روز سیصد ویازدهم

ارزش: ثبات
عدم دلبستگی، ثبات می آورد.

تامل:
اگر در خانه و محل کارم از منابع استفاده کنم اما به آنها دل . نبندم، دیگر تحت تاثیر آنها قرار نخواهم گرفت، در عوض
از آنها فقط بهره ی تمام و کمال خواهم برد. اگر به وسایل دلبسته باشم - مثلا به ماشین، موبایل، یا کامپیوتر - در صورتی که این منابع برای استفاده در دسترسم نباشند، ثباتم را از دست خواهم داد. این یعنی وابستگی.

کاربرد:
اگر در وضعیتی باشم که بعضی از منابع مورداستفاده ام موجود نباشند، باید به خودم یادآوری کنم که مواردی مثل ماشین، موبایل و کامپیوتر شکل دهندهی عکس العمل من به مردم و وضعیت ها نیستند. این عکس العمل ها از درون من می آیند؛ ماشین ها فقط عکس العمل من را تسهیل می کنند، پس نیازی نیست که به آنها وابسته باشم. پس می توانم ثباتم را در همه ی وضعیت ها حفظ کنم.
#۳۶۵روز_فرزانگی
#دانش_شادی

روز سیصدو دوازدهم

ارزش: خستگی ناپذیری
آنها که که ارزش زمان را می دانند خستگی ناپذیرند.

تامل:
زمان به سرعت می گذرد. گاهی اوقات به سادگی فراموش می کنیم که بهترین استفاده از زمان را بردن تا چه اندازه مهم است، و به خودمان اجازه می دهیم که خسته و کسل شویم. اما اگر ارزش زمان را درک کرده باشیم، از ارزش زندگی هم آگاه خواهیم شد.

کاربرد:
وقتی که در دام فکر کردن به گذشته اسیر میشوم، باید فورا اهمیت زمان حال را به خودم یادآوری کنم. تنها زمان حال در دستان من است. اگر یاد بگیرم که برای زمان حال ارزش قائل باشم، و به شیوه ای صحیح استفاده از آن را هدف خود قرار بدهم، به طور طبیعی در کارهایم خستگی ناپذیر خواهم شد.
#دانش_شادی
#۳۶۵روز_فرزانگی

روز سیصدوسیزدهم

ارزش: بردباری
عشق که باشد، بردباری آسان می شود.

تامل:
عشق ما را از انتظارات رها می کند، ما را قادر می سازد که دیگران را همان طور که هستند بپذیریم. اگر عمیق به درون خودمان نگاه کنیم و یاد بگیریم که به خودمان عشق بورزیم، قوی خواهیم شد. درک کردن خودمان به درک کردن دیگران منجر می شود، و سپس تحمل به طور طبیعی به دنبال آن می آید.

کاربرد:
باید به شخصی که مجبورم به تحمل بعضی از ویژگی هایش فکر کنم. سپس باید به خودم یادآوری کنم که، همان طور که مادر بچه اش را با همه ی ضعف ها و ناتوانی هایش می پذیرد، من هم آن شخص را همان طور که هست می پذیرم. اگر یاد بگیرم که به آن شخص با هر شکلی که هست عشق بورزم، بردبار خواهم شد.
#۳۶۵روز_فرزانگی
#دانش_شادی

روز سیصدو چهاردهم

ارزش: اعتماد
اعتماد از حقیقت رشد می کند.

تامل:
یاد گرفتن اینکه به چه کسی می شود اعتماد کرد دشوار است. اگر تجربه های بدی از کسانی داشته باشیم که در گذشته به اعتماد ما خیانت کرده اند، اعتماد کردن به اشخاص دیگر دشوار خواهد شد. زمان می برد که یاد بگیریم که دوباره به کس دیگری اعتماد کنیم.

کاربرد:
اعتماد دوطرفه ست. اگر من بخواهم که اعتماد کسی را جلب کنم، باید پیش از آنکه او به من اعتماد کند من به او اعتماد نشان بدهم. اگر صادق باشم، این صداقت در هر چیزی که می گویم و هر کاری که می کنم نمود پیدا می کند. اگر دیگران به این امر پی ببرند، کم کم به من اعتماد می کنند. از اعتماد، عشق شروع به رشد می کند.
#۳۶۵روز_فرزانگی
#دانش_شادی

روز سیصد و پانزدهم

ارزش: احترام
احترام به دیگران آنها را قادر می سازد که خودشان را قوی کرده و پیشرفت کنند.

تامل:
با احترام گذاشتن به دیگران محیطی مثبت ایجاد می کنیم که آنها می توانند در آن محیط خودشان را قوی کرده و رشد کنند. با تمرکز بر ویژگی های مثبت شان، آنها را تشویق می کنیم که کنترل موفقیت خودشان را به دست بگیرند.

کاربرد:
زمانی که میبینم کسی برای اصلاح خودش سخت می کوشد، باید با فکر کردن به راه های حمایت از او، احترامم به او را نشانش بدهم. هر کسی برای عملی کردن پتانسیلش به کمک نیاز دارد. من می توانم حمایتم را به شیوه های مختلفی ارائه دهم، از گوش دادن ساده به ایده های یک نفر گرفته تا ارائه ی نقدهای سازنده یا کمک عملی. بعد می توانیم از دعای خیر او و مهارت هایی که تقسیم می کند، سود ببریم
#۳۶۵روز_فرزانگی
#دانش_شادی

روز سیصدوشانزدهم

ارزش: سادگی
آنکه زندگی ساده ای دارد از درد آزاد است.

تامل:
یاد گرفتن چگونه ساده زیستن یعنی یاد گرفتن شفاف دیدن همه چیز. ما خودمان انتخاب می کنیم که چیزها را چطور ببینیم بهترین انتخاب این است که بر روی چیزی های مهم تمرکز کرده و از چیزهای بی اهمیت دل بکنیم. پس از آن می توانیم احساسات منفی مرتبط با گذشته را رها کرده، و فقط چیزهایی که از آنها یاد گرفته ایم را به یاد آوریم.

کاربرد:
ساده زیستن یعنی تمرکز بر چیزهایی که می توانند به من کمک کنند، و دل کندن از آنهایی که موجب رنجم می شوند. اگر امروز کاری بد پیش رفت باید بر افکار و اعمالی تمرکز کنم که به وضوح دیدم در زمان حال کمک می کنند.
#دانش_شادی
#۳۶۵روز_فرزانگی

روز سیصدوهفدهم

ارزش: امید
تبدیل منفی بودن به امید موجب پیشرفت می شود.

تامل:
اگر کسی به شکلی منفی با ما رفتار کرد، ما آشفته و ناراحت می شویم. اگر چه می کوشیم که آرام و متعادل باقی بمانیم، اما احساسات منفی درونی مان وضعیت را بدتر خواهند کرد. وقتی که این اتفاق می افتد، امیدمان را از دست داده، و دیگر هر فکری که می کنیم، هر حرفی که می زنیم، یا هر کاری که انجام می دهیم بی حاصل خواهد بود.

کاربرد:
تنها راهی که من را در منفی ترین وضعیت ها هم مثبت و در حال پیشرفت نگاه می دارد این است که امیدم را از دست ندهم. من باید بفهمم که هیچ وضعیتی برای همیشه منفی یا کاملا عاری از امید باقی نمی ماند. این امر به من این قدرت را می دهد که دقیق تر به وضعیت نگاه کنم و چیزهای مثبت درون آن وضعیت را بیابم.
#۳۶۵روز_فرزانگی
#دانش_شادی

روز سیصدوهجدهم

ارزش: سبکی
سبک شدن یعنی رها کردن بارهایمان.

تامل:
ما معمولا تمام وزن مشکلات مان را روی شانه هایمان حمل می کنیم. با خودمان فکر می کنیم که درخواست کمک، پذیرش ضعف است. رها کردن برایمان دشوار است، حتی اگر وزن مشکلات کمر مان را خم کند و لذت از زندگی را برای ما مشکل سازد.

کاربرد:
باید به باری که همه جا با خودم حمل می کنم نگاه کنم و در صورت امکان آن را سبک کرده، یا حتی کاملا از دستش خلاص شوم. گاهی اوقات، تقسیم یک مشکل با دیگران ساده ترین راه برای برداشتن وزن آن از روی شانه هایم است. بعد از آن کم کم سبک می شوم و این من را قادر به یافتن راه حل های درست می سازد.
#دانش_شادی
#۳۶۵روز_فرزانگی

روز سیصدونوزدهم

ارزش: بردباری
بردبار، موفقترین است.

تامل:
بردباری، ذهن را از افکار ولنگار آزاد می کند، و ما دیگر هیچ احساس منفی نسبت کسی نخواهیم داشت. بردباری یعنی پذیرش آدم ها و وضعیت ها. به این طریق ما به راحتی سازگار می شویم و خیلی زود به موفقیت دست می یابیم.

کاربرد:
وقتی که کارها بد پیش می روند و موانعی بر سر راه من قرار می گیرند، به جای نگران شدن و فرورفتن در وضعیت منفی، باید به نیروی بردباری متکی شوم که در پذیرش وضعیت به من کمک کند. اگر اقرار کنم که قادر به تغییر اتفاقات افتاده نیستم، دیگر آزادانه می توانم بر روی راه حل تمرکز کنم.
#۳۶۵روز_فرزانگی
#دانش_شادی

روز سیصدوبیستم

ارزش: آزادی
میل به كمال نقطه ی پایانی ست بر همه ی میل های دیگر.

تامل:
زندگی ما پر از امیال مختلف است. وقتی که یک میل به انجام رسید، دهها میل دیگر، در چرخهای پایان ناپذیر، جای آن را می گیرند. وقتی که امیال ما به انجام نمی رسند ناراحت و پریشان می شویم، اما اغلب بازهم به توجیه آنها ادامه می دهیم. پس از آن زندگی پر می شود از انتظاراتی که ناامیدی به دنبالشان می آید. ما برده ی امیال مان می شویم.

کاربرد:
ميل به كمال، ظرفیت درس گرفتن از همهی وضعیت های پیش آمده را با خود می آورد. از آنجایی که ذهن مشغول رسیدن به كمال است، دیگر هیچ زمانی برای منفی بودن باقی نخواهد ماند. من دیگر به چیزهایی که می خواهم به دست آورم فکر نمی کنم، بلکه ادامه میدهم به استفاده از دانشی که اندوخته ام. پس از آن از همه ی امیال دیگر آزاد شده و پیشرفت خواهم کرد.
#دانش_شادی
#۳۶۵روز_فرزانگی