✍ فرق می کند
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ فرق می کند حکایت #زندگی_انسانی که همواره دغدغه ی دیگران را دارد و قلبش برای مردم می تپد با کسی که تنها و تنها حال و روز خود و خانواده اش برایش اهمیت دارد. حتماً بین فردی که به شکرانه ی سلامتی، امنیت و نعمت هایی که خداوند مهربان از سر رحمت به او ارزانی داشته است، قصد دارد به دیگرانی که به هر دلیلی نیازمند کمک و حمایت هستند یاری برساند، با آدمی که بی خیال از مردم و اتفاقات محیط پیرامون خود زندگی می کند. به راستی در این دنیای فانی و بی ارزش و با این عمر کوتاهی که همچون برق و باد و به سرعت چشم بر هم زدنی می گذرد آدمی را چه می شود که گاهی می دود، جمع می کند، حرص می زند، به تنهایی و غفلت می خورد و می نوشد و به کلی فراموش می کند تنها خودش اهمیت ندارد و دیگرانی نیز هستند که باید مورد توجه و عنایت قرار بگیرند.
✅ هم اینک باید #تصمیم_جدی گرفت و خط و سیر زندگی خود را از انسان های بی تفاوت و بی خیال جدا کرد که به قول معروف؛ «بی خیال ها به بهشت نمی روند» و «درد بی دردی علاجش آتش است». جمله بسیار زیبایی به نقل از مرحوم آیت الله بهجت بیان می شود که می گوید: «خوب است انسان اسم خود را در هر کار خیری بنویسد و خود را شریک کند زیرا فردای قیامت معلوم نیست کدام قبول و کدام رد می شود.» و این جمله پیام بسیار زیبایی دارد به نام «خیراندیشی» و «خیرجویی» که گویی تلنگری دائمی برای انسان است که در گوش او چنین نجوا می کند که: تو باید برای تعالی ذهن و ضمیر خود در هر امر خیری مشارکت کنی. بی شک در هر دوره و زمانی مسائل و چالش هایی در حاشیه زندگی وجود دارد که حضور، مشارکت و همراهی و همدلی ما را برای بهبود شرایط و اوضاع مطالبه می کند.
✅ به عنوان مثال در حال حاضر #هم_وطنان ما در آستانه ی سال جدید و فصل سرما در استان سیستان و بلوچستان گرفتار سیل ویرانگری شده اند که خسارات فراوانی به آن ها وارد ساخته است. این که به چه میزان و چقدر انسان کمک می کند یا توان یاری رساندن به دیگران را دارد به نظر من چندان مهم نیست بلکه آنچه اهمیت دارد این است که باید روحیه دغدغه مندی، مسئولیت پذیری و کمک رسانی زنده بماند و آداب و رسوم اخلاق مداری و مسلمانی که همانا مهربانی و یاری رساندن به همنوعان است از رونق نیفتد تا این گونه بتوان به دوام و قوام انسانیت و تعالی روح جمعی امیدوار بود. گاهی باید زیر کاسه و کوزه فناوری بزنیم و همه ی شبکه های اجتماعی و هر آن چه اعتیاد روحی و فراموشی انسان را به دنبال دارد و ناخودآگاه باعث می شود بسیاری از مهمات زندگی را نادیده بگیرد کنار بگذاریم و با دقت بیشتری به اطراف و اکناف خود و اتفاقات و حواشی آن نگاه کنیم.
✅ نکند دنیا را آب ببرد و ما در خواب غفلت باشیم و متوجه صداهایی که یاری ما را می طلبد نشویم. در همین رابطه #امیرالمومنین(ع) می فرماید: «خوشا به حال آن که به بندگان خدا نیکی کند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد.» وقتی که بیشتر افراد جامعه به هم نوعان خودشان روحیه ی مهرورزی و امدادرسانی داشته باشند یقیناً شرایط کلی جامعه بهبود می یابد و مطلوبیت اخلاق اجتماعی ارتقا پیدا می کند. این ها بذر مهربانی و انسانیت است که افشان می شود و نتیجه اش درختان تنومندی خواهد شد که میوه ی آن حال خوب در دنیا و عاقبت خیر در آخرت است. برای همین است که تنها جایی که شتاب جایز شمرده و بر آن تأکید شده است کار خیر و انسان دوستی است خصوصاً زمانی که عده ی قابل توجهی از انسان ها نیازمند کمک رسانی فوری هستند همانند هم وطنان و سیل زدگان مسلمان سیستان و بلوچستان.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻پنجشنبه ۱۷ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۷۴
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ فرق می کند حکایت #زندگی_انسانی که همواره دغدغه ی دیگران را دارد و قلبش برای مردم می تپد با کسی که تنها و تنها حال و روز خود و خانواده اش برایش اهمیت دارد. حتماً بین فردی که به شکرانه ی سلامتی، امنیت و نعمت هایی که خداوند مهربان از سر رحمت به او ارزانی داشته است، قصد دارد به دیگرانی که به هر دلیلی نیازمند کمک و حمایت هستند یاری برساند، با آدمی که بی خیال از مردم و اتفاقات محیط پیرامون خود زندگی می کند. به راستی در این دنیای فانی و بی ارزش و با این عمر کوتاهی که همچون برق و باد و به سرعت چشم بر هم زدنی می گذرد آدمی را چه می شود که گاهی می دود، جمع می کند، حرص می زند، به تنهایی و غفلت می خورد و می نوشد و به کلی فراموش می کند تنها خودش اهمیت ندارد و دیگرانی نیز هستند که باید مورد توجه و عنایت قرار بگیرند.
✅ هم اینک باید #تصمیم_جدی گرفت و خط و سیر زندگی خود را از انسان های بی تفاوت و بی خیال جدا کرد که به قول معروف؛ «بی خیال ها به بهشت نمی روند» و «درد بی دردی علاجش آتش است». جمله بسیار زیبایی به نقل از مرحوم آیت الله بهجت بیان می شود که می گوید: «خوب است انسان اسم خود را در هر کار خیری بنویسد و خود را شریک کند زیرا فردای قیامت معلوم نیست کدام قبول و کدام رد می شود.» و این جمله پیام بسیار زیبایی دارد به نام «خیراندیشی» و «خیرجویی» که گویی تلنگری دائمی برای انسان است که در گوش او چنین نجوا می کند که: تو باید برای تعالی ذهن و ضمیر خود در هر امر خیری مشارکت کنی. بی شک در هر دوره و زمانی مسائل و چالش هایی در حاشیه زندگی وجود دارد که حضور، مشارکت و همراهی و همدلی ما را برای بهبود شرایط و اوضاع مطالبه می کند.
✅ به عنوان مثال در حال حاضر #هم_وطنان ما در آستانه ی سال جدید و فصل سرما در استان سیستان و بلوچستان گرفتار سیل ویرانگری شده اند که خسارات فراوانی به آن ها وارد ساخته است. این که به چه میزان و چقدر انسان کمک می کند یا توان یاری رساندن به دیگران را دارد به نظر من چندان مهم نیست بلکه آنچه اهمیت دارد این است که باید روحیه دغدغه مندی، مسئولیت پذیری و کمک رسانی زنده بماند و آداب و رسوم اخلاق مداری و مسلمانی که همانا مهربانی و یاری رساندن به همنوعان است از رونق نیفتد تا این گونه بتوان به دوام و قوام انسانیت و تعالی روح جمعی امیدوار بود. گاهی باید زیر کاسه و کوزه فناوری بزنیم و همه ی شبکه های اجتماعی و هر آن چه اعتیاد روحی و فراموشی انسان را به دنبال دارد و ناخودآگاه باعث می شود بسیاری از مهمات زندگی را نادیده بگیرد کنار بگذاریم و با دقت بیشتری به اطراف و اکناف خود و اتفاقات و حواشی آن نگاه کنیم.
✅ نکند دنیا را آب ببرد و ما در خواب غفلت باشیم و متوجه صداهایی که یاری ما را می طلبد نشویم. در همین رابطه #امیرالمومنین(ع) می فرماید: «خوشا به حال آن که به بندگان خدا نیکی کند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد.» وقتی که بیشتر افراد جامعه به هم نوعان خودشان روحیه ی مهرورزی و امدادرسانی داشته باشند یقیناً شرایط کلی جامعه بهبود می یابد و مطلوبیت اخلاق اجتماعی ارتقا پیدا می کند. این ها بذر مهربانی و انسانیت است که افشان می شود و نتیجه اش درختان تنومندی خواهد شد که میوه ی آن حال خوب در دنیا و عاقبت خیر در آخرت است. برای همین است که تنها جایی که شتاب جایز شمرده و بر آن تأکید شده است کار خیر و انسان دوستی است خصوصاً زمانی که عده ی قابل توجهی از انسان ها نیازمند کمک رسانی فوری هستند همانند هم وطنان و سیل زدگان مسلمان سیستان و بلوچستان.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻پنجشنبه ۱۷ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۷۴
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ آموزه های بهار
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ هر پديده و هر تجلي خود به نحوي هدايتگر انسان به اصل است و آن را نمي توان بي معني دانست. بهار فصلي است كه انسان را به تفكر در زيبايي‌هاي طبيعت وا مي‌دارد. در واقع تجديد #حيات_طبيعت به خاطر آن است که خداي هستي بخش انسان را متوجه اعتقاد و يا حقانيت زنده شدن بعد ازمرگ گردانيده است و او را برضميرخويش راسخ ترمي سازد. بهار با خود پيام دارد.
✅ #پيام_زندگي، پيام دوباره زيستن و پيام دوباره نگريستن. بهار همراه با رويش و زیبایی است و همين امر را بايد مدنظر قرار داده و با تجديدنظر در اعمال و رفتار به‌گونه‌اي عمل كنيم كه زيبايي، زندگي و شادي آفريني را براي خود و ديگران به ارمغان بياوريم. مانند بيشتر عناصر طبيعت بهار نيزدرس هايي آموزنده و زندگي ساز دارد. مهمترين آموزه هاي بهار عبارتند از:
1⃣ #تنوع؛
✅ در بهار، تنوع خاصي در رنگها و جلوه هاي طبيعت ، درختان، گياهان و گلها مشاهده مي شود. زندگي #متعادل نيز بايد برخوردار از تنوع ويژه اي باشد.
✅ كار، استراحت، اوقات فراغت، مطالعه، ورزش ، ارتباط با خدا و ... همگي عناصري از يك زندگي #متنوع بوده و در جاي خود، مهم و با ارزش تلقي مي شوند.
2⃣ #شادابي؛
✅ بهار، آكنده از #شادابي و طراوت است، به گونه اي كه معرّف تحول و دگرگوني در تمامي طبيعت مي باشد. زندگي متعادل نيز برخوردار از شادابي و سرزندگي است. بايد در زندگي مشوّق روح شادماني و مسرت باطني باشيم و هر يك بر ديگري در اين امر، سبقت بجوييم.
3⃣ #تبادل؛
✅ از زيبايي هاي بهار، #تعادل در هواست؛ نه آن چنان سرد است كه گزنده باشد و نه آن اندازه گرم است كه سوزنده باشد. هواي ملايم و نسيم فرحبخش بهار، جان ها را گرمي مي بخشد.
✅ بايد درزندگي متعادل، با الهام از #مكتب_بهار، در روابط متقابل خويش به دور از هر گونه افراط و تفريط ، مناسباتي گرم و ثمربخش را پي ريزي کرد.
✅ روابط نه افراطي است كه به #وابستگي و اتكاي بيش از حد بينجامد و نه سرد و قهر آميز است كه بذرهاي محبت و عاطفه را از قلوب بركند.
4⃣ #تحول؛
✅ #طبيعت پس از دوره افسردگي و خمودي خزان در طراوت بهار به وجد مي آيد و دگرگوني هايي را در خود پذيرا مي شود. اندام خشكيده گياهان و درختان در گذر از ركود و رخوت زمستان به شور و جذبه بهار، جوانه هاي حيات را برخود ظاهر مي سازد.
✅ چنين تغيير و #تحولي در طبيعت، اين پيام را براي هر فردي در بردارد: «حال كه طبيعت متحول شد، تنها انسان ها كه برتر از طبيعت اند و اشرف مخلوقات ، بايد دراين دگرگوني ها برطبيعت، سبقت جويند».
✅ هر فردي بايد نيك بينديشد كه نسبت به از دست دادن سرمايه عمر و سپري نمودن بهترين سال هاي #زندگي، چه حاصلي اندوخته؟ و با چنين سرمايه اي، دست به چه معامله اي زده است؟
✅ چنين انديشه اي ، #بارور و زاينده است و انسان را فراتر از پوچي و ابتذال ، به رشد و تعالي مي خواند. امام سجاد عليه السلام در دعاي مكارم الاخلاق مي فرمايند: «خدايا به من عمرطولاني عطا فرما تا زماني كه عمرم در راه اطاعت و بندگي ات صرف شود و اگر روزي برسد كه سال هاي زندگي ام چرا گاه شيطان گردد ، مرا فرصت مده.»
5⃣ #حيات_آفريني؛
✅ بهارحيات است و #حيات_آفرين، آن گونه كه نسيم بهاري بر روح ها و جان ها مي وزد، حياتي دوباره در كالبدها مي دمد و به عبارتي، بهارعلاوه بر سر زندگي ، زندگي ساز نيزهست.
🔺 گفت پيغمبر به اصحـاب كبار تن مپوشانيـد از بـاد بـهار
🔻 آنچه با برگ درختان مي كند بـا تن و جان شما آن مي كند
✅ #بهار يعني؛ آغازي دوباره بر پايان شيرين سختي ها، يعني اميدواري به شكفتن مجدد، يعني رستاخيز طبيعت، يعني حيات بعد از ممات و يعني اشتياق وصف ناپذير زندگي.
✅ #خردمندان بر اين موضوع وقوف کامل دارند که به دنبال هرسپيده دم، شب سياهي نيز مي باشد و درپي هربهاردل انگيزي فصل دگرگونگري است به نام برگ ريزان و زمستان! پس عقل سليم حکم مي کند به دنبال هرسرور وشادماني، فرا رسيدن غمي بيکران را از ياد نبرد ولازمه همه اينها ابراز امتنان است واداي شکر به بارگاه خداي منّان.
✅ اكنون كه با عنايت قادر متعال توفيق درك #بهار ديگري حاصل گرديده است مستانه وشورانگيز از اين نعمت بزرگ، به هنگامه ؛ " اذا رأيتم الربيع " مشتاقانه ذاكر و شاكر نعمت هاي بيكران ايزد منان خواهيم بود پس؛ " فاکثرو ذكر النشور ".
🔺 منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻 پنجشنبه ۲۴ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۸۰
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ هر پديده و هر تجلي خود به نحوي هدايتگر انسان به اصل است و آن را نمي توان بي معني دانست. بهار فصلي است كه انسان را به تفكر در زيبايي‌هاي طبيعت وا مي‌دارد. در واقع تجديد #حيات_طبيعت به خاطر آن است که خداي هستي بخش انسان را متوجه اعتقاد و يا حقانيت زنده شدن بعد ازمرگ گردانيده است و او را برضميرخويش راسخ ترمي سازد. بهار با خود پيام دارد.
✅ #پيام_زندگي، پيام دوباره زيستن و پيام دوباره نگريستن. بهار همراه با رويش و زیبایی است و همين امر را بايد مدنظر قرار داده و با تجديدنظر در اعمال و رفتار به‌گونه‌اي عمل كنيم كه زيبايي، زندگي و شادي آفريني را براي خود و ديگران به ارمغان بياوريم. مانند بيشتر عناصر طبيعت بهار نيزدرس هايي آموزنده و زندگي ساز دارد. مهمترين آموزه هاي بهار عبارتند از:
1⃣ #تنوع؛
✅ در بهار، تنوع خاصي در رنگها و جلوه هاي طبيعت ، درختان، گياهان و گلها مشاهده مي شود. زندگي #متعادل نيز بايد برخوردار از تنوع ويژه اي باشد.
✅ كار، استراحت، اوقات فراغت، مطالعه، ورزش ، ارتباط با خدا و ... همگي عناصري از يك زندگي #متنوع بوده و در جاي خود، مهم و با ارزش تلقي مي شوند.
2⃣ #شادابي؛
✅ بهار، آكنده از #شادابي و طراوت است، به گونه اي كه معرّف تحول و دگرگوني در تمامي طبيعت مي باشد. زندگي متعادل نيز برخوردار از شادابي و سرزندگي است. بايد در زندگي مشوّق روح شادماني و مسرت باطني باشيم و هر يك بر ديگري در اين امر، سبقت بجوييم.
3⃣ #تبادل؛
✅ از زيبايي هاي بهار، #تعادل در هواست؛ نه آن چنان سرد است كه گزنده باشد و نه آن اندازه گرم است كه سوزنده باشد. هواي ملايم و نسيم فرحبخش بهار، جان ها را گرمي مي بخشد.
✅ بايد درزندگي متعادل، با الهام از #مكتب_بهار، در روابط متقابل خويش به دور از هر گونه افراط و تفريط ، مناسباتي گرم و ثمربخش را پي ريزي کرد.
✅ روابط نه افراطي است كه به #وابستگي و اتكاي بيش از حد بينجامد و نه سرد و قهر آميز است كه بذرهاي محبت و عاطفه را از قلوب بركند.
4⃣ #تحول؛
✅ #طبيعت پس از دوره افسردگي و خمودي خزان در طراوت بهار به وجد مي آيد و دگرگوني هايي را در خود پذيرا مي شود. اندام خشكيده گياهان و درختان در گذر از ركود و رخوت زمستان به شور و جذبه بهار، جوانه هاي حيات را برخود ظاهر مي سازد.
✅ چنين تغيير و #تحولي در طبيعت، اين پيام را براي هر فردي در بردارد: «حال كه طبيعت متحول شد، تنها انسان ها كه برتر از طبيعت اند و اشرف مخلوقات ، بايد دراين دگرگوني ها برطبيعت، سبقت جويند».
✅ هر فردي بايد نيك بينديشد كه نسبت به از دست دادن سرمايه عمر و سپري نمودن بهترين سال هاي #زندگي، چه حاصلي اندوخته؟ و با چنين سرمايه اي، دست به چه معامله اي زده است؟
✅ چنين انديشه اي ، #بارور و زاينده است و انسان را فراتر از پوچي و ابتذال ، به رشد و تعالي مي خواند. امام سجاد عليه السلام در دعاي مكارم الاخلاق مي فرمايند: «خدايا به من عمرطولاني عطا فرما تا زماني كه عمرم در راه اطاعت و بندگي ات صرف شود و اگر روزي برسد كه سال هاي زندگي ام چرا گاه شيطان گردد ، مرا فرصت مده.»
5⃣ #حيات_آفريني؛
✅ بهارحيات است و #حيات_آفرين، آن گونه كه نسيم بهاري بر روح ها و جان ها مي وزد، حياتي دوباره در كالبدها مي دمد و به عبارتي، بهارعلاوه بر سر زندگي ، زندگي ساز نيزهست.
🔺 گفت پيغمبر به اصحـاب كبار تن مپوشانيـد از بـاد بـهار
🔻 آنچه با برگ درختان مي كند بـا تن و جان شما آن مي كند
✅ #بهار يعني؛ آغازي دوباره بر پايان شيرين سختي ها، يعني اميدواري به شكفتن مجدد، يعني رستاخيز طبيعت، يعني حيات بعد از ممات و يعني اشتياق وصف ناپذير زندگي.
✅ #خردمندان بر اين موضوع وقوف کامل دارند که به دنبال هرسپيده دم، شب سياهي نيز مي باشد و درپي هربهاردل انگيزي فصل دگرگونگري است به نام برگ ريزان و زمستان! پس عقل سليم حکم مي کند به دنبال هرسرور وشادماني، فرا رسيدن غمي بيکران را از ياد نبرد ولازمه همه اينها ابراز امتنان است واداي شکر به بارگاه خداي منّان.
✅ اكنون كه با عنايت قادر متعال توفيق درك #بهار ديگري حاصل گرديده است مستانه وشورانگيز از اين نعمت بزرگ، به هنگامه ؛ " اذا رأيتم الربيع " مشتاقانه ذاكر و شاكر نعمت هاي بيكران ايزد منان خواهيم بود پس؛ " فاکثرو ذكر النشور ".
🔺 منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻 پنجشنبه ۲۴ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۸۰
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ اندر احوال خیال
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ «در خیال» شما چه می گذرد؟ در تنهایی خود بیشتر به چه می اندیشید؟ در طول زمان یا روزانه بر چه مواردی تمرکز دارید و به آن بیشتر فکر می کنید؟ آرزوی به دست آوردن چه چیزهایی را در ذهن می پرورانید؟ پاسخ به این سئوال ها و یا پرسش هایی دیگر مشابه این موارد بخش قابل توجهی از چگونگی رفتار و شخصیت شما را شکل می دهد و جایگاه واقعی تان را در زندگی رقم می زند. اگر مراتب اندیشیدن شما در مسیر فلاح و صلاح باشد به دنبال آن گفتار و رفتار نیز در همین مسیر شکل می گیرد و جریان می یابد و در صورتی که عکس این اتفاق رخ دهد و انسان به گناه یا #رفتاری ناشایست بیاندیشد ممکن است تصمیم هایی بگیرد یا اقدام هایی انجام دهد که با سرشت ذاتی و طبیعت پاک آدمی منافات دارد.
✅ چنانچه #حضرت_علی(ع) فرمود: «انديشه كردن در خوبي ها، انگيزه ی به كار بستن آنها مى شود.» انجام دادن هر عملی دستورات، آداب و مقدماتي دارد که سرچمشة تمامي آنها روح انسان است که از «تصور، تفکر، شناخت و تصديق» آغاز می شود با ظهور و بروز «انگیزه» ادامه پیدا می کند و به «قصد، عزم و اراده» منتهي شود. سپس به وسيلة جسم به مرحله «عمل و اجرا» در می آید. تحقق هر مرحله، نور یا تاریکی متناسب با ماهیت اقدام مورد نظر و پيشرفت به سوي انجام آن را دارد. برای همین در آموزه های دینی بسیار به فرزندان آدم برای حفظ چهارچوب های اخلاقی و انسانی در جریان تصورات و تفکرات روزانه توصیه های فراوانی می شود.
✅ #امیرالمومنین علیه السلام در همین رابطه می فرمایند: «مَن کَثُرَ فِکرُهُ فِی المَعاصِی دَعَتهُ إلَیه؛ آنکه در گناهان، بسیار اندیشه کند، [این کار] او را به گناه مى کشانَد.» یا در حدیث دیگری نقل شده است «فکر کردن به گناه نیمی از مسیر گناه است». انسان موجودي دو بُعدي است. نيمي از وجودش جسم او و مادي است و نيمة ديگرش روح و آن غير مادي است. هر يك از آنها حركت و فعل و انفعالاتي دارند و براي بقا و حيات خويش نيازمند غذا هستند. حيات روح به زدودن غبار و زنگارهايي است كه از گناه و معصيت بر آيينة وجودش مي نشيند و تكامل او در تزكيه و گرايش به معنويت و ارتباط با خدا است. اوج كمال روح آدمی در وصال به ربوبيت و ربّي و ربّاني شدن آن است.
✅ چنان كه آلوده گشتن روح به گناه و #معصيت، آن را به سوي فنا و نيستي سوق مي دهد. یکی از مهم ترین مراتب دستیابی به کمال تلاش در جهت ایجاد «ذهن و ضمیر» و به دنبال آن «اندیشه سالم» است. اهمیت تفکر و تعقل در زندگی آدمی تا بدان جاست که از آن به عنوان وجه تمایز اصلی انسان و سایر موجودات زنده نام می‌برند. به بیان دیگر چیزی که انسان را از سایر موجودات متمایز می‌سازد توانایی عظیم قدرت تفکر و تعقل اوست. حال اگر این توانایی در مسیر سالم و مفید باشد سبب شکوفایی انسان و آبادانی جامعه خواهد شد و در غیر این صورت صاحبان تفکر بیمار خود و جامعه را به انحراف و تباهی می کشانند.
✅ تفکر انسان از لحاظ منطقی دو عنصر مهم دارد:
▪عنصر اول «موارد تفکر» است که شامل دانسته‌هایی است که انسان از قبل آموخته و می‌خواهد توسط آنها به #مطالب جدیدی دست یابد و
▪عنصر دوم «چگونگی یا شکل تفکر» است که بیانگر چینش و نظمی است که #متفکر به دانسته‌های قبلی خود می‌دهد تا به طور صحیح به نتیجه ای که در نظر دارد برسد.
برای دستیابی به این فکر و خیال سالم باید ابتدا عناصر #تفکر را بشناسیم و در ارتباط با ورودی آن چه از طریق حواس وارد ذهن ما می شوند و موارد تفکر ما را شکل می دهند کنترل لازم به عمل آوریم.
✅ این امکان وجود ندارد که ورودی فکر به وسیله چشم، گوش و سایر جوارح بدن از صبح تا شب آلوده، گناه و نامطلوب باشد و در طول روز نیز کمابیش به آن ها فکر کنیم و نهایتاً رفتاری معقول، اخلاقی و شرعی داشته باشیم. اگر آدمی اراده بر رفتار سالم دارد شرط تحقق آن مراقبت از ورودی های ذهن و همچنین تلاش و تمرین در جهت دستیابی به تفکر و تعقل سالم است. انسان باید در خیال خود به نیکی ها و پاکی ها بیاندیشد تا بتواند در گفتار و رفتار خود به #شایستگی و پاکیزگی و کمال روح دست یابد.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴۴، شماره ۴۲۰۸
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ «در خیال» شما چه می گذرد؟ در تنهایی خود بیشتر به چه می اندیشید؟ در طول زمان یا روزانه بر چه مواردی تمرکز دارید و به آن بیشتر فکر می کنید؟ آرزوی به دست آوردن چه چیزهایی را در ذهن می پرورانید؟ پاسخ به این سئوال ها و یا پرسش هایی دیگر مشابه این موارد بخش قابل توجهی از چگونگی رفتار و شخصیت شما را شکل می دهد و جایگاه واقعی تان را در زندگی رقم می زند. اگر مراتب اندیشیدن شما در مسیر فلاح و صلاح باشد به دنبال آن گفتار و رفتار نیز در همین مسیر شکل می گیرد و جریان می یابد و در صورتی که عکس این اتفاق رخ دهد و انسان به گناه یا #رفتاری ناشایست بیاندیشد ممکن است تصمیم هایی بگیرد یا اقدام هایی انجام دهد که با سرشت ذاتی و طبیعت پاک آدمی منافات دارد.
✅ چنانچه #حضرت_علی(ع) فرمود: «انديشه كردن در خوبي ها، انگيزه ی به كار بستن آنها مى شود.» انجام دادن هر عملی دستورات، آداب و مقدماتي دارد که سرچمشة تمامي آنها روح انسان است که از «تصور، تفکر، شناخت و تصديق» آغاز می شود با ظهور و بروز «انگیزه» ادامه پیدا می کند و به «قصد، عزم و اراده» منتهي شود. سپس به وسيلة جسم به مرحله «عمل و اجرا» در می آید. تحقق هر مرحله، نور یا تاریکی متناسب با ماهیت اقدام مورد نظر و پيشرفت به سوي انجام آن را دارد. برای همین در آموزه های دینی بسیار به فرزندان آدم برای حفظ چهارچوب های اخلاقی و انسانی در جریان تصورات و تفکرات روزانه توصیه های فراوانی می شود.
✅ #امیرالمومنین علیه السلام در همین رابطه می فرمایند: «مَن کَثُرَ فِکرُهُ فِی المَعاصِی دَعَتهُ إلَیه؛ آنکه در گناهان، بسیار اندیشه کند، [این کار] او را به گناه مى کشانَد.» یا در حدیث دیگری نقل شده است «فکر کردن به گناه نیمی از مسیر گناه است». انسان موجودي دو بُعدي است. نيمي از وجودش جسم او و مادي است و نيمة ديگرش روح و آن غير مادي است. هر يك از آنها حركت و فعل و انفعالاتي دارند و براي بقا و حيات خويش نيازمند غذا هستند. حيات روح به زدودن غبار و زنگارهايي است كه از گناه و معصيت بر آيينة وجودش مي نشيند و تكامل او در تزكيه و گرايش به معنويت و ارتباط با خدا است. اوج كمال روح آدمی در وصال به ربوبيت و ربّي و ربّاني شدن آن است.
✅ چنان كه آلوده گشتن روح به گناه و #معصيت، آن را به سوي فنا و نيستي سوق مي دهد. یکی از مهم ترین مراتب دستیابی به کمال تلاش در جهت ایجاد «ذهن و ضمیر» و به دنبال آن «اندیشه سالم» است. اهمیت تفکر و تعقل در زندگی آدمی تا بدان جاست که از آن به عنوان وجه تمایز اصلی انسان و سایر موجودات زنده نام می‌برند. به بیان دیگر چیزی که انسان را از سایر موجودات متمایز می‌سازد توانایی عظیم قدرت تفکر و تعقل اوست. حال اگر این توانایی در مسیر سالم و مفید باشد سبب شکوفایی انسان و آبادانی جامعه خواهد شد و در غیر این صورت صاحبان تفکر بیمار خود و جامعه را به انحراف و تباهی می کشانند.
✅ تفکر انسان از لحاظ منطقی دو عنصر مهم دارد:
▪عنصر اول «موارد تفکر» است که شامل دانسته‌هایی است که انسان از قبل آموخته و می‌خواهد توسط آنها به #مطالب جدیدی دست یابد و
▪عنصر دوم «چگونگی یا شکل تفکر» است که بیانگر چینش و نظمی است که #متفکر به دانسته‌های قبلی خود می‌دهد تا به طور صحیح به نتیجه ای که در نظر دارد برسد.
برای دستیابی به این فکر و خیال سالم باید ابتدا عناصر #تفکر را بشناسیم و در ارتباط با ورودی آن چه از طریق حواس وارد ذهن ما می شوند و موارد تفکر ما را شکل می دهند کنترل لازم به عمل آوریم.
✅ این امکان وجود ندارد که ورودی فکر به وسیله چشم، گوش و سایر جوارح بدن از صبح تا شب آلوده، گناه و نامطلوب باشد و در طول روز نیز کمابیش به آن ها فکر کنیم و نهایتاً رفتاری معقول، اخلاقی و شرعی داشته باشیم. اگر آدمی اراده بر رفتار سالم دارد شرط تحقق آن مراقبت از ورودی های ذهن و همچنین تلاش و تمرین در جهت دستیابی به تفکر و تعقل سالم است. انسان باید در خیال خود به نیکی ها و پاکی ها بیاندیشد تا بتواند در گفتار و رفتار خود به #شایستگی و پاکیزگی و کمال روح دست یابد.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴۴، شماره ۴۲۰۸
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ حق الناس های سازمانی
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ افرادی که #کارمند هستند نزدیک نیمی از زمان بیداری عمر خود را در محیط کار سپری می کنند و بسیاری از آن ها حتی بعد از ساعت اداری یا در حال اضافه کاری در محیط کار هستند و یا این که فکرشان به شدت معطوف و درگیر امور اداری و سازمانی است به صورتی که شاید تماس های مکرر و پیگیری های امور توسط آن ها حتی در ساعت استراحت و پس از زمان موظف نیز تداوم یابد. بر این اساس رعایت تقوای کاری و حدود و حقوق سازمان، همکاران، مرئوسین، مقام های مافوق، ذینفعان سازمان (شامل مردم یا هر فرد دیگری که به نوعی با سازمان در ارتباط است) اهمیت فراوانی دارد.
✅ چه بسیار انسان هایی که در محیط خانه و #خانواده افرادی شریف و اخلاق مدار هستند ولی در محل کار گرفتار غفلت می شوند و در رعایت برخی اصول اساسی دچار رفتاری غلط و یا همراه با نقصان می شوند. از کم کاری، کم فروشی، پارتی بازی، غیبت همکاران، زیر آب زنی، رشا و ارتشا، استفاده شخصی از امکانات سازمانی گرفته تا هر امر دیگری که به نوعی با حدود اخلاقی و شرعی منافات دارد و یا باعث تضییع حقوق سازمان و یا دیگران می شود هر کدام می تواند روزی وبال انسان و گریبانگیر او باشد. خصوصاً زمانی که فردی در جایگاه مدیریت می نشیند و تصمیم هایش علاوه بر خودش برای سازمان و کارکنان آن نیز تعیین کننده است این موضوع حساسیتی به مراتب بیشتر پیدا می کند.
✅ یکی از موارد بسیار مهمی که در #جایگاه_های_مدیریتی از دیدگاه حق الناس باید به شدت مراقبت گردد مقوله ی انتصابات است. طبق احادیث بدبخت واقعی کسی است که به خاطر دنیای دیگران آخرت خویش را تباه می سازد. و چه ظلمی بالاتر از این بر خویشتن صورت می گیرد که فردی به خاطر آشناگزینی، پارتی بازی یا فامیل بازی، نگاه حزبی و سیاسی و یا بخاطر منافع فردی دیگر او را در مسئولیتی که صلاحیت احراز آن را ندارد مصوب نماید در حالی که دیگرانی شایسته تر از وی حاضر و در دسترس هستند؟ پیامبر اعظم(ص) در این رابطه می فرمایند: كسي كه فردي از مسلمانان را به منصبي بگمارد در حالي كه مي‌داند كسي از او برتر و داناتر به قرآن و سنت پيامبر در بين مسلمانان وجود دارد، همانا به خدا و پيامبر و همه مسلمانان خيانت كرده است.
✅ این #حدیث_شریف به خوبی حساسیت بالای این امر را نشان می دهد و بر اساس حکم نبی مکرم اسلام فردی که ملاحظات شخصی در جریان انتصاب دیگران را به مصالح عمومی و سازمانی ترجیح دهد در واقع گناهی بزرگ در حد خیانت به خدا، پیامبر و همه ی مسلمانان را مرتکب شده است. خیلی زودتر از تصور باید مسئولیت های سازمانی را واگذار کرد. به بیان دیگر این قدرت ها، مسئولیت ها و میزها به احدی وفا نکرده است و در آینده نیز نخواهد کرد پس باید بسیار مراقب باشیم در طول دوران تصدی مسئولیتی مدیون مردم و بیت المال نشویم.
✅ بخش دیگر این امر مربوط به مال نیست بلکه مرتبط با عرض و آبروی مردم و ظلم به دیگران و امثال آن است، به عنوان مثال غیبت کردن فقط گناه نیست بلکه حقی از فرد به گردن ما ایجاد می‌کند که باید آن را ادا کنیم. زمانی که شما جایگاه سازمانی فردی را بدون دلیل موجه تضییع می کنید و او را در جایگاهی که از اندازه و صلاحیت او پایین تر است قرار می دهید در واقع علاوه بر آسیب به منافع عمومی و زیان مالی به خود آن فرد، روحیه و #انگیزه_کاری اش را نیز تباه می کنید و بدین صورت لطمه ی فراوانی وارد می سازید که قطعاً مورد رضای خداوند نخواهد بود و روزی باید در دادگاه عادله ی الهی پاسخگو باشید.
✅ شاید این مفاهیم برای عده ای کلیشه و یا شعار گونه به نظر برسد ولی قطعاً انکار یک امر نمی تواند از اهمیت آن بکاهد. پس اکنون که زمان قابل توجهی از عمر شما در محیط های #سازمانی و اداری صرف می شود حتماً بر رفتار، گفتار و تصمیم های خود مراقبه و توجه لازم را داشته باشید که در نهایت زمان بازنشستگی یا در موعد تحویل مسئولیت حق دیگران بر گردن شما باقی نماند. همچنین از ظلم به دیگران و تضییع حقوق کارکنان و مردمان به شدت پرهیز نمایید که در غیر این صورت عاقبت به خیر نخواهید شد.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳، شماره ۴۲۰۲
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ افرادی که #کارمند هستند نزدیک نیمی از زمان بیداری عمر خود را در محیط کار سپری می کنند و بسیاری از آن ها حتی بعد از ساعت اداری یا در حال اضافه کاری در محیط کار هستند و یا این که فکرشان به شدت معطوف و درگیر امور اداری و سازمانی است به صورتی که شاید تماس های مکرر و پیگیری های امور توسط آن ها حتی در ساعت استراحت و پس از زمان موظف نیز تداوم یابد. بر این اساس رعایت تقوای کاری و حدود و حقوق سازمان، همکاران، مرئوسین، مقام های مافوق، ذینفعان سازمان (شامل مردم یا هر فرد دیگری که به نوعی با سازمان در ارتباط است) اهمیت فراوانی دارد.
✅ چه بسیار انسان هایی که در محیط خانه و #خانواده افرادی شریف و اخلاق مدار هستند ولی در محل کار گرفتار غفلت می شوند و در رعایت برخی اصول اساسی دچار رفتاری غلط و یا همراه با نقصان می شوند. از کم کاری، کم فروشی، پارتی بازی، غیبت همکاران، زیر آب زنی، رشا و ارتشا، استفاده شخصی از امکانات سازمانی گرفته تا هر امر دیگری که به نوعی با حدود اخلاقی و شرعی منافات دارد و یا باعث تضییع حقوق سازمان و یا دیگران می شود هر کدام می تواند روزی وبال انسان و گریبانگیر او باشد. خصوصاً زمانی که فردی در جایگاه مدیریت می نشیند و تصمیم هایش علاوه بر خودش برای سازمان و کارکنان آن نیز تعیین کننده است این موضوع حساسیتی به مراتب بیشتر پیدا می کند.
✅ یکی از موارد بسیار مهمی که در #جایگاه_های_مدیریتی از دیدگاه حق الناس باید به شدت مراقبت گردد مقوله ی انتصابات است. طبق احادیث بدبخت واقعی کسی است که به خاطر دنیای دیگران آخرت خویش را تباه می سازد. و چه ظلمی بالاتر از این بر خویشتن صورت می گیرد که فردی به خاطر آشناگزینی، پارتی بازی یا فامیل بازی، نگاه حزبی و سیاسی و یا بخاطر منافع فردی دیگر او را در مسئولیتی که صلاحیت احراز آن را ندارد مصوب نماید در حالی که دیگرانی شایسته تر از وی حاضر و در دسترس هستند؟ پیامبر اعظم(ص) در این رابطه می فرمایند: كسي كه فردي از مسلمانان را به منصبي بگمارد در حالي كه مي‌داند كسي از او برتر و داناتر به قرآن و سنت پيامبر در بين مسلمانان وجود دارد، همانا به خدا و پيامبر و همه مسلمانان خيانت كرده است.
✅ این #حدیث_شریف به خوبی حساسیت بالای این امر را نشان می دهد و بر اساس حکم نبی مکرم اسلام فردی که ملاحظات شخصی در جریان انتصاب دیگران را به مصالح عمومی و سازمانی ترجیح دهد در واقع گناهی بزرگ در حد خیانت به خدا، پیامبر و همه ی مسلمانان را مرتکب شده است. خیلی زودتر از تصور باید مسئولیت های سازمانی را واگذار کرد. به بیان دیگر این قدرت ها، مسئولیت ها و میزها به احدی وفا نکرده است و در آینده نیز نخواهد کرد پس باید بسیار مراقب باشیم در طول دوران تصدی مسئولیتی مدیون مردم و بیت المال نشویم.
✅ بخش دیگر این امر مربوط به مال نیست بلکه مرتبط با عرض و آبروی مردم و ظلم به دیگران و امثال آن است، به عنوان مثال غیبت کردن فقط گناه نیست بلکه حقی از فرد به گردن ما ایجاد می‌کند که باید آن را ادا کنیم. زمانی که شما جایگاه سازمانی فردی را بدون دلیل موجه تضییع می کنید و او را در جایگاهی که از اندازه و صلاحیت او پایین تر است قرار می دهید در واقع علاوه بر آسیب به منافع عمومی و زیان مالی به خود آن فرد، روحیه و #انگیزه_کاری اش را نیز تباه می کنید و بدین صورت لطمه ی فراوانی وارد می سازید که قطعاً مورد رضای خداوند نخواهد بود و روزی باید در دادگاه عادله ی الهی پاسخگو باشید.
✅ شاید این مفاهیم برای عده ای کلیشه و یا شعار گونه به نظر برسد ولی قطعاً انکار یک امر نمی تواند از اهمیت آن بکاهد. پس اکنون که زمان قابل توجهی از عمر شما در محیط های #سازمانی و اداری صرف می شود حتماً بر رفتار، گفتار و تصمیم های خود مراقبه و توجه لازم را داشته باشید که در نهایت زمان بازنشستگی یا در موعد تحویل مسئولیت حق دیگران بر گردن شما باقی نماند. همچنین از ظلم به دیگران و تضییع حقوق کارکنان و مردمان به شدت پرهیز نمایید که در غیر این صورت عاقبت به خیر نخواهید شد.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳، شماره ۴۲۰۲
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ به کجا می روم آخر؟
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ زندگی و #امیدواری زیباست و می تواند پر از طراوت و شادمانی باشد و لذت های فراوانی را به کام انسان بچشاند و حالش را خوب کند. اما این همه ی حقیقت خلقت نیست. کمی آن طرف تر که خیلی هم از ما دور نیست واقعیتی به نام «مرگ» وجود دارد که در کمین انسان است، به او بسیار نزدیک است و هر لحظه بدون خبر و بدون درنگ این احتمال وجود دارد که آدمی را در برگیرد و عمرش به پایان رسد. زن و مرد یا پیر و جوان هم ندارد. حتی آدمی ممکن است در کودکی و زمانی که هنوز طعم زندگی را آن چنان که باید و شاید نچشیده است جان به جان آفرین تسلیم نماید و دار فانی را وداع گوید.
✅ مرگ خواست خداست و در این خواست خدا هیچ تردید و تأخیری وجود ندارد و هیچ کسی یارای مقابله یا به تعویق انداختن آن را ندارد. آن چنان که در آیه ۳۴ سوره مبارکه اعراف پروردگار می فرماید: «وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ لا يَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا يَسْتَقْدِمُونَ؛ و براى هر امّتى اجل و سرآمدى است. پس هرگاه اجلشان فرا رسيد، نه مى‌توانند لحظه‌اى تأخير اندازند و نه پيشى گيرند.» در مواجه با #مرگ انسان ها رفتارهای متفاوتی دارند. عده ای آن را انکار می کنند، گروهی از آن می ترسند، بخشی حتی حاضر نیستند به آن فکر کنند و دسته ای از انسان ها هم هستند که همواره مرگ را به یاد دارند و هر لحظه با اشتیاق آماده ی در آغوش کشیدن آن به سر می برند.
✅ شاید این جمله ی آخر عجیب یا حتی غیرواقعی به نظر برسد. اما باید گفت که واقعیت دارد. آن ها که معنای درست مرگ را درک کرده اند و زندگی فانی دنیا را بر مبنای مرگ زودهنگام خویش برنامه ریزی کرده اند و رفتارشان را با این دیدگاه تنظیم کرده اند نه تنها از مرگ هراسی ندارند بلکه هر لحظه در #اشتیاق آن هستند. آن چنان که در دعای ۴۰ صحیفه سجادیه به نقل از امام سید الساجدین(ع) دعایی با این مضمون نقل شده است که حضرت می فرماید: «خدایا ما را از فریب آرزوها در سلامت دار و از بدی‌هایش در امان دار و مرگ را در برابر دیدگان ما مجسم کن و یادش را برایم گاه گاه مگردان».
✅ یا در کلمات #امیرمؤمنان علیه‌السلام آمده است که فرمود: «وَاللهِ لاَبْنُ أَبی‌طالِبٍ آنَسُ بِاْلَمْوتِ مِنَ الطّفْلِ بِثَدْیِ أُمِّهِ؛ به خدا سوگند، قطعاً علاقه پسر ابی‌طالب به مرگ، از علاقه کودک به پستان مادر، بیشتر است» البته این قطعاً به معنای نفی زندگی دنیایی نیست بلکه بدان معناست که آدمی برای این عمر کوتاه و جهان فانی خلق نشده است و هدفی والاتر و کامل تر در جهانی دیگر دارد. از این رو باید همواره به یاد مرگ باشد و بداند رفتار، گفتار و تصمیم هایش باید به صورتی باشد که علاوه بر تأمین هر چه بهتر زندگی در دنیا آخرت او را نیز آباد کند همان گونه که در حدیثی مشهور دنیا به مثابه «مزرعه ی آخرت» توصیف می شود.
✅ یاد مرگ #آرامش_بخش است، مانع یکه تازی انسان می شود، سبب اصلاح رفتار است، مانع رویاپردازی بی اساس و مال اندوزی بی فایده می گردد، موجب بهبود روابط بین آدم هاست و بشارت دهنده ی زندگی جاودان در جهانی دیگر و والاتر برای انسان هاست. پس از مرگ نهراسید، آن را بشناسید، به یادش باشید و در لحظه ی موعود آن را با اشتیاق در آغوش بگیرید که انسان را همچون پلی به آن سوی خلقت در جهانی دیگر می برد. حسن ختام این نوشتار چند بیتی از مولوی است که در آن تعلق وجود آدمی را به جهان ملکوت می داند و جسم و بدن انسان در دنیا را همچون قفسی برای پرواز روح می شمارد که با مرگ و فروریختن این چهاچوب جسمانی انسان می تواند اوج بگیرد، تعالی یابد و به سوی ملکوت اعلی پرواز کند و در جوار رحمت حق آرام گیرد.
روزها فکر من این است و همه شب سخنم / که چرا غافل از احوال دل خویشتنم
از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود / به کجا میروم آخر ننمایی وطنم؟
مرغ باغ ملکوتم نِیم از عالم خاک / چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻پنجشنبه ۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، شماره ۴۲۰۲
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ زندگی و #امیدواری زیباست و می تواند پر از طراوت و شادمانی باشد و لذت های فراوانی را به کام انسان بچشاند و حالش را خوب کند. اما این همه ی حقیقت خلقت نیست. کمی آن طرف تر که خیلی هم از ما دور نیست واقعیتی به نام «مرگ» وجود دارد که در کمین انسان است، به او بسیار نزدیک است و هر لحظه بدون خبر و بدون درنگ این احتمال وجود دارد که آدمی را در برگیرد و عمرش به پایان رسد. زن و مرد یا پیر و جوان هم ندارد. حتی آدمی ممکن است در کودکی و زمانی که هنوز طعم زندگی را آن چنان که باید و شاید نچشیده است جان به جان آفرین تسلیم نماید و دار فانی را وداع گوید.
✅ مرگ خواست خداست و در این خواست خدا هیچ تردید و تأخیری وجود ندارد و هیچ کسی یارای مقابله یا به تعویق انداختن آن را ندارد. آن چنان که در آیه ۳۴ سوره مبارکه اعراف پروردگار می فرماید: «وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ لا يَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا يَسْتَقْدِمُونَ؛ و براى هر امّتى اجل و سرآمدى است. پس هرگاه اجلشان فرا رسيد، نه مى‌توانند لحظه‌اى تأخير اندازند و نه پيشى گيرند.» در مواجه با #مرگ انسان ها رفتارهای متفاوتی دارند. عده ای آن را انکار می کنند، گروهی از آن می ترسند، بخشی حتی حاضر نیستند به آن فکر کنند و دسته ای از انسان ها هم هستند که همواره مرگ را به یاد دارند و هر لحظه با اشتیاق آماده ی در آغوش کشیدن آن به سر می برند.
✅ شاید این جمله ی آخر عجیب یا حتی غیرواقعی به نظر برسد. اما باید گفت که واقعیت دارد. آن ها که معنای درست مرگ را درک کرده اند و زندگی فانی دنیا را بر مبنای مرگ زودهنگام خویش برنامه ریزی کرده اند و رفتارشان را با این دیدگاه تنظیم کرده اند نه تنها از مرگ هراسی ندارند بلکه هر لحظه در #اشتیاق آن هستند. آن چنان که در دعای ۴۰ صحیفه سجادیه به نقل از امام سید الساجدین(ع) دعایی با این مضمون نقل شده است که حضرت می فرماید: «خدایا ما را از فریب آرزوها در سلامت دار و از بدی‌هایش در امان دار و مرگ را در برابر دیدگان ما مجسم کن و یادش را برایم گاه گاه مگردان».
✅ یا در کلمات #امیرمؤمنان علیه‌السلام آمده است که فرمود: «وَاللهِ لاَبْنُ أَبی‌طالِبٍ آنَسُ بِاْلَمْوتِ مِنَ الطّفْلِ بِثَدْیِ أُمِّهِ؛ به خدا سوگند، قطعاً علاقه پسر ابی‌طالب به مرگ، از علاقه کودک به پستان مادر، بیشتر است» البته این قطعاً به معنای نفی زندگی دنیایی نیست بلکه بدان معناست که آدمی برای این عمر کوتاه و جهان فانی خلق نشده است و هدفی والاتر و کامل تر در جهانی دیگر دارد. از این رو باید همواره به یاد مرگ باشد و بداند رفتار، گفتار و تصمیم هایش باید به صورتی باشد که علاوه بر تأمین هر چه بهتر زندگی در دنیا آخرت او را نیز آباد کند همان گونه که در حدیثی مشهور دنیا به مثابه «مزرعه ی آخرت» توصیف می شود.
✅ یاد مرگ #آرامش_بخش است، مانع یکه تازی انسان می شود، سبب اصلاح رفتار است، مانع رویاپردازی بی اساس و مال اندوزی بی فایده می گردد، موجب بهبود روابط بین آدم هاست و بشارت دهنده ی زندگی جاودان در جهانی دیگر و والاتر برای انسان هاست. پس از مرگ نهراسید، آن را بشناسید، به یادش باشید و در لحظه ی موعود آن را با اشتیاق در آغوش بگیرید که انسان را همچون پلی به آن سوی خلقت در جهانی دیگر می برد. حسن ختام این نوشتار چند بیتی از مولوی است که در آن تعلق وجود آدمی را به جهان ملکوت می داند و جسم و بدن انسان در دنیا را همچون قفسی برای پرواز روح می شمارد که با مرگ و فروریختن این چهاچوب جسمانی انسان می تواند اوج بگیرد، تعالی یابد و به سوی ملکوت اعلی پرواز کند و در جوار رحمت حق آرام گیرد.
روزها فکر من این است و همه شب سخنم / که چرا غافل از احوال دل خویشتنم
از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود / به کجا میروم آخر ننمایی وطنم؟
مرغ باغ ملکوتم نِیم از عالم خاک / چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻پنجشنبه ۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، شماره ۴۲۰۲
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ هر چه می خواهد دلت تنگت نگو
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ همین اول حرف آخر را با احترام تقدیم حضورتان می کنم. اگر می خواهید #رستگار و عاقبت به خیر شوید لطفاً «هر چه به ذهنتان می رسد فوراً بر زبانتان جاری نسازید». این زبان با وجود آن که عضو کوچکی در میان سایر اندام و جوارح بدن هست چه بسیار جرم های بزرگی مرتکب می شود و چگونه اگر آدمی از آن مراقبت لازم به عمل نیاورد این توانایی را دارد به راحتی انسان را به قهقرا و قعر دوزخ ببرد. شاید به همین دلیل است که حضرت پیامبر اعظم (ص) فرمودند: «بهترین اعمال نزد خداوند حفظ زبان است. بیشترین گناهان فرزند آدم از زبان اوست. هر که مردم از زبان او بترسند از اهل جهنم است».
✅ به همان نسبت كه بركات زبان و آثار سازنده آن زياد است، آفات و گناهانى كه به وسيله آن انجام مى گيرد و آثار مخرّبى كه در فرد و جامعه دارد پر شمار است. شاید از همین باب باشد که روایات بسیاری جهت حفظ و نگهداری زبان به ما رسیده و بر آن تأکیدات فراوانی شده است و در بسیاری از آنها به سکوت توصیه شدهایم. چرا که هر چقدر کمتر سخن بگوییم به همان میزان احتمال وقوع #گناهان زبان کمتر می‌شود. گاهی می توان همچون شمشیر با یک جمله، سر یک نفر را برید، ریشه اش را زد، حالش را گرفت، دلش را شکست و خلاصه بلایی به سرش آورد که شاید مدت ها طول بکشد حالش جا بیاید.
✅ پس مراقب گردباد زبان باشید که همچون طوفانی، دین و دنیای شما را خراب نکند. در میان آرا صاحب نظران چنین آمده است: «#تمدن از آنجا آغاز شد که انسان به جای سنگ، کلمه پرتاب کرد.» انگار انسان متمدن فهمیده بود سنگ‌ها به‌اندازه کافی دردناک نیستند و دیگر پاسخگوی پرخاشگری او نخواهند بود. کلمات متنوع‌تر از سنگ‌ها بودند، می‌شد قبل از پرت کردن، انتخاب کرد که چقدر دردآور یا ویرانگر باشند. از سنگ‌ها می‌شد گریخت اما از کلمات نه. درد سنگ‌ها و کبودی‌شان فقط تا چند روز باقی می‌ماندند اما کلمات می‌توانستند تا آخر عمر همراه روز و شب و خواب و بیداری باشند و چنان چسبنده و پنهان در گوشه‌ای از روانمان زندگی کنند که دست هیچ روان‌درمانگری در هیچ جلسه درمانی به آنها نرسد.
✅ برای #کنترل_زبان و مدیریت سخن مطالعات فراوانی شده و یادداشت های متنوعی نگاشته شده است اما باید اعتراف کرد که رسیدن به نطقه ی ایده آل این فرایند به سادگی صورت نمی پذیرد و نیازمند مراقبه، ممارست، مشارطه و تمرکز و کنترل شدید و دقیق بر «ذهن، ضمیر، گفتار و رفتار» است. بر همین اساس ضرورت دارد یاد بگیرید بر خود مسلط باشید، زود عصبانی نشوید، لج و ناراحتی خود را با سخنان جانسوز و آزار دهنده نشان ندهید، حسادت و بداندیشی را از خود دور کنید که گرفتار بدگویی، غیبت و تخریب دیگران نشوید، تمرین کنید کلامتان آراسته باشد و سبب گزند و آسیب رساندن به دیگران نگردد که عمر دنیا کوتاه است و خیلی زودتر از تصور شما موعد پاسخگویی برای هر کلمه ای که بر زبان رانده اید فرا می رسد و انسان می ماند و دل هایی که ناخودآگاه شکسته، امیدهایی که ناامید کرده، غیبت هایی که بدان آلوده شده، دروغ هایی که گفته، کلمات ناشایستی که بر زبان رانده و بی احترامی هایی که از سر غفلت مرتکب شده است.
✅ استفاده از اصطلاحات و واژگان کوچک کننده و تحقیرآمیز و مطرح کردن مطالب و سخنانی برای ترساندن آزار کلامی محسوب می شود که می تواند اعتماد به نفس فرد مقابل را کاهش دهد، تا جایی که احساس عجز و ناتوانی کند و شادمانی و امیدواری اش تا حد زیادی کاهش یابد.. خشونت کلامی به خودی خود ممکن است شامل برخورد و تماس فیزیکی نباشد، اما می تواند باعث آسیب عاطفی، روانی و رفتن به سمت #خشونت_فیزیکی بشود.
✅ بیشتر #روانشناسان و متخصصان علوم رفتار فردی و اجتماعی خشونت کلامی را مخرب تر و آزار دهنده تر از خشونت فیزیکی می دانند، چون اندکی پنهان و اندکی آشکار است و از نظر بیشتر افراد اجتماع و حتی از نظر قانون، در بسیاری از موارد قابل چشم پوشی است. وقتی با یک جمله، نه حتی با یک کلمه می توان چنان آرامش، آبرو، علاقه و دودمان یک انسان را به باد داد چرا می گویند حرف باد هواست. برخی عادت کرده اند هرز باشند. هر چه دلشان می خواهد به این و آن بگویند و دست آخر هم که از ناراحتی دیگران باخبر می شوند بلافاصله می گویند: حرف باد هواست.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۳، شماره ۴۱۹۸
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ همین اول حرف آخر را با احترام تقدیم حضورتان می کنم. اگر می خواهید #رستگار و عاقبت به خیر شوید لطفاً «هر چه به ذهنتان می رسد فوراً بر زبانتان جاری نسازید». این زبان با وجود آن که عضو کوچکی در میان سایر اندام و جوارح بدن هست چه بسیار جرم های بزرگی مرتکب می شود و چگونه اگر آدمی از آن مراقبت لازم به عمل نیاورد این توانایی را دارد به راحتی انسان را به قهقرا و قعر دوزخ ببرد. شاید به همین دلیل است که حضرت پیامبر اعظم (ص) فرمودند: «بهترین اعمال نزد خداوند حفظ زبان است. بیشترین گناهان فرزند آدم از زبان اوست. هر که مردم از زبان او بترسند از اهل جهنم است».
✅ به همان نسبت كه بركات زبان و آثار سازنده آن زياد است، آفات و گناهانى كه به وسيله آن انجام مى گيرد و آثار مخرّبى كه در فرد و جامعه دارد پر شمار است. شاید از همین باب باشد که روایات بسیاری جهت حفظ و نگهداری زبان به ما رسیده و بر آن تأکیدات فراوانی شده است و در بسیاری از آنها به سکوت توصیه شدهایم. چرا که هر چقدر کمتر سخن بگوییم به همان میزان احتمال وقوع #گناهان زبان کمتر می‌شود. گاهی می توان همچون شمشیر با یک جمله، سر یک نفر را برید، ریشه اش را زد، حالش را گرفت، دلش را شکست و خلاصه بلایی به سرش آورد که شاید مدت ها طول بکشد حالش جا بیاید.
✅ پس مراقب گردباد زبان باشید که همچون طوفانی، دین و دنیای شما را خراب نکند. در میان آرا صاحب نظران چنین آمده است: «#تمدن از آنجا آغاز شد که انسان به جای سنگ، کلمه پرتاب کرد.» انگار انسان متمدن فهمیده بود سنگ‌ها به‌اندازه کافی دردناک نیستند و دیگر پاسخگوی پرخاشگری او نخواهند بود. کلمات متنوع‌تر از سنگ‌ها بودند، می‌شد قبل از پرت کردن، انتخاب کرد که چقدر دردآور یا ویرانگر باشند. از سنگ‌ها می‌شد گریخت اما از کلمات نه. درد سنگ‌ها و کبودی‌شان فقط تا چند روز باقی می‌ماندند اما کلمات می‌توانستند تا آخر عمر همراه روز و شب و خواب و بیداری باشند و چنان چسبنده و پنهان در گوشه‌ای از روانمان زندگی کنند که دست هیچ روان‌درمانگری در هیچ جلسه درمانی به آنها نرسد.
✅ برای #کنترل_زبان و مدیریت سخن مطالعات فراوانی شده و یادداشت های متنوعی نگاشته شده است اما باید اعتراف کرد که رسیدن به نطقه ی ایده آل این فرایند به سادگی صورت نمی پذیرد و نیازمند مراقبه، ممارست، مشارطه و تمرکز و کنترل شدید و دقیق بر «ذهن، ضمیر، گفتار و رفتار» است. بر همین اساس ضرورت دارد یاد بگیرید بر خود مسلط باشید، زود عصبانی نشوید، لج و ناراحتی خود را با سخنان جانسوز و آزار دهنده نشان ندهید، حسادت و بداندیشی را از خود دور کنید که گرفتار بدگویی، غیبت و تخریب دیگران نشوید، تمرین کنید کلامتان آراسته باشد و سبب گزند و آسیب رساندن به دیگران نگردد که عمر دنیا کوتاه است و خیلی زودتر از تصور شما موعد پاسخگویی برای هر کلمه ای که بر زبان رانده اید فرا می رسد و انسان می ماند و دل هایی که ناخودآگاه شکسته، امیدهایی که ناامید کرده، غیبت هایی که بدان آلوده شده، دروغ هایی که گفته، کلمات ناشایستی که بر زبان رانده و بی احترامی هایی که از سر غفلت مرتکب شده است.
✅ استفاده از اصطلاحات و واژگان کوچک کننده و تحقیرآمیز و مطرح کردن مطالب و سخنانی برای ترساندن آزار کلامی محسوب می شود که می تواند اعتماد به نفس فرد مقابل را کاهش دهد، تا جایی که احساس عجز و ناتوانی کند و شادمانی و امیدواری اش تا حد زیادی کاهش یابد.. خشونت کلامی به خودی خود ممکن است شامل برخورد و تماس فیزیکی نباشد، اما می تواند باعث آسیب عاطفی، روانی و رفتن به سمت #خشونت_فیزیکی بشود.
✅ بیشتر #روانشناسان و متخصصان علوم رفتار فردی و اجتماعی خشونت کلامی را مخرب تر و آزار دهنده تر از خشونت فیزیکی می دانند، چون اندکی پنهان و اندکی آشکار است و از نظر بیشتر افراد اجتماع و حتی از نظر قانون، در بسیاری از موارد قابل چشم پوشی است. وقتی با یک جمله، نه حتی با یک کلمه می توان چنان آرامش، آبرو، علاقه و دودمان یک انسان را به باد داد چرا می گویند حرف باد هواست. برخی عادت کرده اند هرز باشند. هر چه دلشان می خواهد به این و آن بگویند و دست آخر هم که از ناراحتی دیگران باخبر می شوند بلافاصله می گویند: حرف باد هواست.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۳، شماره ۴۱۹۸
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ نبینی باغبان چون گل بکارد
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ اجازه دهید آغاز کلام را با چند بیت زیبا از #فخرالدین_اسعد_گرگانی تقدیم حضورتان کنم. آن جا که چنین می سراید:
«نیینى باغبان چون گل بکارد/ چه مایه غم خورد تا گل بر آرد،
به روز و شب بود بى صبر و بى خواب / گهى پیراید او را گه دهد آب
گهى از بهر او خوابش رمیده / گهى خارش به دست اندر خلیده
به امید آن همه تیمار بیند / که تا روزى برو گل بار بیند»
✅ باغبان زمانی که می خواهد باغچه ای را سبز و آباد کند چه بسیار زحماتی را متحمل می شود و رنج ها در سرما و گرما بر جان می خرد تا گل برآرد و شکوفایی و زیبایی را به انسان و طبیعت عرضه کند. بر این اساس هر یک از ما وظیفه داریم در دوران زندگی خویش سهمی در زیبا شدن دنیا و شکوفایی هر چه بیشتر استعدادهای محیطی داشته باشیم و به اصطلاح دِین خود را به جامعه ادا کنیم که بخش قابل توجهی از این مهم در #فرزندآوری و تربیت شایسته و مبتنی بر آموزه های اخلاقی و اسلامی است.
✅ وقتی شکوفا شدن و برآمدن یک گل چنین مشقاتی برای #باغبان دارد تربیت یک انسان شایسته و به ثمر رساندن آن در راه فلاح و صلاح به مراتب پیچیده تر، سخت تر و نیازمند صبوری و خویشتن داری بیشتر است. چون تربيت در ظرف زمان مشخصي به نتيجه مي رسد پس بی شک صبر جز جدایی ناپذیر آن است. با الهام از مظاهر طبیعت در واقع فرزند صالح همچون گل زیبا و با طرواتی است که خانواده و زندگی را زیبا می کند و طراوت می بخشد همان گونه که پیامبر اعظم می فرماید: «فرزند صالح گلی از گل‌های بهشت است».
✅ #پدرها و مادرهای قدیم صبورانه و مهربانانه برای تربیت و پیشرفت ما هر آن چه در توان داشته اند در طَبَق اخلاق و اخلاص به پای فرزندانشان ریخته اند اکنون نوبت ماست که این چنین باشیم و نسلی شایسته و بایسته برای جامعه ی فردا تربیت کنیم. با توجه به پیچیدگی های محیط امروزی و سرعت غیرقابل مهار فناوری و نظام های ارتباطی این مهم با سختی بسیار بیشتر محقق می گردد پس قطعاً به «آگاهی، صبر، عقلانیت و مهربانی» مضاعف و چندین برابری نیاز دارد. خانواده سنگ بنای جامعه است و با خانواده سالم و متعالی می‌توان به جامعه پیشرو و سالم امیدوار بود.
✅ پدرها و #مادرها می‌توانند با تعمیق اندیشه‌های صحیح و انسانی از روش ها و تکنیک های متناسب با سن فرزندان استفاده و آنها را در مسیر شایسته و وارسته تربیت نمایند. در این راستا نقش «صبر» بعنوان یک اصل در تمامی این شیوه‌ها و تعالیم تربیتی برجسته و بسیار مهم است تا آن جا که می توان آنرا «کلید طلایی تربیت» نامید. صبر به معنای مقاومت انسان در برابر سختی ها، ناامنی ها و ناکامی هاست؛ به نحوی که شکایت از آن نداشته باشد. خداوند در آیه ۱۳۲ سوره مبارکه طه می فرماید: «خانواده‌ی خود را به نماز دستور ده؛ و بر انجام آن صبور باش؛ ما از تو روزى نمى‌خواهیم؛ ما به تو روزى مى‌دهیم؛ و عاقبت نیک در تقواست.»
✅ گاهي والدين به خاطر کم صبري و کم حوصلگي با #فرزندان به نوعي برخورد مي کنند که روان کودک را خدشه دار مي نمايند و امور تربیتی را مختل می سازد. گاهي يک کلمه حرف نامناسب و يا پيام منفي باعث تحقير شخصيت فرزند شما مي شود. پس لازمه ی برقراري ارتباط سالم با فرزندان، داشتن حوصله و صبر است؛ چون نداشتن سعه صدر باعث مي شود که آستانه تحمل فرزندان پايين بيايد و در نتيجه اين افراد در آينده نمي توانند عناصر مفیدی برای جامعه باشند.
✅ فرزندان صبر #والدین خود را به خوبی درک می کنند و هیچ عیبی مانند بی صبری نیست برای تربیت وجود ندارد. البته قاعدتاً این صبوری همواره کار آسانی نیست و در واقعیت مواردی بروز می کند که صبر والدین لبریز می شود. آن گاه که کودکی برای یک خواسته ی کوچک ساعت ها گریه می کند، یا زمانی که علیرغم آگاهی بخشی و ارائه تذکرات مکرر در جمعی رفتاری می کند که نباید و موارد دیگر از این جنس زمان آزمون صبر برای والدین است. باید صبوری را بشناسیم، تمرین کنیم و در طول زندگی خصوصاً در موارد تربیتی برای موفقیت و سلامت از آن بهره بگیریم.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻چهارشنبه ۲۹ فروردین ماه ۱۴۰۳، شماره ۴۱۹۵
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ اجازه دهید آغاز کلام را با چند بیت زیبا از #فخرالدین_اسعد_گرگانی تقدیم حضورتان کنم. آن جا که چنین می سراید:
«نیینى باغبان چون گل بکارد/ چه مایه غم خورد تا گل بر آرد،
به روز و شب بود بى صبر و بى خواب / گهى پیراید او را گه دهد آب
گهى از بهر او خوابش رمیده / گهى خارش به دست اندر خلیده
به امید آن همه تیمار بیند / که تا روزى برو گل بار بیند»
✅ باغبان زمانی که می خواهد باغچه ای را سبز و آباد کند چه بسیار زحماتی را متحمل می شود و رنج ها در سرما و گرما بر جان می خرد تا گل برآرد و شکوفایی و زیبایی را به انسان و طبیعت عرضه کند. بر این اساس هر یک از ما وظیفه داریم در دوران زندگی خویش سهمی در زیبا شدن دنیا و شکوفایی هر چه بیشتر استعدادهای محیطی داشته باشیم و به اصطلاح دِین خود را به جامعه ادا کنیم که بخش قابل توجهی از این مهم در #فرزندآوری و تربیت شایسته و مبتنی بر آموزه های اخلاقی و اسلامی است.
✅ وقتی شکوفا شدن و برآمدن یک گل چنین مشقاتی برای #باغبان دارد تربیت یک انسان شایسته و به ثمر رساندن آن در راه فلاح و صلاح به مراتب پیچیده تر، سخت تر و نیازمند صبوری و خویشتن داری بیشتر است. چون تربيت در ظرف زمان مشخصي به نتيجه مي رسد پس بی شک صبر جز جدایی ناپذیر آن است. با الهام از مظاهر طبیعت در واقع فرزند صالح همچون گل زیبا و با طرواتی است که خانواده و زندگی را زیبا می کند و طراوت می بخشد همان گونه که پیامبر اعظم می فرماید: «فرزند صالح گلی از گل‌های بهشت است».
✅ #پدرها و مادرهای قدیم صبورانه و مهربانانه برای تربیت و پیشرفت ما هر آن چه در توان داشته اند در طَبَق اخلاق و اخلاص به پای فرزندانشان ریخته اند اکنون نوبت ماست که این چنین باشیم و نسلی شایسته و بایسته برای جامعه ی فردا تربیت کنیم. با توجه به پیچیدگی های محیط امروزی و سرعت غیرقابل مهار فناوری و نظام های ارتباطی این مهم با سختی بسیار بیشتر محقق می گردد پس قطعاً به «آگاهی، صبر، عقلانیت و مهربانی» مضاعف و چندین برابری نیاز دارد. خانواده سنگ بنای جامعه است و با خانواده سالم و متعالی می‌توان به جامعه پیشرو و سالم امیدوار بود.
✅ پدرها و #مادرها می‌توانند با تعمیق اندیشه‌های صحیح و انسانی از روش ها و تکنیک های متناسب با سن فرزندان استفاده و آنها را در مسیر شایسته و وارسته تربیت نمایند. در این راستا نقش «صبر» بعنوان یک اصل در تمامی این شیوه‌ها و تعالیم تربیتی برجسته و بسیار مهم است تا آن جا که می توان آنرا «کلید طلایی تربیت» نامید. صبر به معنای مقاومت انسان در برابر سختی ها، ناامنی ها و ناکامی هاست؛ به نحوی که شکایت از آن نداشته باشد. خداوند در آیه ۱۳۲ سوره مبارکه طه می فرماید: «خانواده‌ی خود را به نماز دستور ده؛ و بر انجام آن صبور باش؛ ما از تو روزى نمى‌خواهیم؛ ما به تو روزى مى‌دهیم؛ و عاقبت نیک در تقواست.»
✅ گاهي والدين به خاطر کم صبري و کم حوصلگي با #فرزندان به نوعي برخورد مي کنند که روان کودک را خدشه دار مي نمايند و امور تربیتی را مختل می سازد. گاهي يک کلمه حرف نامناسب و يا پيام منفي باعث تحقير شخصيت فرزند شما مي شود. پس لازمه ی برقراري ارتباط سالم با فرزندان، داشتن حوصله و صبر است؛ چون نداشتن سعه صدر باعث مي شود که آستانه تحمل فرزندان پايين بيايد و در نتيجه اين افراد در آينده نمي توانند عناصر مفیدی برای جامعه باشند.
✅ فرزندان صبر #والدین خود را به خوبی درک می کنند و هیچ عیبی مانند بی صبری نیست برای تربیت وجود ندارد. البته قاعدتاً این صبوری همواره کار آسانی نیست و در واقعیت مواردی بروز می کند که صبر والدین لبریز می شود. آن گاه که کودکی برای یک خواسته ی کوچک ساعت ها گریه می کند، یا زمانی که علیرغم آگاهی بخشی و ارائه تذکرات مکرر در جمعی رفتاری می کند که نباید و موارد دیگر از این جنس زمان آزمون صبر برای والدین است. باید صبوری را بشناسیم، تمرین کنیم و در طول زندگی خصوصاً در موارد تربیتی برای موفقیت و سلامت از آن بهره بگیریم.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻چهارشنبه ۲۹ فروردین ماه ۱۴۰۳، شماره ۴۱۹۵
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ قوام و ریحان
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ دو انسان با هزار امید و آرزو بر اساس #فطرت، غریزه، انسانیت، کمال طلبی و تلاش در جهت زندگی بهتر و روزی بیشتر با یگدیگر پیوند و رابطه ی مقدسی به نام «ازدواج» برقرار می کنند و تشکیل خانواده ای را می دهند که از آن به عنوان محبوب ترین نهاد نزد خدای عز وجل یاد می شود. بر اساس تعابیر قرآن و آموزه های اسلام قرار است زوجین باعث آرامش یکدیگر و افزایش امید و لذت بیشتر از زندگی شوند به گونه ای که زینت هم، لباس یکدیگر و اسباب امیدواری و زندگی سالم برای هم باشند. اما چه می شود که در عصر فراصنعتی و در زمانه ای که بیشترین هجمه ها علیه این نهاد مقدس صورت پذیرفته است دوام و قوام این نهاد مقدس نیز به شدت کاهش پیدا کرده و آرام آرام آمار طلاق، خانواده گریزی، روابط فرازناشویی، تجرد قطعی و ... به شدت افزایش یافته است؟
✅ علاوه بر این چه اتفاقاتی سبب شده است که بسیاری از خانواده ها گرفتار #طلاق_عاطفی و یا درگیری های فرسایشی مابین زن و مرد هستند و نشانی از آن همه تعابیر محترم و مقدس در رفتار و سبک زندگی عده ای از افراد جامعه (که متأسفانه اکنون پرشمار هم شده اند) دیده نمی شود؟ آن چه مسلم است در ارزشمندی و اصالت ازدواج و تشکیل نهاد مقدس خانواده هیچ شک و تردیدی وجود ندارد آن چه سبب این چالش ها در زندگی های امروزی شده است عوامل متعددی دارد. هر چند بخش قابل توجهی از این موارد همان هجمه و شبیخون فرهنگی است که از سوی رسانه ها و رفتارهای ضداخلاقی غرب به وجود آمده و بنیان خانواده را نشان گرفته و ریشه های آن را آسیب رسانده است اما این تنها دلیل ماجرا نیست.
✅ باید در رفتار و #سبک_زندگی رایج در جامعه نیز تغییرات گسترده ای را دنبال و ایجاد کنیم تا بتوانیم همان زندگی ساده، استاندارد و تعالی طلب که بر اساس فرامین الهی انسان بدان توصیه شده است را به وجود آوریم. یکی از مواردی که طی سال ها در میان زرق و برق زندگی امروزی به فراموشی سپرده شده یا کمتر مورد توجه قرار گرفته است عدم آگاهی و احترام زن و مرد به حقوق یکدیگر است. رعایت حقوق همسر آن قدر اهمیت دارد که در میان کارشناسان و متخصصان امور ارتباطات و خانواده از آن به عنوان قسمت عمده ای از استحکام پایه های زندگی یاد می شود. زن و مرد باید نحوه ارتباط و تعامل خویش را بر محور خواسته ها و حقوق شرعی و عرفی متقابل تنظیم نمایند تا بدین شکل ضمن ایجاد احترام و اعتماد برای یکدیگر زمینه ظهور و بروز مهرورزی، علاقه مندی و تکامل را بیش از پیش ایجاد نمایند.
✅ به بیان دیگر رعایت #حقوق_همسر دستاوردها و پیامدهای فراوانی دارد؛ احترام ایجاد می کند، پایه های اعتماد را استحکام می بخشد و به دنبال آن عاطفه و محبت بین زوجین روند تصاعدی به خود می گیرد. با جاری شدن صیغه ی عقد و پذیرش پیمان ازدواج، دختر و پسر دیروز، زن و شوهر امروز می‌شوند. خانواده‌ی جدیدی شکل می‌گیرد و سلّول تازه‌ای در پیکر جامعه می‌روید. گرچه در نگاه خالق حکیم، زن و مرد در گوهر انسانی و روح آسمانی همتا و همسان‌اند، و سهم هر یک از حقیقت آدمیّت به یک اندازه است، ولی حکمت الهی این گوهر ملکوتی را در دو صدف زمینی با پیکره‌های متفاوت و ساختی ممتاز و البته نیازمند به یکدیگر جای داده است.
✅ #اسلام مرد را «قوّام؛ الرجال قوامون علی النساء» و زن را «ریحان؛ المرأة ریحانة و لیست بقهرمانة» معرفی می کند. این بدان معناست که هر یک در جایگاه طبیعی خود در زندگی اجتماعی باید قرار گیرند. به بیان دیگر این واژگان بیانگر درست دیدن طبیعت آنهاست. ترازوی آنها برابر است؛ یعنی وقتی جنس لطیف و زیبا و عامل آرامش و آرایش معنوی محیط زندگی را در یک کفه می‌گذاریم، و این جنس مدیریت و کارکرد و محلّ اعتماد و اتکا بودن و تکیه گاه بودن برای زن را هم در کفه‌ی دیگر ترازو می‌گذاریم، این دو کفه با هم برابر می‌شود. نه آن بر این ترجیح دارد و نه این بر آن. یکی از عوامل اصلی موفقیت در زندگی زناشویی، روشن شدن سطح توقّعات و انتظارات زن و مرد از یکدیگر است. با روشن شدن این موضوع بهتر می‌توان حقوق همسر را رعایت کرد.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۲۶ فروردین ماه ۱۴۰۳، شماره ۴۱۹۲
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ دو انسان با هزار امید و آرزو بر اساس #فطرت، غریزه، انسانیت، کمال طلبی و تلاش در جهت زندگی بهتر و روزی بیشتر با یگدیگر پیوند و رابطه ی مقدسی به نام «ازدواج» برقرار می کنند و تشکیل خانواده ای را می دهند که از آن به عنوان محبوب ترین نهاد نزد خدای عز وجل یاد می شود. بر اساس تعابیر قرآن و آموزه های اسلام قرار است زوجین باعث آرامش یکدیگر و افزایش امید و لذت بیشتر از زندگی شوند به گونه ای که زینت هم، لباس یکدیگر و اسباب امیدواری و زندگی سالم برای هم باشند. اما چه می شود که در عصر فراصنعتی و در زمانه ای که بیشترین هجمه ها علیه این نهاد مقدس صورت پذیرفته است دوام و قوام این نهاد مقدس نیز به شدت کاهش پیدا کرده و آرام آرام آمار طلاق، خانواده گریزی، روابط فرازناشویی، تجرد قطعی و ... به شدت افزایش یافته است؟
✅ علاوه بر این چه اتفاقاتی سبب شده است که بسیاری از خانواده ها گرفتار #طلاق_عاطفی و یا درگیری های فرسایشی مابین زن و مرد هستند و نشانی از آن همه تعابیر محترم و مقدس در رفتار و سبک زندگی عده ای از افراد جامعه (که متأسفانه اکنون پرشمار هم شده اند) دیده نمی شود؟ آن چه مسلم است در ارزشمندی و اصالت ازدواج و تشکیل نهاد مقدس خانواده هیچ شک و تردیدی وجود ندارد آن چه سبب این چالش ها در زندگی های امروزی شده است عوامل متعددی دارد. هر چند بخش قابل توجهی از این موارد همان هجمه و شبیخون فرهنگی است که از سوی رسانه ها و رفتارهای ضداخلاقی غرب به وجود آمده و بنیان خانواده را نشان گرفته و ریشه های آن را آسیب رسانده است اما این تنها دلیل ماجرا نیست.
✅ باید در رفتار و #سبک_زندگی رایج در جامعه نیز تغییرات گسترده ای را دنبال و ایجاد کنیم تا بتوانیم همان زندگی ساده، استاندارد و تعالی طلب که بر اساس فرامین الهی انسان بدان توصیه شده است را به وجود آوریم. یکی از مواردی که طی سال ها در میان زرق و برق زندگی امروزی به فراموشی سپرده شده یا کمتر مورد توجه قرار گرفته است عدم آگاهی و احترام زن و مرد به حقوق یکدیگر است. رعایت حقوق همسر آن قدر اهمیت دارد که در میان کارشناسان و متخصصان امور ارتباطات و خانواده از آن به عنوان قسمت عمده ای از استحکام پایه های زندگی یاد می شود. زن و مرد باید نحوه ارتباط و تعامل خویش را بر محور خواسته ها و حقوق شرعی و عرفی متقابل تنظیم نمایند تا بدین شکل ضمن ایجاد احترام و اعتماد برای یکدیگر زمینه ظهور و بروز مهرورزی، علاقه مندی و تکامل را بیش از پیش ایجاد نمایند.
✅ به بیان دیگر رعایت #حقوق_همسر دستاوردها و پیامدهای فراوانی دارد؛ احترام ایجاد می کند، پایه های اعتماد را استحکام می بخشد و به دنبال آن عاطفه و محبت بین زوجین روند تصاعدی به خود می گیرد. با جاری شدن صیغه ی عقد و پذیرش پیمان ازدواج، دختر و پسر دیروز، زن و شوهر امروز می‌شوند. خانواده‌ی جدیدی شکل می‌گیرد و سلّول تازه‌ای در پیکر جامعه می‌روید. گرچه در نگاه خالق حکیم، زن و مرد در گوهر انسانی و روح آسمانی همتا و همسان‌اند، و سهم هر یک از حقیقت آدمیّت به یک اندازه است، ولی حکمت الهی این گوهر ملکوتی را در دو صدف زمینی با پیکره‌های متفاوت و ساختی ممتاز و البته نیازمند به یکدیگر جای داده است.
✅ #اسلام مرد را «قوّام؛ الرجال قوامون علی النساء» و زن را «ریحان؛ المرأة ریحانة و لیست بقهرمانة» معرفی می کند. این بدان معناست که هر یک در جایگاه طبیعی خود در زندگی اجتماعی باید قرار گیرند. به بیان دیگر این واژگان بیانگر درست دیدن طبیعت آنهاست. ترازوی آنها برابر است؛ یعنی وقتی جنس لطیف و زیبا و عامل آرامش و آرایش معنوی محیط زندگی را در یک کفه می‌گذاریم، و این جنس مدیریت و کارکرد و محلّ اعتماد و اتکا بودن و تکیه گاه بودن برای زن را هم در کفه‌ی دیگر ترازو می‌گذاریم، این دو کفه با هم برابر می‌شود. نه آن بر این ترجیح دارد و نه این بر آن. یکی از عوامل اصلی موفقیت در زندگی زناشویی، روشن شدن سطح توقّعات و انتظارات زن و مرد از یکدیگر است. با روشن شدن این موضوع بهتر می‌توان حقوق همسر را رعایت کرد.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۲۶ فروردین ماه ۱۴۰۳، شماره ۴۱۹۲
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ به همین سادگی
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ این درست است که #زندگی با سختی ها و گرفتاری های فراوانی روبروست و در بسیاری موارد عرصه را برای آدمی به شدت تنگ می کند اما باور کنید در خیلی موارد بیشتر از آن چه اتفاقات محیطی و پیرامونی کار ما را سخت و مشکل ساخته باشد این خود ما هستیم که با قواعد عجیب و غریب و به اصطلاح «من در آوردی» و ایجاد محدودیت های خودساخته کار را برای خودمان سخت تر کرده ایم. بسیاری از آداب و رسوم ها در واقع بدعت های نامبارکی هستند که معلوم نیست چه زمانی و توسط چه کسانی ایجاد شده اند که این گونه دست و پای ما را بسته اند و کار را برای ما سخت تر کرده اند.
✅ خیلی وقت ها خود را مکلف به انجام عادت ها، رسوم، تشریفات و #تجملاتی کرده ایم که خود نیز هرگز به آن اعتقادی نداریم و صرفاً به خاطر چشم و هم چشمی یا از سر پایین بودن عزت نفس و یا نگرانی از این که دیگران در مورد ما چه می گویند یا ممکن است چه قضاوتی داشته باشند آن را انجام می دهیم. و بدین گونه خیلی از بدیهیات و امور عادی زندگی را به رویایی دست نیافتنی مبدل ساخته ایم. اگر یک مرور اجمالی بر اتفاقات پیرامون خود داشته باشیم به خوبی در خواهیم یافت که هر کاری که می توانست بسیار ساده تر از آن چه امروز است انجام شود اکنون تبدیل به قله ای دست یافتنی و مانعی بزرگ شده است که گذر از آن به گونه ای سخت و غیرممکن به نظر می رسد.
✅ از تجملاتی که دامن گیر رفت و آمدها و صله ی رحم ها شد و تا حد زیادی این سنت را کمرنگ کرد بگیرید تا مجالس عروسی، تولد، #عزاداری و هر اجتماع دیگری که می توانست به زیبایی، سادگی و راحتی برگزار شود و حال ما را خوب کند و اکنون دقیقاً به صورت کاملاً برعکس برگزار می شود. آن قدر این مراسم ها و معاشرت ها را سخت و با قوانین دست و پاگیر محدود کرده ایم که در بسیاری از خانواده ها اصلاً صورت مسأله را پاک کرده اند و کل موضوع را نادیده گرفته اند و هر گونه ارتباطات این چنینی را یا کلاً کنار گذاشته اند، یا به حداقل رسانده اند و یا به صورت کاملاً محدود و گزینشی آن را انجام می دهند.
✅ بدین گونه رفت و آمدهایی که قرار بوده است سبب افزایش مودت و دوست، همدلی و مهربانی و کمک به نزدیکان و اقوام شود بار گرانی شده است که نمی توان بر دوش کشید. این اتفاق علاوه بر این که سبب می شود یک حس و حال خوب را از خود دریغ کنیم ما را از منافع معنوی آن نیز محروم می سازد. یکی از این موارد سفره های افطاری است. آن قدر با سرعت فزاینده به سمت تشریفات حرکت کردیم که از فلسفه ذاتی آن و روح معنوی که قرار بود داشته باشد غافل شدیم. سنت افطاری ها ساده و مهربانانه که چند سالی است تبلیغاتی در جهت توسعه آن صورت می پذیرد علاوه بر این که معاشرت ها را رونق می بخشد سبب افزایش توانایی گروه های مختلف خانواده ها در توسعه این #سنت_حسنه می شود.
✅ اگر هر خانواده ای در اندازه سطح و کفو خود و به دور از خودنمایی و تشریفات زائد سعی در برقراری ضیافت خداپسندانه در ماه مبارک رمضان نماید می تواند علاوه بر این که فامیل و دوستان خویش را دور هم جمع می کند، به همین سادگی حس و حال خوب را به خود، وابستگان و عزیزانش هدیه نماید و در کاری بسیار پر خیر و برکت نام خودش را ثبت نماید. چه بهتر از این که انسان همچون باران رحمت سبب نزول برکت بر خود، خانواده، فامیل و اطرافیانش شود. اگر ما درک مناسبی از فسلفه ی وجودی و دلیل ذاتی این چنین معاشرت هایی داشته باشیم هرگز برای خود و دیگران محدودیت و #تشریفات بی فایده ایجاد نمی کنیم و سبب سخت تر شدن زندگی خود و اطرافیان نخواهیم شد.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۳، شماره ۴۱۸۵
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ این درست است که #زندگی با سختی ها و گرفتاری های فراوانی روبروست و در بسیاری موارد عرصه را برای آدمی به شدت تنگ می کند اما باور کنید در خیلی موارد بیشتر از آن چه اتفاقات محیطی و پیرامونی کار ما را سخت و مشکل ساخته باشد این خود ما هستیم که با قواعد عجیب و غریب و به اصطلاح «من در آوردی» و ایجاد محدودیت های خودساخته کار را برای خودمان سخت تر کرده ایم. بسیاری از آداب و رسوم ها در واقع بدعت های نامبارکی هستند که معلوم نیست چه زمانی و توسط چه کسانی ایجاد شده اند که این گونه دست و پای ما را بسته اند و کار را برای ما سخت تر کرده اند.
✅ خیلی وقت ها خود را مکلف به انجام عادت ها، رسوم، تشریفات و #تجملاتی کرده ایم که خود نیز هرگز به آن اعتقادی نداریم و صرفاً به خاطر چشم و هم چشمی یا از سر پایین بودن عزت نفس و یا نگرانی از این که دیگران در مورد ما چه می گویند یا ممکن است چه قضاوتی داشته باشند آن را انجام می دهیم. و بدین گونه خیلی از بدیهیات و امور عادی زندگی را به رویایی دست نیافتنی مبدل ساخته ایم. اگر یک مرور اجمالی بر اتفاقات پیرامون خود داشته باشیم به خوبی در خواهیم یافت که هر کاری که می توانست بسیار ساده تر از آن چه امروز است انجام شود اکنون تبدیل به قله ای دست یافتنی و مانعی بزرگ شده است که گذر از آن به گونه ای سخت و غیرممکن به نظر می رسد.
✅ از تجملاتی که دامن گیر رفت و آمدها و صله ی رحم ها شد و تا حد زیادی این سنت را کمرنگ کرد بگیرید تا مجالس عروسی، تولد، #عزاداری و هر اجتماع دیگری که می توانست به زیبایی، سادگی و راحتی برگزار شود و حال ما را خوب کند و اکنون دقیقاً به صورت کاملاً برعکس برگزار می شود. آن قدر این مراسم ها و معاشرت ها را سخت و با قوانین دست و پاگیر محدود کرده ایم که در بسیاری از خانواده ها اصلاً صورت مسأله را پاک کرده اند و کل موضوع را نادیده گرفته اند و هر گونه ارتباطات این چنینی را یا کلاً کنار گذاشته اند، یا به حداقل رسانده اند و یا به صورت کاملاً محدود و گزینشی آن را انجام می دهند.
✅ بدین گونه رفت و آمدهایی که قرار بوده است سبب افزایش مودت و دوست، همدلی و مهربانی و کمک به نزدیکان و اقوام شود بار گرانی شده است که نمی توان بر دوش کشید. این اتفاق علاوه بر این که سبب می شود یک حس و حال خوب را از خود دریغ کنیم ما را از منافع معنوی آن نیز محروم می سازد. یکی از این موارد سفره های افطاری است. آن قدر با سرعت فزاینده به سمت تشریفات حرکت کردیم که از فلسفه ذاتی آن و روح معنوی که قرار بود داشته باشد غافل شدیم. سنت افطاری ها ساده و مهربانانه که چند سالی است تبلیغاتی در جهت توسعه آن صورت می پذیرد علاوه بر این که معاشرت ها را رونق می بخشد سبب افزایش توانایی گروه های مختلف خانواده ها در توسعه این #سنت_حسنه می شود.
✅ اگر هر خانواده ای در اندازه سطح و کفو خود و به دور از خودنمایی و تشریفات زائد سعی در برقراری ضیافت خداپسندانه در ماه مبارک رمضان نماید می تواند علاوه بر این که فامیل و دوستان خویش را دور هم جمع می کند، به همین سادگی حس و حال خوب را به خود، وابستگان و عزیزانش هدیه نماید و در کاری بسیار پر خیر و برکت نام خودش را ثبت نماید. چه بهتر از این که انسان همچون باران رحمت سبب نزول برکت بر خود، خانواده، فامیل و اطرافیانش شود. اگر ما درک مناسبی از فسلفه ی وجودی و دلیل ذاتی این چنین معاشرت هایی داشته باشیم هرگز برای خود و دیگران محدودیت و #تشریفات بی فایده ایجاد نمی کنیم و سبب سخت تر شدن زندگی خود و اطرافیان نخواهیم شد.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۳، شماره ۴۱۸۵
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ کانون گرم خانواده
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ این جا همان جایی است که باید غم را از دل آدمی بیرون ببرد، امیدواری اش را چندین برابر کند، خستگی های روزانه اش را بزداید، آرامش را به او هدیه کند، شادمانی را برایش به ارمغان آورد، نظم، برنامه ریزی و مسئولیت پذیری را به صورت عادتی جاری تبدیل سازد، مانع هر گونه بطالت و انحراف شود. اینجا دقیقاً همان جایی است که تقریباً همگان در اندازه های کوچک یا بزرگ از آن بهره مند هستند و می توانند با تکیه بر آن و به پشتوانه ی محبت آن مسیر #پیشرفت و تعالی در دنیا و عاقبت به خیری در آخرت را برای خود فراهم سازند و از زیبایی های خلقت، زندگی و دنیا بهره مند شوند. اینجا کانون عاطفه، مهرورزی، ایثار، فداکاری، تلاش و حیات است.
✅ اینجا #کانون_گرم_خانواده است. نقطه ی عطف، حیاتی، طبیعی و کانونی زندگی انسان که از او در همه ی فراز و فرودهایش مراقبت می کند و در شکست و پیروزی همه جانبه او را حمایت کرده و حالش را خوب می کند. حلقه بزنید دور یکدیگر در خانواده هایتان به شکرانه و مهرانه در بزم های روزانه و شبانه، صبحانه و ظهرانه در غم و شادی در پیروزی و شکست و دل به دل و جان به جان هم دهید و خدای مهربان را شاکر باشید که به شما خانواده ای محترم، مهربان و حمایت کننده عطا کرده است. شاید ما به خوبی ندانیم چه برکتی در تشکیل خانواده و تلاش در جهت توسعه ی اخلاق مداری و مهروزی میان اعضای آن است. اما بزرگان و نیاکان ما به خوبی از این مهم با خبر بودند و نسل به نسل برای ما این امانت را به سلامت نگه داری کرده اند و بدان توصیه های فراوان نموده اند.
✅ تا آن جا که رسول گرامی اسلام می فرماید: «هیچ بنایی نزد خدا محبوب‌تر از ازدواج و تشکیل خانواده نیست.» خانواده مقدس‌ترین نهاد و بنای #اجتماعی نزد خداست. این نهاد (خانواده) با ازدواج زن و مرد به وجود می‌آید و با آمدن فرزندان کامل می‌شود. در آموزه های دینی و اخلاقی بارها و بارها بر ضرورت تکریم و تعظیم جایگاه این نهاد مقدس و بهره مندی از فیوضات مادی و معنوی آن توصیه شده است. ضمن این که دانش روز علوم انسانی در عرصه های مختلف فرهنگی، اجتماعی، روانشناسی، جامعه شناسی و مردم شناسی نیز امروز به این نتیجه رسیده اند که فطرت پاک انسان جویای مهرورزی و تشکیل خانواده است و این نهاد مقدس می تواند جامعه را تحکیم بخشد، سالم نگه دارد و روح اخلاق، سلامت و پاکی را توسعه بخشد.
✅ پس تا می توانید در میان مشکلات پرشمار #زندگی امروزی و با وجود همه ی سختی ها و پیچیدگی هایی که در راه تأمین معیشت و اداره ی اقتصادی زندگی خود دارید برای خانه و خانواده، همسر و فرزندان، پدر و مادر، خواهر و برادر و حتی همه ی افراد خانواده و رحم خود به نسبت جایگاه و اهمیتی که دارند وقت سپاری کنید، از حال آن ها با خبر باشید، به آن ها نیکی و مهربانی ببخشید تا هم حال و روز شما خوب و خوش باشد و هم دیگران و عزیزانی که در حلقه ی بستگان دور و نزدیک شما هستند از وجود شما و ارزشمندی ها، شایستگی ها و مهرورزی های وجودتان بهره مند شوند. اگر این مهم در جامعه تسری یابد و عادتی فراگیر شود باور کنید زندگی اجتماعی ده ها برابر بهتر خواهد شد و لذت و بهره مندی افراد از لحظه ها و روزهای زندگی به مراتب افزایش می یابد.
✅ خصوصاً در این بین خانواده ی درجه ی یک شما که جان و وجود شما به آن ها تعلق دارد بسیار اهمیت دارند و حتماً باید در اولویت همه ی خواسته ها و برنامه های روزمره ی شما باشند. پس تا می توانید برای آن ها وقت بگذارید و زمان خود را در کنار آن ها بگذرانید که این برایتان بسیار نیکو و پسنیدیده است. پیامبر اعظم(ص) در این رابطه می فرماید: «خداوند، مؤمن و #خانواده و فرزندانش را دوست دارد. محبوب‌ترين چيز نزد خداوندآن است كه مرد را با زن و فرزندانش بر سفره‌اى ببيند كه از آن غذا مى‌خورند. پس در آنهنگام كه بر سفره گرد آيند، به آنها نگاهى مهربانانه مى‌كند و آنها را پيش از آن‌كه از جاىخود متفرق شوند، مى‌آمرزد.»
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۱۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، شماره ۴۲۱۱
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ این جا همان جایی است که باید غم را از دل آدمی بیرون ببرد، امیدواری اش را چندین برابر کند، خستگی های روزانه اش را بزداید، آرامش را به او هدیه کند، شادمانی را برایش به ارمغان آورد، نظم، برنامه ریزی و مسئولیت پذیری را به صورت عادتی جاری تبدیل سازد، مانع هر گونه بطالت و انحراف شود. اینجا دقیقاً همان جایی است که تقریباً همگان در اندازه های کوچک یا بزرگ از آن بهره مند هستند و می توانند با تکیه بر آن و به پشتوانه ی محبت آن مسیر #پیشرفت و تعالی در دنیا و عاقبت به خیری در آخرت را برای خود فراهم سازند و از زیبایی های خلقت، زندگی و دنیا بهره مند شوند. اینجا کانون عاطفه، مهرورزی، ایثار، فداکاری، تلاش و حیات است.
✅ اینجا #کانون_گرم_خانواده است. نقطه ی عطف، حیاتی، طبیعی و کانونی زندگی انسان که از او در همه ی فراز و فرودهایش مراقبت می کند و در شکست و پیروزی همه جانبه او را حمایت کرده و حالش را خوب می کند. حلقه بزنید دور یکدیگر در خانواده هایتان به شکرانه و مهرانه در بزم های روزانه و شبانه، صبحانه و ظهرانه در غم و شادی در پیروزی و شکست و دل به دل و جان به جان هم دهید و خدای مهربان را شاکر باشید که به شما خانواده ای محترم، مهربان و حمایت کننده عطا کرده است. شاید ما به خوبی ندانیم چه برکتی در تشکیل خانواده و تلاش در جهت توسعه ی اخلاق مداری و مهروزی میان اعضای آن است. اما بزرگان و نیاکان ما به خوبی از این مهم با خبر بودند و نسل به نسل برای ما این امانت را به سلامت نگه داری کرده اند و بدان توصیه های فراوان نموده اند.
✅ تا آن جا که رسول گرامی اسلام می فرماید: «هیچ بنایی نزد خدا محبوب‌تر از ازدواج و تشکیل خانواده نیست.» خانواده مقدس‌ترین نهاد و بنای #اجتماعی نزد خداست. این نهاد (خانواده) با ازدواج زن و مرد به وجود می‌آید و با آمدن فرزندان کامل می‌شود. در آموزه های دینی و اخلاقی بارها و بارها بر ضرورت تکریم و تعظیم جایگاه این نهاد مقدس و بهره مندی از فیوضات مادی و معنوی آن توصیه شده است. ضمن این که دانش روز علوم انسانی در عرصه های مختلف فرهنگی، اجتماعی، روانشناسی، جامعه شناسی و مردم شناسی نیز امروز به این نتیجه رسیده اند که فطرت پاک انسان جویای مهرورزی و تشکیل خانواده است و این نهاد مقدس می تواند جامعه را تحکیم بخشد، سالم نگه دارد و روح اخلاق، سلامت و پاکی را توسعه بخشد.
✅ پس تا می توانید در میان مشکلات پرشمار #زندگی امروزی و با وجود همه ی سختی ها و پیچیدگی هایی که در راه تأمین معیشت و اداره ی اقتصادی زندگی خود دارید برای خانه و خانواده، همسر و فرزندان، پدر و مادر، خواهر و برادر و حتی همه ی افراد خانواده و رحم خود به نسبت جایگاه و اهمیتی که دارند وقت سپاری کنید، از حال آن ها با خبر باشید، به آن ها نیکی و مهربانی ببخشید تا هم حال و روز شما خوب و خوش باشد و هم دیگران و عزیزانی که در حلقه ی بستگان دور و نزدیک شما هستند از وجود شما و ارزشمندی ها، شایستگی ها و مهرورزی های وجودتان بهره مند شوند. اگر این مهم در جامعه تسری یابد و عادتی فراگیر شود باور کنید زندگی اجتماعی ده ها برابر بهتر خواهد شد و لذت و بهره مندی افراد از لحظه ها و روزهای زندگی به مراتب افزایش می یابد.
✅ خصوصاً در این بین خانواده ی درجه ی یک شما که جان و وجود شما به آن ها تعلق دارد بسیار اهمیت دارند و حتماً باید در اولویت همه ی خواسته ها و برنامه های روزمره ی شما باشند. پس تا می توانید برای آن ها وقت بگذارید و زمان خود را در کنار آن ها بگذرانید که این برایتان بسیار نیکو و پسنیدیده است. پیامبر اعظم(ص) در این رابطه می فرماید: «خداوند، مؤمن و #خانواده و فرزندانش را دوست دارد. محبوب‌ترين چيز نزد خداوندآن است كه مرد را با زن و فرزندانش بر سفره‌اى ببيند كه از آن غذا مى‌خورند. پس در آنهنگام كه بر سفره گرد آيند، به آنها نگاهى مهربانانه مى‌كند و آنها را پيش از آن‌كه از جاىخود متفرق شوند، مى‌آمرزد.»
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۱۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، شماره ۴۲۱۱
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar