♦️♦️ #خبر_خوش برای معلمان #حق_التدریس در آستانه #روز_معلم

وزارت آموزش و پرورش طی بخشنامه‌ای گروه‌های معلمان مشمول استخدام رسمی را اعلام کرد؛ طبق این بخشنامه پنج گروه نیرو‌های دبستانی، نیرو‌های خرید خدمات آموزشی، نیرو‌های حق التدریس غیر مستمر، آموزش دهندگان نهضت سواد آموزی و آموزشیاران طبق ضوابطی خاص مشمول این طرح قرار می‌گیرند.

خدیجه ربیعی نماینده مردم بروجن نیز در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی روز دوم اردیبهشت ماه جاری، در تذکری شفاهی به وزیر آموزش و پرورش برای تسریع در استخدام مربیان حق التدریس و پرداخت مطالبات فرهنگیان تاکید کرد. وی افزود: اگر امروز در جامعه به فرهنگیان که مهم‌ترین مسئولیت یعنی آموزش را بر عهده دارند توجه نشود چه انتظاری باید داشته باشیم که به پیشرفت توسعه و آینده روشن دست پیدا کنیم؟ ما انتظار داریم با توجه به این که در ماه جاری روز معلم را پیش رو داریم مطالبات فرهنگیان پرداخت شود و در استخدام مربیان حق التدریسی تسریع شود.
 

🔹لینک خبر 👇
📎https://www.ghatreh.com/news/nn47079756

✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1

⭕️ حتماً حتماً ببینید

دانش آموزان مدرسه #نقره_بجستان به صورت یکپارچه سرودی را همراه با رقص و چوب محلی به مناسبت #روز_معلم اجرا کردند

متاسفانه این سوژه غنی فرهنگی از دید رسانه های جمعی کشور دور ماند و تاکنون هنوز بازتاب کشوری نداشته است!

🔹پی نوشت : جناب بطحایی #تحصن و #تجمعات_معلمان رانادیده گرفتید! اما ظاهرا رقص ها را خوب رصد میکنید ، پس این رقص راهم ببینید.

🔹 #اخبار_معلم👇🏻🍃

💠 @moalempress1

به مناسبت #روز_معلم

✔️منش و شیوه مصطفی ملکیان در دوره تدریس

✍️مصطفی ملکیان

🔻 هیچ گاه حضور و غیاب نمی کردم

🔹از سال 1365 كه وارد دانشگاه شدم، چه زمانى كه در مقطع ليسانس تدريس مى‏كردم چه زمانى كه در مقطع فوق ليسانس تدريس مى‏كردم و چه الان كه چند سال است در مقطع دكترى فقط درس مى‏دهم هيچ گاه حضور و غياب نكردم، هرچه قدر دانشگاه پافشارى مى‏كرد، مى‏گفتم ؛ من اهل حضور و غياب نيستم. استدلال من اين بود كه اگر درس استاد جذابيت علمى يا معنوى براى دانشجو داشته باشد حضور و غياب هم كه نكنى دانشجو مى‏ آيد. درس يا بايد جذابيت علمى داشته باشد يا معنوى و اگر اين جذابيت را نداشته باشد با زور حضور و غياب فقط مى‏توانيد بدنش را بياوريد بدون اينكه استفاده علمى و معنوى ببرد.

🔻فاصله ایجاد نکردن بین استاد و دانشجو

اگر حمل بر خودستايى نباشد من تا الان كه در دانشگاه تدريس كردم و در خدمت شما هستم حتى يك كيف معمولى، يك كيف سامسونت دستم نگرفتم، با اينكه خود شما هم مى‏دانيد كه امروز يك دانشجوى دوره ليسانس هم كه يك جوان هيجده نوزده ساله است با كيف سامسونت سر كلاس مى‏آيد. مى‏گويم يك كيف سامسونت هم يك فاصله ايجاد مى‏كند. وقتى دانشجو اين را مى‏بيند احساس مى‏كند كه انگار معلم ما، مثل خودمان نیست.

🔻تأثیرات منفی تکبر استاد
من بارها و بارها گفته‏ ام ما كه نمى‏توانيم تمام عالم و آدم را مرفّه كنيم، فقر مادى كه ريشه كن كردنى نيست، لااقل كارى كنيم كه فقر براى فقير قابل تحمل شود. استادى كه از اول با تكبر سر كلاس مى‏رود فاصله ايجاد مى‏كند، شما وقتى جلوى شاگرد بلند شويد، وقتى ابتداء به سلام كنيد تأثيرش را خواهيد ديد. اين‏ها فيلم بازى كردن نيست، اين‏ها بايد در انسان جبلى شود.

🔻 اگر يك سؤال دانشجو جواب داده شود بهتر از اين ناهار است
🔹من در تمام سالهايى كه در دانشكده ادبيات بودم خدا شاهد است در مجموعه اين سال‏ها بيست وعده ناهار نخورده‏ام چرا؟ چون وقتى دانشجو به اتاق من مى ‏آيد. اگر بگويم آقا برو بيرون وقت ناهار من است، رنجيده مى‏شود. ناهار را روى ميز مى‏گذاشتند ولى وقت نمى‏شد بخورم، آنقدر دانشجو سؤال مى‏پرسيد و اشكال مطرح مى‏كرد تا اينكه ساعت 2 شده بايد مى‏رفتم كلاس بعدى. اگر يك سؤال دانشجو جواب داده شود بهتر از اين ناهار است، حال شما در اتاق فلان استاد بروى بگويد؛ آقا مگر نمى‏بينى من ناهار مى‏خورم يا اصلاً در اطاقش را قفل كند اين استاد اگر علامه دهر هم باشد روى دانشجو تأثير گذار نخواهد بود.

🔻فرق است بين استادى كه آمده در دانشگاه تا آن چيزى را كه دارد به ديگران هم، بدهد تا آن استادى كه آمده هرچه را ندارد بگيرد.

دانشجو بايد احساس كند كه استاد آمده تا چيزى را كه دارد به او بدهد نه چيزى را كه ندارد از او بگيرد، من بارها گفتم آنچه مهم است اين است كه دانشجو احساس نكند كه استاد پول و شهرت ندارد و آمده از طريق ما به شهرت برسد، يعنى آن چيزى را كه ندارد از ما بگيرد، فرق است بين استادى كه آمده در دانشگاه تا آن چيزى را كه دارد به ديگران هم، بدهد تا آن استادى كه آمده هرچه را ندارد بگيرد.

✔️سخنرانی استاد ملکیان در گفتگو با معلمان دینی، دهه 80

✨✨کانال #اخبارمعلم
✒️ @moalempress1

💢العدل، اساس الملک

✍️هادي موسوي
🔻مدیرعامل اسبق ‎#بانک_سرمایه که ۱۴ هزار میلیارد تومان اموال فرهنگیان رو بر باد داده، به ۱۲ سال حبس محکوم شد.

🔻معلمان بازداشتی ‎#روز_معلم هم که در پی احقاق حقشون بودند، به ۷۴ ضربه شلاق و ۱۰ سال حبس محکوم شدند.

#اخبار_معلم👇🏻🍃

💠 @moalempress1

🛑 #تکریم_معلم
در آستانه #روز_معلم

♦️ کوکب بداغی پگاه ، معلم ورزش دبیرستانهای شهرستان ایذه بوسیله شعبه ۱۲ دادگاه انقلاب اهواز احضار شد.

کوکب بداغی پگاه، یکی از معلمان معترض است که بارها در تجمعات معلمان کشور در سخنرانی های خود خواستار توجه مسئولین کشور به وضعیت آشفته ی آموزش و‌پرورش ایران ( رایگان بودن آموزش و‌پرورش ، همسان سازی حقوق بازنشستگان ، اجرای درست رتبه بند، پرداخت پاداش پایان خدمت بازنشستگان، استخدام رسمی نیروهای قرارداد موقت ، استخدام معلمان خرید خدمات آموزشی، خدمتگزاران و سرایدار آن ، آموزشیاران نهضت سواد آموزی ، مربیان پیش دبستانی) و سایر مشکلات آموزش و‌پرورش شده است.

وی بایستی ۵ روز پس از دریافت ابلاغ خود را به شعبه ی ۱۲ دادگاه انقلاب معرفی کند.

یادآوری می شود ۵ تن از معلمان خوزستان در روزهای اخیر به نوبت احضار و محاکمه شده اند.


🔗 ارجاع به اصل ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی

#معلمان_زندانی
#مطالبات_فرهنگیان
#اعتراضات_سراسری_معلمان

#اخبار_معلم👇🏻🍃

💠 @moalempress1

#روز_معلم

روز معلم نزدیک است...
روز من، روز تو، روز تمام معلمان فداکاری که از آرامش، سلامتی و زندگی راحت گذشتند تا اندیشه و اندیشیدن در این خاک ریشه دوانده و تنومند شود.
سوختند تا ایران و ایرانیان زنده و جاوید بمانند.

🌹روز استاد «محسن خشخاشی بروجردی» که با چاقوی ناجوانمردانه‌ی شاگردش در کلاس درس مظلومانه به شهادت رسید؛

🌹روز «حمید کنگو زهی» معلم سیستانی که فداکارانه زیر آوار ماند تا شاگردانش را از حادثه‌ای دلخراش نجات دهد؛

🌹روز «اکبر عابدی» که خود سوخت تا دانش‌آموزانش را نجات دهد؛

🌹روز «کاظم صفرزاده» که در لرستان جان خود را در سیلاب از دست داد تا دانش‌آموزش زنده بماند؛

🌹روز «حسن امیدزاده» که در گیلان برای نجات دانش‌آموزانش از آتش، زیبایی و جوانی چهره‌اش را هدیه کرد؛

🌹روز «حمیده دانش» که در مشهد غرق شد تا دانش‌آموزش را نجات داده و درس ایثار را به دیگر دانش‌آموزانش بیاموزد؛

🌹روز «واعظی نسب» که در اردو برای نجات دانش‌آموزان از سقوط تیر دروازه، خود را سپر بلا کرد؛

🌹روز «امیر صادقی» معلم مشکین‌شهری که برای نجات دانش‌آموزان از ریزش سقف مدرسه‌ی کانکسی‌اش در زیر آوار ماند؛

🌹روز «محمدعلی محمدیان» که موی خود را تراشید تا شاگرد بیمارش غم به چهره نیاورد؛

🌹روز «علی بهاری» که بخشی از کبدش را به دانش‌آموزش اهدا کرد؛

🌹روز «معصومه خوش‌کام» که بعد از عمل دیسک کمرش با تخت در کلاس حاضر شد تا فداکاری‌اش را کامل کند؛

🌹روز «احسان موسوی» و روز «ثریا مطهرزاده» که تمام دارایی خود را برای درمان دانش‌آموزشان هزینه کردند؛

🌹روز زنده یاد ‌ « ادهم مظفری » معلم کردستانی که خود رابه آب رودخانه زد تا دانش آموزش رانجات دهد .اما خود جاودانه شد.،

🌹روز تمام معلم‌هایی که ناشناخته همه‌ی هستیشان را دادند و کسی آن‌ها را نشناخت و مدال افتخاری نگرفتند؛

👌روز تو، روز من، روز ما، که اگر عشق نبود، هیچ نیازی نمی‌توانست مجبورمان کند که با همه‌ی وجود، روح و جان و جوانیمان را فدای کودکان و نوجوانان این مرز و بوم کنیم...

دوست و همکار فداکار و زحمتکش، روزت پیشاپیش مبارک

#اخبار_معلم 👇🏻🍃

💠 @moalempress1

پاداش #روز_زن به حساب برخی کارمندان و بازنشستگان واریز شد.

ما حسود نیستیم نوش جونشون ولی این عدالت در پرداخت نیست جناب رئیس جمهور
ما حتی در #روز_معلم هم از پاداش محروم هستیم.

وزیر جان حالا اینقد از رتبه‌بندی تعریف و تمجید کردی وقت کردی دنبال #رفاهیات ما هم باش.

برسونید دست #وزیر

#روز_معلم_1403

دنیای جدید و برخی مشکلات معلمی در ایران

فروغ تیموریان/ روزنامه شرق/ 13 اردیبهشت 1403

🔻معلم به عنوان محور اجرای سند تحول و موتور محرکه رشد و پیشرفت کشور جایگاهی رفیع و ممتاز دارد و بر اساس آیات قرآن و روایات مورد احترام و شایسته تکریم و قدردانی است . راه توسعه همه جانبه و پایدار و حتی امنیت کشوری و لشگری از طریق آموزش و پرورش پویا و کارآمد میسر است. ولی ایکاش از طرف مسئولین آموزش و پرورش و دولتمردان دست از شعار و وعده و وعیدها برداشته شود و در عمل، آموزش و پرورش و مسائل و مشکلات معلمان در اولویت قرار گیرد.

🔻حتما همه معلمان در این زمان و در قرن بیست و یکم وقتی به عنوان یک معلم در کلاس درس و در بین دانش آموزان از مقطع ابتدایی گرفته تا بالاتر می روند، متوجه تغییر و تحول بزرگی که از نظر فرهنگی در قشر دانش آموز و خانواده‌های آنان اتفاق افتاده خواهند شد. دانش آموز امروز آگاه و به روز است، مطالبه گر است و هر حرفی یا مطلبی را بدون دلیل و برهان نمی‌پذیرد، به دنبال گفتگو و چالش است، در دنیای مدرن به سر می‌برد، با تمام دنیا ارتباط دارد، در دهکده جهانی زندگی می‌کند و فاصله زمانی و مکانی خبرها را در کوتاهترین زمان از دورترین مکانها دریافت می‌کند، به انواع اپلیکیشن‌ها و ربات‌ها دسترسی دارد، استفاده از هوش مصنوعی به جای معلم و پاسخ به سوالاتش، کارش را راحت کرده است، با دین و مذهب با رویکردی جدید برخورد می کند. بحران‌های معنوی‌اش را  پشت سر می گذارد و نیازی به توضیحات ساده و متعصبانه معلم نمی‌بیند. با مذهب و شریعت به شیوه خودش برخورد می‌کند و از این روش خوشحال است و با خدایش، با زبان و شیوه خودش راز و نیاز می‌کند و به حرف منِ معلم در کلاس توجهی نمی‌کند ... توجیه‌هات خودش را دارد و گاهی طرف گفتگوی معلمش نمی‌شود، چون احساس می کند شاید بیشتر از معلم نداند، اما اندازه او می‌فهممد و ...
🔻اینها را گفتم تا مشخص کنم که امروز منِ معلم با چه نسلی در ارتباط هستم و مخاطب من چه کسی است. من معلم چه دارم برای مطرح کردن خویش، معلمی که از طرف نهاد مربوط به خودش، یعنی آموزش و پرورش و متولیان این مجموعه، حمایت نمی‌شود و هزار و یک دغدغه دارد، چطور می تواند پابه پای این نسل حرکت کند؟ دانش آموز امروز ظاهر آراسته و تمیز و زیبای معلم برایش اولویت است، و این اولویت دادن اشتباه هم نیست، در تمام دنیا این امر یکی از اصول آموزش بصری است. ولی کدام معلم با در آمد و حقوق اندک خود می‌تواند به سر و وضعش برسد و یا از لباسهای مناسب، نه برند و یا گران، استفاده کند؟ و یا فرصت مطالعه و پر بار کردن اندوخته‌هایش را دارد؟  بسکه باید بدود تا ساده ترین و ضروریترین نیازهای زندگی‌اش را برآورده کند! دیگر چه رمقی از نظر جسمی و روحی برایش باقی می‌ماند؟

🔻وقتی معلم شاهد در آمدهای نجومی و امکاناتی که در رده‌های بالای آموزش و پرورش و یا مشاغل دیگر هست و شدت تبعیض و نبود عدالت را در درآمد خودش و دیگران می بیند، چه انگیزه ای برای رفتن به کلاس درس دارد؟ یا چگونه و با چه زبانی می‌تواند دانش آموزش را ترغیب به شرکت در آزمون فرهنگیان و معلم شدن بکند؟

🔻آیا زمان آن نرسیده که به مشکلات معلمان به شکل جدی و محکم رسیدگی شود؟ آیا آموزش و پرورش و وزیرانی که یکی پس از دیگری کرسی وزارت را به یکدیگر تحویل می‌دهند نمی‌توانند دست از رفتارها و گفتارهای شعارگونه بردارند و بطور جدی به دنبال مطالبات معلمان خود باشند؟ بازنشستگان چه؟ مجموعه‌ای که هم اکنون معلمان بسیاری از مدرسه‌ها را تشکیل می دهند؟

🔻به نظر می‌رسد که هر سال در آستانه روز معلم آموزش و پرورش به تکه کاغذی به نام تقدیر نامه اکتفا می‌کند و جایزه مختصری به معلمان نمونه می‌دهد و تا سال دیگر می‌رود به دیار فراموشی!

خسته شدیم بسکه گفتیم و کسی به فریادمان نرسید ... به کجای این شب تیره بیاویزم قبای ژنده خویش!

یادداشت در روزنامه را اینجا ببینید.

#روز_معلم_1403

در جا زدن خواسته‌های معلمان پس از دهه‌ها تلاش صنفی

محمدرضا نیک‌نژاد/ صفحه نخست روزنامه همدلی/ 12 اردیبهشت 1403

12 اردیبهشت 1340 است و  معلمان به خاطر لایحه بودجه‌ای که در آن افزایش دستمزد مورد درخواست فرهنگیان اعمال نشده، دست به اعتراض‌های آشتی‌جویانه گسترده‌ای زده‌اند. آن‌چه بیش از روزهای پیش به چشم می‌آید شمار چشمگیرخانم ‌معلم‌هاست که در گوشه‌ای از میدان بهارستان تهران ایستاده‌اند و گاه‌گداری شعارهای صنفی سر می‌دهند. آقا معلم‌ها در برابر ساختمان مجلس ایستاده و شعارهای تندتری می‌دهند. نیروهای امنیتی نیز در برابر ساختمان مجلس به ردیف ایستاده و برخی نیز در کنار ماشین‌های آب‌پاش آماده باشند. با بیشتر‌شدن شمار معلمان، تنش در میدان افزایش می‌یابد، شعارها تندتر می‌شود و درگیری بالا می‌گیرد. ماشین‌های آب‌پاش وارد کارزار می‌شوند و برای پراکندن معلمان کار خود را آغاز می‌کنند. جنگ و گریزی در میدان درگرفته است و خانم‌معلمان هم دست به کار می‌شوند و در درگیری‌ها شرکت می‌کنند. یکی از ماشین‌های آب‌پاش به سوی آن‌ها می‌رود و به آن‌ها آب می‌پاشد. این کار آقا معلم‌ها را به خشم می‌آورد و سبب حمله آن‌ها به ماشین و مامورهای آن می‌شود. یکی دو تن از معلمان بر روی ماشین می‌جهند و آب را به سوی نیروهای امنیتی می‌گیرند.

این کار شجاعانه «سرگرد ناصر شهرستانی» فرمانده پاسگاه بهارستان را از کوره به در می‌کند. او به سوی ماشین آب پاش یورش می‌برد و با تفنگ کمری‌اش چندین تیر شلیک می‌کند. در دم خون، سنگ فرش‌های میدان را رنگین می‌کند و چند تن از آموزگاران نقش بر زمین می‌شوند. پس از چند ساعت یکی از آن‌ها به نام «دکتر ابوالحسن خانعلی» دبیر فلسفه دبیرستان جامی، جان خود را از دست می‌دهد. این رویداد، اعتراض‌ها را دامنه‌دارتر و مدارس را چندین هفته تعطیل می‌کند و فشارهای سیاسی، سبب سقوط دولت می‌شود. دولت تازه، یکی از سرکرده‌های فرهنگیان، به نام محمد درخشش، را به وزارت آموزش‌و‌پرورش برمی‌گزیند. از آن پس دوازدهم اردیبهشت، روز معلم نام‌گذاری می‌شود و تا چند سال فرهنگیان، روز شهادت «خانعلی» و روز پیروزی بزرگ خویش را گرامی می‌دارند. اما با گذشت زمان و حساسیت حکومت شاه به آن رویداد و فشارهای امنیتی، این روز به آرامی از تقویم‌های رسمی پاک شد. اما شلیک یک تیر در واپسین دقیقه‌های یازدهم اردیبهشت 1358 این روز را در تقویم‌های رسمی کشور برگرداند. هنگامی که آیت‌الله مطهری، از رهبران نامی انقلاب اسلامی، از دیدار با برخی از رهبران انقلاب باز می‌گشت به ضرب گلوله جان باخت و از آن پس روز و هفته معلم به رسمیت شناخته شد.

اما رویدادهای دوازدهم اردیبهشتِ سال چهل نخستین کنش ثبت شده صنفی آموزگاران در تاریخ نیست. نخستین اعتراض صنفی فرهنگیان پس از مشروطیت و در سال 1300 بود که در اعتراض به عدم پرداخت شش ماهه حقوق انجام گرفت. دومین کنش گروهی فرهنگیان در فروردین 1331 با عنوان «نخستین کنفرانس کشوری آموزگاران ایران» زیر فشارهای اداری فراوان در تهران برگزار شد. اما با روی کار آمدن دولت کودتا و چیرگی گام به گام حکومت شاه، فرهنگیان مانند دیگر گروه های اجتماعی چندان فرصتی برای چنین کنش‌های مدنی- تشکیلاتی را نیافتند تا 12 اردیبهشت سال 40.
پس از انقلاب 57 نیز با توجه به درگیری‌های سال‌های نخست و جنگ تا اندازه‌ی فراوانی پیگیری‌های صنفی معلمان را به محاق برد. اما هم گام با پویا شدن جامعه ایران در دهه هفتاد، معلمان نیز دوباره پا به میدان گذاردند و همچنان خواسته‌های صنفی خود را پیگیری کردند.

اما نکته اندیشه برانگیز در کنش‌های چندین دهه‌ای معلمان آن است که با گذشت زمان شوربختانه کیفت و کمیت خواسته‌های آنان چندان تفاوتی نکرده‌ چراکه از سوی فرادستان پاسخ درخوری نیافته‌است. برای نمونه بررسی قطعنامه اقتصادی «نخستین کنفرانس کشوری آموزگاران ایران» به طنز تلخ و شگفتی بر می‌خوریم! در این قطعنامه می‌بینیم که بسیاری از خواسته‌های اقتصادی فرهنگیان پس از 72 سال همچنان تا امروز پا برجا هستند و این همانندی نشان می‌دهد که آموزش در کشور در این زمینه دچار سکونی خطرخیز است. با هشدار جدی به دست‌اندرکاران برای پیگیری خواسته‌های این گروه اجتماعی تاثیر گذار، یادداشت را با آوردن 5 بند این قطعنامه پایان می‌دهم.

- تصویب و اجرای فوری آیین‌نامه خدمات فنی معلمین و تقلیل ساعات کار آنان

- بالابردن اِشل حقوق معلمین به‌طوری‌که حداقل حقوق آنان 2500 ریال باشد و ...

- پرداخت اضافات و ترفیعات سال‌های 27-28-29-30

- تصویب فوری لایحه اصلاحی قانون آموزش و پرورش همگانی با توجه به پیشنهاد منطقی فارغ التحصیلان دانشسراهای ایران(معلمان)

- تبدیل قرارداد کنونی بیمه(که برآورنده حوائج فرهنگیان نیست) به‌قرارداد آبرومندی که مفید به‌حال آنان باشد... و اجرای بیمه خانوادگی فرهنگیان در سراسر کشور.

#روز_معلم_1403

احترام به قامت معلمی در اعتراضات صنفی

نرگس ملک‌زاده، روزنامه شرق، 12 اردیبهشت 1403

🔻جایگاه و اهمیت شغل معلمی به آن جهت است که حرفه‌ای است که آورده اجتماعی به همراه دارد و فقط از منظر اقتصادی به آن نگریسته نمی‌شود و بی‌دلیل نیست که تکریم معلم تکریم جامعه است. اینکه در جامعه‌ای زمینه ایجاد تغییرات فراهم شود و بستری تکامل یا حتی تغییر یابد بدون شک یکی از مکان‌هایی که می‌تواند مبدأ جریان‌سازی باشد، مدرسه است.

🔻برای مدرسه خود به‌تنهایی نمی‌توان قابلیت اثرگذاری اجتماعی قائل بود، آنچه در روح مدرسه دمیده می‌شود، تعامل گروه همسالان با یکدیگر و در مرحله بعدی ارتباط معلم با دانش‌آموزان است. تصور کنید این زنجیر در مدرسه پیوند خورده و در جامعه زنجیرها به هم‌ پیوسته شود، آیا می‌توان این همیت را گسست؟! پس در‌واقع معلمان با توجه به نوع نگاهشان می‌توانند یکی از جریان‌سازترین شغل‌ها در جهت تقویت یا تهدید برای اجتماعی باشند که در خدمت سیاست است.

🔻با توجه به این اثرگذاری سال‌هاست که معلمان مورد بی‌مهری مسئولان قرار گرفته‌اند و البته هر جایی نیاز به حضورشان بود جایشان در لفظ و لغت بالای سر و در بقیه موارد از کم‌توجه‌ترین کارمندان دولت بوده‌اند و مصداق این بی‌مهری‌ها فراوان و بسیار عیان است.

🔻در کنار سختی‌های ریز و درشت معلمی که در این سال‌ها کم هم نبوده است، معلمان جزء پیشروترین مشاغل در اعتراضات صنفی بوده‌اند. مبدأ شکل‌گیری این اعتراضات مشکلاتی است که گریبان نظام آموزشی ما را گرفته است، اعتراضات معقول و منطقی که وجود آنها نشان از دلواپسی معلمان نسبت به آینده کشور دارد. شاید نگاه بیرونی به این اعتراضات و تجمعات صنفی نگاه معیشت‌محور باشد اما کسانی که نزدیک‌تر پیگیر این مطالبه‌گری معلمان هستند به این یقین رسیده‌اند که در لیست خواسته‌های معلمان موارد دیگری نیز وجود دارد که منفعت از نظام آموزشی به سمت نظام اجتماعی ما گسیل شده است. توجه ویژه معلمان به کیفیت آموزشی سبب تمایز اعتراضات معلمان با دیگر اصناف شده است، پیشران‌بودن یکی از امیدواری‌های نظام آموزشی و به تبع آن نظام اجتماعی است.

🔻روشن است که خواست معلم بدون توجه به خواسته‌های دانش‌آموزان و اولیا نیست. متأسفانه در این سال‌ها که کنشگری معلمان قوت گرفته است، به موازات گسترش این کنشگری، مواجهه و تقابل با آن، شدت گرفته است.

🔻زیاده‌خواهی نیست اگر معلمان خواهان کاهش تقابل با مطالبه‌گری‌های صنفی خود باشند و بخواهند منطقی و در چارچوب، از قدرت خود بهره بگیرند نه اینکه قدرت، منطق آنها باشد و این منطق نادرست. خواست زیادی نیست که به اصل ۲۷ قانونی اساسی کشور یعنی «تشکیل اجتماعات و راه‌پیمایی‌ها، بدون حمل‌ سلاح‌، به شرط آنکه مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است‌»، نگاه محدودکننده نداشته باشند.

🔻 اصل حمایت‌کننده قانون اساسی را با قوانین سخت‌گیرانه تفسیر نکند. امیدواری معلمان این است که نام و تقدیر از معلم فقط به یک روز محدود نشود و معلم همیشه در قامت معلمی مورد احترام قرار گیرد. بدون شک این شنوابودن مهم‌ترین خواسته همکاران از کاربه‌دستان نا‌کاربلد است. عملکرد ناصواب به معلمان و کنشگری آنها شکاف اعتماد ترک‌خورده را بیشتر خواهد کرد و تلنگری آن را خواهد شکست که دیگر هیچ بند‌زنی توان بند‌زدن آن را نخواهد داشت. نیکوترین تقدیر از مقام و منزلت معلم زمانی است که قامت استوار معلمی در اعتراضات صنفی معلمان خمیده نشود که صدالبته خمیدگی در کار نیست، چون ریشه در خاک عمیق است.

آدرس یادداشت در روزنامه

#روز_معلم_1403

معلم و تعارض‌های هویتی دانش آموز

عبدالجلیل کریم پور/ روزنامه شرق/ 12 اردیبهشت 1403

🔻با تمرکز بر معنی هویت، که شناخت همه جانبه از خود را در بر‌می‌گیرد و این پرسش که دانش آموز چه تعریفی از هویت خویش دارد؟ و مدرسه و معلم در شکل‌گیری هویت اجتماعی او تا چه اندازه موفق بوده؟ پرسش‌هایی است که پاسخ آن‌ها می‌تواند جایگاه نظام آموزشی را به عنوان متولی اصلی این مهم، مورد بررسی قرار دهد.

🔻آن چه در همین ابتدا می‌شود به عنوان مولفه‌های شکل گیری هویت، برای اجتماعی شدن فرد بدان توجه کرد، محتوا و نگاه و نگرش حاکم بر کلاس درس است؛ که قسمتی از وقت دانش آموز را به خود اختصاص می‌دهد.

🔻معلم در این مجموعه، اسیر قالبی است که ایدئولوژی به آن چسبیده و گاه خود و حتی دانش آموزش نمی‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند. دانش آموز درگیر تعارضی جدی بین آن چه در جامعه می‌بیند و آن چه در کتابش می‌خواند، می‌شود و معلم هم درگیر چارچوب‌هایی که برایش در قالب محتوای درسی تعیین می‌کنند؛ که نتیجه اش دوگانگی رفتار دانش آموز در محیط مدرسه و خارج از آن می‌گردد.

🔻معلم چندیست، کاریزمایش را به همت سیستم آموزشی از دست داده است. اقتدارش به دلیل مقایسه‌ای که با اقشار مختلف اجتماعی می‌شود دچار خدشه گشته است و دانش آموز خلا حضور این اقتدار را خارج از محیط آموزشی جستجو می‌کند. محتوا متناسب با آن چه فناوری جدید درگیر آن است، پیش نمی‌رود و دانش آموز هویتش را خارج از محتوای آموزشی شکل می‌دهد و اسیر ایسم‌های مختلف می‌گردد. دیگر هم راستا با کلیشه‌های ایدئولوژیک پیش نمی‌رود و حتی تعارض‌های هویتی هم او را خسته و ناراحت نمی‌کند. معلم هم شوربختانه فقط در همان قالب خواسته شده مجبور است ارائه‌ی نظر نماید و راهکار بدهد. نسل جدید هم دیگر آن مفاهیم را نمی پسندد. صراحت رفتار و لهجه پیدا کرده است و هیچ توجیهی آرامَش نمی‌کند. این هویت‌های بوجود آمده، ارزش‌های خودش را دنبال می‌کند و به کسی هم پاسخ گو نیست.

🔻برای همین است که باید برای برون رفت از این وضعیت، چاره‌هایی اندیشید. چاره‌هایی محتوایی با اعتماد و مهر و فارغ از هر گونه نگاه یک جانبه و خشونت بار، که پیامدی منفی و ناکارا را به همراه دارد. باید مطالعه و پژوهش‌هایی متناسب با اندیشه و منشِ جوان نسل جدید انجام گیرد و رفتار و اندیشه‌ی گروه‌های مختلف این مجموعه مورد توجه قرار گیرد تا نتیجه‌ای جامع را به همراه داشته باشد. باید به نوجوان و جوان فرصت حضور در تصمیماتی که برای آن‌ها گرفته می‌شود را داد تا نتیجه، متناسب با خواسته‌های گروه‌های مختلف آن‌ها گردد. اگر دانش آموز به گونه‌ای عملی، آزاد منشی و رفتارهای مدرن را تجربه کند و تمرین‌هایی متناسب با آن را ملاک رفتار خویش قرار دهد، می‌شود امیدوار شد که می‌توان جوان را منطقی‌تر به سمتی که می‌خواهد رهنمون کرد و از تعارضاتی که درگیر آن است جلوگیری نمود.

یادداشت در روزنامه را اینجا ببینید.