✍ بازتعریف فضای شهری
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
 
✅ #شهرها مجموعه ای از عناصر به هم پیوسته و ناپیوسته اند که در معماری هرکدام ماهیتی خاص و مستقل دارند که به آن عنصر معماری گویند. (مانند خانه، مدرسه، سینما و ...) این عناصر ویژگی هایی به شرح زیر دارند:

1⃣ استقلال هویتی و شخصیتی: 

هر #عنصر_معماری خصوصیتی مستقل و هویتی خاص با ویژگی های انحصاری دارد.

2⃣ قابلیت ایجاد یک مجموعه بهم پیوسته: 

عناصر #معماری_شهری در عین استقلال شخصیتی، قابلیت پیوستگی و ایفای نقش در یک مجموعه بزرگتر را نیز دارند.

3⃣ فضای شهری: 

برای ارتباط این عناصر بهم به یا یک فضای خاص دارای حد و مرز مشخص نیاز (با عنوان شهر) داریم.

4⃣ هنر طراحی شهری: 

طراحی فرم و معنا برای هریک از این عناصر باید صورت پذیرد و در نهایت اتصال آنها توسط هنر #طراحی_شهری، صورت می پذیرد.

✅ «فضاي شهري» از تلفيق #روابط_اجتماعي در بستر کالبدي، در زمينه معنايي و در راستاي عملکردهاي مورد نياز گروهی از انسان ها عینیت می یابد. فضای شهری در بستری تاریخی، علاوه بر دارا بودن همه عملکردهای متعارف (که در سایر محیط‌‌های شهری نیز عهده‌دار است)، ‌باید نقش خاص خود را در سطحی بالاتر و چند وجهی منطبق با ویژگی‌های یک بافت تاریخیِ دارای هویت ایفا نماید. بر این اساس در یک نگاه کلی فضای شهری پدیده ای سازمان یافته متشکل از دو مورد به شرح زیر است:
 
1⃣ اطلاعاتي که در صورت های مختلف فرم، عملکرد و معنا تجلي مي يابد.

2⃣ بستر شکل گيري و ارتقا زندگي اجتماعي يک جامعه که بيانگر فرهنگ و شيوه شهرنشيني يک تمدن مي باشد.
 
✅ فضای شهری از جمله مباحثی است که به دلیل اثرگذاری همه جانبۀ مطالعات آن بر ساخت، طراحی و شکل گیری #فضاهای_شهری و تاثیر کلیه موراد مرتبط با مباحث کالبدی و تجسمی ماهیت فرارشته ای دارد. فضاي شهري صرفاً عرصه میدان داری مدل ها و نظريه هاي اقتصادي و نظام هاي پولي و مالی نيست، بلکه مکان و هویت معنایی ویژه براي جريان يافتن زندگي روزمره و بستري مناسب براي تجارب متنوع و خلق خاطرات ماندگار برای شهر و #شهروندان است. متأسفانه در شهرهای ما اول ساختمان ها بنا می شوند و بعد آنچه باقی ماند فضای شهری محسوب می گردد.

✅ به بیان دیگر آن چه در شهرهای امروز ما وجود دارد نه #فضای_شهری که «فضاهایی خالي» محصول کنار هم قرار گرفتن بناها و تکه هايي باقي مانده از توده هايي هستند که کمتر معنا و مفهومي را به ذهن متبادر مي کنند. دورافتادگي فرهنگي، فاصله از اصول علمي و آکادميک ، دوری از پيشينه ارزشمند فضاها، کيفيت نازل زيبائي شناسی، توسعه شهري بدون در نظر داشتن جايگاه ويژه فضاي شهري در #زندگي_اجتماعي و تبعات منفي آن بر روحيه شهر و ... مسائلي هستند که معرف وضع موجود محسوب می شوند. در صورتي که محيط شهري فضايي مادي است با ابعاد اجتماعي و روان شناختي که باید همه این موارد در معماری شهری مورد توجه قرار گیرد.
 
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه‌شنبه ۲۱ دی ۱۴۰۰، شماره ۳۵۷۷
 
https://shahraranews.ir/fa/publication/content/12497/341424
 
 #تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com

@modiryar