Спачуванне ад імя Святланы Ціханоўскай у сувязі са смерцю Папы Францішка

«З глыбокім смуткам даведалася пра смерць Папы Рымскага Францішка.

Яго пантыфікат – прыклад сапраўднага служэння чалавеку: з клопатам пра людзей, з нястомнай барацьбой за годнасць, свабоду і справядлівасць. Ён заўсёды быў побач з тымі, каго зневажаюць і праследуюць. Ягоны голас гучаў у абарону народаў, што патрапляюць пад прыгнёт альбо пакутуюць ад несправядлівасці.

Папа Францішак падзяляў каштоўнасці важныя для беларусаў – павагу да жыцця, свабоды і чалавечай годнасці. Ён выступаў супраць смяротнага пакарання, называў чалавечае жыццё найвышэйшай каштоўнасцю і святасцю. Ён не раз праяўляў салідарнасць з палітвязнямі і заклікаў да іх вызвалення, а таксама падтрымліваў імкненне да свабоднай Беларусі. Ён называў вайну трагедыяй, што прыносіць смерць і слёзы.

Духоўная спадчына Папы Францішка – яго прынцыповасць, мужнасць і вера ў чалавечую годнасць – застанецца жывой і будзе натхняць нас у барацьбе за праўду і волю.

Спачуваю каталіцкай супольнасці і ўсім, каго закранула гэта страта. Святлая памяць пантыфіку».

Гародня пад атакай нейлонавых драпежнікаў

Над шматпавярхоўкамі лунае паветраны змей у выглядзе драпежных птушак — каб спалохаць чаек, але заадно і жыхароў. Цяпер раніцы пачынаюцца не з птушыных крыкаў, а з думак: ці не пачалася «Гульня тронаў» па-беларуску.

Мая Краіна Беларусь

Улада мые берагі — але не рукі

У Беларусі стартавала кампанія «Беларусь сінявокая» — чыноўнікі ўрачыста клічуць народ прыбіраць берагі вадаёмаў. Акцыі пад камеры, рэпартажы з рыдлёўкамі — усё, як належыць. Вось толькі за паказной турботай пра прыроду хаваецца звыклая схема: народ прыбірае, улада піарыцца. Пакуль людзі збіраюць смецце, выкінутае на ўзбочыну сістэмы, сапраўдныя экалагічныя праблемы — ад прамысловых скідаў да варварскай высечкі лясоў — застаюцца па-за кадрам. Але галоўнае, каб тэлевізар паказаў: у нас усё чыста.

Мая Краіна Беларусь

Палессе высыхае пад уладай бяздзейнасці: балоты знікаюць, вада сыходзіць
Вясной — ужо летні ўзровень засухі. Балоты перасыхаюць, рэкі меляюць, калодзежы на мяжы — але Лукашэнка і яго "вертыкаль" заняты ўсім, акрамя экалогіі. Замест выратавання прыроды — парады, рэпрэсіі і геапалітычныя гульні.

Палессе ператвараецца ў пыл — разам з рэшткамі адказнага кіравання. Пры аўтарытарнай уладзе, якая дзесяцігоддзямі знішчае навуку, душыць актывізм і ігнаруе кліматычныя пагрозы, прыродная катастрофа — гэта толькі справа часу. І гэты час ужо настаў.

Мая Краіна Беларусь

Музей крывадушнасці: у Мінску створаць храм рэлігій на фоне рэпрэсій і забарон

Пакуль святароў у Беларусі судзяць за слова, цэрквы зачыняюць, а міжканфесійны дыялог душаць у зародку, улады ганарлівае заяўляюць пра будаванне музея гісторыі сусветных рэлігій. Іронія ў тым, што важна будзе стварыць адзін з зал, прысвечаны "рэлігійным рэпрэсіям сучаснасці" — з кадрамі ператрусаў, допытаў і малітваў за рашоткай.
Лукашэнка кліча праект "цэнтрам духоўнага прыцягнення". Сёння ў краіне такім цэнтрам з'яўляецца толькі СІЗА, куды аднолькава трапляюць і вернікі, і праваабаронцы.
Ідэя будаваць храм талеранцыі ў дзяржаве, дзе знішчана воля сумлення, — гэта не асветніцкая ініцыятыва, а помнік цынізму. Музей рэлігій? Хутчэй — музей таго, як уладу прысвойвае нават святое, каб схаваць уласную нязбожнасць.

Мая Краіна Беларусь

Сьмярдзючая сажалка пад Жодзіна: подпісы супраць — пад забаронай

Жыхары Жодзіна выступілі супраць будаўніцтва сажалкі-накопніка каналізацыйных скідаў, асцерагаючыся невыноснага смуроду і пагаршэння экалагічнай сітуацыі. Аднак збор подпісаў супраць праекта прымусова спынілі, што выклікала абурэнне сярод мясцовых актывістаў.

Мясцовыя ўлады не далі афіцыйных каментароў наконт спынення збору подпісаў. Жыхары выказваюць занепакоенасць тым, што іх меркаванне ігнаруецца, і патрабуюць празрыстасці пры прыняцці рашэнняў, што датычацца экалагічнай бяспекі рэгіёна.

Мая Краіна Беларусь

Калі згарэў бізнес — згарэла і надзея на дапамогу ад дзяржавы

Пажар у баранавіцкай фірме «СонМаркет» пакінуў сям’ю Віткевічаў без нічога — абсталявання, сыравіны, будучыні. За 11 гадоў яны з нуля пабудавалі сваю справу, але ў адказ на бяду ад дзяржавы не атрымалі ні капейкі, ні падтрымкі. Улады чарговы раз паказалі: малы бізнес ім не патрэбны — лягчэй глядзець, як людзі тонуць, чым падаць руку.

Мая Краіна Беларусь

Лукашэнка стукае ў зачыненыя дзверы: дэмакратычная Еўропа не хоча мець справу з дыктатурай

Беларуская чыгунка зноў прапануе аднавіць пасажырскія зносіны з Літвой, Латвіяй і Польшчай. Аднак гэтыя краіны не спяшаюцца адказваць узаемнасцю. З 2020 года, пасля пачатку пандэміі і наступных палітычных рэпрэсій у Беларусі, міжнародныя цягнікі былі спынены. Нягледзячы на шматразовыя прапановы Мінска, суседнія дзяржавы не праяўляюць цікавасці да аднаўлення маршрутаў .

Тым часам Літва, Латвія і Эстонія ўмацоўваюць свае сувязі: з студзеня 2025 года паміж Вільняй, Рыгай і Таліннам курсуюць новыя цягнікі, што дазваляюць праехаць увесь маршрут за адзін дзень. Свабодная Еўропа рухаецца наперад, пакідаючы рэжым Лукашэнкі ў ізаляцыі.

Мая Краіна Беларусь

Фіксуеш беззаконьне - едзеш у РАУС

У Беларусі здымаць міліцыю фармальна не забаронена, але рэжым робіць усё, каб запалохаць тых, хто фіксуе беззаконне. Сілавікі часта пагражаюць, вырываюць тэлефоны і фабрыкуюць абвінавачанні нават за звычайную здымку на вуліцы. Закон для іх — інструмент ціску, а не справядлівасці. Здымаць міліцыю — гэта не толькі права, але і акт грамадзянскага супраціву сістэме, якая баіцца праўды.

Мая Краіна Беларусь

❗️З'явілася інфармацыя пра знікненне адміністратараў Беларускай Вікіпедыі

Стала вядома, што ў сакавіку знікла сувязь з адміністратарам «Беларускай Вікіпэдыі» Kazimier Lachnovič — яго апошняя праўка была напачатку сакавіка, пасля чаго ён перастаў быць дасяжным у месенджарах.

Акрамя таго, знікла адміністратарка «Беларускай Вікіпедыі» і шматдзетная маці Вольга Сітнік — яе знаёмыя звярнулі ўвагу на ненатуральную актыўнасць з яе акаўнта.

Калі вам вядомыя падрабязнасці іх знікнення, а таксама інфармацыя пра пераслед іншых адміністратараў, калі ласка, пішыце праваабаронцам на @Viasnainfo.

🔗Хроніка палітычнага пераследу

Гомельскія сілавікі запалохваюць каментатараў бойкі з мігрантамі: рэпрэсіі за словы

У Гомлі рэжым перайшоў да адкрытага запалохвання карыстальнікаў сацсетак, якія адважыліся пракаментаваць бойку з удзелам мігрантаў. Спачатку паведамлялася пра сутычку паміж пакістанцамі, але пазней высветлілася, што ў канфлікце ўдзельнічалі мараканцы. Аднак замест таго, каб разбірацца з вінаватымі ў бойцы, сілавікі накінуліся на звычайных людзей, што выказалі сваё меркаванне.

Карыстальнікі сутыкаюцца з пагрозамі, візітамі "па справах", а часам і з адкрытым ціскам з боку праваахоўнікаў. Гэтыя дзеянні дэманструюць усё больш жорсткі наступ уладаў на волю слова і свабоду думкі. Людзей спрабуюць прымусіць маўчаць — нават калі яны проста каментуюць грамадска значныя падзеі.

Такія метады сведчаць: у Беларусі ўжо караюць не за дзеянні, а за думкі. І гэта — небяспечны шлях у цемру татальнага кантролю.

Мая Краіна Беларусь

Пераможцам конкурсу ад ДПК — круіз па Прыпяці і выгляд на саркафаг ЧАЭС.

Беларуская ўлада зноў здзіўляе: за вернасць рэжыму — у падарунак радыеактыўны ваяж. Катэр па зоне адчужэння, экскурсія на мяжу і бонус — дазіметр у кожны заплечнік! Патрыятызм, як кажуць, павінен ззяць. Жадана — у прамым сэнсе.

У ДПК запэўніваюць: «паездка натхніць моладзь». Яшчэ б — пасля такога тура марыш або з’ехаць, або хаця б больш не выйграваць конкурсы ад дзяржструктур.

Мая Краіна Беларусь

Гаспадар свайго надзелу заўважыў нечаканага гасця — маленькага аматара трускавак. Ва ўласным гародзе ён злавіў гарэзлівага зайчаня, але замест строгага пакарання проста адпусціў пухнатага злодзейчыка на волю.

Схадзілі два дні — і я ўжо хачу забраць дакументы!

Расійская блогерка з Крыма (лічыць сябе расіянкай), што пераехала ў Гродна, абурылася беларускім садком: маўляў, выхавацелька дазволіла сабе задаваць пытанні, а анкета — гэта наогул “інтэрв’ю для ФСБ”. Дзяцей трымалі ў садку цэлых паўтары гадзіны, а яшчэ — уявіце сабе — папрасілі купіць туалетную паперу! У адказ Таццяна пачала кпіць з беларускіх заробкаў, хоць сама жыве тут дзякуючы бясплатнаму садку, кватэры і спакою, якога ў «роднай» Расіі даўно не засталося.

Карацей, прыехала з краіны, дзе бамбаваць дзіцячыя садкі — норма, і абурылася тым, што тут выхавацелька занадта ветліва настойвае на правілах. Але, як паказалі каментары, нават цярплівыя беларусы не гатовыя слухаць ноўнэймаў з імперскімі замашкамі. Не падабаецца — чамадан, Масква, блакада!

Мая Краіна Беларусь

Вынікі "мая хата з краю"

Коратка пра планы лукашэнкаўцаў падмяніць беларусаў "змагароў" на пакістанцаў, каб ратаваць эканоміку.

Нават у гэтым плане неасавецкія лукашэнкаўскія ўлады працягваюць сацыялістычны курс БССР - спачатку ствараюць праблему, каб пазней гераічна яе вырашыць. Тады таксама пазбавіліся шматлікіх беларусаў і палякаў і насадзілі расейцаў, а цяпер беларусаў, у тым ліку палітычных мігрантаў, хочуць замяніць жыхарамі ісламскай азіяцкай дзяржавы.

Хаця больш здзіўляе, што некаторыя беларусы ў Польшчы таксама пазітыўна разглядаюць лукашэнкаўскі план.

«Гордасьць» пад банэрам: як у Волгаградзе рыхтуюцца да візіту саюзных лідараў

У Волгаградзе напярэдадні візіту Пуціна і Лукашэнкі ўлады нават не сталі турбавацца прыбіраць будаўнічы смецце — проста закінулі ўсё банэрам з надпісам «Гордимся». Няма ні сораму, ні спробы навесці парадак — толькі дэкарацыі для тэатра абсурду, дзе галоўныя ролі гуляюць аўтакраты.

Мясцовыя жыхары не стрымліваюць іроніі: «Гордимся» — новы лозунг тых, хто замяняе рэальнасць фальшам і прапагандай. Пад банэрам — смецце, пад уладай — заняпад. Але ж галоўнае, каб карцінка для начальства была прыгожая. Усе астатнія — дэкарацыі для «вялікіх» сцэнак двух старэючых дыктатараў.

Мая Краіна Беларусь

Сталасць па-беларуску

У вёсцы — хлеў абваліўся, бур’ян як лес, бабулькі без інтэрнэту, затое сцяг СССР лунае, а Пуцін глядзіць з абраза ў чырвоным куце.

Моладзь — у Польшчы, ніякай працы. Затое на плоце — «Дзякуй дзеду», у галаве — «Расія нас выцягне».

Ну а як не любіць Беларусь, калі тут усё стабільна? Як у 80-х: нічога няма, затое душа пяе — “жылі добра, жывём лепей”.

Мая Краіна Беларусь