🌐 داستان 6 #دولت در #صنعت نفت
✔️ #حسنتاش: بعد از اشغال سفارت #آمریکا در تهران #انتقال نفت ایران به ایالاتمتحده کاملا ممنوع شده بود که البته خود این یک محدودیت بود اما #شرکتهای آمریکائی (یعنی عمده هفتخواهران مسلط بر بازار آن روزگار نفت) حق داشتند نفت #ایران را برای سایر مقاصد غیر از ایالاتمتحده تجارت کنند، اما در مقطعی از جنگ این اجازه هم از این شرکتها سلب شد و شرکت نفت بخش عمدهای از مشتریهای سنتی خود که در بسیاری از پالایشگاههای جهان سهامدار بودند را از دست داد.
✔️ فعالیتهای #اکتشافی جدیدی که سالها متوقف مانده بود کمی فعال شد. تا جائی که ذهنم یاری میکند در برنامه پنجساله اول (۶۸ تا۷۲) هدفی برای تولید نفت گذاشته نشده بود سال ۷۳ هم که سال بدون برنامه بود و در برنامه دوم (۷۴تا۷۸)، فکر میکنم هدف ۴.۵ میلیون بشکه برای تولید نفت دیده شده بود که البته دو سال آن در دوره سازنگی بود و از سال ۷۶ وارد دوره #اصلاحات شدیم. بنابراین تولید خیلی از برنامه عقب نبوده است ولی مصرف داخلی به شدت رشد داشته است که طبعا از صادرات کاسته است. خارجی ها هم فقط در ساخت #پالایشگاه بندرعباس و بعضی طرحهای #پتروشیمی وارد شدند و ارتباط با شرکتهای خارجی و غربی گسترده نبود.
✔️ در دوره اصلاحات هم مثل همه دورههای دیگر سیاستهای #تولید و #صادرات نفت در خدمت تامین مالی دولت و برنامه های آن بوده است ولی وقتی برنامه مسیر #توسعهای درستی را دنبال نکند، طبعا هرچه درآمد نفت چه در اثر افزایش تولید و چه در اثر افزایش #قیمت جهانی نفت بیشتر شود، وابستگی اقتصاد به تک محصولی بیشتر میشود و همه آفات خود را دارد.
✔️ مورد دیگری هم که عمدتا در مورد #گاز مطرح بود این بود که اگر ما مثلا کشورهائی را به گازمان وابسته کنیم زمینه تنش بین ما و آنها کم میشود. این تصور را بطور کلی نمیتوان رد کرد به هر حال جنبههای مختلف روابط و خصوصا جنبههای سیاسی و اقتصادی روابط بینکشورها با یکدیگر مرتبط هستند وقتی رابطه دو کشور به داشتن به رابطه سیاسی و داشتن سفارت محدود باشد، خیلی ساده هم ممکن است قطع شود ولی اگر پیوندهای فرهنگی و اقتصادی و غیره باشد که زیان قطع روابط را برای طرفین سنگین کند، طبعا در برخورد سیاسی با یکدیگر نیز محتاطتر خواهند شد. اما اینها مکمل یکدیگر هستند و برخورد با این مسائل نباید سطحی باشد و باید در مسیر توسعه ملی باشد.
متن کامل این گفت و گو در لینک زیر:
goo.gl/LIGxeQ
@asrenaftcom
✔️ #حسنتاش: بعد از اشغال سفارت #آمریکا در تهران #انتقال نفت ایران به ایالاتمتحده کاملا ممنوع شده بود که البته خود این یک محدودیت بود اما #شرکتهای آمریکائی (یعنی عمده هفتخواهران مسلط بر بازار آن روزگار نفت) حق داشتند نفت #ایران را برای سایر مقاصد غیر از ایالاتمتحده تجارت کنند، اما در مقطعی از جنگ این اجازه هم از این شرکتها سلب شد و شرکت نفت بخش عمدهای از مشتریهای سنتی خود که در بسیاری از پالایشگاههای جهان سهامدار بودند را از دست داد.
✔️ فعالیتهای #اکتشافی جدیدی که سالها متوقف مانده بود کمی فعال شد. تا جائی که ذهنم یاری میکند در برنامه پنجساله اول (۶۸ تا۷۲) هدفی برای تولید نفت گذاشته نشده بود سال ۷۳ هم که سال بدون برنامه بود و در برنامه دوم (۷۴تا۷۸)، فکر میکنم هدف ۴.۵ میلیون بشکه برای تولید نفت دیده شده بود که البته دو سال آن در دوره سازنگی بود و از سال ۷۶ وارد دوره #اصلاحات شدیم. بنابراین تولید خیلی از برنامه عقب نبوده است ولی مصرف داخلی به شدت رشد داشته است که طبعا از صادرات کاسته است. خارجی ها هم فقط در ساخت #پالایشگاه بندرعباس و بعضی طرحهای #پتروشیمی وارد شدند و ارتباط با شرکتهای خارجی و غربی گسترده نبود.
✔️ در دوره اصلاحات هم مثل همه دورههای دیگر سیاستهای #تولید و #صادرات نفت در خدمت تامین مالی دولت و برنامه های آن بوده است ولی وقتی برنامه مسیر #توسعهای درستی را دنبال نکند، طبعا هرچه درآمد نفت چه در اثر افزایش تولید و چه در اثر افزایش #قیمت جهانی نفت بیشتر شود، وابستگی اقتصاد به تک محصولی بیشتر میشود و همه آفات خود را دارد.
✔️ مورد دیگری هم که عمدتا در مورد #گاز مطرح بود این بود که اگر ما مثلا کشورهائی را به گازمان وابسته کنیم زمینه تنش بین ما و آنها کم میشود. این تصور را بطور کلی نمیتوان رد کرد به هر حال جنبههای مختلف روابط و خصوصا جنبههای سیاسی و اقتصادی روابط بینکشورها با یکدیگر مرتبط هستند وقتی رابطه دو کشور به داشتن به رابطه سیاسی و داشتن سفارت محدود باشد، خیلی ساده هم ممکن است قطع شود ولی اگر پیوندهای فرهنگی و اقتصادی و غیره باشد که زیان قطع روابط را برای طرفین سنگین کند، طبعا در برخورد سیاسی با یکدیگر نیز محتاطتر خواهند شد. اما اینها مکمل یکدیگر هستند و برخورد با این مسائل نباید سطحی باشد و باید در مسیر توسعه ملی باشد.
متن کامل این گفت و گو در لینک زیر:
goo.gl/LIGxeQ
@asrenaftcom
پایگاه خبری - تحلیلی عصر نفت
عصر نفت - داستان 6 دولت در صنعت نفت
وجود افرادی مثل مرحوم سحابی سیاست مشخصی به فروش نفت داد./ شرکت های امریکایی حق داشتند ازایران نفت بخرند./ در دولت سازندگی تنها برای توسعه دو میدان نفتی سیری آ و ای قرارداد بسته شد./ در دولت آقای هاشمی وابستگی به نفت تشدید شد./ در توسعه پتروشیمی ها سطحی نگری…
🌐 افزایش سوزاندن #گاز بجای کاهش!
بررسی #فلرینگ طی برنامههای #توسعهای
✔️ در برنامه سوم توسعه (83-1379) مقرر شده بود تا ميزان گازهای همراه نفت سوزانده شده از 29 ميليون متر مكعب در روز در سال 1378 به 13 ميليون مترمكعب در روز در سال 1383 برسد (كاهش 55.17 درصدي). ولي عملكرد شركت ملي نفت ایران طي دوره زماني 83-1379 نشان ميدهد كه ميزان گازهای همراه نفت سوزانده شده از 29 ميليون متر مكعب در روز در سال 1378 به 39.6 ميليون مترمكعب در روز رسيده است.
✔️ به عبارت دیگر مطابق برنامه سوم، طی دوره زمانی 83-1379 میزان گازهای همراه نفت سوزانده شده بایستی 16 میلیون متر مکعب در روز کاهش مییافت ولی در عمل طی این 5 سال میزان گازهای همراه نفت سوزانده شده 10.6 میلیون متر مکعب در روز افزایش یافته است یعنی انحراف 166 درصدی از هدف برنامه.
✔️ دلیل این موضوع را میتوان تغییرات تولید نفتخام و عدمبهرهبرداری از پروژههای جمعآوری گازهای همراه نفت سوزانده شده دانست. همانطوری که در مشاهده میشود، حجم گازهای همراه نفت سوزانده شده طی دوره زمانی 81-1379 روند کاهشی داشته است که علت اصلی بخشی از آن، کاهش 253 هزار بشکه در روز تولید نفتخام طی این دوره زمانی میباشد.
✔️ طبق اهداف کمی برنامه پنجم توسعه (94-1390)، برنامهریزی شده است تا ميزان گازهای همراه نفت سوزانده شده از 37.24 ميليون مترمكعب در روز در پايان سال 1389 به 6.9 ميليون مترمكعب در روز در پايان سال 1394 برسد (کاهش 30.34ميليون مترمكعب در روز). براساس آمارهای موجود، در عمل طی این دوره 5 ساله، میزان گاز همراه نفت سوزانده شده 5.24 میلیون متر مکعب در روز كاسته شده است که دلیل اصلی این موضوع افت شدید تولید نفت طی دوره تحریمها بوده است.
متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/bqyZ3L
@asrenaftcom
بررسی #فلرینگ طی برنامههای #توسعهای
✔️ در برنامه سوم توسعه (83-1379) مقرر شده بود تا ميزان گازهای همراه نفت سوزانده شده از 29 ميليون متر مكعب در روز در سال 1378 به 13 ميليون مترمكعب در روز در سال 1383 برسد (كاهش 55.17 درصدي). ولي عملكرد شركت ملي نفت ایران طي دوره زماني 83-1379 نشان ميدهد كه ميزان گازهای همراه نفت سوزانده شده از 29 ميليون متر مكعب در روز در سال 1378 به 39.6 ميليون مترمكعب در روز رسيده است.
✔️ به عبارت دیگر مطابق برنامه سوم، طی دوره زمانی 83-1379 میزان گازهای همراه نفت سوزانده شده بایستی 16 میلیون متر مکعب در روز کاهش مییافت ولی در عمل طی این 5 سال میزان گازهای همراه نفت سوزانده شده 10.6 میلیون متر مکعب در روز افزایش یافته است یعنی انحراف 166 درصدی از هدف برنامه.
✔️ دلیل این موضوع را میتوان تغییرات تولید نفتخام و عدمبهرهبرداری از پروژههای جمعآوری گازهای همراه نفت سوزانده شده دانست. همانطوری که در مشاهده میشود، حجم گازهای همراه نفت سوزانده شده طی دوره زمانی 81-1379 روند کاهشی داشته است که علت اصلی بخشی از آن، کاهش 253 هزار بشکه در روز تولید نفتخام طی این دوره زمانی میباشد.
✔️ طبق اهداف کمی برنامه پنجم توسعه (94-1390)، برنامهریزی شده است تا ميزان گازهای همراه نفت سوزانده شده از 37.24 ميليون مترمكعب در روز در پايان سال 1389 به 6.9 ميليون مترمكعب در روز در پايان سال 1394 برسد (کاهش 30.34ميليون مترمكعب در روز). براساس آمارهای موجود، در عمل طی این دوره 5 ساله، میزان گاز همراه نفت سوزانده شده 5.24 میلیون متر مکعب در روز كاسته شده است که دلیل اصلی این موضوع افت شدید تولید نفت طی دوره تحریمها بوده است.
متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/bqyZ3L
@asrenaftcom
پایگاه خبری - تحلیلی عصر نفت
عصر نفت - بررسی فلرینگ طی برنامههای توسعهای
عصرنفت/ گازهای همراه نفت از جمله منابع هیدروکربوری محسوب میشوند که با فرآورش آن میتوان منافع ...