✍ فرق شکست خوردن و بازنده بودن


✳️ ﺑﺎﺧﺘﻦ ﯾﮏ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩ ﺍﺳﺖ اما؛

#ﺑﺎﺯﻧﺪﻩ_ﺑﻮﺩﻥ ﯾﮏ ﻣﺪﻝ ﺫﻫﻨﯽ ﺍﺳﺖ.

✳️ ﺑﺨﺖ ﺧﻮﺵ ﯾﮏ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩ ﺍﺳﺖ اما؛

#ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﯾﮏ ﻣﺪﻝ ﺫﻫﻨﯽ اﺳﺖ.

✳️ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﯾﮏ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩ ﺍﺳﺖ اما؛

#ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﯾﮏ ﻣﺪﻝ ﺫﻫﻨﯽ ﺍﺳﺖ.

✳️ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪﻥ ﯾﮏ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩ ﺍﺳﺖ اما؛

#ﺑﺎﻭﺭ_ﺑﻪ_ﺟﺒﺮ ﯾﮏ ﻣﺪﻝ ﺫﻫﻨﯽ ﺍﺳﺖ.

✳️ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﯾﮏ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩ ﺍﺳﺖ اما؛

#ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ_ﺗﻐﯿﯿﺮ ﯾﮏ ﻣﺪﻝ ﺫﻫﻨﯽ ﺍﺳﺖ.

✳️ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﯾﮏ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩ ﺍﺳﺖ اما؛

#ﺯﻧﺪﮔﯽ_ﮐﺮﺩﻥ ﯾﮏ ﻣﺪﻝ ﺫﻫﻨﯽ ﺍﺳﺖ.


✅ ﺣﻮﺍﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ …

🔺ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺎ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ ولی؛
🔻ﻣﺪﻝﻫﺎﯼ ﺫهنی ﺭﺍ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻣﯿﺴﺎﺯﯾﻢ.

#موفقیت
#مدل_ذهنی
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com

@modiryar

✍ تزریق امید
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

✅ #رهبر_انقلاب در دیدار رمضانی با دانشجویان نکات و وظایف مهمی را خطاب به آن ها بر شمردند. ایشان با تأکید بر «پرهیز کامل از انفعال و ناامیدی»، جامعه دانشجویی کشور را به «تزریق امید و مطالبه از مسئولان» توصیه کردند و خطاب به آن ها فرمودند «کانون تزریق امید به کشور باشید». مسلماً دانشجویان به عنوان قشر فرهیخته و برگزیده جامعه که از نیروی دانش و جوانی نیز بهره مند هستند می توانند اثرات گسترده ای در مناسبات اجتماعی و سیاسی کشور ایفا نمایند. هر چند در برخی زمان ها جمعی از گروه های سیاسی به دنبال سو استفاده از دانشجویان برای بهره مندی های سیاسی و حزبی خود بوده اند اما آن چه مسلم است دانشجوی پیشرو، مستقل و مطالبه گر عامل اساسی پیشرفت کشور محسوب می شود.

✅ در کنار نقش آفرینی های متعددی که جامعه از دانشگاه و دانشگاهیان توقع و انتظار دارد یکی از مهم ترین عوامل #شکوفایی هر کشور رویکرد فعالانه و امیدوارانه آن هاست که از این طریق حیات اجتماعی را در همه ابعاد رونق بخشند. واقعیت این است که در کشور ما اصولاً مقوله امیدواری، امید آفرینی و امید بخشی نیاز به تقویت اساسی دارد. خصوصاً در سال های اخیر که کشور درگیر بحران هایی همچون کرونا، تورم، تحریم ها و مشکلات شدید معیشتی بوده است ضرورت ایجاد و توسعه این مهم بیش از گذشته احساس می شود. در آموزه های اسلامي، «اميد و اميدواري» كه از معرفت و شناخت نسبت به مبدأ و معاد حاصل مي‌شود، اساس همه تلاش‌هاي مفيد و پرثمر انساني و نيز منشأ اصلاح امور جامعه و رسيدن شخص به سعادت ابدي است؛

✅ همان‌طور كه نااميدي و قطع اميد از خداوند متعال و روز جزا، منشأ فسادها و تبهكاري‌ها و منتهي شدن كار انسان به شقاوت ابدي است. متأسفانه فرهنگ عمومی ما بیشتر گرایش به اتفاقات نامطلوب و مجموعه عواملی دارد که بار سنگینی از ناامیدی را با خود به همراه دارد که این امر از جنبه های مختلف روانشناسانه و جامعه شناسانه قابل نقد و بررسی است. اگر گروه های مرجع همچون دانشجویان و دانشگاهیان با درک این واقعیت نسبت به اصلاح روند تفکر عمومی و بازسازی #مدل_ذهنی جامعه تلاش کنند و مطالبات خود را در حین صلابت و استقلال با امید بخشی و در جهت اصلاح عمومی همراستا نمایند بدون شک اشتیاق عمومی افزایش یافته و مردم احساس مطلوبیت بیشتری از زندگی خواهند داشت.

✅ #تزریق_امید به معنای نادیده گرفتن یا انکار مشکلات، مسائل و یا کاستی ها نیست بلکه برعکس به معنای ایجاد شوق زندگی و امیدواری در حین شناخت کامل از موانع و مشکلات است به گونه ای که بتوان با قدرت بیشتر نسبت به اصلاح زندگی تلاش کرد. مقوله ای که از آن به عنوان «سرمایه روانشناختی» یاد می شود. سرمایه روانشناختی حالتی است که نتیجه آن رویکردی مثبت، واقعگرا و انعطافپذیر نسبت به زندگی است. پدیده مهمی که از چهار سازه «امید، خوشبینی، تابآوری، و خودکارامدی» تشکیل میشود و هر کدام از آنها بهعنوان یک ظرفیت روانشناختی مثبت برای رشد و تعالی جامعه در نظر گرفته میشود. انسان با مرور زمان و با تمرین مستمر می تواند برای مواجهه با مشکلات عمومی خود را آماده سازد به گونه ای که در هر اتقاق و بحرانی مسیر را امیدوارانه تا رسیدن به نقطه هدف دنبال نماید. امر مهمی که هم با شاخص های عقلی همخوانی دارد و هم مورد تأکید مبانی ارزش ی و دینی ماست.

🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۱، شماره ۳۶۵۶

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com

@modiryar

✍ سلیقه جایگزین برنامه
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

✅ سازمان ها و نهادهای دولتی، خصوصی و عمومی باید بر مدار سیستم و سامانه های کارا، هوشمند و به روز مدیریتی حرکت کنند نه این که قائم به مقامات، افراد و اشخاص باشند و یا بر اساس جریان های سیاسی و حزبی و ورود و خروج مدیران جدید دستخوش تغییرات گسترده گردند. این امر خصوصاً در #بخش_دولتی که ثبات مدیریتی پایین است و در ساده ترین حالت با برگزاری انتخابات جدید جایگاه ها بین افراد دست به دست می شود اهمیت بیشتری دارد. سال های سال است کشور ما به دلیل نگاه سلیقه ای (و حزبی) در عرصه مدیریت آسیب های زیادی را متحمل شده و هزینه های فراوانی بر مردم و کشور وارد گردیده است. برنامه ریزی و سیاستگذاری بسیار مهم است بر همین اساس با وجود تلاش های گسترده ای که برای بهبود و توسعه سازمانی در کشور صورت می گیرد کماکان در این زمینه دچار کاستی های جدی هستیم.

✅ نشان به آن نشان که کمتر برنامه های بلند مدت و یا اسناد #چشم_انداز و راهبردی دوره عمر خود را به صورت کامل سپری می نمایند یا به آن چه در بیانیه رسالت آن ها آمده است نائل می گردند. روی دیگر این مسأله هم سلیقه گرایی در سازمان ها و در معرض مخاطره قرار گرفتن شفافیت و سلامت اداری است. اگر فعالیت ها و فرآیندهای سازمانی در کانال سیستم های کارا، به روز و هوشمند جاری و ساری گردند دیگر مجالی برای شخصی گرایی و نگاه های سطحی و سلیقه ای باقی نخواهد ماند. بدین ترتیب در پایان هر دوره مدیریتی اطلاعات به صورت رسمی و در بستر تعریف شده به مدیران جدید منتقل می گردد و سایر ارکان و عناصر به صورت نهادی به انجام تکالیف و وظایف خود خواهند پرداخت و مجموعه سازمان دچار کمترین چالش، هزینه و بحران خواهد شد.

✅ امروزه بسیاری از مسائل و مشکلات جوامع بشری و سیستم های اقتصادی و اجتماعی ناشی از جزنگری، سلیقه گرایی، فردگرایی و عدم جامع نگری است. اداره سازمان ها با #مدل_ذهنی سیستمی یا بر مدار سیستم های هوشمند، کارا و به روز بر این اصل و اساس بنا گردیده است که در ژرفای همه مسائل، یک سری اصل، قاعده و ضابطه وجود دارد که به صورت افقی تمام نظام های علمی و مدیریتی را تحت تأثیر قرار می دهد و رفتار عمومی سیستم ها را کنترل می نماید. یعنی می توان به مجموعه ای از اصل، قاعده و ضابطه اولیه دست یافت که تعریف کننده رفتار عمومی سیستم ها صرف نظر از نوع آن هاست. این بدان معنا نیست که یک تئوری عمومی بتواند جایگزین تئوری های خاص نظام های علمی و مدیریتی مختلف گردد، بلکه فقط سعی دارد بصورت یک چارچوب، جهت دهنده و هدایت کننده عمل نماید.

✅ تلاش در جهت کل گرایی و جامع نگری، زیربنای ادعایی است که شیوه اداره سازمان بر مدار سیستم در مواجهه با مسائل و چالش ها را برای خود قائل است. زمانی که سازمان بر مبنای افراد اداره می شوند فرایندهای هوشمندسازی و توسعه نهادی بر مبنای فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز با کندی بیشتری صورت می پذیرد و این امر سبب می گردد هزینه ها افزایش یافته، فساد اداری گسترش یابد و #سیستم در مرور زمان با توجه به تغییرات محیطی دچار رکود یا عدم کارایی گردد. وقتی سازمان بر مدار سیستم اداره نشود آرام آرام سلیقه جای برنامه را می گیرد و دیگر عقل سلیم و حکیم سازمان را اداره نمی کند بلکه افراد با قابلیت های متفاوت و رویکردهای بعضاً متناقض همه کاره می شوند.

🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۱۳ بهمن ۱۴۰۱، شماره ۹۵۳

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar

✍ توسعه فردی و پیشرفت
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

🔴 پیشرفت از مسیر توسعه فردی

«فقط به پیشرفت فکر کنید و از حاشیه پرهیز نمایید» این تنها راه نجات کشور است. بچرخید، بگردید، بخوانید و بدست آورید که افراد دیگر، کشورهای توسعه یافته، چهره های تاریخی، قهرمانان، دانشمندان، مشاهیر و برگزیدگان کشور و... هر یک چرا و چگونه به پیشرفت رسیده اند. هیچ اشکالی ندارد تجربه های سودمند دیگران را بدست آوریم، دوباره کاری نکنیم و رفتن روش های مناسبی که دیگران آنرا تجربه کرده اند را استفاده کنیم. ما خود را موظف به رعایت اصول اخلاقی می دانیم و بدون شک هر نوع منفعت مادی که بدون رعایت موازین فکری و ناقض باورهای ما باشد را #پیشرفت قلمداد نمی کنیم ولی آن طرف ماجرا دستاوردهای دیگران که قابل تکرار، پذیرفته و مطلوب است برای ما می تواند فرصت مناسبی جهت توسعه فردی فراهم آورد. در حالیکه بسیاری تلاش دارند همه مسائل را سیاسی کنند و ذهن مردم و خصوصاً جوانان را از امر مهمی همچون «توسعه فردی» منحرف سازند این وظیفه ماست که تلاش کنیم دانش، مهارت، صلاحیت و شایستگی خود را افزایش دهیم که تنها راه پیشرفت «تلاش هدفمند و برنامه ریزی شده» است.

🔴 امیدواری و تلاش

متأسفانه اوضاع کشور خصوصاً در حوزه معیشتی و اقتصادی این روزها خوب نیست و بسیاری از مردم به دلیل تورم، تحریم و مشکلات ناشی از آنها زندگی را به سختی می گذرانند در این میان هیجانات کاذب اجتماعی و اغتشاشات برنامه ریزی شده هم آسیب فراوانی به روحیه عمومی وارد ساخته است و کسی نمی تواند مجموع این مشکلات در کنار مواردی دیگر همچون عدم حمایت از #نخبگان، فقدان شایسته سالاری، فقر، فساد مالی و اداری، تبعیض و مواردی از این دست را انکار نماید اما هیچکدام از موارد ذکر شده دلیلی بر ناامیدی و غافل شدن از خویشتن نیست. به اقتضای توفیق تدریس در دانشگاه همواره در تعامل وسیعی با جوانان دانشجو هستم و می بینم چگونه جریان سازی علیه مجاهدت علمی و افزایش توسعه فردی توسط بیگانگان مغرض و یا خودی های غافل در گروه زیادی تردید ایجاد کرده و به امیدِ پیشرفت آنها خدشه رسانده است. بدون شک گام اول پیشرفت کشور پذیرش همین کم و کاستی های موجود است که باید به صورت آگاهانه و منصفانه صورت پذیرد ولی گام بعدی هم وجود دارد که تلاش حداکثری و عمومی جهت رفع مشکلات و حرکت و تلاش امیدوارانه در جهت پیشرفت کشور است امر مهمی که مقدمه آن «همت جمعی و توسعه فردی» است.

🔴 توسعه فردی را از کجا شروع کنیم؟

#توسعه_فردی شامل مجموعه فعالیت‌هایی هدفمند است که برای شناسایی و بهبود استعدادها، پتانسل یادگیری، اشتغال و حتی ثروت طراحی می گردد. براین اساس شخص ابتدا زمینه ارتقا فردی را فراهم می سازد و با گسترش آن ارتقا عمومی محقق می گردد. بعبارت دیگر توسعه شخصی یعنی تقویت و پرورش هر مهارت مطلوبی که قصد دارید برای بهبود فکر و عملکرد خودتان آنرا شناسایی کنید و توسعه دهید. شاید ابعاد زیادی برای توسعه فردی وجود داشته باشد ولی بر اساس دیدگاه بسیاری از متخصصان این امر بر پنج ستون اصلی بنا نهاد شده است که عبارتند از: «ذهنی، اجتماعی، معنوی، عاطفی و جسمی.» یکی دیگر از پیش زمینه های توسعه فردی اینست که انسان باید بر روی یافتن روش‌های جدید برای مواجهه با چالش‌های روزانه که زندگی در برابر او قرار می‌دهد، تمرکز کند. «خلاقیت راهگشای بهره وری است.» پس باید تا می توانیم قوه خلاقیت و ایده پردازی را تقویت کنیم. از محدودیت ها و موانع هراس نداشته باشید که بخشی از آنها طبیعت زندگی است و مسیر پیشرفت همواره با چالش های فراوانی برای همگان روبرو است هر چند شدت و میزان آن در جوامع مختلف متفاوت است.

🔴 مدیریت توسعه و پیشرفت

چرا با وجود منابع غنی، موقعیت ژئوپولیتکی، دارایی‌ و ثروت‌ خدادادی فراوان، جاذبه‌های توریستی و... این سرزمین اکنون در آنجایی که شایسته است قرار ندارد؟ چگونه کشورهایی با استعدادها، منابع و ثروت‌ کمتر جایگاهی بالاتر در سطح جهانی دارند؟ هرچند پاسخ به این سئوال ها مجال زیادی نیاز دارد اما اگر بخواهیم بصورت کاملاً مختصر بدان بپردازیم باید به ۲ عامل مهم اشاره کنیم: اول مدل ذهنی پیشرفت و دوم مدیریت توسعه و پیشرفت در کشور است. #مدل_ذهنی و فرهنگ رفتاری ناشی از آن در کشور بر مبنای امیدواری و تلاش حداکثری و هدفمند نیست. نشان به آن نشان که ساعات کار اداری مفید کارمندان کمتر از یک ساعت در روز یا سرانه مطالعه در کشور بسیار پایین است و یا اینکه دانشگاه های ما هنوز مدرک محور هستند و موارد بسیاری دیگر که قابل ذکر است. مهم تر شیوه مدیریت توسعه در کشور است که متأسفانه شایسته سالاری در آن وجود ندارد که این امر هم سبب کاهش انگیزه و هم هرز منابع می گردد. اگر پیشرفت و بدنبال آن رفاه عمومی را میخواهیم نیازمند توجه به این موارد هستیم.

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا
🔻دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۲، شماره ۳۹۰۹

@modiryar

✍ شش مدل ذهنی یک رهبر

✅ رهبران بر مجموعه‌ای از رویکردها و #مدل‌_های_ذهنی تکیه دارند که می‌تواند از خدمت‌رسانی به هیچ‌کس تا خدمت‌رسانی به کل جامعه را دربرمی‌گیرد. دانستن نقاط قوت و ضعف هر یک از این مدل‌های ذهنی، مخصوصاً آن دسته مدل‌هایی که شما بیشتر بر روی آن‌ها تأکید دارید، می‌تواند به شما کمک کند تا تیم‌های بهتری بسازید و اثرگذاری بیشتری داشته باشید.

✅ یکی از روشن‌گرترین پرسش‌هایی که #رهبران می‌توانند از خودشان بپرسند این است: «من به چه کسی خدمت می‌کنم؟» پاسخ آن‌ها به این پرسش، بیشتر از آنکه بخواهد ویژگی‌های شخصیتی و هوش هیجانی آن‌ها را مشخص کند، مدل رهبری و حوزه نفوذشان را نشان خواهد داد. اگر آن‌ها به درستی به این پرسش پاسخ دهند، تلاش‌های‌شان متمرکزتر می‌شود و می‌توانند تیم‌های بهتری بسازند، از وقوع فاجعه جلوگیری کنند و اثر ماندگارتری درون سازمان و فراتر از آن بگذارند.

✅ در سال‌های اخیر با رهبران بیش از ۸۰ سازمان در صنایع مختلف مصاحبه‌هایی انجام شده است. نتایج این مصاحبه‌ها در کنار نتایج به‌دست‌آمده از تحقیق در زمینه رهبری با رویکرد شناختی (Cognitive Leadership) و در زمینه روان‌شناسی تکوینی (Developmental Psychology)، شش #مدل_ذهنی رهبری را به ما نشان می‌دهد. این شش مدل ذهنی عبارتند از:

▪خودخواه (Egoist):
سعی دارد خودش بیشترین نفع را ببرد.
▪تعالی‌نگر (Transcender):
به‌‌دنبال منافع کل اکوسیستم است.
▪ سازنده (Builder):
تمام تمرکزش را روی ساختن سازمان می‌گذارد.
▪آفتاب‌پرست (Chameleon):
با اطراف خود منطبق می‌شود و به همه خدمت می‌کند.
▪ پویا و پرانرژی (Dynamo):
روی استراتژی‌های واضح و اهداف مشخص تمرکز می‌کند.
▪جامعه‌ستیز (Sociopath):
به هیچ‌کس خدمت نمی‌کند و به اجرای قانون اعتقادی ندارد.

✅ هر یک از این مدل‌های ذهنی شامل مجموعه‌ای از #فرضیات و باورها درباره ماهیت و هدف رهبری است. همچنین بهترین روش‌ها برای استفاده از هر یک از مدل‌های ذهنی را نشان می‌دهد.

✅ نتایج مطالعه و مصاحبه با #رهبران نشان می‌دهد که آن‌ها یک مدل ذهنی واحد ندارند. در عوض، مجموعه‌ای از ذهنیت‌ها را دارند که هر کدام از آن‌ها -در کنار ترکیب کلی ذهنیت‌ها که از فرد به فرد متفاوت است- روی تصمیمات و رفتارهای او تأثیر می‌گذارند و می‌توانند جهت، تمرکز و عملکرد سازمان را تغییر دهند.


#رهبری
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar