🌐 گفت‌وگوی عصر نفت با #محتشمی‌پور/ 1
در #پتروشیمی چین٬ آلمان و عربستان چه می‌گذرد؟
✔️ اینکه واحد مادر در یک نقطه و واحد مصرف‌کننده در فاصله‌های طولانی و تا 2 هزار کیلومتر دورتر ساخته شود، اقتصادی نیست!/ عامل توسعه واحدهای پلیمری در غرب کشور، نزدیکی به بازار عراق بود، نه خط لوله اتیلن غرب.
✔️ در دنیا سایت‌های پتروشیمی -که به پارک‌های پتروشمی نیز شهرت دارند- را به صورت زنجیره‌ای از پتروشیمی‌ها، کنار هم می‌سازند؛ مثلا در #آلمان 60 پارک پتروشیمی یا در چین نیز پارک‌های پتروشیمی متعددی وجود دارد.
✔️ معمولا پارک‌های پتروشیمی در کشورهایی همچون آلمان که بیشتر بر تکنولوژی تکیه دارند یا در #چین که صنعت را برای بازار مصرف داخلی توسعه داده‌اند، کوچک‌ترند، اما تعدادشان بیشتر است. در کشورهایی که محصول را برای بازارهای جهانی، تولید و عرضه می‌کنند، پارک‌ها بزرگتر و تعداد آنها کمتر است. برای مثال #عربستان سعودی سه پارک پتروشیمی الجبیل، رأس‌النور و ینبوع را دارد یا سنگاپور فقط یک پارک پتروشیمی عظیم آن هم در جزیره ژورانگ دارد.
✔️ در ایران شاید بتوان گفت که هر دو مدل پارک‌های پتروشیمی فعال هستند. در 2 منطقه پتروشیمی ماهشهر و عسلویه، یک نوع پیوستگی میان واحدهای پتروشیمی وجود دارد. در یکی دو منطقه دیگر هم در سطح کشور که قبلا به‌صورت سایت و شهرک پتروشیمی ایجاد نشده‌اند، مجتمع پتروشیمی فعال هستند که این مجتمع‌ها در واقع تعدادی از واحدها هستند که با یک مالکیت کار می‌کنند. تفاوت این مدل مجتمع‌ها با سایت پتروشیمی ماهشهر، در مالکیت آنان است.
✔️ بیشترین تنوع محصول در کل مجتمع‌های پتروشیمی کشور را پتروشیمی شازند اراک دارد. برای مثال، پتروشیمی‌های خراسان و #اصفهان هم، هر یک، یک واحد پتروشیمی هستند، شهرک یا مجتمع نیستند، اما در #شازند تعداد متعددی از واحدهای مختلف کنار هم قرار دارند. شما در شازند واحدهای پلی‌اتیلن، پلی‌پروپیلن، الفین، یوتیلیتی، اتوکسیلات، اتیلن گلایکول‌ها و... را کنار هم می‌بینید.
✔️ تفاوت پارک پتروشیمی‌های چینی با آلمانی این است که در مدل چینی، تعداد زیادی واحد پتروشیمی با یک مالکیت واحد وجود دارد که بهتر است به آنها مجتمع بگوییم تا پارک. مثلا 10 واحد مختلف در یک سایت کار می‌کنند، اما در مدل آلمانی این گونه نیست؛ در آلمان واحدهای متفاوتی را می‌بینید که با هم کار می‌کنند و مالکیت واحد ندارند.
✔️ در چین، تعدادی واحد پتروشیمی با یک مالکیت مشترک به‌صورت مجتمع کار می‌کنند، اما در آلمان همان تعداد واحد با مالکیت‌های مختلف کنار هم مشغول فعالیت هستند، چرا که آنجا تکنولوژی مهم است و شرکت‌ها سعی می‌کنند تخصصی کار کنند. مثلا شرکتی را می‌بینید که فقط در حوزه لاستیک کار می‌کند و حتی وارد صنایع پایین دستی این حوزه نیز نمی‌شود.
متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/CdEPoj
@asrenaftcom
در #پتروشیمی چین٬ آلمان و عربستان چه می‌گذرد؟
✔️ اینکه واحد مادر در یک نقطه و واحد مصرف‌کننده در فاصله‌های طولانی و تا 2 هزار کیلومتر دورتر ساخته شود، اقتصادی نیست!/ عامل توسعه واحدهای پلیمری در غرب کشور، نزدیکی به بازار عراق بود، نه خط لوله اتیلن غرب.
✔️ در دنیا سایت‌های پتروشیمی -که به پارک‌های پتروشمی نیز شهرت دارند- را به صورت زنجیره‌ای از پتروشیمی‌ها، کنار هم می‌سازند؛ مثلا در #آلمان 60 پارک پتروشیمی یا در چین نیز پارک‌های پتروشیمی متعددی وجود دارد.
✔️ معمولا پارک‌های پتروشیمی در کشورهایی همچون آلمان که بیشتر بر تکنولوژی تکیه دارند یا در #چین که صنعت را برای بازار مصرف داخلی توسعه داده‌اند، کوچک‌ترند، اما تعدادشان بیشتر است. در کشورهایی که محصول را برای بازارهای جهانی، تولید و عرضه می‌کنند، پارک‌ها بزرگتر و تعداد آنها کمتر است. برای مثال #عربستان سعودی سه پارک پتروشیمی الجبیل، رأس‌النور و ینبوع را دارد یا سنگاپور فقط یک پارک پتروشیمی عظیم آن هم در جزیره ژورانگ دارد.
✔️ در ایران شاید بتوان گفت که هر دو مدل پارک‌های پتروشیمی فعال هستند. در 2 منطقه پتروشیمی ماهشهر و عسلویه، یک نوع پیوستگی میان واحدهای پتروشیمی وجود دارد. در یکی دو منطقه دیگر هم در سطح کشور که قبلا به‌صورت سایت و شهرک پتروشیمی ایجاد نشده‌اند، مجتمع پتروشیمی فعال هستند که این مجتمع‌ها در واقع تعدادی از واحدها هستند که با یک مالکیت کار می‌کنند. تفاوت این مدل مجتمع‌ها با سایت پتروشیمی ماهشهر، در مالکیت آنان است.
✔️ بیشترین تنوع محصول در کل مجتمع‌های پتروشیمی کشور را پتروشیمی شازند اراک دارد. برای مثال، پتروشیمی‌های خراسان و #اصفهان هم، هر یک، یک واحد پتروشیمی هستند، شهرک یا مجتمع نیستند، اما در #شازند تعداد متعددی از واحدهای مختلف کنار هم قرار دارند. شما در شازند واحدهای پلی‌اتیلن، پلی‌پروپیلن، الفین، یوتیلیتی، اتوکسیلات، اتیلن گلایکول‌ها و... را کنار هم می‌بینید.
✔️ تفاوت پارک پتروشیمی‌های چینی با آلمانی این است که در مدل چینی، تعداد زیادی واحد پتروشیمی با یک مالکیت واحد وجود دارد که بهتر است به آنها مجتمع بگوییم تا پارک. مثلا 10 واحد مختلف در یک سایت کار می‌کنند، اما در مدل آلمانی این گونه نیست؛ در آلمان واحدهای متفاوتی را می‌بینید که با هم کار می‌کنند و مالکیت واحد ندارند.
✔️ در چین، تعدادی واحد پتروشیمی با یک مالکیت مشترک به‌صورت مجتمع کار می‌کنند، اما در آلمان همان تعداد واحد با مالکیت‌های مختلف کنار هم مشغول فعالیت هستند، چرا که آنجا تکنولوژی مهم است و شرکت‌ها سعی می‌کنند تخصصی کار کنند. مثلا شرکتی را می‌بینید که فقط در حوزه لاستیک کار می‌کند و حتی وارد صنایع پایین دستی این حوزه نیز نمی‌شود.
متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/CdEPoj
@asrenaftcom
پایگاه خبری - تحلیلی عصر نفت
عصر نفت - در پتروشیمی چین٬ آلمان و عربستان چه می‌گذرد؟
اینکه واحد مادر در یک نقطه و واحد مصرف‌کننده در فاصله‌های طولانی و تا 2 هزار کیلومتر دورتر ساخته شود، اقتصادی نیست!/ عامل توسعه واحدهای پلیمری در غرب کشور، نزدیکی به بازار عراق بود، نه خط لوله اتیلن غرب/ بیش از 60 درصد ظرفیت شهرک‌های پتروشیمی و صنایع پایین…
🌐 گفت‌وگوی عصر نفت با #محتشمی‌پور/ 2
بیشتر از ظرفیت٬ صنایع پایین دست ایجاد کردیم
✔️ در چین بیشتر صنایع پتروشیمی از خوراک پالایشی مثل #نفتا استفاده می‌کنند و در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری چشمگیری در #پتروشیمی بر پایه ذغال سنگ انجام شده است، چون در چین یک سری معادن پراکنده ذغال سنگ دارند که به علت دوری از بازارهای اصلی استخراج و تولید از آنها، صرفه چندانی نداشته است.
✔️ در اروپا تقریبا تمام صنایع پتروشیمی به جز تعداد معدودی، از خوراک پالایشی استفاده می‌کنند، یک سری پالایشگاه دارند که خوراک #پالایشی در فرآیند تولید، آنها را به محصولات پتروشیمی تبدیل می‌کنند. هم در چین و هم در اروپا، ساخت پتروپالایشگاه‌ها (Petro Refinery) مطرح است که اینها همزمان هم پالایشگاه و هم واحدهای مادر پتروشیمیایی هستند.
✔️ اما #قطر، بزرگترین صادرکننده گاز دنیا؛ ذخایر عظیم گاز سبک در اختیار دارد، پس طبیعی است که توسعه پتروشیمی بر پایه گاز سبک، برای آنها بسیار جذاب باشد، چرا که حمل این گاز به هر بازاری پر هزینه است، پس به صرفه‌تر است که همان گاز در آنجا به محصولات پتروشیمی تبدیل شود یا در تایلند که پتروشیمی‌های آنها نیز پایه گاز هستند. بنابراین صنعت پتروشیمی، تعیین‌کننده خوراک نیست، بلکه خوراک، تعیین‌کننده صنعت پتروشیمی است و هر کشوری بر پایه آنچه که داشته، صنعت پتروشیمی خود را توسعه داده است.
✔️ پتروشیمی بندر امام در حوالی سال 91 یا 92 بود که 200 هزار بشکه، ظرفیت پالایش گاز همراه را ایجاد کرده، اما همیشه این ظرفیت به‌علت نبود خوراک، بلااستفاده مانده است. ما سال‌هاست در پتروشیمی بندر امام ظرفیت خالی برای پالایش گاز همراه داریم، در صورتی که گاز نرسیده است. تا جایی که من اطلاع دارم در 10 سال گذشته نقطه اوج جذب روزانه گاز همراه ما 90 هزار بشکه بوده است. در صورتی که ما افزون‌بر 120هزار بشکه ظرفیت پیشین، 200 هزار بشکه هم ظرفیت جدید ایجاد کردیم.
✔️ گاز متانی که در سال مصرف می‌کنیم 9 درصد از گاز کشور است. حتی اگر ظرفیت پتروشیمی ما دو برابر شود باز هم تراز گازی تغییر چندانی نخواهد کرد، موازنه گازی کشور را با صنعت پتروشیمی نمی توان مدیریت کرد.
✔️ پتروشیمی‌هایی که می‌توانند #میعانات گازی به‌عنوان خوراک مصرف کنند در واقع یک پالایشگاه کامل‌تر هستند. بنزین پتروشیمی‌ها که آنقدر سر آن جنجال شد، همین بود. بنزینی بود که در پتروشیمی‌ها تولید می شد ولی به دلیل اینکه بحث سیاسی شد به حاشیه رفت ولی در واقع همان بنزینی بود که در پالایشگاه ستاره خلیح فارس تولید می‌شود.
✔️ اکنون تراز خوراک مایع، منفی است و داریم #آروماتیک وارد می‌کنیم، محصولاتی که با خوراک مایع تولید می‌کنیم نیازهای بازار برآورده نمی‌کند وبخشی از نیاز داخلی وارد می‌شود. همین ماه گذشته بنزن وارد کردیم یعنی مصرف آروماتیک‌ها از تولید جلو زده است.
✔️ هر واحدی که در #پالایشگاه جا می‌گیرد ضریبی دارد و ظرفیتش هم کنار آن می‌نشیند مثلا اگر ضریب برج تقطیر را 2 در نظر بگیرید و کراکینگ را 3 و ظرفیت آنها را نیز کنار هم قرار دهند، میانگین وزنی‌شان را که همان ضریب نلسون است، به دست می‌آید. «NF» نشانگر آن است که پالایشگاه‌های ما چه میزان پتروشیمیایی شدند، فکر می‌کنم این عدد در آمریکا 12 و در ایران 4.5 است و در پالایشگاه شازند 9.
✔️ احتمالا این جمله که پالایشگاه صرفه اقتصادی ندارد را زیاد شنیده‌اید، منظور خود پالایشگاه نیست، بلکه پالایشگاه در نلسون فاکتور مثلا 4.5، صرفه اقتصادی ندارد و اگر به 12 برسد، صرفه دارد. چینی‌ها در واحدهای پالایش نفت سنگینشان 30 درصد از خوراک واحد تقطیر در خلا خود را به #پروپیلن تبدیل می‌کنند. اگر ما این کار را در بنزین‌سازی اراک انجام دهیم، به اندازه کل تولید فعلی پروپیلن کشور تولید جدید خواهیم داشتالان کل تولید پروپیلن ما 700 هزار تن است.
متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/i9S59y
@asrenaftcom
بیشتر از ظرفیت٬ صنایع پایین دست ایجاد کردیم
✔️ در چین بیشتر صنایع پتروشیمی از خوراک پالایشی مثل #نفتا استفاده می‌کنند و در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری چشمگیری در #پتروشیمی بر پایه ذغال سنگ انجام شده است، چون در چین یک سری معادن پراکنده ذغال سنگ دارند که به علت دوری از بازارهای اصلی استخراج و تولید از آنها، صرفه چندانی نداشته است.
✔️ در اروپا تقریبا تمام صنایع پتروشیمی به جز تعداد معدودی، از خوراک پالایشی استفاده می‌کنند، یک سری پالایشگاه دارند که خوراک #پالایشی در فرآیند تولید، آنها را به محصولات پتروشیمی تبدیل می‌کنند. هم در چین و هم در اروپا، ساخت پتروپالایشگاه‌ها (Petro Refinery) مطرح است که اینها همزمان هم پالایشگاه و هم واحدهای مادر پتروشیمیایی هستند.
✔️ اما #قطر، بزرگترین صادرکننده گاز دنیا؛ ذخایر عظیم گاز سبک در اختیار دارد، پس طبیعی است که توسعه پتروشیمی بر پایه گاز سبک، برای آنها بسیار جذاب باشد، چرا که حمل این گاز به هر بازاری پر هزینه است، پس به صرفه‌تر است که همان گاز در آنجا به محصولات پتروشیمی تبدیل شود یا در تایلند که پتروشیمی‌های آنها نیز پایه گاز هستند. بنابراین صنعت پتروشیمی، تعیین‌کننده خوراک نیست، بلکه خوراک، تعیین‌کننده صنعت پتروشیمی است و هر کشوری بر پایه آنچه که داشته، صنعت پتروشیمی خود را توسعه داده است.
✔️ پتروشیمی بندر امام در حوالی سال 91 یا 92 بود که 200 هزار بشکه، ظرفیت پالایش گاز همراه را ایجاد کرده، اما همیشه این ظرفیت به‌علت نبود خوراک، بلااستفاده مانده است. ما سال‌هاست در پتروشیمی بندر امام ظرفیت خالی برای پالایش گاز همراه داریم، در صورتی که گاز نرسیده است. تا جایی که من اطلاع دارم در 10 سال گذشته نقطه اوج جذب روزانه گاز همراه ما 90 هزار بشکه بوده است. در صورتی که ما افزون‌بر 120هزار بشکه ظرفیت پیشین، 200 هزار بشکه هم ظرفیت جدید ایجاد کردیم.
✔️ گاز متانی که در سال مصرف می‌کنیم 9 درصد از گاز کشور است. حتی اگر ظرفیت پتروشیمی ما دو برابر شود باز هم تراز گازی تغییر چندانی نخواهد کرد، موازنه گازی کشور را با صنعت پتروشیمی نمی توان مدیریت کرد.
✔️ پتروشیمی‌هایی که می‌توانند #میعانات گازی به‌عنوان خوراک مصرف کنند در واقع یک پالایشگاه کامل‌تر هستند. بنزین پتروشیمی‌ها که آنقدر سر آن جنجال شد، همین بود. بنزینی بود که در پتروشیمی‌ها تولید می شد ولی به دلیل اینکه بحث سیاسی شد به حاشیه رفت ولی در واقع همان بنزینی بود که در پالایشگاه ستاره خلیح فارس تولید می‌شود.
✔️ اکنون تراز خوراک مایع، منفی است و داریم #آروماتیک وارد می‌کنیم، محصولاتی که با خوراک مایع تولید می‌کنیم نیازهای بازار برآورده نمی‌کند وبخشی از نیاز داخلی وارد می‌شود. همین ماه گذشته بنزن وارد کردیم یعنی مصرف آروماتیک‌ها از تولید جلو زده است.
✔️ هر واحدی که در #پالایشگاه جا می‌گیرد ضریبی دارد و ظرفیتش هم کنار آن می‌نشیند مثلا اگر ضریب برج تقطیر را 2 در نظر بگیرید و کراکینگ را 3 و ظرفیت آنها را نیز کنار هم قرار دهند، میانگین وزنی‌شان را که همان ضریب نلسون است، به دست می‌آید. «NF» نشانگر آن است که پالایشگاه‌های ما چه میزان پتروشیمیایی شدند، فکر می‌کنم این عدد در آمریکا 12 و در ایران 4.5 است و در پالایشگاه شازند 9.
✔️ احتمالا این جمله که پالایشگاه صرفه اقتصادی ندارد را زیاد شنیده‌اید، منظور خود پالایشگاه نیست، بلکه پالایشگاه در نلسون فاکتور مثلا 4.5، صرفه اقتصادی ندارد و اگر به 12 برسد، صرفه دارد. چینی‌ها در واحدهای پالایش نفت سنگینشان 30 درصد از خوراک واحد تقطیر در خلا خود را به #پروپیلن تبدیل می‌کنند. اگر ما این کار را در بنزین‌سازی اراک انجام دهیم، به اندازه کل تولید فعلی پروپیلن کشور تولید جدید خواهیم داشتالان کل تولید پروپیلن ما 700 هزار تن است.
متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/i9S59y
@asrenaftcom
پایگاه خبری - تحلیلی عصر نفت
عصر نفت - بیشتر از ظرفیت٬ صنایع پایین دست ایجاد کردیم
ماجرای زمین‌های اطراف فرودگاه عسلویه/ پایین دست بی حساب و کتاب رشد کرده است./ برای مصرف 100 هزار تنی در سال 6 میلیون تن ظرفیت ساخته‌ایم!/ بنزین پتروشیمی‌ها همان بنزین ستاره خلیج فارس است./ ساخت شهرک های پتروشیمی کار اشتباهی است./ گازهای همراه یعنی طلا/ چرا…