهم امام خمینی با تنزهطلبها روشن میشود؛ اما مسئله مهم اینجاست که درگیری تئوری امام خمینی فقط بر سر «عمل - بیعملی» نیست. این مسئله در تئوری انتظار امام خمینی خیلی پر رنگ است؛ اما #تمام «مسئله» نیست.
🔸 بحثِ اصلی بر سر #چگونگی این عمل است. چه سنخ عملی و با چه #جهتگیریای؟ تقریباً مشخص است که سنخ عمل مورد نظر امام(ره) یک «#کنش_اجتماعی» است؛ نه یک رفتار صرفاً قلبی یا درونی.
🔹 اما ماجرا به اینجا هم ختم نمیشود. مسئله این جاست که امام خمینی میان #عمل_جمعی و #عمل_اجتماعی تفاوت قائل میشوند.
🔸 «عمل جمعی» مثل اینکه برخی به تعبیر امام خمینی «در مسجد، در حسینیه، در منزل بنشینند و دعا کنند و فرج امام زمان -سلام الله- را از خدا بخواهند»؛ باید دقت داشت که این جماعت با «دستهای که میگفتند که باید عالم پر [از] معصیت بشود تا حضرت بیاید» متفاوت اند.
🔹 مرزهای درگیری تئوری انتظار فقط با #حجتیه نیست؛ همچنان که در نظر امام، حجتیه فقط یک #تشکیلات هم نیست. درگیری فراتر از این حرفهاست.
🔸 امام(ره) به صراحت از دسته دیگری نام میبرند که به نوعی اهل عمل اجتماعی است؛ «مردم صالحی هستند» که امام(ره) در موردشان میفرماید «اینها به تکالیف شرعی خودشان هم عمل میکردند و نهی از منکر هم میکردند و امر به معروف هم میکردند، لکن همین، غیر از این کار دیگری ازشان نمیآمد و فکر این مهم که یک کاری بکنند نبودند.»
🔹 دقت کنید که درگیری امام بر سر «عمل فردی - جمعی» نیست؛ چرا که ایشان حتی مراسمات و مناسک جمعی و حتی امر به معروف ونهی از منکر را هم کافی نمیدانند. در واقع درگیریشان در موضوع انتظار فقط با «سادهلوحان» و «منحرفان» نیست؛ با «#صالحان» هم هست. درگیری بر سر «عمل جمعی - عمل اجتماعی» است.
🔺 امروز تصویر نابی که امام (ره) از انتظار مطرح کردند، از طریق همین گروه اخیر یعنی صالحها در معرض #تهدیدها و #تحدیدهای خطرناکی است. اینکه تبلیغ میشود امر به معروف و نهی از منکرهای متداول و یا مناسک، جشنها و مراسمهای دعا با حضور جمعیتهای گسترده یک کنش منتظرانه است، از #اعواجاجات فکری همین دسته است.
🔸 امام خمینی در آخرین سخنرانیهاشان محور مهمی در جبهه معارضه با تحجر و مقدس مآبی میگشاید؛ اما متأسفانه امروز در عرصه میدانیِ این درگیری معرفتی، تفکر عوامگرایانه در باب انتظار گام به گام جلو آمده و از تریبونهای رسمی و نیمه رسمی هم به شدت ترویج میشود.
ادامه دارد...
🖇 بخش دوم ؛ بخش سوم
🎬 @Mostazafin_TV
Telegram
MTVLinks
⭕️ بدون شرح...