📝 یادداشت اختصاصی
مندرج در کانال اخبار فرهنگیان
♦️♦️ مدیران مدارس #جاده_صاف_کن_دولت‌ها برای پولی سازی آموزش
✍ #مهدی_فتحی / معلم و فعال مدنی
وقتی مدیر مدرسه می‌شوی اولین دغدغه‌ات این است که چگونه مدرسه و امورات آن را پیش ببری. از جانب اداره که سرانه‌ای پرداخت نمی‌گردد. هزینه‌های مدرسه سرسام آور شده است و خودت باید آستین‌ها را بالا بزنی و دستت را تا آرنج در جیب اولیای دانش آموزان کرده و به هر بهانه‌ای از آنها پول بگیری. باید یاد بگیری که گروکشی کنی. یاد بگیری هر دانش آموزی را الکی و بدون دردسر ثبت نام نکنی. در غیر اینصورت از پول و کمک به مدرسه و خریدن تجهیزات مدرسه خبری نیست. باید یکی را وادار به خریدن کاغذ کنی، دیگری را وادار به خریدن کامپیوتر و... و در این لابلا چند دانش آموز بی بضاعت را هم با کلی منت ثبت نام کنی تا نگویند همه‌اش به فکر پول هستی. برای چندرغاز حق مدیریت باید تمامی اصول انسانی را زیر پا گذاشته و در پولی کردن آموزش و عدول از اصل 30 قانون اساسی که بر آموزش رایگان برای آحاد ملت تأکید دارد به دولت و حاکمیت کمک کنی. باید خودت را سیبل تمامی حملات به مدیران فرادستی بکنی که آنطرف در تلویزیون و رسانه‌های ارتباط جمعی از ممنوع بودن اخذ وجه در مدارس و توبیخ و برکناری مدیران خاطی داستان‌ها بگویند و اینطرف یک ریال هم برای اداره مدرسه به حساب مدارس واریز نکنند. و تو بمانی و انبوهی از مشکلات مدرسه و یک حسابِ خالی و والدینی که انتظار دارند فرزندان‌شان در مدارس دولتی بصورت رایگان تحصیل نمایند. تو بمانی و انبوهی از مسئولیت های ریز و درشت که بر گردنت نهاده‌اند و انتظار دارند به نحو احسن از عهده همه آنها برآیی. فرداروزی هم هر اتفاق کوچک و بزرگی که افتاد اولین نفر یقه‌ات را بگیرند و توبیخ و اخراج و عزل‌ات کنند.
واقعا ارزش‌اش را دارد؟ واقعا می‌ارزد که بخاطر یک میز و چند صد هزار تومان حق مدیریت، بعد از طی هفت خان گزینشی و تأیید صلاحیت برای مدیر شدن و اخذ تمامی تعهدات لازم جهت گوش به فرمان بودن، همه این مصائب را تحمل کرده و آه و نفرین آن والدینی را به جان بخری که از سفره کوچک شده‌شان می‌کَنند تا برای فرزندان‌شان هزینه کُنند، تا لااقل بی‌سواد نمانند و در آینده بتوانند حرفی برای گفتن داشته باشند؟
این نوشتار وصف حال تمام مدیران مدارس نیست و یقینا هستند مدیرانی که هنوز شرف و آزادگی خود را حفظ کرده و با کمک خیرین و فشار بر ادارات مناطق و خلاصه از هر راه ممکن سعی در برطرف کردن مشکلات مدارس دارند و کمترین فشار مالی به دانش آموزان و اولیای آنها وارد می کنند. اما بی تردید اکثریت قریب به اتفاق مدیران مدارس را شامل می‌شود. جالب‌تر از همه این است که برای مدیر شدن دست به دامان زمین و زمان نیز می‌شوند و هزار جور پارتی و سفارش جور می‌کنند.
در این وانفسای فشار اقتصادی که کمر خانواده‌ها را زیر بار مشکلات اقتصادی خم کرده است، دست از سر خانواده‌ها بردارید و سیاست دولت ها در پولی سازی هرچه بیشتر آموزش و ترییت در کشور را بیش از این به پیش نبرید. اگر دولت و حاکمیت برای مدارس هزینه کردند و سرانه مدارس را به موقع و تمام و کمال تا حدی که مدرسه نیاز به کمک این و آن نداشته باشد واریز کردند؛ مدیریت کرده و مدارس را اداره نمایید. در غیر اینصورت درِ مدارس را به گِل گرفته و با شرف و غزت به همان شغل شریف معلمی برگردید و از آسایش خاطر و راحتیِ وجدان خود لذت ببرید. درست است اگر شما این کار را انجام ندهید فرد دیگری آن را حتما انجام خواهد داد. اما این دلیل نمی شود که شما نقش آن فرد را بازی کرده و عذر بدتر از گناه بیاورید. خودتان را سپر بلای فرادستان و دولت نکنید و حاکمیت را وادار نمایید بجای سر دادن شعارهای پرطمطراق هزینه‌های آموزش را در جامعه بپردازد. مردم دیگر به ستوه آمده‌اند. نگذارید همه چیز را از چشم شما ببینند. بدتر از همه اینکه بجز در برخی مدارس خاص و بالاشهر نشین که مدیران با اخذ شهریه‌های سنگین به ثروت‌های کلان رسیده‌اند در مدارس دیگر بجز فشار کاری و روانی و چندرغاز حق مدیریت چیزی برای مدیران باقی نمانده و حتی گاها مدیران مدارس از جیب خود نیز برای رفع امورات مدرسه هزینه می‌کنند.
واقعا ارزش اش را ندارد...
✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1
مندرج در کانال اخبار فرهنگیان
♦️♦️ مدیران مدارس #جاده_صاف_کن_دولت‌ها برای پولی سازی آموزش
✍ #مهدی_فتحی / معلم و فعال مدنی
وقتی مدیر مدرسه می‌شوی اولین دغدغه‌ات این است که چگونه مدرسه و امورات آن را پیش ببری. از جانب اداره که سرانه‌ای پرداخت نمی‌گردد. هزینه‌های مدرسه سرسام آور شده است و خودت باید آستین‌ها را بالا بزنی و دستت را تا آرنج در جیب اولیای دانش آموزان کرده و به هر بهانه‌ای از آنها پول بگیری. باید یاد بگیری که گروکشی کنی. یاد بگیری هر دانش آموزی را الکی و بدون دردسر ثبت نام نکنی. در غیر اینصورت از پول و کمک به مدرسه و خریدن تجهیزات مدرسه خبری نیست. باید یکی را وادار به خریدن کاغذ کنی، دیگری را وادار به خریدن کامپیوتر و... و در این لابلا چند دانش آموز بی بضاعت را هم با کلی منت ثبت نام کنی تا نگویند همه‌اش به فکر پول هستی. برای چندرغاز حق مدیریت باید تمامی اصول انسانی را زیر پا گذاشته و در پولی کردن آموزش و عدول از اصل 30 قانون اساسی که بر آموزش رایگان برای آحاد ملت تأکید دارد به دولت و حاکمیت کمک کنی. باید خودت را سیبل تمامی حملات به مدیران فرادستی بکنی که آنطرف در تلویزیون و رسانه‌های ارتباط جمعی از ممنوع بودن اخذ وجه در مدارس و توبیخ و برکناری مدیران خاطی داستان‌ها بگویند و اینطرف یک ریال هم برای اداره مدرسه به حساب مدارس واریز نکنند. و تو بمانی و انبوهی از مشکلات مدرسه و یک حسابِ خالی و والدینی که انتظار دارند فرزندان‌شان در مدارس دولتی بصورت رایگان تحصیل نمایند. تو بمانی و انبوهی از مسئولیت های ریز و درشت که بر گردنت نهاده‌اند و انتظار دارند به نحو احسن از عهده همه آنها برآیی. فرداروزی هم هر اتفاق کوچک و بزرگی که افتاد اولین نفر یقه‌ات را بگیرند و توبیخ و اخراج و عزل‌ات کنند.
واقعا ارزش‌اش را دارد؟ واقعا می‌ارزد که بخاطر یک میز و چند صد هزار تومان حق مدیریت، بعد از طی هفت خان گزینشی و تأیید صلاحیت برای مدیر شدن و اخذ تمامی تعهدات لازم جهت گوش به فرمان بودن، همه این مصائب را تحمل کرده و آه و نفرین آن والدینی را به جان بخری که از سفره کوچک شده‌شان می‌کَنند تا برای فرزندان‌شان هزینه کُنند، تا لااقل بی‌سواد نمانند و در آینده بتوانند حرفی برای گفتن داشته باشند؟
این نوشتار وصف حال تمام مدیران مدارس نیست و یقینا هستند مدیرانی که هنوز شرف و آزادگی خود را حفظ کرده و با کمک خیرین و فشار بر ادارات مناطق و خلاصه از هر راه ممکن سعی در برطرف کردن مشکلات مدارس دارند و کمترین فشار مالی به دانش آموزان و اولیای آنها وارد می کنند. اما بی تردید اکثریت قریب به اتفاق مدیران مدارس را شامل می‌شود. جالب‌تر از همه این است که برای مدیر شدن دست به دامان زمین و زمان نیز می‌شوند و هزار جور پارتی و سفارش جور می‌کنند.
در این وانفسای فشار اقتصادی که کمر خانواده‌ها را زیر بار مشکلات اقتصادی خم کرده است، دست از سر خانواده‌ها بردارید و سیاست دولت ها در پولی سازی هرچه بیشتر آموزش و ترییت در کشور را بیش از این به پیش نبرید. اگر دولت و حاکمیت برای مدارس هزینه کردند و سرانه مدارس را به موقع و تمام و کمال تا حدی که مدرسه نیاز به کمک این و آن نداشته باشد واریز کردند؛ مدیریت کرده و مدارس را اداره نمایید. در غیر اینصورت درِ مدارس را به گِل گرفته و با شرف و غزت به همان شغل شریف معلمی برگردید و از آسایش خاطر و راحتیِ وجدان خود لذت ببرید. درست است اگر شما این کار را انجام ندهید فرد دیگری آن را حتما انجام خواهد داد. اما این دلیل نمی شود که شما نقش آن فرد را بازی کرده و عذر بدتر از گناه بیاورید. خودتان را سپر بلای فرادستان و دولت نکنید و حاکمیت را وادار نمایید بجای سر دادن شعارهای پرطمطراق هزینه‌های آموزش را در جامعه بپردازد. مردم دیگر به ستوه آمده‌اند. نگذارید همه چیز را از چشم شما ببینند. بدتر از همه اینکه بجز در برخی مدارس خاص و بالاشهر نشین که مدیران با اخذ شهریه‌های سنگین به ثروت‌های کلان رسیده‌اند در مدارس دیگر بجز فشار کاری و روانی و چندرغاز حق مدیریت چیزی برای مدیران باقی نمانده و حتی گاها مدیران مدارس از جیب خود نیز برای رفع امورات مدرسه هزینه می‌کنند.
واقعا ارزش اش را ندارد...
✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1