⭕️ به امید روزی که برای ایران دیر نشود!
🔹 سال ۱۹۸۹ معروف به سال «شوکِ ۱/۵۷» که اشاره دارد به #نرخ_باروری در آن سال که به شکل نگران کننده‌ای پایین بود. از یک طرف انفجار جمعیت بعد از جنگ جهانی دوم بود و حالا جمعیت به سرعت داشت پیر می شد، از طرف دیگر هم فرزندآوری بسیار پایین بود.
🔸 تا اینکه سال۱۹۹۴ #دولت_ژاپن برای تشویق به #فرزندآوری طرحی به نام برنامه فرشته ارائه کرد. طرح فرشته شامل پرداخت ماهانه ۳۸۰ دلار برای هر نوزاد، تاسیس مراکزِ بیشتر برای نگهداری از نوزادان و خردسالان و همچنین کارهای فرهنگی برای تشویق پدران به ایفای نقش برابر در بزرگ کردن کودک بود.
🔹 نتیجه غافلگیرکننده و ناامیدکننده بود! نرخ باروری نه تنها بیشتر نشد بلکه کمتر هم شد! نرخ باروری در سال ۲۰۰۵ به ۱/۳۹ کاهش پیدا کرد. البته عده ای از حامیان طرح معتقدند اگر این برنامه فرشته نبود، نرخ باروری از این هم کمتر می‌شد. نشستند فکر کردند که پس چرا طرح شکست خورد و چکار کنیم؟
🔸 متوجه ۲ مشکل اصلی شدند: اول اینکه دلیل فرزند نیاوردن، وضع اقتصادی مردم نیست! یعنی اصلا اغلب مردم مشکل اقتصادی ندارند و این پول برای آنها اهمیتی ندارد، پس محرک اقتصادی آن هم در این رقم بی‌تاثیر است! مشکل دوم خیلی جدی‌تر بود، کارفرماها از استخدام زنان متاهل امتناع می‌کردند.
🔹 از طرفی پدیده «ماتاهارا» به شدت رو به افزایش بود، این پدیده به معنای آزار و اذیت زنان باردار و مادران از سوی کارفرماست که متاسفانه معمولا یا به استعفا ختم می‌شد یا به سقط جنین. از طرفی هم مرخصی بعد از زایمان و همچنین تضمین به کارگیری مجدد مادران وجود نداشت. پس یک طرح جدید دادن، این طرح به اتفاق آرا در سال ۲۰۰۹ در مجلس تصویب شد.
🔸 نکته اصلی این طرح این بود: ما باید موانعی که باعث میشود زوج‌ها به ویژه زنان را بین دوراهي انتخاب میان بچه‌دار شدن/ازدواج یا کار کردن قرار بگیرند، از بین ببریم. نظرسنجی‌ها نشان می‌داد اغلب شهروندان دوست داشتند ازدواج کنند و فرزند داشته باشند. پس چه اتفاقی می‌افتاد؟ این بار متوجه شدن مشکل اصلی زوج‌ها نیستند و چاره کار، فشار آوردن بر آنها نیست؛ رفتند سراغ کارفرماها...
🔹 آنها را موظف به پرداخت بخشی از حقوق در زمان مرخصی زایمان زنان کردند. برای پدران هم مرخصی در نظر گرفته شد و کارفرماها موظف شدند با آن موافقت کنند؛ مشکل اعتیاد به کار مشکلی جدی در ژاپن است؛ پس باید تلاش بشود آمار کارکنانی که بیش از ۶۰ ساعت در هفته کار می‌کنند کم بشود.
🔸 اما راستش تاثیر این طرح هم على‌رغم امیدواری‌ها و تحقیقات گسترده کم بود! چرا؟ چون دیگر خیلی دیر شده بود. دولت ژاپن وقتی متوجه شد که راه درست برای تشویق به فرزندآوری چیست که دیگر آمار مجردان قطعی به شدت بالا رفته بود متاهل ها هم دیگر سنشان از بچه‌داری گذشته بود.
🔹 جامعه به سرعت دارد پیر میشود پس چه کنیم؟ هیچ! دیگه دیر شده برویم سراغ ربات‌ها و کارگران مهاجر!
🔺 به امید روزی که درباره ایران دیر نشود. کشوری که به سرعت دارد سالخورده میشود.
🖋 سیدعلی #موسوی
🎬 @Mostazafin_TV
🔹 سال ۱۹۸۹ معروف به سال «شوکِ ۱/۵۷» که اشاره دارد به #نرخ_باروری در آن سال که به شکل نگران کننده‌ای پایین بود. از یک طرف انفجار جمعیت بعد از جنگ جهانی دوم بود و حالا جمعیت به سرعت داشت پیر می شد، از طرف دیگر هم فرزندآوری بسیار پایین بود.
🔸 تا اینکه سال۱۹۹۴ #دولت_ژاپن برای تشویق به #فرزندآوری طرحی به نام برنامه فرشته ارائه کرد. طرح فرشته شامل پرداخت ماهانه ۳۸۰ دلار برای هر نوزاد، تاسیس مراکزِ بیشتر برای نگهداری از نوزادان و خردسالان و همچنین کارهای فرهنگی برای تشویق پدران به ایفای نقش برابر در بزرگ کردن کودک بود.
🔹 نتیجه غافلگیرکننده و ناامیدکننده بود! نرخ باروری نه تنها بیشتر نشد بلکه کمتر هم شد! نرخ باروری در سال ۲۰۰۵ به ۱/۳۹ کاهش پیدا کرد. البته عده ای از حامیان طرح معتقدند اگر این برنامه فرشته نبود، نرخ باروری از این هم کمتر می‌شد. نشستند فکر کردند که پس چرا طرح شکست خورد و چکار کنیم؟
🔸 متوجه ۲ مشکل اصلی شدند: اول اینکه دلیل فرزند نیاوردن، وضع اقتصادی مردم نیست! یعنی اصلا اغلب مردم مشکل اقتصادی ندارند و این پول برای آنها اهمیتی ندارد، پس محرک اقتصادی آن هم در این رقم بی‌تاثیر است! مشکل دوم خیلی جدی‌تر بود، کارفرماها از استخدام زنان متاهل امتناع می‌کردند.
🔹 از طرفی پدیده «ماتاهارا» به شدت رو به افزایش بود، این پدیده به معنای آزار و اذیت زنان باردار و مادران از سوی کارفرماست که متاسفانه معمولا یا به استعفا ختم می‌شد یا به سقط جنین. از طرفی هم مرخصی بعد از زایمان و همچنین تضمین به کارگیری مجدد مادران وجود نداشت. پس یک طرح جدید دادن، این طرح به اتفاق آرا در سال ۲۰۰۹ در مجلس تصویب شد.
🔸 نکته اصلی این طرح این بود: ما باید موانعی که باعث میشود زوج‌ها به ویژه زنان را بین دوراهي انتخاب میان بچه‌دار شدن/ازدواج یا کار کردن قرار بگیرند، از بین ببریم. نظرسنجی‌ها نشان می‌داد اغلب شهروندان دوست داشتند ازدواج کنند و فرزند داشته باشند. پس چه اتفاقی می‌افتاد؟ این بار متوجه شدن مشکل اصلی زوج‌ها نیستند و چاره کار، فشار آوردن بر آنها نیست؛ رفتند سراغ کارفرماها...
🔹 آنها را موظف به پرداخت بخشی از حقوق در زمان مرخصی زایمان زنان کردند. برای پدران هم مرخصی در نظر گرفته شد و کارفرماها موظف شدند با آن موافقت کنند؛ مشکل اعتیاد به کار مشکلی جدی در ژاپن است؛ پس باید تلاش بشود آمار کارکنانی که بیش از ۶۰ ساعت در هفته کار می‌کنند کم بشود.
🔸 اما راستش تاثیر این طرح هم على‌رغم امیدواری‌ها و تحقیقات گسترده کم بود! چرا؟ چون دیگر خیلی دیر شده بود. دولت ژاپن وقتی متوجه شد که راه درست برای تشویق به فرزندآوری چیست که دیگر آمار مجردان قطعی به شدت بالا رفته بود متاهل ها هم دیگر سنشان از بچه‌داری گذشته بود.
🔹 جامعه به سرعت دارد پیر میشود پس چه کنیم؟ هیچ! دیگه دیر شده برویم سراغ ربات‌ها و کارگران مهاجر!
🔺 به امید روزی که درباره ایران دیر نشود. کشوری که به سرعت دارد سالخورده میشود.
🖋 سیدعلی #موسوی
🎬 @Mostazafin_TV
Telegram
MTVLinks
📎 @MTV_Links