⭕️ کارگران و صنعت‌گران این طرف بنشینند! مدیران و متخصصان، آن طرف!

🔹 سیاست‌های شهری و رویکردهای حاکم بر شهرسازی، طی چند دهه‌ی اخیر، پیامدهای قابل تأملی در تبریز داشته است.

🔹 قطبی شدن شهر و شکل‌گیری قطب‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی در شهر، نخستین پیامد و در واقع، مخرب‌ترین پیامد بوده است؛ چرا که #طبقاتی‌ شدن شهر، پیرو همین قطبی‌سازی شهر، تشدید و تعمیق شده است.

🔹 قطب‌های شکل‌گرفته، ادامه‌ی سیاست‌های شهری را متاثر می‌کند. جهت‌گیری‌ها و اولویت‌های مدیریت شهری، تحت فشار این قطب‌ها دگرگون می‌شود. این روند، نابرابریِ نهادینه‌شده‌ی شهری را بازتولید می‌کند و دامن می‌زند؛ چرخه‌ی نابرابری، تداوم می‌یابد.

🔹رابطه‌ی مستقیم و معناداری میان «گروه شغلی» ساکنان مناطق شهری با کیفیت خدمات شهرداری و در یک کلمه، #عدالت_شهری وجود دارد. برای نمونه، مناطقی که در آنها، غلبه‌ی جمعیتی با قانونگذاران، مقامات و مدیران است، مشخصاً کیفیت بیشتر و خدمات بهتری دارند.

🔹 در مقابل، مناطقی که اکثریت جمعیتشان را کارگران ساده تشکیل می‌دهند، درجه‌ی محرومیت بالاتری دارند و خدمات کم‌کیفیت‌تری دریافت می‌کنند. تأثیر ترکیب شاغلان بر کیفیت مناطق شهری، پیام مهمی دارد: از دل برود، هر آن‌که از دیده برفت!

🔹تحلیل میزان و شدت پیگیری مسائل مناطق مختلف نیز نشان می‌دهد مناطق با ترکیب شغلی مدیران و مقامات و متخصصان، پاسخ‌های بهتر و سریع‌تری به مطالبات خود دریافت می‌کنند.

➖ آنچه در تصاویر می‌بینید:
1️⃣ گروه شغلی صنعتگران، شاغلین صنعت
2️⃣ گروه شغلی امور آموزشی
3️⃣ گروه شغلی متخصصان
4️⃣ کارگران ساده
5️⃣ قانونگذاران، مقامات، مدیران

منبع تصاویر: اطلس شهر تبریز، کاری از معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تبریز

🖋 روح الله #رشیدی

🎬 @Mostazafin_TV