✍ غرغروها به بهشت نمی روند
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ پذیرش اصل «وجود محدودیت‌ها» و آمادگی برای پذیرش آن ها، یعنی آمادگی برای #زندگی. این یک واقعیت مهم است که درک و عمل به آن اثرات فراوانی بر افزایش سطح مطلوبیت زندگی انسان دارد. دنیایی که ما در آن قرار داریم مالامال از محدودیت ها، کاستی ها، مشکلات، دردها، رنج ها، غم ها، بیماری ها و مصائب است. اگر آدمی بخواهد در برابر هر یک از این موارد خود را ببازد، غرولند کند، رفتار نامناسب از خود نشان دهد در سن پیری یکباره به خود می آید و می بیند هیچ لذتی از عمرش نبرده است در حالی که با وجود همه ی مواردی که ذکر شد زندگی کردن و نعمتِ حیات خود می تواند مواهب و شیرینی های زیادی به همراه داشته باشد.
✅ فقط کافی است که همواره در خاطر داشته باشیم که خلق نشده ایم گذران عمر کنیم، همه چیز وفق مراد ما باشد، آب در دلمان تکان نخورد. بلکه زندگی به تعبیری تلاش برای دستیابی به سطحی از پیشرفت مادی و معنوی است که حصول آن مستلزم مقابله و مبارزه با مشکلات فراوانی است. پس نباید برای هر کم و کاستی صدای فغان و ناله ی ما بلند شود و به زمین و زمان بد و بیراه بگوییم. ما آمده ایم هنرمندانه لحظه لحظه ی عمر خویش را قدر بدانیم و زمان را به نفع نیکی ها و مهربانی ها آراسته کنیم، برای خویشتن و جهانی که خلق شده ایم و سایر مخلوقات به سهم خود «ارزش_آفرینی کنیم و به خود و خلق خدا خیر برسانیم.
✅ بیشتر آن هایی که مکرر غر می زنند، با طعنه و کنایه صحبت می کنند و از زمین و زمان شکایت دارند به غلط می پندارند که سختی و رنج فقط برای آن هاست و دیگرانی که لبخندی به لب دارند حتماً هیچ سختی و کمبودی ندارند و بدین گونه «باطن» زندگی خویش را با «ظاهر» دیگران مقایسه و همواره #احساس_زیان و خسران می کنند. صرف ابراز ناخشنودی کردن سبب ایجاد حس منفی و کاهش امید و انگیزه انسان می شود حالا وقتی این مورد با عدم تلاش برای تغییر وضعیت نامطلوب همراه می شود دیگر از حس و حال آدمی چیزی باقی نمی ماند و زندگی در دنیای بی رنگ و بی حال لذتی نخواهد داشت. پس:
▪گام اول: «پذیرش» است که بدانیم این چالش ها طبیعت زندگی دنیایی است.
▪گام دوم: «تسلیم شدن» در برابر رضای الهی است. البته قاعدتاً باید به زیبایی تسلیم امر خدا شویم نه با اکراه و نارضایتی.
✅ وقتی انسان تمام هم و غم خویش را به کار گرفت اوضاع را به نحو دیگری سامان دهد و توفیقی حاصل نشد باید در برابر آنچه قسمت اوست هر چند هم که تلخ باشد تسلیم خواست خداوند شود. به صورتی که اولاً امید خویش را برای طی کردن مسیری جدید برای موفقیت از دست ندهد و ثانیاً این پذیرش بدون غر زدن و نق زدن باشد. نقطه مقابل تسلیم شدن «جزع کردن» است. اگر تسلیمِ محدودیت‌های به‌جا نشویم جزع می‌کنیم. #جزع_کردن یعنی دست و پا زدن بیهوده در مقابل محدودیت‌هایی که دیگر کاری از تو نمی‌آید. وقتی نتوانستی کاری انجام دهی، دیگر نباید بیخودی دست و پا بزنی.
✅ در روایات آمده است وقتی #امام_صادق(ع) داشتند فرزند خود را به خاک می‌سپردند، نجوای زیبایی با خداوند متعال داشتند. حضرت عرضه داشتند: «ای خدایی که فرزندان ما را از ما می‌گیری ولی محبت ما به تو زیادتر می‌شود؛ سُبْحَانَ مَنْ یَقْتُلُ أَوْلَادَنَا وَ لَا نَزْدَادُ لَهُ إِلَّا حُبّاً» و این نشان می‌دهد که حضرت به چه زیبایی در برابر آزمایش الهی یا مصیبتی که بر ایشان وارد شده است تسلیم خدا شده اند. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «إِنَّ الْانسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا» (معارج/ ۱۹) انسان خیلی موجود با ولعی آفریده شده است. یعنی وقتی که یک چیزی می‌خواهد، خیلی حرص و ولع دارد که به حتماً به آن برسد.
✅ بعد می‌فرماید: «إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا» (معارج/ ۲۰) انسان طبیعتاً (اگر خودش را تربیت نکند) این‌طوری است که وقتی یک شرّی به او می‌رسد جزع می‌کند و بدین گونه از زندگی خود نفعی نخواهد برد. اگر سعی و تلاش ما در زندگی با #صبر و #رضا و بدون «نق و «غر» باشد قطعاً هم توفیقاتی بیشتری خواهیم داشت و هم در طول عمر خود لذت بیشتری خواهیم برد.
🔺 منبع: #روزنامه_شهرآرا
🔻چهارشنبه، ۱۱ بهمن ماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۴۷
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ پذیرش اصل «وجود محدودیت‌ها» و آمادگی برای پذیرش آن ها، یعنی آمادگی برای #زندگی. این یک واقعیت مهم است که درک و عمل به آن اثرات فراوانی بر افزایش سطح مطلوبیت زندگی انسان دارد. دنیایی که ما در آن قرار داریم مالامال از محدودیت ها، کاستی ها، مشکلات، دردها، رنج ها، غم ها، بیماری ها و مصائب است. اگر آدمی بخواهد در برابر هر یک از این موارد خود را ببازد، غرولند کند، رفتار نامناسب از خود نشان دهد در سن پیری یکباره به خود می آید و می بیند هیچ لذتی از عمرش نبرده است در حالی که با وجود همه ی مواردی که ذکر شد زندگی کردن و نعمتِ حیات خود می تواند مواهب و شیرینی های زیادی به همراه داشته باشد.
✅ فقط کافی است که همواره در خاطر داشته باشیم که خلق نشده ایم گذران عمر کنیم، همه چیز وفق مراد ما باشد، آب در دلمان تکان نخورد. بلکه زندگی به تعبیری تلاش برای دستیابی به سطحی از پیشرفت مادی و معنوی است که حصول آن مستلزم مقابله و مبارزه با مشکلات فراوانی است. پس نباید برای هر کم و کاستی صدای فغان و ناله ی ما بلند شود و به زمین و زمان بد و بیراه بگوییم. ما آمده ایم هنرمندانه لحظه لحظه ی عمر خویش را قدر بدانیم و زمان را به نفع نیکی ها و مهربانی ها آراسته کنیم، برای خویشتن و جهانی که خلق شده ایم و سایر مخلوقات به سهم خود «ارزش_آفرینی کنیم و به خود و خلق خدا خیر برسانیم.
✅ بیشتر آن هایی که مکرر غر می زنند، با طعنه و کنایه صحبت می کنند و از زمین و زمان شکایت دارند به غلط می پندارند که سختی و رنج فقط برای آن هاست و دیگرانی که لبخندی به لب دارند حتماً هیچ سختی و کمبودی ندارند و بدین گونه «باطن» زندگی خویش را با «ظاهر» دیگران مقایسه و همواره #احساس_زیان و خسران می کنند. صرف ابراز ناخشنودی کردن سبب ایجاد حس منفی و کاهش امید و انگیزه انسان می شود حالا وقتی این مورد با عدم تلاش برای تغییر وضعیت نامطلوب همراه می شود دیگر از حس و حال آدمی چیزی باقی نمی ماند و زندگی در دنیای بی رنگ و بی حال لذتی نخواهد داشت. پس:
▪گام اول: «پذیرش» است که بدانیم این چالش ها طبیعت زندگی دنیایی است.
▪گام دوم: «تسلیم شدن» در برابر رضای الهی است. البته قاعدتاً باید به زیبایی تسلیم امر خدا شویم نه با اکراه و نارضایتی.
✅ وقتی انسان تمام هم و غم خویش را به کار گرفت اوضاع را به نحو دیگری سامان دهد و توفیقی حاصل نشد باید در برابر آنچه قسمت اوست هر چند هم که تلخ باشد تسلیم خواست خداوند شود. به صورتی که اولاً امید خویش را برای طی کردن مسیری جدید برای موفقیت از دست ندهد و ثانیاً این پذیرش بدون غر زدن و نق زدن باشد. نقطه مقابل تسلیم شدن «جزع کردن» است. اگر تسلیمِ محدودیت‌های به‌جا نشویم جزع می‌کنیم. #جزع_کردن یعنی دست و پا زدن بیهوده در مقابل محدودیت‌هایی که دیگر کاری از تو نمی‌آید. وقتی نتوانستی کاری انجام دهی، دیگر نباید بیخودی دست و پا بزنی.
✅ در روایات آمده است وقتی #امام_صادق(ع) داشتند فرزند خود را به خاک می‌سپردند، نجوای زیبایی با خداوند متعال داشتند. حضرت عرضه داشتند: «ای خدایی که فرزندان ما را از ما می‌گیری ولی محبت ما به تو زیادتر می‌شود؛ سُبْحَانَ مَنْ یَقْتُلُ أَوْلَادَنَا وَ لَا نَزْدَادُ لَهُ إِلَّا حُبّاً» و این نشان می‌دهد که حضرت به چه زیبایی در برابر آزمایش الهی یا مصیبتی که بر ایشان وارد شده است تسلیم خدا شده اند. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «إِنَّ الْانسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا» (معارج/ ۱۹) انسان خیلی موجود با ولعی آفریده شده است. یعنی وقتی که یک چیزی می‌خواهد، خیلی حرص و ولع دارد که به حتماً به آن برسد.
✅ بعد می‌فرماید: «إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا» (معارج/ ۲۰) انسان طبیعتاً (اگر خودش را تربیت نکند) این‌طوری است که وقتی یک شرّی به او می‌رسد جزع می‌کند و بدین گونه از زندگی خود نفعی نخواهد برد. اگر سعی و تلاش ما در زندگی با #صبر و #رضا و بدون «نق و «غر» باشد قطعاً هم توفیقاتی بیشتری خواهیم داشت و هم در طول عمر خود لذت بیشتری خواهیم برد.
🔺 منبع: #روزنامه_شهرآرا
🔻چهارشنبه، ۱۱ بهمن ماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۴۷
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ باور کنید خدا هست!
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ گویند عالمی بزرگ و #صاحب_کرامات را برای مجلس موعظه، ارشاد و علم آموزیِ مردم دعوت کردند تا خلق الناس از فیوضات کلامش پند گیرند و بر درجات علمی و اخلاقی خود بیافزایند. جمعیت پرشماری از ارادتمندان و مریدان وی در این جلسه حضور پیدا کردند، محترمانه پای منبر زانو زدند و مشتاقانه آماده شنیدن مواعظ وی شدند.
✅ ایشان با احترام و تجلیل مردم وارد جلسه شد و بعد از خوش و بش با جمع بر بلندای منبر نشست. بعد از یاد خدا و سلام و صلوات بر #پیامبر_اعظم(ص) و خاندان مطهر ایشان عالم جلیل القدر به مقدسات بسیاری سوگند یاد کرد و گفت: «ایها الناس باور کنید خدا هست»، دوباره چندین بار سوگند یاد کرد و ادامه داد: «باور کنید خدا می بینید» و باز بعد از چندین بار قسم خوردن افزود: «او نیکوکاران را به بهترین شکل پاداش می دهد و بدکاران در حق مردم را مجازات می کند»
✅ سپس مجدد به خدا و #اهل_بیت سلام داد و از منبر پایین آمد. سر و صدا و هیاهوی بسیاری در میان جمعیت به پا شد. بیشتر مردم با خود فکر کردند این جلسه بار معنایی و محتوایی خاصی نداشت و مجلس با عظمت و بزرگی که تشکیل داده بودند تا از کرامات معنوی و فضایل علمی عارف و عالمی بزرگ بهره بگیرند بسیار کوتاه و به ظاهر با ذکر چند جمله که از بدیهیات بود و بر همگان آشکار خیلی زود تمام شد.
✅ از این رو مردم گرداگر شیخ جمع شدند و #فلسفه این ماجرا را از او سئوال کرند. ایشان رو به جمع کرد و گفت: «شما ادعا دارید از آن چه من گفته ام با خبر بودید و به آن ایمان داشتید؟» همه پاسخ دادند آری! سخن تازه ای نبود. همه ی ما می دانیم و باور داریم خدا هست، می بینید و پاداش و جزا می دهد. ما آمده بودیم از منبع فیاض علم و معرفت شما بهره مند شویم که این گونه شد. شیخ مجدد و چند بار دیگر از آن ها با جملاتی در این رابطه و با همین مضمون اعتراف گرفت.
✅ سپس با صلابت و شدت کلام بیشتر بدون آن که در چشم احدی از مردم نگاه کند گفت: می دانید خدا هست و دروغ می گویید، خبر دارید خدا می بیند و حقوق یکدیگر را تضییع می کنید، حرام خدا را حلال می کنید و حلال خدا را حرام، چگونه #اعتقاد به معاد و روز حساب دارید در حالی که از خدا غافل هستید و در حق خود و یکدیگر ظلم و ستم روا می دارید؟
✅ من خواستم به شما هشدار بدهم که اخلاق، #انسانیت و تقوا تنها در زبان نیست و باید در ذهن و ضمیر، فکر و گفتار و کردار شما نمایان و در همه امورات زندگی تان جاری و ساری باشد. گویی بسیاری از ما در هیاهوی زندگی، خصوصاً اکنون که رسانه ها و شبکه های اجتماعی به صورت گسترده ای زندگی ما را فرا گرفته اند فراموش می کنیم خدا هست، می بیند و روزی باید پاسخگوی کردار و گفتار خویش باشیم. پس باید به خود بیاییم و کاری بکنیم قبل از آن که هیچ کاری از ما بر نمی آید!
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۲، شماره ۹۹۹
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ گویند عالمی بزرگ و #صاحب_کرامات را برای مجلس موعظه، ارشاد و علم آموزیِ مردم دعوت کردند تا خلق الناس از فیوضات کلامش پند گیرند و بر درجات علمی و اخلاقی خود بیافزایند. جمعیت پرشماری از ارادتمندان و مریدان وی در این جلسه حضور پیدا کردند، محترمانه پای منبر زانو زدند و مشتاقانه آماده شنیدن مواعظ وی شدند.
✅ ایشان با احترام و تجلیل مردم وارد جلسه شد و بعد از خوش و بش با جمع بر بلندای منبر نشست. بعد از یاد خدا و سلام و صلوات بر #پیامبر_اعظم(ص) و خاندان مطهر ایشان عالم جلیل القدر به مقدسات بسیاری سوگند یاد کرد و گفت: «ایها الناس باور کنید خدا هست»، دوباره چندین بار سوگند یاد کرد و ادامه داد: «باور کنید خدا می بینید» و باز بعد از چندین بار قسم خوردن افزود: «او نیکوکاران را به بهترین شکل پاداش می دهد و بدکاران در حق مردم را مجازات می کند»
✅ سپس مجدد به خدا و #اهل_بیت سلام داد و از منبر پایین آمد. سر و صدا و هیاهوی بسیاری در میان جمعیت به پا شد. بیشتر مردم با خود فکر کردند این جلسه بار معنایی و محتوایی خاصی نداشت و مجلس با عظمت و بزرگی که تشکیل داده بودند تا از کرامات معنوی و فضایل علمی عارف و عالمی بزرگ بهره بگیرند بسیار کوتاه و به ظاهر با ذکر چند جمله که از بدیهیات بود و بر همگان آشکار خیلی زود تمام شد.
✅ از این رو مردم گرداگر شیخ جمع شدند و #فلسفه این ماجرا را از او سئوال کرند. ایشان رو به جمع کرد و گفت: «شما ادعا دارید از آن چه من گفته ام با خبر بودید و به آن ایمان داشتید؟» همه پاسخ دادند آری! سخن تازه ای نبود. همه ی ما می دانیم و باور داریم خدا هست، می بینید و پاداش و جزا می دهد. ما آمده بودیم از منبع فیاض علم و معرفت شما بهره مند شویم که این گونه شد. شیخ مجدد و چند بار دیگر از آن ها با جملاتی در این رابطه و با همین مضمون اعتراف گرفت.
✅ سپس با صلابت و شدت کلام بیشتر بدون آن که در چشم احدی از مردم نگاه کند گفت: می دانید خدا هست و دروغ می گویید، خبر دارید خدا می بیند و حقوق یکدیگر را تضییع می کنید، حرام خدا را حلال می کنید و حلال خدا را حرام، چگونه #اعتقاد به معاد و روز حساب دارید در حالی که از خدا غافل هستید و در حق خود و یکدیگر ظلم و ستم روا می دارید؟
✅ من خواستم به شما هشدار بدهم که اخلاق، #انسانیت و تقوا تنها در زبان نیست و باید در ذهن و ضمیر، فکر و گفتار و کردار شما نمایان و در همه امورات زندگی تان جاری و ساری باشد. گویی بسیاری از ما در هیاهوی زندگی، خصوصاً اکنون که رسانه ها و شبکه های اجتماعی به صورت گسترده ای زندگی ما را فرا گرفته اند فراموش می کنیم خدا هست، می بیند و روزی باید پاسخگوی کردار و گفتار خویش باشیم. پس باید به خود بیاییم و کاری بکنیم قبل از آن که هیچ کاری از ما بر نمی آید!
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۲، شماره ۹۹۹
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ چه کسی گفته فردا مهم تر است؟
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ تلاش کنید، برنامه ریزی داشته باشید، #هدفمند زندگی کنید، امید و شادمانی خود را از دست ندهید، هر چه در چنته دارید رو کنید و برای رسیدن به اهداف و آرزوهایتان تلاش کنید و سر از پا نشناسید اما فراموش نکنید آنچه نقد است و قطعاً در اختیار شماست «اکنون» است و هیچ آینده ی قطعی و ضمانت شده ای برای احدی از مخلوقات خداوند وجود ندارد. فردای هیچ کس حتمی نیست پس امروز را دریابید که شاید فردا دیر باشد. انسان ها بین دو عدم در اسارت هستند. گذشته ای که پشت سر آن ها قرار دارد و جز خاطراتش هیچ اثری از آن باقی نمانده است و آینده ای که هنوز نیامده و هیچ کسی را از آن خبری نیست و تضمینی هم ندارد تا بدان برسد.
✅ پس باید دم را غنیمت شمرد و از لحظه به لحظه ی زمانی که در آن قرار داریم و فرصتی که خدای مهربان در اختیار ما قرار داده است بهره ببریم. قدر زمان حال را بدانید که گذشته برنمی‌گردد و آینده شاید هرگز نرسد و نیاید .بی شک خداوندی که امروز هم ما را از خواب بیدار کرده، به ما فرصت ادامه ی زندگی را داده، نعمت سلامتی را به ما ارزانی داشته است خود برای ما برنامه دارد، از ما حمایت می کند، روزی ما را مقدر و تضمین ساخته است و با دستی که بالای همه ی دست هاست در برابر همه ی مشکلات و دشمنی ها به ما یاری می رساند. پس دیگر چه باک از امواج متلاطم زندگی! باید توکل کرد و توسل داشت و با باور و یقین به سمت اهداف متعالی #زندگی حرکت کرد.
✅ برخی می دوند، حرص می خورند، خود را به زمین و آسمان می زنند برای رسیدن به آینده های دوردست که نه قطعی و حتمی است و نه قرار است که اتفاق خاصی در آن رخ بدهد. باور کنید «دور دست ها خبری نیست» و هر آنچه هست صرفاً اکنون است پس دم را قدر بدانید و #غم_فردا نخورید که خدای امروز ما فردا و فرداها هم زنده است، صدای ما را می شنود، از غم های ما خبر دارد و هر جا لازم باشد ما را یاری می رساند و دست نوازش بر سر ما می کشد. برخی انسان ها آن قدر کمال گرا و ایده آل گرا هستند و به رویاهای بزرگ و دور خود می اندیشند که امروز را از یاد می برند و فراموش می کنند این روزهایی که در آن هستیم جزء مهم و قطعی زندگی ماست و فرداهای دور دست هر چقدر هم مهم باشد حتمی نیست و معلوم نیست کدام یک از ما به آن می رسیم.
✅ اصلاً کی گفته فردا مهم تر است؟ مگر قرار است فرداها یا دور دست ها چه اتفاقی بیفتد که امروز را از رونق انداخته است؟ کمی دقیق به آن چه پیرامون شماست نگاه کنید، کمی نسبت به خلقت آدمی و عدم قطعیت های آن بیندیشید شاید بسیاری از رفتارهای شما نیاز به اصلاح داشته باشد. نباید آن قدر مقصد (هدف) مهم و حیاتی باشد که مسیر فراموش شود. باور کنید گاهی خود «مسیر» می تواند «هدف» خیلی خوبی برای افزایش مطلوبیت و لذّت بردن از زندگی باشد. مسیری که در آن قرار داریم جزئی حیاتی از زندگی ماست پس قدر بدانید و از آن لذّت ببرید که هیچ انسانی دوبار زندگی نمی کند. قدر دلخوشی های ساده زندگی خود را بدانید و شاکر نعمت های بزرگ «امنیت» و «سلامت» باشید که این نهایت #شادمانی در زندگانی است.
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻چهارشنبه، ۱۸ بهمن ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۰
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ تلاش کنید، برنامه ریزی داشته باشید، #هدفمند زندگی کنید، امید و شادمانی خود را از دست ندهید، هر چه در چنته دارید رو کنید و برای رسیدن به اهداف و آرزوهایتان تلاش کنید و سر از پا نشناسید اما فراموش نکنید آنچه نقد است و قطعاً در اختیار شماست «اکنون» است و هیچ آینده ی قطعی و ضمانت شده ای برای احدی از مخلوقات خداوند وجود ندارد. فردای هیچ کس حتمی نیست پس امروز را دریابید که شاید فردا دیر باشد. انسان ها بین دو عدم در اسارت هستند. گذشته ای که پشت سر آن ها قرار دارد و جز خاطراتش هیچ اثری از آن باقی نمانده است و آینده ای که هنوز نیامده و هیچ کسی را از آن خبری نیست و تضمینی هم ندارد تا بدان برسد.
✅ پس باید دم را غنیمت شمرد و از لحظه به لحظه ی زمانی که در آن قرار داریم و فرصتی که خدای مهربان در اختیار ما قرار داده است بهره ببریم. قدر زمان حال را بدانید که گذشته برنمی‌گردد و آینده شاید هرگز نرسد و نیاید .بی شک خداوندی که امروز هم ما را از خواب بیدار کرده، به ما فرصت ادامه ی زندگی را داده، نعمت سلامتی را به ما ارزانی داشته است خود برای ما برنامه دارد، از ما حمایت می کند، روزی ما را مقدر و تضمین ساخته است و با دستی که بالای همه ی دست هاست در برابر همه ی مشکلات و دشمنی ها به ما یاری می رساند. پس دیگر چه باک از امواج متلاطم زندگی! باید توکل کرد و توسل داشت و با باور و یقین به سمت اهداف متعالی #زندگی حرکت کرد.
✅ برخی می دوند، حرص می خورند، خود را به زمین و آسمان می زنند برای رسیدن به آینده های دوردست که نه قطعی و حتمی است و نه قرار است که اتفاق خاصی در آن رخ بدهد. باور کنید «دور دست ها خبری نیست» و هر آنچه هست صرفاً اکنون است پس دم را قدر بدانید و #غم_فردا نخورید که خدای امروز ما فردا و فرداها هم زنده است، صدای ما را می شنود، از غم های ما خبر دارد و هر جا لازم باشد ما را یاری می رساند و دست نوازش بر سر ما می کشد. برخی انسان ها آن قدر کمال گرا و ایده آل گرا هستند و به رویاهای بزرگ و دور خود می اندیشند که امروز را از یاد می برند و فراموش می کنند این روزهایی که در آن هستیم جزء مهم و قطعی زندگی ماست و فرداهای دور دست هر چقدر هم مهم باشد حتمی نیست و معلوم نیست کدام یک از ما به آن می رسیم.
✅ اصلاً کی گفته فردا مهم تر است؟ مگر قرار است فرداها یا دور دست ها چه اتفاقی بیفتد که امروز را از رونق انداخته است؟ کمی دقیق به آن چه پیرامون شماست نگاه کنید، کمی نسبت به خلقت آدمی و عدم قطعیت های آن بیندیشید شاید بسیاری از رفتارهای شما نیاز به اصلاح داشته باشد. نباید آن قدر مقصد (هدف) مهم و حیاتی باشد که مسیر فراموش شود. باور کنید گاهی خود «مسیر» می تواند «هدف» خیلی خوبی برای افزایش مطلوبیت و لذّت بردن از زندگی باشد. مسیری که در آن قرار داریم جزئی حیاتی از زندگی ماست پس قدر بدانید و از آن لذّت ببرید که هیچ انسانی دوبار زندگی نمی کند. قدر دلخوشی های ساده زندگی خود را بدانید و شاکر نعمت های بزرگ «امنیت» و «سلامت» باشید که این نهایت #شادمانی در زندگانی است.
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻چهارشنبه، ۱۸ بهمن ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۰
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ بهانه خلقت
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ تاریکی و ظلمت، شرک وکفر، جنگ و خونریزی، نابرابری و بی عدالتی، کینه و دشمنی و ... همه جا را فرا گرفته است. ارزش های اخلاقی حلقه مفقوده زندگی بشریت است. دختران حق زندگی ندارند و باید زنده به گور شوند ولی تعداد زیاد پسران نشانه خوبی برای هر خانواده است. با کوچکترین سوء تفاهمی جنگ های خونین و بی پایان رخ می دهد. اشرافی گری تنها ملاک #شایستگی است. سیاه پوستان برده هستند و نژاد پست تر و بردگان از حداقل حقوق اجتماعی بی بهره اند. شکنجه ضعیفان امری طبیعی است. اینها همه و همه تنها گوشه ای از ویژگی های دوره خاصی از تاریخ است؛ عصر جاهلیت.
✅ «محمد(ص)»؛ امین وحی، اشرفِ مخلوقات، خورشیدِ هدایت و بنده ی برگزیده ی خداوند در زمان و مکانی از تاریخ که تاریکی و گمراهی همه جا را فرا گرفته است توسط «ارحم الراحمین» برای نجات بشریت از آلودگی ها و گمراهی ها مبعوث می شود. طبق آیه ی شریفه ی قرآن، خداوند متعال بر انسان ها منت نهاده و رسولی را از بین خودشان به عنوان «رحمه للعالمین» برانگیخته است.
✅ این وجود نورانی و این کعبه ی آمالِ #سجایای_اخلاقی نه برای مردمان عصر خود بلکه برای تمامی دوران ها همچون خورشیدِ فروزان، هدایت گر، گرما بخش و بشارت دهنده است. هم او که شدیدترین دافعه ها را در مقابله ی با کافران و غاصبان و ظالمان دارد و در بین مومنان و صالحان و مردمان منشأ رحمت و الفت است. هرچند قرن ها از زمان بعثت پیامبر اعظم(ص) می گذرد اما انسان ها روز به روز بیشتر و بیشتر به آموزه های معنوی او و کتابی که بر قلب مطهرش نازل گردیده است احتیاج دارند.
✅ عالی ترین نمونه اخلاق و تربیت و والاترین الگوی کمالات انسانی برانگیخته می شود تا به مصداق آیه ی شریفه «و لکم فی رسول الله اسوه حسنه» اسوه ای حسنه، نعمت آفرینش را کامل نماید. امام علی علیه‌السلام در خطبه ۸۹ نهج البلاغه می فرماید: «خداوند او را در زمانی فرستاد که روزگاری بود پیامبری برانگیخته نشده بود و مردم در خوابی طولانی به سر می بردند و فتنه ها بالا گرفته و کارها پریشان شده بود، و آتش جنگ ها شعله می کشید،
✅ و دنیا بی فروغ و پر از مکر و فریب گشته، برگ های درخت زندگی به زردی گراییده و از به بار نشستن آن قطع امید شده بود» وجود شریف نبی اسلام که بهانه خلقت است فصل جدیدی در زندگی بشریت به وجود می آورد. تعالیم وسیع و گسترده آن حضرت همچو خورشید در شب های تاریک و ظلمانی تابید و انسانیت را احیا نمود. در روزگاری که #اشرافی_گری و تجملات ملاک ارزش انسان ها بود، زواید معیشت را از زندگی خود حذف نمودند و ساده و بی آلایش بودند.
✅ در دوره ای که دختران زنده به گور می شدند ایشان دختر اطهر خود را تکریم کردند و بر دستانش بوسه زدند. برادری و برابری را جایگزین برده داری و نژاد پرستی نمودند. خداپرستی و وحدانیت را جایگزین شرک و بت پرستی نمودند و قلب انسان ها را با نور خدا منور ساختند، جنگ های خونین و دراز مدت را به مودت و دوستی مبدل ساختند، در عصر بی سوادی و جهالت مردم را به کسب #علم و دانش توصیه می کردند؛ «حتی اگر در چین باشد» پیامبر اسلام (ص) ، برای همه عزیز و دوست داشتنی است و کماکان همچون خورشید تابان در آسمان انسانیت می درخشد.
✅ اینک؛ در #عصر_فرا_صنعتی و در هزاره سوم که پیشرفت های قابل توجهی در صنعت و فناوری بوجود آمده است نیز بشر درجاهلیت به سر می برد؛ «جاهلیت مضاعف ». جاهلیتی که به برکت! استعمار و استثمار اخلاقی و فرهنگی غرب به وجود آمده است. جاهلیتی که به واسطه زیاده خواهی و دنیا طلبی ایجاد شده است. امروز نیز ارزش های اخلاقی در جوامع مختلف رنگ باخته است. پس باید پیامبر رحمت و مهربانی دوباره باید گوشه چشمی به انسان ها بیندازند و حیات بخش اخلاق و کمال باشند.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۱۵ بهمن ۱۴۰۲، شماره ۴۱۵۰
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ تاریکی و ظلمت، شرک وکفر، جنگ و خونریزی، نابرابری و بی عدالتی، کینه و دشمنی و ... همه جا را فرا گرفته است. ارزش های اخلاقی حلقه مفقوده زندگی بشریت است. دختران حق زندگی ندارند و باید زنده به گور شوند ولی تعداد زیاد پسران نشانه خوبی برای هر خانواده است. با کوچکترین سوء تفاهمی جنگ های خونین و بی پایان رخ می دهد. اشرافی گری تنها ملاک #شایستگی است. سیاه پوستان برده هستند و نژاد پست تر و بردگان از حداقل حقوق اجتماعی بی بهره اند. شکنجه ضعیفان امری طبیعی است. اینها همه و همه تنها گوشه ای از ویژگی های دوره خاصی از تاریخ است؛ عصر جاهلیت.
✅ «محمد(ص)»؛ امین وحی، اشرفِ مخلوقات، خورشیدِ هدایت و بنده ی برگزیده ی خداوند در زمان و مکانی از تاریخ که تاریکی و گمراهی همه جا را فرا گرفته است توسط «ارحم الراحمین» برای نجات بشریت از آلودگی ها و گمراهی ها مبعوث می شود. طبق آیه ی شریفه ی قرآن، خداوند متعال بر انسان ها منت نهاده و رسولی را از بین خودشان به عنوان «رحمه للعالمین» برانگیخته است.
✅ این وجود نورانی و این کعبه ی آمالِ #سجایای_اخلاقی نه برای مردمان عصر خود بلکه برای تمامی دوران ها همچون خورشیدِ فروزان، هدایت گر، گرما بخش و بشارت دهنده است. هم او که شدیدترین دافعه ها را در مقابله ی با کافران و غاصبان و ظالمان دارد و در بین مومنان و صالحان و مردمان منشأ رحمت و الفت است. هرچند قرن ها از زمان بعثت پیامبر اعظم(ص) می گذرد اما انسان ها روز به روز بیشتر و بیشتر به آموزه های معنوی او و کتابی که بر قلب مطهرش نازل گردیده است احتیاج دارند.
✅ عالی ترین نمونه اخلاق و تربیت و والاترین الگوی کمالات انسانی برانگیخته می شود تا به مصداق آیه ی شریفه «و لکم فی رسول الله اسوه حسنه» اسوه ای حسنه، نعمت آفرینش را کامل نماید. امام علی علیه‌السلام در خطبه ۸۹ نهج البلاغه می فرماید: «خداوند او را در زمانی فرستاد که روزگاری بود پیامبری برانگیخته نشده بود و مردم در خوابی طولانی به سر می بردند و فتنه ها بالا گرفته و کارها پریشان شده بود، و آتش جنگ ها شعله می کشید،
✅ و دنیا بی فروغ و پر از مکر و فریب گشته، برگ های درخت زندگی به زردی گراییده و از به بار نشستن آن قطع امید شده بود» وجود شریف نبی اسلام که بهانه خلقت است فصل جدیدی در زندگی بشریت به وجود می آورد. تعالیم وسیع و گسترده آن حضرت همچو خورشید در شب های تاریک و ظلمانی تابید و انسانیت را احیا نمود. در روزگاری که #اشرافی_گری و تجملات ملاک ارزش انسان ها بود، زواید معیشت را از زندگی خود حذف نمودند و ساده و بی آلایش بودند.
✅ در دوره ای که دختران زنده به گور می شدند ایشان دختر اطهر خود را تکریم کردند و بر دستانش بوسه زدند. برادری و برابری را جایگزین برده داری و نژاد پرستی نمودند. خداپرستی و وحدانیت را جایگزین شرک و بت پرستی نمودند و قلب انسان ها را با نور خدا منور ساختند، جنگ های خونین و دراز مدت را به مودت و دوستی مبدل ساختند، در عصر بی سوادی و جهالت مردم را به کسب #علم و دانش توصیه می کردند؛ «حتی اگر در چین باشد» پیامبر اسلام (ص) ، برای همه عزیز و دوست داشتنی است و کماکان همچون خورشید تابان در آسمان انسانیت می درخشد.
✅ اینک؛ در #عصر_فرا_صنعتی و در هزاره سوم که پیشرفت های قابل توجهی در صنعت و فناوری بوجود آمده است نیز بشر درجاهلیت به سر می برد؛ «جاهلیت مضاعف ». جاهلیتی که به برکت! استعمار و استثمار اخلاقی و فرهنگی غرب به وجود آمده است. جاهلیتی که به واسطه زیاده خواهی و دنیا طلبی ایجاد شده است. امروز نیز ارزش های اخلاقی در جوامع مختلف رنگ باخته است. پس باید پیامبر رحمت و مهربانی دوباره باید گوشه چشمی به انسان ها بیندازند و حیات بخش اخلاق و کمال باشند.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۱۵ بهمن ۱۴۰۲، شماره ۴۱۵۰
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ مرکب شکیبایی
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ #انسان از بدو تولد تا زمان مرگ همواره با مصیبت ها، دردها، محدودیت ها، مشکلات، کمی ها و کاستی های فراوانی دست و پنجه نرم می کند و برای رسیدن به اهداف، آرمان ها و آرزوهایش با چالش های بسیاری روبرو می شود تا جایی که در نهایت بسیاری از خواسته هایش برآورده نمی شود و ناکام می ماند. این خصلت دنیا و زندگی آن است که با راحتی بیگانه است و آدمی را به شدت تحت فشار قرار می دهد.
✅ #علامه_طباطبایی در المیزان برای تفسیر آیه شریفه ی «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی کَبَدٍ» می فرماید: «انسان از آغاز زندگى حتى از آن لحظهاى که نطفه او در قرارگاه رحم واقع مىشود، مراحل زیادى از مشکلات و درد و رنج‌ها را طى مىکند تا متولد شود، و بعد از تولد در دوران طفولیت، و سپس جوانى، و از همه مشکل‌تر دوران پیرى، مواجه به انواع مشقّت‌ها و رنج‌ها است، و این است طبیعت زندگى دنیا، و انتظار غیر آن داشتن اشتباه است و این معنای آیه است که انسان را در سختی و دشواری آفریدیم.»
✅ پس فرزند آدم همواره متحمّل سختى و ناراحتى می‌شود تا از دنیا بیرون رود و در این میان به تعبیر #امیرالمومنین (ع): «هركه بر مركب شكيبايى نشيند، به خطّ پايان پيروزى رسد» و می تواند نهایتاً در زندگی آرامش و آسایش بیشتری داشته باشد. صبر در واقع بازداشتن نفس از اظهار بى قرارى و بی تابی در فراز و فرودهای زندگی است به گونه ای که آدمی از دایره منطق خارج نگردد و همواره رضای خداوند مهربان را در نظر داشته و شاکر او و نعمت ها و حکمت هایش باشد.
✅ شاید نتوان صفتی مهم‌تر از صبر و #شکیبایی در زندگی فردی و اجتماعی انسان یافت؛ چرا که وجود این صفت در انسان به معنای آن است که او خود را از خشم و عجله و واکنش‌های عصبی، احساسی و مانند آن، که موجب پشیمانی است، صیانت می‌کند. البته اگر واقع بینانه تر بخواهیم به این موضوع بپردازیم رسیدن به قدرت صبر و شکیبایی در طول زندگی به آسانی صورت نمی گیرد و مستلزم یک آمادگی ذهنی و روانی است که با تمرین و خویشتن داری در طول زمان در رفتار آدمی متجلی می شود و به عنوان یک خصلت و عادت در امور جاری انسان قرار می گیرد.
✅ بنا به فرموده #پیامبر_اکرم(ص) «کسی که صبر را با رضا و دعا جمع کرده باشد، خیر دنیا و آخرت را نصیب خود کرده است.» البته مبانی نظری و توصیه های اخلاقی و آموزه های دینی در این رابطه فراوان است که کمابیش همگان از آن آگاه هستند و یا حداقل شنیده اند. نکته مهم در این راستا کسب توانایی برای رسیدن به مقام صبر است که به راحتی محقق نمی شود. گاهی انسان از خود می پرسد مگر چند بار متولد می شوم یا چند بار فرصت زندگی دارم که در آن همواره باید درگیر حل و فصل مشکلات و سختی ها باشم و به ناچار بسیاری از آرزوهای خود را نادیده بگیرم؟
✅ این یک سئوال جدی و حق آدمی است که بداند به راستی این #فرصت_زندگی که می تواند شیرین و لذت بخش باشد چرا باید با این میزان درد و رنج عجین گردد و در بسیاری موارد ناکام بماند. شاید برای عارفان و زاهدان و بندگان برگزیده خداوند این مسائل به راحتی قابل درک و هضم باشد ولی انسان های عادی بعضاً در درک این واقعیت و پذیرش آن با چالش های زیادی مواجه اند که گاهی امیدواری و شادمانی آن ها را کاهش می دهد.
✅ قاعدتاً برای گذر از این تردیدها و مشکلات باید انسان علاوه بر مسائل مادی به عوالم روحی و فرامادی توجه بیشتری داشته باشد. در گام:
▪اول قبول کند این ها واقعیت #زندگی است و تغییری در آن ایجاد نخواهد شد.
▪دوم بپذیرد این #محدودیت_ها فراگیر است و هر چند نسبت آن برای افراد متفاوت است اما همگان درگیر آن هستند و
▪سوم این است که پرهیز از بی قراری و #حلاوت_شکیبایی و تلاش در مسیر اهداف را جایگزین تردیدهای بی نتیجه گرداند.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻شنبه ۲۸ بهمن ماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۵۸
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ #انسان از بدو تولد تا زمان مرگ همواره با مصیبت ها، دردها، محدودیت ها، مشکلات، کمی ها و کاستی های فراوانی دست و پنجه نرم می کند و برای رسیدن به اهداف، آرمان ها و آرزوهایش با چالش های بسیاری روبرو می شود تا جایی که در نهایت بسیاری از خواسته هایش برآورده نمی شود و ناکام می ماند. این خصلت دنیا و زندگی آن است که با راحتی بیگانه است و آدمی را به شدت تحت فشار قرار می دهد.
✅ #علامه_طباطبایی در المیزان برای تفسیر آیه شریفه ی «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی کَبَدٍ» می فرماید: «انسان از آغاز زندگى حتى از آن لحظهاى که نطفه او در قرارگاه رحم واقع مىشود، مراحل زیادى از مشکلات و درد و رنج‌ها را طى مىکند تا متولد شود، و بعد از تولد در دوران طفولیت، و سپس جوانى، و از همه مشکل‌تر دوران پیرى، مواجه به انواع مشقّت‌ها و رنج‌ها است، و این است طبیعت زندگى دنیا، و انتظار غیر آن داشتن اشتباه است و این معنای آیه است که انسان را در سختی و دشواری آفریدیم.»
✅ پس فرزند آدم همواره متحمّل سختى و ناراحتى می‌شود تا از دنیا بیرون رود و در این میان به تعبیر #امیرالمومنین (ع): «هركه بر مركب شكيبايى نشيند، به خطّ پايان پيروزى رسد» و می تواند نهایتاً در زندگی آرامش و آسایش بیشتری داشته باشد. صبر در واقع بازداشتن نفس از اظهار بى قرارى و بی تابی در فراز و فرودهای زندگی است به گونه ای که آدمی از دایره منطق خارج نگردد و همواره رضای خداوند مهربان را در نظر داشته و شاکر او و نعمت ها و حکمت هایش باشد.
✅ شاید نتوان صفتی مهم‌تر از صبر و #شکیبایی در زندگی فردی و اجتماعی انسان یافت؛ چرا که وجود این صفت در انسان به معنای آن است که او خود را از خشم و عجله و واکنش‌های عصبی، احساسی و مانند آن، که موجب پشیمانی است، صیانت می‌کند. البته اگر واقع بینانه تر بخواهیم به این موضوع بپردازیم رسیدن به قدرت صبر و شکیبایی در طول زندگی به آسانی صورت نمی گیرد و مستلزم یک آمادگی ذهنی و روانی است که با تمرین و خویشتن داری در طول زمان در رفتار آدمی متجلی می شود و به عنوان یک خصلت و عادت در امور جاری انسان قرار می گیرد.
✅ بنا به فرموده #پیامبر_اکرم(ص) «کسی که صبر را با رضا و دعا جمع کرده باشد، خیر دنیا و آخرت را نصیب خود کرده است.» البته مبانی نظری و توصیه های اخلاقی و آموزه های دینی در این رابطه فراوان است که کمابیش همگان از آن آگاه هستند و یا حداقل شنیده اند. نکته مهم در این راستا کسب توانایی برای رسیدن به مقام صبر است که به راحتی محقق نمی شود. گاهی انسان از خود می پرسد مگر چند بار متولد می شوم یا چند بار فرصت زندگی دارم که در آن همواره باید درگیر حل و فصل مشکلات و سختی ها باشم و به ناچار بسیاری از آرزوهای خود را نادیده بگیرم؟
✅ این یک سئوال جدی و حق آدمی است که بداند به راستی این #فرصت_زندگی که می تواند شیرین و لذت بخش باشد چرا باید با این میزان درد و رنج عجین گردد و در بسیاری موارد ناکام بماند. شاید برای عارفان و زاهدان و بندگان برگزیده خداوند این مسائل به راحتی قابل درک و هضم باشد ولی انسان های عادی بعضاً در درک این واقعیت و پذیرش آن با چالش های زیادی مواجه اند که گاهی امیدواری و شادمانی آن ها را کاهش می دهد.
✅ قاعدتاً برای گذر از این تردیدها و مشکلات باید انسان علاوه بر مسائل مادی به عوالم روحی و فرامادی توجه بیشتری داشته باشد. در گام:
▪اول قبول کند این ها واقعیت #زندگی است و تغییری در آن ایجاد نخواهد شد.
▪دوم بپذیرد این #محدودیت_ها فراگیر است و هر چند نسبت آن برای افراد متفاوت است اما همگان درگیر آن هستند و
▪سوم این است که پرهیز از بی قراری و #حلاوت_شکیبایی و تلاش در مسیر اهداف را جایگزین تردیدهای بی نتیجه گرداند.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻شنبه ۲۸ بهمن ماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۵۸
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ لباس تقوا
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ پوشیدن لباس آراسته، تمیز و مناسب یکی از علاقه مندی های انسان ها است. لباسی که بدن را می پوشاند و زیبا می گرداند. اما علاوه بر لباسی که بر تن انسان است روح آدمی نیز لباسی فاخر و آراسته می خواهد. #تقوا برای روح مانند خانه است برای زندگی و مانند جامه است برای تن. پس بدانید این برای شما بهتر است همان‌طور که قرآن کریم می‌فرماید: «وَلِبَاسُ التَّقْوَى ذَلِکَ خَیْر» که معنای آن چنین است: «و لباس تقوا نیکوترین جامه است». شاید اگر همین یک جمله از توصیه‌های شریف قرآن موردتوجه انسان‌ها قرار می‌گرفت بسیاری از انحرافات، اشتباهات، دشمنی‌ها و نابهنجاری‌های حیات بشری رخ نمی‌داد وزندگی آدمی بسیار سالم‌تر و لذت‌بخش‌تر بود.
✅ واقعیت تلخ #زندگی_امروز این است که در آن «اخلاق» حلقه‌ی مفقوده کارکرد نظام‌های بشری است و متاسفانه دربسیاری از مناسبات و تصمیمات انسان‌ها اخلاق رنگ‌باخته است و اصول آن رعایت نمی‌شود و یا اینکه کمتر موردتوجه قرار می‌گیرد. گاهی ناخودآگاه در مرور زمان انسان دچار غفلت می‌شود و فراموش می‌کند خدا و روز حسابی هست و باید برای یکایک رفتارهایش پاسخگو باشد. لذا تخت گاز می‌رود و هر جور منافعش اقتضا نماید رفتار می‌کند و بعد از مدتی بسیاری از اصول را کنار گذاشته و تنها به مطامع و مصالح شخصی و دنیوی خود می‌اندیشد. بدین گونه در ورطه‌ای هولناک از زندگی قرار می‌گیرد که شاید دنیای خود را آباد کند ولی نهایتاً برایش سودی نخواهد داشت و عاقبتی نامبارک در انتظارش خواهد بود.
✅ #خودسازی و برخورداری از آمادگی روحی در مواجهه با اتفاقات روز و پدیده‌های اجتماعی برای انسان اصل مهم و اساسی است. باید علاوه بر اینکه به‌سلامت جسمانی خود اهمیت می‌دهیم روح و روان خویشتن را نیز از پلیدی‌ها و هر آنچه ما را از مقام انسانی و اخلاقی دور می‌کند در امان نگه‌داریم. در جریان یک برنامه خودسازی باید به ابعاد مختلف پرداخت. اگرچه محور خودسازی فاصله گرفتن از «راحت» و «غفلت» است، اما گاهی این حرکت به پیگیری برنامه‌های معنوی و اصلاح صفات روحی می‌پردازد و گاهی به تنظیم فعالیت‌های رایج زندگی معطوف می‌شود. تقوا تنها رعایت حدود مسلمانی و دستورات شریعت نیست بلکه از آن بالاتر تقوا در معنای واقعی خود رعایت حدود انسانی و اخلاقی است.
✅ دقیقا همان‌جایی معنا پیدا می‌کند که انسان در معرض #تصمیم یا رفتاری قرار می‌گیرد که دوگانه خیر و شر است اگر در مدار رعایت حدود باشد و به‌بیان‌دیگر برمدار تقوا حرکت کند باعث سعادت خویشتن می‌شود و در غیر این صورت به همان میزان از مسیر منحرف خواهد شد. تقوا و پرهیزگاری یک فضیلت اخلاقی منحصربه‌فرد، کانون تمام خوبی‌ها و نیروی بازدارندۀ درونی است که ماشین وجود انسان را از سقوط در پرتگاه‌ها حفظ نموده و او را به سرمنزل مقصود می‌رساند. تقوا به قلعۀ مستحکمی ماند که انسان را از تاخت‌وتاز دشمنان داخلی یعنی هوا و هوسهای نامشروع نفسانی و شیطانی محفوظ میدارد و از اصابت تیرهای مسموم و ضربههای مهلک گناه به روح و روان او جلوگیری کرده و قلبش را مرکز تابش انوار الهی قرار می‌دهد.
✅ در #مسیر_زندگی شهوات و امیال و هوس ها وامیدهای کاذب و دروغین و لغزشهای فراوان وجود دارد. اینجاست که انسان باید دایما مراقب باشد مبادا روحش آسیب ببیند و این جز با بیداری و آگاهی و مراقبت دایم و مستمر امکان‌پذیر نیست. در دنیای مادی چون همه چیز فانی است پس ارزش آن محدود و محصور و پایان یافتنی است. پس لباس علم، شهرت، مقام، ثروت، خدمت و هر چیز دیگری از این جنس را از تن خارج کنید و لباس تقوا که همانا در نظر داشتن اخلاق و انسانیت است بر تن کنید و با آن لباس در مسیر علم، خدمت، شهرت و ... تلاش کنید. که همانا تلاش در هر مسیری که با لباس تقوا باشد گرفتار گژی و انحراف نخواهد بود و «ناب و خالص» دنیا و آخرت آدمی را ختم به خیر می گرداند.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۱ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۶۱
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ پوشیدن لباس آراسته، تمیز و مناسب یکی از علاقه مندی های انسان ها است. لباسی که بدن را می پوشاند و زیبا می گرداند. اما علاوه بر لباسی که بر تن انسان است روح آدمی نیز لباسی فاخر و آراسته می خواهد. #تقوا برای روح مانند خانه است برای زندگی و مانند جامه است برای تن. پس بدانید این برای شما بهتر است همان‌طور که قرآن کریم می‌فرماید: «وَلِبَاسُ التَّقْوَى ذَلِکَ خَیْر» که معنای آن چنین است: «و لباس تقوا نیکوترین جامه است». شاید اگر همین یک جمله از توصیه‌های شریف قرآن موردتوجه انسان‌ها قرار می‌گرفت بسیاری از انحرافات، اشتباهات، دشمنی‌ها و نابهنجاری‌های حیات بشری رخ نمی‌داد وزندگی آدمی بسیار سالم‌تر و لذت‌بخش‌تر بود.
✅ واقعیت تلخ #زندگی_امروز این است که در آن «اخلاق» حلقه‌ی مفقوده کارکرد نظام‌های بشری است و متاسفانه دربسیاری از مناسبات و تصمیمات انسان‌ها اخلاق رنگ‌باخته است و اصول آن رعایت نمی‌شود و یا اینکه کمتر موردتوجه قرار می‌گیرد. گاهی ناخودآگاه در مرور زمان انسان دچار غفلت می‌شود و فراموش می‌کند خدا و روز حسابی هست و باید برای یکایک رفتارهایش پاسخگو باشد. لذا تخت گاز می‌رود و هر جور منافعش اقتضا نماید رفتار می‌کند و بعد از مدتی بسیاری از اصول را کنار گذاشته و تنها به مطامع و مصالح شخصی و دنیوی خود می‌اندیشد. بدین گونه در ورطه‌ای هولناک از زندگی قرار می‌گیرد که شاید دنیای خود را آباد کند ولی نهایتاً برایش سودی نخواهد داشت و عاقبتی نامبارک در انتظارش خواهد بود.
✅ #خودسازی و برخورداری از آمادگی روحی در مواجهه با اتفاقات روز و پدیده‌های اجتماعی برای انسان اصل مهم و اساسی است. باید علاوه بر اینکه به‌سلامت جسمانی خود اهمیت می‌دهیم روح و روان خویشتن را نیز از پلیدی‌ها و هر آنچه ما را از مقام انسانی و اخلاقی دور می‌کند در امان نگه‌داریم. در جریان یک برنامه خودسازی باید به ابعاد مختلف پرداخت. اگرچه محور خودسازی فاصله گرفتن از «راحت» و «غفلت» است، اما گاهی این حرکت به پیگیری برنامه‌های معنوی و اصلاح صفات روحی می‌پردازد و گاهی به تنظیم فعالیت‌های رایج زندگی معطوف می‌شود. تقوا تنها رعایت حدود مسلمانی و دستورات شریعت نیست بلکه از آن بالاتر تقوا در معنای واقعی خود رعایت حدود انسانی و اخلاقی است.
✅ دقیقا همان‌جایی معنا پیدا می‌کند که انسان در معرض #تصمیم یا رفتاری قرار می‌گیرد که دوگانه خیر و شر است اگر در مدار رعایت حدود باشد و به‌بیان‌دیگر برمدار تقوا حرکت کند باعث سعادت خویشتن می‌شود و در غیر این صورت به همان میزان از مسیر منحرف خواهد شد. تقوا و پرهیزگاری یک فضیلت اخلاقی منحصربه‌فرد، کانون تمام خوبی‌ها و نیروی بازدارندۀ درونی است که ماشین وجود انسان را از سقوط در پرتگاه‌ها حفظ نموده و او را به سرمنزل مقصود می‌رساند. تقوا به قلعۀ مستحکمی ماند که انسان را از تاخت‌وتاز دشمنان داخلی یعنی هوا و هوسهای نامشروع نفسانی و شیطانی محفوظ میدارد و از اصابت تیرهای مسموم و ضربههای مهلک گناه به روح و روان او جلوگیری کرده و قلبش را مرکز تابش انوار الهی قرار می‌دهد.
✅ در #مسیر_زندگی شهوات و امیال و هوس ها وامیدهای کاذب و دروغین و لغزشهای فراوان وجود دارد. اینجاست که انسان باید دایما مراقب باشد مبادا روحش آسیب ببیند و این جز با بیداری و آگاهی و مراقبت دایم و مستمر امکان‌پذیر نیست. در دنیای مادی چون همه چیز فانی است پس ارزش آن محدود و محصور و پایان یافتنی است. پس لباس علم، شهرت، مقام، ثروت، خدمت و هر چیز دیگری از این جنس را از تن خارج کنید و لباس تقوا که همانا در نظر داشتن اخلاق و انسانیت است بر تن کنید و با آن لباس در مسیر علم، خدمت، شهرت و ... تلاش کنید. که همانا تلاش در هر مسیری که با لباس تقوا باشد گرفتار گژی و انحراف نخواهد بود و «ناب و خالص» دنیا و آخرت آدمی را ختم به خیر می گرداند.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۱ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۶۱
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ مهربان و محترم
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ سال هاست روانشناسان، جامعه شناسان، مردم شناسان و بسیاری از متخصصانی که در #علوم_گوناگون و مرتبط با حوزه های مختلف ارتباطات اجتماعی سخن می گویند یا اظهار نظر علمی دارند در تلاش هستند شیوه هایی از ارتباط میان مردم را ترسیم نموده یا ارائه دهند که بر اساس آن چالش ها به حداقل ممکن برسد و گرما و صمیمیت و روحیه همکاری، تعامل و تعاون بین گروه های مختلف تا حداکثر ممکن افزایش یابد.
✅ بر همین اساس طبق اصول مختلف علمی و تجربی توصیه ها و راهکارهایی ارائه می شود که نتیجه نهایی آن تحقق مواردی است که بدان اشاره گردید. اگر در این رابطه بین نظرات کارشناسان مختلف بررسی و کنکاشی داشته باشیم با وجود بسیاری تفاوت ها و اختلاف نظرهای طبیعی که در حوزه های نظری #رفتاری مشاهده می شود دو کلید واژه اصلی مورد توجه همه ی آن ها قرار دارد که به صورت فراگیر به آن اشاره می شود.
✅ به بیان ساده تر تقریباً اکثر آن ها دو نکته مهم را مورد توجه قرار داده و توصیه کرده اند که در ارتباط با دیگران باید «مهربان و محترم» باشید. البته این دو کلید واژه در نظام ارتباطی دارای تفسیر و چهاچوب هایی است که باید به صورت دقیق مورد توجه قرار گیرد. زمانی که می گوییم در ارتباط با مردم «مهربان» باشید بدین معناست که؛ آنچه برای خود می پسندید برای آن ها نیز محترم شمارید، آن چه باعث آزار دیگران می شود انجام ندهید، گذشت، صبر، پرهیز از حسد، روحیه کینه جویی و انتقام، دست و دلبازی و #روحیه_تعاون و تعامل مثبت از دیگر کلیدواژه های عملیاتی مهربانی با مردم است که باید مورد توجه قرار گیرد.
✅ اما هنگامی که توصیه می شود در #تعاملات_اجتماعی خود «محترم» باشید یعنی؛ حقوق دیگران را تضییع نکنید، حریم خصوصی آن ها را رعایت کنید، در امور اجتماعی و آنجایی که اولویت و نوبت مطرح می شود خود و عزیزانتان را از دیگران ارجح و برتر ندانید، در کار مردم جستجو و کنکاش نداشته باشید، هرگز دیگران را قضاوت نکنید، نظر خود را به دیگران تحمیل نکنید، در زمین با کبر و غرور قدم بر ندارید، حدود را رعایت کنید و به قوانین اجتماعی که روابط شما با مردم را تنظیم می کند احترام بگذارید.
✅ شاید در نگاه اول بسیاری از ما احساس کنیم این مسائل بدیهیاتی است که ما نسبت به آن آگاهی داریم اما وقتی کمی در رفتار، گفتار و ارتباطات خویش با مردم دقیق تر شویم در خواهیم یافت که مم توان موارد بسیاری را برشمرد که از دو اصل «مهربان و احترام» فاصله دارد. نگاه توأم با مهربانی و احترام با مردم سبب می شود انسان دلرحم و مردم دار باشد و هرگز به خود اجازه ندهد برای دستیابی به منافع یا لذت های شخصی و خانوادگی #حقوق_دیگران را تضییع نماید یا باعث آزار و رنجش آن ها شود. بدین صورت سلامت رفتاری و گفتاری در جامعه فراگیر می شود و انسان ها از دست و زبان یکدیگر آسیب نیم بینند.
✅ #رفتار_محبّت_آمیز و محترم با دیگران در اختیار انسان است و او می تواند بی آن که نسبت به دیگری احساسات مثبت قلبی داشته باشد، با او مهربانی کند. انسان موجودی است اجتماعی که علاقه به زندگی توام با رفاقت و دوستی و انس با دیگران یکی از ضرورت های سازمان وجودی او یا به بیان دیگر فطرت است. همچنین حس خوب احترام گذاشتن و مورد احترام قرار گرفتن، دقیقاً حس آرامش همان لحظه‌ای است که به محض ورودتان به یک مکان، افراد حاضر در آنجا همه تلاش‌شان را می‌کنند تا نظرتان را جلب کنند. مانند زمانی که حرف‌هایتان شنیده می‌شود و از لمس حس طلایی عزت و احترام لذت می برید.
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۳ اسفند ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۲
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modirya
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ سال هاست روانشناسان، جامعه شناسان، مردم شناسان و بسیاری از متخصصانی که در #علوم_گوناگون و مرتبط با حوزه های مختلف ارتباطات اجتماعی سخن می گویند یا اظهار نظر علمی دارند در تلاش هستند شیوه هایی از ارتباط میان مردم را ترسیم نموده یا ارائه دهند که بر اساس آن چالش ها به حداقل ممکن برسد و گرما و صمیمیت و روحیه همکاری، تعامل و تعاون بین گروه های مختلف تا حداکثر ممکن افزایش یابد.
✅ بر همین اساس طبق اصول مختلف علمی و تجربی توصیه ها و راهکارهایی ارائه می شود که نتیجه نهایی آن تحقق مواردی است که بدان اشاره گردید. اگر در این رابطه بین نظرات کارشناسان مختلف بررسی و کنکاشی داشته باشیم با وجود بسیاری تفاوت ها و اختلاف نظرهای طبیعی که در حوزه های نظری #رفتاری مشاهده می شود دو کلید واژه اصلی مورد توجه همه ی آن ها قرار دارد که به صورت فراگیر به آن اشاره می شود.
✅ به بیان ساده تر تقریباً اکثر آن ها دو نکته مهم را مورد توجه قرار داده و توصیه کرده اند که در ارتباط با دیگران باید «مهربان و محترم» باشید. البته این دو کلید واژه در نظام ارتباطی دارای تفسیر و چهاچوب هایی است که باید به صورت دقیق مورد توجه قرار گیرد. زمانی که می گوییم در ارتباط با مردم «مهربان» باشید بدین معناست که؛ آنچه برای خود می پسندید برای آن ها نیز محترم شمارید، آن چه باعث آزار دیگران می شود انجام ندهید، گذشت، صبر، پرهیز از حسد، روحیه کینه جویی و انتقام، دست و دلبازی و #روحیه_تعاون و تعامل مثبت از دیگر کلیدواژه های عملیاتی مهربانی با مردم است که باید مورد توجه قرار گیرد.
✅ اما هنگامی که توصیه می شود در #تعاملات_اجتماعی خود «محترم» باشید یعنی؛ حقوق دیگران را تضییع نکنید، حریم خصوصی آن ها را رعایت کنید، در امور اجتماعی و آنجایی که اولویت و نوبت مطرح می شود خود و عزیزانتان را از دیگران ارجح و برتر ندانید، در کار مردم جستجو و کنکاش نداشته باشید، هرگز دیگران را قضاوت نکنید، نظر خود را به دیگران تحمیل نکنید، در زمین با کبر و غرور قدم بر ندارید، حدود را رعایت کنید و به قوانین اجتماعی که روابط شما با مردم را تنظیم می کند احترام بگذارید.
✅ شاید در نگاه اول بسیاری از ما احساس کنیم این مسائل بدیهیاتی است که ما نسبت به آن آگاهی داریم اما وقتی کمی در رفتار، گفتار و ارتباطات خویش با مردم دقیق تر شویم در خواهیم یافت که مم توان موارد بسیاری را برشمرد که از دو اصل «مهربان و احترام» فاصله دارد. نگاه توأم با مهربانی و احترام با مردم سبب می شود انسان دلرحم و مردم دار باشد و هرگز به خود اجازه ندهد برای دستیابی به منافع یا لذت های شخصی و خانوادگی #حقوق_دیگران را تضییع نماید یا باعث آزار و رنجش آن ها شود. بدین صورت سلامت رفتاری و گفتاری در جامعه فراگیر می شود و انسان ها از دست و زبان یکدیگر آسیب نیم بینند.
✅ #رفتار_محبّت_آمیز و محترم با دیگران در اختیار انسان است و او می تواند بی آن که نسبت به دیگری احساسات مثبت قلبی داشته باشد، با او مهربانی کند. انسان موجودی است اجتماعی که علاقه به زندگی توام با رفاقت و دوستی و انس با دیگران یکی از ضرورت های سازمان وجودی او یا به بیان دیگر فطرت است. همچنین حس خوب احترام گذاشتن و مورد احترام قرار گرفتن، دقیقاً حس آرامش همان لحظه‌ای است که به محض ورودتان به یک مکان، افراد حاضر در آنجا همه تلاش‌شان را می‌کنند تا نظرتان را جلب کنند. مانند زمانی که حرف‌هایتان شنیده می‌شود و از لمس حس طلایی عزت و احترام لذت می برید.
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۳ اسفند ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۲
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modirya
✍ وعده خویشتن وفا فرما
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ یکی از مسائلی که در میزان #اعتماد مردم نسبت به مسئولین و همچنین ایجاد انگیزه در آن ها جهت مشارکت در اداره امور کشور به صورت عام و حضور در انتخابات به صورت خاص اثرگذار است موضوع نحوه «وعده دادن» و میزان عمل به آن است. شاید به جرأت بتوان گفت در نظام های سیاسی زمانی اعتبار مدیران و یا اعتماد مردم به آن ها آسیب می بیند که در عمل به وعده هایی که قبل از پذیرش مسئولیت یا در حین آن داده اند سهل انگاری کنند یا به تعبیر عامیانه «خُلف وعده» نمایند.
✅ علاوه بر اثر #اجتماعی این موضوع در آموزه های دینی و اخلاقی ما نیز این امر بسیار مهم و محترم شمرده شده است تا جایی که پیامبر اعظم(ص) می فرمایند: « هر كس به خدا و روز قيامت ايمان دارد، هرگاه وعده مى دهد بايد وفا كند.» سلامت رفتاری در وعده دادن خصوصاً در ایام تبلیغات انتخاباتی از چند جهت باید مورد توجه قرار گیرد؛
▪اول اینکه فرد موظف است صرفاً راجع به موضوع یا موضوعاتی به مردم تعهد و به بیان ساده تر قول دهد که در چهارچوب اختیارات و صلاحیت های وی قرار دارد. به عنوان مثال کسی که قرار است در کرسی مجلس شورای اسلامی در فرایند تقنین حضور پیدا کند به دلیل آن که از نظر قانونی حق ورود به حوزه های اجرایی را ندارد نباید در این عرصه ها به مردم قولی بدهد که در این صورت خلاف #سلامت_رفتاری و گفتاری عمل کرده است.
▪دوم فرد هنگامی که با مردم صحبت می کند و می خواهد ضمانت انجام کاری را برای آن ها تعهد نماید باید در آن زمان به صورت واقعی و جدی نیت و همت عمل به وعده ی خویش را داشته باشد. یعنی هم در ذهن و ضمیر خود و هم در عزم و اراده نسبت به کاری که می گوید ایمان داشته باشد و #تصمیم انجام آن را به بهترین شکل ممکن گرفته باشد.
▪سوم گاهی انسان در زمینه خاصی بر اساس شرایط موجود و پیش بینی های ذهنی که برای آینده دارد به فرد یا افرادی قولی می دهد که بعداً ممکن است به دلیل #تغییر شرایط یا اتفاقات محیطی تحقق آن امکان نداشته باشد. در این حالت فرد برای حفظ اعتماد عمومی و همچنین در جهت سلامت رفتاری باید موضوع را به صورت شفاف، مستقیم و محترم با مردم در میان گذارد و به دلیل آن چه سبب عدم تحقق وعده ی او می شود رسماً عذرخواهی و دلجویی نماید.
✅ هر چند آن چه گفته شد از موارد بدیهی و در ظاهر کلیشه و ساده به نظر می رسد اما متأسفانه در سال های اخیر در جریان های مدیریتی کشور با ساده انگاری و #تساهل و تسامح در مورد آن فرهنگ های بعضاً نادرستی در این زمینه ایجاد شده است. تا آن جا که برخی در ایام تبلیغات انتخاباتی احساس می کنند دادن وعده های کلان و حتی بی اساس جزیی از طبیعت روندهای تبلیغاتی است که الزام عملی خاصی در ارتباط با آن برای آینده وجود ندارد.
✅ این نگاه غلط سبب می شود هم وجهه آن فرد آسیب ببیند و هم نظام #مدیریت کشور دچار خدشه گردد. نباید فراموش کنیم که جایگاه های مدیریتی در واقع مقام و منصب مادی نیستند (یعنی نباید باشند) که عده ای برای به دست آوردن آن به هر کاری متوسل می شوند. در حقیقت این جایگاه ها مقام نیستند بلکه مسئولیت هایی جدی و خطیر هستند که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم سطح کیفی زندگی مردم و آینده عزیزان و فرزندان آن ها را تحت تأثیر قرار می دهد.
✅ پس نگاه دینی و اخلاقی اقتضا می کند تنها کسانی در این جایگاه ها قرار گیرند و یا داوطلب آن باشند که در خود این شرایط و صلاحیت را مشاهده می کنند. البته بخش دیگر این مسأله که قابل توجه است دقت مردم در گزینش افراد و مشارکت آن هاست که می تواند از ورود افراد فاقد صلاحیت به #مناصب_کلیدی به صورت نسبی پیشگیری نماید.
🔺وعده ای گر دهی به درویشی
🔻وعده خویشتن وفا فرما
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۸ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۶۶
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ یکی از مسائلی که در میزان #اعتماد مردم نسبت به مسئولین و همچنین ایجاد انگیزه در آن ها جهت مشارکت در اداره امور کشور به صورت عام و حضور در انتخابات به صورت خاص اثرگذار است موضوع نحوه «وعده دادن» و میزان عمل به آن است. شاید به جرأت بتوان گفت در نظام های سیاسی زمانی اعتبار مدیران و یا اعتماد مردم به آن ها آسیب می بیند که در عمل به وعده هایی که قبل از پذیرش مسئولیت یا در حین آن داده اند سهل انگاری کنند یا به تعبیر عامیانه «خُلف وعده» نمایند.
✅ علاوه بر اثر #اجتماعی این موضوع در آموزه های دینی و اخلاقی ما نیز این امر بسیار مهم و محترم شمرده شده است تا جایی که پیامبر اعظم(ص) می فرمایند: « هر كس به خدا و روز قيامت ايمان دارد، هرگاه وعده مى دهد بايد وفا كند.» سلامت رفتاری در وعده دادن خصوصاً در ایام تبلیغات انتخاباتی از چند جهت باید مورد توجه قرار گیرد؛
▪اول اینکه فرد موظف است صرفاً راجع به موضوع یا موضوعاتی به مردم تعهد و به بیان ساده تر قول دهد که در چهارچوب اختیارات و صلاحیت های وی قرار دارد. به عنوان مثال کسی که قرار است در کرسی مجلس شورای اسلامی در فرایند تقنین حضور پیدا کند به دلیل آن که از نظر قانونی حق ورود به حوزه های اجرایی را ندارد نباید در این عرصه ها به مردم قولی بدهد که در این صورت خلاف #سلامت_رفتاری و گفتاری عمل کرده است.
▪دوم فرد هنگامی که با مردم صحبت می کند و می خواهد ضمانت انجام کاری را برای آن ها تعهد نماید باید در آن زمان به صورت واقعی و جدی نیت و همت عمل به وعده ی خویش را داشته باشد. یعنی هم در ذهن و ضمیر خود و هم در عزم و اراده نسبت به کاری که می گوید ایمان داشته باشد و #تصمیم انجام آن را به بهترین شکل ممکن گرفته باشد.
▪سوم گاهی انسان در زمینه خاصی بر اساس شرایط موجود و پیش بینی های ذهنی که برای آینده دارد به فرد یا افرادی قولی می دهد که بعداً ممکن است به دلیل #تغییر شرایط یا اتفاقات محیطی تحقق آن امکان نداشته باشد. در این حالت فرد برای حفظ اعتماد عمومی و همچنین در جهت سلامت رفتاری باید موضوع را به صورت شفاف، مستقیم و محترم با مردم در میان گذارد و به دلیل آن چه سبب عدم تحقق وعده ی او می شود رسماً عذرخواهی و دلجویی نماید.
✅ هر چند آن چه گفته شد از موارد بدیهی و در ظاهر کلیشه و ساده به نظر می رسد اما متأسفانه در سال های اخیر در جریان های مدیریتی کشور با ساده انگاری و #تساهل و تسامح در مورد آن فرهنگ های بعضاً نادرستی در این زمینه ایجاد شده است. تا آن جا که برخی در ایام تبلیغات انتخاباتی احساس می کنند دادن وعده های کلان و حتی بی اساس جزیی از طبیعت روندهای تبلیغاتی است که الزام عملی خاصی در ارتباط با آن برای آینده وجود ندارد.
✅ این نگاه غلط سبب می شود هم وجهه آن فرد آسیب ببیند و هم نظام #مدیریت کشور دچار خدشه گردد. نباید فراموش کنیم که جایگاه های مدیریتی در واقع مقام و منصب مادی نیستند (یعنی نباید باشند) که عده ای برای به دست آوردن آن به هر کاری متوسل می شوند. در حقیقت این جایگاه ها مقام نیستند بلکه مسئولیت هایی جدی و خطیر هستند که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم سطح کیفی زندگی مردم و آینده عزیزان و فرزندان آن ها را تحت تأثیر قرار می دهد.
✅ پس نگاه دینی و اخلاقی اقتضا می کند تنها کسانی در این جایگاه ها قرار گیرند و یا داوطلب آن باشند که در خود این شرایط و صلاحیت را مشاهده می کنند. البته بخش دیگر این مسأله که قابل توجه است دقت مردم در گزینش افراد و مشارکت آن هاست که می تواند از ورود افراد فاقد صلاحیت به #مناصب_کلیدی به صورت نسبی پیشگیری نماید.
🔺وعده ای گر دهی به درویشی
🔻وعده خویشتن وفا فرما
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۸ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۶۶
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ مدارار و مداوا
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ همه ی ما در #زندگی زخم ها، دردها و رنج های پرشماری داریم که برخی از آن ها را به احدی نمی توانیم بگوییم و در مقابله با آن ها فقط خودمان هستیم و خودمان. البته عقل سلیم حکم می تواند تا امکان و مصلحت ایجاب می کند آدمی مسائلش را با کسی در میان نگذارد و در صورت امکان به صورت شخصی از چالش های زندگی گذر کند.
✅ امری که هر چند قاعده ای مهم در طول #حیات است اما قطعاً استثنائاتی دارد که نباید از آن غافل شد. به بیان دیگر در مواردی نه امکان مقابله انفرادی با چالش ها وجود دارد و نه اصلاً چنین کاری به مصلحت است. با این وجود به شخصه معتقدم انسان تا جایی که امکان دارد نباید از کمی ها و کاستی ها و مشکلاتی که در زندگی دارد با کسی سخن بگوید چون در زمانه ی حاضر نه تنها کسی کمکی نمی کند بلکه سبب می شود نگاه دیگران به انسان عوض شود و در حالت بدتر از نقطه ضعف های او سواستفاده کنند.
✅ علاوه بر این انسان هایی در #زندگی ما هستند که شاید به دلایلی شخصی یا محیطی و یا حتی به خاطر جنس خاصی از وابستگی نَسَبی یا سَبَبی نتوانیم آن ها را برای همیشه از زندگی خویش کنار بگذاریم و مجبور باشیم روزگار را با آن ها به سر کنیم. در این حالت برای کسب آرامش و آسایش نسبی در زندگی دو کلید واژه ی مهم وجود دارد که اگر مورد توجه قرار گرفته و در فرایندهای جاری زندگی عملیاتی گردند قطعاً حال انسان را بهبود می بخشد؛ «مدارا و مداوا».
✅ #مدارا در لغت یعنی: اعتدال، تسامح، سعه صدر، مماشات، میانه روی، سازش، ملایمت، رفق کردن، مهربانی، نرمی، بردباری و تحمل. هریک از این معانی خود پیامی آرامش بخش و امیدآفرین دارند. اگر انسان بتواند این مهم را در زندگی خویش تحقق بخشد قطعاً به آسایش دوگیتی خواهد رسید. آن چنان که حضرت حافظ می فرماید:
🔺 «آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
🔻 با دوستان مروت با دشمنان مدارا»
✅ در عین حال #مدارا به طور قطع تنها راه چاره نیست. از این رو می توان در طول مسیر زندگی و یا در فرایند ارتباط با دیگران و همچنین مواجهه با مشکلات، بیماری ها، سختی ها و کاستی ها علاوه بر مدارا کردن به همان معانی که ذکر شد زخم های خویش که روح و جان ما را آزار می دهند «مداوا» کنیم. بدین معنا که تلاش حداکثری در پیدا کردن علاجی برای درمان و بهبود خویشتن و مسائل و چالش هایی که با آن ها مواجه هستیم داشته باشیم.
✅ به هر حال فراز و فرود #زندگانی امری همگانی است. یک روز دنیا با ماست و روزی دیگر بر ماست. پس باید همواره آمادگی و آگاهی لازم برای گذر از بزنگاه ها و نقاط سخت زندگی خویش را داشته باشیم. در غیر این صورت خیلی زود در ورطه ی ناامیدی و ناتوانی غرق خواهیم شد و بدون آن که از زمان، عمر و نعماتی که خداوند در اختیار ما قرار داده باشد بهره ای ببریم ناکام می مانیم.
✅ البته یک اصل مهم در این رابطه وجود دارد که هر یک از این دو واژه بدون دیگری ممکن است در زمان کوتاهی اوضاع را بهتر کند اما بدون شک در طولانی مدت راهکار کامل و جامعی نیست. #مدارا_کردن بدون مداوای زخم ها همانند نادیده گرفتن صورت مسأله است و تلاش در مداوا بدون مدارا امری است که سبب شکنندگی انسان، کاهش مطلوبیت زندگی و نهایتاً عدم موفقیت خواهد شد.
✅ مدارا کردن با مردم و مشکلات زمانه و زندگی، سرآمد #حکمت و از بهترین کارها است که اگر با مداوای زخم ها و درمان های روحی و جسمی همراه شود عاقبت بهتری برای انسان رقم خواهد زد.
🔺 منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻 پنجشنبه ۱۰ اسفند ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۳
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ همه ی ما در #زندگی زخم ها، دردها و رنج های پرشماری داریم که برخی از آن ها را به احدی نمی توانیم بگوییم و در مقابله با آن ها فقط خودمان هستیم و خودمان. البته عقل سلیم حکم می تواند تا امکان و مصلحت ایجاب می کند آدمی مسائلش را با کسی در میان نگذارد و در صورت امکان به صورت شخصی از چالش های زندگی گذر کند.
✅ امری که هر چند قاعده ای مهم در طول #حیات است اما قطعاً استثنائاتی دارد که نباید از آن غافل شد. به بیان دیگر در مواردی نه امکان مقابله انفرادی با چالش ها وجود دارد و نه اصلاً چنین کاری به مصلحت است. با این وجود به شخصه معتقدم انسان تا جایی که امکان دارد نباید از کمی ها و کاستی ها و مشکلاتی که در زندگی دارد با کسی سخن بگوید چون در زمانه ی حاضر نه تنها کسی کمکی نمی کند بلکه سبب می شود نگاه دیگران به انسان عوض شود و در حالت بدتر از نقطه ضعف های او سواستفاده کنند.
✅ علاوه بر این انسان هایی در #زندگی ما هستند که شاید به دلایلی شخصی یا محیطی و یا حتی به خاطر جنس خاصی از وابستگی نَسَبی یا سَبَبی نتوانیم آن ها را برای همیشه از زندگی خویش کنار بگذاریم و مجبور باشیم روزگار را با آن ها به سر کنیم. در این حالت برای کسب آرامش و آسایش نسبی در زندگی دو کلید واژه ی مهم وجود دارد که اگر مورد توجه قرار گرفته و در فرایندهای جاری زندگی عملیاتی گردند قطعاً حال انسان را بهبود می بخشد؛ «مدارا و مداوا».
✅ #مدارا در لغت یعنی: اعتدال، تسامح، سعه صدر، مماشات، میانه روی، سازش، ملایمت، رفق کردن، مهربانی، نرمی، بردباری و تحمل. هریک از این معانی خود پیامی آرامش بخش و امیدآفرین دارند. اگر انسان بتواند این مهم را در زندگی خویش تحقق بخشد قطعاً به آسایش دوگیتی خواهد رسید. آن چنان که حضرت حافظ می فرماید:
🔺 «آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
🔻 با دوستان مروت با دشمنان مدارا»
✅ در عین حال #مدارا به طور قطع تنها راه چاره نیست. از این رو می توان در طول مسیر زندگی و یا در فرایند ارتباط با دیگران و همچنین مواجهه با مشکلات، بیماری ها، سختی ها و کاستی ها علاوه بر مدارا کردن به همان معانی که ذکر شد زخم های خویش که روح و جان ما را آزار می دهند «مداوا» کنیم. بدین معنا که تلاش حداکثری در پیدا کردن علاجی برای درمان و بهبود خویشتن و مسائل و چالش هایی که با آن ها مواجه هستیم داشته باشیم.
✅ به هر حال فراز و فرود #زندگانی امری همگانی است. یک روز دنیا با ماست و روزی دیگر بر ماست. پس باید همواره آمادگی و آگاهی لازم برای گذر از بزنگاه ها و نقاط سخت زندگی خویش را داشته باشیم. در غیر این صورت خیلی زود در ورطه ی ناامیدی و ناتوانی غرق خواهیم شد و بدون آن که از زمان، عمر و نعماتی که خداوند در اختیار ما قرار داده باشد بهره ای ببریم ناکام می مانیم.
✅ البته یک اصل مهم در این رابطه وجود دارد که هر یک از این دو واژه بدون دیگری ممکن است در زمان کوتاهی اوضاع را بهتر کند اما بدون شک در طولانی مدت راهکار کامل و جامعی نیست. #مدارا_کردن بدون مداوای زخم ها همانند نادیده گرفتن صورت مسأله است و تلاش در مداوا بدون مدارا امری است که سبب شکنندگی انسان، کاهش مطلوبیت زندگی و نهایتاً عدم موفقیت خواهد شد.
✅ مدارا کردن با مردم و مشکلات زمانه و زندگی، سرآمد #حکمت و از بهترین کارها است که اگر با مداوای زخم ها و درمان های روحی و جسمی همراه شود عاقبت بهتری برای انسان رقم خواهد زد.
🔺 منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻 پنجشنبه ۱۰ اسفند ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۳
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ این موضوع بسیار مهم است
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ شاید اگر دو دهه قبل فردی عنوان می کرد روزی فرا خواهد رسید که مردم از حال و روز خواهر، برادر، خاله، عمو، دایی، عمه یا حتی پدر و مادر خود روزها، هفته ها، ماه ها و حتی چند سال بی خبر می ماند کسی باور نمی کرد و به این ادعا می خندید. آن قدر رفت و آمدها گسترده و پرتکرار بود و بین خانواده ها روحیه مودت، دوستی و کمک و #همدلی به صورت چشمگیر وجود داشت که کسی شرایطی که در آن به سر می بریم را هرگز باور نمی کرد.
✅ از حال #خانواده و فامیل با خبر بودن و به آن ها محبت کردن و یاری رساندن که در ادبیات دینی ما از آن به عنوان «صله رحم» یاد می شود آن چنان اهمیتی دارد که پیامبر اسلام فرمود: «صله أرحام خود کنید حتی اینکه سلام کردن باشد» همچنین در سوره مبارکه بقره آمده است: «و کسانی که پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع نموده، و در روی زمین فساد می‌کنند، اینها زیانکارانند»
✅ اما امروز به دلیل مشغله ی فراوان در عصر #فراصنعتی و گرفتاری انسان ها در دام شبکه های اجتماعی گویی هیچ فرصتی برای عزیزان و وابستگان خود نداریم و آرام آرام معاشرت های خانوادگی به فراموشی سپرده شده است. هر چند این واقعیت وجود دارد که با توجه به شرایط جامعه ی امروزی آن شکل قدیم صله ی رحم نه ممکن است نه مطلوب اما هرگز نباید اصل آن نادیده و بی اهمیت گرفته شود. بدون ملاحظه ايام را می گذرانيم، خيلی کم می خنديم، سریع رانندگی می کنيم، تندتند راه می رویم، همیشه عجله داریم، با کوچکترین اتفاق نامطلوبی به شدت عصبانی می شويم، زیاد غر می زنیم، شب ها تا ديروقت بيدار می مانيم، خسته و کسل از خواب برمی خيزيم، معمولاً صبحانه نمی خوریم، از ورزش خبری نیست،
✅ برای مطالعه کردن وقتی اختصاص نمی دهیم، حوصله سر و کله زدن و بازی با بچه ها را نداریم، اگر منزل باشیم اغلب اوقات با گوشی کار می کنيم و خيلی بندرت دعا و نیایش می کنيم، هیچ جا حتی سر سفره از شر تلفن همراه خود در امان نیستیم، درونگرا شده ایم، ارتباطات مجازی، تلفنی، اینترنتی و پیامکی را به ملاقات های رو در رو ترجیح می دهیم، زمانی برای صله رحم و دیدار فامیل و آشنایان نداریم، از حال و روز همه حتی همسایه ها و دوستان قدیمی بی خبریم، تقریباً تمام روزهای ما مثل روز قبل آغاز می شود و تا انتهای شب ادامه دارد. مثل یک ماشین کوکی این اتفاقات هر روز تکرار می شود و انگار چیزی در اختیار ما نیست و سایه #روزمرگی بر زندگی ما افتاده است!
✅ شاید برخی موارد اغراق آمیز به نظر برسد و یا تعدادی از آن ها در زندگی ما مصداق نداشته باشد ولی مسلماً زندگی ماشینی ناخواسته خلق و خوی مردم را تغییر داده است. البته این واقعیت قبول که در هر عصری باید مطابق با نیازهای همان زمان زندگی کرد ولی برخی اصول وجود دارند که تاریخ مصرف نداشته و باید همواره مورد توجه قرار گیرند. اصولی مثل؛ تغذیه سالم، خواب کافی، ورزش، ارتباط با خدا، مهربانی با خانواده، مردم داری، صبر و تعقل در زندگی و... مواردی هستند که همواره در #زندگی انسان اصالت داشته و نباید از آن غافل شد.
✅ اگر کمی با دقت به اطراف خود نگاه کنیم هنوز هم کمابیش افرادی را می بینیم که با برنامه ریزی مناسب به معنای واقعی زندگی می کنند و به همۀ امور خود می رسند. پس قبل از هر چیز باید روش زندگی خود و نحوه استفاده از زمان را تحلیل و بررسی کنیم. برای دستیابی به شیوۀ مناسبی از زندگی باید انسان حتماً زمانی را فقط برای خود و خانواده اش در نظر بگیرد. یعنی باید زمان کافی برای ارتباط با «خدا، خانواده و خود» داشته باشیم. خصوصاً اکنون که به تقارن #بهار_قرآن و بهار طبیعت نزدیک می شویم فرصت گرانبهایی برای ایجاد تغییر در برخی روندها وجود دارد.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۱۳ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۷۰
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ شاید اگر دو دهه قبل فردی عنوان می کرد روزی فرا خواهد رسید که مردم از حال و روز خواهر، برادر، خاله، عمو، دایی، عمه یا حتی پدر و مادر خود روزها، هفته ها، ماه ها و حتی چند سال بی خبر می ماند کسی باور نمی کرد و به این ادعا می خندید. آن قدر رفت و آمدها گسترده و پرتکرار بود و بین خانواده ها روحیه مودت، دوستی و کمک و #همدلی به صورت چشمگیر وجود داشت که کسی شرایطی که در آن به سر می بریم را هرگز باور نمی کرد.
✅ از حال #خانواده و فامیل با خبر بودن و به آن ها محبت کردن و یاری رساندن که در ادبیات دینی ما از آن به عنوان «صله رحم» یاد می شود آن چنان اهمیتی دارد که پیامبر اسلام فرمود: «صله أرحام خود کنید حتی اینکه سلام کردن باشد» همچنین در سوره مبارکه بقره آمده است: «و کسانی که پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع نموده، و در روی زمین فساد می‌کنند، اینها زیانکارانند»
✅ اما امروز به دلیل مشغله ی فراوان در عصر #فراصنعتی و گرفتاری انسان ها در دام شبکه های اجتماعی گویی هیچ فرصتی برای عزیزان و وابستگان خود نداریم و آرام آرام معاشرت های خانوادگی به فراموشی سپرده شده است. هر چند این واقعیت وجود دارد که با توجه به شرایط جامعه ی امروزی آن شکل قدیم صله ی رحم نه ممکن است نه مطلوب اما هرگز نباید اصل آن نادیده و بی اهمیت گرفته شود. بدون ملاحظه ايام را می گذرانيم، خيلی کم می خنديم، سریع رانندگی می کنيم، تندتند راه می رویم، همیشه عجله داریم، با کوچکترین اتفاق نامطلوبی به شدت عصبانی می شويم، زیاد غر می زنیم، شب ها تا ديروقت بيدار می مانيم، خسته و کسل از خواب برمی خيزيم، معمولاً صبحانه نمی خوریم، از ورزش خبری نیست،
✅ برای مطالعه کردن وقتی اختصاص نمی دهیم، حوصله سر و کله زدن و بازی با بچه ها را نداریم، اگر منزل باشیم اغلب اوقات با گوشی کار می کنيم و خيلی بندرت دعا و نیایش می کنيم، هیچ جا حتی سر سفره از شر تلفن همراه خود در امان نیستیم، درونگرا شده ایم، ارتباطات مجازی، تلفنی، اینترنتی و پیامکی را به ملاقات های رو در رو ترجیح می دهیم، زمانی برای صله رحم و دیدار فامیل و آشنایان نداریم، از حال و روز همه حتی همسایه ها و دوستان قدیمی بی خبریم، تقریباً تمام روزهای ما مثل روز قبل آغاز می شود و تا انتهای شب ادامه دارد. مثل یک ماشین کوکی این اتفاقات هر روز تکرار می شود و انگار چیزی در اختیار ما نیست و سایه #روزمرگی بر زندگی ما افتاده است!
✅ شاید برخی موارد اغراق آمیز به نظر برسد و یا تعدادی از آن ها در زندگی ما مصداق نداشته باشد ولی مسلماً زندگی ماشینی ناخواسته خلق و خوی مردم را تغییر داده است. البته این واقعیت قبول که در هر عصری باید مطابق با نیازهای همان زمان زندگی کرد ولی برخی اصول وجود دارند که تاریخ مصرف نداشته و باید همواره مورد توجه قرار گیرند. اصولی مثل؛ تغذیه سالم، خواب کافی، ورزش، ارتباط با خدا، مهربانی با خانواده، مردم داری، صبر و تعقل در زندگی و... مواردی هستند که همواره در #زندگی انسان اصالت داشته و نباید از آن غافل شد.
✅ اگر کمی با دقت به اطراف خود نگاه کنیم هنوز هم کمابیش افرادی را می بینیم که با برنامه ریزی مناسب به معنای واقعی زندگی می کنند و به همۀ امور خود می رسند. پس قبل از هر چیز باید روش زندگی خود و نحوه استفاده از زمان را تحلیل و بررسی کنیم. برای دستیابی به شیوۀ مناسبی از زندگی باید انسان حتماً زمانی را فقط برای خود و خانواده اش در نظر بگیرد. یعنی باید زمان کافی برای ارتباط با «خدا، خانواده و خود» داشته باشیم. خصوصاً اکنون که به تقارن #بهار_قرآن و بهار طبیعت نزدیک می شویم فرصت گرانبهایی برای ایجاد تغییر در برخی روندها وجود دارد.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۱۳ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۷۰
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar