⭕️ هیچ انگاری #افکار_عمومی و تبعات آن!
◀️ افکار عمومی به تعبیر خیلی ساده یعنی "اظهارنظرهای رایج درباره مسائل کشور"؛ این اظهارنظرات کم کم به باورهای جامعه تبدیل می‌شوند. عموم، اکثر یا بخشی از مردم وقتی درباره یک مسئله و پدیده اظهارنظر می‌کنند یعنی افکار عمومی حول یک موضوع شکل گرفته!
🔹 افکار عمومی در همه جوامع شکل نمی‌گیرد مگر در جوامعی که عموم مردم دغدغه سیاست و کشور را دارند و از سطحی از دانش سیاسی برخوردارند. طبیعی است که رسانه‌ها و فعالان رسانه بیشترین سهم را در تشکیل، هدایت و کنترل افکار عمومی به خود اختصاص می‌دهند و به افکار عمومی جهت می‌بخشند.
🔹 حکومت‌ها، دولت‌ها و سیاستمداران برای اینکه بتوانند افکار عمومی را جهت بدهند، هدایت کنند، کنترل کنند و با خود همراه و همسو نمایند، بیشترین استفاده را از رسانه‌ها و فعالان رسانه‌ای می‌کنند. (در جهت مثبت یا منفی) نظام جمهوری اسلامی سال‌هاست در مدیریت افکار عمومی جداً دچار چالش است.
🔹 به‌طور مکرر موضوعاتی در کشور رخ می‌دهد اعم از مسائل درجه یک و دو و ... درجه ده، که منجر به اظهارنظر رایج مردم می‌شود؛ گاهی ابهامات و اتهاماتی را متوجه به نظام و مقامات و دولت و سایر قوا می‌کند اما مسئولین و مدیران ترجیح می‌دهند که پاسخی ندهند و با سکوت از کنار آن رد شوند!
🔹 به‌طور مثال اتفاقات ماه‌های اخیر: #انتخابات_1400، ردصلاحیت‌ها، آمار مشارکت، آرای باطله، مذاکرات وین، #محمد_مخبر، #سجاد_مخبر، #واردات_واکسن، #واکسن_برکت، #وعده_50_میلیون_دوز، #اربعین، فیش نجومی استاندار سیستان و بلوچستان و غیره. هیچکدام این مسائل پایان خوشی در افکار عمومی نداشته‌اند!
🔹 یا می‌توان به پرونده‌های ترک فعل مقامات گذشته و ناکارآمدی‌ها، فسادها و تخلفات و ... اشاره کرد که کسی از مقامات مسئول در سیستم قضا حاضر نیست صریح و بی‌پرده و صادقانه با مردم صحبت کند. نمونه پرونده دو میلیارد دلاری #امید_اسدبیگی قریب یک سال است که جلسات دادگاه برگزار نمی‌شود!
🔹 چرا دستگاه‌ها و مسئولین هیچ پاسخ روشن و قانع کننده‌ای به #افکار_عمومی نمی‌دهند؟ چرا تلاشی برای پذیرفتن برخی ابهامات و اشکالات و پاسخ به برخی دیگر از سوی سران نظام و مدیران و دستگاه‌ها صورت نمی‌پذیرد؟ می‌توان به دو دلیل عمده اشاره کرد:
🔹 اولاً نیازی به پاسخگویی نمی‌بینند. یعنی احساس نیازی نیست برای مدیریت افکار عمومی. این از حاشیه امن قدرت است. مادامی‌که خطری قدرت و صندلی را تهدید نمی‌کند، هیچ احساس نیازی به پاسخگویی نخواهد بود! حقیقتاً باید برای شکل‌گرفتن این احساس نیاز فکری اساسی کرد.
🔹 ثانیاً؛ توانِ و تخصص مدیریت افکار عمومی وجود ندارد. اگر هم دغدغه‌ای داشته باشند بلد نیستند ارتباط بگیرند و پاسخگو باشند! نه فقط مقامات ارشد که امروز شهرداران شهرهای کوچک هم پاسخگو نیستند و بلد نیستند به افکار عمومی پاسخی درباره عملکرد خود بدهند!
🔹 این #هیچ‌انگاری_افکار_عمومی تبعات جبران‌ناپذیری خواهد داشت و مهم‌ترین آن بی‌اعتماد مردم و درنتیجه افزایش شکاف #ملت_نظام و بی‌پشتوانه شدن نظام است. امروز جمهوری اسلامی در مدیریت افکار عمومی، آن‌قدر ناتوان است که تلاشی برای اقناع حامیان ایدئولوژی خود در برخی مسائل (مثل #اربعین) نمی‌کند!
🔺 در کنار نقش دولت، می‌توان از #دفتر_رهبری، #شورای_نگهبان، #مجلس_خبرگان، #قوه_قضائیه و ... نام برد که در مدیریت افکار عمومی و پاسخ به سوالات و ابهامات مردم ناتوان و ناکارآمد عمل می‌کنند! تلاش معدود رسانه‌ها و فعالان دلسوز هم چاره‌ساز نیست!
🖊 #داود_مدرسیان
🎬 @Mostazafin_TV
◀️ افکار عمومی به تعبیر خیلی ساده یعنی "اظهارنظرهای رایج درباره مسائل کشور"؛ این اظهارنظرات کم کم به باورهای جامعه تبدیل می‌شوند. عموم، اکثر یا بخشی از مردم وقتی درباره یک مسئله و پدیده اظهارنظر می‌کنند یعنی افکار عمومی حول یک موضوع شکل گرفته!
🔹 افکار عمومی در همه جوامع شکل نمی‌گیرد مگر در جوامعی که عموم مردم دغدغه سیاست و کشور را دارند و از سطحی از دانش سیاسی برخوردارند. طبیعی است که رسانه‌ها و فعالان رسانه بیشترین سهم را در تشکیل، هدایت و کنترل افکار عمومی به خود اختصاص می‌دهند و به افکار عمومی جهت می‌بخشند.
🔹 حکومت‌ها، دولت‌ها و سیاستمداران برای اینکه بتوانند افکار عمومی را جهت بدهند، هدایت کنند، کنترل کنند و با خود همراه و همسو نمایند، بیشترین استفاده را از رسانه‌ها و فعالان رسانه‌ای می‌کنند. (در جهت مثبت یا منفی) نظام جمهوری اسلامی سال‌هاست در مدیریت افکار عمومی جداً دچار چالش است.
🔹 به‌طور مکرر موضوعاتی در کشور رخ می‌دهد اعم از مسائل درجه یک و دو و ... درجه ده، که منجر به اظهارنظر رایج مردم می‌شود؛ گاهی ابهامات و اتهاماتی را متوجه به نظام و مقامات و دولت و سایر قوا می‌کند اما مسئولین و مدیران ترجیح می‌دهند که پاسخی ندهند و با سکوت از کنار آن رد شوند!
🔹 به‌طور مثال اتفاقات ماه‌های اخیر: #انتخابات_1400، ردصلاحیت‌ها، آمار مشارکت، آرای باطله، مذاکرات وین، #محمد_مخبر، #سجاد_مخبر، #واردات_واکسن، #واکسن_برکت، #وعده_50_میلیون_دوز، #اربعین، فیش نجومی استاندار سیستان و بلوچستان و غیره. هیچکدام این مسائل پایان خوشی در افکار عمومی نداشته‌اند!
🔹 یا می‌توان به پرونده‌های ترک فعل مقامات گذشته و ناکارآمدی‌ها، فسادها و تخلفات و ... اشاره کرد که کسی از مقامات مسئول در سیستم قضا حاضر نیست صریح و بی‌پرده و صادقانه با مردم صحبت کند. نمونه پرونده دو میلیارد دلاری #امید_اسدبیگی قریب یک سال است که جلسات دادگاه برگزار نمی‌شود!
🔹 چرا دستگاه‌ها و مسئولین هیچ پاسخ روشن و قانع کننده‌ای به #افکار_عمومی نمی‌دهند؟ چرا تلاشی برای پذیرفتن برخی ابهامات و اشکالات و پاسخ به برخی دیگر از سوی سران نظام و مدیران و دستگاه‌ها صورت نمی‌پذیرد؟ می‌توان به دو دلیل عمده اشاره کرد:
🔹 اولاً نیازی به پاسخگویی نمی‌بینند. یعنی احساس نیازی نیست برای مدیریت افکار عمومی. این از حاشیه امن قدرت است. مادامی‌که خطری قدرت و صندلی را تهدید نمی‌کند، هیچ احساس نیازی به پاسخگویی نخواهد بود! حقیقتاً باید برای شکل‌گرفتن این احساس نیاز فکری اساسی کرد.
🔹 ثانیاً؛ توانِ و تخصص مدیریت افکار عمومی وجود ندارد. اگر هم دغدغه‌ای داشته باشند بلد نیستند ارتباط بگیرند و پاسخگو باشند! نه فقط مقامات ارشد که امروز شهرداران شهرهای کوچک هم پاسخگو نیستند و بلد نیستند به افکار عمومی پاسخی درباره عملکرد خود بدهند!
🔹 این #هیچ‌انگاری_افکار_عمومی تبعات جبران‌ناپذیری خواهد داشت و مهم‌ترین آن بی‌اعتماد مردم و درنتیجه افزایش شکاف #ملت_نظام و بی‌پشتوانه شدن نظام است. امروز جمهوری اسلامی در مدیریت افکار عمومی، آن‌قدر ناتوان است که تلاشی برای اقناع حامیان ایدئولوژی خود در برخی مسائل (مثل #اربعین) نمی‌کند!
🔺 در کنار نقش دولت، می‌توان از #دفتر_رهبری، #شورای_نگهبان، #مجلس_خبرگان، #قوه_قضائیه و ... نام برد که در مدیریت افکار عمومی و پاسخ به سوالات و ابهامات مردم ناتوان و ناکارآمد عمل می‌کنند! تلاش معدود رسانه‌ها و فعالان دلسوز هم چاره‌ساز نیست!
🖊 #داود_مدرسیان
🎬 @Mostazafin_TV