مدیریار | Modiryar
839 subscribers
4.87K photos
675 videos
3 files
4.37K links
پایگاه جامع مدیریت
www.modiryar.com
مدیرمسئول
@mahdiyarahmadi
رئیس هیئت‌مدیره
@AhmadNiroomand
• اینستاگرام
https://www.instagram.com/modiryar_com
• ایتا
https://eitaa.com/modiryar
• گپ
https://gap.im/modiryar
احرازارشاد
http://t.me/itdmcbot?start=modiryar
Download Telegram
اندر احوال خیال
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

«در خیال» شما چه می گذرد؟ در تنهایی خود بیشتر به چه می اندیشید؟ در طول زمان یا روزانه بر چه مواردی تمرکز دارید و به آن بیشتر فکر می کنید؟ آرزوی به دست آوردن چه چیزهایی را در ذهن می پرورانید؟ پاسخ به این سئوال ها و یا پرسش هایی دیگر مشابه این موارد بخش قابل توجهی از چگونگی رفتار و شخصیت شما را شکل می دهد و جایگاه واقعی تان را در زندگی رقم می زند. اگر مراتب اندیشیدن شما در مسیر فلاح و صلاح باشد به دنبال آن گفتار و رفتار نیز در همین مسیر شکل می گیرد و جریان می یابد و در صورتی که عکس این اتفاق رخ دهد و انسان به گناه یا #رفتاری ناشایست بیاندیشد ممکن است تصمیم هایی بگیرد یا اقدام هایی انجام دهد که با سرشت ذاتی و طبیعت پاک آدمی منافات دارد.

چنانچه #حضرت_علی(ع) فرمود: «انديشه كردن در خوبي ها، انگيزه ی به كار بستن آنها مى شود.» انجام دادن هر عملی دستورات، آداب و مقدماتي دارد که سرچمشة تمامي آنها روح انسان است که از «تصور، تفکر، شناخت و تصديق» آغاز می شود با ظهور و بروز «انگیزه» ادامه پیدا می کند و به «قصد، عزم و اراده» منتهي شود. سپس به وسيلة جسم به مرحله «عمل و اجرا» در می آید. تحقق هر مرحله، نور یا تاریکی متناسب با ماهیت اقدام مورد نظر و پيشرفت به سوي انجام آن را دارد. برای همین در آموزه های دینی بسیار به فرزندان آدم برای حفظ چهارچوب های اخلاقی و انسانی در جریان تصورات و تفکرات روزانه توصیه های فراوانی می شود.

#امیرالمومنین علیه السلام در همین رابطه می فرمایند: «مَن کَثُرَ فِکرُهُ فِی المَعاصِی دَعَتهُ إلَیه؛ آن‏که در گناهان، بسیار اندیشه کند، [این کار] او را به گناه مى‏ کشانَد.» یا در حدیث دیگری نقل شده است «فکر کردن به گناه نیمی از مسیر گناه است». انسان موجودي دو بُعدي است. نيمي از وجودش جسم او و مادي است و نيمة ديگرش روح و آن غير مادي است. هر يك از آنها حركت و فعل و انفعالاتي دارند و براي بقا و حيات خويش نيازمند غذا هستند. حيات روح به زدودن غبار و زنگارهايي است كه از گناه و معصيت بر آيينة وجودش مي نشيند و تكامل او در تزكيه و گرايش به معنويت و ارتباط با خدا است. اوج كمال روح آدمی در وصال به ربوبيت و ربّي و ربّاني شدن آن است.

چنان كه آلوده گشتن روح به گناه و #معصيت، آن را به سوي فنا و نيستي سوق مي دهد. یکی از مهم ترین مراتب دستیابی به کمال تلاش در جهت ایجاد «ذهن و ضمیر» و به دنبال آن «اندیشه سالم» است. اهمیت تفکر و تعقل در زندگی آدمی تا بدان جاست که از آن به عنوان وجه تمایز اصلی انسان و سایر موجودات زنده نام می‌برند. به بیان دیگر چیزی که انسان را از سایر موجودات متمایز می‌سازد توانایی عظیم قدرت تفکر و تعقل اوست. حال اگر این توانایی در مسیر سالم و مفید باشد سبب شکوفایی انسان و آبادانی جامعه خواهد شد و در غیر این صورت صاحبان تفکر بیمار خود و جامعه را به انحراف و تباهی می کشانند.

تفکر انسان از لحاظ منطقی دو عنصر مهم دارد:

عنصر اول «موارد تفکر» است که شامل دانسته‌هایی است که انسان از قبل آموخته و می‌خواهد توسط آنها به #مطالب جدیدی دست یابد و

عنصر دوم «چگونگی یا شکل تفکر» است که بیانگر چینش و نظمی است که #متفکر به دانسته‌های قبلی خود می‌دهد تا به طور صحیح به نتیجه ای که در نظر دارد برسد.

برای دستیابی به این فکر و خیال سالم باید ابتدا عناصر #تفکر را بشناسیم و در ارتباط با ورودی آن چه از طریق حواس وارد ذهن ما می شوند و موارد تفکر ما را شکل می دهند کنترل لازم به عمل آوریم.

این امکان وجود ندارد که ورودی فکر به وسیله چشم، گوش و سایر جوارح بدن از صبح تا شب آلوده، گناه و نامطلوب باشد و در طول روز نیز کمابیش به آن ها فکر کنیم و نهایتاً رفتاری معقول، اخلاقی و شرعی داشته باشیم. اگر آدمی اراده بر رفتار سالم دارد شرط تحقق آن مراقبت از ورودی های ذهن و همچنین تلاش و تمرین در جهت دستیابی به تفکر و تعقل سالم است. انسان باید در خیال خود به نیکی ها و پاکی ها بیاندیشد تا بتواند در گفتار و رفتار خود به #شایستگی و پاکیزگی و کمال روح دست یابد.

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴۴، شماره ۴۲۰۸

#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
همه چیز به خودت بستگی دارد
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

نمی دانم این جمله ی مشهور که به ضرب المثل تبدیل شده است را شنیده اید یا نه: «آبجوشی که سیب زمینی را نرم می کند تخم مرغ را سفت می کند؛ همه چیز به خودت بستگی دارد». این یک مثالی است برای فرزند آدم که به خودش بیاید و سعی کند در برابر همه ی ناکامی ها، مشکلات، مسائل و چالش های پیش رو و قطعی که در زندگی همه ی انسان ها وجود دارد از خود #ظرفیت و قابلیت رشد، ارتقا، تغییر و انطباق سازی نشان دهد.

گاهی فراموش می کنیم که این انسان با همه ی ضعف ها و کاستی هایی که دارد بازهم می تواند از روح بزرگ و صلاحیت روان برای حل چالش های پیش روی خود در زندگی برخوردار باشد به شرط آن که حواسش به کار خودش باشد، از تلاش و کوشش مضاعف دست برندارد، هرگز #ناامید نشود و برای دیگران بدی نخواهد. فکر کنید همه ی آدم های دنیا سرشان به کار خودشان بود و از روی حسادت یا رقابت های ناسالم سعی در تخریب دیگران و یا به یغما بردن صلاحیت های دیگران را نداشتند چه اتفاق مبارکی بود و چه پیشرفت های وسیعی برای همه ی ما رخ می داد.

این جمله واقعیت است که: «هر چه تلاش کنی دیگران را خراب کنی همان قدر وقت کم داری خودت را آباد کنی» و چه بسیار پیشرفت ها و قابلیت های خویش را به راحتی از دست داده ایم به خاطر این که بر خویشتن تمرکز نداشته ایم. پس وقت آن رسیده است که حواسمان به خودمان باشد و سرمان را از زندگی این و آن و نعمات و کاستی هایی که آن ها دارند برداریم تا بتوانیم عیب ها و ضعف های خود را شناسایی کنیم و نسبت به رفع آن ها اقدام نماییم. #حضرت_علی علیه السلام می فرمایند:

«اى مردم، خوشا كسى كه پرداختن به عيب خود او را از عيب ديگر مردم بازمى دارد و خوشا كسى كه در خانه اش بماند و روزى خود بخورد و به طاعت پروردگارش مشغول باشد و بر گناهان خود بگريد. چنين كسى، هم به كار خود پرداخته و هم مردم از او آسوده اند.» برای تحقق این مهم باید قبل از هر چیز کنترل جدی و همه جانبه بر خود، رفتار، افکار، و گفتارمان داشته باشیم. همچنین در حدیث دیگری منسوب به حضرت #امیرالمومنین علیه السلام این گونه نقل شده است که:

«در تنهایی مراقب افکارت در #خانواده مواظب رفتارت و در جامعه مراقب گفتارت باش». بدون شک اگر این موارد و توصیه ها مورد توجه ویژه ی ما قرار گیرد و در زندگی فردی و اجتماعی خویش بدان وفادار باشیم ضمن این که بسیاری از چالش ها و مشکلات پیش رو از میان برداشته خواهد شد همگان نسبت به خودسازی و توسعه ی فردی اقدام می کنند که این امر زمینه ی مناسبی برای سلامت روحی در جامعه فراهم می سازد.

این که می گویند: «آدمی را آدمیت لازم است» در واقع تفسیری این چنین دارد که هر بنده ای از بندگان خدا باید برای تحقق جایگاه والای خود در خلقت فکر و باور خود را کامل نماید و نهایت تلاش و اهتمام خویش را به کار گیرد تا نقش خود را برای خلق جهانی بهتر و زیباتر به بهترین شکل ایفا نماید. بدون شک #عوامل_محیطی در زندگی همه ی ما نقش بسیار مهمی دارد اما نباید فراموش کنیم که بیشتر از هر چیزی و هر کسی این خود ما هستیم که می توانیم (و باید بتوانیم) اوضاع را برای خویش بهتر کنیم و رفتار مناسبی از خودمان در جامعه به تصویر بکشیم.

به شرط این که دچار «خطای خودخدمتی» نشویم که همه ی کامیابی ها و #موفقیت_ها را به خودمان نسبت دهیم و همه ی ناکامی ها و زشتی ها را منسوب به دیگران و محیط پیرامون بدانیم و این جمله را مکرر با خودمان تکرار کنیم که: «همه چیز به خودت بستگی دارد»

🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۷ تیرماه ۱۴۰۳، شماره شماره ۱۰۱۵

#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar