✔️ مواضع او به مذاق دلباختگان و تبخیرشدگان در وزارتِ ژنرال‌هایِ کاغذی خوش نیامد پس دستور صادر شد به او حمله شود، با حالتی عصبی بر او تاختند؛ عصبیتی که برگرفته از عصبیت این روزهای وزارت نفت است که مقام عالی‌اش قلم فروشی را پست ترین کار دنیا می‌داند و البته در خود وزارتخانه‌اش چه‌ها که نمی‌گذرد؛ معظمی با سیاسیون رابطه خوبی دارد ولی سیاسی کار و سیاسی باز نبوده و نیست و تنها جرمش این است که نتوانست روی آرمان‌های خود و ولایت پذیری‌اش پا بگذارد و مانند #بهمنی، #عاصمی_پور، وزیری #هامانه، #حسنتاش، پیوندی، #مقدم، #جوادی، #جشن_ساز، #قمصری، #شعری_مقدم، #خادمی، #سلطان‌_پور و ... با لجن پراکنی‌ها مواجه شد و دقیقا این نقطه، همان جایی است که افتراق تفکرکاسب کارانه و تفکر نفتی مشخص می‌شود. تفکرسوداگرانه وارداتی که با هزینه منابع برای عده‌ای خاص آن‌ها را اجیر کرده تا به مدیران اصیل نفتی، تهمت‌ها بزنند و یکی را دلال شرکت‌های آلمانی بنامند و دیگری را مافیای #حفاری.

✔️ درباره همه این اتفاقات تاریخ قضاوت خواهد کرد و خواهد گفت چه کسی پرچم حق را در دست داشت.همانطور که به قطار در حال حرکت سنگ می‌زنند به دلسوزان صنعت نفت هم ناسزا می‌گویند و فقط باید صبر کرد تا روزهای سیاه به پایان برسد. معظمی‌ها مانند بسیاری، فرزندان خود را در رانت غرق نکردند، بورسیه خاص برای آن‌ها نگرفتند، بی تخصص‌ها را یک شبه به اوج نرساندند، فساد مالی و اخلاقی در کارنامه خود نمی‌بینند، روی باورها و دیدگاه های خود ایستادند، آزادگی به خرج دادند و برای خوشآمد مقام عالی وزارت لب به مدح نگشودند؛ دنیای معظمی تدریس در دانشگاه صنعت نفت در روزهای پنج شنبه است و دانشگاهی بودن خود را بر هر چیزی ارجح می‌داند و برای حضور در هیئت علمی دانشگاهی، رابطه‌ها را وارد بازی نمی‌کند. معظمی‌ها ناسزا می‌شنوند ولی تن به «ابن الوقت» بودن نمی‌دهند و این همان تفکر نفتی‌هاست که «نیرویی»ها فاقد آنند. پس تهمت‌هایی ناروا به نفتی‌ها روا می‌دانند که خود در خلوت، نمونه عینی‌ اش هستند.

goo.gl/gluwqC
@asrenaftcom

🌐 ناطق نفتخیز جنوب و وزرای نفت/4
مرداد پشیمانی!

✔️ #وحید_حاجی‌پور / شرایط سختی پیش روی #زنگنه بود؛ او درگیر پرونده ها و عملکردی بود که از خود به جا گذاشته بود. می دانست در مجلس روز سختی در پیش دارد، نفتی ها به هیچ عنوان راضی به برگشت او به نفت نیستند و مجلس اصولگرا حتما، کرسنت و استات اویل را روی میز تشریح قرار می دهد. زخم کاری که به #جنوب وارد کرده بود تازگی خود را داشت. او باید سراغ واسطه می رفت، واسطه ای که باید ریش سفیدی می کرد و قول ها و تعهدات وی را به نیات جدیدش در نفت «پانچ» می کرد. پیش از معرفی به مجلس با اعوان و انصار به دفتر مسعود #سلطان_پور گسیل شد تا او را برای میانجی گری سراغ مخالفان و منتقدان بفرستد. مرد تند اخلاق نفت به خوبی می دانست سلطان پور نزد نیروهای حزب الهی نفت از حرمت ویژه ای برخوردار است و ارتباطات سیاسی اش می تواند او را از جهنم بهارستان نجات دهد.

✔️ آن ها به یاد سال 1376 با «حَکَم» کلنجار رفتند؛ دوره نخست حضور زنگنه در نفت هم روایتی شبیه 1392 دارد؛ زنگنه در آن سال ها پایه جلسات کارشناسی با جنوب بود و می گفت یار وزیر در این وزاتخانه شما هستید، می گفت من در مباحث فنی وارد نمی شوم و کارشناسان در نفت تصمیم ساز خواهند بود. جنوب هم پذیرفت و دست همکاری داد اما به دو سال هم نکشید که همه چیز فراموش شد؛ جنوب تجزیه شد و تنش ها بالا گرفت، قراردادهای بیع متقابل حاشیه ساز شد، کار به انحلال شرکت ملی #حفاری کشید و مشکلات امنیتی ترمز زنگنه را کشید.

✔️ زنگنه با همه اخلاق های منحصر به فردش آیا پذیرفته که اشتباه کرده است؟ گروهی از جنوبی ها گفتند باید از تجربه سال 76 درس گرفت و عده ای نیز بر طبل حمایت از زنگنه کوبیدند. همین اختلاف نظر، موجب شکاف بیشتر و دودستگی در جنوب شد اما زور بیشتر برای همراهان زنگنه بود.

✔️ اطرافیان وزیر نفت از چهره های شاخص جنوب می خواستند مصاحبه کنند و به مجلس بروند اما آن ها زیر بار نمی رفتند. همین هم عالی بود، برای زنگنه عدم مخالفت جنوب با وزارت وی هم یک موهبت بزرگ بود. در چنین وضعیتی که هنوز تصمیم نهایی توسط جنوبی ها اعلام نشده بود، سید مسعود #میرکاظمی ورود کرد و تخریب چهره های نفتی و البته زنگنه را آغاز کرد. «اسید پاشی» به نفت را خوش به جنوب نیامد و همین برای زنگنه کافی بود تا جنوبی ها تنها و تنها به دلیل «مخافلت با جریان میرکاظمی» از زنگنه حمایت کنند.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/VJDN6v
@asrenaftcom

🌐 چرا #کاردر/ تاکتیک قدیمی #ژنرال در خدمت چه هدفی است؟

✔️ #وحید_حاجی‌پور/ زنگنه برای نفت کاردر را پیشنهاد داده است ولی او با این پیشنهاد بازی کرده است و می‌خواهد همان راهی را انتخاب کند که سال 92 از آن عبور کرده بود. کسانی که به روند انتخاب وزیر نفت برای دولت یازدهم آگاه بودند بخوبی می‌دانند که مسعود سلطان پور، اکبر ترکان و محمد رضا نعمت زاده جزو گزینه‌های اصلی تیم ارزیابی وزرای پیشنهادی بودند و #زنگنه به هیچ عنوان برای نفت مطرح نبود ولی وقتی هر سه گزینه انصراف خود را برای حضور در نفت اعلام کردند زنگنه پیشنهاد شد که جزئیات روند این پیشنهاد بماند برای بعد.

✔️ زنگنه با یک دست مشغول پس زدن پیشنهاد شد و با دستی دیگر لابی‌ها را در پیش گرفت. او تیرماه 92 فعالیت خود را آغاز کرد و در ابتدا به گفت و گو با ایسنا نشست و بگونه‌ای سخن گفت که گویی میلی برای حضور در نفت ندارد ولی در همان روزها وی بشدت مشغول رایزنی و لابی بود. او به همراه نزدیکان خود به دفاتر کاری افراد پرنفوذ رفت و آمد کرد. از دفتر احمد #توکلی در لواسان گرفته تا محل گذر ایام #سلطان_پور در خیابان حافظ. او و نزدیکانش از سلطان پور کمک خواستند تا مخالفان و منتقدان اساسی او را متقاعد کند که از این گزینه حمایت کنند.

✔️ او می‌گفت تغییر کرده است و دیگر زنگنه دهه 70 و 80 نیست، آمده است تا دست به دست منتقدان همیشگی خود، نفت را احیا کند و به فکر اقامه نماز قضا نیست! او می‌گفت تغییر کرده است و دیگر زنگنه دهه 70 و 80 نیست، آمده است تا دست به دست منتقدان همیشگی خود، نفت را احیا کند و به فکر اقامه نماز قضا نیست!

✔️اتاق‌های لابی برای وی تشکیل شد و از وزرای سابق گرفته تا بچه‌های جنوب برای سامان دادن به نفت و کمک به زنگنه دست به دست هم دادند چرا که معادله‌شان این نتیجه را می‌داد که زنگنه تغییر کرده است. به هر مصیبت و با هر آرای شکننده‌ای که بود زنگنه از فیلتر مجلس عبور کرد ولی قول‌ها فراموش شد. او در محلس مدام می‌گفت به هتل 5 ستاره نمی‌رود، در منصب وزارت اشباع شده است و ... تا نشان دهد به «اصرار» آمده است و «افطار» نفت برایش حلاوتی ندارد.

✔️او از سال گذشته در جلسات خصوصی می‌گفت علاقه‌ای به حضور در کابینه بعد ندارد و قصد دارد برای تدریس به دانشگاه تهران برود ولی باورش برای کسانی که او را می‌شناختند بسیار سخت بود. زنگنه شیفته وزارت نفت بوده و هست و حتی در سن 65 سالگی نمی‌خواهد آن را «خاطره» کند پس به خوزستان رفت تا وفاداری خود را به حسن روحانی ثابت کند. چه با غرض و چه بی قصد قراردادهای جدید نفتی هم برای دولت دوازدهم آماده شد تا اینگونه القا شود که اگر زنگنه وزیر نباشد، انعقاد قراردادهای جدید نفتی هم روی «امضا» به خود نمی‌بیند.

✔️ این همان ابزاری است که در سال 80 بکار برده شد و وزیر نفت با تمسک به آن برای دور دوم دولت اصلاحات به وزارت رسید. حالا که همه شرایط برای حضور او آماده است و از همه مهمتر، بهانه ژنرال برای پاکسازی نفت از مدیران کارآمد به بهانه قبول نداشتن دولت به مذاق بسیاری از طرفداران دولت یازدهم شیرین آمده است، نمی‌توان علاقه زنگنه را برای حضور مجدد در نفت کتمان کرد.
ژنرال بخوبی درک کرده است که وقتی خواستگار «نقاش» باشد منتش را زیبا می‌کشد و با این علم، فردی را پیشنهاد داده است که هیچ کس نمی‌تواند باورش کند تا دست آخر منت خودش را بکشند. پیشنهاد او به رئیس جمهور برای وزیر نفت آینده چند برداشت مهم دارد:

✔️ اول: او کسی را معرفی کرده است که به هیچ عنوان وزن سیاسی ندارد و چنین پیشنهادی قطعا با مخالفت رو به رو خواهد شد. ضمن آنکه کاردر در پرونده کرسنت یکی از متهمان اصلی است و از این نظر، پیشنهاد وی یک بازی برد – باخت برای او کاردر است.

✔️ دوم: وزیر نفت با این اقدام قصد دارد اینگونه القا کند که علاقه‌ای به وزارت ندارد و اگر هم دوباره انتخاب شود به اجبار پذیرفته است وگرنه ترجیح او حضور در دانشگاه است.

✔️ سوم: آنکه این یک تاکتیک کهنه از سوی زنگنه است که برای نفتی‌ها تجربه دردناکی است و برای خود او دلنشین. منوط کردن هر اقدام مثبت و گام بزرگ با ادامه وزارتش جزئی از این تاکتیک است که زنگنه بارها نشان داده است به خوبی از پسش بر آمده است.
خلاصه آنکه زنگنه بیشتر از هر گزینه دیگری برای حضور در وزارت نفت مشتاق است و دوست دارد در نفت بماند. حالا که مجوز پاکسازی نفت را از بالا گرفته است با پیشنهاد اخیرش و تاکتیک قدیمی‌اش می‌تواند اختیارات بیشتری دریافت کند تا تعداد رکعات نمازهای قضای خود را افزایش دهد.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/EIeoZ1
@asrenaftcom