✍ درمان های رفتاری نسل اول تا نسل سوم

✅ برخی از #رفتارگران، روند توسعه نظریه های رفتاری را به سه نسل تقسیم می کنند. نسل اول درمان های رفتاری که در طی دهه های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ گسترش یافتند، شامل کنترل محرک، تقویت و تنبیه، درمان های بیزاری آور، درمان های مبتنی بر مواجهه و درمان با استفاده از سرمشق گیری هستند. این درمان ها بر تغییر و اصلاح رفتارهای مشکل زا و قابل مشاهده مراجعان از طریق تغییر شرایط تأثیرگذار بیرونی تأکید دارند.

✅ ویژگی نسل دوم #درمان_های_رفتاری که در نیمه دهه ۱۹۶۰ ظهور یافتند، توجه به عوامل شناختی به عنوان تعیین کننده های مهم رفتارهای مشکل زا است. درمان های شناختی- رفتاری، افکار و باورهای ناکارآمد مراجعان را با روش‌های شناختی و همچنین فنون نسل اول رفتاری تغییر می‌دهند.

✅ در دهه ۱۹۹۰ نسل سوم درمان های رفتاری پدیدار شدند. هدف اصلی درمان های رفتاری نسل اول و نسل دوم حذف یا کاهش مشکلات مراجعان است؛ در حالی که هدف درمان های نسل سوم، پذیرش فعال انواع مختلف ناراحتی های #روانشناختی و حتی دردهای جسمی به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از زندگی است. به عبارت دیگر، مراجعان می آموزند که با وجود درد و ناراحتی غیرقابل اجتناب، اموری را که از نظر آنها مهم و ارزشمند است انجام دهند.

#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar