✍ منطق چرخ پنجم
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
 
▪️دهه شصتی هایی که مثالی خوب برای هر پدیده ای در کشور هستند دیگر جوان نیستند. آرام آرام به چهل سالگی رسیده اند و هنوز جایی در تصمیم گیری و حتی #تصمیم_سازی های کلان کشور ندارند. بهار عمر آن ها گذشت و بسیاری از استعدادهای نابی که داشتند به کار گرفته نشد و هیچ گاه به شکوفایی نرسید. کلام را کاملاً بدون مقدمه آغاز کردم تا همان اول حرف آخر را زده باشم. شاید استثنائاتی مثل وزیر جوان ارتباطات باشد ولی آن چه فرهنگ و رفتار راتب در کشور است عدم توجه به نسل جوان در جایگاه های تصمیم گیری و تصمیم سازی است.
 
▪️این حرف من نیست. آمار خود به خوبی شهادت می دهند که در دولت و وزارت خانه ها یا حتی در سطح استانداری ها و #مدیران_کل نسبت حضور جوانان بسیار پایین است. نظام اداری ما بیمار است. چه از حیث سلامت چه از حیث شایسته سالاری و جانشین پروری. طرحی نو، فکری نو به همراه چالاکی و چابکی فراوان لازم است تا بتواند سلایق و علایق را کنار بگذارد و تخصص و شایستگی را جانشین کند. طبق روایات فرزندان ما ۷ سال امیر، ۷ سال مطیع و ۷ سال وزیر خواهند بود.
 
▪️بعد از این هم به بلوغ عقلی و رفتاری رسیده اند و اگر تربیت اجتماعی درست باشد باید به زینت علم، آگاهی وآخلاق آراسته باشند. حالا دیگر نوبت آن هاست. باید گام به گام کارها به آن ها سپرده شود، روز به روز زمینه بروز و ظهور شایستگی های شان را بیشتر فراهم کنیم و بهنگام جانشین ما در #تصمیم_گیری شوند تا روند طبیعی خلقت حفظ گردد و هر کسی در زمان خودش در جای خودش بنشیند. حکایت جوان مومن انقلابی هم دقیقاً همین است. اگر می خواهیم نسلی داشته باشیم
 
▪️وفادار به آرمان ها و ارزش هایی که سال ها بخاطرش مجاهدت کرده و شهید داده ایم نباید آن ها را نادیده بگیریم و یا به عنوان #چرخ_پنجم بدانیم و همواره در آب نمک بخوابانیم برای روزی که معلوم نیست کی و کجا (آن هم شاید) به کار آیند! منطق چرخ پنجم برای آدم ها خصوصاً همان هایی که جوان هستند و اتفاقاً رکن توسعه و پیشرفت جامعه باید انگاشته شوند سبب هرز استعدادها و عدم انتقال به موقع امانت به نسل بعدی است. پس علاوه بر چشم ها، ذهن ها را نیز باید شست، واقعیت را پذیرفت و امانت را به اهلش سپرد.
 
✍ منبع: کتاب‌نامه تخصصی #مدیران_جوان، شماره اول، تیر ۱۴۰۰


#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com

@modiryar

✍ یار غیردبستانی
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

✅ «به افراد جوان اعتماد کنید اگر چه همکلاس ما نبوده اند». این بخشی از سخنان #رییس_جمهور در جلسه هیأت دولت است که با تأکید بر لزوم شایسته گزینی در انتصاب ها ایراد گردیده است. دهه شصتی هایی که مثالی خوب برای هر پدیده ای در کشور هستند دیگر جوان نیستند. آرام آرام به چهل سالگی رسیده اند و هنوز جایی در تصمیم گیری و حتی تصمیم سازی های کلان کشور ندارند. بهار عمر آن ها گذشت و بسیاری از استعدادهای نابی که داشتند به کار گرفته نشد و هیچ گاه به #شکوفایی نرسید.

✅ البته استثنائاتی وجود دارد و کمابیش بوده اند افرادی در سن های پایین که مسئولیت های مهمی بر عهده گرفته اند اما آن چه به عنوان فرهنگ راتب و رویکرد جاری سال های اخیر مدیریت در کشور جریان داشته است عدم #فرصت مناسب و یا در سطحی مطلوب به #جوانان_شایسته، مستعد و متعهد است. این حرف من نیست. آمار خود به خوبی شهادت می دهند که در دولت و وزارت خانه ها یا حتی در سطح استانداری ها و مدیران کل نسبت حضور جوانان بسیار پایین است.

✅ اکنون که در دولت سیزدهم چند نیروی جوان به عنوان وزیر معرفی گردیده اند و رئیس دولت با صراحت بر #جوانگرایی در مدیریت و پایین آوردن سطح سنی مدیران تأکید دارد وقت خوبی است تا این غفلت بزرگ مورد بازبیینی قرار گیرد و به استعدادهای جوان و خلاق بیشتر اعتماد گردد اگر چه به قول رئیس جمهور همکلاس، همراه و همکار آقایان همواره مدیر نبوده اند. #نظام_اداری ما بیمار است. چه از حیث سلامت چه از حیث شایسته سالاری و جانشین پروری.

✅ طرحی نو، فکری نو به همراه چالاکی و چابکی فراوان لازم است تا بتواند سلایق و علایق را کنار بگذارد و تخصص و شایستگی را جانشین کند. طبق روایات فرزندان ما ۷ سال امیر، ۷ سال مطیع و ۷ سال وزیر خواهند بود. بعد از این هم به بلوغ عقلی و رفتاری رسیده اند و اگر #تربیت_اجتماعی درست باشد باید به زینت علم، آگاهی و اخلاق آراسته باشند. حالا دیگر نوبت آن هاست. باید گام به گام کارها به آن ها سپرده شود، روز به روز زمینه بروز و ظهور #شایستگی های شان را بیشتر فراهم کنیم و بهنگام جانشین ما در تصمیم گیری شوند تا روند طبیعی خلقت حفظ گردد و هر کسی در زمان خودش در جای خودش بنشیند. حکایت جوان مومن انقلابی هم دقیقاً همین است.

✅ اگر می خواهیم نسلی داشته باشیم وفادار به آرمان ها و ارزش هایی که سال ها بخاطرش مجاهدت کرده و #شهید داده ایم نباید آن ها را نادیده بگیریم و یا به عنوان #چرخ_پنجم بدانیم و همواره در آب نمک بخوابانیم برای روزی که معلوم نیست کی و کجا (آن هم شاید) به کار آیند! منطق چرخ پنجم برای آدم ها خصوصاً همان هایی که جوان هستند و اتفاقاً رکن توسعه و پیشرفت جامعه باید انگاشته شوند سبب هرز استعدادها و عدم انتقال به موقع امانت به نسل بعدی است.

✅ پس علاوه بر چشم ها، ذهن ها را نیز باید شست، واقعیت را پذیرفت و امانت را به اهلش سپرد. باید مدیران نسل های قبل جوانی را فرصتی برای تحول در مدیریت قلمداد کنند و افرادی سالم و عالم را از میان جوانان #گزینش کنند و به عنوان یار دولت در مدیریت و نقاط مهم #تصمیم_گیری در کشور به حساب آورند حتی اگر یارغیردبستانی آن ها باشد. واگذار کردن به موقع مسئولیت به جوان شایسته، برگزیده و آموزش دیده شاید بزرگ ترین و مهم ترین وظیفه ی هر مدیر است.

🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۸ مهر ۱۴۰۰، شماره ۸۹۰


#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com

@modiryar

✍ این که نشد روابط عمومی!
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

✅ بعضی از سازمان ها اصلاً جایگاه واقعی، حرفه ای و تخصصی روابط عمومی ها را نمی شناسند. هر چند شاید در زبان بگویند که ما اعتقاد داریم و برایمان اهمیت زیادی دارد و می دانیم بر بسیاری از مسائل سازمانی همچون رضایت مندی مشتریان و دریافت کنندگان خدمات سازمانی اثر مستقیم دارند، اما در میدان عمل، مشاوره و تصمیم که می رسد هیچ ارزشی برای این دایره مهم و موثر سازمانی قائل نیستند. اگر سازمانی سراغ دارید که نیروهای وازده، کم کار، بدون تخصص، کم حوصله یا مواردی دیگر از این دست را برای روابط عمومی در نظر می گیرند معلوم است که آن ها اعتقادی به این حوزه ی مهم ندارند.

✅ در کتاب های علمی حوزه های «مدیریت، سازمان و ارتباطات» تعابیر جالبی برای روابط عمومی ها بیان شده است؛ به عنوان مثال از آن با واژگانی همچون «چشم بینا و گوش شنوای سازمان»، «قلب تپنده»، «هنر هشتم»، «رئیسِ رئیس سازمان»، «ویترین سازمان»، «پناه مشتریان»، «دست راست مدیران» و «رسانه ی آگاهی بخش کارکنان» یاد می شود. اگر به این موارد دقت کنیم هر یک حاوی پیام بسیار ارزشمندی از عملکرد و تأثیر این جایگاه و پایگاه مهم سازمانی دارد.

✅ روابط عمومی توپ جمع کن یا #چرخ_پنجم نیست، جایگاه متخصصان و هنرمندان است، نقش «پادو» یا «مباشر» را برای مدیریت و سازمان ندارد، اسباب تردد «خردمندان» و «فرهیختگان» را فراهم می کند، با چاپلوسی سر و کاری ندارد، در همه ی امور اداری و سازمانی مشاوری امین و راهگشا است، روابط برون و درون سازمان را تنظیم می کند، بودجه، طرح و برنامه و نیروی انسانی توانمند، مستقل و مختص به خود نیاز دارد و باید برای آن جایگاه تخصصی، حرفه ای و سطح بالا تعریف و بنا نهاده شود.

✅ اگر غیر از این موارد باشد آن را #روابط_عمومی ندانید و نخوانید. خصوصاً با توجه به تغییرات گسترده ای که در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات رخ داده است این دپارتمان سازمانی از نقشی بسیار ویژه و پررنگ تر برخوردار شده است. مسلماً برای تحقق جایگاه واقعی، حرفه ای و مطلوب «روابط عمومی ها» باید صادقانه، شفاف و محترمانه با ذینفعان و ذیربطان خود ارتباط برقرار سازند و از هر گونه جریان سانسور، بی خبری، ماله کشی بر نتایج و عملکردهای ضعیف به شدت پرهیز نمایند.

✅ به بیان دیگر اگر این چنین مسائلی از سوی #مدیران مورد توجه قرار نگیرد و اعتماد عمومی نسبت به این حوزه کاهش پیدا کند دیگر سازمان ابزاری برای ارتباط با محیط داخلی و بیرونی خود نخواهد داشت. که این امر می تواند آسیب های فراوانی در پی داشته باشد. یکی از عوامل مهمی که در پیشبرد اهداف و سرنوشت سازمان‌ها اهمیت دارد، کیفیت رابطه آن سازمان با گروه مخاطب هدف و افکار عمومی جامعه‌ است. ‌اگر سازمان‌ها را مانند ماشینی تصور کنیم، روابط عمومی فرمان این ماشین است که در دست مدیران سازمان برای هدایت و راهبری قرار دارد.

✅ #روابط_عمومی به عنوان رکن اصلی ارتباطات در هر سازمان، نقشی حیاتی در توسعه، پیشرفت و بالندگی آن ایفا می‌کند. این حرفه که ترکیبی از هنر، علم و فن است، به مثابه آیینه‌ای تمام‌نما عمل می‌کند و وظایف متعددی از جمله حفظ ارتباطات، اطلاع‌رسانی، آگاه‌سازی، ارتقای وجهه و تصویر سازمان، تبلیغ، ترغیب و نفوذ در افکار عمومی را بر عهده دارد.

✅ نهاد محترمی که به #جوامع_نوین و سازمان های مدرن تعلق دارد و در روند پیدایش و رشد سامانه های پیشرو برای تسهیل ارتباط میان سازمان ها با محیط درونی و بیرونی، مخاطبان، گروه‌های تأثیرگذار و تأثیرپذیر از سازمان‌، افکار عمومی، رسانه‌ها و سازمانهای دیگر ایجاد شده است. نهاد روابط عمومی متکلف یک عمل یا وظیفه مشخص مدیریتی است که با استقرار و بقاء یک خط ارتباطی دوسویه، درک مشترک، پذیرش و همکاری میان سازمان و مخاطبان آن (عموم) برقرار می سازد و توجه مدیریت را معطوف و متوجه مسائل حاکم بر کل سیستم می کند.

🔺منبع: راهبرد؛ ماهنامه علمی تخصصی ارتباطات و روابط عمومی
🔻شماره ششم، خردادماه ۱۴۰۳

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar