This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 رفتار عجیب و غیر قابل پیش بینی ویروس #کرونا در سنین مختلف
🔹در حالی که مدام از سرسختی ویروس کرونا برای سالمندان در رسانه ها صحبت میشه اما باز هم یک جوون ۲۳ ساله بدون بیماری زمینه ای بر اثر کرونا فوت کرد
✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1
🔹در حالی که مدام از سرسختی ویروس کرونا برای سالمندان در رسانه ها صحبت میشه اما باز هم یک جوون ۲۳ ساله بدون بیماری زمینه ای بر اثر کرونا فوت کرد
✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1
🈚️ افسانه مدرسه های برتر در چین
دایان راویچ (2014)
✍ برگردان: #مهدی_بهلولی،دو ماهنامه "چشم انداز ایران"،تیر و مرداد 95،شماره 98
{متن زیر، بخشی از یک یادداشت بلندتر است. یک بخش این متن به نقد برخی سیاست های آموزشی آمریکا می پردازد و این بخش هم به نقد آموزش و پرورش چین.}
چه کسی از اژدهای غول‌پیکر بد می‌ترسد؟ چرا چین بهترین (و بدترین) نظام آموزشی جهان را دارد(یونگ ژائو)
.....
در همین گیرودار،کتاب«یونگ ژائو» با نام "چه کسی از اژدهای غول پیکر بد می‌ترسد؟ چرا چین، بهترین (و بدترین) نظام آموزشی جهان را داراست" منتشر شد که باراک اوباما، آرنی دانکن، عضوهای کنگره و فرمانداران و قانون‌گذاران کشور باید آن را بخوانند. ژائو، زاده چین است و در همان‌جا آموزش‌دیده است. هم‌اکنون صندلی ریاست و کرسی استادی دانشگاه اورگان امریکا را در دست دارد. ژائو معتقد است چین بهترین نظام آموزش‌وپرورش را دارد، زیرا می‌تواند بالاترین نمره‌های آزمونی را تولید کند؛ اما این را هم می‌گوید که چین بدترین نظام آموزشی جهان را دارد چراکه آن نمره‌های آزمونی را به بهای فداکردن آفرینش‌گری، واگرا اندیشی، تازگی و اصالت واصالت فرد به دست می‌آورد. او استدلال می‌کند که تحمیل آزمون‌های استاندارد از سوی مراجع قدرت مرکزی، یک پیروزی برای اقتدارگرایی است. کتاب او هشداری بهنگام است که ما نباید در پی پیشی‌گرفتن از شانگهای باشیم که نمره‌هایش بازتاب سنت کنفوسیوسی یادگیری طوطی‌وار‌است؛ سنتی که هزاران سال در چین پیشینه دارد. درواقع، کشورهایی که در واپسین آزمون‌های15ساله‌های پیزا، بالاترین نمره‌ها را گرفته‌اند همه، کشورها یا شهرهای آسیایی هستند؛ مانند شانگهای، هنگ‌کنگ، چین تایپه، سنگاپور، کره، ماکوئو(چین) و ژاپن.
ژائو توضیح می‌دهد چین دست‌کم دو هزار سال است که نظام آزمون مدیریت شده به صورت مرکزی را به‌عنوان راهی مطمئن برای دست یابی به اعتبار حرفه‌ای و کار در دولت، حفظ کرده است. نظامی به نام «کجو»(keju) 1300سال باقی ماند، تا 1905، هنگامی‌که امپراتوری خاندان کینگ (Qing dynasty) برچیده شد.
این نظام، تمدن چینی را با اجباری‌کردن دانش ادبیات کلاسیک کنفوسیوسی- سنتی بر بنیاد به یاد سپردن و نوشتن درباره امور جاری- برپا داشت. آزمون‌هایی محلی، استانی و ملی وجود داشت که هرکدام امتیازهایی به اندک شمار افراد خوش شانس یا باهوشی می بخشیدند که می توانستند آنها را با موفقیت بگذرانند. نمره‌های آزمونی، رتبه شخص را در جامعه، تعیین می‌کرد. کجو، هم ابزار جابه‌جایی طبقاتی بود و هم توانمندترین افراد را برای اداره کشور در اختیار طبقه حاکم می‌گذاشت.
ژائو می‌نویسد: کجو پنجمین نوآوری بزرگ چین بود. «به همراه باروت، قطب‌نما، کاغذ و حروف چاپی متحرک» ازآنجایی‌که کجو، چونان نظامی شایسته سالارانه نگریسته می‌شد، در کشورهای آسیای شرقی همچون ژاپن، کره و ویتنام پذیرفته شد. این نظام «بنیادی‌ترین ارزش‌های آموزشی پایدار آسیای شرقی را شکل داد». ژائو، کجو را مسئول ناتوانی چین می‌داند در این که به کشوری علمی و فنی نوین تکامل یابد. برای نمونه، چینی‌ها، قطب نمایشان را بیش از هر چیز برای کمک به یافتن مکان ساختمان و محل دفن مردگان استفاده می کردند نه برای جهت‌یابی در اقیانوس‌ها و گسترش یافتن در سراسر جهان؛ همان کاری که غرب کرد. باروت در سطح آتش بازی باقی ماند، نه برای جنگ‌افزار نوین که به غرب توان نظامی را بخشید.
چین همه پاره‌های بنیادی یک انقلاب صنعتی، دردست کم چهارصد سال پیش از بریتانیای بزرگ را داشت، اما کجو، دانشمندان، نابغه‌ها و اندیشمندان را از پژوهش یا جست وجوی دانش نوین، بازداشت. به گمان ژائو، این نظام آزمون، برای فرمان برداری، همسانی، سرسپردگی، احترام به نظم و فرمان و همگون اندیشی طراحی شد. به همین دلیل، سرسختانه از راست کیشی کنفوسیوسی و نظم امپراتوری پشتیبانی می‌کرد. ابزاری کارآمد برای کنترل اجتماعی اقتدارگرایانه بود. همه می‌خواستند در این آزمون‌های بسیار رقابتی، کامیاب شوند، اما تنها اندک شماری می‌توانستند. کامیابی در کجو، پایه‌های راست کیشی را نیرومند می‌ساخت؛ ، نه نوآوری یا نا هم رأیی. آن‌گونه که ژائو می‌نویسد امپراتورها آمدند و رفتند، اما چین «نه رنسانس، نه عصر روشنگری و نه انقلاب صنعتی» به چشم دید.
ژائو می‌گوید رشد اقتصادی چشمگیر چین، در سراسر سه دهه گذشته، نه به نظام آموزشی‌اش- که هنوز سخت بر آزمون‌گیری و به یادسپاری طوطی وار استوار است- به خواست و تمایلش برای گشودن بازارش به سرمایه خارجی، به خوشامدگویی به فناوری غربی و به فرستادن دانش‌آموزانش به نهادهای آموزش عالی غربی مدیون است. هر چه بیشتر چین از برنامه‌ریزی مرکزی پس می‌نشیند،اقتصادش بیشتر رشد می‌کند. او اصرار دارد که چین برای نگهداشت رشد اقتصادی نیاز به نوآوری فنی دارد که هرگز توسعه نخواهد یافت
دایان راویچ (2014)
✍ برگردان: #مهدی_بهلولی،دو ماهنامه "چشم انداز ایران"،تیر و مرداد 95،شماره 98
{متن زیر، بخشی از یک یادداشت بلندتر است. یک بخش این متن به نقد برخی سیاست های آموزشی آمریکا می پردازد و این بخش هم به نقد آموزش و پرورش چین.}
چه کسی از اژدهای غول‌پیکر بد می‌ترسد؟ چرا چین بهترین (و بدترین) نظام آموزشی جهان را دارد(یونگ ژائو)
.....
در همین گیرودار،کتاب«یونگ ژائو» با نام "چه کسی از اژدهای غول پیکر بد می‌ترسد؟ چرا چین، بهترین (و بدترین) نظام آموزشی جهان را داراست" منتشر شد که باراک اوباما، آرنی دانکن، عضوهای کنگره و فرمانداران و قانون‌گذاران کشور باید آن را بخوانند. ژائو، زاده چین است و در همان‌جا آموزش‌دیده است. هم‌اکنون صندلی ریاست و کرسی استادی دانشگاه اورگان امریکا را در دست دارد. ژائو معتقد است چین بهترین نظام آموزش‌وپرورش را دارد، زیرا می‌تواند بالاترین نمره‌های آزمونی را تولید کند؛ اما این را هم می‌گوید که چین بدترین نظام آموزشی جهان را دارد چراکه آن نمره‌های آزمونی را به بهای فداکردن آفرینش‌گری، واگرا اندیشی، تازگی و اصالت واصالت فرد به دست می‌آورد. او استدلال می‌کند که تحمیل آزمون‌های استاندارد از سوی مراجع قدرت مرکزی، یک پیروزی برای اقتدارگرایی است. کتاب او هشداری بهنگام است که ما نباید در پی پیشی‌گرفتن از شانگهای باشیم که نمره‌هایش بازتاب سنت کنفوسیوسی یادگیری طوطی‌وار‌است؛ سنتی که هزاران سال در چین پیشینه دارد. درواقع، کشورهایی که در واپسین آزمون‌های15ساله‌های پیزا، بالاترین نمره‌ها را گرفته‌اند همه، کشورها یا شهرهای آسیایی هستند؛ مانند شانگهای، هنگ‌کنگ، چین تایپه، سنگاپور، کره، ماکوئو(چین) و ژاپن.
ژائو توضیح می‌دهد چین دست‌کم دو هزار سال است که نظام آزمون مدیریت شده به صورت مرکزی را به‌عنوان راهی مطمئن برای دست یابی به اعتبار حرفه‌ای و کار در دولت، حفظ کرده است. نظامی به نام «کجو»(keju) 1300سال باقی ماند، تا 1905، هنگامی‌که امپراتوری خاندان کینگ (Qing dynasty) برچیده شد.
این نظام، تمدن چینی را با اجباری‌کردن دانش ادبیات کلاسیک کنفوسیوسی- سنتی بر بنیاد به یاد سپردن و نوشتن درباره امور جاری- برپا داشت. آزمون‌هایی محلی، استانی و ملی وجود داشت که هرکدام امتیازهایی به اندک شمار افراد خوش شانس یا باهوشی می بخشیدند که می توانستند آنها را با موفقیت بگذرانند. نمره‌های آزمونی، رتبه شخص را در جامعه، تعیین می‌کرد. کجو، هم ابزار جابه‌جایی طبقاتی بود و هم توانمندترین افراد را برای اداره کشور در اختیار طبقه حاکم می‌گذاشت.
ژائو می‌نویسد: کجو پنجمین نوآوری بزرگ چین بود. «به همراه باروت، قطب‌نما، کاغذ و حروف چاپی متحرک» ازآنجایی‌که کجو، چونان نظامی شایسته سالارانه نگریسته می‌شد، در کشورهای آسیای شرقی همچون ژاپن، کره و ویتنام پذیرفته شد. این نظام «بنیادی‌ترین ارزش‌های آموزشی پایدار آسیای شرقی را شکل داد». ژائو، کجو را مسئول ناتوانی چین می‌داند در این که به کشوری علمی و فنی نوین تکامل یابد. برای نمونه، چینی‌ها، قطب نمایشان را بیش از هر چیز برای کمک به یافتن مکان ساختمان و محل دفن مردگان استفاده می کردند نه برای جهت‌یابی در اقیانوس‌ها و گسترش یافتن در سراسر جهان؛ همان کاری که غرب کرد. باروت در سطح آتش بازی باقی ماند، نه برای جنگ‌افزار نوین که به غرب توان نظامی را بخشید.
چین همه پاره‌های بنیادی یک انقلاب صنعتی، دردست کم چهارصد سال پیش از بریتانیای بزرگ را داشت، اما کجو، دانشمندان، نابغه‌ها و اندیشمندان را از پژوهش یا جست وجوی دانش نوین، بازداشت. به گمان ژائو، این نظام آزمون، برای فرمان برداری، همسانی، سرسپردگی، احترام به نظم و فرمان و همگون اندیشی طراحی شد. به همین دلیل، سرسختانه از راست کیشی کنفوسیوسی و نظم امپراتوری پشتیبانی می‌کرد. ابزاری کارآمد برای کنترل اجتماعی اقتدارگرایانه بود. همه می‌خواستند در این آزمون‌های بسیار رقابتی، کامیاب شوند، اما تنها اندک شماری می‌توانستند. کامیابی در کجو، پایه‌های راست کیشی را نیرومند می‌ساخت؛ ، نه نوآوری یا نا هم رأیی. آن‌گونه که ژائو می‌نویسد امپراتورها آمدند و رفتند، اما چین «نه رنسانس، نه عصر روشنگری و نه انقلاب صنعتی» به چشم دید.
ژائو می‌گوید رشد اقتصادی چشمگیر چین، در سراسر سه دهه گذشته، نه به نظام آموزشی‌اش- که هنوز سخت بر آزمون‌گیری و به یادسپاری طوطی وار استوار است- به خواست و تمایلش برای گشودن بازارش به سرمایه خارجی، به خوشامدگویی به فناوری غربی و به فرستادن دانش‌آموزانش به نهادهای آموزش عالی غربی مدیون است. هر چه بیشتر چین از برنامه‌ریزی مرکزی پس می‌نشیند،اقتصادش بیشتر رشد می‌کند. او اصرار دارد که چین برای نگهداشت رشد اقتصادی نیاز به نوآوری فنی دارد که هرگز توسعه نخواهد یافت
مگر اینکه از نظام آموزشی آزمون- بنیادش، که هم‌اکنون با گائوکائو (gaokao)- آزمون‌های ورودی دانشگاه‌های همگی بزرگ چین- دست بکشد. هم‌اکنون، این نظام آموزشی آزمون- بنیاد، ریشه عملکرد بالای شانگهای، هنگ‌کنگو کشورهای آسیای شرقی در آزمون‌های جهانی است.
اما چین، مسئله و گرفتاری ای دارد که به ندرت درباره آن بحث می‌شود: فریبکاری و تقلب. هنگامی‌که دولت برای تولیدات جدید، تولید حق اختراع پاداش می‌دهد شمار حق اختراع‌ها به سرعت بالا می‌رود، اما بیشتر آنها بی‌ارزش‌اند. دانش‌آموزان دبیرستانی، برای پذیرش دانشگاه، امتیازهای زیاد می‌گیرند اگر برای طرح‌هایشان حق اختراع بگیرند. ژائو به مدرسه‌ای اشاره می‌کند که کلاس پایه نهم آن، بیش از 12 حق اختراع گرفته بود، این مدرسه در عرض سه سال، در کل، بیش از 500 حق اختراع، ثبت کرده بود. حتی دانش‌آموزان متوسطه اول، حق اختراع‌های ملی، جمع‌آوری کرده بودند. ژائو می‌نویسد بخش بزرگی از این حق اختراع‌ها، حق اختراع «خرت و پرت» یا نمایش «خرده هوشمندی» است. هنگامی‌که دولت، برای پیشرفت شغلی، انتشار نوشته‌های شغلی می‌خواهد، شمارنوشته‌های علمی، به نحو چشمگیرانه‌ای افزایش می‌یابد، اما بخش بزرگی از این یادداشت‌ها، حقه بازانه است. ژائو می‌گوید صنعتی معادل یک میلیارد دلار در چین وجود دارد که مخصوص نوشتن نوشته‌های«علمی» برای فروش به دانش‌آموزان و شاغلانی از مهارت‌های پژوهشی برای اینکه خودشان بنویسند، بی‌بهره‌اند.
ژائو می‌گوید ماهیت حق اختراع‌های چینی و انتشارات پژوهشی، به خاطر شرایطی که تحت آن شرایط تولید می‌شوند و همه جاباشی تقلب، «خیلی بد» است. هر نقدی از فرهنگ اقتدارگرایانه که فریبکاری و تقلب را تولید می‌کند «غیرچینی و ضدچینی» قلمداد می‌شود و چه بسا به «گرفتاری‌های سیاسی و قانونی» بینجامد. ژائو از «ژنگ یف»،استاد دانشگاه پکن و نویسنده کتاب پرفروش آسیب‌شناسی آموزش و پرورش چینی (2013) نقل قول می‌کند: «هیچ‌کس، پس از 12 سال آموزش‌وپرورش چینی، هیچ شانسی برای گرفتن جایزه نوبل ندارد، حتی اگر برای دانشگاه، به هاروارد، ییل، آکسفورد یا کمبریج برود. از میان یک میلیارد مردمی که از سال 1949 تاکنون در سرزمین چین آموزش‌دیده‌اند، هیچ برنده جایزه نوبلی وجود ندارد. این واقعیت،ژرفای قدرت آموزش و پرورش در نابود‌کردن «آفرینش‌گری به سود جامعه»[چینی] را نشان می‌دهد».
این سخن پس ازاین نوشته‌شده بود که مقامات رسمی برگزارکننده آزمون‌های پیزا، به شانگهای به خاطر نمره‌های آزمونی بسیار بالا، درودها گفته بودند. ژائو می‌گوید به این دلیل است که دانش‌آموزان چینی، حتی در مناطق روستایی، در نمره‌های بالای آزمونی، بهترین هستند.دانش‌آموزان چینی در هر رقابتی که بستگی به عملکرد آزمونی دارد، پیوسته پیروز می‌شوند. جایی کم می‌آورند که پای آفرینش‌گری، تازگی و اصالت و فاصله گرفتن از اتوریته به میان می‌آید. دلباختگان نمره‌های آزمونی چینی، هرگز یادآور نمی‌شوند آنچه این نظام آموزشی را «بهترین»می‌سازد همانی است که آن را بدترین می‌سازد. این نظام در «حذف اختلاف‌های فردی، سرکوب انگیزه‌ی درونی و تحمیل همسانی» بسی کارآمد است. ماشینی است که خوب طراحی شده و پیوسته کامل شده تا کارآمدانه و با لیاقت تمام، تسمه باریک درون‌مایه از پیش برنامه ریزی‌شده‌ای را به بیرون بفرستد و مهارت‌های خاصی را پرورش دهد، ازآنجایی‌که تنها راه جابه‌جایی اجتماعی است مردم هم مشتاقانه پیگیر آن هستند.
چین با تعریف و تمجید غرب فریب می‌خورد. ژائو می‌نویسد رهبران آموزش‌وپرورش چین، علاقه‌مندند که از راست کیشی آزمون بنیاد بگریزند؛ راست‌کیشی که آفرینش‌گری را محدود می‌سازد، اما آنان جرئت ندارند از شیوه‌هایی دست بردارند که نتیجه‌هایی را تولید می‌کند که غرب تحسین می‌کند.
چین به سلسله مراتب و رتبه خو کرده است واین نظام آموزش‌وپرورش، هر دو این‌ها را حفظ می‌کند. به‌عنوان یگانه راه پیشرفت، دانش‌آموزان بر پایه عملکردشان رتبه بندی می‌شوند و اندک شماری در مسابقه پیروز می‌شوند. رقابت برای دست یابی به جایگاه‌های برتر در مدرسه و دانشگاه‌های برتر، بسیار سخت است. هیچ مایه شگفتی نیست که پدر و مادران پول‌دار به تقلب و رشوه دادن رو می‌آورند تا برای کودکانشان امتیازهایی همچون کلاس‌های اضافی، آموزگاران بهتر ومدرسه‌های بهتر به دست آورند. آموزش‌گران چینی انتقاد می‌کنند که رقابت، کودکان را ناشاد و ناسالم بار می‌آورد و اینکه رقابت، نامنصفانه و ناعادلانه است.
ژائو از دردسرهایی می‌نویسد که دانش‌آموزان می‌کشند تا نمره‌های بالا بگیرند. بسیاری از دوره‌هایی که پشت سر می‌گذارند در راستای آمادگی آزمون است؛ نه یادگیری. مدرسه‌ها برای فراهم ساختن مقدمات این آزمون‌ها هستند: «آموزگاران موضوع‌های احتمالی آزمون را حدس می‌زنند، شرکت‌ها، پاسخ‌ها و شگردهای تقلب از راه دور را به دانش‌آموزان می‌فروشند و دا
اما چین، مسئله و گرفتاری ای دارد که به ندرت درباره آن بحث می‌شود: فریبکاری و تقلب. هنگامی‌که دولت برای تولیدات جدید، تولید حق اختراع پاداش می‌دهد شمار حق اختراع‌ها به سرعت بالا می‌رود، اما بیشتر آنها بی‌ارزش‌اند. دانش‌آموزان دبیرستانی، برای پذیرش دانشگاه، امتیازهای زیاد می‌گیرند اگر برای طرح‌هایشان حق اختراع بگیرند. ژائو به مدرسه‌ای اشاره می‌کند که کلاس پایه نهم آن، بیش از 12 حق اختراع گرفته بود، این مدرسه در عرض سه سال، در کل، بیش از 500 حق اختراع، ثبت کرده بود. حتی دانش‌آموزان متوسطه اول، حق اختراع‌های ملی، جمع‌آوری کرده بودند. ژائو می‌نویسد بخش بزرگی از این حق اختراع‌ها، حق اختراع «خرت و پرت» یا نمایش «خرده هوشمندی» است. هنگامی‌که دولت، برای پیشرفت شغلی، انتشار نوشته‌های شغلی می‌خواهد، شمارنوشته‌های علمی، به نحو چشمگیرانه‌ای افزایش می‌یابد، اما بخش بزرگی از این یادداشت‌ها، حقه بازانه است. ژائو می‌گوید صنعتی معادل یک میلیارد دلار در چین وجود دارد که مخصوص نوشتن نوشته‌های«علمی» برای فروش به دانش‌آموزان و شاغلانی از مهارت‌های پژوهشی برای اینکه خودشان بنویسند، بی‌بهره‌اند.
ژائو می‌گوید ماهیت حق اختراع‌های چینی و انتشارات پژوهشی، به خاطر شرایطی که تحت آن شرایط تولید می‌شوند و همه جاباشی تقلب، «خیلی بد» است. هر نقدی از فرهنگ اقتدارگرایانه که فریبکاری و تقلب را تولید می‌کند «غیرچینی و ضدچینی» قلمداد می‌شود و چه بسا به «گرفتاری‌های سیاسی و قانونی» بینجامد. ژائو از «ژنگ یف»،استاد دانشگاه پکن و نویسنده کتاب پرفروش آسیب‌شناسی آموزش و پرورش چینی (2013) نقل قول می‌کند: «هیچ‌کس، پس از 12 سال آموزش‌وپرورش چینی، هیچ شانسی برای گرفتن جایزه نوبل ندارد، حتی اگر برای دانشگاه، به هاروارد، ییل، آکسفورد یا کمبریج برود. از میان یک میلیارد مردمی که از سال 1949 تاکنون در سرزمین چین آموزش‌دیده‌اند، هیچ برنده جایزه نوبلی وجود ندارد. این واقعیت،ژرفای قدرت آموزش و پرورش در نابود‌کردن «آفرینش‌گری به سود جامعه»[چینی] را نشان می‌دهد».
این سخن پس ازاین نوشته‌شده بود که مقامات رسمی برگزارکننده آزمون‌های پیزا، به شانگهای به خاطر نمره‌های آزمونی بسیار بالا، درودها گفته بودند. ژائو می‌گوید به این دلیل است که دانش‌آموزان چینی، حتی در مناطق روستایی، در نمره‌های بالای آزمونی، بهترین هستند.دانش‌آموزان چینی در هر رقابتی که بستگی به عملکرد آزمونی دارد، پیوسته پیروز می‌شوند. جایی کم می‌آورند که پای آفرینش‌گری، تازگی و اصالت و فاصله گرفتن از اتوریته به میان می‌آید. دلباختگان نمره‌های آزمونی چینی، هرگز یادآور نمی‌شوند آنچه این نظام آموزشی را «بهترین»می‌سازد همانی است که آن را بدترین می‌سازد. این نظام در «حذف اختلاف‌های فردی، سرکوب انگیزه‌ی درونی و تحمیل همسانی» بسی کارآمد است. ماشینی است که خوب طراحی شده و پیوسته کامل شده تا کارآمدانه و با لیاقت تمام، تسمه باریک درون‌مایه از پیش برنامه ریزی‌شده‌ای را به بیرون بفرستد و مهارت‌های خاصی را پرورش دهد، ازآنجایی‌که تنها راه جابه‌جایی اجتماعی است مردم هم مشتاقانه پیگیر آن هستند.
چین با تعریف و تمجید غرب فریب می‌خورد. ژائو می‌نویسد رهبران آموزش‌وپرورش چین، علاقه‌مندند که از راست کیشی آزمون بنیاد بگریزند؛ راست‌کیشی که آفرینش‌گری را محدود می‌سازد، اما آنان جرئت ندارند از شیوه‌هایی دست بردارند که نتیجه‌هایی را تولید می‌کند که غرب تحسین می‌کند.
چین به سلسله مراتب و رتبه خو کرده است واین نظام آموزش‌وپرورش، هر دو این‌ها را حفظ می‌کند. به‌عنوان یگانه راه پیشرفت، دانش‌آموزان بر پایه عملکردشان رتبه بندی می‌شوند و اندک شماری در مسابقه پیروز می‌شوند. رقابت برای دست یابی به جایگاه‌های برتر در مدرسه و دانشگاه‌های برتر، بسیار سخت است. هیچ مایه شگفتی نیست که پدر و مادران پول‌دار به تقلب و رشوه دادن رو می‌آورند تا برای کودکانشان امتیازهایی همچون کلاس‌های اضافی، آموزگاران بهتر ومدرسه‌های بهتر به دست آورند. آموزش‌گران چینی انتقاد می‌کنند که رقابت، کودکان را ناشاد و ناسالم بار می‌آورد و اینکه رقابت، نامنصفانه و ناعادلانه است.
ژائو از دردسرهایی می‌نویسد که دانش‌آموزان می‌کشند تا نمره‌های بالا بگیرند. بسیاری از دوره‌هایی که پشت سر می‌گذارند در راستای آمادگی آزمون است؛ نه یادگیری. مدرسه‌ها برای فراهم ساختن مقدمات این آزمون‌ها هستند: «آموزگاران موضوع‌های احتمالی آزمون را حدس می‌زنند، شرکت‌ها، پاسخ‌ها و شگردهای تقلب از راه دور را به دانش‌آموزان می‌فروشند و دا
نش‌آموزان در همه نوع تقلب‌های پیچیده درگیر می‌شوند. در سال 2013، به خاطر اینکه گروهی از دانش‌آموزان در استان هوبی چین، از اجرای برنامه تقلب، بازداشته شدند آشوبی به پا شد؛ تقلبی که پدر و مادرانشان خریداری کرده بودند تا آزمون ورودی دانشگاه فرزندانشان را آسان سازند.
روزنامه بریتانیایی دیلی تلگراف گزارش داد جمعیت خشمگین دو هزارنفره ای، خودروها را تخریب می‌کردند و شعار می‌دادند: «ما خواهان عدالتیم. انصاف نیست شما اجازه ندهید ما تقلب نکنیم.» در واپسین سال دبیرستان، شمار زیادی از مدرسه‌ها هیچ موضوعی جز آمادگی برای آزمون یاد نمی‌دهند؛ «هیچ درس تازه‌ای آموزش داده نمی‌شود، بخش بزرگی از انتشارات برای بچه‌ها در چین، تمرین پرسش‌های آزمونی است.»
تکان‌دهنده‌ترین داستانی که ژائو می‌گوید درباره شهر کوچک روستایی است در استان آن هیویی چین که با عنوان بزرگ ترین ماشین تولید دانش‌آموز آزمونی شناخته می‌شود. دبیرستانی شبانه روزی ویژه آمادگی آزمون،«مائوتانگ چنگ « یا»مائو ژونگ« در این شهر واقع شده است. در سال 2013 بیش از 11000 دانش‌آموز از این مدرسه در آزمون ورودی دانشگاه شرکت کردند و 82 درصد از آنان، نمره لازم را برای پذیرش در دوره چهار ساله دانشگاه را به دست آوردند. شهریه این مدرسه حدود 6000 دلار است؛ یعنی به اندازه‌ی میانگین درآمد سالانه ساکنان شانگهای. پدرومادران افزون بر شهریه، هزینه‌های زندگی سالانه را هم می‌پردازند. دانش‌آموزان از سراسر چین به این مدرسه می‌آیند تا برای آزمون‌ها آماده شوند. حجم کار، سه برابر مدرسه‌های معمولی چینی است. دانش‌آموزان در6:30 بامداد وارد کلاس می شوند و در22:30 شب کارشان تمام می‌شود؛ البته همراه با تکلیف‌هایی برای خانه. این مدرسه«اسطوره‌ای در چین شده است. شبکه‌ی تلویزیونی ملی،CCTV، آدم پرحرفی را فرستاد تا از مراسم خداحافظی بیش از 10 هزار دانش‌آموز فیلم بگیرد، این دانش‌آموزان در 70 اتوبوسی که خودروهای پلیس اسکورت شان می‌کرد برای آزمون پنجم ژوئن 2013 در حال سفر بودند».
آموزش‌گران چینی رهبری‌کننده، تلاش کرده‌اند تا از اهمیت آزمون‌ها بکاهند، اما تا حد زیادی شکست‌خورده‌اند. ژائو از آزمون‌گیری با عنوان «عجوزه‌ای که نمی‌توان او را کشت» نام می‌برد. مخالفان آزمون‌ها، هر از گاهی، برای کاهش تکلیف‌های خانه و فشار آموزشی، دستورالعمل‌هایی منتشر می‌کنند، اما فشارها برجا می‌مانند، فشارهایی که از سوی مدرسه‌ها و پدرومادران تقویت می‌شوند. ژائو کتابش را برای هشدار به امریکایی‌ها می نویسد که نه ارزش‌های تاریخی آفرینش‌گری و نوآوری‌شان را رها سازند، نه فریب نمره‌های بالای آزمونی چینی‌ها را بخورند و نه با استانداردها و آزمون‌های اقتدارگرایانه،تباه شوند.امریکایی‌ها اشتباه می‌کنند که «درماندگی و گرفتاری‌های چین را چونان رازهای کامیابی می‌نگرند». او می‌نویسد چین «نمونه بی‌کم‌وکاست آموزش‌وپرورش اقتدارگرایانه» است و مدلی برای ایالات‌متحده نمی‌تواند باشد: «پیشه‌های یکنواخت سنتی، محلی و خودکارند، اما ما بیش‌ازپیش، نیاز به شهروندان جهانی توانا، آفرینش‌گر، نوآور و کارآفرین داریم- آفرینندگان شغل به جای استخدام- جویندگان شغل‌اندیش. برای پرورش استعدادهای جدید، ما به آموزشی نیاز داریم که توانایی فردی را افزایش دهد، به شور و شوق کودکان اهمیت دهد و رشد اجتماعی- عاطفی دانش‌آموزان را در نظر داشته باشد. ما به آموزش اقتدارگرا نیاز نداریم، آموزشی که هدفش حفظ نقص‌های کودکان بر پایه استانداردهای معین شده از بیرون است.» اگر غرب دل نگران رودست خوردن از چین است، بهترین راه‌حل «دوری جستن از چینی شدن» است.
روزنامه بریتانیایی دیلی تلگراف گزارش داد جمعیت خشمگین دو هزارنفره ای، خودروها را تخریب می‌کردند و شعار می‌دادند: «ما خواهان عدالتیم. انصاف نیست شما اجازه ندهید ما تقلب نکنیم.» در واپسین سال دبیرستان، شمار زیادی از مدرسه‌ها هیچ موضوعی جز آمادگی برای آزمون یاد نمی‌دهند؛ «هیچ درس تازه‌ای آموزش داده نمی‌شود، بخش بزرگی از انتشارات برای بچه‌ها در چین، تمرین پرسش‌های آزمونی است.»
تکان‌دهنده‌ترین داستانی که ژائو می‌گوید درباره شهر کوچک روستایی است در استان آن هیویی چین که با عنوان بزرگ ترین ماشین تولید دانش‌آموز آزمونی شناخته می‌شود. دبیرستانی شبانه روزی ویژه آمادگی آزمون،«مائوتانگ چنگ « یا»مائو ژونگ« در این شهر واقع شده است. در سال 2013 بیش از 11000 دانش‌آموز از این مدرسه در آزمون ورودی دانشگاه شرکت کردند و 82 درصد از آنان، نمره لازم را برای پذیرش در دوره چهار ساله دانشگاه را به دست آوردند. شهریه این مدرسه حدود 6000 دلار است؛ یعنی به اندازه‌ی میانگین درآمد سالانه ساکنان شانگهای. پدرومادران افزون بر شهریه، هزینه‌های زندگی سالانه را هم می‌پردازند. دانش‌آموزان از سراسر چین به این مدرسه می‌آیند تا برای آزمون‌ها آماده شوند. حجم کار، سه برابر مدرسه‌های معمولی چینی است. دانش‌آموزان در6:30 بامداد وارد کلاس می شوند و در22:30 شب کارشان تمام می‌شود؛ البته همراه با تکلیف‌هایی برای خانه. این مدرسه«اسطوره‌ای در چین شده است. شبکه‌ی تلویزیونی ملی،CCTV، آدم پرحرفی را فرستاد تا از مراسم خداحافظی بیش از 10 هزار دانش‌آموز فیلم بگیرد، این دانش‌آموزان در 70 اتوبوسی که خودروهای پلیس اسکورت شان می‌کرد برای آزمون پنجم ژوئن 2013 در حال سفر بودند».
آموزش‌گران چینی رهبری‌کننده، تلاش کرده‌اند تا از اهمیت آزمون‌ها بکاهند، اما تا حد زیادی شکست‌خورده‌اند. ژائو از آزمون‌گیری با عنوان «عجوزه‌ای که نمی‌توان او را کشت» نام می‌برد. مخالفان آزمون‌ها، هر از گاهی، برای کاهش تکلیف‌های خانه و فشار آموزشی، دستورالعمل‌هایی منتشر می‌کنند، اما فشارها برجا می‌مانند، فشارهایی که از سوی مدرسه‌ها و پدرومادران تقویت می‌شوند. ژائو کتابش را برای هشدار به امریکایی‌ها می نویسد که نه ارزش‌های تاریخی آفرینش‌گری و نوآوری‌شان را رها سازند، نه فریب نمره‌های بالای آزمونی چینی‌ها را بخورند و نه با استانداردها و آزمون‌های اقتدارگرایانه،تباه شوند.امریکایی‌ها اشتباه می‌کنند که «درماندگی و گرفتاری‌های چین را چونان رازهای کامیابی می‌نگرند». او می‌نویسد چین «نمونه بی‌کم‌وکاست آموزش‌وپرورش اقتدارگرایانه» است و مدلی برای ایالات‌متحده نمی‌تواند باشد: «پیشه‌های یکنواخت سنتی، محلی و خودکارند، اما ما بیش‌ازپیش، نیاز به شهروندان جهانی توانا، آفرینش‌گر، نوآور و کارآفرین داریم- آفرینندگان شغل به جای استخدام- جویندگان شغل‌اندیش. برای پرورش استعدادهای جدید، ما به آموزشی نیاز داریم که توانایی فردی را افزایش دهد، به شور و شوق کودکان اهمیت دهد و رشد اجتماعی- عاطفی دانش‌آموزان را در نظر داشته باشد. ما به آموزش اقتدارگرا نیاز نداریم، آموزشی که هدفش حفظ نقص‌های کودکان بر پایه استانداردهای معین شده از بیرون است.» اگر غرب دل نگران رودست خوردن از چین است، بهترین راه‌حل «دوری جستن از چینی شدن» است.
ایالات‌متحده، هم‌اکنون به دام سرگرم شدن به آزمون‌گیری افتاده است، همان دامی که چین گرفتار آن است. برای گریز از این دام، چندان هم دیر نیست. پدرومادران و آموزش‌گران در سراسر کشور، درباره میزان زمان آموزشی که اکنون صرف آمادگی آزمون و آزمون‌گیری می‌شود، به مبارزه سختی دست زده‌اند. یونگ ژائو، مشورت خردمندانه را پیشنهاد می‌دهد. ما باید اعتیادمان به آزمون‌های استاندارد را ترک کنیم پیش از اینکه ارزش‌های فرهنگی مان را فدا کنیم؛ ارزش‌هایی که از کشور ما خانه‌ای برای نوآوری، تازگی و اصالت،آفرینش‌گری و اختراع ساخته اند.
ژائو معتقد است دو دگرگونی بنیادینی که باید سیاست آموزشی را شکل بخشند، جهانی‌شدن و فناوری است. دانش‌آموزان باید جهانی را بفهمند که در آن زندگی می‌کنند و فناوری بر آن فرمان می‌راند. او پاسخگویی آزمون‌بنیاد، استانداردسازی و اقتدارگرایی را پس می‌زند و از خودرهبری آموزگاران خوب آماده‌شده و رشد فردی دانش‌آموزان حمایت می‌کند. او سخت اصرار دارد امریکا، بودجه مدرسه‌ها را یکسان کند؛ و به‌روشنی برو‌ندادهای مطلوب آموزش مدرسه‌ای را ورای نمره‌های آزمون باز تعریف کند و شکاف‌های میان دانش‌آموزان از گروه‌های نژادی گوناگون را از میان بردارد.
او «بهسازی»های آموزشی کنونی که خواستار همسانی و برنامه درسی کنترل‌شده از مرکز هستند، را رد می‌کند. او مدرسه‌هایی را در خیال خود می‌پروراند که کتاب‌ها، ویدئوها و هنرها را دانش‌آموزان پدید بیاورند، جایی که بچه‌ها برای جست‌وجو و تجربه‌کردن، تشویق می‌شوند. او به شیوه‌هایی از آموزش می‌اندیشد که با آنها توانایی‌های فردی هر دانش‌آموز، نه زیر فشار، بلکه از سر انگیزه‌های درونی پرورش می‌یابد. او آرزومند مدرسه‌هایی است که در آنها بالاترین ارزش، آفرینش‌گری است، جایی که دانش‌آموزان تشویق می‌شوند تا- آن‌گونه‌که در واپسین کتابش» یادگیرندگان کلاس جهانی»می‌نویسد- «بی‌باک، کنجکاو وآفرینشگر» باشند. تا هنگامی که ما از آزمون‌های استاندارد دست برنداریم این ایده، برون از دسترس خواهد ماند.
آدرس متن انگلیسی:
http://www.nybooks.com/articles/2014/11/20/myth-chinese-super-schools/
✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1
ژائو معتقد است دو دگرگونی بنیادینی که باید سیاست آموزشی را شکل بخشند، جهانی‌شدن و فناوری است. دانش‌آموزان باید جهانی را بفهمند که در آن زندگی می‌کنند و فناوری بر آن فرمان می‌راند. او پاسخگویی آزمون‌بنیاد، استانداردسازی و اقتدارگرایی را پس می‌زند و از خودرهبری آموزگاران خوب آماده‌شده و رشد فردی دانش‌آموزان حمایت می‌کند. او سخت اصرار دارد امریکا، بودجه مدرسه‌ها را یکسان کند؛ و به‌روشنی برو‌ندادهای مطلوب آموزش مدرسه‌ای را ورای نمره‌های آزمون باز تعریف کند و شکاف‌های میان دانش‌آموزان از گروه‌های نژادی گوناگون را از میان بردارد.
او «بهسازی»های آموزشی کنونی که خواستار همسانی و برنامه درسی کنترل‌شده از مرکز هستند، را رد می‌کند. او مدرسه‌هایی را در خیال خود می‌پروراند که کتاب‌ها، ویدئوها و هنرها را دانش‌آموزان پدید بیاورند، جایی که بچه‌ها برای جست‌وجو و تجربه‌کردن، تشویق می‌شوند. او به شیوه‌هایی از آموزش می‌اندیشد که با آنها توانایی‌های فردی هر دانش‌آموز، نه زیر فشار، بلکه از سر انگیزه‌های درونی پرورش می‌یابد. او آرزومند مدرسه‌هایی است که در آنها بالاترین ارزش، آفرینش‌گری است، جایی که دانش‌آموزان تشویق می‌شوند تا- آن‌گونه‌که در واپسین کتابش» یادگیرندگان کلاس جهانی»می‌نویسد- «بی‌باک، کنجکاو وآفرینشگر» باشند. تا هنگامی که ما از آزمون‌های استاندارد دست برنداریم این ایده، برون از دسترس خواهد ماند.
آدرس متن انگلیسی:
http://www.nybooks.com/articles/2014/11/20/myth-chinese-super-schools/
✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1
The New York Review of Books
The Myth of Chinese Super Schools | Diane Ravitch
Yong Zhao’s new book tells us that China has the best education system because it can produce the highest test scores. But, he says, it has the worst education system because those test scores are purchased by sacrificing creativity, divergent thinking, originality…
" سال تحصیلی ۹۹-۹۸ با فراز و فرودهایی منحصر به فرد به انجام زودهنگام خود رسیده است که می تواند در صورت اتخاذ تصمیمات یکسو نگرانه متمرکز در حوزه ستادی ، فارغ از بارش فکری کارشناسان در حوزه های استانی و مناطق ، سال تحصیلی جاری را به دراماتیک ترین سال ۴ دهه اخیر تبدیل کند .
پیشنهاد می شود در این مقطع از اصرار بر هر طرح شتاب زده و بدون پشتوانه کارشناسی و بستر لازم اجرایی همچون شبکه شاد صرف نظر و عملیاتی ساختن هر طرح زمان بر نیازمند پیش نیازهایی از پیش تمهید شده بعد از رفع همه موانع و چالش ها ، به سال های آتی موکول گردد "
انجامی متفاوت ؛ آغازی با طرحی نو
✍ #محمودرضا_اسفندیار/ کارشناس حوزه آموزش و پرورش
🔹ادامه مطلب را اینجا بخوانید👇
🔖www.sedayemoallem.ir/یادداشت/item/18509-/انجامی-متفاوت-؛-آغازی-با-طرحی-نو
✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1
پیشنهاد می شود در این مقطع از اصرار بر هر طرح شتاب زده و بدون پشتوانه کارشناسی و بستر لازم اجرایی همچون شبکه شاد صرف نظر و عملیاتی ساختن هر طرح زمان بر نیازمند پیش نیازهایی از پیش تمهید شده بعد از رفع همه موانع و چالش ها ، به سال های آتی موکول گردد "
انجامی متفاوت ؛ آغازی با طرحی نو
✍ #محمودرضا_اسفندیار/ کارشناس حوزه آموزش و پرورش
🔹ادامه مطلب را اینجا بخوانید👇
🔖www.sedayemoallem.ir/یادداشت/item/18509-/انجامی-متفاوت-؛-آغازی-با-طرحی-نو
✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1
🔻واعظی: افزایش خدمات الکترونیکی تاکید جدی دولت است
▫️رییس دفتر رییس جمهور:
🔹دولت به مردم بیشتر خدمات الکترونیک ارائه می‌کند تا مردم در این مدت قرنطینه بیشتر در منزل بمانند و از این طریق خدمات دریافت کنند.
🔹خرید الکترونیکی مردم در یکی دو ماه گذشته بسیار افزایش یافته است.
🔹در وزارت آموزش و پرورش هم کلاس‌های مجازی با قوت در حال برگزاری است و دولت با جدیت به دنبال انجام این کار است./ ایرنا
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
▫️رییس دفتر رییس جمهور:
🔹دولت به مردم بیشتر خدمات الکترونیک ارائه می‌کند تا مردم در این مدت قرنطینه بیشتر در منزل بمانند و از این طریق خدمات دریافت کنند.
🔹خرید الکترونیکی مردم در یکی دو ماه گذشته بسیار افزایش یافته است.
🔹در وزارت آموزش و پرورش هم کلاس‌های مجازی با قوت در حال برگزاری است و دولت با جدیت به دنبال انجام این کار است./ ایرنا
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
🚩بیماران مبتلا به کرونا روی تخت بیمارستان بیمه می‌شوند
مدیر عامل سازمان بیمه سلامت با بیان اینکه بیماران مبتلا به کرونا روی تخت بیمارستان بیمه می‌شوند، گفت: بیمه سلامت درهیچ شرایطی ازجمله وضعیت فعلی جامعه، ارائه خدمات به بیماران را معطوف به دریافت اعتبار نمی‌کند
https://tn.ai/2238873
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
مدیر عامل سازمان بیمه سلامت با بیان اینکه بیماران مبتلا به کرونا روی تخت بیمارستان بیمه می‌شوند، گفت: بیمه سلامت درهیچ شرایطی ازجمله وضعیت فعلی جامعه، ارائه خدمات به بیماران را معطوف به دریافت اعتبار نمی‌کند
https://tn.ai/2238873
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
💢تعطیلی مرز مهران تا ۳۰ فروردین تمدید شد
▫️سخنگوی گمرک:
🔹بر اساس تصمیم دولت عراق، مرز مهران تا۳۰ فروردین بسته خواهد ماند تا مجددا در خصوص آن تصمیم‌گیری شود.
🔹امیدواریم تلاش‌ها برای بازگشایی مرز مهران تا پیش از ۳۰ فروردین نتیجه دهد و پیش از این تاریخ مرز مهران بازگشایی شود./ ایرنا
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
▫️سخنگوی گمرک:
🔹بر اساس تصمیم دولت عراق، مرز مهران تا۳۰ فروردین بسته خواهد ماند تا مجددا در خصوص آن تصمیم‌گیری شود.
🔹امیدواریم تلاش‌ها برای بازگشایی مرز مهران تا پیش از ۳۰ فروردین نتیجه دهد و پیش از این تاریخ مرز مهران بازگشایی شود./ ایرنا
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
💢 شرط های مهم برای بازگشایی مدارس
۱ - حضور هر روز کادر درمانی برای غربالگری دانش آموزان و معلمین هنگام ورود به مدرسه.
۲ - تهیه و توزیع هر روز ماسک برای دانش‌آموزان چون خیلی از آنها توان تهیه ماسک ندارند.
۳ - ضدعفونی کردن سطوح در مدارس در هر زنگ تفریح.
۴ - دو شیفته کردن مدارس به این صورت که نصف بچه ها سه روز اول و بقیه سه روز دوم به طوری که در هر کلاس تعداد دانش آموزان از ۱۵ نفر بیشتر نباشد تا فاصله‌گذاری لازم امکان پذیر شود.
۵ - تهیه وسایل بهداشتی ضروری مثل مایع دستشویی، مایع ضدعفونی کننده ،ماسک و دستکش برای دانش آموزان.
۶ - حذف یک سری از مطالب درسی به علت کمبود وقت. چون مدارس در فصل گرما وسایل خنک کننده ندارند و در مناطق گرم امکان تشکیل کلاس وجود ندارد.
۷ - حذف امتحانات نهایی تا دانش آموزان بدون استرس بتوانند امتحان بدهند.
۸ - افزایش بند ایثارگری در حکم برای تمام معلمین.
۹ - بازگشت طرح رتبه بندی معلمین اجرای فصل دهم و فوق العاده ویژه.
۱۰ - پایان آموزش ابتدایی؛ چون دانش آموزان ابتدایی به درستی قادر به رعایت مسائل بهداشتی نیستند
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
۱ - حضور هر روز کادر درمانی برای غربالگری دانش آموزان و معلمین هنگام ورود به مدرسه.
۲ - تهیه و توزیع هر روز ماسک برای دانش‌آموزان چون خیلی از آنها توان تهیه ماسک ندارند.
۳ - ضدعفونی کردن سطوح در مدارس در هر زنگ تفریح.
۴ - دو شیفته کردن مدارس به این صورت که نصف بچه ها سه روز اول و بقیه سه روز دوم به طوری که در هر کلاس تعداد دانش آموزان از ۱۵ نفر بیشتر نباشد تا فاصله‌گذاری لازم امکان پذیر شود.
۵ - تهیه وسایل بهداشتی ضروری مثل مایع دستشویی، مایع ضدعفونی کننده ،ماسک و دستکش برای دانش آموزان.
۶ - حذف یک سری از مطالب درسی به علت کمبود وقت. چون مدارس در فصل گرما وسایل خنک کننده ندارند و در مناطق گرم امکان تشکیل کلاس وجود ندارد.
۷ - حذف امتحانات نهایی تا دانش آموزان بدون استرس بتوانند امتحان بدهند.
۸ - افزایش بند ایثارگری در حکم برای تمام معلمین.
۹ - بازگشت طرح رتبه بندی معلمین اجرای فصل دهم و فوق العاده ویژه.
۱۰ - پایان آموزش ابتدایی؛ چون دانش آموزان ابتدایی به درستی قادر به رعایت مسائل بهداشتی نیستند
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
💢گلایه «معلمان ورودی مهر 98 به مدارس» از یک تبعیض
معلمانی که مهر سال 98 وارد مدارس شدند و 4 سال قبل از آن در دانشگاه فرهنگیان درس می‌خواندند، نسبت به وضعیت حقوقی خود گلایه دارند
آنها می‌گویند: مطابق بند یک نگارش ۷-۴-۵-۱ مورخ دهم دی 98 که به مناطق خدمت ارسال شده، مقرر شد بند «ی» تبصره ۱۲ قانون بودجه ۹۸ احکام حقوقی، از حکم دانشجومعلمان مشغول به تحصیل در تاریخ اول مهر 98 حذف و مبلغ آن به بند تفاوت حداقل دریافتی اضافه شود تا حقوق آنها همان 15 میلیون و 630 هزار ریال باقی بماند.
با توجه به اینکه بند «ی» در احکام رسمی آن لحاظ نشده است، حقوق آنها تحت تأثیر قرار گرفته است به‌گونه‌ای که مبلغ حقوقی آنها با ورودی‌های ۹۳ دانشگاه فرهنگیان که از لحاظ رتبه و طبقه شغلی یکسان است و تنها 8 ماه در سنوات خدمت با یکدیگر اختلاف دارند، بیش از 500 هزار تومان اختلاف حقوقی در زیر حکم داشته باشند
این معلمان معتقدند که اگر دانشجو معلمان شامل قانون خدمات کشوری نمی‌شوند، چرا مطابق بخشنامه در تاریخ 19 اردیبهشت 96 مشمول دریافت طبقه شدند و اگر مشمول این قانون هستند، به چه علت در تاریخ اول فروردین 98 شامل تنزل طبقه و حذف بند «ی» شدند؟!
http://fna.ir/ewjmsd
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
معلمانی که مهر سال 98 وارد مدارس شدند و 4 سال قبل از آن در دانشگاه فرهنگیان درس می‌خواندند، نسبت به وضعیت حقوقی خود گلایه دارند
آنها می‌گویند: مطابق بند یک نگارش ۷-۴-۵-۱ مورخ دهم دی 98 که به مناطق خدمت ارسال شده، مقرر شد بند «ی» تبصره ۱۲ قانون بودجه ۹۸ احکام حقوقی، از حکم دانشجومعلمان مشغول به تحصیل در تاریخ اول مهر 98 حذف و مبلغ آن به بند تفاوت حداقل دریافتی اضافه شود تا حقوق آنها همان 15 میلیون و 630 هزار ریال باقی بماند.
با توجه به اینکه بند «ی» در احکام رسمی آن لحاظ نشده است، حقوق آنها تحت تأثیر قرار گرفته است به‌گونه‌ای که مبلغ حقوقی آنها با ورودی‌های ۹۳ دانشگاه فرهنگیان که از لحاظ رتبه و طبقه شغلی یکسان است و تنها 8 ماه در سنوات خدمت با یکدیگر اختلاف دارند، بیش از 500 هزار تومان اختلاف حقوقی در زیر حکم داشته باشند
این معلمان معتقدند که اگر دانشجو معلمان شامل قانون خدمات کشوری نمی‌شوند، چرا مطابق بخشنامه در تاریخ 19 اردیبهشت 96 مشمول دریافت طبقه شدند و اگر مشمول این قانون هستند، به چه علت در تاریخ اول فروردین 98 شامل تنزل طبقه و حذف بند «ی» شدند؟!
http://fna.ir/ewjmsd
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
💢قابل توجه دانشجو معلمان
#عدم_کسر_حقوق
🔻حقوق فروردین ماه 99 ارسال گردید.
تغییرات:
🔻با اعلام اداره کل:هزینه خوابگاهی متعهدین خدمت( دانشجو معلمان) جهت فروردین ماه کسر نگردید.
کسر بیمه مصوب عمر از کلیه پرسنل به صورت اقساط
🔹تغییر حداقل حقوق سال 99 جهت مالیات
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
#عدم_کسر_حقوق
🔻حقوق فروردین ماه 99 ارسال گردید.
تغییرات:
🔻با اعلام اداره کل:هزینه خوابگاهی متعهدین خدمت( دانشجو معلمان) جهت فروردین ماه کسر نگردید.
کسر بیمه مصوب عمر از کلیه پرسنل به صورت اقساط
🔹تغییر حداقل حقوق سال 99 جهت مالیات
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
📡 معاون وزیر آموزش و پرورش:
▫️برگزاری امتحانات مجازی در دستور کار نیست.
▫️امکان بازگشایی مدارس تا حدی در حال کمرنگ شدن است.
▫️احتمال زوج و فردشدن حضور در کلاس بعد از اعلام وضعیت سفید
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
▫️برگزاری امتحانات مجازی در دستور کار نیست.
▫️امکان بازگشایی مدارس تا حدی در حال کمرنگ شدن است.
▫️احتمال زوج و فردشدن حضور در کلاس بعد از اعلام وضعیت سفید
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
💢هنوز سایت و زمان ثبت‌نام متقاضیان وام یک میلیون تومانی مشخص نشده است
سخنگوی سازمان برنامه و بودجه گفت:
🔹از اظهارات رییس این سازمان برداشت اشتباه شده و هنوز سایت و سازوکار ثبت‌نام وام یک میلیون تومانی اعلام نشده است. #اقتصادی
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
سخنگوی سازمان برنامه و بودجه گفت:
🔹از اظهارات رییس این سازمان برداشت اشتباه شده و هنوز سایت و سازوکار ثبت‌نام وام یک میلیون تومانی اعلام نشده است. #اقتصادی
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
🔻مینو محرز: مراجعه و فوت بیماران بدحال حاشیه‌نشین باعث افزایش آمار جان‌باختگان کرونا شده/ مراجعه 15هزار بیمار به بیمارستان امام تهران طی دوماه اخیر
▫️عضو کمیته کشوری مقابله با کرونا:
🔹در شرایط فعلی با مراجعه قابل توجه بیماران بدحال مواجه هستیم، چرا که بسیاری از بیماران ساکن در مناطق حاشیه‌ای به تازگی به مراکز درمانی مراجعه می‌کنند و همین امر نیز سبب افزایش آمار جان باختگان کرونا در کشور شده است.
🔹طی روزهای گذشته شاهد حضور پرتعداد مردم در خطوط مترو و بی‌آرتی بودیم که بدون تردید در هفته آینده تبعات این تراکم حضور افراد در جامعه به لحاظ شیوع کووید19 نمایان خواهد شد.
🔹تنها در بیمارستان امام خمینی تهران، ظرف دو ماه اخیر بالغ بر 15هزار مراجعه سرپایی را شاهد بودیم که اگر پروتکل‌ها رسمی رعایت نشود، هیچ تضمینی برای بدتر نشدن اوضاع نسبت به ایام پیش از عید وجود نخواهد داشت.
🔹بهترین اقدامی که در شرایط فعلی می‌توان در مقابله با کرونا داشت، همین رعایت فاصله فیزیکی است که البته به غلط در برخی از موارد به عنوان فاصله‌گذاری اجتماعی مطرح می‌شود.
🔹با اطلاعی که از وضعیت بیمارستان امام خمینی تهران به عنوان نمونه داریم، تعدادی از افراد مبتلا به کرونا که در این مرکز درمانی بستری بودند، همچنان تنها با استفاده از دستگاه اکسیژن قادر به تنفس هستند و در عین ترخیص تعدادی از بیماران، تعدادی بیمار بدحال نیز به شکل روزانه اضافه می‌شوند.
🔹متاسفانه باید گفت که بیماران بدحال بستری در بخش‌های آی سی یو باید با توسل به شانس از این بخش‌ها منتقل شوند و بیمارانی که سر و کارشان به بخش مراقبت‌های ویژه بیافتد، تا بالغ بر بیش از 50درصد وضعیت امیدوارکننده‌ای برای انتقال به بخش نخواهند داشت./ امتداد
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
▫️عضو کمیته کشوری مقابله با کرونا:
🔹در شرایط فعلی با مراجعه قابل توجه بیماران بدحال مواجه هستیم، چرا که بسیاری از بیماران ساکن در مناطق حاشیه‌ای به تازگی به مراکز درمانی مراجعه می‌کنند و همین امر نیز سبب افزایش آمار جان باختگان کرونا در کشور شده است.
🔹طی روزهای گذشته شاهد حضور پرتعداد مردم در خطوط مترو و بی‌آرتی بودیم که بدون تردید در هفته آینده تبعات این تراکم حضور افراد در جامعه به لحاظ شیوع کووید19 نمایان خواهد شد.
🔹تنها در بیمارستان امام خمینی تهران، ظرف دو ماه اخیر بالغ بر 15هزار مراجعه سرپایی را شاهد بودیم که اگر پروتکل‌ها رسمی رعایت نشود، هیچ تضمینی برای بدتر نشدن اوضاع نسبت به ایام پیش از عید وجود نخواهد داشت.
🔹بهترین اقدامی که در شرایط فعلی می‌توان در مقابله با کرونا داشت، همین رعایت فاصله فیزیکی است که البته به غلط در برخی از موارد به عنوان فاصله‌گذاری اجتماعی مطرح می‌شود.
🔹با اطلاعی که از وضعیت بیمارستان امام خمینی تهران به عنوان نمونه داریم، تعدادی از افراد مبتلا به کرونا که در این مرکز درمانی بستری بودند، همچنان تنها با استفاده از دستگاه اکسیژن قادر به تنفس هستند و در عین ترخیص تعدادی از بیماران، تعدادی بیمار بدحال نیز به شکل روزانه اضافه می‌شوند.
🔹متاسفانه باید گفت که بیماران بدحال بستری در بخش‌های آی سی یو باید با توسل به شانس از این بخش‌ها منتقل شوند و بیمارانی که سر و کارشان به بخش مراقبت‌های ویژه بیافتد، تا بالغ بر بیش از 50درصد وضعیت امیدوارکننده‌ای برای انتقال به بخش نخواهند داشت./ امتداد
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
تذکرکتبی سخنگوی کمیسیون آموزش به جناب آقای دکتر روحانی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران دررابطه با علت عدم افزایش ضریب حقوق بازنشستگان ومعلمان وحذف رتبه بندی، امروز تقدیم هیات رییسه محترم مجلس شورای اسلامی شد.
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
💢سرگردانی مردم برای ثبت نام وام یک میلیون تومانی
🔹درحالی که ساعاتی پیش نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه در حاشیه جلسه هیئت دولت اعلام کرده بود نیازی به مراجعه حضوری مردم به بانک ها برای دریافت وام یک میلیون تومانی نیست و صرفا باید در "سایت" ثبت نام کنند و با توجه به اینکه تنها سایت مرتبط با یارانه، سایت هدفمندی یارانه ها به آدرس refahi.ir است، اما در این سایت گزینه ای برای ثبت نام دریافت وام یک میلیون تومانی وجود ندارد.
🔹پیگیری های باشگاه خبرنگاران جوان از سخنگوی سازمان برنامه و بودجه، بیانگر آن است که هنوز سازوکاری برای ثبت نام شهروندان در نظر گرفته نشده و نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه صرفا طرح را اعلام کرده و خبری از سازکار ندارد.
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1
🔹درحالی که ساعاتی پیش نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه در حاشیه جلسه هیئت دولت اعلام کرده بود نیازی به مراجعه حضوری مردم به بانک ها برای دریافت وام یک میلیون تومانی نیست و صرفا باید در "سایت" ثبت نام کنند و با توجه به اینکه تنها سایت مرتبط با یارانه، سایت هدفمندی یارانه ها به آدرس refahi.ir است، اما در این سایت گزینه ای برای ثبت نام دریافت وام یک میلیون تومانی وجود ندارد.
🔹پیگیری های باشگاه خبرنگاران جوان از سخنگوی سازمان برنامه و بودجه، بیانگر آن است که هنوز سازوکاری برای ثبت نام شهروندان در نظر گرفته نشده و نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه صرفا طرح را اعلام کرده و خبری از سازکار ندارد.
#اخبار_معلم👇🏻🍃
💠 @moalempress1