🌐 ترامپ IPC را می سوزاند؟
وحید حاجی پور/ موافقان اجرای #قراردادهای جدید نفتی می گویند جذب #شرکت های بین المللی و استفاده از توان آنها٬ از چند منظر تضمین کننده منافع کشور است. نخست آنکه با اجرای IPC٬ انهدام سد #تحریم ها را به طور رسمی جشن می گیریم و راه برای حضور شرکت های دیگر مهیا می شود. استفاده از ابزار سیاسی و ایجاد جبهه ای جدید در مقابل سیاست بازان غربی دومین منفعتی است که در این مسیر متبلور می شود. سوم آنکه با شراکت منافعی که با شرکت های خارجی ایجاد می شود٬ چانه زنی در لایه های بالای قدرت جهانی میان ایران و شرکای غربی تقسیم می شود.

این گونه تحلیل ها که به دور از واقعیات عینی است در حالی مطرح می شود که عده ای در شرایط فعلی قصد دارند از هر توجیهی برای اجرایی کردن قراردادهای مبهم نفتی بهره ببرند فازغ از اینکه برخلاف دانش خود مبنی بر ارجحیت سیاست بر اقتصاد٬ سعی در تولید گفتمانی دارند که بازنده اول و آخرش منافع ملی است.

بدون تردید دولت نتوانسته است از ظرفیت برجام بهره برده و بر برنامه هایی که معرفی کرده است جامه عمل بپوشاند؛ جذب سرمایه و شرکت های خارجی بخش اصلی از یونیفرم کاری دولتمردان و بویژه وزیر نفت است لذا برای تحقق آن٬ تلاش ها مضاعف شده است. سفرهای مکرر هیات های خارجی به ایران و ملاقات آنها با شخص #وزیر و معاونان وی٬ هنوز «خواب اجرا» را می بیند و در حد #تفاهم نامه و موافقت نامه مانده است. رفتار شناسی این هیئت ها نشان می دهد حضور آنها در ایران جنبه قراردادن «زنبیل» دارد تا اگر هوا صاف شد آنها در اول صف باشند.

دولتمردان اصرار و علاقه فراوانی دارند تا کرکره اقتصاد را بالا داده و با مشتریان خود «قرارداد» امضا کند ولی مشتریان در خانه خود نشسته اند و زنبیل های کم ارزش را جایگزین خود کردند. آنها می ترسند٬ واهمه دارند مبادا نظام تحریم ها برگردد و رابطه میان ایران و آمریکا وخیم تر از دوران فعلی شود. همه این واهمه ها زمانی شدیدتر می شود که دونالد ترامپ به عنوان نامزد اصلی جهوری خواهان در انتخابات آمریکا برگزیده شده است و در نظر سنجی ها رتبه بالاتری را به نسبت نامزد دمکرات ها از آن خود کرده است.

ترامپ ذاتا یک بیزینس من است تا سیاستمدار؛ او به خوبی به تجارت و اقتصاد آشناست و می داند چطور می تواند مانع حضور شرکت های خارجی در ایران شود. تفکرات ضد ایرانی او و نزدیکی اش به شرکت های نفتی آمریکا٬ حالا دیدگاه شرکت هایی نظیر شل٬ توتال٬ بی پی و ... را برای سرمایه گذاری در ایران متزلزل کرده است. با توجه به جریمه های سنگین آمریکا علیه چند بانک و شخص به دلیل همکاری با ایران و دور زدن تحریم ها٬ ترس از تکرار آن کابوس شرکت های نفتی شده اند.

آنها نگاه خود را به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و ایران پیوند زده اند؛ می ترسند از روزی تفکر ترامپ پایه ریز سیاست های جدید ایالات متحده آمریکا شود و همه چیز را تحت تاثیر قراردهد ولو آنکه ترامپ به برجام پایبند باشد. در زمان کنونی که اوباما در «ظاهر» به برجام پایبند است و جان کری بانک های غربی را برای همکاری با ایران ترغیب می کند فضای رعب در میان شرکت های خارجی سایه افکنده است.

در چنین شرایطی هیچ شرکتی ریسک نکرده و حاضر نیست در ایران سرمایه گذاری کند ولی عده ای با فراموشی چنین مباحث مهمی٬ معتقدند سیاست دنباله رو اقتصاد است!

هیچ عقل سلیمی و هیچ صاحب نظری نمی تواند این حقیقت را منکر شود که شرکت های بزرگ نفتی جهان به کلوپ های سیاسی وابسته اند و در چنین بستری٬ همه چیز تحت تاثیر سیاست های غرب قرار می گیرد. قطعا مدافعان برای وارونه جلوه دادن این حقیقت ملموس٬ به حضور توتال و انی و ... در دو دهه پیش و همزمان با اجرای تحریم های داماتو اصرار می ورزند که در پاسخ باید گفت آن تحریم ها تحریم های ابتدایی بوده و از چنین گستره ای برخوردار نبود؛ ضمن آنکه شیوه همکاری با این شرکت ها بر اساس قراردادهای #بیع متقابل بوده و شامل حضور ۵ ساله بوده است نه 25 ساله.

کوتاه بودن عمر قرارداد باعث شده بود نه ریسک بزرگی شامل حامل شرکت های خارجی شود و نه از نظر حقوقی مشکلی گریبانگیر آنها ولی امروز که از قراردادهای 25 ساله است٬ قطعا غول های نفتی نگاه خود را با گوشه چشم سیاستمداران تنظیم می کنند. با این وجود٬ موافقان می گویند قراردادهای بلند مدت آنها را در شراکتی برد- برد قرار می دهد و در این قالب٬ علاوه بر حداکثری کردن منافع کشور٬ پوشش سیاسی و افزایش قدرت چانه زنی را نیز موجب می شود که در نوع خود تحلیل شاذی است چرا که اگر قرار بود اتفاقی به این مهمی رخ می داد باید سال ها پیش رخ می داد. تا تعیین تکلیف انتخابات آمریکا خود را معطل نکنیم.

@asrenaft_com

🌐 بازی برد- باخت به سود #سرمایه گذاران غربی
#تنزل #شرکت های ایرانی به پیشکار خارجی ها

✔️ وحید حاجی پور / اعلام مواضع رسمی #وزارتخانه نشان می دهد #شرکت های خارجی بنا به معیارهای «خود» می توانند #شریک داخلی انتخاب کنند و نه شرایط و شاخص های داخلی. #وزیر نفت طی یکسال گذشته بارها و بارها از ضعف شرکت های E&P در کشور سخن گفته و یکی از مهم ترین دلایل خود برای طراحی IPC را ٬ بلوغ شرکت های ایرانی در این بخش برشمرده بود لذا طی فراخوانی از شرکت های ایرانی دعوت شد تا مدارک خود را برای معرفی و تایید شرکت های E&P تحویل #معاونت #پژوهش و فناوری دهند.

✔️ اظهر من الشمس است که انتخاب شریک در صنعت نفت بیش از آنکه مبتنی بر توانایی و شاخص های #فنی باشد منبعث از لابی ها و قرارهای پشت پرده است؛ درصورت اجرایی شدن IPC نیز این قاعد حکمفرما خواهد شد و شرکت های خارجی برای داشتن «دست بالا»٬ با تقویت خود در مذاکرات شرایطی را تعیین خواهند کرد که بدون تردید هیچ شباهتی به بازی برد- برد ندارد. فرض بگیرید توتال فرانسه بخواهد در #آزادگان فعالیت کند٬ این شرکت با توجه به انتخاب های متعدد و امتیازی که براحتی می تواند از شرکت های ایرانی بگیرد٬ شرایط خود را بر طرف مقابل دیکته می کند و بازی را به برد- باخت تغییر می دهد.

✔️ شاید در پاسخ به این ابهام گفته شود که شرایط #قرارداد و اسناد بالادستی اجازه تخطی های قابل پیش بینی را نمی دهد در حالی که در ماجرای قراردادهای #بیع متقابل و «بند ساخت داخل»٬ شاهد آن بودیم که توتال با دور زدن#قانون٬ بهره گیری از توافق های غیرشفاف و ضعف نظارت #وزارت نفت مفاد قرارداد را زیر پا گذاشت و کسی نیز پاسخگو نبود. در ماجرای #قرارداد میدان نفتی دارخوین مهم ترین بند٬ بند پرداخت بود که وزارت نفت در دهه ۸۰ بطور جدی و تاکیدی بر ثابت ماندن سقف قرارداد تاکید داشت اما در عمل بیش از دو برابر از سقف قرارداد به انی پرداخت شد.

✔️ متاسفانه مهم ترین نهاد پولساز کشور٬ جایگاه میزبان و #سرمایه گذار را تغییر داده است و بجای آنکه در مقام کارفرمای قوی برای شرکت های خارجی شروط عقلانی را تعیین کند٬ ۳ شرکت خاص را فرشته نجات نامیده و برای حضورشان در ایران حتی حاضر است شرکت های ایرانی را نیز پای آنها ذبح کند. خروجی IPC برای شرکت های خارجی هر چه که باشد برای شرکت های ایرانی نابودی است. بهتر بود وزارت نفت قدرت چانه زنی را در ید خود می دید تا آنکه این قدرت به طور شگفت انگیزی به شرکت خارجی منتقل کند و آن برای شرکت های ایرانی تعیین تکلیف کند.

متن کامل در لینک زیر:
http://goo.gl/RusyGf
@asrenaft_com

🌐 در #دارخوین چه گذشت؟/ ۲
مجوزی برای «راحت خوری» #انی

✔️ اطلاعات بیرون آمده از این #چاه #اکتشافی٬ #مدیریت امور اکتشاف اعلام کرد #حجم نفت درجا در #مخرن #فهلیان را حدود 8 میلیارد بشکه است. طبق روال مرسوم این میدان و چاهش در اختیار #مناطق نفتخیز جنوب قرار گرفت و ارزیابی های جدید توسط این شرکت رقمی دیگر را خروجی داد :«3 الی 4 میلیارد بشکه». این اختلاف نظر در #هیئت مدیره شرکت ملی نفت مطرح شد و قرار شد برای تعیین دقیق حجم درجای این میدان یک شرکت خارجی وارد گود شود که انتخاب شرکت ملی نفت٬ شرکت #ایتالیایی انی بود.

✔️ مهندسان این شرکت راهی ایران شدند و پس از ماه ها بررسی و فرمول سازی اعلام کردند حجم نفت در جای این میدان می تواند بین 2 الی 9 میلیارد بشکه است! چنین گزارشی باعث رواج طنز و لطیفه های بسیاری در صنعت نفت شد بطوری که هرگاه اختلاف نظری میان #کارشناسان بوجود می آمد گفته می شد اگر قبول ندارید از انی بپرسیم.

✔️ با این حال سرانجام با تمایل مسئولان وقت #وزارت نفت قرارداد #بیع متقابل توسعه #دارخوین بین شرکت ملی نفت ایران از یکطرف و شرکت نیکو (سهم 40 درصد) و شرکت آجیپ وابسته به گروه انی ایتالیا (سهم 60 درصد) از طرف دیگر در 9 تیرماه 1380 منعقد شد.هزینه اجرای هر دو فاز در قرارداد 548 میلیون دلار بعنوان (سقف قرارداد) تعیین شد. هزینه فاز اول 180 میلیون دلار و هزینه فاز دوم 360 میلیون دلار بوده است. بازپرداخت طی 6 سال به میزان 1024 میلیون دلار تعیین شد که از این مبلغ 220 میلیون دلار پاداش #پیمانکار بود.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/iKFPVm
@asrenaftcom

🌐 معیار رهبر انقلاب درباره بستن #قراردادهای نفتی

✔️ دکتر مسعود #درخشان در نشست خبری: در هیچ کشور در حال #توسعه نفتی و حتی هیچ کشور پیشرفته‌ای چنین سابقه‌ای نداریم و نکته مهمتر این است که این مدل قراردادی سه بار به تصویب هیأت وزیران رسیده است. یعنی هیأت #وزیران آماده بودند آنچه را تصویب کردند دوباره به بحث بگذارند که اتفاق پسندیده و قابل تقدیری است.

✔️ رهبری معیارهای جدیدی ارائه داده‌اند، یعنی ایشان هم به بندهای قرارداد و بررسی یک به یک آنها توجه داشته‌اند و همچنین علاوه بر آن، ارزیابی‌ قراردادها با معیار مهم دیگری یعنی منافع کلان کشور را مدنظر قرار داده‌اند.از این روست که اخیراً پیشنهاد کرده‌اند که وزارت نفت یا مجمع تشخیص مصلحت یا دیگر نهادهایی که مصالح و منافع کلان کشور را مدنظر دارند، وارد این حوزه شوند.

✔️ #میادین نفتی #آمریکا متعلق به بخش خصوصی است، اما قراردادهای آنها 200 یا 250 صفحه دارد و چنان وارد جزئیات می‌شوند که طرف سرمایه‌گذار نتواند سوءاستفاده کند و همه چیز بادقت‌های #کارشناسی بحث می‌شود.

✔️ آقای وزیر گفته‌اند منتقدان قراردادها دو دسته‌اند و یک دسته کسانی هستند که مخالف سرمایه‌گذاری خارجی در کشور هستند و ما با آنها کاری نداریم و تنها با کسانی بحث می‌کنیم که درباره نوع سرمایه‌گذاری خارجی بحث دارند. خیلی‌ها به من گفتند شما مخالف سرمایه‌گذاری خارجی هستید، اما من اعلام می‌کنم که اینطور نیست و اتفاقاً با نظر آقای #وزیر موافقم که با کسانی کلاً مخالف #سرمایه‌گذاری خارجی هستند، نمی‌شود وارد چنین مباحثی شد.

✔️ آخرین سؤال این است که می‌گویند ما 140 سال است از زمان رویترز قرارداد نفتی داریم، آیا نباید از آن درس بگیریم؟ می‌پرسند می‌خواهید با خارجی‌ها کار کنید یا نه؟ می‌گوییم چرا می‌خواهیم؛ می‌گویند ابزار کار کردن با خارجی‌ها #قراردادهای نفتی است و بعد از انقلاب روی بیع متقابل کار کردیم که با قانون اساسی سازگاری داریم و #بیع متقابل 20 سال تجربه شد؛ آیا نباید اشکالات و ضعف‌های آن برطرف شود و درس بگیریم؟ می‌گویند این IPC همان بیع م تقابل است و شما می‌خواهید چرخ را از نو اختراع کنید؛ اصلاً اسم IPC را نیاورید بگویید قرارداد بیع متقابل پیشرفته؛ چرا با آن مخالفت می‌کنید؟

ادامه دارد...
@asrenaftcom

🌐 نگاهی به گزارش رسمی دیوان محاسبات
بدهی بازمانده از #بیع متقابل: ۱۴ میلیارد دلار

✔️ بر اساس جدولی که در گزارش #تفریغ بودجه سال ۹۳ به ثبت رسیده است بیشترین حجم باقی مانده از #قراردادهای بیع متقابل متعلق به #پروژه فاز ۱۲ پارس جنوبی است که بیش از ۷ میلیارد دلار را شامل می شود. بر اساس جدول زیر حجم باقی مانده از #تعهدات بیع متقابل در بخش نفت 6.8 میلیارد دلار است که کمترین آن متعلق به بازپرداخت هزینه های #توسعه میدان بلال است:« 0.36 میلیون دلار»

✔️ در حوزه پارس جنوبی مانده بازپرداخت ها در فاز ۱ معادل 56 میلیون دلار٬ فاز ۲ و ۳ معادل 28 میلیون دلار٬ فاز ۴ و ۵ معادل ۴۴ میلیون دلار٬ فاز ۶و ۷ و ۸ معادل 353 میلیون دلار و فا ۱۲ بیش از 7.2 میلیارد دلار است. نکته مهم تر در این جدول حجم تعهد اولیه است که در فاز ۲و ۳ نشان می دهد این رقم معادل 4.5 میلیارد دلار بوده است و نه ۳ میلیارد دلار که مورد تاکید برخی مسولان شرکت ملی نفت قرار دارد.

جداول و متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/K50t1y
@asrenaftcom

🌐 #تولید غرب #کارون به #روایت شهنازی زاده
حداقل 300 هزار بشکه تا پایان سال

✔️ #شهنازی زاده: فاز نخست طرح #توسعه #میدان نفتی #آزادگان شمالی با #سرمایه‌گذاری حدود ۲.۵ میلیارد دلاری شاخه بین المللی شرکت ملی نفت چین (CNPCI) در چارچوب #بیع متقابل اجرا شد و پس از پایان موفقیت‌آمیز آزمون تولید ۲۱ از ۲۸ روز، تولید نفت از آن، آغاز شد و بازپرداخت هزینه سرمایه‌گذاری آن به طرف چینی‌ هم کلید خورد.

✔️ آزادگان شمالی با حفر ۵۸ حلقه چاه و ساخت #تأسیسات رو زمینی و واحدهای #فرآورش، هم‌اکنون ۷۵ هزار بشکه نفت خام در روز تولید می‌کند و با اهتمام و سعی و تلاش همکاران در شرکت متن، این رقم قابل افزایش به ۸۵ هزار بشکه در روز است.

✔️ با برآوردهای انجام شده در شرکت مهندسی و توسعه نفت (متن)، پیش‌بینی شده است که توسعه میدان‌های نفتی منطقه غرب رود #کارون، از آغاز تا تکمیل همه پروژه‌های آن تا افق سال ۱۴۰۰، در مجموع به حدود ۲۵ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز دارد که حدود هفت میلیارد دلار آن تأمین مالی و در طرح‌های #توسعه اجرا شده این منطقه #هزینه شده است، از این رو، بدیهی است که برای دستیابی به اهداف چشم‌انداز در این منطقه، به سالانه چهار میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز است تا هدف تولید ۱.۲ میلیون بشکه‌ای از منطقه غرب کارون محقق شود.

✔️ تا پایان امسال تولید میدان‎های غرب کارون به روزانه بیش از ٣٠٠ هزار بشکه خواهد رسید.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/enAuqJ
@asrenaftcom

🌐 شکایت #چینی ها از #ایران

✔️ #میرکاظمی: در دولت دهم در میدان نفتی #آزادگان چینیها به شکل #بیع متقابل با #وزارت نفت #قرارداد بستند اما با روی کار آمدن دولت یازدهم از ذوق‌زدگی سرازیرشدن اروپاییها به کشور این قرارداد لغو شد، #چینیها همان زمان برای لغو یک طرفه قرارداد از ایران شکایت کردند.

✔️ این در حالیست که امروز به چینیها التماس می‌کنند که در #میادین نفتی ایران سرمایه‌گذاری کنند.

✔️ امروز اگر نفت هم صادر نکنیم اثر اقتصادی آن مثل #استقراض است چرا که اگر در شرایط فعلی نفتی فروش نرود و استقراض خارجی انجام و به واسطه آن پول جدید چاپ شود اثرش مثل شرایطی است که نفت به فروش می‌رود اما پول آن به کشور وارد نمی‌شود. سوالی که مطرح است این است که اگر 50 درصد تولید نفت کشور بالا برود بهتر است یا 50 درصد قیمت نفت ایران افزایش یابد؟ این سوالی است که امروز مسئولان باید به آن پاسخ دهند.

✔️ خالص داراییهای خارجی #بانک مرکزی بر اثر پولهای حاصل از فورش نفت ایران افزایش یافته است یعنی ذخایر بانک مرکزی به واسطه افزایش پولهای #بلوکه شده نفتی ایران رشد کرده است.به این ترتیب نقدینگی در کشور به شکل جهشی افزایش یافته است.

✔️ گزارش هایی است که نشان میدهد ایران نفت خام خود را پایینتر از قیمت FOB خلیج فارس می فروشد. دولت باید گزارش عمومی بدهد و مشخص کند که نفت کشور را به چه قیمتی می فروشد.

✔️ قراردادهای جدید نفتی اجرایی نیست. چرا که اصلا دعوا بر سر نوع قرارداد نبوده است. توتا حتی توان آوردن پول به داخل کشور برای اعطای حقوق کارمندانش را ندارد. چگونه می خواهد پول برای سرمایه گذاری بیاورد؟

@asrenaftcom

🌐 نقدی بر مصاحبه اخیر #ماهرخ زاد
چرا در IPC #حاکمیت #ملی نقض می شود؟

✔️ #هاتفـ ستاری/ بر اساس بند 3 ماده 125 قانون برنامه پنجم #توسعه،استفاده از روش #بیع_متقابل با رعایت اصول و شرایط موضوع بند ب ماده 14 قانون برنامه چهارم #توسعه اجازه داده شده است و اگر به بند ب ماده 14 قانون برنانه چهارم رجوع کنیم متوجه می شویم که اولین شرط و اصل در استفاده از قراردادهای نفتی،حفظ #مالکیت و اعمال تصرفات #مالکانه #دولت بر #منابع نفت و گاز است و بر اساس قواعد حقوقی حق #مالکیت نسبت به میدان یا مخزن ،مستلزم تصمیم گیری نسبت به آن اعم از #افزایش یا #کاهش #تولید و یا حتی قطع تولید می باشد،امری که بر اساس ساختار IPC ممکن است همواره بین اعضای کمیته مدیریت مشترک مورد مناقشه واقع شود.

✔️ دو نکته با توجه به توضیحات فوق خودنمایی می کند.اول اینکه با ملاحظه عبارات فوق متوجه می شویم که «عملیات» به صورت کلی به کار گرفته شده است و بنابراین شامل هر سه عملیات #اکتشاف٬ #توسعه و #بهره برداری است و دوم اینکه در صورت وقوع اختلاف و عدم حصول اتفاق آراء چه پیش خواهد آمد؟ که جواب مسلما ارجاع امر به داوری است. به بیان بهتر اگر در مباحث و مسائل مربوط به نحوه انجام عملیات و مسائل مربوط به آن با مشکل عدم اتفاق آرا مواجه شویم، چاره کار ارجاع به داوری است که این خود جدای از رای صادره، خدشه ای بارز به حقوق حاکمیتی و مالکیتی کشور میزبان است.

✔️ نسبت به بیانات ایشان در این مورد،دو اشکال اساسی و عمده وارد است.اول اینکه کوتاه آمدن طرف #ایرانی در تعارض منافع با طرف خارجی نسبت به بهره برداری از میدان نفتی چه ملازمه ای با #حاکمیت و #مالکیت نسبت به میدان خواهد داشت؟ لازمه حاکمیت و مالکیت تام نسبت به #مخزن و #میدان،تصمیم گیری به نحو مقتضی نسبت به آن است که با کوتاه آمدن طرف ایرانی این امر نقض می شود (به بیان الگوهای قراردادهای جدید نفتی). از طرف دیگر و مهمتر اینکه اصولا فرآیند داوردی طولانی و هزینه بر بوده و دوطرفه است،این امر نیز محتمل است که طرف خارجی به انجام مذاکره قانع نشود و خواهان رای صادره توسط داور باشد، چرا که قطعا ازین طریق نفع بالاتری را عاید می شود!چطور می توان از او انتظار داشت که نفع بیشتر را فدای مذاکره و تعامل با نفع کمتری کند؟

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/ByrhTM
@asrenaftcom

🌐 آسیب‌شناسی #قراردادهای نفتی به روایت #جوادی/2
قدرت انتخاب باید از آن ما باشد

✔️ تأمین #منابع مالی، روش‌های مختلفی دارد که ساده‌ترین روش آن، #استقراض و گرفتن وام است؛ از طرفی کشورهای تأمین کننده منابع مالي و وام دهنده که ثبات اقتصادی دارند، به اعطاي وام مطلق (فاینانس) تمايل زيادي ندارند، چون نرخ بازگشت پول در اين #وام‌ها به‌علت ميزان بهره بانکی در پول‌های شاخص دنیا (دلار، یورو و ین) بسیار پایین است. بايد گفت زمانی می‌توان از وام‌هاي خارجي استفاده کرد که بازارهای مناسبی برای آنها تعريف شود و از سوي ديگر با انتقال این بازارها و تدوين چارچوب‌های جدید، این پول را در #سرمایه‌گذاری و توسعه به كار گرفت.

✔️ #عراق از تجربه #بیع متقابل ایران استفاده کرد و با گرفتن یک مشاور حرفه‌ای حقوقی و مالی کانادایی (به نام دنتون) قراردادهای پيشين خود را بازبینی کرد و در نسل جدید #قراردادهای خود به جای اینکه بازپرداخت سرمايه را درصدی حساب کند، به میزان تولید وابسته و سرمایه‌گذار را متعهد کرد تا در یک دوره طولاني مثلاً 20 يا 25 ساله خدمات افزایش تولید را با گرفتن #هزینه آن در چارچوب بیع متقابل ارائه کند و به ازای هر درصدی از افزايش تولید نفت، یک مبلغ مشخصی (ازيك دلار تا 5/5 دلار در هر بشكه بسته به ريسك ميدان) را در هر بشكه دریافت کند. به نوعی مي‌توان گفت كه «مشارکت در تولید» در این نوع قراردادها حاصل شد، البته بدون اینکه ریسک‌های کلاني را به دولت و کشورعراق تحمیل کند. البته قراردادهای نفتی عراق هنوز هم برای شرکت‌های چند ملیتی، به اندازه قراردادهاي مشارکت در تولید و مشاركت در مخزن، جذابيت ندارد.

✔️ هم‌اکنون با ارتقای دانش فنی در صنعت نفت، هزینه‌ها کاهش می‌یابد؛ برای مثال در شرایط کنونی محدودیت‌های بین‌المللی، در تأسیسات نفتی و گازی، به جای استفاده از توربین هاي درجه يك «GE» با بهره‌وري حرارتي بالاي 45 درصد، از نوعی توربین‌هاي شرقي با بهره‌وري حرارتي حدود 25 درصد استفاده می‌کنیم، این به آن معنی است که باید حدود 2 برابر سوخت مصرف کنیم و هزينه بيشتر تعميرات را نيز پذيرا باشيم.

✔️ انگلیسی‌ها یک ضرب‌المثلی دارند که می‌گوید: «Too many talks no action»، يعني خيلي حرف مي‌زنيم و عمل نمي‌كنيم؛ در حرف خیلی کارها می‌توان انجام داد، اما در عمل باید دید چه کاري قابل انجام است؛ روش‌هاي قراردادي كه شركت ملي نفت ایران می‌تواند استفاده کند، به قوانين و وضعیت عمومي و مصالح كشور بستگي دارد. حتما اصطلاح بازار فروشنده (Buyer Market) و بازار خریدار (Seller Market) را شنیده‌اید؛ باید دید طرفین چقدر به یکدیگر نیاز دارند و چگونه با هم به توافق مي‌رسند.
زماني است كه قصد داريد لوله بخريد و اين نياز را از چند فروشنده مي‌توانيد تأمين كنيد، اين مي‌شود بازار خريدار و اين شما هستيد كه شرايط را تعيين مي‌كنيد، اما يك موقعي هست كه بازار فروشنده است و گزينه‌هاي محدودي پيش رو داريد، در اين صورت است كه خريدار ناچار است با شرط‌هاي فروشنده كنار بيايد.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/unooOy
@asrenaftcom

🌐سراب انسجام در وزارت نفت
#قراردادهایی که فقط قربانی می‌گیرند

✔️ #وحید_حاجی‌پور/ یکی از دلایل تاخیر در امضای قراردادهای نفتی ملقب به IPC سنگ اندازی منتقدان ذکر می‌شود. بگذریم از اصلاحات فراوانی که روی مدل جدید قراردادهای نفتی به این واسطه اعمال شد اما نکته‌ای که توجه چندانی به آن نمی‌شود اختلاف نظرهای جدی در بدنه تصمیم ساز #وزارت نفت است که در نهایت به حذف چهره‌های اصلی در طراحی IPC انجامیده است. چه سید مهدی #حسینی رئیس کمیته بازنگری در قراردادهای نفتی و چه نصرالله ابراهیمی که این روزها به تدریس در دوره‌های آموزشی خود مشغول است.

✔️ در این اختلافات، حسینی اولین قربانی بود تا در یک معادله سه وجهی، منوچهری و کاردر در کنار یکدیگر قرار بگیرند و حسینی در آن سوی میز، تنها بماند و در نهایت کنار گذاشته شود. هرچند خود او معتقد است که ماموریتش به اتمام رسیده است ولی کیست که نداند او برای تکرار روزهای #بیع_متقابل، برنامه‌ها در سر داشت. منتقدان او دیگر جنوبی‌ها نبودند و اینک منوچهری و کاردر او را به کنار زدند. حسینی از IPC تفریق شد و حالا توپ منوچهری و کاردر مانده بودند و زنگنه. روتوش شده‌اش اما منوچهری و زنگنه.

✔️ کاردر چندان قدرت مانور نداشته و ندارد ولی سمتش، مدیرعاملی شرکت ملی نفت ایران است و لذا با منوچهری هم دچار یه اصطکاک جدی می‌شود. مهمترین ریشه این اختلاف، تصمیم گیری درباره مناقصه یا ترک مناقصه بود که منوچهری برای ترک مناقصه اصرار داشت و کاردر به فکر #مناقصه بود. وزیر نفت اما نظرش به کاردر نزدیک‌تر بود زیرا می‌دانست با ترک تشریفات مناقصه، حواشی بیشتری حول وزارت نفت خواهد چرخید.

✔️ از همین نقطه است که #منوچهری دامنه اختلافات را بیشتر می‌کند و حتی وزیر نفت هم با او وارد فضای چالشی می‌شود. #کاردر برای زدودن فضایی که او را «ماشین امضا» کرده است، سعی دارد خود را بازیگردان معرفی کند که البته فقط «سطح» است و در «عمق»، وضعیت چیز دیگری است.

✔️ همه امور به منوچهری واگذار شده است و همین موضوع، کاردر را آزاز می‌دهد لذا بی جهت نیست که در چند مورد خاص به مخالفت با منوچهری پرداخته و وزیر هم نمی‌داند باید چه کند. حتی یک قرارداد هم امضا نشده است با وجود آنکه اطلاعات میادین نفتی و گازی چند ماه پیش از به حصول رسیدن برجام، در اختیار شرکت‌های نفتی قرار گرفته بود. به جز آنکه این شرکت‌ها به دنبال روشن شدن وضعیت پارامترهای اثرگذاری مانند انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و ایران بودند، اما عدم انسجام در بدنه وزارت نفت بیشتر از هز موضوع دیگری دردسر ساز شده است.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/uAFM8k
@asrenaftcom