🌐 نگاهی متفاوت به امضاهای هفته گذشته
#شل٬ راهی برای فرار از #شرق؟

✔️ #وحید_حاجی پور/ غلامرضا #منوچهری معاون توسعه شرکت ملی نفت که به عنوان مرد شماره یک اجرای IPC شناخته می شود٬ چندی پیش در نشستی با خبرنگاران رسما اعلام کرد اولویت ما برای #سرمایه گذاری شرکت های #چینی و #روسی هستند زیرا برخلاف سایر شرکت های غربی٬ «پول» دارند و از حیث تامین منابع مالی دچار محدودیت نیستند. منوچهری گفته بود مشکل اصلی ما برای توسعه «پو»ل است و بر همین اساس نگاه ویژه ای به این شرکت ها داریم و آنها در اولویتند.

✔️ البته با توجه به اظهارات #کاردر در مراسم امضای #تفاهمنامه با شل و اینکه شاید #توسعه فاز ۲ #یادآوران توسط #کنسرسیوم چینی – انگلیسی انجام شود٬ بعید نیست که تجربه همکاری این دو شرکت در فاز نخست باز هم تکرار شود. شرکت شل MDP یادآوران را نوشت و پس از ۴۰ ماه مذاکره با ایرانی ها٬ تصمیم گرفت کار را به چینی ها سپرده و بطور کامل از ایران خارج شود.

✔️ شرکت ملی نفت با این شرکت انگلیسی که ۷۰ میلیارد دلار بدهی دارد٬ برای دو میدانی وارد تفاهم شده است که آنها را با #روسها و #چینی ها تمام کرده بود؛ همانطور که منوچهری از اولویت شرکت های چینی و روسی برای سرمایه گذاری در ایران خبر داده بود ولی هفته گذشته سراغ بدهکارترین شرکت نفتی رفت.

✔️ درنگاه نخست٬ اقدام وزات نفت برای رقیب سازی در پروژه ها و برگزاری مناقصه اقدامی تحسین برانگیز و قابل تقدیر است زیرا #میادین نفتی گازی و منافع ملی با این اقدام به مثابه چک سفید امضایی برای هیچ کشور و شرکتی نخواهد بود ولی دلیل این رقیب سازی در #یادآوران و #کیش چیست٬ پرسشی است که باید در آن تعمق کرد.

✔️ در واقع پرسش بنیادین این است که آیا امضای تفاهمنامه با #شل به معنای پیامی روشن برای بلوک شرق است؟ آیا انتخاب #ترامپ به عنوان رئیس جمهور #آمریکا و واهمه از به هم خوردن فضای سرمایه گذاری در ایران٬ موجب شده است تا از اروپایی ها یارکشی شود؟ و یا شاید پیشنهادات چینی ها و روسها چنان ناجوانمردانه بوده است که شرکت ملی نفت با این تفاهمنامه بدنبال چانه زنی است که البته اگر چنین باشد٬ شل نمی تواند و نمی خواهد در نقش کاتالیزور منافع ملی ایران ایفای نقش کند٬ چرا که نه بدنبال چنین موضوعی است و نه خود را در این شان می داند.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/XT8D5C
@asrenaftcom

🌐 #شلمبرژه از ایران چه می‌خواهد؟

✔️ رامین #فروزنده در تجارت فردا نوشت: وال‌استریت ژورنال به نقل از این شرکت، موضوع یادداشت تفاهم را «عدم افشای اطلاعات لازم برای بررسی فنی پیش‌بینی #توسعه میدان» و نه «اجرای خدمات نفتی» اعلام کرده است. به نوشته این رسانه، شرکت‌ها و شهروندان آمریکایی کماکان اجازه #سرمایه‌گذاری را در #میادین نفتی ایران ندارند. این شرکت در سال گذشته به دلیل نقض #تحریم‌های ایران، بیش از 237 میلیون دلار جریمه شد و در نتیجه با وجود امضای تفاهمنامه، ممکن است فعالیت آن هرگز از مرحله مطالعه فنی فراتر نرود. اما اگر این مطالعات به نتیجه رسید، برنامه شلمبرژه چه خواهد بود؟

✔️ #مدیران این شرکت در نامه‌ای که مدتی قبل به مقام‌های ایرانی نوشتند، از تمایل به مشارکت در «مدیریت دارایی‌ها» گفته‌اند. اکنون نیز رئیس «مدیریت تولید شلمبرژه» یا به اختصار SPM، #قرارداد را امضا کرده؛ بخشی که در سال 2011 تشکیل و هدف آن توسعه و همکاری در مدیریت دارایی‌های مشتریان بر اساس #توافقنامه‌های بلندمدت تجاری عنوان شده است.

✔️ پروژه‌های SPM در #اکوادور، #کلمبیا، #مکزیک، #آمریکا، #رومانی، #مالزی و #چین واقع هستند و روزانه بیش از 250 هزار بشکه نفت از آنها تولید می‌شود. ریشه‌های شکل‌گیری SPM را باید در دیگر سرویس ارائه‌شده از سوی این غول صنعت حفاری، تحت عنوان مدیریت یکپارچه پروژه6 یا IPM یافت که شامل مدیریت تولید نیز می‌شد. بخش زیادی از هدف‌گذاری SPM در عمل به سمت ازدیاد برداشت بوده و به همین دلیل نیز میادین توسعه‌یافته شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب برای فعالیت آن در نظر گرفته شده‌اند.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/xAHL4O
@asrenaftcom

🌐 سرنوشت مسجد سلیمان در انتظار #یادآوران؟
ادعای 400 ميليون دلاری #چينی ها

✔️ با وجودی که هنوز از افتتاح رسمی طرح #توسعه میدان نفتی #یادآوران با حضور رئیس جمهوری 2 ماه هم نگذشته است، بخشی از #خطوط لوله و #تأسیسات فرآیندی این واحد #بهره برداری پوسیده و فرسوده شده است و بیم آن می رود که تولید نفت در این طرح ملی که از قضا 400 میلیون دلار هم گران تر از سقف #سرمایه گذاری، در آن #هزینه شده است، متوقف شود.

✔️ شرکت Sinopec چین #پیمانکار بیع متقابل #توسعه میدان نفتی یادآوران است. بر اساس برنامه جامع توسعه میدان (MDP) این شرکت چینی، در فاز نخست توسعه یادآوران، برداشت نفت از این #میدان را در اوایل سال جاری به ٨۵ هزار بشکه در روز رساند و در ادامه #توسعه این فاز هم در نیمه نخست آبان ماه امسال، تولید از این میدان مشترک به ١١۵ هزار بشکه در روز رسید که پس از آن در اواخر آبان ماه، همراه با میدان های نفتی #آزادگان شمالی و یاران شمالی، بهره برداری از آن با حضور رئیس جمهوری به طور رسمی افتتاح شد.

✔️ سقف سرمایه گذاری (CAPEX) در فاز نخست طرح توسعه میدان نفتی يادآىوان، 2 میلیارد و 900 میلیون دلار برآورد شده بود، اما شرکت چینی در اواسط امسال، ادعا کرد که ٤٠٠ ميليون دلار بیش از سقف #سرمایه گذاری تعیین شده در این میدان هزینه کرده است که با وجود تأخیرهای مکرر در بهره برداری از این پروژه و همچنین استفاده از تجهیزات بی کیفیت در ساخت واحد بهره برداری یادآوران، این ادعا (Claim) جای سئوال دارد.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/MmFO7V
@asrenaftcom

🌐 ضیافت انحراف به میزبانی #وزارت نفت

✔️ #وحیدـحاجی‌پور/ #وزیرنفت و همقطاران او بارها با ابراز گلایه از پرداخت سهم هدفمندی یارانه‌ها گفت که شب واریز یارانه‌ها عزا می‌گیرد؛ وزیرنفت بر این باور است درآمد شرکت‌های #پالایش و پخش و شرکت ملی گاز ایران کفاف #یارانه‌ها را نمی‌دهد و هر چه کسب می‌شود پایان ماه برای پرداخت یارانه در اختیار دولت قرار می‌گیرد در حالی‌که طبق گزارش رسمی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی و سخنان دو روز گذشته رئیس #کمیسیون تلفیق٬ درآمدهای دولت از محل #هدفمندی یارانه ها 2 برابر یارانه‌ای است که به حساب مردم واریز می‌شود تا آمارها از فریبکاری وزارت نفت حکایت کند.

✔️ حالا همین قصه پر درد یارانه‌ها اینبار در ماجرای بدهی شرکت ملی نفت ایران تکرار شده است. بر خلاف گذشته که یارانه به میان کشیده می شد٬ روی بدهی شرکت ملی نفت تمرکز شد و هرگاه از وضعیت اداره صنعت نفت انتقادی شد رقم 50 میلیارد دلار بدهی شرکت ملی نفت به «ضیافت انحراف» دعوت شد بدون آنکه گزارش مستند و دقیقی از میزان این بدهی منتشر شود که چه میزان از این بدهی٬ از محل سپرده های بانک مرکزی٬ از صندوق توسعه ملی٬ اوراق مشارکت و ... است.

✔️ در پاسخ به این مطالبه گفته می‌شود بدلیل محرمانه بودن این اعداد نمی‌توان آنرا منتشر کرد درحالی‌که بخشی از این اطلاعات در سایت‌ها و رسانه‌ها براحتی دیده می‌شود اما وقتی «پای» شفافیت در میان باشد «دست» مخفی کاری٬ راهبری عملیات فریب را بر عهده می‌گیرد.

✔️ بارها گفته شده است ولی کسانی که در زمین سیاست ورزی علاقه‌ای به پذیرش آن ندارند که سرمایه گذاری انجام شده از منابع داخلی در دولت قبلی٬ از محل پول‌های مرده ای بود که اگر به پروژه‌های نفتی تزریق نمی‌شد اکنون جزو پول‌های بلوکه شده بود و فازهای افتتاح شده طی دو سال اخیر٬ خاک می‌خوردند. این حقایق را نمی‌پذیرند و می‌گویند باید از محل سرمایه گذاری خارجی جذب می‌شد و نه از منابع گران داخلی.

✔️ اگر چنین موضوعی واقعا مورد پسند «دلخوشان» است باید به این پرسش پاسخ داده شود که دلیل #تزریق 15 میلیارد دلار از منابع صندوق #توسعه ملی به پروژه‌های نفتی در 3 سال اخیر چه بوده است؟! اگر واقعا راه گذشته راهی اشتباه و مشکل ساز بوده است پس دلیل وزارت نفت برای انتشار اوراق مشارکت و استفاده از منابعی که در دولت قبل هم استفاده شده چیست؟ اگر راه طی شده در دولت گذشته بد است پس دلیل طی طریق تندتر توسط دولت یازدهم چیست؟

✔️ البته دروزاه توجیه باز است و قطعا با چنین استدلالی مواجه خواهیم شد:« شرایط سرمایه گذاری فراهم نیست و باید کارهای نیمه تمام را به پایان ببریم؛ نمی‌توان کار نیمه تمام را به سرمایه گذار خارجی بسپاریم.» این پاسخ در جلسات گوناگون مطرح شده است که نوعی توجیه است زیرا اگر به چنین دیدگاهی٬ اعتقادی بود نباید پروژه ان جی ال خارک را متوقف کرده و 3 سال دنبال سرمایه گذار بودند تا گام نهایی پروژه را با چند ده میلیون دلار بردارد.

✔️ شرکت ملی نفت نه ورشکسته است نه بدهکار بلکه تعهدات بازپرداختی بر عهده دارد که باید با تسریع در اجرای پروژه‌ها٬ به این مرحله وارد شود؛ این مقوله بحدی بدیهی است که نیازی به توضیح بیشتر نیست و بهتر است فراموش نکنیم این تعهدات در میان شرکت‌های نفتی جهان طبیعی است و طوری عنوان نشود که شرکت ملی نفت ورشکسته است و دیگران سودده. اگر وزارت نفت می‌توانست پروژه‌ها را با سرعت بیشتری به پیش ببرد و روند گذشته را بویژه در پارس جنوبی حفظ می‌کرد چنین پدیده ای با فریبکاری به افکار عمومی القا نمی‌شد. از یاد نبریم میانگین پیشرفت فیزیکی فازهای پارس جنوبی در 30 ماه پایانی دولت قبل 1.5 درصد بود و در این دولت به 0.5 درصد کاهش پیدا کرد. اگر قصوری رخ داده باشد باید کسانی را بازخواست کرد که صنعت نفت را چهار قفله کرده اند.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/hMvUxR
@asrenaftcom

🌐 هنوز اجازه نداده‌اند!


✔️ علی اکبر وحیدی #آل آقا: تا پیش از اجرای #برجام، شرکت‌های خارجی به دلیل مشکل #تحریم نمی‌توانستند. اما بعد از اجرای برجام، بخشی از مشکلات پابرجا بوده است. اولاً، شرکت‌های نفتی مثل هر شرکت تجاری دیگری که در کشورهای متعددی مشغول فعالیت هستند باید بتوانند پولی را که برای فعالیت خود خرج کرده و درآمدی که از آن به دست می‌آورند، از طریق سیستم بانکی به صورت رسمی جابه‌جا کنند. این در حالی است که ظاهراً هنوز محدودیت‌های بانکی به‌طور کامل رفع نشده است.

✔️ ثانیاً اخیراً در مذاکره من با مسئولان یکی از #شرکت‌ها، آنها می‌گفتند که هنوز به صورت رسمی اجازه انعقاد قرارداد را از #دولت متبوعشان دریافت نکرده‌اند. آنچه به صورت قانونی و عملی مبنا قرار می‌گیرد و موجب تعهد و حق می‌شود، قرارداد مکتوب است و نه مذاکرات و تفاهمنامه‌ها. نکته مهم دیگر به متن قراردادها مربوط است. بدون وجود متن نهایی و رسمی قرارداد، نمی‌توان انتظار داشت شرکتی بیاید و چیزی به جز تفاهمنامه را امضا کند.

✔️ هیچ نمونه #قراردادی مصوب رسمی برای IPC و حتی تا آنجا که من می‌دانم برای EPCF به منظور #توسعه میادین وجود ندارد و در نتیجه نمی‌توان انتظار امضای قرارداد را داشت. حتی نمی‌توان انتظار داشت شرکت‌های خارجی به دنبال امضای بیع متقابل باشند، که نمونه قرارداد مشخصی برای آن به تصویب شرکت ملی نفت ایران رسیده و موجود است؛ چراکه متولیان امر گفته‌اند که این قراردادها دیگر جذابیت ندارند و قراردادهای جدید جذاب‌ترند. از این‌رو از دیدگاه یک شرکت خارجی، امضای قرارداد فعلاً موضوعیت ندارد و در نتیجه تنها تعدادی MOU و Heads of Agreement به امضا رسیده است که به طرفین امکان مطالعه بیشتری می‌دهد.»/ منبع: تجارت فردا

@asrenaftcom

یک منبع آگاه در شرکت ملی نفت با تایید این خبر به عصرنفت گفت: سند همکاری که میان #پرشیا و شرکت ملی نفت امضا شده است در اسناد اداری معاونت #توسعه NIOC «گم» شده و به پرشیا اعلام شده است یک کپی از این موافقتامه را برای شرکت ملی نفت ارسال کند!

@asrenaftcom

🌐 مرکز #پژوهش‌های مجلس: ماده 53 برخلاف اقتصاد مقاومتی

✔️ مرکز پژوهش های مجلس با انتشار گزارشی به پیامدهای منفی تصویب ماده 53 برنامه ششم توسعه درباره #خوراک #پتروشیمی مانند کاهش درآمدهای دولت از محل فروش خوراک گاز، تشدید توسعه نامتوازن پتروشیمی و بی‌ثباتی قوانین کشور پرداخت.

✔️ در بخشی از این گزارش آمده است: ضابطه قیمتگذاری پیشنهاد شده نکته مهمی را نادیده گرفته است که صنعت پتروشیمی از گاز به عنوان خوراک استفاده میکند و از آن ارزش افزوده ایجاد می کند لذا باید نحوه قیمتگذاری متفاوتی داشته باشد.

✔️ کاهش قیمت #خوراک موجب جهت دهی اشتباه به بخش #خصوصی و تشدید #توسعه نامتوازن صنعت پتروشیمی در بخش بالادست می‌شود که خلاف سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی و سیاستهای کلی برنامه ششم است. از سویی تغییر مجدد ضابطه قیمت‌گذاری موجب بی ثباتی قوانین کشور و تردید سرمایه گذاران برای ورود به این بخش می‌شود».

✔️ ماده پیشنهادی در تناقض آشکار با قانون دائمی است به‌ گونه‌ای که در جزء «4» بند «الف» ماده (1) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت(2)، ضوابط قیمتگذاری انواع خوراک‌های پتروشیمی مشخص شده و آیین نامه اجرایی آن نیز توسط وزارتخانه های امور اقتصادی و دارایی، نفت و صنعت، معدن و تجارت تهیه و درحال اجراست. بنابراین ضابطه گذاری مجدد در قالب احکام برنامه ششم توسعه محل ایراد اساسی است. در نهایت اگر ضابطه قیمتگذاری تعیین شده در قانون دائمی فوق الذکر نیاز به بازنگری مجدد داشته باشد باید در قالب اصلاح قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت(2) مطرح شود و گنجاندن آن در برنامه ششم توسعه موضوعیت ندارد.

@asrenaftcom

🌐 ماموریت جدید #علیخانی٬ #بویری و #حافظی
تحرکات زیرپوستی برای چینش #مدیران جدید

✔️ تغییر و تحولات در بدنه مدیریتی #شرکت ملی نفت به آرامی در حال برنامه ریزی است؛ هر چند در روزهای انتخاباتی کمتر مدیری حاضر به پذیرفتن سمت جدید است اما غلامرضا #منوچهری، معاونت مهندسی و توسعه شرکت ملی نفت در صدد بازچینش مدیران جدید در زیر مجموعه‌های خود است.

✔️ منوچهری تمرکز ویژه ای روی پارس جنوبی دارد و سعی دارد با تغییراتی بزرگ به سوءمدیریت‌ها در این شرکت پایان دهد. نارضایتی مسئولان شرکت نفت و گاز پارس از عملکرد شرکت تاسیسات دریایی از یک سو و نارضایتی وزیر نفت از روند #توسعه فازهای پارس جنوبی از سوی دیگر، معاونت توسعه را بر آن داشته تا با تغییر ترکیب مدیریتی و #پروژه‌ها کمی اوضاع را بهتر کند.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/Q4RkqC
@asrenaftcom

🌐 استدلال جالب #منوچهری درباره لیست جنجالی

✔️ با انتشار فهرست #شرکت‌های خارجی که می‌توانند در قالب قراردادهای IPC در ایران سرمایه گذاری کنند٬حاشیه‌های خاصی طی هفته گذشته بوجود آمده است.از حضور شرکت‌های گمنام و درجه دو تا نبود و حذف شرکت‌هایی مانند #بی_پی٬ #استات_اویل و روسنفت.

✔️ یکی از حاشیه‌های این فهرست٬ حذف شرکت #روسنفت است که به عنوان شریک خارجی شرکت نفت و گاز#پرشیا برای #آزادگان برنامه ریزی کرده بود ولی با توجه به اینکه در لیست حضور ندارد٬ نمی‌تواند در مناقصه آزادگان شرکت کند.

✔️ نبود این شرکت که رقیب شرکت‌های #شل و #توتال محسوب می‌شود اما با استدلال عجیب غلامرضا منوچهری معاون #توسعه شرکت ملی نفت مواجه شده است. منوچهری در توجیهی جالب گفته است چون پیشتر با این شرکت‌ها MOU امضا شده است نامشان در لیست نیست!

✔️ اگر بخواهیم این استدلال منوچهری را ملاک قرار دهیم این پرسش بوجود می‌آید که با این توجیه چرا سایر شرکت‌هایی که با آن‌ها #تفاهمنامه امضا شده است در لیست منتشر شده حضور دارند؟! با این توجیه٬ شرکت‌های بسیاری مانند توتال٬شل٬گازپروم و لوک اویل را هم نباید در این لیست قرار داد زیرا آن‌ها تا پیش از اعلام 29 شرکت تایید صلاحیت شده خارجی٬ HOA و MOU با شرکت ملی نفت ایران امضا کرده‌اند و طبق توجیه معاون شرکت ملی نفت٬ نباید در این فهرست قرار داشته باشند ولی نامشان موجود است.

ادامه مطلب در لینک زیر:
goo.gl/QXh2k9
@asrenaftcom

🌐40 هزار میلیارد تومان، آماده برای تزریق به نفت

✔️ فروش 5 هزار میلیارد تومان اوراق مشارکت توسط شرکت ملی نفت در تاریخ 26 اسفند ماه 1394، در عرض تنها یک دقیقه، 2700 میلیارد تومان اوراق سلف موازی استاندارد گندم و 300 میلیارد تومان اوراق مشارکت برای #پالایشگاه ستاره خلیج فارس، درسال جاری تنها بخشی از تامین مالی صورت گرفته از بازار سرمایه است. ابزارهای موجود در بازار بورس اوراق بهادار امکان سرمایه گذاری مردم در تامین مالی پروژه های بالادستی نفت و گاز را فراهم می‌سازد. از جمله این ابزارها می‌توان به اوراق استصناع، صندوق پروژه و اوراق سلف موازی استاندارد اشاره کرد.

✔️ در شرایطی که میزان #نقدینگی کشور از 1200 هزار میلیارد تومان فراتر رفته است و بازار سرمایه تشنه عرضه اوراق تامین مالی است، تاکنون وزارت نفت از این فرصت، کمتر برای #توسعه #میادین نفتی استفاده کرده است. بر این اساس به راحتی می توان سالیانه 40 هزار میلیارد تومان، تامین مالی از بازار سرمایه برای صنعت نفت صورت گیرد که تنها معادل 3/3 درصد نقدینگی جامعه است.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/dxhJQ0
@asrenaftcom

🌐 تکرار تفاهم‌نامه این بار با یک شرکت کاغذی!

✔️ در حالی شرکت ملی نفت تفاهم‌نامه #توسعه میادین گلشن و فردوسی را با یک شرکت گمنام امضا کرده است که بررسی‌های دقیق نشان می‌دهد این شرکت، شرکتی گمنام است که البته مالکیت آن متعلق به میلیاردر معروف مالزیایی است.هفته گذشته غلامرضا #منوچهری معاون مهندسی و توسعه شرکت ملی نفت با داتوک شمسول اظهر عباس رئیس هیئت مدیره شرکت BIV تفاهم‌نامه‌ای را امضا کرد که بر اساس آن به این شرکت نوپا وقت داده شده است تا با بررسی وضعیت این میدان، برنامه توسعه‌ای خود را ارائه دهد.

✔️ اطلاعات دقیقی از این شرکت در دست نیست و حتی مشخص نیست که سابقه کار این شرکت در چه حوزه‌ای است بطوری که جستجوهای عصرنفت برای یافتن وبسایت این شرکت بی نتیجه باقی ماند. این در حالی است که ابتدایی ترین نیاز یک شرکت آماتور وبسایت رسمی است که گویا این شرکت مالزیایی از آن بی بهره است. اگر نام Bukhari Bukhary International Ventures را در اینترنت سرچ کنید تنها به خبرهایی می‌رسید که پس از امضای سند مطالعه میدان میان دو شرکت منعقد شده است.

✔️ سرچ نام شرکت BIV در اینترنت تنها نام #البخاری را خروجی می‌دهد که یکی از چهره‌های پرنفوذ مالزی به شمار می‌رود.او همان کسی است که برای توسعه بندر چابهار در سال 87 به ایران آمد و از #سرمایه گذاری 10 میلیارد دلاری خود گفت. رسانه‌ها در آن روزها نوشتند البخاری در قبال آوردن چنین سرمایه هنگفتی خواستار تضمین سود 25‌ درصدی شده که مدیران چابهار چنین تضمینی ندادند تا وی قید سرمایه گذاری در ایران را بزند.

✔️ حالا تاریخ تکرار شده است و دوباره البخاری به ایران بازگشته است ولی نه با شرکت SKS مالزی بلکه با شرکت گمنامی به نام BIV که هیچ سابقه‌ای در حوزه نفتی ندارد و فقط رئیس هیئت مدیره آن نامی آشناست. حال باید دید شرکت ملی نفت بر چه اساسی تصمیم گرفته است بار دیگر تفاهم‌نامه 10 سال پیش را تکرار کرده و این بار با یک شرکت گمنام به مرحله امضا برسد.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/z1dKHM
@asrenaftcom

🌐 چرا حق با منتقدان IPC بود؟
تایید جدایی #اکتشاف از #توسعه در ایران

✔️ #وحید_جاجی پور/ توجیهات یکی پس از دیگری رد می‌شود تا روسفیدی برای منتقدان باقی بماند و روسیاهی برای توجیه کنندگان؛ از نسل جدید قراردادهای نفتی می‌گوییم که حامل امتیازات گوناگونی برای سرمایه گذاران خارجی بود. در میان امتیازات رنگارنگی که در IPC چشم‌ها را به خود می‌دوخت، موضوع اکتشاف بیش از سایر اشکالات رخ نمایی می‌کرد و البته با بی محلی وزارت نفت روبه رو شد.

✔️ اصولا قراردادهای اکتشاف٬ توسعه و تولید برای #میادینی استفاده می‌شود که هیچ شناختی از یک حوزه نفتی و گازی وجود ندارد و شرکت خارجی با مجموع عملیات‌های اکتشافی٬ سعی در شناخت آن دارد. در میادینی که ایران برای واگذاری آماده کرده است نه تنها چنین ویژگی وجود ندارد بلکه اکثر آن‌ها در زمره میادینی قرار دارند که تولید از آن‌ها صورت گرفته است و کاملا شناخته شده هستند ولی استدلال‌های سطحی کماکان ادامه داشت.

✔️ منتقدان گفتند که دادن امتیاز اکتشاف به قراردادی که اکتشاف شاملش نمی‌شود یک اشتباه بزرگ است و با این اقدام، شرکت خارجی ماحصل هزینه‌ها و نتایج اکتشاف یک فیلد نفتی را صاحب شده و نه تنها هزینه‌ آن را – بر اساس قواعد جاری - پرداخت نمی‌کند بلکه با حضور در دو مرحله پول 3 مرحله را از شرکت ملی نفت طلب می‌کند. حتی طراحان IPC کمی جلوتر رفتند و گفتند اگر شرکت‌های خارجی در اکتشاف موفق نباشند فیلدی دیگر به آن‌ها واگذار خواهد شد. در همان روزهایی که چنین موضوعی مطرح شد بسیاری از کارشناسان این اقدام را اشتباهی بزرگ خواندند و مدیران فنی آن را یک «آوانس» قلمداد کردند.

✔️خوشبختانه با افزایش انتقادات نسبت به این موضوع٬ در اصلاحیه‌های بعدی این امتیاز- دادن فیلدی دیگر برای اکتشاف- از پیش نویس قراردادها حذف شد ولی هیچ یک از مدافعان و تدوین کنندگان این امتیاز پاسخ شفافی نسبت به این موضوع ارائه ندادند که دلیل این بدعت عجیب چه بود. برای آنکه بدانیم این امتیاز تا چه اندازه غیر منطقی است بهتر است اشاره داشته باشیم از قاعده اکتشاف٬ توسعه و تولید در کشور مورد علاقه شخص وزیر نفت٬ یعنی نروژ.

✔️ اغلب میادین نفت و گاز #نروژ در آب‌های عمیق قرار دارد و هزینه و ریسک اکتشاف آن بسیار بالاست٬ درست بر خلاف ایران که این ریسک بسیار ناچیز است. با این وجود طبق قانون نفت این کشور٬ هیچگاه اکتشاف با توسعه و تولید در یک زنجیره قرار نمی‌گیرد و طبق قانون نفت نروژ٬ به وزارت نفت و انرژی این کشور 10 سال زمان داده می‌شود تا با واگذاری بلوک‌های اکتشافی به شرکت‌های متخصص در این باره٬ اطلاعات و حجم ذخایر را استخراج کرده و در اختیار دولت قرار دهد. نروژی‌ها با بررسی این اطلاعا در مرحله نخست خواهند دانست که صاحب چه ثروتی هستند و در مرحله بعد با استناد به نتایج بدست آمده٬ برای توسعه و تولید با شرکت‌های نفتی مذاکره و قرارداد امضا می‌کنند. در واقع نروژی‌ها با تفریق کردن مرحله اکتشاف در قراردادهای خود٬ به سراغ توسعه و تولید می‌روند ولی در ایران با چپه خوانی از قواعد روز دنیا٬ مدلی طراحی شد که مرور زمان نشان داد حق با منتقدان است. اینکه از نروژ مثالی آورده شد به دلیل اشاره همیشگی وزیر نفت به این کشور و صنعت نفت نروژ است که با این مثال عیان شد وضعیت ایران بسیار متفاوت تر از آن چیزی است که ادعا می‌شود.

✔️ اظهارات صالح هندی در نشست خبری اخیر خود یک نکته مهم دارد و آن به این موضوع مربوط می‌شود که ضریب موفقیت آمیز بودن اکتشافات نفتی در ایران بحدی بالاست که با وجود عدم دستسرسی ایران به تکنولوژی های روز جهان، چنین نتیجه‌ای حاصل می‌شود. شاید به همین دلیل باشد که هندی گفته است بهتر است اکتشاف در قالب قراردادهای مستقل از قراردادهای جدید نفتی منعقد شود که شبیه مدل نروژی‌هاست.

✔️ این دقیقا همان حرف تعدادی از منتقدان بود که بارها بر این مهم تاکید می‌کردند ولی از آنجایی که سعی می‌شد با سیاسی کاری از آن‌ها عبور شود، موثر واقع نشد ولی مسئول اکتشاف شرکت ملی نفت، به درستی آن صحه می‌گذارد.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/NFXhg3
@asrenaftcom

🌐 سیاسی کاری در بدهی 50 میلیارد دلاری
پرچم انحرافی کاردر برای تحریف واقعیت

✔️ #وحید_حاجی‌پور/ وزیر نفت معتقد است عملکرد دولت یازدهم در پارس جنوبی استثنایی بوده است و با دم مسیحیایی دولت یازدهم٬ همه چیز یک شبه «ردیف» شد و ایران٬ قطر را در تولید گاز از #مخزن مشترک گرفت. زنگنه روی موفقیتی دست گذاشته است که معاونش بطور زیرکانه‌ای سعی دارد عامل این موفقیت را یک «شکست» تلقی کرده و سرمایه گذاری را با بدهی تعویض کند. #کاردر با تاکید بر این رقم معتقد است وضعیت نفت اصلا خوب نیست و این شرکت 50 میلیارد دلار بدهکار است که این بدهکاری٬ حاصل سوء مدیریت دولت گذشته بوده است٬ تا توانستند از صندوق توسعه ملی و بانک مرکزی وام گرفتند و پول را هدر دادند و تسویه آن به دولت یازدهم منتقل شده است. گرچه او با احتیاط٬ صراحت را از گفته‌هایش می‌گیرد ولی پر واضح است او برای ایجاد انحراف در کارنامه #وزارت نفت در حوزه جذب #سرمایه گذاری بصورت هوشمندانه‌ای سیاسی کاری می‌کند.

✔️ او بدهی را «پرچم» می‌کند که وزیر نفت زیر همان پرچم خود را احیا کننده صنعت نفت می‌داند. بخش اعظمی از این 50 میلیارد دلار بدهی که کاردر بدان اشاره می‌کند حاصل وام‌هایی است که شرکت ملی نفت از بانک مرکزی و صندوق #توسعه ملی دریافت کرده و با تزریق به پروژه‌های مهم نفتی و گازی مانند پارس جنوبی٬ کار را به پیش برد و اگر نبود٬ خبری از فاز 12 پارس جنوبی نیز نبود٬ نشانی از برابری تولید ایران و قطر دیده نمی‌شد٬ پالایشگاه ستاره خلیج فارس تبدیل به یکی از موضوعات کاری وزیر نفت نمی‌شد٬ میادین غرب کارون توسعه پیدا نمی‌کرد٬ کشتی لایه نفتی خریداری نمی‌شد٬ دکل‌های ایرانی در دریا حضور نمی‌داشتند و ....؛ مدیرعامل شرکت ملی نفت که در دولت گذشته نیز از مدیران ارشد صنعت نفت بود بهتر از هر فرد دیگری می‌داند با همین 50 میلیارد دلار روند توسعه صنعت نفت متوقف نشد و پروژه‌ها برای افتتاح به دست وزیر نفت فعلی رسید.

✔️ با بهره برداری از این پروژه‌ها طبیعی است بازپرداخت‌ها آغاز ‌شود که روال عادی در صنایع نفت جهان محسوب می‌شود. بارها گفته شده است که مبلغ 50 میلیارد دلار تعهدات شرکت ملی نفت٬ بدهی نیست بلکه سرمایه گذاری بوده که باید طبق قرارداد بازپرداخت شود مانند تعدادی از پروژ‌ه‌های نفتی دولت اصلاحات که هنوز هم بازپرداخت آن‌ها ادامه دارد. با این وجود٬ کاردر با بیان نیمه واقعیت شائبه‌ آفرینی می‌کند و دوست ندارد اشاره‌ای داشته باشد که اگر این میزان سرمایه گذاری در صنعت نفت ایران طی دور گذشته عملیاتی نمی‌شد امروز وزیر نفت هیچ چیزی برای عرضه نداشت.

✔️ اما در پاسخ به این استدلال می‌گویند در صورت تامین منابع مالی از بانک‌های خارجی و راهکارهایی مانند فاینانس و ... می‌شد این بدهی را کاهش داد که در پاسخ باید گفت در زمان تحریم آیا امکان بهره گیری از چنین راهکارهایی وجود داشت؟ بطور حتم پاسخ خیر است زیرا همین امروز که تحریم‌ها لغو شده است هنوز امکان استفاده از این راهکارها وجود ندارد چه رسد به روزهایی که حتی خرید نفت ایران هم تحریم شده و اجازه جابجایی یک دلار از منابع نفتی ایران به هیچ کشور و شرکتی داده نشده بود. در چنین شرایطی منابع داخلی بکار گرفته شد و پروژه‌های ملی کشور از توسعه جا نماند. اگر قرار بود روش‌های مذکور مورد استفاده قرار بگیرد بدون تردید تا به امروز هیچ پروژه ای برای افتتاح نبود و وزیر نفت دولت یازدهم٬ بیکارترین وزیر نفت تاریخ جمهوری اسلامی ایران لقب می‌گرفت.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/5gbFty
@asrenaftcom

🌐 حذف 20 درصد سهام 7 #پالایشگاه از سبد سهام

✔️ تغییرات عمده‌ای با مصوبه هیأت وزیران در دارایی‌های #سهام عدالت افتاده است که بر اساس آن ۲۰ درصد از سهام شرکت‌های ۷ پالایشگاه بزرگ از لیست سهام عدالت حذف شده و در عوض ۳۶ درصد از سهام یک پالایشگاه وارد سبد سهام عدالت شده است.

✔️ هیأت وزیران هفته گذشته در جلسه 27 بهمن‌ماه به پیشنهاد وزارت اقتصاد و به استناد ماده 34 قانون اجرای سیاست‌های اصل 44 قانون اساسی تصویب کرد تا 20 درصد از سهام شرکت‌های پالایش نفت اصفهان، تبریز، لاوان، تهران، شیراز، کرمانشاه و بندرعباس از فهرست‌ شرکت‌های واگذار شده به طرح توزیع سهام عدالت خارج شود تا در اجرای قانون سیاست‌های اصل 44 قانون اساسی به عنوان سهم 20 درصد دولت از ارزش فعالیت‌های پالایش نفتی توسط شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران ارائه شود.

✔️ در ادامه این مصوبه آمده است: 10 درصد از سهام شرکت پالایش نفت تهران بابت سهام ترجیحی، کشف قیمت و تدریجی در بورس منظور و درصد درج شده در ردیف 14 جدول بند 1 مصوبه شماره 128 ستاد مرکزی سهام عدالت به این میزان اصلاح شود.در دوره اختصاص سهام این شرکت‌ها به طرح #توسعه سهام عدالت، سود مورد تقسیم مربوط به طرح توزیع سهام عدالت اعم از وصول شده و وصول نشده، به طرح توزیع سهام عدالت تعلق داشته و بابت اقساط مشمولین این طرح محاسبه می‌شود.

@asrenaftcom