مدیریار | Modiryar
📔 #سیر_عشق ✍ #آلن_دوباتن #کتابنگار #پایگاه_جامع_مدیریار www.modiryar.com @modiryar
📔 #سیر_عشق
✍ #آلن_دوباتن
▪️#عشق_حقیقی باید در بردارنده تلاشی مداوم باشد برای اینکه هر چیزی را که در هر زمانی اتفاق می افتد، ورای ظاهر بغرنج و کنش ناپسند، با نهایت سخاوت تعبیر کنیم. پدر و مادر باید پیش بینی کند که هر گریه ای، ضربه ای، ناراحتی ای یا عصبانیتی واقعا به چه چیزی مربوط می شود. به محض اینکه منبع مشخص آزار آن ها به درستی پیدا می شود، به معصومیت فطری خود باز می گردند. وقتی کودکان گریه می کنند، ما آن ها را به دون مایگی و ترحم جویی متهم نمی کنیم؛ بلکه جست وجو می کنیم تا دلیل ناراحتی آنان را بیابیم. چقدر #مهربان بودیم اگر می توانستیم لااقل اندکی از این غریزه را به روابط بزرگسالی منتقل کنیم. اگر اینجا هم می توانستیم چشممان را به روی بدخلقی و تندی ببندیم و ترس و آشفتگی و خستگی ای را که اغلب بی برو برگرد در آن ها نهفته است، تشخیص دهیم. این یعنی همان با عشق نگریستن به نژاد بشر.
▪️تعجب آور نیست که در بزرگسالی، وقتی می خواهیم روابطمان را آغاز کنیم، مصرانه به دنبال فردی می گردیم که بتواند عشقی فراگیر و فداکارانه نثار ما کند. این هم تعجب آور نیست که احساس سرخوردگی کنیم و سرانجام هم شدید کاممان تلخ شود که پیدا کردن چنین کسی این قدر مشکل است؛ شاید از دست دیگران عصبانی شویم و آنان را سرزنش کنیم که نمی توانند نیازهای ما را درک کنند، شاید کل یک جنسیت را به خاطر سطحی نگر بودن نکوهش کنیم تا روزی که از جست و جوهای #آرمان_گرایانه خود دست بکشیم و به حسی مشابه وارستگی خردمندانه نایل شویم و بفهمیم که تنها راه فرونشاندن این آرزو شاید این باشد که از تقاضای عشقی تمام و کمال و اشاره مدام به غیاب آن دست بکشیم و در عوض شروع کنیم به ابراز عشق (شاید به انسانی کوچک) با اشتیاقی ناهشیارانه بدون اینکه رشک مندانه احتمال بازگشت این عشق را به خودمان در نظر بگیریم.
#کتابنگار
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ #آلن_دوباتن
▪️#عشق_حقیقی باید در بردارنده تلاشی مداوم باشد برای اینکه هر چیزی را که در هر زمانی اتفاق می افتد، ورای ظاهر بغرنج و کنش ناپسند، با نهایت سخاوت تعبیر کنیم. پدر و مادر باید پیش بینی کند که هر گریه ای، ضربه ای، ناراحتی ای یا عصبانیتی واقعا به چه چیزی مربوط می شود. به محض اینکه منبع مشخص آزار آن ها به درستی پیدا می شود، به معصومیت فطری خود باز می گردند. وقتی کودکان گریه می کنند، ما آن ها را به دون مایگی و ترحم جویی متهم نمی کنیم؛ بلکه جست وجو می کنیم تا دلیل ناراحتی آنان را بیابیم. چقدر #مهربان بودیم اگر می توانستیم لااقل اندکی از این غریزه را به روابط بزرگسالی منتقل کنیم. اگر اینجا هم می توانستیم چشممان را به روی بدخلقی و تندی ببندیم و ترس و آشفتگی و خستگی ای را که اغلب بی برو برگرد در آن ها نهفته است، تشخیص دهیم. این یعنی همان با عشق نگریستن به نژاد بشر.
▪️تعجب آور نیست که در بزرگسالی، وقتی می خواهیم روابطمان را آغاز کنیم، مصرانه به دنبال فردی می گردیم که بتواند عشقی فراگیر و فداکارانه نثار ما کند. این هم تعجب آور نیست که احساس سرخوردگی کنیم و سرانجام هم شدید کاممان تلخ شود که پیدا کردن چنین کسی این قدر مشکل است؛ شاید از دست دیگران عصبانی شویم و آنان را سرزنش کنیم که نمی توانند نیازهای ما را درک کنند، شاید کل یک جنسیت را به خاطر سطحی نگر بودن نکوهش کنیم تا روزی که از جست و جوهای #آرمان_گرایانه خود دست بکشیم و به حسی مشابه وارستگی خردمندانه نایل شویم و بفهمیم که تنها راه فرونشاندن این آرزو شاید این باشد که از تقاضای عشقی تمام و کمال و اشاره مدام به غیاب آن دست بکشیم و در عوض شروع کنیم به ابراز عشق (شاید به انسانی کوچک) با اشتیاقی ناهشیارانه بدون اینکه رشک مندانه احتمال بازگشت این عشق را به خودمان در نظر بگیریم.
#کتابنگار
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar