✍ مرکب شکیبایی
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ #انسان از بدو تولد تا زمان مرگ همواره با مصیبت ها، دردها، محدودیت ها، مشکلات، کمی ها و کاستی های فراوانی دست و پنجه نرم می کند و برای رسیدن به اهداف، آرمان ها و آرزوهایش با چالش های بسیاری روبرو می شود تا جایی که در نهایت بسیاری از خواسته هایش برآورده نمی شود و ناکام می ماند. این خصلت دنیا و زندگی آن است که با راحتی بیگانه است و آدمی را به شدت تحت فشار قرار می دهد.
✅ #علامه_طباطبایی در المیزان برای تفسیر آیه شریفه ی «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی کَبَدٍ» می فرماید: «انسان از آغاز زندگى حتى از آن لحظهاى که نطفه او در قرارگاه رحم واقع مىشود، مراحل زیادى از مشکلات و درد و رنج‌ها را طى مىکند تا متولد شود، و بعد از تولد در دوران طفولیت، و سپس جوانى، و از همه مشکل‌تر دوران پیرى، مواجه به انواع مشقّت‌ها و رنج‌ها است، و این است طبیعت زندگى دنیا، و انتظار غیر آن داشتن اشتباه است و این معنای آیه است که انسان را در سختی و دشواری آفریدیم.»
✅ پس فرزند آدم همواره متحمّل سختى و ناراحتى می‌شود تا از دنیا بیرون رود و در این میان به تعبیر #امیرالمومنین (ع): «هركه بر مركب شكيبايى نشيند، به خطّ پايان پيروزى رسد» و می تواند نهایتاً در زندگی آرامش و آسایش بیشتری داشته باشد. صبر در واقع بازداشتن نفس از اظهار بى قرارى و بی تابی در فراز و فرودهای زندگی است به گونه ای که آدمی از دایره منطق خارج نگردد و همواره رضای خداوند مهربان را در نظر داشته و شاکر او و نعمت ها و حکمت هایش باشد.
✅ شاید نتوان صفتی مهم‌تر از صبر و #شکیبایی در زندگی فردی و اجتماعی انسان یافت؛ چرا که وجود این صفت در انسان به معنای آن است که او خود را از خشم و عجله و واکنش‌های عصبی، احساسی و مانند آن، که موجب پشیمانی است، صیانت می‌کند. البته اگر واقع بینانه تر بخواهیم به این موضوع بپردازیم رسیدن به قدرت صبر و شکیبایی در طول زندگی به آسانی صورت نمی گیرد و مستلزم یک آمادگی ذهنی و روانی است که با تمرین و خویشتن داری در طول زمان در رفتار آدمی متجلی می شود و به عنوان یک خصلت و عادت در امور جاری انسان قرار می گیرد.
✅ بنا به فرموده #پیامبر_اکرم(ص) «کسی که صبر را با رضا و دعا جمع کرده باشد، خیر دنیا و آخرت را نصیب خود کرده است.» البته مبانی نظری و توصیه های اخلاقی و آموزه های دینی در این رابطه فراوان است که کمابیش همگان از آن آگاه هستند و یا حداقل شنیده اند. نکته مهم در این راستا کسب توانایی برای رسیدن به مقام صبر است که به راحتی محقق نمی شود. گاهی انسان از خود می پرسد مگر چند بار متولد می شوم یا چند بار فرصت زندگی دارم که در آن همواره باید درگیر حل و فصل مشکلات و سختی ها باشم و به ناچار بسیاری از آرزوهای خود را نادیده بگیرم؟
✅ این یک سئوال جدی و حق آدمی است که بداند به راستی این #فرصت_زندگی که می تواند شیرین و لذت بخش باشد چرا باید با این میزان درد و رنج عجین گردد و در بسیاری موارد ناکام بماند. شاید برای عارفان و زاهدان و بندگان برگزیده خداوند این مسائل به راحتی قابل درک و هضم باشد ولی انسان های عادی بعضاً در درک این واقعیت و پذیرش آن با چالش های زیادی مواجه اند که گاهی امیدواری و شادمانی آن ها را کاهش می دهد.
✅ قاعدتاً برای گذر از این تردیدها و مشکلات باید انسان علاوه بر مسائل مادی به عوالم روحی و فرامادی توجه بیشتری داشته باشد. در گام:
▪اول قبول کند این ها واقعیت #زندگی است و تغییری در آن ایجاد نخواهد شد.
▪دوم بپذیرد این #محدودیت_ها فراگیر است و هر چند نسبت آن برای افراد متفاوت است اما همگان درگیر آن هستند و
▪سوم این است که پرهیز از بی قراری و #حلاوت_شکیبایی و تلاش در مسیر اهداف را جایگزین تردیدهای بی نتیجه گرداند.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻شنبه ۲۸ بهمن ماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۵۸
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ #انسان از بدو تولد تا زمان مرگ همواره با مصیبت ها، دردها، محدودیت ها، مشکلات، کمی ها و کاستی های فراوانی دست و پنجه نرم می کند و برای رسیدن به اهداف، آرمان ها و آرزوهایش با چالش های بسیاری روبرو می شود تا جایی که در نهایت بسیاری از خواسته هایش برآورده نمی شود و ناکام می ماند. این خصلت دنیا و زندگی آن است که با راحتی بیگانه است و آدمی را به شدت تحت فشار قرار می دهد.
✅ #علامه_طباطبایی در المیزان برای تفسیر آیه شریفه ی «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی کَبَدٍ» می فرماید: «انسان از آغاز زندگى حتى از آن لحظهاى که نطفه او در قرارگاه رحم واقع مىشود، مراحل زیادى از مشکلات و درد و رنج‌ها را طى مىکند تا متولد شود، و بعد از تولد در دوران طفولیت، و سپس جوانى، و از همه مشکل‌تر دوران پیرى، مواجه به انواع مشقّت‌ها و رنج‌ها است، و این است طبیعت زندگى دنیا، و انتظار غیر آن داشتن اشتباه است و این معنای آیه است که انسان را در سختی و دشواری آفریدیم.»
✅ پس فرزند آدم همواره متحمّل سختى و ناراحتى می‌شود تا از دنیا بیرون رود و در این میان به تعبیر #امیرالمومنین (ع): «هركه بر مركب شكيبايى نشيند، به خطّ پايان پيروزى رسد» و می تواند نهایتاً در زندگی آرامش و آسایش بیشتری داشته باشد. صبر در واقع بازداشتن نفس از اظهار بى قرارى و بی تابی در فراز و فرودهای زندگی است به گونه ای که آدمی از دایره منطق خارج نگردد و همواره رضای خداوند مهربان را در نظر داشته و شاکر او و نعمت ها و حکمت هایش باشد.
✅ شاید نتوان صفتی مهم‌تر از صبر و #شکیبایی در زندگی فردی و اجتماعی انسان یافت؛ چرا که وجود این صفت در انسان به معنای آن است که او خود را از خشم و عجله و واکنش‌های عصبی، احساسی و مانند آن، که موجب پشیمانی است، صیانت می‌کند. البته اگر واقع بینانه تر بخواهیم به این موضوع بپردازیم رسیدن به قدرت صبر و شکیبایی در طول زندگی به آسانی صورت نمی گیرد و مستلزم یک آمادگی ذهنی و روانی است که با تمرین و خویشتن داری در طول زمان در رفتار آدمی متجلی می شود و به عنوان یک خصلت و عادت در امور جاری انسان قرار می گیرد.
✅ بنا به فرموده #پیامبر_اکرم(ص) «کسی که صبر را با رضا و دعا جمع کرده باشد، خیر دنیا و آخرت را نصیب خود کرده است.» البته مبانی نظری و توصیه های اخلاقی و آموزه های دینی در این رابطه فراوان است که کمابیش همگان از آن آگاه هستند و یا حداقل شنیده اند. نکته مهم در این راستا کسب توانایی برای رسیدن به مقام صبر است که به راحتی محقق نمی شود. گاهی انسان از خود می پرسد مگر چند بار متولد می شوم یا چند بار فرصت زندگی دارم که در آن همواره باید درگیر حل و فصل مشکلات و سختی ها باشم و به ناچار بسیاری از آرزوهای خود را نادیده بگیرم؟
✅ این یک سئوال جدی و حق آدمی است که بداند به راستی این #فرصت_زندگی که می تواند شیرین و لذت بخش باشد چرا باید با این میزان درد و رنج عجین گردد و در بسیاری موارد ناکام بماند. شاید برای عارفان و زاهدان و بندگان برگزیده خداوند این مسائل به راحتی قابل درک و هضم باشد ولی انسان های عادی بعضاً در درک این واقعیت و پذیرش آن با چالش های زیادی مواجه اند که گاهی امیدواری و شادمانی آن ها را کاهش می دهد.
✅ قاعدتاً برای گذر از این تردیدها و مشکلات باید انسان علاوه بر مسائل مادی به عوالم روحی و فرامادی توجه بیشتری داشته باشد. در گام:
▪اول قبول کند این ها واقعیت #زندگی است و تغییری در آن ایجاد نخواهد شد.
▪دوم بپذیرد این #محدودیت_ها فراگیر است و هر چند نسبت آن برای افراد متفاوت است اما همگان درگیر آن هستند و
▪سوم این است که پرهیز از بی قراری و #حلاوت_شکیبایی و تلاش در مسیر اهداف را جایگزین تردیدهای بی نتیجه گرداند.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻شنبه ۲۸ بهمن ماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۵۸
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ لباس تقوا
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ پوشیدن لباس آراسته، تمیز و مناسب یکی از علاقه مندی های انسان ها است. لباسی که بدن را می پوشاند و زیبا می گرداند. اما علاوه بر لباسی که بر تن انسان است روح آدمی نیز لباسی فاخر و آراسته می خواهد. #تقوا برای روح مانند خانه است برای زندگی و مانند جامه است برای تن. پس بدانید این برای شما بهتر است همان‌طور که قرآن کریم می‌فرماید: «وَلِبَاسُ التَّقْوَى ذَلِکَ خَیْر» که معنای آن چنین است: «و لباس تقوا نیکوترین جامه است». شاید اگر همین یک جمله از توصیه‌های شریف قرآن موردتوجه انسان‌ها قرار می‌گرفت بسیاری از انحرافات، اشتباهات، دشمنی‌ها و نابهنجاری‌های حیات بشری رخ نمی‌داد وزندگی آدمی بسیار سالم‌تر و لذت‌بخش‌تر بود.
✅ واقعیت تلخ #زندگی_امروز این است که در آن «اخلاق» حلقه‌ی مفقوده کارکرد نظام‌های بشری است و متاسفانه دربسیاری از مناسبات و تصمیمات انسان‌ها اخلاق رنگ‌باخته است و اصول آن رعایت نمی‌شود و یا اینکه کمتر موردتوجه قرار می‌گیرد. گاهی ناخودآگاه در مرور زمان انسان دچار غفلت می‌شود و فراموش می‌کند خدا و روز حسابی هست و باید برای یکایک رفتارهایش پاسخگو باشد. لذا تخت گاز می‌رود و هر جور منافعش اقتضا نماید رفتار می‌کند و بعد از مدتی بسیاری از اصول را کنار گذاشته و تنها به مطامع و مصالح شخصی و دنیوی خود می‌اندیشد. بدین گونه در ورطه‌ای هولناک از زندگی قرار می‌گیرد که شاید دنیای خود را آباد کند ولی نهایتاً برایش سودی نخواهد داشت و عاقبتی نامبارک در انتظارش خواهد بود.
✅ #خودسازی و برخورداری از آمادگی روحی در مواجهه با اتفاقات روز و پدیده‌های اجتماعی برای انسان اصل مهم و اساسی است. باید علاوه بر اینکه به‌سلامت جسمانی خود اهمیت می‌دهیم روح و روان خویشتن را نیز از پلیدی‌ها و هر آنچه ما را از مقام انسانی و اخلاقی دور می‌کند در امان نگه‌داریم. در جریان یک برنامه خودسازی باید به ابعاد مختلف پرداخت. اگرچه محور خودسازی فاصله گرفتن از «راحت» و «غفلت» است، اما گاهی این حرکت به پیگیری برنامه‌های معنوی و اصلاح صفات روحی می‌پردازد و گاهی به تنظیم فعالیت‌های رایج زندگی معطوف می‌شود. تقوا تنها رعایت حدود مسلمانی و دستورات شریعت نیست بلکه از آن بالاتر تقوا در معنای واقعی خود رعایت حدود انسانی و اخلاقی است.
✅ دقیقا همان‌جایی معنا پیدا می‌کند که انسان در معرض #تصمیم یا رفتاری قرار می‌گیرد که دوگانه خیر و شر است اگر در مدار رعایت حدود باشد و به‌بیان‌دیگر برمدار تقوا حرکت کند باعث سعادت خویشتن می‌شود و در غیر این صورت به همان میزان از مسیر منحرف خواهد شد. تقوا و پرهیزگاری یک فضیلت اخلاقی منحصربه‌فرد، کانون تمام خوبی‌ها و نیروی بازدارندۀ درونی است که ماشین وجود انسان را از سقوط در پرتگاه‌ها حفظ نموده و او را به سرمنزل مقصود می‌رساند. تقوا به قلعۀ مستحکمی ماند که انسان را از تاخت‌وتاز دشمنان داخلی یعنی هوا و هوسهای نامشروع نفسانی و شیطانی محفوظ میدارد و از اصابت تیرهای مسموم و ضربههای مهلک گناه به روح و روان او جلوگیری کرده و قلبش را مرکز تابش انوار الهی قرار می‌دهد.
✅ در #مسیر_زندگی شهوات و امیال و هوس ها وامیدهای کاذب و دروغین و لغزشهای فراوان وجود دارد. اینجاست که انسان باید دایما مراقب باشد مبادا روحش آسیب ببیند و این جز با بیداری و آگاهی و مراقبت دایم و مستمر امکان‌پذیر نیست. در دنیای مادی چون همه چیز فانی است پس ارزش آن محدود و محصور و پایان یافتنی است. پس لباس علم، شهرت، مقام، ثروت، خدمت و هر چیز دیگری از این جنس را از تن خارج کنید و لباس تقوا که همانا در نظر داشتن اخلاق و انسانیت است بر تن کنید و با آن لباس در مسیر علم، خدمت، شهرت و ... تلاش کنید. که همانا تلاش در هر مسیری که با لباس تقوا باشد گرفتار گژی و انحراف نخواهد بود و «ناب و خالص» دنیا و آخرت آدمی را ختم به خیر می گرداند.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۱ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۶۱
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ پوشیدن لباس آراسته، تمیز و مناسب یکی از علاقه مندی های انسان ها است. لباسی که بدن را می پوشاند و زیبا می گرداند. اما علاوه بر لباسی که بر تن انسان است روح آدمی نیز لباسی فاخر و آراسته می خواهد. #تقوا برای روح مانند خانه است برای زندگی و مانند جامه است برای تن. پس بدانید این برای شما بهتر است همان‌طور که قرآن کریم می‌فرماید: «وَلِبَاسُ التَّقْوَى ذَلِکَ خَیْر» که معنای آن چنین است: «و لباس تقوا نیکوترین جامه است». شاید اگر همین یک جمله از توصیه‌های شریف قرآن موردتوجه انسان‌ها قرار می‌گرفت بسیاری از انحرافات، اشتباهات، دشمنی‌ها و نابهنجاری‌های حیات بشری رخ نمی‌داد وزندگی آدمی بسیار سالم‌تر و لذت‌بخش‌تر بود.
✅ واقعیت تلخ #زندگی_امروز این است که در آن «اخلاق» حلقه‌ی مفقوده کارکرد نظام‌های بشری است و متاسفانه دربسیاری از مناسبات و تصمیمات انسان‌ها اخلاق رنگ‌باخته است و اصول آن رعایت نمی‌شود و یا اینکه کمتر موردتوجه قرار می‌گیرد. گاهی ناخودآگاه در مرور زمان انسان دچار غفلت می‌شود و فراموش می‌کند خدا و روز حسابی هست و باید برای یکایک رفتارهایش پاسخگو باشد. لذا تخت گاز می‌رود و هر جور منافعش اقتضا نماید رفتار می‌کند و بعد از مدتی بسیاری از اصول را کنار گذاشته و تنها به مطامع و مصالح شخصی و دنیوی خود می‌اندیشد. بدین گونه در ورطه‌ای هولناک از زندگی قرار می‌گیرد که شاید دنیای خود را آباد کند ولی نهایتاً برایش سودی نخواهد داشت و عاقبتی نامبارک در انتظارش خواهد بود.
✅ #خودسازی و برخورداری از آمادگی روحی در مواجهه با اتفاقات روز و پدیده‌های اجتماعی برای انسان اصل مهم و اساسی است. باید علاوه بر اینکه به‌سلامت جسمانی خود اهمیت می‌دهیم روح و روان خویشتن را نیز از پلیدی‌ها و هر آنچه ما را از مقام انسانی و اخلاقی دور می‌کند در امان نگه‌داریم. در جریان یک برنامه خودسازی باید به ابعاد مختلف پرداخت. اگرچه محور خودسازی فاصله گرفتن از «راحت» و «غفلت» است، اما گاهی این حرکت به پیگیری برنامه‌های معنوی و اصلاح صفات روحی می‌پردازد و گاهی به تنظیم فعالیت‌های رایج زندگی معطوف می‌شود. تقوا تنها رعایت حدود مسلمانی و دستورات شریعت نیست بلکه از آن بالاتر تقوا در معنای واقعی خود رعایت حدود انسانی و اخلاقی است.
✅ دقیقا همان‌جایی معنا پیدا می‌کند که انسان در معرض #تصمیم یا رفتاری قرار می‌گیرد که دوگانه خیر و شر است اگر در مدار رعایت حدود باشد و به‌بیان‌دیگر برمدار تقوا حرکت کند باعث سعادت خویشتن می‌شود و در غیر این صورت به همان میزان از مسیر منحرف خواهد شد. تقوا و پرهیزگاری یک فضیلت اخلاقی منحصربه‌فرد، کانون تمام خوبی‌ها و نیروی بازدارندۀ درونی است که ماشین وجود انسان را از سقوط در پرتگاه‌ها حفظ نموده و او را به سرمنزل مقصود می‌رساند. تقوا به قلعۀ مستحکمی ماند که انسان را از تاخت‌وتاز دشمنان داخلی یعنی هوا و هوسهای نامشروع نفسانی و شیطانی محفوظ میدارد و از اصابت تیرهای مسموم و ضربههای مهلک گناه به روح و روان او جلوگیری کرده و قلبش را مرکز تابش انوار الهی قرار می‌دهد.
✅ در #مسیر_زندگی شهوات و امیال و هوس ها وامیدهای کاذب و دروغین و لغزشهای فراوان وجود دارد. اینجاست که انسان باید دایما مراقب باشد مبادا روحش آسیب ببیند و این جز با بیداری و آگاهی و مراقبت دایم و مستمر امکان‌پذیر نیست. در دنیای مادی چون همه چیز فانی است پس ارزش آن محدود و محصور و پایان یافتنی است. پس لباس علم، شهرت، مقام، ثروت، خدمت و هر چیز دیگری از این جنس را از تن خارج کنید و لباس تقوا که همانا در نظر داشتن اخلاق و انسانیت است بر تن کنید و با آن لباس در مسیر علم، خدمت، شهرت و ... تلاش کنید. که همانا تلاش در هر مسیری که با لباس تقوا باشد گرفتار گژی و انحراف نخواهد بود و «ناب و خالص» دنیا و آخرت آدمی را ختم به خیر می گرداند.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۱ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۶۱
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ مهربان و محترم
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ سال هاست روانشناسان، جامعه شناسان، مردم شناسان و بسیاری از متخصصانی که در #علوم_گوناگون و مرتبط با حوزه های مختلف ارتباطات اجتماعی سخن می گویند یا اظهار نظر علمی دارند در تلاش هستند شیوه هایی از ارتباط میان مردم را ترسیم نموده یا ارائه دهند که بر اساس آن چالش ها به حداقل ممکن برسد و گرما و صمیمیت و روحیه همکاری، تعامل و تعاون بین گروه های مختلف تا حداکثر ممکن افزایش یابد.
✅ بر همین اساس طبق اصول مختلف علمی و تجربی توصیه ها و راهکارهایی ارائه می شود که نتیجه نهایی آن تحقق مواردی است که بدان اشاره گردید. اگر در این رابطه بین نظرات کارشناسان مختلف بررسی و کنکاشی داشته باشیم با وجود بسیاری تفاوت ها و اختلاف نظرهای طبیعی که در حوزه های نظری #رفتاری مشاهده می شود دو کلید واژه اصلی مورد توجه همه ی آن ها قرار دارد که به صورت فراگیر به آن اشاره می شود.
✅ به بیان ساده تر تقریباً اکثر آن ها دو نکته مهم را مورد توجه قرار داده و توصیه کرده اند که در ارتباط با دیگران باید «مهربان و محترم» باشید. البته این دو کلید واژه در نظام ارتباطی دارای تفسیر و چهاچوب هایی است که باید به صورت دقیق مورد توجه قرار گیرد. زمانی که می گوییم در ارتباط با مردم «مهربان» باشید بدین معناست که؛ آنچه برای خود می پسندید برای آن ها نیز محترم شمارید، آن چه باعث آزار دیگران می شود انجام ندهید، گذشت، صبر، پرهیز از حسد، روحیه کینه جویی و انتقام، دست و دلبازی و #روحیه_تعاون و تعامل مثبت از دیگر کلیدواژه های عملیاتی مهربانی با مردم است که باید مورد توجه قرار گیرد.
✅ اما هنگامی که توصیه می شود در #تعاملات_اجتماعی خود «محترم» باشید یعنی؛ حقوق دیگران را تضییع نکنید، حریم خصوصی آن ها را رعایت کنید، در امور اجتماعی و آنجایی که اولویت و نوبت مطرح می شود خود و عزیزانتان را از دیگران ارجح و برتر ندانید، در کار مردم جستجو و کنکاش نداشته باشید، هرگز دیگران را قضاوت نکنید، نظر خود را به دیگران تحمیل نکنید، در زمین با کبر و غرور قدم بر ندارید، حدود را رعایت کنید و به قوانین اجتماعی که روابط شما با مردم را تنظیم می کند احترام بگذارید.
✅ شاید در نگاه اول بسیاری از ما احساس کنیم این مسائل بدیهیاتی است که ما نسبت به آن آگاهی داریم اما وقتی کمی در رفتار، گفتار و ارتباطات خویش با مردم دقیق تر شویم در خواهیم یافت که مم توان موارد بسیاری را برشمرد که از دو اصل «مهربان و احترام» فاصله دارد. نگاه توأم با مهربانی و احترام با مردم سبب می شود انسان دلرحم و مردم دار باشد و هرگز به خود اجازه ندهد برای دستیابی به منافع یا لذت های شخصی و خانوادگی #حقوق_دیگران را تضییع نماید یا باعث آزار و رنجش آن ها شود. بدین صورت سلامت رفتاری و گفتاری در جامعه فراگیر می شود و انسان ها از دست و زبان یکدیگر آسیب نیم بینند.
✅ #رفتار_محبّت_آمیز و محترم با دیگران در اختیار انسان است و او می تواند بی آن که نسبت به دیگری احساسات مثبت قلبی داشته باشد، با او مهربانی کند. انسان موجودی است اجتماعی که علاقه به زندگی توام با رفاقت و دوستی و انس با دیگران یکی از ضرورت های سازمان وجودی او یا به بیان دیگر فطرت است. همچنین حس خوب احترام گذاشتن و مورد احترام قرار گرفتن، دقیقاً حس آرامش همان لحظه‌ای است که به محض ورودتان به یک مکان، افراد حاضر در آنجا همه تلاش‌شان را می‌کنند تا نظرتان را جلب کنند. مانند زمانی که حرف‌هایتان شنیده می‌شود و از لمس حس طلایی عزت و احترام لذت می برید.
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۳ اسفند ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۲
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modirya
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ سال هاست روانشناسان، جامعه شناسان، مردم شناسان و بسیاری از متخصصانی که در #علوم_گوناگون و مرتبط با حوزه های مختلف ارتباطات اجتماعی سخن می گویند یا اظهار نظر علمی دارند در تلاش هستند شیوه هایی از ارتباط میان مردم را ترسیم نموده یا ارائه دهند که بر اساس آن چالش ها به حداقل ممکن برسد و گرما و صمیمیت و روحیه همکاری، تعامل و تعاون بین گروه های مختلف تا حداکثر ممکن افزایش یابد.
✅ بر همین اساس طبق اصول مختلف علمی و تجربی توصیه ها و راهکارهایی ارائه می شود که نتیجه نهایی آن تحقق مواردی است که بدان اشاره گردید. اگر در این رابطه بین نظرات کارشناسان مختلف بررسی و کنکاشی داشته باشیم با وجود بسیاری تفاوت ها و اختلاف نظرهای طبیعی که در حوزه های نظری #رفتاری مشاهده می شود دو کلید واژه اصلی مورد توجه همه ی آن ها قرار دارد که به صورت فراگیر به آن اشاره می شود.
✅ به بیان ساده تر تقریباً اکثر آن ها دو نکته مهم را مورد توجه قرار داده و توصیه کرده اند که در ارتباط با دیگران باید «مهربان و محترم» باشید. البته این دو کلید واژه در نظام ارتباطی دارای تفسیر و چهاچوب هایی است که باید به صورت دقیق مورد توجه قرار گیرد. زمانی که می گوییم در ارتباط با مردم «مهربان» باشید بدین معناست که؛ آنچه برای خود می پسندید برای آن ها نیز محترم شمارید، آن چه باعث آزار دیگران می شود انجام ندهید، گذشت، صبر، پرهیز از حسد، روحیه کینه جویی و انتقام، دست و دلبازی و #روحیه_تعاون و تعامل مثبت از دیگر کلیدواژه های عملیاتی مهربانی با مردم است که باید مورد توجه قرار گیرد.
✅ اما هنگامی که توصیه می شود در #تعاملات_اجتماعی خود «محترم» باشید یعنی؛ حقوق دیگران را تضییع نکنید، حریم خصوصی آن ها را رعایت کنید، در امور اجتماعی و آنجایی که اولویت و نوبت مطرح می شود خود و عزیزانتان را از دیگران ارجح و برتر ندانید، در کار مردم جستجو و کنکاش نداشته باشید، هرگز دیگران را قضاوت نکنید، نظر خود را به دیگران تحمیل نکنید، در زمین با کبر و غرور قدم بر ندارید، حدود را رعایت کنید و به قوانین اجتماعی که روابط شما با مردم را تنظیم می کند احترام بگذارید.
✅ شاید در نگاه اول بسیاری از ما احساس کنیم این مسائل بدیهیاتی است که ما نسبت به آن آگاهی داریم اما وقتی کمی در رفتار، گفتار و ارتباطات خویش با مردم دقیق تر شویم در خواهیم یافت که مم توان موارد بسیاری را برشمرد که از دو اصل «مهربان و احترام» فاصله دارد. نگاه توأم با مهربانی و احترام با مردم سبب می شود انسان دلرحم و مردم دار باشد و هرگز به خود اجازه ندهد برای دستیابی به منافع یا لذت های شخصی و خانوادگی #حقوق_دیگران را تضییع نماید یا باعث آزار و رنجش آن ها شود. بدین صورت سلامت رفتاری و گفتاری در جامعه فراگیر می شود و انسان ها از دست و زبان یکدیگر آسیب نیم بینند.
✅ #رفتار_محبّت_آمیز و محترم با دیگران در اختیار انسان است و او می تواند بی آن که نسبت به دیگری احساسات مثبت قلبی داشته باشد، با او مهربانی کند. انسان موجودی است اجتماعی که علاقه به زندگی توام با رفاقت و دوستی و انس با دیگران یکی از ضرورت های سازمان وجودی او یا به بیان دیگر فطرت است. همچنین حس خوب احترام گذاشتن و مورد احترام قرار گرفتن، دقیقاً حس آرامش همان لحظه‌ای است که به محض ورودتان به یک مکان، افراد حاضر در آنجا همه تلاش‌شان را می‌کنند تا نظرتان را جلب کنند. مانند زمانی که حرف‌هایتان شنیده می‌شود و از لمس حس طلایی عزت و احترام لذت می برید.
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۳ اسفند ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۲
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modirya
✍ وعده خویشتن وفا فرما
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ یکی از مسائلی که در میزان #اعتماد مردم نسبت به مسئولین و همچنین ایجاد انگیزه در آن ها جهت مشارکت در اداره امور کشور به صورت عام و حضور در انتخابات به صورت خاص اثرگذار است موضوع نحوه «وعده دادن» و میزان عمل به آن است. شاید به جرأت بتوان گفت در نظام های سیاسی زمانی اعتبار مدیران و یا اعتماد مردم به آن ها آسیب می بیند که در عمل به وعده هایی که قبل از پذیرش مسئولیت یا در حین آن داده اند سهل انگاری کنند یا به تعبیر عامیانه «خُلف وعده» نمایند.
✅ علاوه بر اثر #اجتماعی این موضوع در آموزه های دینی و اخلاقی ما نیز این امر بسیار مهم و محترم شمرده شده است تا جایی که پیامبر اعظم(ص) می فرمایند: « هر كس به خدا و روز قيامت ايمان دارد، هرگاه وعده مى دهد بايد وفا كند.» سلامت رفتاری در وعده دادن خصوصاً در ایام تبلیغات انتخاباتی از چند جهت باید مورد توجه قرار گیرد؛
▪اول اینکه فرد موظف است صرفاً راجع به موضوع یا موضوعاتی به مردم تعهد و به بیان ساده تر قول دهد که در چهارچوب اختیارات و صلاحیت های وی قرار دارد. به عنوان مثال کسی که قرار است در کرسی مجلس شورای اسلامی در فرایند تقنین حضور پیدا کند به دلیل آن که از نظر قانونی حق ورود به حوزه های اجرایی را ندارد نباید در این عرصه ها به مردم قولی بدهد که در این صورت خلاف #سلامت_رفتاری و گفتاری عمل کرده است.
▪دوم فرد هنگامی که با مردم صحبت می کند و می خواهد ضمانت انجام کاری را برای آن ها تعهد نماید باید در آن زمان به صورت واقعی و جدی نیت و همت عمل به وعده ی خویش را داشته باشد. یعنی هم در ذهن و ضمیر خود و هم در عزم و اراده نسبت به کاری که می گوید ایمان داشته باشد و #تصمیم انجام آن را به بهترین شکل ممکن گرفته باشد.
▪سوم گاهی انسان در زمینه خاصی بر اساس شرایط موجود و پیش بینی های ذهنی که برای آینده دارد به فرد یا افرادی قولی می دهد که بعداً ممکن است به دلیل #تغییر شرایط یا اتفاقات محیطی تحقق آن امکان نداشته باشد. در این حالت فرد برای حفظ اعتماد عمومی و همچنین در جهت سلامت رفتاری باید موضوع را به صورت شفاف، مستقیم و محترم با مردم در میان گذارد و به دلیل آن چه سبب عدم تحقق وعده ی او می شود رسماً عذرخواهی و دلجویی نماید.
✅ هر چند آن چه گفته شد از موارد بدیهی و در ظاهر کلیشه و ساده به نظر می رسد اما متأسفانه در سال های اخیر در جریان های مدیریتی کشور با ساده انگاری و #تساهل و تسامح در مورد آن فرهنگ های بعضاً نادرستی در این زمینه ایجاد شده است. تا آن جا که برخی در ایام تبلیغات انتخاباتی احساس می کنند دادن وعده های کلان و حتی بی اساس جزیی از طبیعت روندهای تبلیغاتی است که الزام عملی خاصی در ارتباط با آن برای آینده وجود ندارد.
✅ این نگاه غلط سبب می شود هم وجهه آن فرد آسیب ببیند و هم نظام #مدیریت کشور دچار خدشه گردد. نباید فراموش کنیم که جایگاه های مدیریتی در واقع مقام و منصب مادی نیستند (یعنی نباید باشند) که عده ای برای به دست آوردن آن به هر کاری متوسل می شوند. در حقیقت این جایگاه ها مقام نیستند بلکه مسئولیت هایی جدی و خطیر هستند که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم سطح کیفی زندگی مردم و آینده عزیزان و فرزندان آن ها را تحت تأثیر قرار می دهد.
✅ پس نگاه دینی و اخلاقی اقتضا می کند تنها کسانی در این جایگاه ها قرار گیرند و یا داوطلب آن باشند که در خود این شرایط و صلاحیت را مشاهده می کنند. البته بخش دیگر این مسأله که قابل توجه است دقت مردم در گزینش افراد و مشارکت آن هاست که می تواند از ورود افراد فاقد صلاحیت به #مناصب_کلیدی به صورت نسبی پیشگیری نماید.
🔺وعده ای گر دهی به درویشی
🔻وعده خویشتن وفا فرما
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۸ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۶۶
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ یکی از مسائلی که در میزان #اعتماد مردم نسبت به مسئولین و همچنین ایجاد انگیزه در آن ها جهت مشارکت در اداره امور کشور به صورت عام و حضور در انتخابات به صورت خاص اثرگذار است موضوع نحوه «وعده دادن» و میزان عمل به آن است. شاید به جرأت بتوان گفت در نظام های سیاسی زمانی اعتبار مدیران و یا اعتماد مردم به آن ها آسیب می بیند که در عمل به وعده هایی که قبل از پذیرش مسئولیت یا در حین آن داده اند سهل انگاری کنند یا به تعبیر عامیانه «خُلف وعده» نمایند.
✅ علاوه بر اثر #اجتماعی این موضوع در آموزه های دینی و اخلاقی ما نیز این امر بسیار مهم و محترم شمرده شده است تا جایی که پیامبر اعظم(ص) می فرمایند: « هر كس به خدا و روز قيامت ايمان دارد، هرگاه وعده مى دهد بايد وفا كند.» سلامت رفتاری در وعده دادن خصوصاً در ایام تبلیغات انتخاباتی از چند جهت باید مورد توجه قرار گیرد؛
▪اول اینکه فرد موظف است صرفاً راجع به موضوع یا موضوعاتی به مردم تعهد و به بیان ساده تر قول دهد که در چهارچوب اختیارات و صلاحیت های وی قرار دارد. به عنوان مثال کسی که قرار است در کرسی مجلس شورای اسلامی در فرایند تقنین حضور پیدا کند به دلیل آن که از نظر قانونی حق ورود به حوزه های اجرایی را ندارد نباید در این عرصه ها به مردم قولی بدهد که در این صورت خلاف #سلامت_رفتاری و گفتاری عمل کرده است.
▪دوم فرد هنگامی که با مردم صحبت می کند و می خواهد ضمانت انجام کاری را برای آن ها تعهد نماید باید در آن زمان به صورت واقعی و جدی نیت و همت عمل به وعده ی خویش را داشته باشد. یعنی هم در ذهن و ضمیر خود و هم در عزم و اراده نسبت به کاری که می گوید ایمان داشته باشد و #تصمیم انجام آن را به بهترین شکل ممکن گرفته باشد.
▪سوم گاهی انسان در زمینه خاصی بر اساس شرایط موجود و پیش بینی های ذهنی که برای آینده دارد به فرد یا افرادی قولی می دهد که بعداً ممکن است به دلیل #تغییر شرایط یا اتفاقات محیطی تحقق آن امکان نداشته باشد. در این حالت فرد برای حفظ اعتماد عمومی و همچنین در جهت سلامت رفتاری باید موضوع را به صورت شفاف، مستقیم و محترم با مردم در میان گذارد و به دلیل آن چه سبب عدم تحقق وعده ی او می شود رسماً عذرخواهی و دلجویی نماید.
✅ هر چند آن چه گفته شد از موارد بدیهی و در ظاهر کلیشه و ساده به نظر می رسد اما متأسفانه در سال های اخیر در جریان های مدیریتی کشور با ساده انگاری و #تساهل و تسامح در مورد آن فرهنگ های بعضاً نادرستی در این زمینه ایجاد شده است. تا آن جا که برخی در ایام تبلیغات انتخاباتی احساس می کنند دادن وعده های کلان و حتی بی اساس جزیی از طبیعت روندهای تبلیغاتی است که الزام عملی خاصی در ارتباط با آن برای آینده وجود ندارد.
✅ این نگاه غلط سبب می شود هم وجهه آن فرد آسیب ببیند و هم نظام #مدیریت کشور دچار خدشه گردد. نباید فراموش کنیم که جایگاه های مدیریتی در واقع مقام و منصب مادی نیستند (یعنی نباید باشند) که عده ای برای به دست آوردن آن به هر کاری متوسل می شوند. در حقیقت این جایگاه ها مقام نیستند بلکه مسئولیت هایی جدی و خطیر هستند که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم سطح کیفی زندگی مردم و آینده عزیزان و فرزندان آن ها را تحت تأثیر قرار می دهد.
✅ پس نگاه دینی و اخلاقی اقتضا می کند تنها کسانی در این جایگاه ها قرار گیرند و یا داوطلب آن باشند که در خود این شرایط و صلاحیت را مشاهده می کنند. البته بخش دیگر این مسأله که قابل توجه است دقت مردم در گزینش افراد و مشارکت آن هاست که می تواند از ورود افراد فاقد صلاحیت به #مناصب_کلیدی به صورت نسبی پیشگیری نماید.
🔺وعده ای گر دهی به درویشی
🔻وعده خویشتن وفا فرما
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۸ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۶۶
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ مدارار و مداوا
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ همه ی ما در #زندگی زخم ها، دردها و رنج های پرشماری داریم که برخی از آن ها را به احدی نمی توانیم بگوییم و در مقابله با آن ها فقط خودمان هستیم و خودمان. البته عقل سلیم حکم می تواند تا امکان و مصلحت ایجاب می کند آدمی مسائلش را با کسی در میان نگذارد و در صورت امکان به صورت شخصی از چالش های زندگی گذر کند.
✅ امری که هر چند قاعده ای مهم در طول #حیات است اما قطعاً استثنائاتی دارد که نباید از آن غافل شد. به بیان دیگر در مواردی نه امکان مقابله انفرادی با چالش ها وجود دارد و نه اصلاً چنین کاری به مصلحت است. با این وجود به شخصه معتقدم انسان تا جایی که امکان دارد نباید از کمی ها و کاستی ها و مشکلاتی که در زندگی دارد با کسی سخن بگوید چون در زمانه ی حاضر نه تنها کسی کمکی نمی کند بلکه سبب می شود نگاه دیگران به انسان عوض شود و در حالت بدتر از نقطه ضعف های او سواستفاده کنند.
✅ علاوه بر این انسان هایی در #زندگی ما هستند که شاید به دلایلی شخصی یا محیطی و یا حتی به خاطر جنس خاصی از وابستگی نَسَبی یا سَبَبی نتوانیم آن ها را برای همیشه از زندگی خویش کنار بگذاریم و مجبور باشیم روزگار را با آن ها به سر کنیم. در این حالت برای کسب آرامش و آسایش نسبی در زندگی دو کلید واژه ی مهم وجود دارد که اگر مورد توجه قرار گرفته و در فرایندهای جاری زندگی عملیاتی گردند قطعاً حال انسان را بهبود می بخشد؛ «مدارا و مداوا».
✅ #مدارا در لغت یعنی: اعتدال، تسامح، سعه صدر، مماشات، میانه روی، سازش، ملایمت، رفق کردن، مهربانی، نرمی، بردباری و تحمل. هریک از این معانی خود پیامی آرامش بخش و امیدآفرین دارند. اگر انسان بتواند این مهم را در زندگی خویش تحقق بخشد قطعاً به آسایش دوگیتی خواهد رسید. آن چنان که حضرت حافظ می فرماید:
🔺 «آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
🔻 با دوستان مروت با دشمنان مدارا»
✅ در عین حال #مدارا به طور قطع تنها راه چاره نیست. از این رو می توان در طول مسیر زندگی و یا در فرایند ارتباط با دیگران و همچنین مواجهه با مشکلات، بیماری ها، سختی ها و کاستی ها علاوه بر مدارا کردن به همان معانی که ذکر شد زخم های خویش که روح و جان ما را آزار می دهند «مداوا» کنیم. بدین معنا که تلاش حداکثری در پیدا کردن علاجی برای درمان و بهبود خویشتن و مسائل و چالش هایی که با آن ها مواجه هستیم داشته باشیم.
✅ به هر حال فراز و فرود #زندگانی امری همگانی است. یک روز دنیا با ماست و روزی دیگر بر ماست. پس باید همواره آمادگی و آگاهی لازم برای گذر از بزنگاه ها و نقاط سخت زندگی خویش را داشته باشیم. در غیر این صورت خیلی زود در ورطه ی ناامیدی و ناتوانی غرق خواهیم شد و بدون آن که از زمان، عمر و نعماتی که خداوند در اختیار ما قرار داده باشد بهره ای ببریم ناکام می مانیم.
✅ البته یک اصل مهم در این رابطه وجود دارد که هر یک از این دو واژه بدون دیگری ممکن است در زمان کوتاهی اوضاع را بهتر کند اما بدون شک در طولانی مدت راهکار کامل و جامعی نیست. #مدارا_کردن بدون مداوای زخم ها همانند نادیده گرفتن صورت مسأله است و تلاش در مداوا بدون مدارا امری است که سبب شکنندگی انسان، کاهش مطلوبیت زندگی و نهایتاً عدم موفقیت خواهد شد.
✅ مدارا کردن با مردم و مشکلات زمانه و زندگی، سرآمد #حکمت و از بهترین کارها است که اگر با مداوای زخم ها و درمان های روحی و جسمی همراه شود عاقبت بهتری برای انسان رقم خواهد زد.
🔺 منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻 پنجشنبه ۱۰ اسفند ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۳
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ همه ی ما در #زندگی زخم ها، دردها و رنج های پرشماری داریم که برخی از آن ها را به احدی نمی توانیم بگوییم و در مقابله با آن ها فقط خودمان هستیم و خودمان. البته عقل سلیم حکم می تواند تا امکان و مصلحت ایجاب می کند آدمی مسائلش را با کسی در میان نگذارد و در صورت امکان به صورت شخصی از چالش های زندگی گذر کند.
✅ امری که هر چند قاعده ای مهم در طول #حیات است اما قطعاً استثنائاتی دارد که نباید از آن غافل شد. به بیان دیگر در مواردی نه امکان مقابله انفرادی با چالش ها وجود دارد و نه اصلاً چنین کاری به مصلحت است. با این وجود به شخصه معتقدم انسان تا جایی که امکان دارد نباید از کمی ها و کاستی ها و مشکلاتی که در زندگی دارد با کسی سخن بگوید چون در زمانه ی حاضر نه تنها کسی کمکی نمی کند بلکه سبب می شود نگاه دیگران به انسان عوض شود و در حالت بدتر از نقطه ضعف های او سواستفاده کنند.
✅ علاوه بر این انسان هایی در #زندگی ما هستند که شاید به دلایلی شخصی یا محیطی و یا حتی به خاطر جنس خاصی از وابستگی نَسَبی یا سَبَبی نتوانیم آن ها را برای همیشه از زندگی خویش کنار بگذاریم و مجبور باشیم روزگار را با آن ها به سر کنیم. در این حالت برای کسب آرامش و آسایش نسبی در زندگی دو کلید واژه ی مهم وجود دارد که اگر مورد توجه قرار گرفته و در فرایندهای جاری زندگی عملیاتی گردند قطعاً حال انسان را بهبود می بخشد؛ «مدارا و مداوا».
✅ #مدارا در لغت یعنی: اعتدال، تسامح، سعه صدر، مماشات، میانه روی، سازش، ملایمت، رفق کردن، مهربانی، نرمی، بردباری و تحمل. هریک از این معانی خود پیامی آرامش بخش و امیدآفرین دارند. اگر انسان بتواند این مهم را در زندگی خویش تحقق بخشد قطعاً به آسایش دوگیتی خواهد رسید. آن چنان که حضرت حافظ می فرماید:
🔺 «آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
🔻 با دوستان مروت با دشمنان مدارا»
✅ در عین حال #مدارا به طور قطع تنها راه چاره نیست. از این رو می توان در طول مسیر زندگی و یا در فرایند ارتباط با دیگران و همچنین مواجهه با مشکلات، بیماری ها، سختی ها و کاستی ها علاوه بر مدارا کردن به همان معانی که ذکر شد زخم های خویش که روح و جان ما را آزار می دهند «مداوا» کنیم. بدین معنا که تلاش حداکثری در پیدا کردن علاجی برای درمان و بهبود خویشتن و مسائل و چالش هایی که با آن ها مواجه هستیم داشته باشیم.
✅ به هر حال فراز و فرود #زندگانی امری همگانی است. یک روز دنیا با ماست و روزی دیگر بر ماست. پس باید همواره آمادگی و آگاهی لازم برای گذر از بزنگاه ها و نقاط سخت زندگی خویش را داشته باشیم. در غیر این صورت خیلی زود در ورطه ی ناامیدی و ناتوانی غرق خواهیم شد و بدون آن که از زمان، عمر و نعماتی که خداوند در اختیار ما قرار داده باشد بهره ای ببریم ناکام می مانیم.
✅ البته یک اصل مهم در این رابطه وجود دارد که هر یک از این دو واژه بدون دیگری ممکن است در زمان کوتاهی اوضاع را بهتر کند اما بدون شک در طولانی مدت راهکار کامل و جامعی نیست. #مدارا_کردن بدون مداوای زخم ها همانند نادیده گرفتن صورت مسأله است و تلاش در مداوا بدون مدارا امری است که سبب شکنندگی انسان، کاهش مطلوبیت زندگی و نهایتاً عدم موفقیت خواهد شد.
✅ مدارا کردن با مردم و مشکلات زمانه و زندگی، سرآمد #حکمت و از بهترین کارها است که اگر با مداوای زخم ها و درمان های روحی و جسمی همراه شود عاقبت بهتری برای انسان رقم خواهد زد.
🔺 منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻 پنجشنبه ۱۰ اسفند ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۳
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ این موضوع بسیار مهم است
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ شاید اگر دو دهه قبل فردی عنوان می کرد روزی فرا خواهد رسید که مردم از حال و روز خواهر، برادر، خاله، عمو، دایی، عمه یا حتی پدر و مادر خود روزها، هفته ها، ماه ها و حتی چند سال بی خبر می ماند کسی باور نمی کرد و به این ادعا می خندید. آن قدر رفت و آمدها گسترده و پرتکرار بود و بین خانواده ها روحیه مودت، دوستی و کمک و #همدلی به صورت چشمگیر وجود داشت که کسی شرایطی که در آن به سر می بریم را هرگز باور نمی کرد.
✅ از حال #خانواده و فامیل با خبر بودن و به آن ها محبت کردن و یاری رساندن که در ادبیات دینی ما از آن به عنوان «صله رحم» یاد می شود آن چنان اهمیتی دارد که پیامبر اسلام فرمود: «صله أرحام خود کنید حتی اینکه سلام کردن باشد» همچنین در سوره مبارکه بقره آمده است: «و کسانی که پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع نموده، و در روی زمین فساد می‌کنند، اینها زیانکارانند»
✅ اما امروز به دلیل مشغله ی فراوان در عصر #فراصنعتی و گرفتاری انسان ها در دام شبکه های اجتماعی گویی هیچ فرصتی برای عزیزان و وابستگان خود نداریم و آرام آرام معاشرت های خانوادگی به فراموشی سپرده شده است. هر چند این واقعیت وجود دارد که با توجه به شرایط جامعه ی امروزی آن شکل قدیم صله ی رحم نه ممکن است نه مطلوب اما هرگز نباید اصل آن نادیده و بی اهمیت گرفته شود. بدون ملاحظه ايام را می گذرانيم، خيلی کم می خنديم، سریع رانندگی می کنيم، تندتند راه می رویم، همیشه عجله داریم، با کوچکترین اتفاق نامطلوبی به شدت عصبانی می شويم، زیاد غر می زنیم، شب ها تا ديروقت بيدار می مانيم، خسته و کسل از خواب برمی خيزيم، معمولاً صبحانه نمی خوریم، از ورزش خبری نیست،
✅ برای مطالعه کردن وقتی اختصاص نمی دهیم، حوصله سر و کله زدن و بازی با بچه ها را نداریم، اگر منزل باشیم اغلب اوقات با گوشی کار می کنيم و خيلی بندرت دعا و نیایش می کنيم، هیچ جا حتی سر سفره از شر تلفن همراه خود در امان نیستیم، درونگرا شده ایم، ارتباطات مجازی، تلفنی، اینترنتی و پیامکی را به ملاقات های رو در رو ترجیح می دهیم، زمانی برای صله رحم و دیدار فامیل و آشنایان نداریم، از حال و روز همه حتی همسایه ها و دوستان قدیمی بی خبریم، تقریباً تمام روزهای ما مثل روز قبل آغاز می شود و تا انتهای شب ادامه دارد. مثل یک ماشین کوکی این اتفاقات هر روز تکرار می شود و انگار چیزی در اختیار ما نیست و سایه #روزمرگی بر زندگی ما افتاده است!
✅ شاید برخی موارد اغراق آمیز به نظر برسد و یا تعدادی از آن ها در زندگی ما مصداق نداشته باشد ولی مسلماً زندگی ماشینی ناخواسته خلق و خوی مردم را تغییر داده است. البته این واقعیت قبول که در هر عصری باید مطابق با نیازهای همان زمان زندگی کرد ولی برخی اصول وجود دارند که تاریخ مصرف نداشته و باید همواره مورد توجه قرار گیرند. اصولی مثل؛ تغذیه سالم، خواب کافی، ورزش، ارتباط با خدا، مهربانی با خانواده، مردم داری، صبر و تعقل در زندگی و... مواردی هستند که همواره در #زندگی انسان اصالت داشته و نباید از آن غافل شد.
✅ اگر کمی با دقت به اطراف خود نگاه کنیم هنوز هم کمابیش افرادی را می بینیم که با برنامه ریزی مناسب به معنای واقعی زندگی می کنند و به همۀ امور خود می رسند. پس قبل از هر چیز باید روش زندگی خود و نحوه استفاده از زمان را تحلیل و بررسی کنیم. برای دستیابی به شیوۀ مناسبی از زندگی باید انسان حتماً زمانی را فقط برای خود و خانواده اش در نظر بگیرد. یعنی باید زمان کافی برای ارتباط با «خدا، خانواده و خود» داشته باشیم. خصوصاً اکنون که به تقارن #بهار_قرآن و بهار طبیعت نزدیک می شویم فرصت گرانبهایی برای ایجاد تغییر در برخی روندها وجود دارد.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۱۳ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۷۰
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ شاید اگر دو دهه قبل فردی عنوان می کرد روزی فرا خواهد رسید که مردم از حال و روز خواهر، برادر، خاله، عمو، دایی، عمه یا حتی پدر و مادر خود روزها، هفته ها، ماه ها و حتی چند سال بی خبر می ماند کسی باور نمی کرد و به این ادعا می خندید. آن قدر رفت و آمدها گسترده و پرتکرار بود و بین خانواده ها روحیه مودت، دوستی و کمک و #همدلی به صورت چشمگیر وجود داشت که کسی شرایطی که در آن به سر می بریم را هرگز باور نمی کرد.
✅ از حال #خانواده و فامیل با خبر بودن و به آن ها محبت کردن و یاری رساندن که در ادبیات دینی ما از آن به عنوان «صله رحم» یاد می شود آن چنان اهمیتی دارد که پیامبر اسلام فرمود: «صله أرحام خود کنید حتی اینکه سلام کردن باشد» همچنین در سوره مبارکه بقره آمده است: «و کسانی که پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع نموده، و در روی زمین فساد می‌کنند، اینها زیانکارانند»
✅ اما امروز به دلیل مشغله ی فراوان در عصر #فراصنعتی و گرفتاری انسان ها در دام شبکه های اجتماعی گویی هیچ فرصتی برای عزیزان و وابستگان خود نداریم و آرام آرام معاشرت های خانوادگی به فراموشی سپرده شده است. هر چند این واقعیت وجود دارد که با توجه به شرایط جامعه ی امروزی آن شکل قدیم صله ی رحم نه ممکن است نه مطلوب اما هرگز نباید اصل آن نادیده و بی اهمیت گرفته شود. بدون ملاحظه ايام را می گذرانيم، خيلی کم می خنديم، سریع رانندگی می کنيم، تندتند راه می رویم، همیشه عجله داریم، با کوچکترین اتفاق نامطلوبی به شدت عصبانی می شويم، زیاد غر می زنیم، شب ها تا ديروقت بيدار می مانيم، خسته و کسل از خواب برمی خيزيم، معمولاً صبحانه نمی خوریم، از ورزش خبری نیست،
✅ برای مطالعه کردن وقتی اختصاص نمی دهیم، حوصله سر و کله زدن و بازی با بچه ها را نداریم، اگر منزل باشیم اغلب اوقات با گوشی کار می کنيم و خيلی بندرت دعا و نیایش می کنيم، هیچ جا حتی سر سفره از شر تلفن همراه خود در امان نیستیم، درونگرا شده ایم، ارتباطات مجازی، تلفنی، اینترنتی و پیامکی را به ملاقات های رو در رو ترجیح می دهیم، زمانی برای صله رحم و دیدار فامیل و آشنایان نداریم، از حال و روز همه حتی همسایه ها و دوستان قدیمی بی خبریم، تقریباً تمام روزهای ما مثل روز قبل آغاز می شود و تا انتهای شب ادامه دارد. مثل یک ماشین کوکی این اتفاقات هر روز تکرار می شود و انگار چیزی در اختیار ما نیست و سایه #روزمرگی بر زندگی ما افتاده است!
✅ شاید برخی موارد اغراق آمیز به نظر برسد و یا تعدادی از آن ها در زندگی ما مصداق نداشته باشد ولی مسلماً زندگی ماشینی ناخواسته خلق و خوی مردم را تغییر داده است. البته این واقعیت قبول که در هر عصری باید مطابق با نیازهای همان زمان زندگی کرد ولی برخی اصول وجود دارند که تاریخ مصرف نداشته و باید همواره مورد توجه قرار گیرند. اصولی مثل؛ تغذیه سالم، خواب کافی، ورزش، ارتباط با خدا، مهربانی با خانواده، مردم داری، صبر و تعقل در زندگی و... مواردی هستند که همواره در #زندگی انسان اصالت داشته و نباید از آن غافل شد.
✅ اگر کمی با دقت به اطراف خود نگاه کنیم هنوز هم کمابیش افرادی را می بینیم که با برنامه ریزی مناسب به معنای واقعی زندگی می کنند و به همۀ امور خود می رسند. پس قبل از هر چیز باید روش زندگی خود و نحوه استفاده از زمان را تحلیل و بررسی کنیم. برای دستیابی به شیوۀ مناسبی از زندگی باید انسان حتماً زمانی را فقط برای خود و خانواده اش در نظر بگیرد. یعنی باید زمان کافی برای ارتباط با «خدا، خانواده و خود» داشته باشیم. خصوصاً اکنون که به تقارن #بهار_قرآن و بهار طبیعت نزدیک می شویم فرصت گرانبهایی برای ایجاد تغییر در برخی روندها وجود دارد.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۱۳ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۷۰
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ فرق می کند
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ فرق می کند حکایت #زندگی_انسانی که همواره دغدغه ی دیگران را دارد و قلبش برای مردم می تپد با کسی که تنها و تنها حال و روز خود و خانواده اش برایش اهمیت دارد. حتماً بین فردی که به شکرانه ی سلامتی، امنیت و نعمت هایی که خداوند مهربان از سر رحمت به او ارزانی داشته است، قصد دارد به دیگرانی که به هر دلیلی نیازمند کمک و حمایت هستند یاری برساند، با آدمی که بی خیال از مردم و اتفاقات محیط پیرامون خود زندگی می کند. به راستی در این دنیای فانی و بی ارزش و با این عمر کوتاهی که همچون برق و باد و به سرعت چشم بر هم زدنی می گذرد آدمی را چه می شود که گاهی می دود، جمع می کند، حرص می زند، به تنهایی و غفلت می خورد و می نوشد و به کلی فراموش می کند تنها خودش اهمیت ندارد و دیگرانی نیز هستند که باید مورد توجه و عنایت قرار بگیرند.
✅ هم اینک باید #تصمیم_جدی گرفت و خط و سیر زندگی خود را از انسان های بی تفاوت و بی خیال جدا کرد که به قول معروف؛ «بی خیال ها به بهشت نمی روند» و «درد بی دردی علاجش آتش است». جمله بسیار زیبایی به نقل از مرحوم آیت الله بهجت بیان می شود که می گوید: «خوب است انسان اسم خود را در هر کار خیری بنویسد و خود را شریک کند زیرا فردای قیامت معلوم نیست کدام قبول و کدام رد می شود.» و این جمله پیام بسیار زیبایی دارد به نام «خیراندیشی» و «خیرجویی» که گویی تلنگری دائمی برای انسان است که در گوش او چنین نجوا می کند که: تو باید برای تعالی ذهن و ضمیر خود در هر امر خیری مشارکت کنی. بی شک در هر دوره و زمانی مسائل و چالش هایی در حاشیه زندگی وجود دارد که حضور، مشارکت و همراهی و همدلی ما را برای بهبود شرایط و اوضاع مطالبه می کند.
✅ به عنوان مثال در حال حاضر #هم_وطنان ما در آستانه ی سال جدید و فصل سرما در استان سیستان و بلوچستان گرفتار سیل ویرانگری شده اند که خسارات فراوانی به آن ها وارد ساخته است. این که به چه میزان و چقدر انسان کمک می کند یا توان یاری رساندن به دیگران را دارد به نظر من چندان مهم نیست بلکه آنچه اهمیت دارد این است که باید روحیه دغدغه مندی، مسئولیت پذیری و کمک رسانی زنده بماند و آداب و رسوم اخلاق مداری و مسلمانی که همانا مهربانی و یاری رساندن به همنوعان است از رونق نیفتد تا این گونه بتوان به دوام و قوام انسانیت و تعالی روح جمعی امیدوار بود. گاهی باید زیر کاسه و کوزه فناوری بزنیم و همه ی شبکه های اجتماعی و هر آن چه اعتیاد روحی و فراموشی انسان را به دنبال دارد و ناخودآگاه باعث می شود بسیاری از مهمات زندگی را نادیده بگیرد کنار بگذاریم و با دقت بیشتری به اطراف و اکناف خود و اتفاقات و حواشی آن نگاه کنیم.
✅ نکند دنیا را آب ببرد و ما در خواب غفلت باشیم و متوجه صداهایی که یاری ما را می طلبد نشویم. در همین رابطه #امیرالمومنین(ع) می فرماید: «خوشا به حال آن که به بندگان خدا نیکی کند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد.» وقتی که بیشتر افراد جامعه به هم نوعان خودشان روحیه ی مهرورزی و امدادرسانی داشته باشند یقیناً شرایط کلی جامعه بهبود می یابد و مطلوبیت اخلاق اجتماعی ارتقا پیدا می کند. این ها بذر مهربانی و انسانیت است که افشان می شود و نتیجه اش درختان تنومندی خواهد شد که میوه ی آن حال خوب در دنیا و عاقبت خیر در آخرت است. برای همین است که تنها جایی که شتاب جایز شمرده و بر آن تأکید شده است کار خیر و انسان دوستی است خصوصاً زمانی که عده ی قابل توجهی از انسان ها نیازمند کمک رسانی فوری هستند همانند هم وطنان و سیل زدگان مسلمان سیستان و بلوچستان.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻پنجشنبه ۱۷ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۷۴
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ فرق می کند حکایت #زندگی_انسانی که همواره دغدغه ی دیگران را دارد و قلبش برای مردم می تپد با کسی که تنها و تنها حال و روز خود و خانواده اش برایش اهمیت دارد. حتماً بین فردی که به شکرانه ی سلامتی، امنیت و نعمت هایی که خداوند مهربان از سر رحمت به او ارزانی داشته است، قصد دارد به دیگرانی که به هر دلیلی نیازمند کمک و حمایت هستند یاری برساند، با آدمی که بی خیال از مردم و اتفاقات محیط پیرامون خود زندگی می کند. به راستی در این دنیای فانی و بی ارزش و با این عمر کوتاهی که همچون برق و باد و به سرعت چشم بر هم زدنی می گذرد آدمی را چه می شود که گاهی می دود، جمع می کند، حرص می زند، به تنهایی و غفلت می خورد و می نوشد و به کلی فراموش می کند تنها خودش اهمیت ندارد و دیگرانی نیز هستند که باید مورد توجه و عنایت قرار بگیرند.
✅ هم اینک باید #تصمیم_جدی گرفت و خط و سیر زندگی خود را از انسان های بی تفاوت و بی خیال جدا کرد که به قول معروف؛ «بی خیال ها به بهشت نمی روند» و «درد بی دردی علاجش آتش است». جمله بسیار زیبایی به نقل از مرحوم آیت الله بهجت بیان می شود که می گوید: «خوب است انسان اسم خود را در هر کار خیری بنویسد و خود را شریک کند زیرا فردای قیامت معلوم نیست کدام قبول و کدام رد می شود.» و این جمله پیام بسیار زیبایی دارد به نام «خیراندیشی» و «خیرجویی» که گویی تلنگری دائمی برای انسان است که در گوش او چنین نجوا می کند که: تو باید برای تعالی ذهن و ضمیر خود در هر امر خیری مشارکت کنی. بی شک در هر دوره و زمانی مسائل و چالش هایی در حاشیه زندگی وجود دارد که حضور، مشارکت و همراهی و همدلی ما را برای بهبود شرایط و اوضاع مطالبه می کند.
✅ به عنوان مثال در حال حاضر #هم_وطنان ما در آستانه ی سال جدید و فصل سرما در استان سیستان و بلوچستان گرفتار سیل ویرانگری شده اند که خسارات فراوانی به آن ها وارد ساخته است. این که به چه میزان و چقدر انسان کمک می کند یا توان یاری رساندن به دیگران را دارد به نظر من چندان مهم نیست بلکه آنچه اهمیت دارد این است که باید روحیه دغدغه مندی، مسئولیت پذیری و کمک رسانی زنده بماند و آداب و رسوم اخلاق مداری و مسلمانی که همانا مهربانی و یاری رساندن به همنوعان است از رونق نیفتد تا این گونه بتوان به دوام و قوام انسانیت و تعالی روح جمعی امیدوار بود. گاهی باید زیر کاسه و کوزه فناوری بزنیم و همه ی شبکه های اجتماعی و هر آن چه اعتیاد روحی و فراموشی انسان را به دنبال دارد و ناخودآگاه باعث می شود بسیاری از مهمات زندگی را نادیده بگیرد کنار بگذاریم و با دقت بیشتری به اطراف و اکناف خود و اتفاقات و حواشی آن نگاه کنیم.
✅ نکند دنیا را آب ببرد و ما در خواب غفلت باشیم و متوجه صداهایی که یاری ما را می طلبد نشویم. در همین رابطه #امیرالمومنین(ع) می فرماید: «خوشا به حال آن که به بندگان خدا نیکی کند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد.» وقتی که بیشتر افراد جامعه به هم نوعان خودشان روحیه ی مهرورزی و امدادرسانی داشته باشند یقیناً شرایط کلی جامعه بهبود می یابد و مطلوبیت اخلاق اجتماعی ارتقا پیدا می کند. این ها بذر مهربانی و انسانیت است که افشان می شود و نتیجه اش درختان تنومندی خواهد شد که میوه ی آن حال خوب در دنیا و عاقبت خیر در آخرت است. برای همین است که تنها جایی که شتاب جایز شمرده و بر آن تأکید شده است کار خیر و انسان دوستی است خصوصاً زمانی که عده ی قابل توجهی از انسان ها نیازمند کمک رسانی فوری هستند همانند هم وطنان و سیل زدگان مسلمان سیستان و بلوچستان.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻پنجشنبه ۱۷ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۷۴
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ درد و رنج بی تفاوتی
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ گاهی درد و رنج همه ی وجود #انسان را فرا می گیرد، حالش خوب نیست، بد بیاری پشت بد بیاری، شکست پشت شکست، گویی همه ی زمانه علیه انسان می شود و دست به هر کاری می زند توفیقی حاصل نمی شود و از هر مسیری که می رود به بن بست می خورد. حتماً برای شما هم پیش آمده است روز و شب هایی که به زندگی و اتفاقات پیرامون خود اصلاً حس خوبی ندارید و در برخی موارد ممکن است حتی حس کنید راه تنفس شما محدود شده است. فقدان یا داغ یک عزیز، ورشکستی مالی، به خطر افتادن آبرو، جدایی یا طلاق و مواردی از این دست رایج ترین اتفاقات تلخ احتمالی است.
✅ البته از این موارد چالش های سخت تری هم وجود دارد آن جا که درد و رنجی در دل داری و به دلایلی با احدی نمی توانی در میان بگذاری، مشورت کنی، کمک بگیری و یا حداقل همدلی کنی. در طول زندگی گاهی زخم هایی عمیق بر وجود انسان می نشیند و گویی تا مغز استخوان را می سوزاند و فرایند درمان و التیام بسیار سختی دارد که شاید برخی موارد غیرممکن به نظر برسد. هر چند ما اعتقاد داریم دستی هست بالای همه ی دست که مهربان ترین مهربان هاست و همه ی انسان ها را تحت نظر دارد و از آن ها حمایت می کند ولی در واقع باید این سئوال را از خود بپرسیم که ما در مواجهه با فردی از میان خانواده، دوستان، بستگان و عزیزان مان که با چالش های این چنینی مواجه شده اند چه تکالیف و وظایفی داریم؟
✅ یکی از بزرگ ترین بیماری های #عصر_حاضر «بیماری بی تفاوتی» است. بسیاری از آدم ها به هر آن چه منافع آن ها را تأمین کند و مستقیم با سود و زیان خودشان ارتباط داشته باشد دقت می کنند، توجه دارند و برای آن تلاش می کنند و هر چه احساس کنند تعلق و رابطه ای با آن ها ندارند را کلاً رها می کنند. برای همین چه بسیار فرزندانی که از حال و روز و نیازهای پدر و مادر خود اطلاعی ندارند، یا همسایه ای که از حال همسایه خود بی خبر است و دوست و رفیقی که سال ها می گذرد و نمی داند ممکن است نیازی داشته باشد یا این که ما می توانیم گره ای از زندگی او باز کنیم یا مسأله ی پیچیده ای را برایش حل کنیم.
✅ هر چند #زندگی امروز خیلی شلوغ و پیچیده است و همه ی ما به دلیل مشکلات معیشتی فراوان هشتمان گروی نه است اما این دلیل موجهی برای بی تفاوتی نسبت به تکالیف، وظایف و احساساتمان نسبت به اطرافیانمان نیست و نخواهد بود. بی تفاوتی ما نسبت به دیگران برای آن ها «رنج» به دنبال دارد و برای ما «درد» می شود. این خاصیت دنیاست که هر که از رنج دیگرانی که نسبت به آن ها وظیفه دارد بی خبر باشد و به وظایفش عمل نکند خود روزی درد بی تفاوتی را خواهد چشید و این گونه رسم مهربانی، همدلی و انسانیت آسیب خواهد دید. مگر نه این است که «آدمی را آدمیت لازم است» پس قاعدتاً ما تنها نسبت به خود و همسر و فرزندان خویش وظیفه نداریم. باید آگاه باشیم و خیرخواه.
✅ البته این بدان معنا نیست که خود را داروغه ی شهر پنداریم و در زندگی همگان سرک بکشیم. بلکه معنایش توجه به نیازها، کمبودها، احساس ها، مطالبات و علاقه مندی های همان هایی است که طبق عرف و شرع به گردن ما حقی دارند و ما نسبت به برخی امور آن ها تکالیفی بر عهده داریم. باور کنید اگر هر فردی همان گونه که هوای خودش را دارد به نزدیکان و بستگانش نیز توجه داشته باشد #زندگی_اجتماعی بسیار زیباتر، راحت تر، مطلوب تر و نهایتاً شیرین تر خواهد بود.
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۴
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ گاهی درد و رنج همه ی وجود #انسان را فرا می گیرد، حالش خوب نیست، بد بیاری پشت بد بیاری، شکست پشت شکست، گویی همه ی زمانه علیه انسان می شود و دست به هر کاری می زند توفیقی حاصل نمی شود و از هر مسیری که می رود به بن بست می خورد. حتماً برای شما هم پیش آمده است روز و شب هایی که به زندگی و اتفاقات پیرامون خود اصلاً حس خوبی ندارید و در برخی موارد ممکن است حتی حس کنید راه تنفس شما محدود شده است. فقدان یا داغ یک عزیز، ورشکستی مالی، به خطر افتادن آبرو، جدایی یا طلاق و مواردی از این دست رایج ترین اتفاقات تلخ احتمالی است.
✅ البته از این موارد چالش های سخت تری هم وجود دارد آن جا که درد و رنجی در دل داری و به دلایلی با احدی نمی توانی در میان بگذاری، مشورت کنی، کمک بگیری و یا حداقل همدلی کنی. در طول زندگی گاهی زخم هایی عمیق بر وجود انسان می نشیند و گویی تا مغز استخوان را می سوزاند و فرایند درمان و التیام بسیار سختی دارد که شاید برخی موارد غیرممکن به نظر برسد. هر چند ما اعتقاد داریم دستی هست بالای همه ی دست که مهربان ترین مهربان هاست و همه ی انسان ها را تحت نظر دارد و از آن ها حمایت می کند ولی در واقع باید این سئوال را از خود بپرسیم که ما در مواجهه با فردی از میان خانواده، دوستان، بستگان و عزیزان مان که با چالش های این چنینی مواجه شده اند چه تکالیف و وظایفی داریم؟
✅ یکی از بزرگ ترین بیماری های #عصر_حاضر «بیماری بی تفاوتی» است. بسیاری از آدم ها به هر آن چه منافع آن ها را تأمین کند و مستقیم با سود و زیان خودشان ارتباط داشته باشد دقت می کنند، توجه دارند و برای آن تلاش می کنند و هر چه احساس کنند تعلق و رابطه ای با آن ها ندارند را کلاً رها می کنند. برای همین چه بسیار فرزندانی که از حال و روز و نیازهای پدر و مادر خود اطلاعی ندارند، یا همسایه ای که از حال همسایه خود بی خبر است و دوست و رفیقی که سال ها می گذرد و نمی داند ممکن است نیازی داشته باشد یا این که ما می توانیم گره ای از زندگی او باز کنیم یا مسأله ی پیچیده ای را برایش حل کنیم.
✅ هر چند #زندگی امروز خیلی شلوغ و پیچیده است و همه ی ما به دلیل مشکلات معیشتی فراوان هشتمان گروی نه است اما این دلیل موجهی برای بی تفاوتی نسبت به تکالیف، وظایف و احساساتمان نسبت به اطرافیانمان نیست و نخواهد بود. بی تفاوتی ما نسبت به دیگران برای آن ها «رنج» به دنبال دارد و برای ما «درد» می شود. این خاصیت دنیاست که هر که از رنج دیگرانی که نسبت به آن ها وظیفه دارد بی خبر باشد و به وظایفش عمل نکند خود روزی درد بی تفاوتی را خواهد چشید و این گونه رسم مهربانی، همدلی و انسانیت آسیب خواهد دید. مگر نه این است که «آدمی را آدمیت لازم است» پس قاعدتاً ما تنها نسبت به خود و همسر و فرزندان خویش وظیفه نداریم. باید آگاه باشیم و خیرخواه.
✅ البته این بدان معنا نیست که خود را داروغه ی شهر پنداریم و در زندگی همگان سرک بکشیم. بلکه معنایش توجه به نیازها، کمبودها، احساس ها، مطالبات و علاقه مندی های همان هایی است که طبق عرف و شرع به گردن ما حقی دارند و ما نسبت به برخی امور آن ها تکالیفی بر عهده داریم. باور کنید اگر هر فردی همان گونه که هوای خودش را دارد به نزدیکان و بستگانش نیز توجه داشته باشد #زندگی_اجتماعی بسیار زیباتر، راحت تر، مطلوب تر و نهایتاً شیرین تر خواهد بود.
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۴
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
جای مهتاب به تاریکی شب ها تو بتاب
✍ #دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ روزگار عجیب و غریبی شده است. هیچ چیزی سر جای خود قرار ندارد. اخلاق و #انسانیت حلقه ی گم شده ی کارکرد نظام های بشری است. هر کسی ساز خودش را می زند و تنها به خویشتن و منافع شخصی می اندیشد. گاهی انسان دلش می گیرد که چرا صفا و صمیمیت، مهربانی و همدلی و تقوا و اخلاق مداری که در گذشته های نه چندان دور در جامعه دیده می شد امروز کمرنگ و کمرنگ تر شده است. هرگز قصد سیاه نمایی و یا بد جلوه دادن اغراق آمیز اوضاع و احوال کنونی را ندارم. هرگز! ولی خدا وکیلی اگر منصفانه و کمی با دقت بیشتر و با نگاه مقایسه ای نسبت به زمان کودکی خود اوضاع و احوال جامعه امروز را نگاه کنیم به خوبی در خواهیم یافت که آن چه در محیط پیرامون ما رخ می دهد در شأن ما و جایگاه تاریخی و ادبی ما نیست. اوضاع و احوال اجتماعی اصلاً جالب نیست.
✅ خانواده های سست بنیادی که با کوچک ترین مسأله بلافاصله راه دادگاه و #طلاق را در پیش می گیرند، اعتیاد گسترده و مصرف دخانیات در سنین پایین و خیلی دیگر از چالش های اجتماعی موجود که کام انسان را تلخ می کند. برخی نظریه پردازان این مسائل را صرفاً به معیشت و محدودیت های اقتصادی یا همان فقر نسبت می دهند. البته بخشی از این اتفاقات قاعدتاً ریشه در وضع اقتصادی دارد ولی حتماً این همه ی ماجرا نیست و خیلی عوامل دیگر در این زمینه اثرگذار است. ما نباید همرنگ جماعت و بلافاصله با اتفاقات محیطی همراه شویم. باید نسبت به اصالت رفتاری و مبانی ارزشی که به آن اعتقاد داریم تعصب بیشتری نشان دهیم و به مبانی اخلاق و انسانیت همواره وفادار باشیم. هر چند در جامعه امروز به نسبت سال های قبل خیلی از سنت های خوب رنگ باخته است اما هنوز جای امیدواری زیادی داریم. هر یک از ما وظیفه داریم در تاریکی ها و هر آن چه رنگ و بوی اخلاق و انسانیت ندارد اصالت خود را حفظ کنیم و در عین حال برای اصلاح جامعه نیز همت گماشته و همچون مهتاب که در تاریکی شب همه جا را روشن می کند حیات بخش و نورآفرین باشیم.
✅ به خدا سوگند جواب بدی را نباید با بدی داد. کمی مراعات و شکیبایی می تواند بسیاری از کدورت ها و ناملایمات را از میان بردارد. صداقت، مهربانی، کمک به همنوعان، پاکدستی، صبر و شکیبایی و سایر مصادیق اخلاقی هرگز کلیشه و قدیمی نمی شود و در هر جامعه ای که این خصلت ها در رفتار و گفتار مردم عیان تر و پررنگ تر باشد مطلوبیت زندگی در آن بیشتر و بیشتر خواهد بود. اگر هر یک از ما اراده کنیم و در هر شرایطی مصمم باشیم تنها و تنها در مسیر صلاح و فلاح فردی و اجتماعی حرکت کنیم و هر آن چه برای خود می پسندیم برای دیگران نیز روا داشته و بپسندیم باور کنید سلامت روحی و روانی و اخلاقی در جامعه فراگیر خواهد شد و همگان از زندگی زیبا و سالم بهره خواهیم برد. «آدمی را آدمیت لازم است» به بیان ساده تر هر یک از ما آمده ایم تا به سهم خود جهانی را که در آن زندگی می کنیم زیباتر کنیم و برای پیشرفت و اصلاح جامعه حرکت کنیم. پس شما هم مهتاب باشید و در تاریکی ها هم خود نورانی و غرق امید باشید و هم آن را به دیگرانی که در اطراف و اکناف شما قرار دارند و به کل #جامعه هدیه کنید. اگر این چنین دیدگاهی فراگیر شود خیلی زود منافع و لذت آن به همه ی ما خواهد رسید.
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۲۴ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۵
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ #دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ روزگار عجیب و غریبی شده است. هیچ چیزی سر جای خود قرار ندارد. اخلاق و #انسانیت حلقه ی گم شده ی کارکرد نظام های بشری است. هر کسی ساز خودش را می زند و تنها به خویشتن و منافع شخصی می اندیشد. گاهی انسان دلش می گیرد که چرا صفا و صمیمیت، مهربانی و همدلی و تقوا و اخلاق مداری که در گذشته های نه چندان دور در جامعه دیده می شد امروز کمرنگ و کمرنگ تر شده است. هرگز قصد سیاه نمایی و یا بد جلوه دادن اغراق آمیز اوضاع و احوال کنونی را ندارم. هرگز! ولی خدا وکیلی اگر منصفانه و کمی با دقت بیشتر و با نگاه مقایسه ای نسبت به زمان کودکی خود اوضاع و احوال جامعه امروز را نگاه کنیم به خوبی در خواهیم یافت که آن چه در محیط پیرامون ما رخ می دهد در شأن ما و جایگاه تاریخی و ادبی ما نیست. اوضاع و احوال اجتماعی اصلاً جالب نیست.
✅ خانواده های سست بنیادی که با کوچک ترین مسأله بلافاصله راه دادگاه و #طلاق را در پیش می گیرند، اعتیاد گسترده و مصرف دخانیات در سنین پایین و خیلی دیگر از چالش های اجتماعی موجود که کام انسان را تلخ می کند. برخی نظریه پردازان این مسائل را صرفاً به معیشت و محدودیت های اقتصادی یا همان فقر نسبت می دهند. البته بخشی از این اتفاقات قاعدتاً ریشه در وضع اقتصادی دارد ولی حتماً این همه ی ماجرا نیست و خیلی عوامل دیگر در این زمینه اثرگذار است. ما نباید همرنگ جماعت و بلافاصله با اتفاقات محیطی همراه شویم. باید نسبت به اصالت رفتاری و مبانی ارزشی که به آن اعتقاد داریم تعصب بیشتری نشان دهیم و به مبانی اخلاق و انسانیت همواره وفادار باشیم. هر چند در جامعه امروز به نسبت سال های قبل خیلی از سنت های خوب رنگ باخته است اما هنوز جای امیدواری زیادی داریم. هر یک از ما وظیفه داریم در تاریکی ها و هر آن چه رنگ و بوی اخلاق و انسانیت ندارد اصالت خود را حفظ کنیم و در عین حال برای اصلاح جامعه نیز همت گماشته و همچون مهتاب که در تاریکی شب همه جا را روشن می کند حیات بخش و نورآفرین باشیم.
✅ به خدا سوگند جواب بدی را نباید با بدی داد. کمی مراعات و شکیبایی می تواند بسیاری از کدورت ها و ناملایمات را از میان بردارد. صداقت، مهربانی، کمک به همنوعان، پاکدستی، صبر و شکیبایی و سایر مصادیق اخلاقی هرگز کلیشه و قدیمی نمی شود و در هر جامعه ای که این خصلت ها در رفتار و گفتار مردم عیان تر و پررنگ تر باشد مطلوبیت زندگی در آن بیشتر و بیشتر خواهد بود. اگر هر یک از ما اراده کنیم و در هر شرایطی مصمم باشیم تنها و تنها در مسیر صلاح و فلاح فردی و اجتماعی حرکت کنیم و هر آن چه برای خود می پسندیم برای دیگران نیز روا داشته و بپسندیم باور کنید سلامت روحی و روانی و اخلاقی در جامعه فراگیر خواهد شد و همگان از زندگی زیبا و سالم بهره خواهیم برد. «آدمی را آدمیت لازم است» به بیان ساده تر هر یک از ما آمده ایم تا به سهم خود جهانی را که در آن زندگی می کنیم زیباتر کنیم و برای پیشرفت و اصلاح جامعه حرکت کنیم. پس شما هم مهتاب باشید و در تاریکی ها هم خود نورانی و غرق امید باشید و هم آن را به دیگرانی که در اطراف و اکناف شما قرار دارند و به کل #جامعه هدیه کنید. اگر این چنین دیدگاهی فراگیر شود خیلی زود منافع و لذت آن به همه ی ما خواهد رسید.
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۲۴ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۵
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ آموزه های بهار
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ هر پديده و هر تجلي خود به نحوي هدايتگر انسان به اصل است و آن را نمي توان بي معني دانست. بهار فصلي است كه انسان را به تفكر در زيبايي‌هاي طبيعت وا مي‌دارد. در واقع تجديد #حيات_طبيعت به خاطر آن است که خداي هستي بخش انسان را متوجه اعتقاد و يا حقانيت زنده شدن بعد ازمرگ گردانيده است و او را برضميرخويش راسخ ترمي سازد. بهار با خود پيام دارد.
✅ #پيام_زندگي، پيام دوباره زيستن و پيام دوباره نگريستن. بهار همراه با رويش و زیبایی است و همين امر را بايد مدنظر قرار داده و با تجديدنظر در اعمال و رفتار به‌گونه‌اي عمل كنيم كه زيبايي، زندگي و شادي آفريني را براي خود و ديگران به ارمغان بياوريم. مانند بيشتر عناصر طبيعت بهار نيزدرس هايي آموزنده و زندگي ساز دارد. مهمترين آموزه هاي بهار عبارتند از:
1⃣ #تنوع؛
✅ در بهار، تنوع خاصي در رنگها و جلوه هاي طبيعت ، درختان، گياهان و گلها مشاهده مي شود. زندگي #متعادل نيز بايد برخوردار از تنوع ويژه اي باشد.
✅ كار، استراحت، اوقات فراغت، مطالعه، ورزش ، ارتباط با خدا و ... همگي عناصري از يك زندگي #متنوع بوده و در جاي خود، مهم و با ارزش تلقي مي شوند.
2⃣ #شادابي؛
✅ بهار، آكنده از #شادابي و طراوت است، به گونه اي كه معرّف تحول و دگرگوني در تمامي طبيعت مي باشد. زندگي متعادل نيز برخوردار از شادابي و سرزندگي است. بايد در زندگي مشوّق روح شادماني و مسرت باطني باشيم و هر يك بر ديگري در اين امر، سبقت بجوييم.
3⃣ #تبادل؛
✅ از زيبايي هاي بهار، #تعادل در هواست؛ نه آن چنان سرد است كه گزنده باشد و نه آن اندازه گرم است كه سوزنده باشد. هواي ملايم و نسيم فرحبخش بهار، جان ها را گرمي مي بخشد.
✅ بايد درزندگي متعادل، با الهام از #مكتب_بهار، در روابط متقابل خويش به دور از هر گونه افراط و تفريط ، مناسباتي گرم و ثمربخش را پي ريزي کرد.
✅ روابط نه افراطي است كه به #وابستگي و اتكاي بيش از حد بينجامد و نه سرد و قهر آميز است كه بذرهاي محبت و عاطفه را از قلوب بركند.
4⃣ #تحول؛
✅ #طبيعت پس از دوره افسردگي و خمودي خزان در طراوت بهار به وجد مي آيد و دگرگوني هايي را در خود پذيرا مي شود. اندام خشكيده گياهان و درختان در گذر از ركود و رخوت زمستان به شور و جذبه بهار، جوانه هاي حيات را برخود ظاهر مي سازد.
✅ چنين تغيير و #تحولي در طبيعت، اين پيام را براي هر فردي در بردارد: «حال كه طبيعت متحول شد، تنها انسان ها كه برتر از طبيعت اند و اشرف مخلوقات ، بايد دراين دگرگوني ها برطبيعت، سبقت جويند».
✅ هر فردي بايد نيك بينديشد كه نسبت به از دست دادن سرمايه عمر و سپري نمودن بهترين سال هاي #زندگي، چه حاصلي اندوخته؟ و با چنين سرمايه اي، دست به چه معامله اي زده است؟
✅ چنين انديشه اي ، #بارور و زاينده است و انسان را فراتر از پوچي و ابتذال ، به رشد و تعالي مي خواند. امام سجاد عليه السلام در دعاي مكارم الاخلاق مي فرمايند: «خدايا به من عمرطولاني عطا فرما تا زماني كه عمرم در راه اطاعت و بندگي ات صرف شود و اگر روزي برسد كه سال هاي زندگي ام چرا گاه شيطان گردد ، مرا فرصت مده.»
5⃣ #حيات_آفريني؛
✅ بهارحيات است و #حيات_آفرين، آن گونه كه نسيم بهاري بر روح ها و جان ها مي وزد، حياتي دوباره در كالبدها مي دمد و به عبارتي، بهارعلاوه بر سر زندگي ، زندگي ساز نيزهست.
🔺 گفت پيغمبر به اصحـاب كبار تن مپوشانيـد از بـاد بـهار
🔻 آنچه با برگ درختان مي كند بـا تن و جان شما آن مي كند
✅ #بهار يعني؛ آغازي دوباره بر پايان شيرين سختي ها، يعني اميدواري به شكفتن مجدد، يعني رستاخيز طبيعت، يعني حيات بعد از ممات و يعني اشتياق وصف ناپذير زندگي.
✅ #خردمندان بر اين موضوع وقوف کامل دارند که به دنبال هرسپيده دم، شب سياهي نيز مي باشد و درپي هربهاردل انگيزي فصل دگرگونگري است به نام برگ ريزان و زمستان! پس عقل سليم حکم مي کند به دنبال هرسرور وشادماني، فرا رسيدن غمي بيکران را از ياد نبرد ولازمه همه اينها ابراز امتنان است واداي شکر به بارگاه خداي منّان.
✅ اكنون كه با عنايت قادر متعال توفيق درك #بهار ديگري حاصل گرديده است مستانه وشورانگيز از اين نعمت بزرگ، به هنگامه ؛ " اذا رأيتم الربيع " مشتاقانه ذاكر و شاكر نعمت هاي بيكران ايزد منان خواهيم بود پس؛ " فاکثرو ذكر النشور ".
🔺 منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻 پنجشنبه ۲۴ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۸۰
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ هر پديده و هر تجلي خود به نحوي هدايتگر انسان به اصل است و آن را نمي توان بي معني دانست. بهار فصلي است كه انسان را به تفكر در زيبايي‌هاي طبيعت وا مي‌دارد. در واقع تجديد #حيات_طبيعت به خاطر آن است که خداي هستي بخش انسان را متوجه اعتقاد و يا حقانيت زنده شدن بعد ازمرگ گردانيده است و او را برضميرخويش راسخ ترمي سازد. بهار با خود پيام دارد.
✅ #پيام_زندگي، پيام دوباره زيستن و پيام دوباره نگريستن. بهار همراه با رويش و زیبایی است و همين امر را بايد مدنظر قرار داده و با تجديدنظر در اعمال و رفتار به‌گونه‌اي عمل كنيم كه زيبايي، زندگي و شادي آفريني را براي خود و ديگران به ارمغان بياوريم. مانند بيشتر عناصر طبيعت بهار نيزدرس هايي آموزنده و زندگي ساز دارد. مهمترين آموزه هاي بهار عبارتند از:
1⃣ #تنوع؛
✅ در بهار، تنوع خاصي در رنگها و جلوه هاي طبيعت ، درختان، گياهان و گلها مشاهده مي شود. زندگي #متعادل نيز بايد برخوردار از تنوع ويژه اي باشد.
✅ كار، استراحت، اوقات فراغت، مطالعه، ورزش ، ارتباط با خدا و ... همگي عناصري از يك زندگي #متنوع بوده و در جاي خود، مهم و با ارزش تلقي مي شوند.
2⃣ #شادابي؛
✅ بهار، آكنده از #شادابي و طراوت است، به گونه اي كه معرّف تحول و دگرگوني در تمامي طبيعت مي باشد. زندگي متعادل نيز برخوردار از شادابي و سرزندگي است. بايد در زندگي مشوّق روح شادماني و مسرت باطني باشيم و هر يك بر ديگري در اين امر، سبقت بجوييم.
3⃣ #تبادل؛
✅ از زيبايي هاي بهار، #تعادل در هواست؛ نه آن چنان سرد است كه گزنده باشد و نه آن اندازه گرم است كه سوزنده باشد. هواي ملايم و نسيم فرحبخش بهار، جان ها را گرمي مي بخشد.
✅ بايد درزندگي متعادل، با الهام از #مكتب_بهار، در روابط متقابل خويش به دور از هر گونه افراط و تفريط ، مناسباتي گرم و ثمربخش را پي ريزي کرد.
✅ روابط نه افراطي است كه به #وابستگي و اتكاي بيش از حد بينجامد و نه سرد و قهر آميز است كه بذرهاي محبت و عاطفه را از قلوب بركند.
4⃣ #تحول؛
✅ #طبيعت پس از دوره افسردگي و خمودي خزان در طراوت بهار به وجد مي آيد و دگرگوني هايي را در خود پذيرا مي شود. اندام خشكيده گياهان و درختان در گذر از ركود و رخوت زمستان به شور و جذبه بهار، جوانه هاي حيات را برخود ظاهر مي سازد.
✅ چنين تغيير و #تحولي در طبيعت، اين پيام را براي هر فردي در بردارد: «حال كه طبيعت متحول شد، تنها انسان ها كه برتر از طبيعت اند و اشرف مخلوقات ، بايد دراين دگرگوني ها برطبيعت، سبقت جويند».
✅ هر فردي بايد نيك بينديشد كه نسبت به از دست دادن سرمايه عمر و سپري نمودن بهترين سال هاي #زندگي، چه حاصلي اندوخته؟ و با چنين سرمايه اي، دست به چه معامله اي زده است؟
✅ چنين انديشه اي ، #بارور و زاينده است و انسان را فراتر از پوچي و ابتذال ، به رشد و تعالي مي خواند. امام سجاد عليه السلام در دعاي مكارم الاخلاق مي فرمايند: «خدايا به من عمرطولاني عطا فرما تا زماني كه عمرم در راه اطاعت و بندگي ات صرف شود و اگر روزي برسد كه سال هاي زندگي ام چرا گاه شيطان گردد ، مرا فرصت مده.»
5⃣ #حيات_آفريني؛
✅ بهارحيات است و #حيات_آفرين، آن گونه كه نسيم بهاري بر روح ها و جان ها مي وزد، حياتي دوباره در كالبدها مي دمد و به عبارتي، بهارعلاوه بر سر زندگي ، زندگي ساز نيزهست.
🔺 گفت پيغمبر به اصحـاب كبار تن مپوشانيـد از بـاد بـهار
🔻 آنچه با برگ درختان مي كند بـا تن و جان شما آن مي كند
✅ #بهار يعني؛ آغازي دوباره بر پايان شيرين سختي ها، يعني اميدواري به شكفتن مجدد، يعني رستاخيز طبيعت، يعني حيات بعد از ممات و يعني اشتياق وصف ناپذير زندگي.
✅ #خردمندان بر اين موضوع وقوف کامل دارند که به دنبال هرسپيده دم، شب سياهي نيز مي باشد و درپي هربهاردل انگيزي فصل دگرگونگري است به نام برگ ريزان و زمستان! پس عقل سليم حکم مي کند به دنبال هرسرور وشادماني، فرا رسيدن غمي بيکران را از ياد نبرد ولازمه همه اينها ابراز امتنان است واداي شکر به بارگاه خداي منّان.
✅ اكنون كه با عنايت قادر متعال توفيق درك #بهار ديگري حاصل گرديده است مستانه وشورانگيز از اين نعمت بزرگ، به هنگامه ؛ " اذا رأيتم الربيع " مشتاقانه ذاكر و شاكر نعمت هاي بيكران ايزد منان خواهيم بود پس؛ " فاکثرو ذكر النشور ".
🔺 منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻 پنجشنبه ۲۴ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۸۰
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar