آشفته همی روی بکوئی ای جان
میجوئی از آن گمشده خویش نشان

من دوش بدیدم کمرت را ز میان
هان تا نبری گمان بد بر دگران

#رباعی_مولانا

#الف

گویم که کیست روح‌افزا مرا
آنکس که بداد جان ز آغاز مرا

گه چشم مرا چو باز بر می‌بندد
گه بگشاید به صید چون باز مرا

#رباعی_مولانا

#گ